ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. I&dsg No 8320 Maandag 7 fanuari 1929 69= Jaargang ASHISUeNTSPRIJS: B1NNENLAND. FRUIIIITO*. BUITENLAND. K/NKH0E5T wordt verzacht ABBUSIROOP HET PROTOCOL OP HET VERBOD VAN DEN GASOORLOG. TNGEZONDEN MEDEDEELINGEN. AKKER'S VoordeBorst TER NEUZEN, 7 JAN. 1928. 1NGEZONDEN MEDEDEELINGEN. CO U RANT Dinner) 1 er INeuzen f i ,40 per J maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post J 1.80 per 3 maancten Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar Voor Belgie en Amerika f 2.25, overiqe landen J 2.60 per 3 maanden fr. per post Abonnementerj voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling. DO blari versrhijnt iederen Maandaq-. Woensdaq- en Vrijdaqavond HULDIGING VAN REDDERS. De bemanning van de reddingboot Presi dent van Heel" te Hoek van Holland, bestaan- de uit kapitein J. Slis, eerste machinist H. Benard, tweede machinist Van de Ster en de matrozen R. de Groot, P. van Asperen, B. de Korte, F. A. Verwey en A. Visser, welke be manning op 25 November jl. 24 menschen van het bij Hoek van Holland gestrande Noorsche stoomschip „Chr. Michelsen", heeft gered, is Vrijdagmiddag in het kantoor van de Zuid-Hollandsche maatschappij tot het redden van schipbreukelingen gehuldigd. In het kantoor aan de Wijnhaven heeft A. A. haron Sweerts de Landas Wyborgh de man- nen dank gezegd voor het kranige werk en hun een zilveren medaille met oorkonde over- handigd. Daama zijn zij de gast geweest van den exploitant van de Thalia Bar, den heer Rotgans. Zij hebben verder den avond doorgebracht in de Thalia bioscoop, waar de heer H. de Jong hen heeft toegesproken. Het publiek heeft met hartelijk applaus instem- ming met deze huldiging betoond. HERZIENING VAN DE DRANKWET. Aan het verslag der commissie van voorbe- reiding uit de Tweede Kamer over het wetsont- werp, houdende bepaiingen tot regeling van den kleinhandel in alcoholhoudende dranken, dat behelst het resultaat van het met de re geering door d'e comm.ssie gepleegde schriftc- iifk en mondeling overleg, ontleenen wij het volgende: Bij de voorbereidende behandeling heeft de regeering alsnog wijzigingen in het oncw aangebracht. Verscheidene leden betreur<len dat de regeering zich niet heeft bepaald tot •en technische herziening. Zij achtten het niet jurist gezien, thans weder met een voorstel te komen tot invoering d'er plaatselijke keuze, aadat zulk een voorstel tot tweemaal toe is verworpen. Bovendien past een voorstel als dit hj. niet in het programma van een intermezzo- kabinet; het is daarvoor van een te gepronon- •eerd politiek karakter. Verder wezen deze le den er op, dat het geheele ontwerp een geest van onverzoenlijkheid ademt, het kan slechts aan radicale drankbestrijders bevrediging ••henken. Het is bovendien in strijd met de eerste be gjnselen van wetgeving en politiek. Door d'e voorgestelde bepaiingen worden de Welangen van velen (men had hierbij o.a. het •og op de winkeliers, die sinds jaar en dag een deel van den wijnhandel in handen hebben en aich thans plotseling den verkoop van wijn naa.st dien van hun andere artikelen verboden aien) geschaad. De regeering wees er bij de beantwoording van versehillende opmerkingen op, dat het hier niet geldt een politiek vraagstuk, verband hou dende met de partijgroepeering, maar zuiver •en vraagstuk van utiliteit, zoodat het zee, we] in het programma van het huidig kabinet gast. Door versehillende van de voorgestelde technische herzieningen zegt de regeering ver der, zal worden tegemoetgekomen aan bezwa- ren en wenschen van belanghebbenden. Bij de s&menstelling van het