ALGEMEEN NIEUWS- EH ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAAHDEREN.
ASPIRIN
No 8345
Woensdag 6 Maart 1929.
69e Jaargang
Eerste Blad.
A i 11 i|£^£NTSPRIJS:
FKTJILLITOH.
De publicaties omtrent de
geheime Documenten.
dienstplicht.
door
B. M. BOWER
HET VERHOOR VAN FRANCK-HEINE.
mTABLETTEN
Voelt q9 U vermoeid
en loom in de beenen
Neemeen ASPIRIN
en be! is zoo verdwenen.
CPANJE
Binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanderi Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden - Bij vooruitbetalinq fr. per post/6,60 per jaar -
Voor Belgie en Amerika f 2,25, overiqe landen 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bi) vooruitbetalinq.
Dit blad verschijnt iederen Maandaq-, Woensdaq- en Vrijdaqavond.
De Burgemeester van TER NEUZEN brengt
ter kenn.s van belanghebbenden, <lat de Coin
missaris der Koningin bij beschikking van 28
Februari 1929 uitspraak heeft gedaan om
trent eon aanvraag om vrij stalling van den
<fienstplicht wegens broederdienst.
Teg en deze uitspraak kan uiterlijk den t en-
den dag na den dag, waarop de uitspraak bij
openbare kennisgevmg is bekend gemaakt, be-
roep worden ingesteld door:
a. den ingeschrevene wien de uitspraak
geldt, of diens wettigen vertegenwoor-
diger;
b. elk der overige voor deze gemeente in-
geschreven personen of diens wettigen
vertegenwoordiger.
Het verzoekschrift. waarbij beroep wordt in
gesteld, moet met redenen omkleed zijn. Het
behoeft niet gezegeld te zijn. Het moet worden
ingediend bij den Burgemeester, ter secretarie
van deze gemeente. De Burgemeester zorgt
voor de doorzending van het verzoekschrift
aan de Koningin, die op het beroep beslist, na
advies van den Raad van State, afdeeling voor
de geschillen van bestuur.
Indien de ingeschrevene, wien de uitspraak
geld't, in het buitenland woonplaats heeft, kan
voor zoover het door dezen in te stellen beroep
b'etreft, met overschrjjding van den termijn
van 10 dagen genoegen worden genomen. Zco-
lang omtrent zoodanige overschrijding geen
beslissing is genomen, wordt de uitspraak na
het verloop van den termijn van 10 dagen als
onkerroepelijk beschouwd.
Ter Neuzen, 5 Maart 1929.
De Burgemeester voornoamd,
J. HUIZINGA.
TOELATING LEERLINGEN OPENBARE
SCHOOL VOOR UITGEBREID LAGER
ONDERWIJS.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend dat aanvragen om
toelating tot de Openbare School voor Uitge-
breid Lager Ond'erwijs kunnen worden gedaan
bij het Hoofd dier School en ter gemeente-
secretarie voor den 26 Maart a.s.
Onderwijs wordt gegeven in alle vakken,
weJke opleiden voor het U. L. 0.-d;ploma.
Ter Neuzen, den 5 Maart 1929.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
TOELATING LEERLINGEN OPENBARE
LAGERE SCHOLEN.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend dat aanvragen om
toelating tot de Openbare Lagere Scholen
A C en D kunnen worden gedaan voor den
26 Maart a.s. bij de Hoofden der betrokken
•cholen en ter gemeente-secretarie.
Alleen kunnen worden toegelaten kind'eren,
die voor den 1 November van dit jaar den
leeftijd van zes jaren zullen bereiken.
Ter Neuzen, den 5 Maart 1929.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Vervolq.
40)
„Je doet net of dat allemaal niets is",
ceide Jerry ernstiq. „Bud, je drijft t zoo
ver, dat je t hemd van je lijf erbij zult
verliezen. Je moet honderd dollars boete
betaien als je op aanstaanden Zondaq niet
uitkomt, zoodat je mee zult moeten doen,
al moest je je op eiqen beenen met
Boise meten. t Is mij best, als je dat qe-
vaar wilt loopen maar zie je niet in, dat
als het geld, dat er hier in de buurt is,
in den zak van een man is qekomen, al
de verliezers den heelen nacht wakker
zullen liqqen, om te bedenken, hoe dien
eenen rijkaard te overrompelen en er met
zijn duiten van door te qaan? Ik zelf heb
zooveel moed niet. Ik zou liever een arme
slokker zijn, hier in de Burroback Vallei,
dan een kapitalist. Dat is heel wat qe-
zonder!"
