ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Wo 8812
Maandag 17 December 1928
68" Jaargang
H. H KantoorlioucLsrs
CJow-boj.
rWinterteenen
Kloosterhalsem
A80HNEKENTSPRIJS:
BISHEHLASD.
B UIT SSL AND.
FBUILLKTOB.
De abonne's van
hetOeillustreerdZon-
m dagsblad, welke het
blad per post ontvangen, woYden ver-
zocht hun abonnementsgeld voor
1 Januari a.s. in te zenden, daar
ef anders over beschikt wordt met
verhooging van 15 cent.
DE UITGEEFSTER.
worden verzocht het abonnements
geld over het 4e kwartaal 1928
van de Ter Neuzensche Courant,
voor 1 Januari in te zenden.
Wij vestigen er de aandacht van
onze abonne's op dat wij bij terug-
ontvangst van eene onbetaalde kwi-
tantie onmiddellijk de toezending van
het blad zullen staken.
DE UITGEEFSTER.
door
B. M. BOWER.
Geen goud
zoo goed'
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
TER NEUZENSCHE COURANT
Binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden' Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetahng fr. per post J 6.60 per jaar
Voor Belqie en Amerika f 2,25, overiqe landen /2.60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland aileen bp vooruitbetalmq.
Dit blad verschijnt iederen Maandaq-, Woensdaq- en Vrijdaqavond.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Het ontwerp tot nadere regeling van de
•elegging van gelden van rijksfondsen en inn
stellingen wordt aangenomen z. h. s.
De heer Gerhard (3.-d.) vraagt een inter
pellate aan over de schoolkwestie te Mur-
■aerwoude. Over het verzoek wordt Dinsdag
beslist.
Een groot aantal wetsontwerpen en con-
•lusies worden eveneens aangenomen zonder
©oofdelijke stemming.
Voortgezet wordt de behandeling van de
•egrooting van defensie.
De heer J. J. C. van Dijk (a.-r.) meent, dat
van fusie der militaire departementen geen
aprake is, doch slechts van een nevenschik-
King, zoodat de bezuiniging niet groot zal
ajji; Hij hoopt, dat de Minister geen beslis-
sing zal nemen over de concentratie van de
vliegdiensten zonder er de Kamer in te heb-
•en gekend. Spreker heeft ernstig bezwaar
teg-en het steeds verminderen van posten
voor nieuwen aanbouw.
Spreker dringt aan op een reserve in Ne-
Oerland voor datgene wat in Indie wordt ge-
bruikt. Wat de Gelderland betreft, spreker
aeht het bedenkelijk, dat dit schip in Indie
•pleidingsschip moet wezen. Voor uitbreiding
van het vliegtuigmateriaal zijn geen gelden
uitgetrokken, terwijl -het aantal vliegtuigen
•verjarig is. Spreker dringt er op aan, dat
men meer zal letten op de nieuwe gevechts-
vormen bij de landmacht.
DE KAMERVERKIEZINGEN.
De leden van het centraal college, aange-
wezen door het hoofdbestuur van den Ned.
R. K. Middenstandsbond, hebben zich gewend
tot den voorzitter en den secretaris van het
•entraal college, tevens voorzitter en secre-
toris van het bestuur der R.-K. Staatspartij,
■aar aanleiding van de passage in het be-
redeneerde verslag der vergadering van het
•entraal college, hetwelk zegt, dat de mid-
•tenstandszetel bedoeld is voor Zeeland.
RAPPORT OVER DE SUIKERINDUSTRIE.
Bij de Tweede Kamer is thans ingekomen
•en door Rijkslandbouwconsulenten aan den
Minister van Binnenl. Zaken en Landbouw
totgebracht rapport van een door hen inge-
ateld onderzoek, of door verbeteringen in de
cultuur der suikerbieten wellicht belangrijke
financieele voordeelen bereikt zouden kunnen
worden, welk onderzoek vanwege de directie
van den Landbouw aan bedoelde consulenten
werd opgedragen als gevolg van de bij de
op 25 Oct. jl. gehouden interpellate van den
heer v. d. Heuvel door den Minister in de
Tweede Kamer gedane toezegging. Het rap
port wordt ter griffie van de Tweede Kamer
neergelegd.
WIJZIGING OUDERDOMSWET 1919.
Verschenen is het voorloopig verslag der
Tweede Kamer over de wetsontwerpen tot
wijziging der Ouderdomswet 1919 en tot wij-
ziging der wet op de rijksverzekeringsbank.
Daaraan wordt het volgende ontleend:
Bij verscheidene leden bestond ernstig be
zwaar tegen de voornaamste wijzigingen van
de ouderdomswet, welke hier worden voor-
gesteld: de invoering van de weduwenrente
en het mogelijk maken van teruggaaf van
de bepaalde premien bij overlijden van den
verzekerde v6or den leeftijd, waarop de ren
te zou ingaan. De ouderdomswet aldus
deze leden is langzamerhand geheel van
karaktqr veranderd. Opgezet als een com
plement van de invaliditeitswet, welker be-
palingen slechts op een bepaalde groep van
personen van toepassing waren, is deze wet
hoe 1 anger hoe meer een algemeene verzeke-
ringswet geworden. In den loop der jaren
zijn in de wet verschillende wijzigingen aan-
gebracht die aan haar sociaal karakter ern
stig afbreuk hebben gedaan.
