ALGEMEEN NIEUWS- C.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. HEEREN BAAI Eerste Blad. De dolende Juweelen No. 8481. VRIJDAG 24 JANUARI 1930 70e Jaargang BINNENLAND. FETJILLET0H. BUITENLAND. DE SLOTACTE DER CONFERENTIE. van yenot /^ouu^x ECHTE FRIESCHE 20-50cf.perons ^BONNEMENTSPRIiTS: Btnnen Ter Neuzel. 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr per post f 1 80 per 3 raa-andeu By voor uitbetaling fr. per post 6,60 per jaar Voor Belgie en Amerika 2,25, overige Ian den f 2,60 per 3 maanden fr. per post AiXnmementen voor bet buttenland alleen otj vooruTtbetallng. - Cltgeefster: Flnnn P. J. VAN DF. 8ANDE- (HRO 38150 TEEEFOON No. 25. AOVEKTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. I Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarlef, hetwelk op aanvraag verkrbgbaar Is. Inzending van advertentien liefst 6£n dag voor de ultgave. OIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MA AND AG-, WOENSDAG- en VRIJD AGAVOND WERKTIJDENBESLUIT EN WINKEL SLUITING. Op 1 Januari j.l. is het Werktijdenbesluit voor winkels van kracht geworden. In dit beslnit, dat steunt op de Arbeidswet, wordt de arbeidsduur van het personeel geregeld en o.m. bepaald, dat het recht heeft op edn hal- ven vrijen dag per week. Door het personeel is mi in verschillende gemeenten een actie op touw gezet, om gedaan te krijgen, dat deze halve vrije dag voor al het winkelpersoneel tegelrjkertijd wordt gegeven. De organisaties hebben zich daartoe tot de gemeentebe'sturen gewend, om in de plaatseiijkO winkelsluitings- verordeningen 6611 bepaling opgenomen te krijgen, waardoor de sluiting van alle winkels op §4n halven dag in de week verplicht wordt. Zoo hebben organisaties van handels- en kan- toorbedienden aan den gemeenteraad te 's-Gravenhage een adres ingediend, om in de verordening op de winkelsluiting een bepaling op te nemen, dat na 1 Januari alle winkels te 's Gravenhage op Dinsdag na 1 uur moeten zijn gesloten. Bovendien willen zij het daar geklige sluitingsuur van 9 uur 's avonds ge- wijzigd zien in 8 uur 's avonds. Soortgeljjke adressen zijn tot de besturen van alle gemeen ten van eenige beteekenis gericht. Het ,,Algemeen Weekblad De Midden- atandsbond" keert zich met groote kracht tegen dit streven. Het blad wijst op den groo- ten socialen vooruitgang, welken het perso neel met inganig van 1 Januari a.s. door de inwerkingtreding van het Werktijdenbesluit reeds krrjgt, Waarin zijn arbeidstijd wordt ge regeld en het gewaarborgd is tegen het ver- richten van arbeid in de late avond-, nachte- lijke- en vroege morgenuren. Het blad con- stateert, dat er alom in den lande een verzet groeit tegen de actie van het personeel, en haalt met instemming aan hetgeen de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Rotterdam hieromtrent in een adres aan- den gemeente raad zegt. Deze Kamer betoogt dat het geven van den halven vrijen dag voor al het winkelpersoneel in de geheele gemeente tegelijk voomamelijk van organisatorischen aard is en het alge- meen belang hiermede niets te maken heeft. Was dat wel zoo, dan had de wetgever dit wel bij het ontwerpen van het Werktijden besluit mede bepaald. Ook het nog aanhangige ontwerp van wet tot regeling van de winkelsluiting heeft dien gelijktijdigen vrijen halven dag niet verplich- tend gesteld. Slechts wordt rekening gehou- den met de mogelijkheid, dat het wenschelijk kan hlijken, in een gemeente eenmaal per week gedurende een halven dag of