Hij plantte zijn vork diep in een ande-
ren hooihoop, lichtte dien qeheel van den
grond, met een enkele beweqinq van zijn
gespierde schouders en hoorde toen een
doordrinqend qesis uit het hooi komen.
Hij hield den hoop in de hooqte, totdat
een grijs-gevlekte slanq zich naar buiten
kronkelde, haar valsche kaken vaneen
qesperd, terwijl zij haar kwaadaardiqe
qifttanden liet zien.
,,Prik haar op je vork, Bud", zeide
Jerry koel. ,,Een ratelslanq 't zit er hier
vol van in de Vallei en sommiqen heb-
ben de qedaante van menschen."
EEN ARRESTATIE.
In den nacht van Zaterdag op Zondag te
half gen, is op het Zuiderstation te Brussei,
na binnenkomst van den trein uit Nederland,
gearresteerd Albert Franck-Heine, onder ver-
denlting, de documenten over een militair
Fransch-Belgisch verdrag, zooals die in het
,,Utreohtsch Dagblad" gepubliceerd zijn, val-
schelijk te hebben vervaardigd. Het bevel tot
gevangenneming was uitgevaardigd door den
procureur-generaal graaf Haioit de Tericourt,
die ervan in kennis was gesteld, dat Franck-
Heine in Nederland vertoefde en dien nacht te
Brussei zou arriveeren. Politie-beambten wa-
ren op het station aanwezig en namen den
verdachte onmiddellijk, nadat hij uit den trein
was gestapt, in arrest. Ook zijn echtgenoote,
die Franck-Heine op het station opwachtte,
werd door de politie aangehouden. Beiden zijn
naar het Paleis van Justitie overgebracht. Op
Franck-Heine werd bevonden het origineele
document, dat hij aan het ,,Utrechtsch Dag
blad", naar hij zelf bekend heeft, had vex-
kocht. Bovendien werd bij fouilleering een be-
langrijke som gelds op hem bevonden.
De rechter van instructie, mr. van Laeken,
heeft Franck-Heine over het gebeurde onder-
vraagd en hierbij heeft verdachte bekend, val
sche' documenten betreffende een Fransch-
Belgische militaire overeenkomst te hebben
gemaakt. Het eerste verhoor heeft vier uur
geduurd.
EEN BRUSSELSCHE TYPISTE BRENGT
DE ZAAK AAN HET ROLLEN.
De Belgische regeering had zijdelings ver-
nomen, dat Franck-Heine, die zich uitgeeft
voor een kleinzoon van Heinrich Heine, een
gewezen journalist met een tamelijk welvoor-
zien dossier hij ds justitie, bij de zaak der
vervalschte documenten betrokken was, aldus
werd uit Brussei aan de „Crt." gemeld. Zij
verzocht de rechtbank, tusschenbeide te ko
men.
Het blijkt, dat de documenten te Brussei
zijn getypt, Franck-Heine gaf ze met papier
van het departement van Landsverdediging
aan een typiste, met het verzoek, den haar
overhandigden tekst op dit papier over te
typen. Hierbij bevond zich, behalve de later
door het ,,Utrechtsch Dagblad" gepubliceer-
de documenten, ook een stuk, dat tot dusver
niet het licht heeft gezien. Om de typiste ge-
rust te stellen omtrent het feit, dat hij haar
zulk een zonderlinge opdracht gaf, verklaar-
de Frank-Heine, Belgisch officier te zijn en
hij liet haar een valsch identiteitsbewijs zien.
Den volgenden dag haalde Franck-Heine de
stukken terug. Toen nu de pers de onthullin-
gen van het „Utrechtsch Dagblad" bracht,
deelde de typiste een en ander mede aan een
ambtenaar van het departement van Buiten-
landsche Zaken.