De regeering doet nu geen enkele poging
om het sociale karakter van de ouderdoms
wet te herstellen.
Sommige leden verklaarden in de bovenbe-
doelde wijzigingen geen aanleiding te vinden
hun steun aan het wetsontwerp te onthou-
den. Ook deze leden zouden echter gaame
nader worden ingelicht omtrent de motieven
welke de regeering tot het voorstellen van
die wijzigingen hebben geleid.
Verscheidene andere leden verklaarden
zich met de voorgestelde wijzigingen en de
daarop gegeven toelichting geheel te kunnen
vereenigen. Naar hun meening, voldoen de
weduwenrente en de premie-restitutie aan
een reeds geruimen tijd gebleken behoefte.
Zij zullen ten gevolge hebben, dat de vrijwil-
lige ouderdomsverzekering aan popularitedt
wint.
PROF. VERAART EN DE R.-KATH.
STAATSPARTIJ.
Het Katholieke Tweede Kamerlid prof.
Veraart zou zijn aangezocht, zoo is dezer
dagen gemeld, voor een vrijen zetel. Volgens
„De Morgen" wenscht prof. Veraart niet op
een vrijen zetel gekozen te worden ..wegens
de met het reglement strijdige beslissing van
het centraal college, dat de kwaliteitszetels
voor arbeidsdeskundigen alleen maar bezet
mogen worden door personen, uit de arbei-
dersbeweging omigekomen." Prof. Veraart wil
niet anders gekozen worden dan als kwali-
teitscandidaat.
Nu heeft het Roomsch-Kath. Werklieden-
verbond te Utrecht een vergadering gehou
den, waarin de voorzitter gezegd heeft naar
aanleiding van den zetel van prof. Veraart,
dat men op die manier een goed recht wil
aantasten van de R.-Kath. arbeidersorgani-
satie. „Evengoed als de werkgevers staan op
hun Kamerzetel en ook de middenstanders
hun eigen zetel in de R.-Kath. fractie hand-
haven, zoo willen ook de R.-Kath. arbeiders
hun vier zetels bezet zien door personen, die
him deskundigheid hebben getoond, op het
gebied der R.-Kath. arbeidersbeweging. Thans
maakt iemand op een zetel der R.-Kath. ar
beiders aanspraak, die zich te hoog acht voor
een vrijen zetel. Een onzer zetels, is echter
niet voor hem bestemd. Men plaatst zich
door een dergelijke handelwijze tegenover de
R.-Kath. arbeidersbeweging. Wij doen niet
aan personenpolitiek, maar wij hebben onze
eigen menschen noodig in de Kamer ter ver-
wezenlijking van onze programmapunten".
Gemeld wordt, dat prof. dr. J. A. Veraart
ult het dagelijksch bestuur der R.-Kath.
Staatspartij is getreden, omdat ondanks het
dringend beroep van het bestuur der R.-Kath.
rijkskieskring-organisatie 's Gravenhage, het
uagelijksch bestuur der R.-Kath. Staatspartij
niet tijdig vodr 15 December heeft willen ver-
gaderen om een tweetal overschrijdingen van
bevoegdheden door het centraal college be-
treffende het toekennen van qualiteits-zetels
te niet te doen.
HOE DE ZUIDERZEEWERKEN DOOR DE
STORMEN GETEISTERD WERDEN.
Behalve langs onze Noordzeekust, hebben
de jongste stormen ook duchtig huisgehou-
den op de Zuiderzee. Zoo werd o.m. de proef-
polder te Andijk aan een ernstig gevaar
blootgesteld en gingen verschillende vis-
sahersvaartuigen verloren.
Naar wij thans vernernen, bedraagt de
door het hooge water aan de Zuiderzeewer-
ken toegebrachte schade ruim een millioen
gulden.
NOGMAALS DE VERKIEZING VAN
BORMS.
De correspondent van de N, R. Crt. meldt:
De neiging tot talmen van de speciale Ka-
mercommissie, belast met het onderzoek van
het dossier der 9 dezer te Antwerpen gehou
den tusschentjjdsche verkiezing, blijkt som
mige ministers, onder wie ook de minister-
president, fel te hebben ontstemd. Een feit
is het dat, waar de oppositie van socialisten
en Vlaamsche nationalisten, in de commissie,
toevallig over de meerderheid beschikt, deze
het den liberalen en katholieke-conservatie-
ven ministers die den liberaal Baelde in de
Kamer willen zien komen, heel lastig kan
maken.
Van haar kant heeft de regeering evenwel
ook nog een wapen in de hand: de in den
Senaat nog niet behandelde clementie-wet,
welk wapen echter, op onvoorzichtige wijze
gehanteerd, wel eens meer haar eigen vrien-
den, de katholieke Vlamingen der groep Van
Cauwelaert, dan de oppositie zou kunnen
kwetsten.
