ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 8374,
Woensdag 15 Mei 1929.
69e Jaargang
Herste Blad.
EMjbs...
©a
yfjDlH®
ABO NNEMENTSPRIJS:
Wegens het
Pinksterfeest zal
a.s, Maandag GEEN nummer
van dit blad verschijuen.
FEUILLETON.
BINWENLAND.
BUITENLAND.
D&mh er aan.
smaakt als room
OPROEPING VOOR EERSTE OEFENING.
ook in c/en zomer
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
iwwiu imiiwiw iwii—
NEUZENSCHE COURANT
i
Binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post 1.80 per 3 maanden Bij vooruitbetalinq fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belqie en Amerika f 2,25, overiqe landen /2.60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetalinq.
Dit blad verschijat iederen Maandaq-, Woensdag- en Vrijdagavond.
HINDER WET.
fiorgenreester en Wethouders van TER
NEUZEN brengen ter operabare kennis, dat
ter Getneente-Secretarie ter inzage ligt een
versoek met ibijlagen van JAN PIJPELINK te
Ter Neuzen, om vergunning tot het oprichten
van een lompenbewaarplaats op het perceel
kadastraal bekend in sectie F no. 693.
Op Dinsdag 28 Mei a.s. des namiddags drie
uur zal in het Gemeentehuis gelegenheid be-
srtaan om bezwaren tegen de inwilliging van
dit verzoek in te brengen en deze mondeling en
schriftelijk toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij die bezwaren
hebben, kunnen gedurende drie dagen, voor
het bovengemelde tijd'stip, ter Secretarie der
gemeente kennis nemen van de ter zake inge-
komen schrifturen.
De aandacht van belanghebbenden wordt er
op gevcstigd, dat volgens de bestaande juris-
prudentie niet tot beroep gerechtigd ziin, zii
die niet overeenkomstig artikel 7 der Hinder-
wet op den boven bepaalden dag voor het ge-
meentebestuur zijn verschenen, teneinde bunne
feeawaren mondeling toe te lichten.
Ter Neuzen, den 14 Mei 1929.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLIjE, Secretaris.
GEMEENTE TER NEUZEN.
JACHT EN VISSCHERIJ.
Op de gemeente-secretarie zijn voor een
ieder beschikbaar bianco verzoekschriften tot
het bekomen van Jacht-, Visch- en Hengel-
akten voor het dienstjaar 1929/1930.
Ter Neuzen, 11 Mei 1929.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
KAMERVERKIEZING.
8XEMMEN IN EEN ANDERE GEMEENTE.
De Burgemeester van Ter Neuzen maakt
bekend, dat bij de verkiezingen voor de Tweede
Earner der Staten-Geneiaal de kiezer, met in-
achtneming van het bepaalde in de artikelen
57b tot en met 57j der Kieswet, in plaats van
in de gemeente op welker kiezerslijst hij voor-
komt, in een andere gemeente aan de stemming
kan deelnemen.
De kiezer, die van deze bevoegdheid gebruik
wil maken, deelt, uitenijk veertien dagen voor
den voor de stemming bepaalden dag, in per-
soon ter secretarie van een gemeente aan den
burgemeester of aan den daartoe door dezen
aangewezen ambtenaar mede in welke gemeen
te hij aan de stemming deelnemen wil. Hij
geeft daarbij op zijn naam en voornamen, de
dagteekening en plaats zijner geboorte, de ge
meente in welke hij op de voor deze verkiezingen
geldende kiezerslijst voorkomt, en een adres in
de gemeente in welke hij aan de stemming wil
deelnemen, zoo mogelijk met aanduiding van
straat en nummer.
Van de mededeeling wordt een schriftelijke
▼erklaring opgemaakt, waarvan een afschrift
aan den kiezer wordt uitgereikt.
De kiezer, die heeft inedegedeeld in een an
dere gemeente dan die op welker kiezerslijst
hij voorkomt aan de stemming te willen deel.
nemen, behoort tot het stemdistrict in hetwelk
hij het door hem opgegeven adres heeft. Bij
onzekerheid hieromtrent behoort hij tot het
eerste stemdistrict.