De politie deed daarop een huiszoeking in
de woning van Franck-Heine, waar zij ver-
scheidene documenten in beslag nam, en on-
derwierp diens echtgenoote aan een langdu-
rig verhoor. Zij deelde mede, dat haar man
zich in Holland bevond en nog denzelfden
nacht weer te Brussei zou arriveeren.
Inderdaad kwam Franck-Heine 's nachts
om 12 uur 34 aan het Zuiderstation aan, waar
zijn vrouw, die natuuriijk door de politie in
het oog werd gehouden, hem opwachtte. Zij
had haar hond aan een ketting bij zich. Toen
het dier zijn baas zag naderen, rukte het zich
los en snelde zijn meester tegemoet, zoodat
de politie niet de minste moeite had, den ge-
zochte te vinden en te arresteeren. Aanvan-
kelijk scheen het, alsof hij zich wilde verzet-
ten, doch toen hij besefte, dat dit hem niet
zou baten, ging hij gewillig mede.
(De slanq werd afqemaakt en het twee-
tal qinq naar den voiqenden hoop. Maar
Buds qedachten waren niet alleen met het
hooi beziq en ten laatste sprak hij tot
Jerry op een ernstiqer toon, dan zijn qe-
woonte was. „Je waarschuwt me qenoeq,
Jerry. Wat wii je, dat ik doe?"
..Uitknijpen", raadde Jerry. „Er zijn
moreele ziekten, die net zoo besmettelijk
zijn als de pokken. Deze streek wordt be-
woond door menschen, die hier qekomen
zijn, met de bedoelinq, om zich te verber-
gen. Ze hebben zich hoe lanqer, hoe meer
met verdachte dinqen opqehouden, en de
rest is of qaan meedoen, of is wegqetrok-
ken. 't is hier overal t zelfde, in deze el-
lendiqe streek van de Zwarte heuvels
tot de Donderbergen en verder noq, tot
de Sawtooth. Een eerlijk man is hier niet
op zijn plaats. Ik wou, dat je hier vandaan
gmg, voor dat je je hier thuis beqint te
voelen."
Lud zaq Jerry onderzoekend aan.
,,Maar wat doet jij dan hier?" vroeg hij
botweq. ,,Waarom ben jij hier dan niet al
lanq vandaan gegaan?"
,,ik?" Jerry beet zich op de lippen:
,,Hoor eens Bud, ik waaq t er op; ik zal
je de voile waarheid vertellen. Ik kan hier
niet weq. Hier ben ik veiliq, omdat ik mijn
mond houd en omdat ze hier weten dat
ik dat doen moet, daar ze me anders zou-
den kunnen aanqeven. Ik ben in moeilijk-
heden qeweest. Ik sta op de zwarte lijst;
Little Lost liqt mooi dicht bij de Sinks en
bij Catrock Canyon. Er is qeen schout
in Idaho, die de kleinste kans heeft me
hier op te pakken. Maar jij!" Hij zaq Bud
aan. „Jij staat toch niet op de zwarte
lijst?"
„Ik niet!" qrinnikte Bud. „Op de Hoef-
ijzerhoeve dachten ze van wel. Ik ben er
op uit qeqaan om mijn eiqen weq te zoe-
ken en ik wil ze thuis op een qoeden daq
laten zien, wat of ik bereikt heb. Een
Franck-Heine werd naar het politiebureau
in het stationsgebouw gebracht, waar de
rechter van instructie hem kwam ondervra-
gen. Na een verhoor, dat vier uren duurde,
bekende Franck-Heine, dat alle documenten
van A tot Z vervalscht waren. Het document,
zoo vertelde hij, is aan het ,,Utrechtsch Dag
blad" ter hand gesteld door een journalist,
werkzaam aan een ertremitisch Vlaamscli
blad te Antwerpen. In den loop van het ver
hoor vertelde Franck-Heine, hoe hij bij de
vervalsching te werk was gegaan. Ik heb
daartoe een oud verdrag gebruikt", zeide hij,
„dat lang voor den oorlog tusschen twee lan
den (noch Belgie, noch Frankrijk) is gesloten.
Eenige wijzigingen waren voldoende, om het
bij de speciale situatie van Frankrijk en Bel
gie aan te passen. De notulen der besprekin-
gen tusschen de generale staven vond ik
eveneens in de bijlagen van een oud verdrag.
