ALGEMEEN NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 8402
Maandag 22 Juli 929
69" Jaargang
ABQNNEHENTSPRI1S:
RAADSVERGADERING.
BHHHNIAHD.
FEUILLSTOH.
BPITBHLAJD.
W
ONTWAPEND DENEMARKEN EN DE
VOLKENBOND.
WATERGEBREK IN DE HOOFDSTAD.
NEUZENSCHE COURANT
Binnen Ter Neuzen f 1.40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,25, overiqe landen f 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bi] vooruitbetaling.
Dit blad verschiint iederen Maandag-, Woensdag- en Vrijdaqavond.
axgratv froanraBw«y;
De Burgerneester van TER NEUZEN maakt
bekend, dat eene Openbare Vergadering van
den Gemeenteraad is belegd tegen Donderdag
25 Jnll 1929, des namiddags 2 uur.
Ter Neuzen, den 22 Juli 1929.
De Burgerneester voornoemd,
J. HUIZINGA.
DIEN STPLICHT.
Uitspraak inzake vrijstelling.
B.
De Burgerneester van TER NEUZEN,
brengt ter algemeene kennis, dat een uit
spraak op aanvrage om vrijstelling van den
Dienstplicht, ter Secretarie dezer gemeente,
voor een ieder ter inzage is nedergelegd.
Tegen deze uitspraak kan binnen tien dagen
na den dag van deze bekendmaking in be-
roep worden gekomen.
A. door den ingeschrevene wien de uitspraak
geldt of door diens wettigen vertegen-
woordiger;
door elk der overige voor deze gemeente
voor dezelfde lichting ingeschreven per-
sonen of door hunne wettige vertegen-
woordigers.
Het verzoekschrift moet met redenen om-
kleed zijn. Het behoeft niet gezegeld te zijn.
Het moet worden gericht aan de Koningin,
doch worden ingediend bij den Burgerneester,
ter Secretarie dezer gemeente.
De Burgerneester zorgt voor de doorzen-
ding. Voor zooveel betreft uitspraken door
Gedeputeerde Staten gedaan, kan bovendien
de Commissaris der Koningin, binnen den-
zelfden termijn bij de Koningin in beroep
komen.
Ter Neuzen, den 22 Juli 1929.
De Burgerneester voornoemd,
J. HUIZINGA.
DE KABINETSCRISIS.
De Koningin heeft Vrijdagmiddag ten
paleize bet Huis ten Bosch Jhr. Mr. Ch. J. M.
Ruys de Beerenbrouck in conferentie ont-
vangen.
DE STAKING TE ZAANDAM.
De laatste poging van den rijksibemiddelaar
om een oplossing te krijgen in het conflict
in het -houtbedrijf te Zaandam heeft geen
resultaat opgeleverd. Zoowel door de werk-
nemers als door de werkgevers is zijn voor-
stel om een loonregeling in te voeren op een
met 50 cent per week verhoogd loon ver-
worpen. De staking duurt thans reeds 3
maanden.
DE ZUIDERZEEWERKEN.
Men schrijft aan de N. Rott. Crt.
De indijking van de Wieringermeer, de
Noordwestelijke van de droog te leggen Zui-
derizee-polders, vordert goed. Het sluitgat
onder Medemiblik is reeds geruimen tijd ge-
leden gedicht, zoodat thans alleen in de nabij-
heid van Wieringen nog een gedeelte moet
worden dicht gemaakt; ongeveer een afstand
van 1 K.M. Evenals destijds bij den afsluit-
drjk, staat ook hier 'n sterke stroom. Ver-
scheidene sleepbooten zijn noodig om een
bak met klei op zijn plaats van bestemming
te ibrengen. En er moet heel wat klei worden
aangevoerd; aan beide zijden van het sluit
gat lagen twee groote grijpkranen, die den
geheelen dag de kleileem uit de bakken in
het water werpen.
Als de vertoinding is tot stand gebraaht, is
de dijk nog lang niet afgewerkt. Tegen de
kleileemdam wordt zand gespoten, de glooiin-
gen iworden dan ibedekt met krammat en
een laag puin, waarop de groote blokken
basaltsteen komen te liggen, die den dijk
tegen den golfslag moeten foehoeden.
