ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
I&dsg
No 8320
Maandag 7 fanuari 1929
69= Jaargang
ASHISUeNTSPRIJS:
B1NNENLAND.
FRUIIIITO*.
BUITENLAND.
K/NKH0E5T
wordt verzacht
ABBUSIROOP
HET PROTOCOL OP HET VERBOD VAN
DEN GASOORLOG.
TNGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
AKKER'S
VoordeBorst
TER NEUZEN, 7 JAN. 1928.
1NGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
CO U RANT
Dinner) 1 er INeuzen f i ,40 per J maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post J 1.80 per 3 maancten Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2.25, overiqe landen J 2.60 per 3 maanden fr. per post Abonnementerj voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
DO blari versrhijnt iederen Maandaq-. Woensdaq- en Vrijdaqavond
HULDIGING VAN REDDERS.
De bemanning van de reddingboot Presi
dent van Heel" te Hoek van Holland, bestaan-
de uit kapitein J. Slis, eerste machinist H.
Benard, tweede machinist Van de Ster en de
matrozen R. de Groot, P. van Asperen, B. de
Korte, F. A. Verwey en A. Visser, welke be
manning op 25 November jl. 24 menschen
van het bij Hoek van Holland gestrande
Noorsche stoomschip „Chr. Michelsen", heeft
gered, is Vrijdagmiddag in het kantoor van
de Zuid-Hollandsche maatschappij tot het
redden van schipbreukelingen gehuldigd. In
het kantoor aan de Wijnhaven heeft A. A.
haron Sweerts de Landas Wyborgh de man-
nen dank gezegd voor het kranige werk en
hun een zilveren medaille met oorkonde over-
handigd. Daama zijn zij de gast geweest
van den exploitant van de Thalia Bar, den
heer Rotgans. Zij hebben verder den avond
doorgebracht in de Thalia bioscoop, waar de
heer H. de Jong hen heeft toegesproken. Het
publiek heeft met hartelijk applaus instem-
ming met deze huldiging betoond.
HERZIENING VAN DE DRANKWET.
Aan het verslag der commissie van voorbe-
reiding uit de Tweede Kamer over het wetsont-
werp, houdende bepaiingen tot regeling van
den kleinhandel in alcoholhoudende dranken,
dat behelst het resultaat van het met de re
geering door d'e comm.ssie gepleegde schriftc-
iifk en mondeling overleg, ontleenen wij het
volgende:
Bij de voorbereidende behandeling heeft de
regeering alsnog wijzigingen in het oncw
aangebracht. Verscheidene leden betreur<len
dat de regeering zich niet heeft bepaald tot
•en technische herziening. Zij achtten het niet
jurist gezien, thans weder met een voorstel te
komen tot invoering d'er plaatselijke keuze,
aadat zulk een voorstel tot tweemaal toe is
verworpen. Bovendien past een voorstel als dit
hj. niet in het programma van een intermezzo-
kabinet; het is daarvoor van een te gepronon-
•eerd politiek karakter. Verder wezen deze le
den er op, dat het geheele ontwerp een geest
van onverzoenlijkheid ademt, het kan slechts
aan radicale drankbestrijders bevrediging
••henken.
Het is bovendien in strijd met de eerste be
gjnselen van wetgeving en politiek.
Door d'e voorgestelde bepaiingen worden de
Welangen van velen (men had hierbij o.a. het
•og op de winkeliers, die sinds jaar en dag een
deel van den wijnhandel in handen hebben en
aich thans plotseling den verkoop van wijn
naa.st dien van hun andere artikelen verboden
aien) geschaad.
De regeering wees er bij de beantwoording
van versehillende opmerkingen op, dat het hier
niet geldt een politiek vraagstuk, verband hou
dende met de partijgroepeering, maar zuiver
•en vraagstuk van utiliteit, zoodat het zee,
we] in het programma van het huidig kabinet
gast. Door versehillende van de voorgestelde
technische herzieningen zegt de regeering ver
der, zal worden tegemoetgekomen aan bezwa-
ren en wenschen van belanghebbenden. Bij de
s&menstelling van het wetsontwerp heeft de
minister van Arbeid, Handel en Nijverheid
zich geplaatst op een sociaal-hygienisch stand-
punt. Persoonlijke opvattingen over het alco-
holisme zijn d'aarbij ter. zijde gesteld, en de
versehillende volksbelangen bij het vraagstuk
betrokken, hebben daarbij tegen elkaar opge-
wogen. Doch wat het zwaarst was, moest ook
het zwaarste wegen.