Ik geloof niet, zeide Franck-Heine, dat ik
een groot misdrijf begaan heb. Ik verried
Belgie noch Frankrijk. Ik heb slechts mijn
kooper beet gehad, en dat is ten slotte ge-
wone opiichting".
Franck-Heine overhandigde den officier van
justitie Louage spontaan het origineel van
't door hem vervalschte stuk. De cijfers om
trent kanonnen, tanks enz. had hij zoo maar
uit zijn duim gezogen. De namen van de offi-
cieren vond hij in het militair jaarboekje.
De handteekeningen schreef hij zonder meer
onder het stuk; een studie van de nabootsing
had hij niet gemaakt.
Nadat het verhoor geruimen tijd geduurd
had, verklaarde Franck-Heine, vermoeid te
zijn. Het verhoor werd daarop verdaagd.
Franck-Heine werd na afloop van zijn ver
hoor naar de gevangenis overgebracht. Zijn
echtgenoote, die ook gearresteerd werd, zoo
als gemeld, is later weer vrijgelaten.
Franck-Heine is een zoon van een Belgi-
schen vader en een Duitsche moeder. Hij koos
indertijd echter de Duitsche nationaliteit en
heeft zelfs bij de Duitsche marine gediend.
Een jaar geleden was hij in dienst van de
Duitsche legatie te Brussei. In dien tijd pu-
bliceerde hij ettelijke pamfletten, gericht
tegen vooraanstaande Belgische personen.
Uit nadere bijzonderheden omtrent den
levensloop van Franck-Heine blijkt nog het
volgende:
Hij werd 11 Augustus 1896 te Schaerbeek
geboren. In 1914 heeft hij als spion dienst ge
nomen bij de Duitsche marine, is vervolgens
te Buenos-Aires gedeserteerd en naar Euro-
pa teruggekeerd. Wegens diefstal van een
paspoort is hij in Louden tot zes maanden
gevangenisstraf veroordeeld en uit het land
gezet. Als onderofficier verschijnt hij daarop
weer in het Belgische leger, waama hij door
een Fransch blad verraden wordt en het Bel
gische leger verlaten moet. Hij keert naar
Engeland terug, waar hij door de rechtbank
van Folkestone tot drie maanden gevangenis
straf wordt veroordeeld. Na overal opge-
jaagd te zijn, wordt hij aangesteld tot biblio-
thecaris van Leuven. Wegens diefstal van
boeken over de geschiedenis der Joden krijgt
hij ook daar zijn conge. Hij gaat naar Ant
werpen, brengt het aldaar tot archivaris van
het PaJeis van Justitie. Hij pleegt daar op-
nieuw een diefstal, wordt ontslagen, brengt
eenigen tijd bij verschillende bladen door en
provoceert ten slotte een incident tusschen
den afgevaardigde Hubin en de vereeniging
van oud-strijders. Hij vindt vervolgens em-
plooi als tolk aan een groot hotel, daarna
als zoodanig aan de Duitsche ambassade. In
de bladen maakt hij zich schuldig aan pro-
Duitsche propaganda, speciaal tegen Belgie
gericht, en weet, dank zjj den steun van Duit
sche zijde, zijn artikelen te verspreiden in
het gehied van Eupen en Malmedy.
DE LOOPBAAN VAN EEN AVONTURIER.
Een verslaggever van de Brusselsche
klein onaanqenaamheidje met mijn vader,
dat ik op deze manier voor elkaar hoop te
krijqen. En", voeqde hij er openhartiq
aan toe, ,,ik schijn op de qoede plaats be
laud te zijn, om qauw wat qeld te maken.
Het feit dat het hier een troep schurken
is, maakt, dat ik met een qerust qeweten
mee kan doen aan de wedrennen. Ik zal
ze qeen cent te kort doen. Als 't paard
van Jeff vluqqer loopt dan Smoky, wel-
nu, dan is hij in zijn recht om mee te doen
en te winnen, als hij er kans toe ziet. t Is
mijn schuld niet, dat hij het zoo aanleqt,
■dat ik 't van iedereen win, in de hoop,
dat hij me naderhand van al het qewon-
nen qeld kan afhelpen. 't Is ,,qeven en
nemen", en tot nu toe heb ik alleen maar
genomen."