voor be- paalde groepen van winkels sluiting voor te schrijven, en dit kan bovendien nog verschil- lend zijn voor verschillende gedeelten van de gemeente en voor verschillende groepen van winkels. Hieruit blijkt, dat de wetgever rekening heeft willen houden met de bijzondere om- standgiheden voor iedere gemeente. Wanneer men tot het uitvaardigen van een dergelijke verordening overgaat, moet rekening gehou- den worden met de belangen van het publiek en in de eerste plaats met die van de winke- liers. Dit heeft de Regeering ook gewild, zooals blijkt uit de passage uit de Memorie van Antwoord, die hierop betrekking heeft. Daarin wordt gezegd, dat deze bepaling er uitsluitend op gericht is moeilijkheden in het winkelbedrijf te voorkomen, welke uitvloeisel kunnen zijn van de verplichting het personeel op een vdbr- of namiddag een halven vrijen dag te geven. De Regeering verwacht dan door K. R. G. BROWNE. 35) Vervolq. Met een soort geblaat van schrik maakte George een luchtsprong van een halven mfeter en keerde zich om. Van uit de deuropening, die blijkbaar naar de huiskamer voerde, stond een man hem aan te kijken met een uitdrukkinq op zijn gezicht, die het midden hieI'd tusschen verbazing en achterdocht. Een groote ziware man in een donker'blauwe broek van een zeer behoorlij'ke snit, vermiljoen roode bretels, een overhemd met merx- waardig kleurige strepen, geen boord en reusachtige qeborduurde pantoffels. Deze versdhijninq hield in z'n linkerhand een krant en in z'n rechter een pijip en met die pijp Ibegon hij nu George te begesticulee- ren. ,,Wat mot dat hier beteekenen", infor- meerde hij. iDe eerste paar oogenblikken was George te verbluft en te ontdaan, om een behoorlij'k antwoord te kunnen bedenken. Vaag drong het tot hem door, dat dit nu veldwachter Turtle was, het wezen dat hij als een soort van mythe beschouwd had en met wien hij daarom vergeten had rekening te houden. Waarschijnlijk was veldwachter Turtle, terwijl zij aan tafel zaten, tihuisqekomen om na een dag hard werken, met behulo van een pijp en aen krant en een paar pantoffels, een welver- ook, dat dergelijke verordenmgen alleen tot stand zullen komen op wensch en na overleg met de belanghebbende groepen zelf. Daarom wil de Regeering de gemeenten ook niet ver- plichten een dergelijke verordening tot stand te brengen. Dit is aldus de Rotterdamsche Kamer van Koophandel de eenige maatstaf, die ook nu moet worden aangelegd, en gebleken is, dat men in de kringen der winkeliers voor- loopig bezwaar heeft tegen de verplichte win kelsluiting op edn middag per week. De Kamer van Koophandel te Rotterdam raadt aan, eerst af te wachten hoe het Werktijden besluit voor winkels in de practrjk werkt. CONTRoLE BIJ ZIEKTE. De Minister van Arbeid, H. en N. heeft in dented een commissie benoemd, bestaande uit twee voorzitters van de Raden van Arbeid, den voorzitter van het R. K. Werklieden- Verbond en een hoofdambtenaar bjj Centraal Beheer, om het vraagstuk van de contrflle bij ziekte in Duitschland te bestudeeren en daar- over rapport uit te* brengen. Het hoofdbe- stuur van de Ned. Maatschappij ter bevorde- ring der geneeskunst had den Minister ver- zocht, nog een geneeskundige aan die com missie toe te voegen, aan wedk verzoek is vol- daan. Thans is, naar de „N. Rott. Crt." meldt, den Minister rapport uitgebracht. De conclusies daarvan luiden als volgt: I. De in Duitschland ontvangen inlichtin- gen geven grond om aan te nemen, dat het raadzaam