ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
N.V. Stoomwasscherij TRIO
23 Augustas 1929
695
Eerste Blad
is toch goedkooper.
A80MHEWENTSPBIJS:
0
BINNENLAND.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
smaakt aJs room
PHILLIPS OPPENHEIM.
CARL RABENHAUPT, GRONINGEN'S
DAPPERE VERDEDIGER.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
INGEZONDEN MEDEDEELIN GEN.
VLISSINGEN
TER NEUZENSCHE COURANT
Binnen Tcr Neuzen f 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetahnq^ fr. per post 6,60 per jaat
Voor Belqie en Amerika f 2,25, overiqe landen 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij voonutbetahnq.
Dit blad verschijnt iederen Maandaq-, Woensdag- en Vrijdaqavond.
OF'GAVEN VAN HET AANTAL
ALASTRIM-PATIeNTEN.
DE STAKING IN HET ZAANSCHE
HOUTBEDRIJF.
De bespreking van de patroonsvoorstellen
in de vergadering der vier arbeidersorganisa-
ties te Zaandam hebben Dinsdagmorgen niet
de gewenschte oplossing van het conflict ge-
geven, zoodat de staking voortduurt. De
voorstellen van de patroons werden te ongun-
stig geoordeeld voor beeindiging van het ge-
schil.
De Centrale Bond heeft voor Zaterdag a.s.
de uitkeering met f 1 verhoogd.
DE ALASTRIM.
Te Herveld (Betuwe) is een geval van
alastrim geconstateerd.
RADIO-TELEFOONDIEN ST
NEDERLANDNEDERL.-INDIe.
Met ingang van a.s. Maandag zal ook te
Amhem, Breda, Groningen, Deventer, Eind
hoven en Hengelo aan het publiek gelegen-
heid worden geboden tot het voeren van
radiotelefonische gesprekken met Ned. Oost-
Indie.
In de wachtkamer van het telefoonkantoor
zal daartoe een spreekcel worden ingericht.
In deze eel kunnen niet meer dan twee per-
sonen worden toegelaten.
Het ligt in de bedoeling, binnenkort even-
eens de kantoren 's Hertogenbosch, Leeuwar-
den, Maastricht en Middelburg in dit verkeer
te betrekken.
DE NIEUWE AMERIKAANSCHE
GEZANT.
Naar Reuter uit Washington seint, is de
heer Gerrit John Diekema uit Michigan be-
noemd tot gezant der Vereenigde Staten bij
ons Hof.
De heer Diekema is 70 jaar oud en bankier
van beroep. Zijn ouders zijn hier te lande
geboren, waarvandaan de nieuwe gezant
Nederlandsch spreekt. Hij heeft een gron-
dige studie gemaakt van de politieke geschie-
denis van ons land.
VERKEERSTELLING OP ZONDAG.
Op vragen van het Tweede Kamerlid Ds.
G. H. Kersten, betreffende de verkeerstelling
op Zondag heeft de Minister van Waterstaat
geantwoord
Evenals reeds vroeger heeft plaats gehad,
zal in den loop van dit jaar op verschillende
data, telkens vallende op een anderen dag der
week, telling van het verkeer op de wegen
plaats hebben, zoodat ook een telling op een
Zondag zal geschieden.
De verkeerstellingen geschieden periodiek,
teneinde inzicht te verwerven in den aard en
den omvang van het verkeer met het doel een
goeden grondslag te verkrijgen ter beoordee-
ling van de noodzakelijke wegindeeling, weg-
verbetering en te treffen verkeersmaat-
regelen. Ten einde het ibeeld van het ver
keer, dat op de verschillende dagen der week
nog al aan wisseling onderhevig kan zijn, zoo
volledig mogelijk te maken, wordt een telling
voor elken dag afzonderlijk gehouden. Uiter-
aard kan daarbij een telling op Zondag niet
worden gemist, omdat op vele wegen juist
op dien dag aard en omvang van het verkeer,
vergeleken bij andere dagen, sterke afwijkin-
gen vertoonen.
Hit het Enqelsch
door
49)
Vervolq.
Lanqzaam aan werd het qroote zwarte
bord met witte cijfers opqeheschen. In
haar opwindinq qreep het meisje Bliss bij
den arm.