wetsontwerp heeft de minister van Arbeid, Handel en Nijverheid zich geplaatst op een sociaal-hygienisch stand- punt. Persoonlijke opvattingen over het alco- holisme zijn d'aarbij ter. zijde gesteld, en de versehillende volksbelangen bij het vraagstuk betrokken, hebben daarbij tegen elkaar opge- wogen. Doch wat het zwaarst was, moest ook het zwaarste wegen. Waar rechten zouden worden aangetast, zou sehadevergoeding overwogen moeten worden. Het feit evenwel dat particuliere belangen moeten worden teruggedrongen voor het alge- meen belang, kan op zich zelf nog niet grond voor sehadevergoeding zijn. Ook waren er leden, die nog een ander stel- »el voorstonden, nl. een bevriezingssysteem, waarbij de bestaande vergunningen blijven door B. M. BOWER. bestaan voor zoover zij niet door een anc. oorzaak vervallen. Bij vele leden bestond emstig bezwaai tc gen de voorgestelde heffing van een recht voo' hotelvergunningen. Bij het mondeling overleg verklaarde de mi nister zich alsnog bereid aan een bezwaar van uniformiteit in zoover tegemoe'e te komen, dat, met behoud van een maximumbedrag van f 25, het recht bij algemeenen maatregel van be- stuur nader wordt geregeld naar gelang van het aantal voor logeergasten beschikbarc bedden. Tegen de voorgestelde wijziging van den grondslag voor het vergunningsrecht werden emstige bedenkingen geopperd. Men achtte het bedrag per liter, waarnaar het recht zal wor den berekend, zoo exorbitant hoog, dat zij den indruk niet van zich konden afzetten dat bii deze wijziging verhooging van de opbrengst van het recht het hoofdmot;ef is geweest. In zijn antwoord verklaarde de minister, dat nadere overweging sterker naar voren heeft gebracht de ondeugdelijkheid van het middel van controle dat gezocht werd in de gegevens van den dienst der accijnzen, en dat hij het voorstel op dit punt terugneemt en den grond slag, die thans in de wet is neergelegd, over- neemt. Tegen de voorgestelde uitbre'dmg van d° wet ten aanzien van bier en wijn bestond bfj verscheidene leden zeer ernstig bezwaar. Van misbruik op groote schaal van bier en wijn is hier te lande geen sprake. Ook bij het mondeling overleg meenden e~i aantal leden er op te moeten aandringen dat de regeering alsnog terug zal komen op haar voorstel tot u'tbreiding van het maximumstel- sel tot de verloven. De regeering meende evenwel het door ha?r ingenomen stand'punt te moeten handhaven. Zeer vele leden waren van meening. dat het onmogelijk maken van den verkoop van bier of wijn per flesch in winkels, waar ook andere zaken verkocht worden, te ver gaat. i De minister verklaarde aan de ten deze ge- uite bezwaren tegemoet te willen komen voo zoover het platteland betreft, door een wijzi ging van het bepaalde onder ten 9de van het tweede lid van art. 41 in d:en zin, dat de vir- leening van een verlof A uitsluiten.d ten behoo ve van d'en verkoop ten gebruike elders, ook mogelijk zal zijn ten aanz'en van w:nkc'- waar ook andere zaken worden verkocht, i gemeenten met minder dan 5000 inwoners. 15) Vervolg. En nu werd aan Buddy, nu hij man was geworden, meegedeeld, dat niet van hem verwacht werd, dat hij thuis zou blijven, tot een hulp voor zijn vader en een troost voor zijn moeder. Hij was als een jonge arend, die, nu zijn vleugels krachtig ge- noeg waren om hem door de sterke iucht- stroomingen heen te dragen, uit het nest werd geworpen. Zonder twijfel komt de jonge arend tegen deze onverwachte ver- banning in opstand, al zou hij na verloop van tijd zelf den drang om uit te vliegen in zich hebben voelen opkomen. Als men Bud eens geheel vrij had gelaten zou hij vroeg of laat