zal zijn hier te lande de eontrole voor de ziekte-verzekering en de geneeskun dige behandeling van de zieken geheel van elkander gescheiden te houden. II. Op het platteland kan het echter wen schelijk zijn, dat de behandelende geneeshee- ren zich bereid verklaren, tegen een passende vergoeding aan de uitvoeringsorganen der ziekteverzekering een schriftelijke verklaring te verstrekken, waaruit blijkt, dat de arts den verzekerde onder behandeling heeft genomen. III. Het is noodzakelijk, dat de behande lende geneesheeren hunne medewerking ver- leenen tot een goede uitvoering van de Ziekte- wet door de contrOle in geen enkel opzicht te bemoeilijken en aan de controleerende genees heeren op hun verzoek die inlichtingen te ver strekken, die zonder inbreuk op de verhou- ding tusschen patient en behandelend genees- heer te maken, redelijkerwijze door de be handelende gen.eesheeren verstrekt kunnen worden. IV. Een belangrijk gedeelte van de con- trole-werkzaamheden kan door leeken ge- schieden. De controledienst door leeken zal echter slechts hulpdienst kunnen zijn. Het eerste controle-onderzoek zal zooveel mogelijk door een geneeskundige moeten worden ver- richt. V. Wanneer leeken aan de eontrole deel- nemen, zal het wenschelijk zijn, dat in een instructie de taak van de leeken-controleurs nauwkeurig wordt omschreven. VI. Het moet wenschelijk worden geacht, dat Raden van Arbeid en bedrijfsvereenigin- gen in gemeenschappelrjk overleg een schema opstellen van de bepalingen, die op duidelijke en beknopte wijze aangeven, waaraan de ver- zekerden zich in geval Van, ziekte moeten houden. VII. De in Duitschland ontvangen inlich tingen hebben ondergeteekenden versterkt in hunne meening, dat samenwerking tusschen de risicodragers ten aanzien van de eontrole wenschelijk moet worden geacht. Echter moet uit het vemomene worden afgeleid, dat die samenwerking slechts in de practrjk zal kunnen groeien. De commissie bestond uit de heeren: Mr. Dr. J. van Bruggen, A. C. de Bruyn, Dr. H. J. W. Droogleever Fortuyn, Mr. J. J. Hage en L. G. Keesing. diende rust te genieten. Hoe dieper dat soort gedac'hten bij hem doordrong en hoe langer hij den man, die in Quartook Roya de wet vertegenwoordigde, bleef aan- kijken, hoe sterker het gevoel van paniek van den eersten sdhrik overgehouden, in den Iboezem van Carmencita s handlanger werd. En geen wonder! Tegen alle natuur- wetten in, die o.a. voorschrijven dat groote, zware vrouwen krielechtgenooten zullen hebben, 'was veldwachter Turtle minstens even groot en zwaar als zijn betere ihelft. En profiil gezien, dank zij zijn embonpoint, zelfs nog zwaarder. Hij had een kegelvormig hoofd. met een ,,Glatze die ongeveer het geheele noordelijke half- rond besloeg, kinderlij.ke iblauwe oogen en een snor van het watervaHmode!, die de eigenaardige gewoonte had om, wan neer hij sprak, met een ludhtstroom van binnen uit mee te wuiven. Geizien in de open lucht, onder het oribarmhartige dag- licht, was hij /waarsdhiinlijk niets anders dan een welgedane pol.tieman, maar in het halfdonker van de gang leek hij een woedende geweldenaar. ,,Wat mot dat hier beteeikenen?" her- haalde Mr. Turtle. Hij was als causeuT nooit een sueces, maar op dat ooqenblik wist hij werkelijk niets anders te zeggen. Niet, dat dat noodig geweest was, de overtreding in aanmerkinq genomen. Met inspanning van alle krachten dwong George zijn gezicht in, wat hij vurig hoopte. een verzoenenden glim- lach. I ,,0... eh... goeden