EEN INVAL IN SURINAME
Onder het opschrift „Een inval in Suri-
name?" bevat ,,De West" het navolgend be-
richt:
„Krijgen wij, na den inval op Curasao, ook
een inval in Suriname Men zou dit afleiden
uit het volgend bericht, dat wij uit Albina
ontvangen, gedateerd 26 Juni:
Onze districtscommissaris gaat overmor-
gen naar de Tapanahony. Volgens anderen
houdt deze reis verband met berichten, dat
een veertigtal Brazilianen over de grens ge
komen zouden zijn en zich gevestigd hebben
aan de Boven Tapanahony. De commissaris
zou nu een ondenhoud hebben met deze hee-
ren, die intellectueelen worden genoemd. De
geneesheer Dr. Faverey, gaat mede. Zijn ver-
vanger, Dr. Hiemcke, is reeds hier aange-
komen."
Uit het Engelsch
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
35) (Vervolg.)
Een uur later stapte Bliss een van de
grootste garages in Long Acre binnen. Hij
werd te woord gestaan door een keurig
gekleed jongmensch, die met zijn handen
in zijn zakken en een sigaret bungelend in
zijn eenen mondhoek, verveeld heen' en
weer liep te slenteren. Met een superieur
air hoorde hij Bliss aan; toen schudde hij
onverschillig van neen.
,,Geen sprake van." venklaarde hij kort
af. ,,We hebben al poetsers te veel en op
't kantoor is ook geen plaats open, 't
Eenige wat we noodig hebben izijn chauf
feurs."
(Bliss was al bijna bij de deur, toen hij
zich plotseling herinnerde, dat hij vroeger
dikwijls zelf zijn wagen bestuurd had. Hij
kon met een gerust geweten zeggen, dat
hij een goed chauffeur was. Met een ruk
draaide hij zich om.
,,Ik kan heel goed met een auto om-
gaan, mijnheer," zeide hij snel. ..Zoudt
u me als chauffeur kunnen gebruiken?'
,,Voo>r wie heb je gereden?"
,,Voor mezelf", antwoordde Bliss met
een terneergeslagen gezicht. ,,Ik heb
vroeger zelf een auto gehad."
De jonge man bekeek Bliss van top tot
teen. Daarna wees hij naar een landau-
lette, welke midden in de reusachtige ga
rage stond.
,,Sla den motor van dien wagen dan
DE DIENSTPLICHTIGEN VAN DE
VOORJAARSPLOEG 1929.
Het Tweede-Kamerlid K. ter Daan had aan
den Minister van Defensie gevraagd of hij
'bereid was, de dienstplichtigen van de voor-
jaarsploeg 1929, die ten gevolge van de toen
heerschende koude en om zieikte te voor-
komen niet werden opgeroepen op de oor-
spronkelijk aangeiwezen dagen, waarop zij
reeds gerekend hadden, doch enkele weken
later, toch met groot verlof te laten gaan op
de aanvankelijk daarvoor vastgestelde dagen.
De Minister heeft thans geantwoord, dat
hiertegen overwegend bezwaar bestaat, om-
dat daardoor de geoefendheid van deze dienst
plichtigen beneden het vereischte minimum
zou blijven.
DE TOETS DER TRACTATEN.
Woensdag 24 dezer zal schrijft de N. R.
Crt. het op 27 Augustus 1928 te Parijs ge-
teekende multilaterale tractaat tot buiten de
wet stelling van den oorlog, het pact Kellogg,
in werking treden.
„De hooge contracteerende partijen", zoo
luidt art. 1, „verklaren plechtig uit naam van
hun onderscheiden volken dat zij de toevlucht
tot den oorlog voor de regeling van Interna
tionale geschillen veroordeelen en er als in
strument van nationale politiek in hun onder-
linge betrekkingen afstand van doen'.
In art. 2 erkennen de partijen dat „de rege
ling of oplossing van alle geschillen of con-
flicten, van welken aard en van welken oor-
sprong ook, die tusschen hen mochten rijzen,
nooit anders dan met vreedzame middelen mag
worden nagestreefd".
