ALGEMEEN NIEUWS- C.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
HEEREN BAAI
Eerste Blad.
De dolende Juweelen
No. 8481.
VRIJDAG 24 JANUARI 1930
70e Jaargang
BINNENLAND.
FETJILLET0H.
BUITENLAND.
DE SLOTACTE DER CONFERENTIE.
van yenot
/^ouu^x
ECHTE FRIESCHE
20-50cf.perons
^BONNEMENTSPRIiTS: Btnnen Ter Neuzel. 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr per post f 1 80 per 3 raa-andeu By voor uitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overige Ian den f 2,60 per 3 maanden fr. per post
AiXnmementen voor bet buttenland alleen otj vooruTtbetallng. -
Cltgeefster: Flnnn P. J. VAN DF. 8ANDE-
(HRO 38150
TEEEFOON No. 25.
AOVEKTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. I
Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarlef, hetwelk op aanvraag
verkrbgbaar Is. Inzending van advertentien liefst 6£n dag voor de ultgave.
OIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MA AND AG-, WOENSDAG- en VRIJD AGAVOND
WERKTIJDENBESLUIT EN WINKEL
SLUITING.
Op 1 Januari j.l. is het Werktijdenbesluit
voor winkels van kracht geworden. In dit
beslnit, dat steunt op de Arbeidswet, wordt
de arbeidsduur van het personeel geregeld en
o.m. bepaald, dat het recht heeft op edn hal-
ven vrijen dag per week. Door het personeel
is mi in verschillende gemeenten een actie op
touw gezet, om gedaan te krijgen, dat deze
halve vrije dag voor al het winkelpersoneel
tegelrjkertijd wordt gegeven. De organisaties
hebben zich daartoe tot de gemeentebe'sturen
gewend, om in de plaatseiijkO winkelsluitings-
verordeningen 6611 bepaling opgenomen te
krijgen, waardoor de sluiting van alle winkels
op §4n halven dag in de week verplicht wordt.
Zoo hebben organisaties van handels- en kan-
toorbedienden aan den gemeenteraad te
's-Gravenhage een adres ingediend, om in de
verordening op de winkelsluiting een bepaling
op te nemen, dat na 1 Januari alle winkels te
's Gravenhage op Dinsdag na 1 uur moeten
zijn gesloten. Bovendien willen zij het daar
geklige sluitingsuur van 9 uur 's avonds ge-
wijzigd zien in 8 uur 's avonds. Soortgeljjke
adressen zijn tot de besturen van alle gemeen
ten van eenige beteekenis gericht.
Het ,,Algemeen Weekblad De Midden-
atandsbond" keert zich met groote kracht
tegen dit streven. Het blad wijst op den groo-
ten socialen vooruitgang, welken het perso
neel met inganig van 1 Januari a.s. door de
inwerkingtreding van het Werktijdenbesluit
reeds krrjgt, Waarin zijn arbeidstijd wordt ge
regeld en het gewaarborgd is tegen het ver-
richten van arbeid in de late avond-, nachte-
lijke- en vroege morgenuren. Het blad con-
stateert, dat er alom in den lande een verzet
groeit tegen de actie van het personeel, en
haalt met instemming aan hetgeen de Kamer
van Koophandel en Fabrieken te Rotterdam
hieromtrent in een adres aan- den gemeente
raad zegt.
Deze Kamer betoogt dat het geven van den
halven vrijen dag voor al het winkelpersoneel
in de geheele gemeente tegelijk voomamelijk
van organisatorischen aard is en het alge-
meen belang hiermede niets te maken heeft.
Was dat wel zoo, dan had de wetgever dit
wel bij het ontwerpen van het Werktijden
besluit mede bepaald.
Ook het nog aanhangige ontwerp van wet
tot regeling van de winkelsluiting heeft dien
gelijktijdigen vrijen halven dag niet verplich-
tend gesteld. Slechts wordt rekening gehou-
den met de mogelijkheid, dat het wenschelijk
kan hlijken, in een gemeente eenmaal per
week gedurende een halven dag of voor be-
paalde groepen van winkels sluiting voor te
schrijven, en dit kan bovendien nog verschil-
lend zijn voor verschillende gedeelten van de
gemeente en voor verschillende groepen van
winkels.