,,Nummer acht", fluisterde ze heesch,
,,nummer acht, kunt u ook zien of het er
bij is?"
,,Neen, het is er niet", stelde Bliss haar
qerust. ,,'t Is er heusch niet. Kijk zelf
maar."
Aan alle kanten steeq er qemompel op.
Plotselinq weerklonk aan den kant waar
de bookmakers stonden een luid tumult.
Krachteloos liet ze zieh neervallen. Een
heer, die vlak naast haar stond, liet zijn
kijker zakken.
,,No. 8 Mr. Pontifex schijnt niet te loo-
pen", zeide hij halfluid tegen zijn buur-
man. ,,Ik beqreep ©r ook niets van wat de
menschen ermee voor hadden om zooveel
qeld op hem te zetten. Hij heeft nooit de
minste kans qehad."
Even keek het meisje Bliss aan, onmid-
dellijk beqreep hij wat ze wilde. Hij liet
zijn motor aanloopen en lanqzaam rijden-
de verlieten ze de renbaan.
,,Waar wilt u naar toe, mevrouw?"
vroeq hij.
,1k weet het heusch niet", antwoordde
het. meisije, terwijl ze zich op haar qemak
in e?n hoekje van haar comfortabele lee-
ren zitiplaats zette. ,,En 't kan me niet
scheleS? ook, als het maar buiten is en een
heel eind hier vandaan. Laten we eerst
De Staatscourant vermeldt, dat in de week
van 11 tot en met 17 Augustus in de ge-
meente Rotterdam zijn waargenomen 31 ge-
vallen, terwijl in het ziekenhuis aldaar wer
den aangetast 17 personen van het personeel
en 10 patienten. Totaal 58 personen. Een
kind van een half jaar, dat in het ziekenhuis
werd verpleegd voor een andere ziekte, is
mede ten gevolge van de alastrim-besmetting
overleden. Het kind werd op 31 Juli voor den
eersten keer gevaccineerd en vertoonde op 6
Augustus de eerste verschijnselen van
alastrim. Sedert het waarnemen der ziekte
te Rotterdam zijn aldaar gemeld 141 ziekte-
en 4 sterfgevallen, waarvan <5en torj een ouden
man, die reeds aan een andere ziekte leed.
Voorts zijn in genoemde week de volgende
gevallen in andere gemeenten waargenomen:
Delft 3 gevallen (in e6n geval is de be-
smetting van Rotterdam afkomstig, in de
twee andere gevallen is de oorsprong niet
zeker). Amersfoort 1 geval. Apeldoom 1
geval. Valburg 1 geval. Dinteloord 1 geval.
De besmetting van deze vier gevallen is te
Rotterdam verkregen.
Het totaal-generaal tot 18 Augustus is dus
148 gevallen met 4 sterfgevallen.
DE WEIGERING VAN MR. VAN SCHAIK.
Mr. J. R. H. van Schaik deelt in De Tijd
mede, om welke redenen hij bezwaar heeft ge
maakt in het door Jhr. Ruys te vormen kabi-
net (als Minister van Arbeid, Handel en Nij-
verheid) zitting te nemen.
„Nog daargelaten", schrijft hij, „dat deze
functie mij niet voldoende aantrok, meende ik
mijzelf de vereischte deskundigheid te moeten
ontzeggen, om haar te kunnen vervullen op
eene wijze, die mij geboden scheen. Uitslui-
tend om deze reden heb ik voor het mij ge-
daan aanzoek bedankt".
Naar men zich herinnert, had Het Volk be-
weerd, dat de weigering was uitgelokt door
het behoud van Jhr. De Geer, die weinig be-
reidvaardig zou zijn geweest om financieele
concessies te doen met het oog op sociale
maatregelen, als Minister van Financien.
Een merkwaardig feit mag het zeker ge-
noemd worden, dat ongeveer ter zelfder tijd
op twee plaatsen in ons vaderland, zonder dat
men iets van elkanders bedoelen afwist, na-
speuringen zijn gedaan naar de graven van
twee beroemde Bohemers, die in denzelfden
tijd geleefd hebben beiden in Nederland heb
ben gearbeid, en er zijn gestorven en begra-
ven.