In heel eenvoudige en voor den gewonen man
begrijpelijke termen is in deze twee artikelen
de oorlog in den ban gedaan en aangezien
China en Sowjet-Rusland zich Ibeiden bij de
oorspronkelijke onderteekenaars (Duitschland,
Amerika, Belgie, Frankrijk, het Britsche rijk
met zijn dominions en Indie, Italie, Japan, Po-
len en Tsjechoslowakije) hebben aangesloten,
zijn zij door dit tractaat gebonden. Het doet
er niet toe welke van de twee partijen zich
als het voorwerp van agressie imag beschou-
wen in dit geval heeft de Sowjet-Unie recht-
matige reden tot grief over geiwelddadige wil-
lekeur van den kant van Chineesche autori-
teiten zij zijn gehouden niet naar de wa-
penen te grjjpen.
De grootere waarde van het pact Kellogg
boven het statuut van den Volkenbond blijkt
in dit geval, omdat lo. een van de twee par
tijen, de Sowjet-Unie, geen lid van den Bond
is; 2o. omdat Amerika evenmin lid van den
Bond is, maar als vader 'van het tractaat van
eens aan," zeide hij bevelend, ,,en breng
hem, achteruit rijdend', op zijn plaats,
stand no. 7, tusschen den omnibus en die
groote Napier daar".
Tot zijn groote verbazing lukte het
Bliss, die order uit te voeren zonder ook
maar een fout te maken. De jonge man
haalde een fluitje uit zijn zak en blies er
op. Even daarna ging de deur Van de
wenkplaats open en kwam de voorman de
garage binnenstappen.
„Je moet even meegaan om te zien, of
dit jongmensch hier behoorlij'k kan rij-
den." zeide de jonge man. ,,Als dat zoo
is, zorg dan, dat hij een rijbewijs krijgt
en zet hem op de lijst."
Daarna keerde hij zich onverschillig om
en wandelde weg.
Bliss, die al dien tijd had staan beden-
ken waar hij het jonge mensch toch meer
gezien had, herinnerde zich plotseling
met een schok, dat hijzelf nog geen vijf
maanden geleden, hier op dezelfde plaats
van hetzelfde jongmensch een auto van
duizend pond gekocht had.
„Bdj wien ben je chauffeur geweest
vroeg de voorman.
.Bij niemand in den laatsten tijd," ant
woordde Bliss voorzichtig. ..Maar 't zal
toch wel goed gaan. Welken wagen bent
u van plan te nemen
Na eenig aarzelen koos de voorman,
een groote magere vent met hooge juk-
beenderen en half dichtgeknepen, ongun-
stige oogen, een kleine landaulette uit.
Daarna gaf hij Bliss een bus benzine.
,,Over tien minuten ben ik weer terug",
zeide hij, „vul in dien tusschentijd het
reservoir, kijk de bougies na en pro'beer
of de ontsteking in orde is."
Bliss deed wat hem gezegd was. Na
een minuut of tien verscheen de voorman
weer, gekleed in een korte jas en di'kke
wollen das.
,,Nou vooruit er mee", zeide hij kortaf.
Kellogg zedelijk gebonden is, bij stappen tot
terzijdestelling van het oorlogsgevaar voor te
gaan. De Vereenigde Staten zijn 'zich inder-
daad dezen plicht bewust gebleken, want Stim-
son, de secretaris van Staat (minister van bui-
tenlandsche zaken) heeft diplomatieke kanalen
gebruikt om de regeeringen van China en Sow
jet-Rusland (ondanks het feit dat Amerika
met ddt laatste niet in diplomatieke betrekking
staat) aan hun verplichtingen en verbintenis-
sen volgens het anti-oorlogspact te berinne-
ren. Dit is voor de wertid een veiblijdend pre
cedent, want het toont het machtigste land der
wereid actief op den voorgrond bij het bewa-
ren van den wereldvrede.
Tegelijk heeft Amerika de andere deelne-
mers aan het Vier-mogendheden-tractaat van
Washington van 1921 (het Britsche Rijk,
Frankrijk en Japan) in den arm genomen voor
een gemeenschappelijke actie op grond van
dat tractaat. Dit laatste is gesloten met het
oog op het behoud van den algemeenen vrede
en de handhaving van hun rechten met be
trekking tot hun eilandbezittingen en eiland-
dominions in het gebied van de Stille Zee".