avond", zei hij. „Mdoi weer vandaag geweest." ,,Wat mot dat hier beteekenen?' zei veldwachter Turtle. HET BEGIN DER VLOOT-CONFERENTIE. Bij de opening van de vlootconferentie heb ben, schrijft de N, R. Crt., wij uit de monden van de leiders der delegaties betuigingen van goeden wil gehoord om haar te doen sLagen, die niemand in twijfel zal trekken. Had men hun echter dadelijk daama de vraag kunnen stellen, wat zij zich onder dit slagen voor- stelden, dan zou men zeer verschillende ant- woorden hebben gekregen. Engeland zou ervoor uitgekomen zijn, dat een geslaiagde conferentie voor dit land betee- kende: voldoende kruisersterkte tot bescher- ming van zijn zeewegen, in zulk een verhou- ding tegenover Amerika, dat het een marge overhoudt met het oog op zijn bijzondere be- hoeften en met dien verstande, dat het over- wicht van groote kruisers aan Amerikaanschen kant niet bedenkelijk is, voorts beperking van aantal en tonnemaat der kapitale schepen tot de grens van het mogelijke en verlenging van hun levensduur, en eindelijk afschaffing der duikbooten, Amerika, dat in zou stemmen met afschaf fing der onderzdeers, Stelt voor een slagen van het werk der conferentie de voorwaarde, dat men voldoende rekening houdt met zijn bijzondere behoefte aan groote kruisers voor actie ver van huis in de Stille Zee, met dien verstande alweer, dat Japan genoegen neemt met een kruisersterkte die in overeenstem- ming is met de percentages van Washington voor de kapitale schepen (5 voor Amerika tegenover 3 voor Japan). Japan op zijn beurt acht voor het welslagen noodig, dat men het duikbootwapen handhaaft en het een verhooging van zijn kruisersterkte toestaat boven het Washingtonsche percen tage, waardoor het aan groote kruisers ten minste 70 pCt. (en niet 60 pCt.) van dit type tegenover 100 pCt. aan Amerikaanschen kant zou kunnen stellen. Frankrijk wil evenmin als Japan de duik booten afgeschaft hebben en staat op uitvoe ring van zrjn vlootbouwprogram, dat ontwor- pen is overeenkomstig de noodzakelijkheid om twee verschillende zeekusten, de verbindingen met zijn Noord-AfrikSansche troepemeser- voirs en Zrjn ontzaglijke koloniale rijk in de overige werelddeelen te beschermen. In den oorlog is de Fransche wapenings-industrie uit sluitend voor de landmacht aan het werk ge weest en is er gCen enkel Fransch oorlogs- schip bijgebouwd. Het is hard noodig, meent men, dat de achterstand ingehaald wordt, en hoe weerloos het Fransche overzeesche bezit is, wordt ge'illustreerd door het feit, dat Frankrijk slechts 36.000 ton aan oorlogs- bodems in vreemde wateren heeft, tegenover de 250.000 ton van Engeland, de 60.000 ton van Amerika en de 48.000 ton van Nederland. Bovendien maakt het bouwen van de nieuwe kleine, maar zeer strijdbare, Duitsche een- heden voorziening daartegen aan Franschen kant noodig. De Franschen stellen geen be lang in kapitale schepen, maar zoeken hun verdedigingskracht in de kruisers-, torpedo- en duikbootvloot en eischen, wat de kruisers betreft, evenals Japan, dus stellig een sterkte boven het Washingtonsche percentage, zoodat de Engelschen daartegenover weer een her- ziening van him eigen kruiser-minimum zou- den moeten overwegen. Voorts bestrijden zij krachtdadiig de aanspraken van Italie op pa- riteit, vanwege de eischen die de bescherming van twee gescheiden kusten en het koloniale wereldrijk aan de Fransche vloot stelt. Italie eindelijk blijkt ten slotte mee te wil len gaan met het denkbeeld