Aan het opgegeven adres ontvangt de kiezer,
die bevoegd is aan de stemming deel te nemen,
van den burgemeester der gemeente van dit
Uit het Enqelsch
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
7) Vervolq.
Toen hij opkeek, zaq hij, dat het jonqe
meisje, dat juist weer binnenqekomen was
hem van onder tot boven bekeek. En de
manier, waarop ze dit deed, was heel dui-
delihk een beetje minachtend.
„Heeft u wel ooit werk qehad?" vroeq
ze sarcastisch.
Bliss wist niet wat te antwoorden. De
opmerkinq was zoo raak, dat hij qedu-
rende een ooqenblik zijn teqenwoordiq-
heid van qeest verloor. Maar qelukkiq
redde Mr. Masters de situatie.
„Nou, wat zeq je me daarvan, mijn
beste mijnheer", zeide hij, terwijl hij
triomfantelijk naar den stapel brieven
wees. ..Honderd twintiq brieven, bijna
allemaal van reiziqers, die al jaren lanq
in het vak zijn, menschen, die hun vak
door en door kennen, en die er toch een
eer in stellen om het Alpha-fornuis te
moqen verkcopen. En waarom denkt u nu
eigeniijk. dat ik u boven al die menschen
de voorkeur zal qeven, he?"
Bliss zat den spreker strak aan te kij-
ken, Mr. Masters had zijn wenkbrauwen
adres de oproepingskaart voor de stemming in
die gemeente.
De mededeeling van den kiezer, dat hij in een
andere gemeente dan die, op welker kiezerslijst
hy voorkomt, aan de stemming wil deelnemen,
geklt tevens voor zijn deelneming aan een
nieuwe stemming ingevolge art. 135 der Kies
wet.
Ter Neuzen, 13 Mei 1929.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
DIENSTPLICHT.
De Burgemeester van TER NEUZEN roept
de hieronder vermelde dienstplichtigen op om
op den datum, achter ieders naam aange-
geven, in werkelijken dienst te komen tot het
volbrengen van de eerste oefening, voor zoo-
ver deze nog niet door hen is vervuld.
EEKMAN ADRIAAN ABRAHAM,
lichting 1916, Reg. Kust-Artillerie, 16 October
1929, Vlissingen.
Wijze en uur van opkomst. De opgeroepen
verlofganger moet bij de opkomst in uniform
gekleed zijn en tevens voorzien zijn van zijn
zakboekje, alsmede van de verdere tot zijn
verlofsuitrusting behoorende goederen, een
en ander voor zoover deze goederen hem zijn
uitgereikt of door hemzelf zijn aangeschaft.
Voorts moet hij zorgen, dat al deze goederen
verkeeren in denzelfden staat, waarin ze by
zijn vertrek met verlof verkeerden.
Hij moet zich op den voor de opkomst be
paalden dag uitcrliik vier uur namiddags op
de plaats van bestemming aanmelden. Indien
hij echter, om vdor vier uur te kunnen aan-
komen, reeds den dag te voren op reis zou
moeten gaan, behoeft hij, zoo hij in Neder-
land verblijf houdt, de reis eerst aan te van-
gen op den dag der opkomst en zich eerst zoo
spoedig mogelijk na vier uur aan te melden.
Strafbepalingen. Hij, die zonder geldige
reden niet tijdig aan deze oproeping voldoet,
stelt zich aan bestraffing bloot. Bovendien
kan hij o.a. door een ambtenaar van de rijks-
of gemeentepolitie, door de marechauss^e of
militaire politie aangehouden en naar de
plaats van bestemming overgebracht worden.
Vervoer. De binnenslands verblijfhoudende
verlofganger, die per spoor, per tram of mel^
een ander openbaar middel van vervoer moet
reizen of op de reis een of meer veren moet
passeeren en in het bezit is van de vereischte
vervoerbewijzen en passagebiljetten kan zich
rechtstreeks naar het station of de aanleg-
plaats van vertrek begeven.
De verlofganger, die niet in het bezit is van
de vereischte vervoerbewijzen of passage
biljetten, moet zich v66r den dag van op
komst ter gemeentesecretarie aanmelden tot
het in ontvangst nemen van deze stukken.