Waar rechten zouden worden aangetast, zou
sehadevergoeding overwogen moeten worden.
Het feit evenwel dat particuliere belangen
moeten worden teruggedrongen voor het alge-
meen belang, kan op zich zelf nog niet grond
voor sehadevergoeding zijn.
Ook waren er leden, die nog een ander stel-
»el voorstonden, nl. een bevriezingssysteem,
waarbij de bestaande vergunningen blijven
door
B. M. BOWER.
bestaan voor zoover zij niet door een anc.
oorzaak vervallen.
Bij vele leden bestond emstig bezwaai tc
gen de voorgestelde heffing van een recht voo'
hotelvergunningen.
Bij het mondeling overleg verklaarde de mi
nister zich alsnog bereid aan een bezwaar van
uniformiteit in zoover tegemoe'e te komen, dat,
met behoud van een maximumbedrag van f 25,
het recht bij algemeenen maatregel van be-
stuur nader wordt geregeld naar gelang van
het aantal voor logeergasten beschikbarc
bedden.
Tegen de voorgestelde wijziging van den
grondslag voor het vergunningsrecht werden
emstige bedenkingen geopperd. Men achtte het
bedrag per liter, waarnaar het recht zal wor
den berekend, zoo exorbitant hoog, dat zij den
indruk niet van zich konden afzetten dat bii
deze wijziging verhooging van de opbrengst
van het recht het hoofdmot;ef is geweest.
In zijn antwoord verklaarde de minister, dat
nadere overweging sterker naar voren heeft
gebracht de ondeugdelijkheid van het middel
van controle dat gezocht werd in de gegevens
van den dienst der accijnzen, en dat hij het
voorstel op dit punt terugneemt en den grond
slag, die thans in de wet is neergelegd, over-
neemt.
Tegen de voorgestelde uitbre'dmg van d°
wet ten aanzien van bier en wijn bestond bfj
verscheidene leden zeer ernstig bezwaar. Van
misbruik op groote schaal van bier en wijn is
hier te lande geen sprake.
Ook bij het mondeling overleg meenden e~i
aantal leden er op te moeten aandringen dat
de regeering alsnog terug zal komen op haar
voorstel tot u'tbreiding van het maximumstel-
sel tot de verloven.
De regeering meende evenwel het door ha?r
ingenomen stand'punt te moeten handhaven.
Zeer vele leden waren van meening. dat het
onmogelijk maken van den verkoop van bier of
wijn per flesch in winkels, waar ook andere
zaken verkocht worden, te ver gaat.
i De minister verklaarde aan de ten deze ge-
uite bezwaren tegemoet te willen komen voo
zoover het platteland betreft, door een wijzi
ging van het bepaalde onder ten 9de van het
tweede lid van art. 41 in d:en zin, dat de vir-
leening van een verlof A uitsluiten.d ten behoo
ve van d'en verkoop ten gebruike elders, ook
mogelijk zal zijn ten aanz'en van w:nkc'-
waar ook andere zaken worden verkocht,
i gemeenten met minder dan 5000 inwoners.
15) Vervolg.
En nu werd aan Buddy, nu hij man was
geworden, meegedeeld, dat niet van hem
verwacht werd, dat hij thuis zou blijven,
tot een hulp voor zijn vader en een troost
voor zijn moeder. Hij was als een jonge
arend, die, nu zijn vleugels krachtig ge-
noeg waren om hem door de sterke iucht-
stroomingen heen te dragen, uit het nest
werd geworpen. Zonder twijfel komt de
jonge arend tegen deze onverwachte ver-
banning in opstand, al zou hij na verloop
van tijd zelf den drang om uit te vliegen
in zich hebben voelen opkomen. Als men
Bud eens geheel vrij had gelaten zou
hij vroeg of laat heengegaan zijn, mis
schien met wroeging om het verlaten van
zijn tehuis en met een gevoel, dat hij
eigenlijk een teleurstellinq voor zijn
ouders was qeweest. Aan zijn vader zou
hij een uitleqginq hebben qeqeven, tegen-
over zijn moeder zou hij verontschuldigin-
gen gemaakt hebben. Maar, zooals de
zaken nu stonden, kwam hij in opstand
tegen de luchthartige manier waarop zijn
vader hem het huis uitdronq.