tot afschaffing van duikbooten, wil in alle beperking zoover mogelijk gaan mits de andere mogendheden hieraan meedoen, maar staat op theoretische pariteit met Frankrijk, hoewel het in de prak- tijk wel nooit tot een even sterke vloot als de Fransche op haar bouwprogram zou zetten. Dit korte overzicht moge voldoende zijn, om te bewijzen hoezeer de denkbeelden over de uitkomsten van een geslaagde conferentie bij alle deelnemers uiteenloopen en het ver- klaart, dat er, naar onze bijzondere medewer- ker ons Woensdagavond uit Londen meldde, over de kansen van de conferentie daar zoo weinig optimisme heerscht. Gelijk elke Inter nationale conferentie totnogtoe begint ook deze met overeenstemming over het verschil van opvattingen, maar vroeger waren het meestal twee partijen oneens en nu vijf, want ook Amerika en Engeland moeten de laatste verschillen die hen scheiden, nog overbruggen. Men kan beginnen met voor alle onderwer- pen commissies te vormen, die dan te ver- deelen zouden zijn in eenige commissies voor de verschillende eenheden (kruisers, kapitale schepen, duikbooten, torpedobootjagers enz.) en een commissie voor politieke waarborg- overeenkomsten, reeds te berde gebracht bij balletjes die over Kanaal- en Middellandsche Zee-pacten opgeworpen zijn. Volgens een bericht uit Eon den, werd gis- teren nog geen vergadering gehouden, maar eerst achter de schermen beraadslaagd. Het terrein van gedachtenwisseling wordt eerst heel voorzichtig verkend, voor men den naam van de onderwerpen voor de agenda wil noe- men, van welker neteligheid alien zich dege- lijk rekenschap geven. De resultaten van de Haagsche conferentie zijn samengevat in een Maandag onderteeken- de slotacte, welke, na te hebben herinnerd aan het besluit van Geneve van 16 September 1928 en de onderhandelingen, die daarop zijn ge- volgd, de verschillende overeenkomsten noemt, die sedert de eerste Haagsche confe rentie zijn gesloten. Brieven van 29 Augustus 1929 met betrekking tot de ontraiming van Rijnland, overeenkomst van 30 Augustus 1929 betreffende de bevoegdheid der commissie van verzoening; protocol van 31 Augustus 1929 betreffende de goedkeuring in principe van het plan-Young en de regeling van ver- scheidene vraagstukken verband houdende met de toepassing ervan. De slotacte somt vervolgens de verschillen de documenten op, die geteekend moeten wor den, n.l. 14, waarvan het voornaamste is het accoord tusschen de crediteurstatefi en Duitschland. Het plan-Young thans definitief aanvaard. Dit accoord bevat de definitieve aanvaar- ding van het plan-Young als volledige en uit- eindelijke regeling, ten opzichte van Duitsch land, van de financieele kwesties, voort- vloeiende uit den oorlog en de plechtige ver- bintenis der Duitsche regeering om de anni- teiten, in het plan voorzien, te betalen. De vroegere verplichting van Duitschland is volledig vervangen door de in het Nieuwe i Plan voorziene verplichting. Daartegenover doet Duitschland afstand van iedere reclame, die zij heeft kunnen of zou kunnen richten tot de herstelcommissie of tot een der credi- teurstaten, voor welke handeling ook, in ver band met den oorlog of met de wapenstil- standsovereenkomsten, het verdrag van Ver sailles en de accoorden, voor de uitvoering daarvan getroffen. De crediteurstaten ver- binden zich van hun kant, van de aanneming van het Nieuwe Plan af, de likwidatie van de Duitsche bezettingen te doen eindigen; de uit voering van deze verbintenis moet het