De buitenslands verblijfhoudende verlofgan
ger kan voor Rijksrekening worden vervoerd.
voor zoover de reis moet geschieden binnen
het Rijk en dient om zich rechtstreeks naar
de plaats van opkomst te begeven. Is hij niet
in het bezit van een daarvoor dienend ver-
voerbewijs, dan wordt dit hem toegezonden,
als hij aan den Burgemeester onverwijld op-
geeft, van welke Nederlandsche gemeente hij.
zich rechtstreeks voor Rijksrekening naar de
plaats van opkomst wenscht te begeven.
Het verdient aanbeveling, zich ten minste
een half uur vo6r het vertrek van den trein,
de tram of de stoomboot aan het station of de
aanlcgplaats te bevinden. Daar stelt de ver
lofganger zijn zakboekje of zijn vervoerbewijs
ter hand aan den beambte, met de uitgifte
van plaatsbewijzen belast, of aan den veer-
man. De verlofganger behoort er aan te
denken, dat hem het zakboekje wordt terug-
gegeven. Gowoonlijk wordt ook de strook
van het vervoerbewijs teruggegeven, om ge
durende de reis te aienen als plaatsbewijs.
Daggeld. De verlofganger, die zich vier of
meer uren voor het tijdstip van aanmelding
op reis moet begeven, geniet desgewenscht
op de dagen der reis een daggeld van 0,25,
ongeacht den rang, dien hij bekleedt. Hij, die
op een overdreven dreiqende manier qe-
fronst. Maar de biauwe ooqen daaronder
keken Bliss oolijk, met een zeker weiqe-
vallen aan.
,,Umdat dit de dertiende keer is, dat
ik mijn diensten aanbied, mr. Masters, en
dertien is nu eenmaal mijn qelukscijter. En
als u de tweede reden wilt weten, die kan
ik u ook wel vertelien. Ik hob qeen cent
op zak, en als ik deze betrekkinq niet
krijq, dan biijitt er voor mij niets anders
meer over, dan honqerlijden of... teruq
gaan naar hetqeen ik vroeger deed."
,,En wat was dat?" vroeq Mr. Masters,
terwijl hij hem wantrouwend aankeek.
„Niets oneerlijks", verklaarde Bliss,
maar ook niets dat de moeite van het
spreken erover waard is. Ik wil mezelf in
de hooqte werken en ik heib qeen zin om
weer teruq te vallen. Ails u werkelijk zoo
goedhartiq bent, als u er uitziet, mr. Mas
ters, dan zult u het niet over uw hart kun
nen verkrijgen om een man..."
Weer gaf mr. Masters met zijn vuist
een harden slaq op de tafel.
,.Houd je mond". bulderde hij.
Bliss qehoorzaamde onmiddellijk. Mr.
Masters trachtte zich noq meer dan qe-
woonlijik een air van gewicht te qeven.
De schrijfmachine was ook niet meer te
hooren, de typiste had opgehouden te
werken. om goed te kunnen luisteren.
,,Denk er om, vertel niet te veel van je
persoonlijke aanqeleqenheden, kerel," zei
de mr. Masters. ..Meestal doe je beter om
dies, wat je zelf betreft maar voor je te
houden. Een dinq wil ik noq weten. Is
dat qetuiqschrift van die... die notaris-
menschen echt of niet?"
..Aibsoluut echt", verklaarde Bliss met
den noodigen nadruk.
aanspraak op daggeld heeft en dit wenscht te
ontvangen, moet het in ontvangst nemen ter
gemeentesecretarie, den laatsten werkdag
v66r het vertrek van het korps.
Verhindering. De dienstplichtige, die we
gens ziekte of om een andere reden in de
volstrekte onmogelijkheid verkeert om op den
bepaalden dag in werkelijken dienst te komen,
moet zich naar de plaats van bestemming
begeven, zoodra hij daartoe in staat is.
Bestaat de reden van verhindering in ziekte
of gebreken, dan dient hiervan zoodra moge
lijk ter gemeentesecretarie te worden over-
gelegd een geneeskundige verklaring, welke
op ongezegeld papier kan worden gesteld.