heengegaan zijn, mis schien met wroeging om het verlaten van zijn tehuis en met een gevoel, dat hij eigenlijk een teleurstellinq voor zijn ouders was qeweest. Aan zijn vader zou hij een uitleqginq hebben qeqeven, tegen- over zijn moeder zou hij verontschuldigin- gen gemaakt hebben. Maar, zooals de zaken nu stonden, kwam hij in opstand tegen de luchthartige manier waarop zijn vader hem het huis uitdronq. I200 kwam het. dat hij dien avond zijn kleeren bijeen pakte, zijn guitaar in de kist stopte, den riem met een heftigen ruk aanhaalde en zijn avondeten met de jongens ging gebruiken in plaats van zich VOOR DE STJIKERINDUSTRIE. In een te Hoofddorp in den Haarlemmer- meer gehouden vergadering van landbouw- organisaties is door den heer J. M. v. Bommel van Vloten uit Goes voor den Bond van Coop. Suikerfabrieken een rede gehouden over ,,De moeilijkheden der suikerindustrie in Neder- land". Bij het debat heeft de heer Bultman betoogd, dat er wel nadeel was voor sommige fabrieken, maar niet voor de heele suiker industrie. In den geest van den inleider werd gesproken door den heer v. d. Heuvel, lid der Tweede Kamer. Ten slotte werd aangenomen een door den heer Pruissen voorgestelde motie, waarin ge zegd wordt, dat binnen afzienbaren tijd ver- betering niet is te verwachten, dat de toe- stand van de beetwortelsuikerproductie hier te lande over het algemeen onhoudbaar is en dat daarom dringend noodig geacht wordt, dat ook onze regeering onzen beetwortelsui- kerproducenten steun zal verleenen zoodat deze althans zonder verlies zullen behoeven te werken. j Deze motie zal ter kennis van de Tweede Kamer worden gebracht. HONING GEORGE NAAR DE RIVIERA Naar de correspondent van de .Chicago Tribune" te Nice meldt, vertoeft de Engelsche minister van binnenlandsche zaken, Joynson aan de tafel te zetten, waarop zijn moe der eten gereed had staan, waar Buddy het meest van hield, om op echt vrouwe- lijke manier haar liefde en medegevoel te toonen. Later, nadat Bud naar bed was gegaan, kwam moeder bij hem en zat lang met hem te praten. Ze was heel zacht en ver- standig en Bud was heel teeder met haar. Maar zij kon hem niet afbrengen van zijn besluit om van wal te steken zonder een dollar van zijn vader, waarmede hij het begin zou kunnen vergemakkelijken. Er waren wel meer menschen geweest. die met niets waren begonnen en die toch een spaarpot gemaakt hadden; waarom zou hij dat dan niet kunnen? .Vader heeft zich duidelijk genoeq uit- gesproken; t dient nergens toe om er nog langer over te praten. Ik zou van honger moeten sterven, voordat ik iets van hem zou willen aannemen. Ik heb recht op mijn kleeren en misschien nog op een paard of twee, voor het werk wat ik voor hem deed, terwijl ik hier opgroeide. Ik heb vrij precies uitgerekend wat mijn opvoeding aan de Universiteit gekost moet hebben en hoeveel ik hem gedurende de zomer- maanden heb uitgespaard. Vader is een Schot, maar hij heeft geen druppel Schotsch bloed meer in zich, dan ik. Als je alles berekent dan geloof ik, dat ik meer heb verdiend, dan ik hem gekost heb. In den winter verdiende ik den kost met allerhande karweitjes te doen en toe- zicht te houden. Heel wat beestjes heb ik voor hem in veiligheid gebracht, door ze voor een opkomenden sneeuwstorm uit de heuvels naar huis te drijven. Herinnert u zich dien troep paarden nog, dien ik vond, tocn ik op de eksters loerde toen we het hooi in zakken naar ze toe brachten Hicks, aldaar, hetgeen in verband wordt ge bracht met de voorbereiding van het over- brengen van den koning van Engeland naar de Riviera. De geneesbeeren verwachten, dat, zoodra de