onder- werp zijn van speciale accoorden waarin verscheidene zijn gesloten tijdens de conferen tie tusschen de Duitsche regeering en elk der belanghebbende staten. Het accoord voorziet vervolgens in het ein digen der betrekkingen tusschen de herstel commissie en Duitschland en de opheffing van het bureau voor de herstelbetalingen en van de daarmee verbonden organen te Berlijn. UnJtafi 11 e&i pijp m I fx* HI Vjon*en, pondett en pond«t} Qfmap/ Uur Ufinke&er 'n patye D*E (Ingez. M«L) ,,'t Spijt me qeweldig, dat ik hier zoo onceremonieel ben komen binnenvajlen. ,Je bent niet koumme binnemvaUen", zei veldwachter Turtle. ,,Je bint komone bin- nensluipe. Ik he ie gezien". iHet ziweet brak George uit. Maar hij dwong zich tot kalmte en deed een^weede poging. ,.Nu ja, zoo bedoel ik 't niet. De kwes- tie is... iik kreeg geen antwoord op mijn kloppen en. ,.He-je niet hooren kloppen". ..Maar ilk beb toch geklopt heusch.. heel hard. En toen ik geen antwoord kreeg ben ik maar zoo vrij geweest naar binnen te gaan". Bij de laatste woorden glimlachte hij luchtig, zooals een man van ae wereld dat tegen een anderen man van de wereld doet. ,,De kwestie is... ik... ik kwam mijn vriend, Mr. Fanshawe-Smith opzoeken. Ik logeer zelf in het Wapen van iCroyde!" ,,Te vriend (Misterwie?" „lk 'kwacm", zei Carr, ,.mr. Fansihawe- Smith opzoeken. Uw... uw betalende gast". ,,Mijn wat? „Uw... uw kostganger." ,,0, die!" zei veldwachter Turtle. ,,Wou je die opzoeken?" ,,Ja. Is hij tkuis?" ,,Nee." ,,Och", zei George, „dat is jammer! Maar misscihien zit hij in de uitspanning op me te wachten. Dan moest ik maar gauw teruggaan. Goeden avond... eh... en nog wel bedankt." iEr kwam geen antwoord In *en stilte die even gezichts- en gevoelsverbijsterend werkte als een dikke mist, keerde George zich van de trap af, zodht tastend den weg naar de deur, trok die open en strom- pelde de frissche kalmeerende buiten- iucht in... Carmencita en MV. Todd hadden al dien tijd op dezelfde plaats bijna onbe- weeglijk zitten afwac'hten. Bij George's nadering keken ze veriangend op. Maar bij het zien van de uitdrukiking op zijn gezicht, die veel overeenstemming ver- toonde met die van Napoleon tij'dens den terugtocht van Moskou. werden hun ge- zichten sip. ,,En?" vroeg Carmencita. George steunde, liet zich zwaar op de bank neervallen, greep het bierglas van Mr. Todd en ledigde het ad funduim. ,,Pfff! Gelukkig, dat er nog bier is." ,,Wat is der gebeurd?" vroeg Mr. Todd. „Heb je ze niet, jong?" George lachte een hollen, vreugdeloo- zen ladh. „Of ik ze heb?" Nee, ik hdb ze niet. Mr. Turtle was thuis. Zit in alle kamers tegelijk." iNa deze inleiding deed hij zijn hoorders die^n geslagen stilte zaten toe te luiste- ren, het verhaal van zijn eerste ronde met de Wet. ,,Gom!" zei Mr. Todd, toen hij zweeg, „ik kan niet zeggen, dat we bepaald ge- luk hebben." IGeorge schiudde neerslachtig het hoofd. ,,De Voorzienigheid is naar de anti- President-iMilligan-partij overgeloopen. Een half uur geleden was ik eigenlij'k van plan om alle strategic op sterk water te zetten en den pluik met krac'ht van vuis- ten, Byngs of geen Byngs, uit Smith zijn bed te halen. Miaar nu ik het miannelijke exemiplaar van de Turtles gezien heb, ben ik er niet meer zoo poSitief van overtuiad, De Internationale Bank. De functies van deze verschillende organ em, waarvan de handhaving door het Plan is noo dig gemaakt, worden overgedragen op de In ternationale Bank door bemiddeling van een