Hieruit blijkt, dat de wetgever rekening
heeft willen houden met de bijzondere om-
standgiheden voor iedere gemeente. Wanneer
men tot het uitvaardigen van een dergelijke
verordening overgaat, moet rekening gehou-
den worden met de belangen van het publiek
en in de eerste plaats met die van de winke-
liers. Dit heeft de Regeering ook gewild,
zooals blijkt uit de passage uit de Memorie
van Antwoord, die hierop betrekking heeft.
Daarin wordt gezegd, dat deze bepaling er
uitsluitend op gericht is moeilijkheden in het
winkelbedrijf te voorkomen, welke uitvloeisel
kunnen zijn van de verplichting het personeel
op een vdbr- of namiddag een halven vrijen
dag te geven. De Regeering verwacht dan
door
K. R. G. BROWNE.
35) Vervolq.
Met een soort geblaat van schrik
maakte George een luchtsprong van een
halven mfeter en keerde zich om. Van uit
de deuropening, die blijkbaar naar de
huiskamer voerde, stond een man hem
aan te kijken met een uitdrukkinq op zijn
gezicht, die het midden hieI'd tusschen
verbazing en achterdocht. Een groote
ziware man in een donker'blauwe broek
van een zeer behoorlij'ke snit, vermiljoen
roode bretels, een overhemd met merx-
waardig kleurige strepen, geen boord en
reusachtige qeborduurde pantoffels. Deze
versdhijninq hield in z'n linkerhand een
krant en in z'n rechter een pijip en met die
pijp Ibegon hij nu George te begesticulee-
ren.
,,Wat mot dat hier beteekenen", infor-
meerde hij.
iDe eerste paar oogenblikken was
George te verbluft en te ontdaan, om een
behoorlij'k antwoord te kunnen bedenken.
Vaag drong het tot hem door, dat dit nu
veldwachter Turtle was, het wezen dat
hij als een soort van mythe beschouwd
had en met wien hij daarom vergeten had
rekening te houden. Waarschijnlijk was
veldwachter Turtle, terwijl zij aan tafel
zaten, tihuisqekomen om na een dag hard
werken, met behulo van een pijp en aen
krant en een paar pantoffels, een welver-
ook, dat dergelijke verordenmgen alleen tot
stand zullen komen op wensch en na overleg
met de belanghebbende groepen zelf. Daarom
wil de Regeering de gemeenten ook niet ver-
plichten een dergelijke verordening tot stand
te brengen.
Dit is aldus de Rotterdamsche Kamer
van Koophandel de eenige maatstaf, die
ook nu moet worden aangelegd, en gebleken
is, dat men in de kringen der winkeliers voor-
loopig bezwaar heeft tegen de verplichte win
kelsluiting op edn middag per week. De
Kamer van Koophandel te Rotterdam raadt
aan, eerst af te wachten hoe het Werktijden
besluit voor winkels in de practrjk werkt.
CONTRoLE BIJ ZIEKTE.
De Minister van Arbeid, H. en N. heeft in
dented een commissie benoemd, bestaande uit
twee voorzitters van de Raden van Arbeid,
den voorzitter van het R. K. Werklieden-
Verbond en een hoofdambtenaar bjj Centraal
Beheer, om het vraagstuk van de contrflle bij
ziekte in Duitschland te bestudeeren en daar-
over rapport uit te* brengen. Het hoofdbe-
stuur van de Ned. Maatschappij ter bevorde-
ring der geneeskunst had den Minister ver-
zocht, nog een geneeskundige aan die com
missie toe te voegen, aan wedk verzoek is vol-
daan. Thans is, naar de „N. Rott. Crt." meldt,
den Minister rapport uitgebracht.
De conclusies daarvan luiden als volgt:
I. De in Duitschland ontvangen inlichtin-
gen geven grond om aan te nemen, dat het
raadzaam zal zijn hier te lande de eontrole
voor de ziekte-verzekering en de geneeskun
dige behandeling van de zieken geheel van
elkander gescheiden te houden.