Vrijstelling en vergoeding. Indien ten ge-
volge van heo verblijf in werkelijken dienst
van den opgeroepene voldoende middelen tot
levensonderhoud aan andere personen ontbre-
ken of zouden komen te ontbreken kan de
opgeroepene voor vrijstelling van den dienst-
plicht of kunnen anders die personen voor
het ontvangen van kostwinnervergoeding in
aanmerking komen. Hierbij komt alleen in
aanmerking hij, die kostwinner is voor: 1.
zijn echtgenoote; 2. zijn bloed- en aanver-
wanten in de rechte linie; 3. zijn andere bloed-
of aanverwanten in den tweeden graad; 4.
zijn pleegouders; 5. personen, in wier onder-
houd hij krachtens rechterlijk vonnis moet
voorzien.
In het algemeen wordt ten aanzien van eer
ste oefening wegens kostwinnerschap uit-
sluitend vrijstelling verleend en wordt ver
goeding slechts bjj uitzondering toegekend.
Toekenning van vergoeding geschiedt n.l.
alleen, indien de behoefte daaraan eerst na
den aanvang van het verblijf in werkelijken
dienst voor eerste oefening ontstaat en de
belangen van den dienst niet toelaten den
kostwinner alsnog vrij te stellen.
Het verdient derhalve aanbeveling om in
de eerste plaats vrijstelling te vragen. Indien
dit wordt nagelaten, zouden belanghebbenden
het aan zich zelf te wijten hebben, zoo de op
geroepene gedurende eenigen tijd onnoodig
in werkenjken dienst zou moeten verblijven,
zonder dat gedurende dien tijd ter zake van
zijn verblijf in werkelijken dienst vergoeding
zou kunnen worden genoten.
De aanvraag om vrijstelling of om in geval
van weigering daarvan vergoeding te verkrij-
gen, behoort, zoo mogelijk, omstreeks drie
maanden vo6r de opkomst en anders zoo
spoedig mogelrjk te worden gedaan. Zij moet
mondeling of schriftelijk geschieden bij den
burgemeester van de gemeente, waar de ver
zoeker woont.
Rentekaart. Het verdient aanbeveling, dat
opgeroepenen, die ingevolge de Invaliditeits-
wet verplicht-verzekerd zijn, bij opkomst de
rentekaart medebrengen.
Ter Neuzen, 13 Mei 1929.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
Voortgezet wordt de behandeling van de
wijziging der Ouderdomswet en de wet op de
Rijksverzekeringobank, waarbij Minister Slo-
temaker de Bruine ontkent, dat de voorstel-
len gaan in de richting van een staatslevens-
verzekeringsbedrijf en dat er sprake is van
deloyale concurrentie met particuliere verze-
keringen, daar de vrijwillige ouderdoms-
verzekering andere groepen verzekert dan de
particuliere maatschappijen.
De beer Kuiper (r.-k.) licht een amende-
ment toe om weduwenrente tot 10 mogelijk
te maken en ouderdomsrente niet tot 10
maar tot 15 te beperken. De heer Van Gijn
(lib.) verdedigt een amendement over premie-
restitutie en om de weduwenrente te doen
vervallen. De heer Sannes (s.-d.) verdedigt
een amendement om als maximum van de
ouderdomsrente f 20 te handhaven. De heer
Beumer (a.-r.) ontwikkelt technisch en legis-
latieve bezwaren tegen wijzigingen.
Mr. Masters stond op en qinq naar de
deur.
„m elk qeval zal ik je het fornuis eens
laien z,en zeine hi). ,,iNiet aat er zoo-
veA aan is, maar we Kunnen het in elk
geval eens qaan kiiKen. W ees zoo goed
even te wacncen.
bnei liep tiij net maqazijn in om iemand
die te nauwkeurig het type iornuis Siond
te beKi.ucen, eens te vraqen wat hij eiqen
lijk wiiae. Bliss keek de typiste met het
mooie bruine naar vragend aan.
,,UeniKt u, dat ik kans heb vroeq hij.