Ait. 2 bepaalt dat ,,indien gezegde rechten
door het agressieve optreden van eenige
andere mogendheden bedregd kan wor
den, de hooge contracteerende partijen zich met
elkaar ten voile en vrijmoedig in Verbinding
zullen stellen teneinde tot overeenstemming
te komen aangaande de meest doeltreffende
maatregelen, gemeenschappelijk en afzonder-
lijk te nemen, om aan de eischen van den bij-
zonderen toestand tegemoet te komen".
iDe oorlogsweer der naast betrokken mo
gendheden is gealarmeerd en, indien, zooals
men op grond van goede inlichtingen, meent
te weten, geen van beide partijen zin heeft in
oorlogvoeren, kan spoedig een bemiddeling be-
proefd worden. Voor de Sowjet-Unie is het
de veiligste weg om haar rechten te herkrij-
gen, maar de Chineezen zullen wel degelijke
waariborgen eischen, opdat de bolsjewieksche
machinaties gestaakt worden. Zij beroepen
zich o.m. op hun in handen gevallen telegram-
men van Januari en Februari, waarbij de Sow-
jets aan de Russische bestuurders van den
Chineeschen Oosterspoorweg opdroegen, een
uitgebreiden moorclrveldtocht te Nanking te be-
ginnen en alle pogingen in het werk te stellen
ten einde tusschen de regeeringen van Nan
king en Moekden tweedracht te zaaien. Zoolang
de Sowjet-regeering dergelijke onbeschaamde
diplomatieke gebruiken toepa.-i en onder in-
landsche bevolkingen in de Indien, Egypte enz.
woelt, kan elk oogenblik een nieuw conflict
ontstaan. De stokerij van de Sowjets is oor-
zaak van reeds menig geschil geweest.
Voor de rest zal men, zelfs als het tot grens-
gevechten komt, geneigd zijn den toestand niet
al te gauw tragisch op te vatten. Mantsjoerije
is geen gunstig terrein voor snelle en beslis-
sende krijgsverrichtingen, want het wordt
door twee hooge bergketens doorsneden. Bo
vendien zou eenig geknaag aan de Noordelijke
grenzen van het Chineesche rijk dit niet veel
schade doen. Oorlog heeft China al jaren ach-
tereen gevoeid, maar nu zou het voor het eerst
weer tegen een buitenlandschen vijand zijn.
De berichten volgens welke de Russen reeds
de twee Chineesche grensstations aan weers-
kanten van den spoorweg bezet hebben, zijn
nog niet bevestigd. Het eene in het Westen
waar de Oosterspoorweg op den Transsiberi-
schen spoorweg aansluit, heet Mantjoeli (of
Mantsjoeria), het andere in het Oosten: Pro-
granitsjnaja. Bij deze laatste plaats begint
de spoorweg die door de smalle strook Sibe-
risch gebied naar W'ladiwostok loopt. De be-
zetting van deze Chineesche stations zou ook
geen groote verandering in den toestand bren-
gen, want het verkeer erover naar Russisch
gebied staat stil.
DE BIBLIOTHEEK VAN LEUVEN.
De bilfcliotheek van Leuven, die tijdens den
oorlog vernield werd, is Donderdag heropend.
De nieuwe boeken, de door de verschiliende na-
ties ten geschenke zijn gegeven, hebben alle
hun plaats gekregen.
,,We zullen eerst den kant van Shepherd
Bush opgaan. Weet je den weg?"
Bliss knikte. Gedurende de eerste paar
minuten was hij te zenuwachtig om te
spreken, maar langzamerhand kwam zijn
zelfvertrouwen weer terug. Bij Shepherd
Bush stapte zijn passagier even uit, om
een kort foezoek aan zijn fami'lie te bren-
gen. Op hun terugrit naar de garage
keek de voorman Bliss eens van terzijde
aan en streek heel gewichtig langs zijn
kin.
,,Wat is de betrekking je waard, jong
mensch vroeg hij.
Bliss was een en al verbazing.
,,'t Is me natuurlijik heel wat waard,"
antwoordde Jiij,,Ik ben nu al een hee-
len tijd buiten werk, en om u de waarheid
te zeggen, heb ik geen penny meer in mijn
zak."
.Xuister eens," ging de voorman door.
,,je salaris is dertig shilling per week. Als
je me nu gedurende een maand elke week
vijf shilling geeft, dan zal ik een gunstig
verslag over je uitbrengen. Dat is zoo de
gewoonte."
Bliss zuchtte diep.
,,Als dat werkelijk zoo de gewoonte is,"
zeide hij gelaten, ,,dan zal ik het natuur
lijik ook doen."