II. Op het platteland kan het echter wen
schelijk zijn, dat de behandelende geneeshee-
ren zich bereid verklaren, tegen een passende
vergoeding aan de uitvoeringsorganen der
ziekteverzekering een schriftelijke verklaring
te verstrekken, waaruit blijkt, dat de arts den
verzekerde onder behandeling heeft genomen.
III. Het is noodzakelijk, dat de behande
lende geneesheeren hunne medewerking ver-
leenen tot een goede uitvoering van de Ziekte-
wet door de contrOle in geen enkel opzicht te
bemoeilijken en aan de controleerende genees
heeren op hun verzoek die inlichtingen te ver
strekken, die zonder inbreuk op de verhou-
ding tusschen patient en behandelend genees-
heer te maken, redelijkerwijze door de be
handelende gen.eesheeren verstrekt kunnen
worden.
IV. Een belangrijk gedeelte van de con-
trole-werkzaamheden kan door leeken ge-
schieden. De controledienst door leeken zal
echter slechts hulpdienst kunnen zijn. Het
eerste controle-onderzoek zal zooveel mogelijk
door een geneeskundige moeten worden ver-
richt.
V. Wanneer leeken aan de eontrole deel-
nemen, zal het wenschelijk zijn, dat in een
instructie de taak van de leeken-controleurs
nauwkeurig wordt omschreven.
VI. Het moet wenschelijk worden geacht,
dat Raden van Arbeid en bedrijfsvereenigin-
gen in gemeenschappelrjk overleg een schema
opstellen van de bepalingen, die op duidelijke
en beknopte wijze aangeven, waaraan de ver-
zekerden zich in geval Van, ziekte moeten
houden.
VII. De in Duitschland ontvangen inlich
tingen hebben ondergeteekenden versterkt in
hunne meening, dat samenwerking tusschen
de risicodragers ten aanzien van de eontrole
wenschelijk moet worden geacht. Echter
moet uit het vemomene worden afgeleid, dat
die samenwerking slechts in de practrjk zal
kunnen groeien.
De commissie bestond uit de heeren: Mr.
Dr. J. van Bruggen, A. C. de Bruyn, Dr. H. J.
W. Droogleever Fortuyn, Mr. J. J. Hage en
L. G. Keesing.
diende rust te genieten. Hoe dieper dat
soort gedac'hten bij hem doordrong en hoe
langer hij den man, die in Quartook Roya
de wet vertegenwoordigde, bleef aan-
kijken, hoe sterker het gevoel van paniek
van den eersten sdhrik overgehouden, in
den Iboezem van Carmencita s handlanger
werd.
En geen wonder! Tegen alle natuur-
wetten in, die o.a. voorschrijven dat
groote, zware vrouwen krielechtgenooten
zullen hebben, 'was veldwachter Turtle
minstens even groot en zwaar als zijn
betere ihelft. En profiil gezien, dank zij zijn
embonpoint, zelfs nog zwaarder. Hij had
een kegelvormig hoofd. met een ,,Glatze
die ongeveer het geheele noordelijke half-
rond besloeg, kinderlij.ke iblauwe oogen
en een snor van het watervaHmode!, die
de eigenaardige gewoonte had om, wan
neer hij sprak, met een ludhtstroom van
binnen uit mee te wuiven. Geizien in de
open lucht, onder het oribarmhartige dag-
licht, was hij /waarsdhiinlijk niets anders
dan een welgedane pol.tieman, maar in
het halfdonker van de gang leek hij een
woedende geweldenaar.
,,Wat mot dat hier beteeikenen?" her-
haalde Mr. Turtle. Hij was als causeuT
nooit een sueces, maar op dat ooqenblik
wist hij werkelijk niets anders te zeggen.
Niet, dat dat noodig geweest was, de
overtreding in aanmerkinq genomen.
Met inspanning van alle krachten
dwong George zijn gezicht in, wat hij
vurig hoopte. een verzoenenden glim-
lach. I
,,0... eh... goeden avond", zei hij.
„Mdoi weer vandaag geweest."
,,Wat mot dat hier beteekenen?' zei
veldwachter Turtle.