De eerste is de eminente paedagoog Come-
nius, geboren 28 Maart 1592 te Uiwnitz in
Bohemen, overleden te Amsterdam en begra-
ven in Naarden in het jaar 1670.
De tweede, Carl Rabenhaupt, Groningen's
dappere verdediger, is geboren 6 Januari 1602
in Bohemen, overleden te Coevorden 12 Aug.
1675 en aldaar begraven 3 September 1675.
Bij deze onderzoekingen is men er in ge-
slaagd, het gebeente van Comenius op te del-
ven. Rabenhaupt's overschot heeft men ech-
ter niet kunnen vinden.
In het najaar van 1928 werd onder leiding
van Dr. Poelman, Rijksarchivaris van Gronin
gen en Drenthe, een onderzoek ingesteld, het-
welk tot resultaat had, dat vastgesteld kon
worden, dat geen verdere nasporingen behoe-
ven gedaan te worden, daar met zekerheid
kon worden geconstateerd, dat de plaats,
waar Rabenhaupt is begraven, niet meer valt
aan te wijzen. Tot in het jaar 1796 heeft Ra
benhaupt's wapenbord en helm de plaats
kenbaar gemaakt waar het stoffelijk over-
maar hieruit zien te komen, dan kunnen
we wel verder zien.
HOOFDSTUK XXI.
Met qroote handiqheid wist Bliss de
auto uit de qroote meniqte omrinqende
voertuiqen los te werken. Even daarna
reden ze lanqzaam de Newmarket Road
op. Toen ze de renbaandrukte een flink
eind achter zich hadden, hield hij stil.
,,Als u me nu precies zoudt willen zeq-
qen, waar u naar toe wilt qaan..." be-
qon hij.
,,Ik weet het heusch niet. Kunt u niet
wat bedenken?"
„Ja, dat qaat toch moeilijk. Voor ons
liqt Newmarket. Londen liqt een heel eind
achter ons en Cambridqe liqt daar erqens
aan den linkerkant". zeide Bliss.
Zijn metqezellin sloe" haar sluier naar
achteren en keek hem aan.
,,Beslis u maar", zeide ze toen onver-
schilliq.
„Hoe lanq wilt u rijden? Een paar uur?"
vroeq hij.
,,Hoe komt u erbij! Ik heb deze auto
qehuurd om een flinken tocht, van min-
stens een paar weken, te maken."
Alsof hij een iklaip in 't qezich had qe-
kreqen, keek Bliss haar aan.
,,En moet ik mee?"
jNatuurlijk, wie denkt u, dat anders de
auto besturen moet?"
Met een mistroostiq qezicht keek Bliss
naar den qrooten hutkoffer, die steviq
achterop qebonden was.
,,,Niet om een aanmerkinq te maken,
mevrouw", zeide hij toen, ,,maar ik vind
dat ze me dat hadden moeten zeqqen. Ik
heb niets bij me en als u er niet om qe-
dacht had, was ik noq zonder overjas mee
qeqaan."
,,Ze hadden het u natuurlijk moeten
zeqqen", stemde ze toe. ,,Maar hoe het
ook zij, ze hebben het niet qedaan en het
beste wat u doen kan is, er van te maken
wat er van te maken valt. Bent u qe-
trouwd?"
schot in een der grafkelders in de kerk te
j Coevorden rustte in een looden kist. Na het
uitbreken van de revolutie heeft men echter
I deze kenteekenen weggenomen, het wapen
bord is verdwenen, de helm is na veel om-
j zwervingen in particuliere woningen tenslot-
te in het museum te Assen ondergebracht.
i De grafkelders zijn opgeruimd. De getuige-
nissen van Coevorden's oudste inwoners om-
j trent de plaats van Rabenhaupt's graf, loo-
pen zoo zeer uiteen, dat het onmogelijk bleek,
met eenige juistheid de grafplaats aan te
wijzen.