Jerry bleef een ooqenblik somber door-
werken. ,,Wat ik zou willen, is, dat jij er
vandoor qinq, voor het te laat is", zeide
hij na een poos. ,,lk moet me stil houden.
Maar ik maq je qraaq. Bud. Ik kan 't niet
aanzien, dat je met open ooqen in de val
loopt."
,,lk ben net zoo qemakkelijk in de val
te krijqen als een echte berqleeuw", zeide
Bud vertrouwelijk. Doch Jerry keek hem
medelijdend aan. „Ga je naar dat bal bij
Morqan?"
,,)a, vast! Ik qa met Honey, en met
Mrs. Morris, als ze tenminste mee wil.
Honey stelde dat qisteravond voor.
Waurom vraaq je dat?"
,,0, nerqens om." Jerry leqde de hooi-
vork over zijn schouder en liep een eindje
door, om een flesch water te halen, die
bij een hoop hooi was neerqezet, met een
steen er naast, om de plaats aan te duiden.
Hij nam een lanqe teuq. bleef toen noq
even staan, om met Charley, die ook
kwam drinken, een praatje te maken en
beqon toen bij een andere rij hoopen.
Bud sloeq hem qade en hij was be-
nieuwd te weten. ot Jerry dat deed, om
,,Soir" heeft Zaterdag toevallig in Amster
dam gelegenheid gehad, om met Franck-
Heine te spreken. Deze verklaarde in het
onderhoud, het document betreffende het
Fransch-Belgisch verdrag zelf gemaakt te
hebben. Reeds vroeger was hij, zoo deelde
hij verder mede, met een Duitscher, een
zekeren Kurt B., in kennis gekomen, die
hem in December 1927, naar deze beweerde,
namens den leider der Duitsch-nationalen,
den heer Hugenberg, geld aanbood voor de
levering van Belgische documenten. Ook
met andere Duitsche spionnen kwam hij in
contact en in den loop van het jaar 1928
heeft hij aan de Duitsche spionnagedien-
sten kleine documenten, overigens van slechts
geringe beteekenis, verstrekt. Franck-Heine
vertelde verder, hoe hij het valsche document
had gemaakt. Met den bekenden Belgischen
teekenaar Ward Herremans, werkte hij dik-
wijls samen. Zij beiden waren beste vrienden
met vooraanstaande personen uit de Stahl-
helmbeweging en de Jong-Conservatieven in
Duitschland. Nadat Franck-Heine enkele bij
zonderheden omtrent de wijze, waarop hij de
valsche stempels, alsmede de nagebootste
handteekeningen op het document had weten
te brengen, had medegedeeld, zeide hrj, dat
hij en zijn medeplichtigen, die het stuk aan
het ..Utrechtsch Dagblad" verkochten, er har-
telijk om gelachen hebben, dat door de pu-
blicatie van het valsche document de parle-
menten In rep en roer zfln gebracht en de
diplomaten de laatste dagen voortdurend in
actie moesten zijn. Het is zoo verklaarde
Franck-Heine nadrukkelijk, zijn bedoeling
geweest, om den Duitschen en Nederland-
schen spionnen een goede poets te bakken,
en hij zeide er verheugd over te zijn, dat
hij door zijn machinaties de spionnen van
verschillende landen in een net heeft ge-
vangen.
In het onderhoud, dat de „Soir"-redacteur
met Franck-Heine had -wij vinden er een
zeer uitvoerig expose van in de „Crt."
verklaarde de ge'interviewde, dat hij onder
den invloed van wrjlen Victor Charbonnel in
1921 overging tot het opsporen van de Duit
sche spionnage. Het zou geen roman worden,
geen fantastisch verzinsel, doch iets werke-
lijks, een greep uit het leven, aan welks be-
studeering voor hem groot risico zou verbon-
den zijn.
Hoezoo? Was er dan gevaar? vroeg de
correspondent.