HET BEGIN DER VLOOT-CONFERENTIE.
Bij de opening van de vlootconferentie heb
ben, schrijft de N, R. Crt., wij uit de monden
van de leiders der delegaties betuigingen van
goeden wil gehoord om haar te doen sLagen,
die niemand in twijfel zal trekken. Had men
hun echter dadelijk daama de vraag kunnen
stellen, wat zij zich onder dit slagen voor-
stelden, dan zou men zeer verschillende ant-
woorden hebben gekregen.
Engeland zou ervoor uitgekomen zijn, dat
een geslaiagde conferentie voor dit land betee-
kende: voldoende kruisersterkte tot bescher-
ming van zijn zeewegen, in zulk een verhou-
ding tegenover Amerika, dat het een marge
overhoudt met het oog op zijn bijzondere be-
hoeften en met dien verstande, dat het over-
wicht van groote kruisers aan Amerikaanschen
kant niet bedenkelijk is, voorts beperking van
aantal en tonnemaat der kapitale schepen tot
de grens van het mogelijke en verlenging van
hun levensduur, en eindelijk afschaffing der
duikbooten,
Amerika, dat in zou stemmen met afschaf
fing der onderzdeers, Stelt voor een slagen
van het werk der conferentie de voorwaarde,
dat men voldoende rekening houdt met zijn
bijzondere behoefte aan groote kruisers voor
actie ver van huis in de Stille Zee, met dien
verstande alweer, dat Japan genoegen neemt
met een kruisersterkte die in overeenstem-
ming is met de percentages van Washington
voor de kapitale schepen (5 voor Amerika
tegenover 3 voor Japan).
Japan op zijn beurt acht voor het welslagen
noodig, dat men het duikbootwapen handhaaft
en het een verhooging van zijn kruisersterkte
toestaat boven het Washingtonsche percen
tage, waardoor het aan groote kruisers ten
minste 70 pCt. (en niet 60 pCt.) van dit type
tegenover 100 pCt. aan Amerikaanschen kant
zou kunnen stellen.
Frankrijk wil evenmin als Japan de duik
booten afgeschaft hebben en staat op uitvoe
ring van zrjn vlootbouwprogram, dat ontwor-
pen is overeenkomstig de noodzakelijkheid om
twee verschillende zeekusten, de verbindingen
met zijn Noord-AfrikSansche troepemeser-
voirs en Zrjn ontzaglijke koloniale rijk in de
overige werelddeelen te beschermen. In den
oorlog is de Fransche wapenings-industrie uit
sluitend voor de landmacht aan het werk ge
weest en is er gCen enkel Fransch oorlogs-
schip bijgebouwd. Het is hard noodig, meent
men, dat de achterstand ingehaald wordt, en
hoe weerloos het Fransche overzeesche bezit
is, wordt ge'illustreerd door het feit, dat
Frankrijk slechts 36.000 ton aan oorlogs-
bodems in vreemde wateren heeft, tegenover
de 250.000 ton van Engeland, de 60.000 ton
van Amerika en de 48.000 ton van Nederland.
Bovendien maakt het bouwen van de nieuwe
kleine, maar zeer strijdbare, Duitsche een-
heden voorziening daartegen aan Franschen
kant noodig. De Franschen stellen geen be
lang in kapitale schepen, maar zoeken hun
verdedigingskracht in de kruisers-, torpedo-
en duikbootvloot en eischen, wat de kruisers
betreft, evenals Japan, dus stellig een sterkte
boven het Washingtonsche percentage, zoodat
de Engelschen daartegenover weer een her-
ziening van him eigen kruiser-minimum zou-
den moeten overwegen. Voorts bestrijden zij
krachtdadiig de aanspraken van Italie op pa-
riteit, vanwege de eischen die de bescherming
van twee gescheiden kusten en het koloniale
wereldrijk aan de Fransche vloot stelt.
Italie eindelijk blijkt ten slotte mee te wil
len gaan met het denkbeeld tot afschaffing
van duikbooten, wil in alle beperking zoover
mogelijk gaan mits de andere mogendheden
hieraan meedoen, maar staat op theoretische
pariteit met Frankrijk, hoewel het in de prak-
tijk wel nooit tot een even sterke vloot als de
Fransche op haar bouwprogram zou zetten.