De typiste keek van haar werk op en
bled hem eeniqe ooqenuiiKken nadenkend
aanscaren.
l ot zijn groote verbazing merkte Bliss
dat zij er heel wat aardiger uitzag, dan hij
gedacnt had. Zij was heel slank, eigeniijk
iets te mager. Ze had groote, heldere
oogen, een trisch teint, een mooien mond
en een pittig qevormde kin. Zonder te
i weten waarom, voeide Bliss, dat hij zich
hier teqenover een persoonlifkheid be-
vond, die zich op een ot andere manier
onaerseheidide van het type vrouw, waar-
mede hij qewend was om te qaan.
,,lk ben bang van wel", was haar ant-
woord.
,,Danq?" vroeq hij ten hooqste ver-
baasd.
Ze knikte even. „Ia, ik zei bang. Mr.
Masters is eigeniijk veel te qoed. Als het
er op aan komt, kan hij niemand iets wei-
geren. Daarom stond er ook in de adver
tence, dat alle sollicitaties schriftelijk
werden inqewacht. t Vervelende is, dat
u nu toch persoonlij'k bent qekomen."
,,Maar nu moet u me toch eens vertel
ien, waarom u me deze betrekkinq niet
gunt", vroeq Bliss. ,,Ik ben toch waar-
Mr. G. J. PH. GRAAF
SCHIMMELPENNINCK.
In den ouderdom van ruim 77 jaren is te
's Gravenhage overleden Mr. G. J. Ph. graaf
Schimmelpenninck, die sedert Januari 1911
kamerheer in buitengewonen dienst van de
Koningin was.
Geruimen tijd heeft de thans ontslapene,
die ridder in de orde van den Nederlandschen
Leeuw was, in vroeger jaren verschillende
functies bekleed bij de magistratuur.
NIEUWE BARONNEN IN BEEGIe.
In goedingelichte kringen wordt verzekerd
dat onder de parlementsleden die, binnenkort,
door den koning, tot den adelstand zullen
worden verheven, Minister van Staat Alois
Vandevijvere, leider van de katbolieke rech-
terzijde, Alexandre Braun, oudste lid van den
Senaat, eveneens behoorende tot de Katbo
lieke Staatspartij, en minister Lippens, die
deel uitmaakt van de liberale fractie en oud-
gouvemeur is van de Kongo-kolonie, zullen
zijn. Zij zullen zeer waarschijniyk den titel
van baron bekomen.
In Belgie bedrageri de kanselarijkosten, in
gevolge de wet van 2 Januari 1926, voor het
verleenen van den adellijken titel frcs. 5000,
waaraan dan nog frcs. 4000 voor den titel van
baron frs. 5000 voor dien van burggraaf,
frcs. 7000 voor graaf, 9000 voor markies en
10.000 voor hertog of prins, alsmede de vrij
hooge registratiekosten moeten worden toe-
gevoegd. Zoo komt een baronstitel, in het
geheel, te staan op frs. 28.000.
DE REORGANISATIE VAN HET
BELGISCHE LOODSWEZEN.
In regeeringskringen te Brussel wordt be-
vestigd dat, in den loop van dezen zomer,
nogmaals een deel van het personeel van het
Belgische loodswezen van Vlissingen naar
Oostende zal worden overgeplaatst. Tegen
den winter zal dan slechts nog een derde van
dit personeel te Vlissingen verblijf houden.
Beweerd wordt dat, daar het salaris der lood-
sen te Oostende in francs in plaats van gul
dens wordt uitbetaald, de Belgische schat-
kist aldus jaarlijks een besparing van frs.
1.200.000 zal doen, wat het departement van
zeewezen in de mogelijkheid stelt, het mate-
rieel te modemiseeren en vier nieuwe zee-
kotters aan te schaffen. Verder heeft dit
departement nog drie nieuwe motorbooten
voor den dienst op de reede van Vlissingen en
twee snelvarende booten, bestemd om de lood-
sen van de scbepen naar den vasten wal te
brengen, besteld.
DE ONTWAPENING TER ZEE.