Het is wel te betreuren, dat men geduren-
de 130 jaren het graf van een man als Ra
benhaupt aan de vergetelheid heeft kunnen
prijsgeven. Op zeer jeugdigen leeftrjd heeft
hij zijn vaderland, hooge positie en rijke
goederen om des Evangelies wille, verlaten
en zich eerst naar Saksen en daarop naar
Nederland begeven, waar hij, van jongs af
groot gebracht in de leer der Hussieten, on-
gehinderd voor zijn geloof kon uitkomen. Als
eenvoudig krijgsman nam hij dienst in het
leger, klom op tot hoogen rang en heeft in-
zonderheid in zijn ouderdom ons vaderland
onschatbare diensten bewezen.
Het comitd, gevormd met het doel, het graf
van den dapperen Boheem in eere te herstel-
len, heeft besloten, een gedenkteeken te plaat
sen aan den voet van een der pilaren der
kerk, waarin Rabenhaubt begraven werd.
Door de krachtige medewerking van Gro
ningen's burgemeester en van den Commis-
saris der Koningin in Drenthe, is het comitd
er in geslaagd, zijn voornemen ten uitvoer te
brengen. Op 3 September hoopt Groningen's
burgemeester in Coevorden, waar Rabenhaupt
den laatsten tijd zijns levens als Drost van
Drenthe en gouverneur der oude veste heeft
doorgebracht, in de kerk, waar eenmaal het
stoffelijk overschot zijn laatste rustplaats
vond, den gedenksteen te onthullen.
met kracht dient te worden bevorderd; dat
mede uit een nationaal oogpunt daarbij o.a.
is te denken aan Box meer, omdat de bewoners
van de landstreek beoosten de Maas thans,
door het ontbreken van vrije, vlugge verbin-
dingen met het overige deel van Nederland.
gedwongen zijn zich op het aangrenzende deel
van Duitschland te orienteeren;
3e. dat de overtocht over de nog aanwezige
veren in de wegen van de wegenplans van
Rijk en provincien vrij behoort te zijn, de veer-
booten ook des nachts regelmatig behooren te
varen en dat het Rijk met zijn veren in deze
het voorbeeld dient te geven;
4e. dat het maken van winsten op veren
door puhliekrechterlijke lichamen bij de wet
verboden dient te worden en dat ter controle
afzonderlijke exploitatie-rekeningen jaarlijiks
dienen te worden ingezonden aan provincie en
Rijk;
5e. dat de bruggenbouw met den grootsten
spoed dient te geschieden.
DE NEDERLANDERS AAN HET
YZERFRONT.
iDe Brusselsche ..Standard" protesteert met
klem tegen de instructies van den minister van
Justitie om Nederlanders, die naar Belgie reis-
den ten einde aan de plechtigheid te Dixmuide
(den pelgrimstocht naar den IJzer) deel te
nemen, aan de grens den toegang tot Belgie
te weigeren. Verscheidene Fransch schrijven-
de Brusselsche bladen keuren echter deze in
structies goed. De ..Vingtieme Siecle" schrijft
de aanwezigheid goed te keuren van geallieer-
de vertegenwoordigers op patrottische plech-
tigheden, omdat deze met Belgie in den oorlog
stonden, maar, zoo vervolgt het blad, „dat
Nederlanders officieel aan deze plechtigheden
deelnemen, terwijl zij tijdens den oorlog te on-
zen opzichte en ten opzichte van onze geal-
lieerden in den strijd een neutraliteit hebben
bewaard, die voor hen merkwaardig winstge-
vend was en terwijl zij sedert den oorlog niet
ophouden een kwaadaardige oppositie te voe
ren tegen de bevrediging van onze rechten op
de Schelde, een bevrediging, welke voor ons
een quaestie is van leven of dood, dat vinden
wij ongehoord".
Intusschen heeft toch een Nederlander, de
letterkundige Bernard Verhoeven, bij de doo-
denherdenking aan den IJzer het woord ge-
voerd.
DE STRIJD TEGEN DE VEREN. f
De Bond van Bedrijfsautohouders heeft in
zijn te 's-Gravenhage gehouden vergadering
een motie aangenomen, waarin de volgende
meeningen zijn vastgelegd:
le. Dat in de wegen van het Rijkswegen-
plan geen veren, doch slechts vrije bruggen
mogen voorkomen en dat daar toe ook een
brug te Deventer behoort;
2e. dat in de wegen der provinciale wegen
plans het tot standkomen van vrije bruggen
,,Neen, noq niet", antwoordde Bliss be-
leefd.