Dit korte overzicht moge voldoende zijn,
om te bewijzen hoezeer de denkbeelden over
de uitkomsten van een geslaagde conferentie
bij alle deelnemers uiteenloopen en het ver-
klaart, dat er, naar onze bijzondere medewer-
ker ons Woensdagavond uit Londen meldde,
over de kansen van de conferentie daar zoo
weinig optimisme heerscht. Gelijk elke Inter
nationale conferentie totnogtoe begint ook
deze met overeenstemming over het verschil
van opvattingen, maar vroeger waren het
meestal twee partijen oneens en nu vijf, want
ook Amerika en Engeland moeten de laatste
verschillen die hen scheiden, nog overbruggen.
Men kan beginnen met voor alle onderwer-
pen commissies te vormen, die dan te ver-
deelen zouden zijn in eenige commissies voor
de verschillende eenheden (kruisers, kapitale
schepen, duikbooten, torpedobootjagers enz.)
en een commissie voor politieke waarborg-
overeenkomsten, reeds te berde gebracht bij
balletjes die over Kanaal- en Middellandsche
Zee-pacten opgeworpen zijn.
Volgens een bericht uit Eon den, werd gis-
teren nog geen vergadering gehouden, maar
eerst achter de schermen beraadslaagd. Het
terrein van gedachtenwisseling wordt eerst
heel voorzichtig verkend, voor men den naam
van de onderwerpen voor de agenda wil noe-
men, van welker neteligheid alien zich dege-
lijk rekenschap geven.
De resultaten van de Haagsche conferentie
zijn samengevat in een Maandag onderteeken-
de slotacte, welke, na te hebben herinnerd aan
het besluit van Geneve van 16 September 1928
en de onderhandelingen, die daarop zijn ge-
volgd, de verschillende overeenkomsten
noemt, die sedert de eerste Haagsche confe
rentie zijn gesloten. Brieven van 29 Augustus
1929 met betrekking tot de ontraiming van
Rijnland, overeenkomst van 30 Augustus 1929
betreffende de bevoegdheid der commissie
van verzoening; protocol van 31 Augustus
1929 betreffende de goedkeuring in principe
van het plan-Young en de regeling van ver-
scheidene vraagstukken verband houdende
met de toepassing ervan.
De slotacte somt vervolgens de verschillen
de documenten op, die geteekend moeten wor
den, n.l. 14, waarvan het voornaamste is het
accoord tusschen de crediteurstatefi en
Duitschland.
Het plan-Young thans definitief
aanvaard.
Dit accoord bevat de definitieve aanvaar-
ding van het plan-Young als volledige en uit-
eindelijke regeling, ten opzichte van Duitsch
land, van de financieele kwesties, voort-
vloeiende uit den oorlog en de plechtige ver-
bintenis der Duitsche regeering om de anni-
teiten, in het plan voorzien, te betalen.
De vroegere verplichting van Duitschland
is volledig vervangen door de in het Nieuwe i
Plan voorziene verplichting. Daartegenover
doet Duitschland afstand van iedere reclame,
die zij heeft kunnen of zou kunnen richten
tot de herstelcommissie of tot een der credi-
teurstaten, voor welke handeling ook, in ver
band met den oorlog of met de wapenstil-
standsovereenkomsten, het verdrag van Ver
sailles en de accoorden, voor de uitvoering
daarvan getroffen. De crediteurstaten ver-
binden zich van hun kant, van de aanneming
van het Nieuwe Plan af, de likwidatie van de
Duitsche bezettingen te doen eindigen; de uit
voering van deze verbintenis moet het onder-
werp zijn van speciale accoorden waarin
verscheidene zijn gesloten tijdens de conferen
tie tusschen de Duitsche regeering en elk
der belanghebbende staten.
Het accoord voorziet vervolgens in het ein
digen der betrekkingen tusschen de herstel
commissie en Duitschland en de opheffing van
het bureau voor de herstelbetalingen en van
de daarmee verbonden organen te Berlijn.