Terwijl de Engelsche regeering door den
verkiez.ngsveldtocht geheel in beslag genomen
wordt, onderzosken hare deskundigen van de
Admiraliteit, schrijft de N. R. Grt., eenige
Amerikaansche memorandums over Washing
ton's denkbeelden om tot een vermindering
van de wapening ter zee te komen. Zij zijn
door Gibson voor de verdaging van de voor-
bereidende commissie voor de ontw-apenings-
conferentie aan de Engelschen ter vertrouwe-
lfjke inzage ter hand gesteld.
Men weet dat G-bson in zijn geruchtmaken-
de venklarmg betocgd heeft dat Amerika geen
beperkinig van wapening waarbij het bestaande
materieel gehandhaafd zou worden, maar ver
mindering nastreefde, dat Amerika alle midde
len en methoden om daartoe te komen, zou
willen aanvaarden en daarom bereid was,
grooter soepelheid by de verdeeling der ton-
nenmaat over verschillende categorien toe te
passen, in plaats van voor elke categorie eer
bepenkte totale tonnenmaat toe te staan, gelijk
de Amerikanen op de mislukte kruiserconfe-
rentie geeischt hadden.
Uit uitlatingen in de Engelsche pers moet
men opmaken dat de technische moeilijkheden
d'.e vroeger door het varschil van positie en
behceften tusschen Engeland en de Vereenigde
Staten gerezen zijn, ook door de nieuwe voor-
stellen van de Vereenigde Staten nog geens-
zins terzijde gesteld zijn. In 1927 wenschte
achtiq even qoed in staat fornuizen te
verkoopen als wie dan ook."
Ze bekeek hem noq eens kritisch van
onder tot boven. Hij voeide zich driftiq
worden, toen hij de verdachte schitterinq
in haar ooqen en de verdachte trilling van
haar mondhoeken zaq. Toen keek ze een
ooqenblik spottend naar den wandelstok,
dien hij noq steeds in zijn handen had.
,,Bent u van plan dien mee te nemen?"
vroeq ze.
Bliss voeide dat hij een kleur kreeq.
,,Natuurlijk niet", zeide hij. ,,De kwes-
tie is eiqenlijk deze, ik heb hem meegeno-
men om hem naar den lommerd te bren
gen, maar toen ik eenmaal dezen kant uit-
ging, was ik zoo benieuwd of me dit luk-
ken zou, dat ik qeen zin had om eerst noq
eens ergens anders naar toe te qaan."
Het meisje deed, alsof ze zich plotse-
ling herinnerde, dat ze ook noq te wer
ken had.
,,'Och, eiqenlijik qaat het me niets aan'
zeide ze berustend. ,,Maar soms denk ik
wel eens, dat het eiqenlijk veel beter aan
mij toevertrouwd zou zijn. Mr. Masters
is knap genoeg, maar van den practischen
kant van het leven, qeld verdienen en
dingen qoed orqaniseeren, heeft hij qeen
flauw beqrip. Als hij nu het qeluk qehad
had, om een eerste klasse reiziqer te be-
machtigen, die zich interesseerde voor zijn
uitvincknq en die er verstand van had
om de dingen aan den man te brengen.
dan zouden we er misschien bovenop ge-
weest zijn, dat is 't wat ik bedoel."
Bliss stond langzaam op. Hij had een
gevoel, of hem iets heel onaanqenaams
was overkomen. En daarbij kwam, dat de
herinnering aan de laatste veertien daqen
INGEZONDEN MEDEDEELINGENL
nooit zonder
Tabletten
Amerika niet boven een maximum van 400.000
ton aan kruisers voor zichzelf en Engeland te
gaan. De maritieme medewerker van de Daily
Telegraph onthult nu dat Amerika, om tot een
werkelijke vermindering te geraken, dit maxi
mum tot 250.000 ton verlaagd wil hebben. Dit
is reeds 65.000 ton beneden de gezamenliike
tonnenmaat aan modern© kruisers die Amerika
op het oogenblik gebouwd heeft, bouwt of ont-
worpen heeft, maar nog veel lager dan het
tegenwoordige Engelsche totaal. De sterke
vermindering zou dus alleen bereikbaar ziin*
indien het Amerikaansche bouwprogram vooj
kruisers hesnoeid werd, en er een aantal En
gelsche kruisers van de actieve lijst afgevoerd
werden.