koning vervoerd kan worden, een verblijf aan de Riviera het algeheele herstel van de gezondheid zal bewerken. Het bulletin van Zaterdagavond luidde: De koning beeft een rustigen dag gehad. Over zijn toestand valt niets bijzonders te melden. VVELVAREND DUITSCHLAND. Parker Gilbert, de nog niet veertigjarige Amerikaan wiens financieele blik geniaal ge- noemd wordt, beeft als agent-generaal voor de Duitsche herstelbetalingen zijn jaarverslag met den gewonen bekwamen spoed afgemaakt en openbaar gemaakt en er, schrijft de N. R. Crt., een knuppel mee in het Europeesche hoenderhok geworpen. Over dit hoenderhok straks meer. Zijn verslag is in onze financieele rubriek weergegeven en als men bet gelezen heeft kan men zeggen dat het een ijdele poging voor Duitschland moet zijn, om zich arm te willen houden. Wrj voor ons hebben hier vroe- ger licht laten vallen op het stage zwellen van den goudvoorraad van de Duitsche Rijks- bank, als uiterlijk teeken van welvaart. Gil bert vestigt er in zijn verslag nu de bijzon- dere aandacht op dat in de laatste vijf maan- den weer 540 millioen mk. aan goud zijn bin- nengestroomd en de Duitsche mark die nog niet zoovele jaren geleden het papier niet meer waard was waarop zij gedrukt was, nu een van de sterkste ruilmiddelen der wereld is. Half December kon men in onze finan cieele rubriek lezen: „Het bezit aan goud van de Duitsche Rijksbank vertoont zulk een ont- zaglijke stijging dat er volgens den laatsten weekstaat reeds een voordeelig verschil van 766 millioen mk. in vergelijking met een jaar geleden valt waar te nemen. Dat wil zeggen. dat de Duitsche Rijksbank in een jaar tijd meer goud naar zich toe beeft weten te trek- ken, dan de geheele goudvoorraad van de Nederlandsche Bank bedraagt." Voor de cen- trale credietinstelling van een land dat fail- liet is geweest, een praestatie die er wezen mag. In den Julius-toren te Spandau lag vroeger het goud van de Fransche oorlogs- vergoeding opgehoopt voor een nieuwe mobi- lisatie, maar daar denkt nu toch zeker nie- mand aan. De vasthoudendheid van de Rijks bank ontlokt aan Gilbert kritiek en hij vindt het nu mooi genoeg en den tijd voor vrije goud-afgifte (een stelsel dat de vroegere Duitsche Rijksbank echter evenzeer trachtte te beperken) thans gekomen. De Duitsche pers heeft dadelijk opgemerkt dat al die zichtbare welvaart in Duitschland niets beteekent, omdat Duitschland zoo angst- wekkend veel in Amerika geleend heeft. Dit argument heeft Gilbert vermoedelijk voorzien, en dezelfde pers moet beengelezen hebben over zijn opmerking dat de nieuwe waarden die in Duitschland geschapen zijn, verscheidene ma- len grooter zijn dan het bedrag van de bui- tenlandsche schulden uit boofde van leenin- gen en credieten. De welvaart van nu is ech ter natuurlijk ook gekocht met de verarming van de Duitschers die het rijk vroeger ge leend hadden, mogelijk gemaakt immers met het wegwerken van de binnenlandsche staats- schuld ten gevolge van het mark-drukkunstje. In Frankrijk is op dergelijke wijze nieuwe welvaart gekomen door het stabiliseeren van den gedeprecieerden franc. In de financieele bijzonderheden van zijn rapport behoeven .wij niet verder te treden, aangezien ons hier alleen de politieke kant ervan belang inboezemt. De kern van Gil bert's verslag is dat Duitschland best in staat is om de 2% milliard mark te betalen die het thans volgens de Dawes-regeling als vasten jaarlijkschen last aan de geallieerden heeft te voldoen. In Duitschland en Frankrijk is door deze tot ze sterk genoeg waren om mij langs het pad, dat ik in de sneeuw had gemaakt, te volgen? Ik bracht