„Dan doet u volqens mij het beste, wan-
neer u nu maar meteen naar huis teleqra-
feert om kleeren en wat u noq meer noo-
diq hebben mocht; of als u liever wat wilt
koopen, dan zal ik het wel betalen. En
waar zullen we dan in dien tusschentijd
naar toe qaan? En waarom rookt u niet?
Iik dacht dat alle chauffeurs rookten."
,,Niet wanneer ze rijden moeten, me
vrouw", leqde Bliss haar uit. ,,Maar als
u het qoedvindt
Meteen haalde hij een doosje siqaretten
uit zijn zak en stak er een op. Het meisje
zat hem ondertusschen oplettend aan te
kij ken.
,,En", vroeq ze toen, ,,weet u al, waar
we naar toe zullen qaan?"
Bliss trok een qezicht, alsof hij diep over
dat probleem nadacht.
„Ik qeloof, dat de weq naar Norwich
heel mooi is", zeide hij ten slotte. ,,En de
stad zelf heeft heel veel bezienswaardiq-
heden, een mooie oude kathedraal, een..."
Waarom hebt u dat niet dadelijk qe-
zeqd", viel ze hem in de rede, Natuur
lijk qaan we dan naar Norwich."
Bliss reed weer teruq, door Newmar
ket heen en kwam zoo op den weq naar
Norwich. Zij stelde noq voor, om eerst bij
het postkantoor te stoppen, maar Bliss
schudde het hoofd.
„Neen", zeide hij, ,,'t zou de moeite van
teleqrafeeren niet waard zijn. Om de
waarheid te zeqqen, heb ik heel weiniq
kleeren. Als u me een qedeelte van mijn
weekloon zou willen voorschieten, dan
zou ik in Norwich alles kunnen koopen,
wat ik noodiq heb."
,.Zooals u het zelf het beste vindt",
antwoordde ze, terwijl ze hem scherp aan-
keek. Kunt u 't nu hebben, dat ik praat?"
,,Ja, zoolanq de weq qoed is, hindert het
niev", antwoordde Bliss.
,,'t Spijt me, dat ik qisteravond onheb-
belijk ben qeweest. Maar u sprak noqal
kortaf en ik was mezelf niet door de on-
HET ONGELUK TE OOSTENDE.
De commissie van onderzoek inzake het on-
geluk te Oostende op 4 Augustus, heeft Woens-
dagmiddag uitspraak gedaan. Van Loocke, de
eigenaar van het gezonken schip Joseph 4,
werd schuldig bevonden bakboord te hebben
gehouden, inplaats van stuurboord, zijn rich- j
ting te hebben gewijzigd zonder voidoende i
seinen te geven, niet voldoende reddingstoe- I
stellen aan boord te hebben gehad, te veel j
passagiers te hebben toegelaten. Hem wordt i
dan ook voor altijd het verbod opgelegd van
de vaart op zee of in de kustwateren, terwijl
hij ook drievierde van de kosten zal hebben te j
betalen. Beauprez, de kapitein van de sleep-
boot Knocke, werd onachtzaamheid ten laste
gelegd, terwijl ook aan boord van dit schip
het reddingsmaterieel onVoldoende was. Het
brevet van Visschensbaas tweede klasse wordt
hem voor drie maanden afgenomen. Hij zal j
een vierde van de kosten moeten betalen.
VERTREK VAN DE ZEPPELIN UIT JAPAN
VERTRAAGD.
Naar uit Tokio wordt gemeld, moest het
vertrek van de Zeppelin naar Los Angelos, dat
op Donderdagochtend vier uur was bepaald,
worden uitgesteld.
iBij de poging, het gevaarte uit de hangar te
brengen, kwam Woensdagavond de achterste
motorgondel namelijk in botsing met den grond
tengevolge waarvan een der stangen, waar-
mede deze gondel aan het luchtschip is beves-
tigd, brak De Zeppelin werd in verband hier-
mede in de hangar teruggebracht, ten einde
eerst den omvang van de schade te kunnen
vaststellen.
Het vertrek zou nu waarschijnlijk hedenoch-
tend in de vroegte plaatsvinden.