I200 kwam het. dat hij dien avond
zijn kleeren bijeen pakte, zijn guitaar in
de kist stopte, den riem met een heftigen
ruk aanhaalde en zijn avondeten met de
jongens ging gebruiken in plaats van zich
VOOR DE STJIKERINDUSTRIE.
In een te Hoofddorp in den Haarlemmer-
meer gehouden vergadering van landbouw-
organisaties is door den heer J. M. v. Bommel
van Vloten uit Goes voor den Bond van Coop.
Suikerfabrieken een rede gehouden over ,,De
moeilijkheden der suikerindustrie in Neder-
land". Bij het debat heeft de heer Bultman
betoogd, dat er wel nadeel was voor sommige
fabrieken, maar niet voor de heele suiker
industrie. In den geest van den inleider werd
gesproken door den heer v. d. Heuvel, lid der
Tweede Kamer.
Ten slotte werd aangenomen een door den
heer Pruissen voorgestelde motie, waarin ge
zegd wordt, dat binnen afzienbaren tijd ver-
betering niet is te verwachten, dat de toe-
stand van de beetwortelsuikerproductie hier
te lande over het algemeen onhoudbaar is en
dat daarom dringend noodig geacht wordt,
dat ook onze regeering onzen beetwortelsui-
kerproducenten steun zal verleenen zoodat
deze althans zonder verlies zullen behoeven te
werken.
j Deze motie zal ter kennis van de Tweede
Kamer worden gebracht.
HONING GEORGE NAAR DE RIVIERA
Naar de correspondent van de .Chicago
Tribune" te Nice meldt, vertoeft de Engelsche
minister van binnenlandsche zaken, Joynson
aan de tafel te zetten, waarop zijn moe
der eten gereed had staan, waar Buddy
het meest van hield, om op echt vrouwe-
lijke manier haar liefde en medegevoel te
toonen.
Later, nadat Bud naar bed was gegaan,
kwam moeder bij hem en zat lang met
hem te praten. Ze was heel zacht en ver-
standig en Bud was heel teeder met haar.
Maar zij kon hem niet afbrengen van zijn
besluit om van wal te steken zonder een
dollar van zijn vader, waarmede hij het
begin zou kunnen vergemakkelijken. Er
waren wel meer menschen geweest. die
met niets waren begonnen en die toch
een spaarpot gemaakt hadden; waarom
zou hij dat dan niet kunnen?
.Vader heeft zich duidelijk genoeq uit-
gesproken; t dient nergens toe om er nog
langer over te praten. Ik zou van honger
moeten sterven, voordat ik iets van hem
zou willen aannemen. Ik heb recht op mijn
kleeren en misschien nog op een paard of
twee, voor het werk wat ik voor hem
deed, terwijl ik hier opgroeide. Ik heb vrij
precies uitgerekend wat mijn opvoeding
aan de Universiteit gekost moet hebben
en hoeveel ik hem gedurende de zomer-
maanden heb uitgespaard. Vader is een
Schot, maar hij heeft geen druppel
Schotsch bloed meer in zich, dan ik. Als
je alles berekent dan geloof ik, dat ik
meer heb verdiend, dan ik hem gekost
heb. In den winter verdiende ik den kost
met allerhande karweitjes te doen en toe-
zicht te houden. Heel wat beestjes heb ik
voor hem in veiligheid gebracht, door ze
voor een opkomenden sneeuwstorm uit de
heuvels naar huis te drijven. Herinnert u
zich dien troep paarden nog, dien ik vond,
tocn ik op de eksters loerde toen we
het hooi in zakken naar ze toe brachten
Hicks, aldaar, hetgeen in verband wordt ge
bracht met de voorbereiding van het over-
brengen van den koning van Engeland naar
de Riviera.
De geneesbeeren verwachten, dat, zoodra
de koning vervoerd kan worden, een verblijf
aan de Riviera het algeheele herstel van de
gezondheid zal bewerken.