Ik behoef u slechts te vertellen, dat ik
in September 1928 werd ondervraagd door
vier personen in een huis aan de Olpener-
strasse 200 te Hohenberg bij Keulen. Dit was
't gevolg van een onhandigheid, door iemand
in Frankrijk begaan. Ik slaagde er echter
in, mij uit de verlegenheid te redden en het
verloren vertrouwen te herwinnen. En dat
was hoog tijd! Tot dat oogenblik had ik
slechts documenten van den tienden rang,
die mij in handen waren gekomen, over den
Rijn gezonden. Het waren technische hand-
boeken, sehietinstructies voor speciale wa-
pens enz. Het was alles van niet meer be-
lang dan het officieele militaire orgaan, of
een lijst met inlichtingen voor de reserve-
officieren.
Het was dus niet emstig?
Neen. Maar vergeet niet, dat men op
dit gehied moet geven, om te ontvangen. Hoe
het vertrouwen te winnen van den spion-
nagedienst? Dat gaat niet door het verstrek-
ken van kleedingtabellen van het leger. Ik
vroeg dus aan bevoegde personen, of het
mogelijk zou zijn, documenten te vervaar-
digen van belangwekkenden en emstigen
aard. Dit werd taetwijfeld, maar men liet
doorsehemeren, dat ik ze eventueel zelf zou
kunnen maken.
FRANCK-HEINE'S EERSTE
VERVALSCHING.
„Met de inlichtingen, welke ik verkregen
een verder qesprek te voorkomen of dat
Jerry qetracht had, wat van Bud te weten
te komen en nu vond, dat hij qenoeq qe-
hoord had en verdere poqinqen opqaf.
Hij qinq bij zichzelf het onsamenhanqend
gesprek nog eens na en hij vond, dat hij
heel voorzichtig geweest was. 't Eeniqe,
dat hij eigenlijk verteld had, was, dat hij
niet op de zwarte lijst stond, qeen misda-
diger was, en daar had hij zich zelf toch
geen kwaad mee qedaan.
Dat hij van plan was aanstaanden Zon
dag teqen Boise te loopen, wist iedereen
en ook, dat hij, als hij niet uitkwam, hon
derd dollar boete zou moeten betaien. En
dat hij met Honey naar het bal zou qaan,
was toch zeker qeheel onschadelijk.
Hij beqon al minder en minder waarde
te hechten aan de vaqe waarschuwinqen,
die hij qekreqen had. Als hij niet iets
zeer bepaalds te weten kwam, zou hij
kalm zijn qanq qaan, alsof er in de Burro
back Vallei niets dan vrome, vredige
menschen woonden. Hij dacht er niet aan,
om uit te knijpen.
Maar ten slotte qinq hij noch met
Honey, noch met iemand anders, naar het
bal. Coed geschoren en netjes qekleed
voor de gelegenheid, kwam hij dien mid-
dag aan tafei; hij at met graagte en
werd onmiddellijk daarna ziek. Hij trok
zich van het geheele bal dien avond niets
meer aan. Zijn hoofd scheen te barsten,
zijn maaq was in opstand. Hij zeide tot
Jerry, vast met Honey vooruit te qaan
en hij zou, mocht hij zich beter gevoelen,
wel volqen. Op het eerste ooqenblik ge
loof de Jerry hem niet qeheel en beschul-
diqde hem er van dat hij op het laatst
terugkrabbelde. Maar in minder dan tien
minuten had Bud hem zoo volkomen van
den ernst van het qeval overtuiqd, dat
Jerry er zelfs op stond bij hem te blijven.
En Bud gevoelde zich zco ellendig, dat
het hem niets meer kon schelen, wat
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Weiger namaak en let er op dat op elke
tablet het woord „BAYER" staat. Prijs75ct'
had", vervolgde Franck-Heine, „uit het offi-
cieel militair journaal, van de bevoegde dien-
sten, uit Belgische publicaties op het gehied
van militaire wetenschappen, en uit buiten-
landsche militaire trjdschriften, alsmede met
behulp van de verdragen en protocollen der
ontmoetingen van de generale staven van
vodr den oorlog, alsook van kaarten, op scha-
len van 1 25.000, 1; 40.000 en 1 50.000,
naar gelang van de belangrijkheid van het
land, en van de militaire atlassen uit de 17e
en 18e eeuw (voor de innudaties) slaagde ik
er in, een vervalsching te vervaardigen van
een uiteenzetting van generaal Galet voor de
gemengde commissie in 1928. Van dit stuk
verklaarden de hooggeplaatste officieren, die
het gedurende een maand te Berlijn bestu-
deerden, in Januari 1929, dat het ongetwij-
feld het werk was van een groep officieren,
die daaraan jarenlang gewerkt hadden. Wel-
nu; acht dagen waren voldoende voor mij
geweest.