,,Hou dan voor dat cafe daar even stil,
dan zullen we er een glaasje op drinken,"
zeide de voorman. ,,]e rijdt heel behoor
lij'k. }e moet alleen nog wat meer zelf
vertrouwen hebben.'
,,Maar ik heb geen geld genoeg, om
voor ons allebei te betalen," verklaarde
Bliss wanhopig.
Nadenkend wreef de voorman langs
zijn kin.
..Dat is verduiveld jammer", zeide hjj.
,,Maar weet je wat ik zal doen? Ik zail je
vast een shilling leenen. Met 't geld van
de eerste week mee, ben je me dan zes
shilling schuldig."
IMisschien is dat, econamisch gesproken, een
min of meer gevaarlijke boutade; maar -. wie
zou Jimmie Walker daar toch niet gaame even
-de hand voor drukken?
De Deensche bladen bewatten uitvoerige ar
tikelen over het ontwapeningsdeibat, dat
Woensdag in het Britsche Lagerhuis is ge-
voerd en waarbij minister Henderson o.a. op
een vraag van een afgevaardigde verklaarde,
Duitschland heeft 300.000 boeken en 300
perkamente manuscripten uit de 15de en 16de
eeuw, en een manuscript uit de llde eeuw ge-
geiven. Van Duitschland werd alleen duplicaten
van de werken, die het bezit, gevraagd; ech- j
ter heeft dit land ook nog 4 millioen mark ge-
geven voor het aankoopen van boeken.
Engeland heeft 55.000 boeken geschonken,
Frankrijk 33.000, Japan gaf 240.000 gulden.
ENGELAND EN DE SOWJET-UNIE.
iDe Daily Chronicle meldt dat er twee tegen-
gestelde stroomingen in Britsche politieke i dat, afgezien van het Volkenbondspact, er geen
kringen en de kwestie van een hervatting der andere intemationale overeenkomst bestaat,
diplomatieke ibetrekkingen met Sowjet-Rus- volgens welke Engeland verplicht zou zijn, De-
land zijn. De eene is ervoor am de stappen nemarken tegen een aanval te beschermen.
tot hervatting der Ehgelsch-Russische betrek- Een conservatieve afgevaardigde vroeg den
kingen uit te stellen tot in het Russisch-Chi- minister nog; of hij zich wel bewust is, dat De-
neesche conflict klaarheid gekomen is, de an- nemarken zich heeft verplicht andere staten
dere is ervoor om de toebereidselen voor de
hervatting der betrekkingen te bespoedigen
opdat Engeland naar weerszijden op de twee
regeeringen een vredestrekkenden invloed kan
aanwenden.
HET CONFLICT IN DE KATOEN-
INDUSTRIE.
Het conflict in de katoenindustrie van Lan
cashire was op het doode punt gekomen ten-
gevolge van het besluit der werkgevers om
de loonen te verlagen.
In de Vrijdagmiddag te Manchester gehou
den gemengde conferentie eischten de verte-
genwoordigers der werknemers, dat de aankon-
diging nopens de loonsverlaging zou worden
te verdedigen, een verplichting, welke het niet
kan vervullen als het het" recht verkrijgt te ont-
wapenen, waarop Henderson zeide dat z.i. deze
vraag in het geheel niet geimotiveerd was.
In verband hiermede heeft de Deensche mi
nister van ibuitenlandsche zaken tegen over een
redacteur van het Kopenhaagsche blad Politi-
ken verklaard, dat Denemarken bij zijn toe-
treden tot den Volkenbond geen verplichtingen
tot het verdedigen van andere staten op zich
heeft genomen. De algemeene verplichting van
het Volkenbondspact heeft slechts betrekking
op het deelnemen aan zekere economische
maatregelen, voor het geval een aanval wordt
gedaan, welke in strijd is met het Volkenbonds-
wi ,n iuu wuiucn Pact;' deelneming aan militaire maatrege-
ingetrokken alvorens de onderhandelingen zou- i j®n f)etrefti is iedere staat geheel vrij zelf te
den beginnen. i besi.lssen- Denemarken heeft zijn standpoint
De patroons weigerden aan dezen eisch ge-
volg te geven en dientengevolge werden de be-
sprekingen afgebroken.