Het bulletin van Zaterdagavond luidde:
De koning beeft een rustigen dag gehad.
Over zijn toestand valt niets bijzonders te
melden.
VVELVAREND DUITSCHLAND.
Parker Gilbert, de nog niet veertigjarige
Amerikaan wiens financieele blik geniaal ge-
noemd wordt, beeft als agent-generaal voor
de Duitsche herstelbetalingen zijn jaarverslag
met den gewonen bekwamen spoed afgemaakt
en openbaar gemaakt en er, schrijft de N. R.
Crt., een knuppel mee in het Europeesche
hoenderhok geworpen. Over dit hoenderhok
straks meer.
Zijn verslag is in onze financieele rubriek
weergegeven en als men bet gelezen heeft
kan men zeggen dat het een ijdele poging
voor Duitschland moet zijn, om zich arm te
willen houden. Wrj voor ons hebben hier vroe-
ger licht laten vallen op het stage zwellen
van den goudvoorraad van de Duitsche Rijks-
bank, als uiterlijk teeken van welvaart. Gil
bert vestigt er in zijn verslag nu de bijzon-
dere aandacht op dat in de laatste vijf maan-
den weer 540 millioen mk. aan goud zijn bin-
nengestroomd en de Duitsche mark die nog
niet zoovele jaren geleden het papier niet
meer waard was waarop zij gedrukt was, nu
een van de sterkste ruilmiddelen der wereld
is. Half December kon men in onze finan
cieele rubriek lezen: „Het bezit aan goud van
de Duitsche Rijksbank vertoont zulk een ont-
zaglijke stijging dat er volgens den laatsten
weekstaat reeds een voordeelig verschil van
766 millioen mk. in vergelijking met een jaar
geleden valt waar te nemen. Dat wil zeggen.
dat de Duitsche Rijksbank in een jaar tijd
meer goud naar zich toe beeft weten te trek-
ken, dan de geheele goudvoorraad van de
Nederlandsche Bank bedraagt." Voor de cen-
trale credietinstelling van een land dat fail-
liet is geweest, een praestatie die er wezen
mag. In den Julius-toren te Spandau lag
vroeger het goud van de Fransche oorlogs-
vergoeding opgehoopt voor een nieuwe mobi-
lisatie, maar daar denkt nu toch zeker nie-
mand aan. De vasthoudendheid van de Rijks
bank ontlokt aan Gilbert kritiek en hij vindt
het nu mooi genoeg en den tijd voor vrije
goud-afgifte (een stelsel dat de vroegere
Duitsche Rijksbank echter evenzeer trachtte
te beperken) thans gekomen.
De Duitsche pers heeft dadelijk opgemerkt
dat al die zichtbare welvaart in Duitschland
niets beteekent, omdat Duitschland zoo angst-
wekkend veel in Amerika geleend heeft. Dit
argument heeft Gilbert vermoedelijk voorzien,
en dezelfde pers moet beengelezen hebben over
zijn opmerking dat de nieuwe waarden die in
Duitschland geschapen zijn, verscheidene ma-
len grooter zijn dan het bedrag van de bui-
tenlandsche schulden uit boofde van leenin-
gen en credieten. De welvaart van nu is ech
ter natuurlijk ook gekocht met de verarming
van de Duitschers die het rijk vroeger ge
leend hadden, mogelijk gemaakt immers met
het wegwerken van de binnenlandsche staats-
schuld ten gevolge van het mark-drukkunstje.
In Frankrijk is op dergelijke wijze nieuwe
welvaart gekomen door het stabiliseeren van
den gedeprecieerden franc.
In de financieele bijzonderheden van zijn
rapport behoeven .wij niet verder te treden,
aangezien ons hier alleen de politieke kant
ervan belang inboezemt. De kern van Gil
bert's verslag is dat Duitschland best in
staat is om de 2% milliard mark te betalen
die het thans volgens de Dawes-regeling als
vasten jaarlijkschen last aan de geallieerden
heeft te voldoen.