Daarna leverde ik nog twee stukken van
hetzelfde kaliber aan de Duitschers, die het
verkochten aan het consortium van Hugen
berg."
DE UTRECHTSCHE PUBLICATIE.
„In October 1928", deelde Franck-Heine
verder mede, kreeg ik bezoek van H., een
fantast, vol oude grieven tegen den Belgi
schen staat. Ik vernam zoowel van hem, als
van de Duitschers, dat hij herhaaldelijk
reizen over den Rijn maakte en nauwe be-
trekkingen onderhield met de revanche-
organisaties Stahlhelm, Jonge Conservatie-
ven, Wehrwolf, enz. Hitler's nationaal-
socialisten hadden hem geld beloofd en mate-
riaal voor zijn kleine vliegende colonne, waar-
mede hij de tentoonstelling van 1930 wilde
saboteeren. Jarenlang maakte hij onder den
naam H. Kerlinga deel uit van de irredentis-
tische organisatie van Robert Ernst, die te
Straatsto.urg bij verstek tot 20 jaar dwang-
arbeid is veroordeeld. Deze organisatie van
Robert Ernst echter is slechts een onderdeel
van den Ring, waarin Spahn, A. H. en Rose-
mayer opereeren. De Ring zorgt voor de agi-
tatie in het ,,niet geannexeerde Duitschland".
Oud-minister von Keudell behoort er toe,
evenals staatssecretaris von Rheinbaden.
Anderzijds heeft de Ring ook den spionnage-
ddenst onder zijn gezag, die geleid wordt door
Dr. Wilhelm Stengel, Hagerfeld 80 te Miil-
heim (Ruhr) en Dr. Istert, p.a. Zie kenihuis te
iemand deed en wie er iets deed. En zoo
kwam het, dat Jerry bij hem achterbleef.
Honey kwam in haar danspiunje naar
het nacntkwartier der mannen toeqestapt,
doch jerry hield haar bij de deur staande
en zeide haar, dat dit qeen plaats voor
dames was; met teqenzin stemde zij er ten
laatste in toe, om zonder qeleide naar het
bal te qaan.
Nadat de dansers vertrokken waren,
flikkerde er noq een zwak lichtje in de
keuken, zoodat Jerry vermoedde, dat
Marianne niet met de anderen mee was
gegaan; nu kon hij misschien wat mosterd
Pemachtigen als braakmiddeltje of wel-
licht iets anders om het kwaad te stuiten.
Jerry wist niet wat het beste zou zijn en
Bud, die niets liever wilde, dan zoo qauw
mogelijk dood qaan, zou qeen tegenstand
bieden.
1 oen hij in de keuken kwam, zaq hij
hoe Marianne beziq was iets druppeisqe-
wijs in een halt qias water te scnenken.
Zij wendde haar hoofd om, om te zien,
w,e er binnen was qekomen en telde er
toen noq zorqvuldiq drie druppels bij;
daarna aeed ze de kurk weer steviq op
het tleschje, stopte het in den zak van
haar boezeiaar en reikte het qlas aan Jerry
over.
,,Geef hem dit", zeide ze zacht. ,,Ik
vind het heel naar, maar ik kon qeen
gelegenheid vinden om een woord met
hem te spreken en ik kon qeen eukel an
der afdoend middel bedenken om hem te
verhinderen, naar het bal te qaan. Ik
heb iets in zijn koftie qedaan om hem
ziek te maken. Je moogt 't hem qerust
vertellen, Jerry, als je dat wilt. Ik zou
het zelf dcen, als ik in de oeleqenheid was.
Dit middel werkt 't andere teqen en in
een paar uur zal hij weer qeheel in orde
zijn."
(Wordt vervolgd.)