mijn kost wel op en wel meer ook, iederen winter, van mijn tiende jaar af. En daarom geloof ik, dat ik vader geen cent schuldig ben, als alles goed en wel is uitgerekend. Maar, wat u voor mij gedaan hebt, is met geen geld te betalen, moeder. Bij u ben ik altijd in schuld geweest; maar ik zal probeeren het te vereffenen door een man te zijn, zooals u mij geleerd hebt te zijn. Dat zal ik, moeder! Vader en t geld, dat is een andere zaak. De schuld, die ik bij u heb, zal nooit afgedaan worden, maar ik zal maken dat u gelukkig zult zijn door mijn erkenning van die schuld. Ik geloof dat er een God is, omdat ik weet dat er iemand moet geweest zijn, die u geschapen heeft! En hoe ver ik ook van u weg zal zijn, uw Buddy zal toch altijd hier bij u zijn, moe der, om van u alles te leeren, wat goed en lief is." Hij hield haar beide handen tegen zijn gezicht en zij voelde, dat zijn wangen vochtig waren. Toen nam hij ze weg en kuste ze vurig. ,,Als ik ooit een vrouw zal hebben, dan zal haar taak precies voor haar liggen lachte hij met een bevende lip, „ze moet probeeren net te worden als u, moeder, als ze wil hebben dat ik van haar zal houden." ,,Als jij een vrouw zult hebben, zal ze heel erg bedorven worden, jongen. Mis schien is 't goed dat je weg gaat maar zal je je muziek niet verwaarloozen, Buddy? en wees een goede jongen en ver- geet noojt, dat moeder altijd bij je zal zijn met haar liefde en haar vertrouwen in je en met haar gebeden." Misschien was het de herinnering uit slotsom en dit is de knuppel dien bij in het hoenderhok geworpen beeft alles in rep en roer gekomen. De Duitschers vragen zich af, of zij in den Amerikaanschen agent-gene- raal een adder aan him boezem gekoesterd hebben die het werk der commissie van fi nancieele deskundigen tot herziening van de herstelbetalingen bij voorbaat saboteeren wil. Als Amerika in Duitschland niet troef was, zou men in de pers van Hugenberg eens wat hooren. De Lokal-Anzeiger spreekt nu alleen van Gilbert's ,,gevaarlijk optimisme" en van zijn ,,rooskleurigen bril". In Frankrijk weet men evenmin goed raad met het verslag. Men had er verwacht dat bet een pleidooi zou zijn voor de beweging tot herziening van het plan van Dawes. Het Journal zegt: ,,Wij zijn eenigszins verbaasd te zien, dat integendeel alle conclusies uit het rapport er toe strekken om aap te toonen dat het plan van Dawes pracbtig werkt en dat er geen reden is om het te wijzigen." De verbazing van Duitscben en Franscben kant is begrrjpelijk, want men wist heel goed dat Gilbert rusteloos in de weer is geweest om de commissie van financieele deskundigen voor de herziening bijeen te krijgen en dat, hij zelf persoonlijk tusschenbeide is gekomen om het gesprek tusschen Poincard en Chur chill te Parijs mogelijk te maken, waarin bei- den zich in beginsel over de uitvoering van bet Geneefscbe besluit nopens de financieele commissie verstonden. Wat zit er nu achter? vraagt men zich af. Het antwoord is niet gemakkelijk te vinden, maar misschien niet onvindbaar. Iedereen weet dat de oplossing van de nog hangende Europeesche moeilijkheden voor een deel draait om de mobilisatie of commercialisatie van de Duitsche herstelschuld-obligaties. Te Thoiry hebben Briand en Stresemann er voor het eerst over gesproken. Het probleem is daama niet opgeschoten. Bij de groote finan cieele operatie zouden de Duitsche obligaties in de handen van honderdduizenden particu liere schuldhouders komen en daarmee zou een stevige waarborg geschapen zijn dat Duitsch land zijn verplichtingen niet zou verloochenen. Wat men nu nog aan Fransche zijde vreest is de weigering