UnJtafi 11 e&i pijp
m
I
fx* HI Vjon*en, pondett en pond«t}
Qfmap/ Uur Ufinke&er 'n patye D*E
(Ingez. M«L)
,,'t Spijt me qeweldig, dat ik hier zoo
onceremonieel ben komen binnenvajlen.
,Je bent niet koumme binnemvaUen", zei
veldwachter Turtle. ,,Je bint komone bin-
nensluipe. Ik he ie gezien".
iHet ziweet brak George uit. Maar hij
dwong zich tot kalmte en deed een^weede
poging.
,.Nu ja, zoo bedoel ik 't niet. De kwes-
tie is... iik kreeg geen antwoord op mijn
kloppen en.
,.He-je niet hooren kloppen".
..Maar ilk beb toch geklopt heusch..
heel hard. En toen ik geen antwoord
kreeg ben ik maar zoo vrij geweest naar
binnen te gaan". Bij de laatste woorden
glimlachte hij luchtig, zooals een man van
ae wereld dat tegen een anderen man van
de wereld doet. ,,De kwestie is... ik... ik
kwam mijn vriend, Mr. Fanshawe-Smith
opzoeken. Ik logeer zelf in het Wapen
van iCroyde!"
,,Te vriend (Misterwie?"
„lk 'kwacm", zei Carr, ,.mr. Fansihawe-
Smith opzoeken. Uw... uw betalende
gast".
,,Mijn wat?
„Uw... uw kostganger."
,,0, die!" zei veldwachter Turtle.
,,Wou je die opzoeken?"
,,Ja. Is hij tkuis?"
,,Nee."
,,Och", zei George, „dat is jammer!
Maar misscihien zit hij in de uitspanning
op me te wachten. Dan moest ik maar
gauw teruggaan. Goeden avond... eh...
en nog wel bedankt."
iEr kwam geen antwoord In *en stilte
die even gezichts- en gevoelsverbijsterend
werkte als een dikke mist, keerde George
zich van de trap af, zodht tastend den weg
naar de deur, trok die open en strom-
pelde de frissche kalmeerende buiten-
iucht in...
Carmencita en MV. Todd hadden al
dien tijd op dezelfde plaats bijna onbe-
weeglijk zitten afwac'hten. Bij George's
nadering keken ze veriangend op. Maar
bij het zien van de uitdrukiking op zijn
gezicht, die veel overeenstemming ver-
toonde met die van Napoleon tij'dens den
terugtocht van Moskou. werden hun ge-
zichten sip.
,,En?" vroeg Carmencita.
George steunde, liet zich zwaar op de
bank neervallen, greep het bierglas van
Mr. Todd en ledigde het ad funduim.
,,Pfff! Gelukkig, dat er nog bier is."
,,Wat is der gebeurd?" vroeg Mr.
Todd. „Heb je ze niet, jong?"
George lachte een hollen, vreugdeloo-
zen ladh.
„Of ik ze heb?" Nee, ik hdb ze niet.
Mr. Turtle was thuis. Zit in alle kamers
tegelijk."
iNa deze inleiding deed hij zijn hoorders
die^n geslagen stilte zaten toe te luiste-
ren, het verhaal van zijn eerste ronde
met de Wet.
,,Gom!" zei Mr. Todd, toen hij zweeg,
„ik kan niet zeggen, dat we bepaald ge-
luk hebben."
IGeorge schiudde neerslachtig het hoofd.
,,De Voorzienigheid is naar de anti-
President-iMilligan-partij overgeloopen.
Een half uur geleden was ik eigenlij'k van
plan om alle strategic op sterk water te
zetten en den pluik met krac'ht van vuis-
ten, Byngs of geen Byngs, uit Smith zijn
bed te halen. Miaar nu ik het miannelijke
exemiplaar van de Turtles gezien heb, ben
ik er niet meer zoo poSitief van overtuiad,
De Internationale Bank.