Dit ongeval van het luchtschip moet voor
Eckener en zijn reisgezelschap wel een zeer
groote teleurstelling zijn. De voorbereidingen
voor de reis van de „Graf Zeppelin" waren
vroeg in den avond reeds zoo goed als voltooid.
Reeds om twee uur had men de vereischte hoe-
veelheden brandstof etc. ingenomen, terwijl
ook voor zes dagen proviand aan boord was
gebracht. Ook voor het vervoer van de post
naar Amerika en Duitschland waren alle voor
bereidingen getroffen.
Het aantal passagiers voor de derde etappe
der wereldvlucht bedraagt weer twintig. Er
moesten wegens plaatsgebrek veertig aspirant-
passagiers worden afgewezen. Zeventien hun-
ner hebben de reis van Friedrichshafen meege-
maakt en in plaats van de overige drie dit
naren uit Duitschland komende Japanners
gaan drie Japansche marine-officieren mee.
Op het vliegveld bevonden zich Woensdag
avond reeds tal van hooge Japansche ambte-
qerustheid over mijn broer. Ik hoop, dat
u het me niet kwalijk wilt nemen. Ver-
tel me nu eens hoe u heet en hoe lanq u
in dienst qeweest bent bij de Sun Motor
Company."
,,Mijn naam is Ernest Bliss", vertelde
hij haar. ,,Een paar maanden qeleden ben
ik chauffeur qeweest bij de ,,Sun", maar
toen hebben ze me de laan uitqestuurd,
zooals ik u trouwens al verteld heb. Ten
eerste had ik iemand, die me op straat
aanriep, als passsaqier meeqenomen en
dat is niet overeenkomstiq de voorschrif-
ten en ten tweede had die iemand me met
'n valsch bankbiljet betaald. Mfear toen ze
qisteravond een chauffeur noodiq had
den
,,Wel, in elk qeval bent u een uitste-
kend chauffeur", viel het meisje hem in
de rede. ,,Bent u het al lanq qeweest?"
,,Neen, vroeqer heb ik voor me zelf qe-
reden... ik bedoel, ik heb het altijd een
heel interessant vak qevonden: chauf-
feur."
„Laten we hier lunchen", brak ze het
qesprek plotselinq af.
[Met een qroote bocht reed Bliss onder
een typisch middeleeuwsche poort door
en kwam zoo op de binnenplaats van een
ouderwetsche herberq.
,,U kunt bestellen wat u wilt", zeide
ze, terwijl ze uit de auto stapte. „Over
een uur wilt u dan wel zorqen klaar te
zijn om verder te qaan?"
Bliss qinq de qroote ouderwetsche keu-
ken binnen en verorberde daar zijn lunch
met een buitenqewoon qoeden eetlust.
Daarna schreef hij een brief aan Frances
en keek de auto even na. Precies op den
aanqeqeven tijd zaq hij zijn metqezellin
weer verschijnen. Gelukkiq was de auto
in orde, zoodat ze onmiddellijk konden
vertrekken.
Hebben ze u een qoeden lunch qeqe-
ven?" vroeq ze.
..Uitstekend mevrouw, dank u wel",
antwoordde Bliss.
,,Waar hebben ze het u qebracht?"
naren, ten einde bij het vertrek tegenwoordig
te zijn. Tot hen behoorden o.a. de minister
van Buitenlandsche Zaken, Takarabe, admiraal
Koto en andere hooggeplaatste persoonlijk-
heden.
Te Tokio stond een extra-trein gereed, die
om middernacht de hoofdstad verliet en te
twee uur op het vliegveld van Kasoemiga Oera
aankwam, vroeg genoeg dus voor de start, die
op 4 uur v.m. (Japansche tijd, 8 uur n.m.
M.E.T.) was bepaald.
De belangstelling onder de Japansche bevol-
king voor de vlucht was zeer groot. Reeds in
den middag trokken duizenden en duizenden
in speciale treinen van Tokio naar Kasoemiga
Oera, met het vaste besluit den geheelen nacht
op het vliegveld te blijven, ten einde de groote
gebeurtenis bij te wonen. Jammer genoeg is
hun wachten niet beloond.
DE STAP VAN STRESEMANN.