In Duitschland en Frankrijk is door deze
tot ze sterk genoeg waren om mij langs
het pad, dat ik in de sneeuw had gemaakt,
te volgen? Ik bracht mijn kost wel op en
wel meer ook, iederen winter, van mijn
tiende jaar af. En daarom geloof ik, dat
ik vader geen cent schuldig ben, als alles
goed en wel is uitgerekend. Maar, wat u
voor mij gedaan hebt, is met geen geld te
betalen, moeder. Bij u ben ik altijd in
schuld geweest; maar ik zal probeeren
het te vereffenen door een man te zijn,
zooals u mij geleerd hebt te zijn. Dat zal
ik, moeder! Vader en t geld, dat is een
andere zaak. De schuld, die ik bij u heb,
zal nooit afgedaan worden, maar ik zal
maken dat u gelukkig zult zijn door mijn
erkenning van die schuld. Ik geloof dat er
een God is, omdat ik weet dat er iemand
moet geweest zijn, die u geschapen heeft!
En hoe ver ik ook van u weg zal zijn, uw
Buddy zal toch altijd hier bij u zijn, moe
der, om van u alles te leeren, wat goed en
lief is."
Hij hield haar beide handen tegen zijn
gezicht en zij voelde, dat zijn wangen
vochtig waren. Toen nam hij ze weg en
kuste ze vurig. ,,Als ik ooit een vrouw
zal hebben, dan zal haar taak precies voor
haar liggen lachte hij met een bevende
lip, „ze moet probeeren net te worden als
u, moeder, als ze wil hebben dat ik van
haar zal houden."
,,Als jij een vrouw zult hebben, zal ze
heel erg bedorven worden, jongen. Mis
schien is 't goed dat je weg gaat maar
zal je je muziek niet verwaarloozen,
Buddy? en wees een goede jongen en ver-
geet noojt, dat moeder altijd bij je zal zijn
met haar liefde en haar vertrouwen in je
en met haar gebeden."
Misschien was het de herinnering uit
slotsom en dit is de knuppel dien bij in
het hoenderhok geworpen beeft alles in rep
en roer gekomen. De Duitschers vragen zich
af, of zij in den Amerikaanschen agent-gene-
raal een adder aan him boezem gekoesterd
hebben die het werk der commissie van fi
nancieele deskundigen tot herziening van de
herstelbetalingen bij voorbaat saboteeren wil.
Als Amerika in Duitschland niet troef was,
zou men in de pers van Hugenberg eens wat
hooren. De Lokal-Anzeiger spreekt nu alleen
van Gilbert's ,,gevaarlijk optimisme" en van
zijn ,,rooskleurigen bril".
In Frankrijk weet men evenmin goed raad
met het verslag. Men had er verwacht dat
bet een pleidooi zou zijn voor de beweging
tot herziening van het plan van Dawes. Het
Journal zegt: ,,Wij zijn eenigszins verbaasd
te zien, dat integendeel alle conclusies uit het
rapport er toe strekken om aap te toonen dat
het plan van Dawes pracbtig werkt en dat er
geen reden is om het te wijzigen."
De verbazing van Duitscben en Franscben
kant is begrrjpelijk, want men wist heel goed
dat Gilbert rusteloos in de weer is geweest
om de commissie van financieele deskundigen
voor de herziening bijeen te krijgen en dat,
hij zelf persoonlijk tusschenbeide is gekomen
om het gesprek tusschen Poincard en Chur
chill te Parijs mogelijk te maken, waarin bei-
den zich in beginsel over de uitvoering van
bet Geneefscbe besluit nopens de financieele
commissie verstonden.
Wat zit er nu achter? vraagt men zich af.
Het antwoord is niet gemakkelijk te vinden,
maar misschien niet onvindbaar. Iedereen
weet dat de oplossing van de nog hangende
Europeesche moeilijkheden voor een deel
draait om de mobilisatie of commercialisatie
van de Duitsche herstelschuld-obligaties. Te
Thoiry hebben Briand en Stresemann er voor
het eerst over gesproken. Het probleem is
daama niet opgeschoten. Bij de groote finan
cieele operatie zouden de Duitsche obligaties
in de handen van honderdduizenden particu
liere schuldhouders komen en daarmee zou een
stevige waarborg geschapen zijn dat Duitsch
land zijn verplichtingen niet zou verloochenen.