De functies van deze verschillende organ em,
waarvan de handhaving door het Plan is noo
dig gemaakt, worden overgedragen op de In
ternationale Bank door bemiddeling van een
speciale commissie, belast met de afwikkeling
der overdracht. De contracteerende partijen
erkennen de rechtspersoonlijkheid van tie
Bank. De wet, bestemd om haar werking te
verzekeren, is het onderwerp van een speciale
conventie, door deze partijen gesloten met <te
Zwitschersche regeering. Aan de Bank moe
ten de Duitsche regeering en de Duitsche
spoorwegmaatschappij de schuldbewijzen, dit
haar verplichtingen vaststellen, overdragen en
bij de Bank moet ook, volgens de trustover-
eenkomst, aan het accoord toegevoegd, de
storting geschieden van de annuiteiten, welke
verschuldigd zijn aan de crediteurstaten, uit-
gezonderd Amerika, en de bedragen gevordero
voor den dienst der Dawes-leening van 1924.
Wederzijdsche verbintenissen.
De Duitsche regeering verklaart, dat zij alle
krachten zal inspannen om het afkondigen
van een uitstel van betaling te voorkomen en
om niet tot de afkondiging over te gaan. dan
na tot de slotsom te zijn gekomen, dat de
wisselkoers en het economisch leven emstig
geschaad zouden worden door de betalingen.
De Duitsche regeering verbindt zich de wet-
ten te wijzigen op de Reichsbank en de Reichs-
bahn, alsmede om de bepalingen, betreffende
de bestemming van bepaalde belastingen. hij
wijze van waarborg toe te passen op den
dienst der jaarbetalingen. De gewaarborgd*
rechten en de panden, welke op het ooge.fi-
blik bestaan ten gunste van de Duitsche bui-
tenlandsche leening van 1924 (Dawesleening)
worden in hun geheel gehandhaafd.
De crediteurmogendheden erkennen over
eenkomstig het plan-Young, dat hun aan-
vaarding van de plechtige verbintenis de»
Duitsche regeering alle verbintenissen, con-
troles, waarborgen en rechten vervangt, welke
op het oogenblik mochten bestaan onder voor-
behoud van die, waarvan in het bijzonder mel
ding wordt gemaakt in de annexen betreffen
de bijdrage der spoorwegen en verpande tn-
komsten.
Het laatste artikel van het accoord is een
arbitrage-clausule. Zij bepaalt, dat elk ge-
schil, hetzij tusschen de regeeringen, die het
dat dat de juiste methode zou zijn!;
Carmencita schudde resoluut van neen.
„Dat zou niet gaan, George... W/e
moeten er geen drukte Ibij maken... onder
de gegeven omstandigheden mag het qe-
woonweg niet. We moeten de hand erop
zien te leggen en weg zien te komen,
voordat Smith begrijpt, waar t ons om
te doen is."
Of het nu kwam door de stimuleerende
eigenschappen van het Quartock Roya-
listische ibier waarvan hij ettelijke glazen
geconsumeerd had, of door den eigenaar-
digen imoedeloozen klank in Carmencita's
stem, die ibij haar onafhankelijk, energiek
type verontrustend aandeed, of alleen
door zijn eigen wensch. om ondanks alles
te toonen, dat er toch kampioens-bloed
door zijn aderen vloeide. is niet uit te
maken. Maar een feit is, dat, toen hij na
eenige oogenblikken van diepzinnig na-
denken begon te spreken, zijn toon hem
zelf evenzeer verbaasde als zijn toehoor-
ders.
,,Goed. Dan zal ik het nog eens pro-
beeren."
,.He?" zei Mr. Todd.
.Wanneer?" vroeg Carmencita.
„Op wat voor manier?" vroeg Mr
Todd.
..Vanavond laat. Zelfs een .Turtle
moet slaipen en zoo handig ben ik nog wel.
dat ik dat huis binnenkom. zonder de
heele buurt wakker te maken. Ik weet wel
niet, waar Smith zijn kamer is, maar dat
is gemakkelijk genoeg uit te visschen. Al
de ramen zijn zoo ongeveer vlak bij den
grond. Ik ben erin en er weer uit, voor
dat hij den tijd heeft om wakker te wor
den."
(Wordt vervolgd.)