speciale commissie, belast met de afwikkeling der overdracht. De contracteerende partijen erkennen de rechtspersoonlijkheid van tie Bank. De wet, bestemd om haar werking te verzekeren, is het onderwerp van een speciale conventie, door deze partijen gesloten met <te Zwitschersche regeering. Aan de Bank moe ten de Duitsche regeering en de Duitsche spoorwegmaatschappij de schuldbewijzen, dit haar verplichtingen vaststellen, overdragen en bij de Bank moet ook, volgens de trustover- eenkomst, aan het accoord toegevoegd, de storting geschieden van de annuiteiten, welke verschuldigd zijn aan de crediteurstaten, uit- gezonderd Amerika, en de bedragen gevordero voor den dienst der Dawes-leening van 1924. Wederzijdsche verbintenissen. De Duitsche regeering verklaart, dat zij alle krachten zal inspannen om het afkondigen van een uitstel van betaling te voorkomen en om niet tot de afkondiging over te gaan. dan na tot de slotsom te zijn gekomen, dat de wisselkoers en het economisch leven emstig geschaad zouden worden door de betalingen. De Duitsche regeering verbindt zich de wet- ten te wijzigen op de Reichsbank en de Reichs- bahn, alsmede om de bepalingen, betreffende de bestemming van bepaalde belastingen. hij wijze van waarborg toe te passen op den dienst der jaarbetalingen. De gewaarborgd* rechten en de panden, welke op het ooge.fi- blik bestaan ten gunste van de Duitsche bui- tenlandsche leening van 1924 (Dawesleening) worden in hun geheel gehandhaafd. De crediteurmogendheden erkennen over eenkomstig het plan-Young, dat hun aan- vaarding van de plechtige verbintenis de» Duitsche regeering alle verbintenissen, con- troles, waarborgen en rechten vervangt, welke op het oogenblik mochten bestaan onder voor- behoud van die, waarvan in het bijzonder mel ding wordt gemaakt in de annexen betreffen de bijdrage der spoorwegen en verpande tn- komsten. Het laatste artikel van het accoord is een arbitrage-clausule. Zij bepaalt, dat elk ge- schil, hetzij tusschen de regeeringen, die het dat dat de juiste methode zou zijn!; Carmencita schudde resoluut van neen. „Dat zou niet gaan, George... W/e moeten er geen drukte Ibij maken... onder de gegeven omstandigheden mag het qe- woonweg niet. We moeten de hand erop zien te leggen en weg zien te komen, voordat Smith begrijpt, waar t ons om te doen is." Of het nu kwam door de stimuleerende eigenschappen van het Quartock Roya- listische ibier waarvan hij ettelijke glazen geconsumeerd had, of door den eigenaar- digen imoedeloozen klank in Carmencita's stem, die ibij haar onafhankelijk, energiek type verontrustend aandeed, of alleen door zijn eigen wensch. om ondanks alles te toonen, dat er toch kampioens-bloed door zijn aderen vloeide. is niet uit te maken. Maar een feit is, dat, toen hij na eenige oogenblikken van diepzinnig na- denken begon te spreken, zijn toon hem zelf evenzeer verbaasde als zijn toehoor- ders. ,,Goed. Dan zal ik het nog eens pro- beeren." ,.He?" zei Mr. Todd. .Wanneer?" vroeg Carmencita. „Op wat voor manier?" vroeg Mr Todd. ..Vanavond laat. Zelfs een .Turtle moet slaipen en zoo handig ben ik nog wel. dat ik dat huis binnenkom. zonder de heele buurt wakker te maken. Ik weet wel niet, waar Smith zijn kamer is, maar dat is gemakkelijk genoeg uit te visschen. Al de ramen zijn zoo ongeveer vlak bij den grond. Ik ben erin en er weer uit, voor dat hij den tijd heeft om wakker te wor den." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1930 | | pagina 1