van betaling op een goeden dag en daartegen dient de bezetting als waar borg. Is Duitschland's schuld mobiel gemaakt, dan kan de bezetting van Rijnland ophouden en Frankrijk struts zijn „kauwgom"-schuld (de dit jaar vervallende Amerikaansche vor- dering voor achtergebleven oorlogsvoorraden) voldoen. Gilbert werkt ongetwijfeld voor de verwezenlijking van dit groote financieele plan. En zou het nu eigenlijk niet alleszins begrrjpelijk zijn dat bij de toekomstige beleg- gers happiger maakt met het afrollen in zijn rapport van een film betreffende Duitsch land's welvaart. Men ziet een beeld van een volk dat in den oorlog verslagen werd, maar zich met ongelooflijke werk- en geestkracht herstelde (onder de Europeesche overwin- naars beeft misschien Frankrijk alleen een dergelijke energie getoond) en nu weer op weg is om met zijn nijverheid en scheepvaart het verloren terrein terug te winnen en nieuw erbij te veroveren. En de beleggers weten nu dat zij het beeld van het „bedelvolk", het ,,armste volk der wereld" dat misschien nog in menig brein is blijven hangen uit den tijd toen §6n billioen papieren marken aan een oude mark gelijk waren, zich voorgoed uit het hoofd moeten zetten en dat Wall Street de laatste jaren zijn geld werkelrjk niet in een wankel concern gestoken beeft. Uit Geneve wordt aan het „Hbl." gemeld, dat de regeeringen van Belgie en Egypte brj de Fransche regeering de ratificatie-oorkon- den hebben gedeponeerd van het protocol op het verbod van den gas- en bacteriologischen oorlog. Dit protocol werd gelijktijdig met de inter- nationale conventie op de controle van den wapenhandel op 27 Juni 1925 gesloten. Des- Buddy's jeugd, toen de kudde, als men aan het trekken ging, steeds noordwaarts trok, die Bud den volgenaen morgen, toen hij de ..Tomahawk" verliet, instinctmatig noordwaarts dreef, Het waren een koppi- ge vader en een koppige zoon. die heel eleefd tegenover elkander zaten te be- rekenen, hoeveel de zuivere verdiensten bedroegen van den zoon, van het oogen- blik af. dat hij niet langer op zijn moeders schoot zat en oud genoeg was om in het zadel te stijgen en met zijn vader uit te rijden. Ze waren het er over eens gewor- den, dat, met drie paarden en zijn per soonlijke eigendommen, Buds rekening kon vereffend worden, waarop Bob Bir- nie droogjes opmerkte, dat zijn zoon een betere geldbelegging was geweest dan de meeste jongelui, die meer geld kosten dan zij op kunnen brengen. Bud ging niet in op den lof, die er in deze woorden verborgen lag doch hij ging heen om de drie beste paarden uit de ..remuda' te gaan uitkiezen, die door de knechts van zijn vader binnen de h'ei- ning waren gebracht. Ge hadt de blikken moeten zien die de jongens elkander toe- wierpen, toen zij hoorden dat Bud, zoo pas terug van de Universiteit, de hoeve zou verlaten met al zijn aardsche goede- ren en .een gezicht, dat verried dat er moeilijkheden waren voorgevallen. Op Sunfish, een bedriegelijk, broodma- ger dier, met veel rollend wit in zijn oogen de wildste lastpak, die men zich denken kon, laadde hij twee groote tasschen en zijn dekens. Zijn guitaar en mandoline bond hij in twee kisten boven op de ba- gafle- Het tweede paard. Smoky, een mais- kleurig paard, met sterken rug en eer menschelijken blik in zijn oogen, werd tijds werd met het oog op de Vereenigde Staten en andere niet-leden van den Volken- bond besloten, dat de Fransche regeering na- mens den Volkenbond de onderteekeningen en ratificatie-oorkonden in ontvangst zou nemen. Dit protocol is op het oogenblik slechts door acht staten geratificeerd, namelijk: Oosten- rijk, Belgie, Egypte, Frankrijk, Italic, Liberia. Sovjet-Rusland en Venuzuela. Verzacht de hoestbuien, waaraan de kinkhoest de vcr- zwakte lichaampjes Uwer kinderen blootstelt, ver- kort den duur der sloopende ziekte en vermijd het gevaar voor erriere ge- volgen met de steeds lekker smakende HEVIGE KOUDE EN SNEEUWSTORMEN IN ZUIO-EUROPA. Zoowel uit het Zuiden van Frankrijk als- ook uit Spanje en Italie komen berichten over strenge koude, gepaard met hevige sneeuwstormen, ten gevolge waarvan het ver- keer wordt ontwricht. In Slovenie en het Karstgebied hebben de sneeuwopboopingen thans een zdddanigen omvang aangenomen dat het geheele verkeer emstig wordt bedreigd. De uit Triest ver- trokken treinen, o.a. de Orient-expres, zagen zich genoodzaakt terug te keeren, waama zij over Assling werden geleid. OPERETTE-UITVOERING. Zooals uit de advertenties in dit blad blijkt, wacht den liefhebbers a.s. Vrijdag weer een genotvollen avond. Door de directie van het Concert- en Bioscoopgebouw is voor dien avond geengageerd het ook alhier zoo gunstig bekende operettegezelschap van d'e „Folie- Rergere" te Brussel. Opgevcerd zal worden ,,Cup>lo Dictator" eene vroolijke operette met mooie muziek van den bekenden Vlaamschen zanger Emiel Hullebroeck. Deze operette is zoowel in ons land als in Belgie met zeer groot sucoes vertoond. Het Brusselsche gezelschap had het gekozen voor het vieren van haa 10-jarig bestaan. Het kunstlievend publiek verzuime dus niet om van deze in onze stad zeldzame gelegenheid gebruik te maken. Naar we vernemen blijkt reeds thans uit de aangevraagde kaarten groote belangstelling :e bestaan, doch, aangezien een operette-avomt een kostbare ondememing is, dient deze ook van alle zijden te worden gesteund. Het suc- ces, dat het gezelschap van den he r Kind mans, onder leiding van den regisseur, den heer Henri Caspeele, ook alhier reeds her- haaldelijk ten deel viel, doet evenwel vertrou wen, dat het ook ditmaal niet aan ruime be langstelling zal ontbreken. wn -hc-eji, kc-Alfiynj gezadeld en het derde, een vierjarige vos. die Stopper heette, het beste lasso-paard van de Tomahawk", een dat gemist zou worden als er werk zou zijn waar haast bij was, werd aan den toom medegeleid. „Hij heeft de drie beste paarden er uit gezocht", mompelde een zwaargebouwde koedrijver tegen een ander. ,,Ben be- nieuwd wat hij van plan is te gaan doen en dat nu, zoo laat in den tijd." Bud deed of hij ze niet hoorde. Als zij het hem regelrecht gevraagd hadden, had hij ze geen antwoord kunnen geven, want hij wist t zelf niet; het eenige wat hij wist', was. dat hij naar het noorden zou trekken. Waarom juist naar het noorden, kon hij niet verklaren, rondom hem toch was alles veeland, tot de noordgrens van de Vereenigde Staten en tot ver in Canada. Hij liet zijn paarden bij de heining staan en ging naar huis toe, om afscheid te ne men van zijn moeder en een woordje aan Dulcie te schrijven, die een jaar geleden getrouwd was en in Laramie woonde. Hij dacht niet, dat hij Laramie zou aandoen, zoo antwoordde hij zijn moeder, toen zij hem daarnaar vroeg. „Ik zal doorreizen, totdat ik halt houd" legde hij uit, met een geruststellend kneepje in haar schouder. ,,Ik denk. dat u net 't zelfde voelde toen u Texas ach ter u liet. U kon niet zeggen waar u heen ging. En ik ook niet. Mijn troep is maar heel erg klein, op 't oogenblik; heel wat kleiner dan hij later zal zijn. Maar zooals hij nu is, moet hij op een goede plaats be- landen, voordat hij voor goed halt mag houden. Maar ik zal schrijven." (Wordt vervolgd.l

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1929 | | pagina 1