Voor Duitschland bestaan dringende redenen
schrijft de N. R. Crt. om te streven naar
een spoedig resultaat van de Haagsche con-
ferentie. Op 1 September a.s., dus over tien
dagen, begint immers het nieuwe schadever-
goedingsjaar en als het plan Young dan niet
van kracht is loopt automatisch de regeling
van Dawes door, wier annuiteit bijna een half
milliard hooger is dan die van Young. Dit ver-
klaart den wenk van Stresemann aan de con
ference, dat zij in de eerste plaats is bijeen-
geroepen om over het plan Young te beislissen.
Dat plan, wij hebben er al eerder op gewezen,
bepaalt de bedragen, die Duitschland voortaan
aan het blok van de staten schuldeischers zal
hebben te betalen en voorts de modaliteiten en
de voorwaarden, welke voor die betalingen
zullen gelden.
Over dit betalingsplan bestaat ter confe-
rentie geen noemenswaardige verdeeldheid.
Slechts heeft Engeland bezwaren ontwikkeld
tegen het voortbestaan, na 1930, van de leve-
ringen in natura. Men zou dus althans in dit
opzicht spijkers met koppen kunnen slaan, door
het ontwenp-verdrag met Duitschland te aan-
vaarden en de in de annexen aangeroerde on-
derwerpen, waarvan de Internationale Bank
en de aanbevolen verdeelingsschaal de voor-
naamste zijn, desnoods te verdagen tot na de
Volkenbondszitting, die op 2 Sept. te Geneve
begint.
Tot dat doel heeft Stresemann gemeend, de
conferentie tot de orde te moeten roepen. Het
gevolg van den stap was de belegging tegen
gistermiddag om half zes van een vergadering
der eerste gedelegeerden van de zes uitnoodi-
gende mogendheden (Engeland, Frankrijk,
Duitschland, Italie, Belgie en Japan) om den
geheelen toestand te overwegen.
Nu lijkt de weg, door Stresemann gewezen,
Regelmatige en franco afhaling en hezorglng.
Nette bediening.
,,In de keuken", zeide Bliss, terwijl zijn
ooqen verdacht schitterden.
Ze booq zich iets voorover en keek
hem onderzoekend aan.
„Vondt u het niet vervelend om in de
keuken te eten?"
,,Heelemaal niet", antwoordde Bliss op-
qewekt. ,,'t Komt er qeen zier op aan,
waar je eet, als je maar honqer hebt. Dat
is de hoofdzaak."
,,'Zeq, u bent toch niet een van die jon-
qelui, die eerst al hun qeld op de wedren-
nen verdobbelen en die dan hun eiqen
brood moeten verdienen?" vroeq ze on-
verwacht.
„Wel, u heeft het bijna bij het rechte
eind", qaf Bliss toe. ,,Ik heb het aan een
weddenschap te danken, dat ik nu chauf
feur ben.
,,Dan moest u zich schamen", zeide ze.
,,Dat weet ik noq niet zoo zeker", pro-
testeerde Bliss, terwijl zich bij zijn lippen
een paar humoristische trekjes inqroef-
den. ,,U moet qoed bedenken, dat u de
voorqeschiedenis niet weet."
,,En die wil ik ook niet wetenant
woordde het meisje. „Als u wilt, kunt u
qerust rooken. Ik zal probeeren wat te
slapen". Ze qinq wat qemakkelijker zit-
ten en viel bijna onmiddellijk in slaap.
Toen ze weer wakker werd, was Nor
wich al in zicht. Bliss bracht haar reqel-
recht naar het Maid's Head Hotel.
jDenkt u den waqen vandaaq noq noo
diq te hebben, mevrouw?" vroeq Bliss.
,,Neen, vandaaq niet", antwoordde ze.
,,Maar morqenochtend om half elf ver-
wacht ik u weer hier, dan zal ik u wel ver
dere instructies qeven. En hier heeft u wat
qeld, als u soms het een of ander noodiq
moclxt hebben". Meteen qaf ze hem twee
pond, welke Bliss na een ooqenblik aar-
zelen aannam. 1
jDank u wel, mevrouw", zeide hij. „Ik
zal zorqen, morqenochtend precies om
half elf hier te zijn."
(Wordt vervolqd.)