De toestand is thans zoo, dat indien de ar-
beiders of de regeering geen nieuwen stap doen
ten einde alsnog het conflict te bezweren, alle
anbeiders bij de katoenindustrie d.w.z. meer
dan een half millioen personen, op 27 Juli zul
len worden uitgesloten.
DE HITTE.
De hittegolf in Groot-Brittannie houdt aan.
De temperatuur was Zaterdag 6 gr. F. hooger
dan Vrij dag.
Het gemeentebestuur van Londen heeft een
beperking van het watergebruik in de stad ge-
last en tevens een beroep gedaan op de in-
woners om zoo zuinig mogelijk met water om
te gaan.
JIMMIE WALKER.
Walker heeft zich bereid verklaard een nieu
we candidatuur voor het burgemeesterschap
van Groot New York te aanvaarden. Hij deed
zelfs meer dan de candidatuur aanvaarden. Hij
beloofde-.- Hij gaf n.l. de toezegging, dat hxj
reeds bij voorbaat uiteengezet in het commis-
soriale rapport, op grond waarvan tot Dene-
marken-s toetred'en tot den Volkenbond is be-
sloten. In dit rapport is met nadruk verklaard
dat niet op deelneming van Denemarken aan
maatregelen van een werkelijk militair karak-
ter mag worden gerekend, noch dat een der
gelijke deelneming kan worden gevorderd.
Deze interpretatie van het pact is door lord
Robert Cecil voor de geallieerde landen ver-
dedigd en later ook bevestigd. terwijl de ple-
naire vergadering van den Volkenbond haar
officieel in de zitting van 1926 heeft vastge-
legd.
De burgemeesters der verschiliende ge-
meenten, die de Brusselsche agglomeratie
uitmaken hebben aan de bevolking mededee-
ling gedaan van het gebrek aan drink,baar
water, waarmede de hoofdstad is bedreigd.
Een der groote waterreservoirs te Bosch-
voorde is reeds geheel ledig, terwijl de bron-
nen van de Waalsche riviertjes de Hoyoux
en den Bocq, die sommige voorsteden van
water voorzien, tengevolge van den drogen
winter, slechts een onvoldoende hoeveelheid
in het bewind gehandhaafd een program water geven. De bevolking wordt dan ook
aangespoord met het waterverbruik zoo zui-
van stadsverbetering zal afwerken, dat in de
millioenen zou loopen. Maar zeide Walker nig mogelijk te zijn.
het kon hem niet schelen, hoe hoog de be- j
grooting werd, wanneer de stad maar nieuwe J
tunnelspoorwegen, meer en beter onderwijs aan
alien, meer parken, speelterreinen, gerechtsho-
ven en gevangenissen kreeg en er geen geld
zou worden Verspdld. Wat betreft de tunnel
spoorwegen onthulde hij, dat er contracten wa-
ren verleend tot een bedrag van 300 millioen
dollars. De toewijzing was op rustige en waar-
dige wijze in zijn werk gegaan. Dan zijn er
contracten verleend tot een bedrag van 60 mil
lioen dollars voor spoorwegen, bruggen en
spoorwegtunnels onder de rivier. Lager onder-
derwijs, herhalingsonderwijs en grootere en be-
tere speelterreinen zijn octworpen tot een be
drag van 600 millioen dollars.
„Ik ben zelf geboren in een achterbuurt van
New York" zeide Walker „en ik ben op-
gegroeid te midden van kinderen, o.w. er wa-
ren die nooit zelfs maar een gra'ssprietje had
den gezien. En ik heb gezworen, dat ik deze
stad de beste verkeersmiddelen en het beste
onderwijs zou geven van alle steden niet
alleen in de Ver. Staten, maar in de wereid".
Meteen haalde hij een zeemilederen
geldzakje uit zijn zak en gaf Bliss een
shilling. Met een eigenaardigen trek op
zijn gezioht nam Bliss het geldstuk aan
en stak het in zijn zak.
,,Ben je soms nog familie van Shylock?"
vroeg Bliss met het onschuldigste gezicht
ter wereid, toen ze samen het cafetje bin
nen gingen. i'
De voorman schudde het hoofd.