Wat men nu nog aan Fransche zijde vreest
is de weigering van betaling op een goeden
dag en daartegen dient de bezetting als waar
borg. Is Duitschland's schuld mobiel gemaakt,
dan kan de bezetting van Rijnland ophouden
en Frankrijk struts zijn „kauwgom"-schuld
(de dit jaar vervallende Amerikaansche vor-
dering voor achtergebleven oorlogsvoorraden)
voldoen. Gilbert werkt ongetwijfeld voor de
verwezenlijking van dit groote financieele
plan. En zou het nu eigenlijk niet alleszins
begrrjpelijk zijn dat bij de toekomstige beleg-
gers happiger maakt met het afrollen in zijn
rapport van een film betreffende Duitsch
land's welvaart. Men ziet een beeld van een
volk dat in den oorlog verslagen werd, maar
zich met ongelooflijke werk- en geestkracht
herstelde (onder de Europeesche overwin-
naars beeft misschien Frankrijk alleen een
dergelijke energie getoond) en nu weer op
weg is om met zijn nijverheid en scheepvaart
het verloren terrein terug te winnen en nieuw
erbij te veroveren. En de beleggers weten nu
dat zij het beeld van het „bedelvolk", het
,,armste volk der wereld" dat misschien nog
in menig brein is blijven hangen uit den tijd
toen §6n billioen papieren marken aan een
oude mark gelijk waren, zich voorgoed uit
het hoofd moeten zetten en dat Wall Street
de laatste jaren zijn geld werkelrjk niet in een
wankel concern gestoken beeft.
Uit Geneve wordt aan het „Hbl." gemeld,
dat de regeeringen van Belgie en Egypte brj
de Fransche regeering de ratificatie-oorkon-
den hebben gedeponeerd van het protocol op
het verbod van den gas- en bacteriologischen
oorlog.
Dit protocol werd gelijktijdig met de inter-
nationale conventie op de controle van den
wapenhandel op 27 Juni 1925 gesloten. Des-
Buddy's jeugd, toen de kudde, als men
aan het trekken ging, steeds noordwaarts
trok, die Bud den volgenaen morgen, toen
hij de ..Tomahawk" verliet, instinctmatig
noordwaarts dreef, Het waren een koppi-
ge vader en een koppige zoon. die heel
eleefd tegenover elkander zaten te be-
rekenen, hoeveel de zuivere verdiensten
bedroegen van den zoon, van het oogen-
blik af. dat hij niet langer op zijn moeders
schoot zat en oud genoeg was om in het
zadel te stijgen en met zijn vader uit te
rijden. Ze waren het er over eens gewor-
den, dat, met drie paarden en zijn per
soonlijke eigendommen, Buds rekening
kon vereffend worden, waarop Bob Bir-
nie droogjes opmerkte, dat zijn zoon een
betere geldbelegging was geweest dan de
meeste jongelui, die meer geld kosten dan
zij op kunnen brengen.
Bud ging niet in op den lof, die er in
deze woorden verborgen lag doch hij
ging heen om de drie beste paarden uit
de ..remuda' te gaan uitkiezen, die door
de knechts van zijn vader binnen de h'ei-
ning waren gebracht. Ge hadt de blikken
moeten zien die de jongens elkander toe-
wierpen, toen zij hoorden dat Bud, zoo
pas terug van de Universiteit, de hoeve
zou verlaten met al zijn aardsche goede-
ren en .een gezicht, dat verried dat er
moeilijkheden waren voorgevallen.
Op Sunfish, een bedriegelijk, broodma-
ger dier, met veel rollend wit in zijn oogen
de wildste lastpak, die men zich denken
kon, laadde hij twee groote tasschen en
zijn dekens. Zijn guitaar en mandoline
bond hij in twee kisten boven op de ba-
gafle-
Het tweede paard. Smoky, een mais-
kleurig paard, met sterken rug en eer
menschelijken blik in zijn oogen, werd
tijds werd met het oog op de Vereenigde
Staten en andere niet-leden van den Volken-
bond besloten, dat de Fransche regeering na-
mens den Volkenbond de onderteekeningen en
ratificatie-oorkonden in ontvangst zou nemen.
Dit protocol is op het oogenblik slechts door
acht staten geratificeerd, namelijk: Oosten-
rijk, Belgie, Egypte, Frankrijk, Italic, Liberia.
Sovjet-Rusland en Venuzuela.