Wat kan Engeland, zoo vragen de deskundi
gen te Londen, met die 250.000 ton doen? Het
kan ze gebruiken voor 25 groote kruisers van
10.000 ton van de zoogenaamde County-klasse
maar houdt dan niets over voor de bescher-
ming van zijn zeewegen met kleine kruiserk.
In het geval het echter het totaal voor onge-
veer 30 kruisers van 8400 ton van de York-
klasse bestemt, moet het meer dan de helft
daarvan bij de linie-vloot indeelen en lioudt
het slechts een dozijn van die kruise»N voor
zijn handelsroutes over de geheele wereld over-
Het is ondenkbaar, merkt de maritieme me
dewerker van de Daily Telegraph op, dat de
Britsche admiraliteit zulk een drastische ver
mindering zou kunnen aanvaarden, die de En
gelsche koopvaardij in geval van oorlog vrijwet
weerloos zou maken. Het sterke verlangen van
Amerika om tot een vermindering van het
kruiser-materieel te geraken, moet de beden-
kingen die Engeland reeds vroeger u't hqofde
van zijn bijzondere hehoeften gemaakt heeft*
nog vergrooten. Al de oude argumenten die
van Engelsche zijde in verband met de eischen
van de voorz'ening van het Vereenigde Ko-
ninkrijk met levensmiddelen, stockolie en !>«n-
zine enz. zijn aanigevoerd, komen dus opnieuw
ter sprake.
De Amerikanen plegen de Engelschen tot
hun geruststelling eraan te herinneren dat de-
talrijke groote passagiersschepen welke zii tot
hun besch'kking hebiben, in oorlogstiid u't«te-
kende diensten als hulpkruisers kunnen bewij-
zen. Maar de ervariner d'e de Engelschen in den
oorlog opgedaan hebben, is dat het grootste
gewapende koopvaardb'sch'n het af moet leg-
gen tegen zelfs den kleinsten kruiser van de
oorlogsvloot.
Als men den toestand nuchter beschouvrt,
moet men tot de ontmoed'gende slotsom ko
men dat de nieuwe Amerikaansche eisch tot
verlaging van het maximum van de total©
weer als een nachtmerrie bij hem beqon
op te komen.
,,Goed zeide hij plotselinq besloten.
,;dan zal ik weqqaan."
Hij qinq naar ae deur, maar toen ze be-
qon te spreken, bleet hij staan.
..Bent u dwaas qeworoen?" zeide ze
halt berispend. „Dat wil zeqqen, ik vind
het 'heel aardiq van u als u meent wat u
zeqt, maar nu is 't toch te laat. Mr. Mas
ters is de keppiqste man ter wereld, dien
ik ken. Daarom net) ik ook maar niets qe-
zeqd. Hij heeft u nu eenmaal aanqenomen
en zoo n besiuit staat bij hem als een paal
boven water."
,,Als u zeqt, dat het beter is, dat ik wea
qa, dan zal ik het beslist doen", hield Bliss
vol.
,,'t Geeft toch niets. Hij zou net zoo
lanq zoeken tot hij u weer qevonden had."
„Dan moet u zeqqen, dat u mij het al-
lerbeste toewenschtzeide hij.
Even moest ze lachen.
„Ik wensch u het alierbeste toe wat be
treft den verkoop", zeide ze. ,,We heb
ben 't maar al te hard noodiq."
„Goed, dan zal ik zorqen, dat u tevre
den kunt zijn", beloofde hij.
,,Hm, wat zei u? Wat zei u?" vroeq mr.
Masters, terwijl hij op zijn qewone luid-
ruchtiqe manier de deur opende en naar
binnen stapte.
,,Iik heb uw typiste hier juist mijn stel-
liqe belofte qeqeven", verklaarde Bliss.
„dat ik zal zorqen, dat er heel wat ver-
kocht wordt als ik de betrekkinq
kriia.
Mr. Masters klopte hem op den schou-
der. Begin dan maar meteen met fris-
schen moed, kerel," zeide hij. ,Te bent
aangenomen." (Wordt vervolgd.