,,Ik weet niet wat je bedoeld, jong
mensch, maar in elk geval lijdt mijn dorst
er niet onder, geef mij maar een half
maatje van zeven stuiver."
iDienzel'fden middag begon de volgende
episode in het leven van Bliss, nu in de
functie van chauffeur. De eerste dagen
gingen snel maar zonder eenig bijzonder
gebeuren voor hem voorbij. Doordat hij
in uniform moest rijden was hij steeds
warm gekleed en ofschoon het een of
tweemaal weinig scheelde of hij had een
ongeluk gekregen, was hij er tot dusver
door kalmte en handigheid nog steeds
heelhuids afgekomen.
Tot driemaal toe kreeg hij een fooitie,
dat hij met een ka)lm gezicht opstak; een
halve crown van een dokter met wien hij
visites gereden had, een shilling van een
oude juffrouw, die hij van Hyde Park
Square naar een meeting in Richmond
moest brengen en vijf shilling van een
jongmensch, een van zijn vroegere ken-
nissen. die zijn auto voor een avond ge-
huurd had en die hem ruim twee uur voor
den ingang van zijn eigen uitrverkoren
restaurant liet wachten. Ontegenzeggelij'k
had hij in zijn nieuwen werkkring meer
tijd tot nadenken, dan bij een van zijn
vroegere pogingen om zijn capiciteiten in
klinkende munt om te zetten. Urenlang
zat ihij soms de eb en vloed van de groote
Londensche menschenzee gade te slaan.
Hij zag de onderdeelen van dat groote
geheel niet langer als onderdeelen maar
RUPSENPLAAG.
Het Noord-Oostelijke deel van Brabant,
en het Zuid-Oostelijke deel van de provincie
Antiwerpen, wordt, mede ten gevolge van de
droogte, door een emstige rupsenplaag ge-
teisterd. Rondom Averbode en in de omstre-
ken van Diest is de schade, aan den oogst
en in de tuinen aangericht, bijzonder groot.
DE WERELDTENTOONSTELLING TE
ANTWERPEN.
Er is een maatschappij opgericht met het
doel, op de wereldtentoonstelling te Antwer-
pen in 1930 een soort dorp te bouwen, dat
bestaan zal uit reproducties van de voor-
naamste historisohe en andere gebouwen van
het land. In dit decor zullen volksfeesten en
uitvoeringen van oude en moderne Vlaam-
sche en Waalsche muziek worden gegeven.
De maatschappij zal heeten: ,,Oud-Belgie op
de wereldtentoonstelling van 1930".
als menschen, ieder met hun eigen waar
de. Nu en dan betrapte hij zich er op,
dat hij sommige typen, aan wie hij vroe
ger met de grootste onverschilligheid
voorbij gegaan zou zijn, nu met een nieuwe
•be'langstelling en soms met een gevoel van
sympatbie, bekeek. Maar het eiger.aar-
digste was toch wel, dat zijn vroeger be
staan hem zullk een onwerkelijkheid toe-
leek. Ofschoon hij nog wel zijn zwakke
oogenbliikken had, waarin hij op een bijna
overdrerven manier naar zijn vroegere
leven terug verlangde, dankte hij toch
meestal zijn goed gesternte, dat hij dien
eeuwigen tredmollen van dat geestdooden-
de bestaan veilig en wel ontsnapt was.
Oip zijn vrije avonden ging hij bij voor-
keur naar het East-End om daar eens
rond te kijken. Een van zijn grootste ge-
noegens was om zich onder het eigenaar-
dige publiek van de groote music-halls
in de buitenwijken van Londen te bege-
ven. iDikwijls ging hij op een van de
drukke p'leinen staan, waar hij den ge-
weldigen possilag van Londen het duide-
lijkst kon voelen. En toch voelde hij zich
al dien tijd heel een,zaam. Op een van
zijn vrije avonden ec'hter kwam hij onver-
wacht Frances tegen.
Einde'lij.k,riep hij bijna jubelend uit.
Met een lachje gaf ze hem een hand.
„Dat is nu heel aardig om ..eindeliik
te roepen," zeide ze openhartig, ,.maar
waarom ben je me niet komen opzoeken?"
,,Verleden Zondag ben ik nog aan de
deur geweest," antwoordde hij, ,,maar ik
werd niet opengedaan."
Frances knikte.
..Dan ben je juist gekomen, toen ze
allemaail uit waren," zeide ze. ,,en ik heb
nog wel mijn adres achtergelaten. Waar
ga je n,u naar toe
(Wordt vervolgd.)