Verzacht de hoestbuien,
waaraan de kinkhoest de vcr-
zwakte lichaampjes Uwer
kinderen blootstelt, ver-
kort den duur der sloopende ziekte en
vermijd het gevaar voor erriere ge-
volgen met de steeds lekker smakende
HEVIGE KOUDE EN SNEEUWSTORMEN
IN ZUIO-EUROPA.
Zoowel uit het Zuiden van Frankrijk als-
ook uit Spanje en Italie komen berichten
over strenge koude, gepaard met hevige
sneeuwstormen, ten gevolge waarvan het ver-
keer wordt ontwricht.
In Slovenie en het Karstgebied hebben de
sneeuwopboopingen thans een zdddanigen
omvang aangenomen dat het geheele verkeer
emstig wordt bedreigd. De uit Triest ver-
trokken treinen, o.a. de Orient-expres, zagen
zich genoodzaakt terug te keeren, waama zij
over Assling werden geleid.
OPERETTE-UITVOERING.
Zooals uit de advertenties in dit blad blijkt,
wacht den liefhebbers a.s. Vrijdag weer een
genotvollen avond. Door de directie van het
Concert- en Bioscoopgebouw is voor dien
avond geengageerd het ook alhier zoo gunstig
bekende operettegezelschap van d'e „Folie-
Rergere" te Brussel. Opgevcerd zal worden
,,Cup>lo Dictator" eene vroolijke operette met
mooie muziek van den bekenden Vlaamschen
zanger Emiel Hullebroeck. Deze operette is
zoowel in ons land als in Belgie met zeer groot
sucoes vertoond. Het Brusselsche gezelschap
had het gekozen voor het vieren van haa
10-jarig bestaan. Het kunstlievend publiek
verzuime dus niet om van deze in onze stad
zeldzame gelegenheid gebruik te maken.
Naar we vernemen blijkt reeds thans uit de
aangevraagde kaarten groote belangstelling :e
bestaan, doch, aangezien een operette-avomt
een kostbare ondememing is, dient deze ook
van alle zijden te worden gesteund. Het suc-
ces, dat het gezelschap van den he r Kind
mans, onder leiding van den regisseur, den
heer Henri Caspeele, ook alhier reeds her-
haaldelijk ten deel viel, doet evenwel vertrou
wen, dat het ook ditmaal niet aan ruime be
langstelling zal ontbreken.
wn -hc-eji,
kc-Alfiynj
gezadeld en het derde, een vierjarige vos.
die Stopper heette, het beste lasso-paard
van de Tomahawk", een dat gemist zou
worden als er werk zou zijn waar haast
bij was, werd aan den toom medegeleid.
„Hij heeft de drie beste paarden er uit
gezocht", mompelde een zwaargebouwde
koedrijver tegen een ander. ,,Ben be-
nieuwd wat hij van plan is te gaan doen
en dat nu, zoo laat in den tijd."
Bud deed of hij ze niet hoorde. Als zij
het hem regelrecht gevraagd hadden, had
hij ze geen antwoord kunnen geven, want
hij wist t zelf niet; het eenige wat hij
wist', was. dat hij naar het noorden zou
trekken. Waarom juist naar het noorden,
kon hij niet verklaren, rondom hem toch
was alles veeland, tot de noordgrens van
de Vereenigde Staten en tot ver in
Canada.
Hij liet zijn paarden bij de heining staan
en ging naar huis toe, om afscheid te ne
men van zijn moeder en een woordje aan
Dulcie te schrijven, die een jaar geleden
getrouwd was en in Laramie woonde. Hij
dacht niet, dat hij Laramie zou aandoen,
zoo antwoordde hij zijn moeder, toen zij
hem daarnaar vroeg.
„Ik zal doorreizen, totdat ik halt houd"
legde hij uit, met een geruststellend
kneepje in haar schouder. ,,Ik denk. dat
u net 't zelfde voelde toen u Texas ach
ter u liet. U kon niet zeggen waar u heen
ging. En ik ook niet. Mijn troep is maar
heel erg klein, op 't oogenblik; heel wat
kleiner dan hij later zal zijn. Maar zooals
hij nu is, moet hij op een goede plaats be-
landen, voordat hij voor goed halt mag
houden. Maar ik zal schrijven."
(Wordt vervolgd.l