Het is duidelijk, dat Jaspar, Janson en
Hymans de invrijheidstelling van Borms af-
hankelijk willen maken van de aanvaarding
van den liberalen candidaat Baelde als Ka
merlid. Baelde zelf blijkt nu echter te hebben
medegedeeld, dat hij den zetel van wijlen
prof. Kreglinger wel wil aanvaarden maar
hem niet zal komen innemen. Hij zou dus,
althans tot na de verkiezingen in Mei, bij
dewelke hij wel weer candidaat zal zijn en
zeer waarschijnlijk gekozen zal worden, uit
de Kamer wegblijven.
Verwacht wordt, dat, van liberale zijde,
een wetsvoorstel zal worden ingediend, hou-
dende wijziging van de bestaande kieswetten.
Deze zou hierop neerkomen, dat de van hun
kiesrecht beroofde of nog geen kiesrecht
hebbende Staatsburgers voortaan ook niet
meer verkiesbaar zouden zijn. De bedoeling
welke voorzit is te beletten, dat bij de alge
meene verkiezingen in Mei 1929, de
Vlaamsch-nationale Frontpartij, in al de
Vlaamsche arrondissementen, Borms als eer-
sten candidaat op hare lijst zou kunnen
brengen of de candidatuur van andere, geen
politieke rechten hebbende Vlaamsche politie-
ke veroordeelden zou kunnen voordragen.
Ook zal, van dezelfde zijde, aangedrongen
worden op de spoedige behandeling van het
voorstel De Saegher tot beteugeling door
middel van gevangenisstraf en geldboeten,
van alle actie of propaganda welke van aard
kan zijn den huidigen Staatsvorm of de hui-
dige Staatsinstellingen ook langs wette-
lijken weg te wijzigen.
De kranten zoowel de Vlaamsche als de
anti-Vlaamsche zijn nog altijd niet uitge-
praat over de verkiezing van Zondag j.l.
Katholieken en socialisten verwijten elkaar
wat zij heeten „het verraad hunner kiezers"
ten bate van Borms. Met welgevallen maakt
de Brusselsch-Fransche pers gewag van de
Waalsche en frankiljonsche studentenbetoo-
gingen, te Leuven en te Luik gehouden. In
deze laatste stad trokken de studenten door
de straten al schreeuwend„Weg met Borms!
Weg met de Vlaamsche Moffen!" Ter dood
de Vlaamschgezinden!" enz. Borms was in
dezen stoet voorgesteld door een beer, van
pluche stof, hebbende een pinhelm op het
hoofd, een dolk in het hart en hangend aan
een galg. Na den optocht werd de Borms-
beer op een brandstapel gegooid en verbrand,
terwijl tot tweemaal toe de „Brabangonne"
werd gezongen. Onder het geschreeuw:
„Naar Brussel! Naar Brussel!" gingen de
studenten vervolgens uit elkaar.
De de ..Federation liberale" van het arron-
dissement Brussel is een aanplakbrief uitge-
hangen onder den titel: .Verraad en laf-
heid", waarin gezegd wordt, dat Antwerpen
enkel nog 44.000 kiezers telt die fier zijn op
hun Belgisch staatsburgerschap. „De ande-
ren, partijgangers van Van Cauwelaert en
Kamiel Huysmans, hebben de natie verraden,
of, uit lafheid, den verrader Borms, ge-
steund".
Dit alles, gevoegd bij uitlatingen als die
van „la Gazette", welke schrijft, dat Antwer
pen thans niet meer in Belgie ligt, van de
„Etoile Beige", de ..Nation beige", de ,,Indd-
pendance beige", de „Meuse" enz., welke
bladen alle gevoel voor maat blijken te heb
ben verloren, is niet geschL.t om de gemoe-
deren tot bedaren te brengen en de agitatie
te doen ophouden.
DE ZIEKTE VAN DEN HONING
VAN ENGELAND.
In paleiskringen werd het bulletin Zater-
dag bevredigend geacht. Het bevestigt den
Vrijdagavond gevestigden indruk, dat het
ietwat minder geruststellende bulletin, dat
toen uitgegeven is, alleen maar een tijdelij-
ken terugslag aangaf, welke in den langen
en moeilijken strijd van den Koning te ver-
wachten ware. Het feit, dat de Koning in
den nacht van Vrijdag op Zaterdag eenige
uren slapen kon, wordt als een gunstig teeken
beschouwd en de gestaag rustige pols,
samen met een geringe verbetering van den
plaatselijken toestand, is geruststellend.
Zaterdagmidadg zijn twee nieuwe dok-
toren een van hen een radioloog in con
sult geroepen. Zij verlieten het paleis om
half zes en keerden een half uur later weer
terug. De Koningin heeft Zaterdagmiddag
niet haar gewonen rijtoer gemaakt.
Prinses Mary heeft naar aanleiding van
j 's Konings ziekte haar deelneming aan een
liefdadigheidsbijeenkomst te Windsor afge-
zegd: zij schreef erbij, dat dit niet beteekent
dat de toestand van den Koning verergerd
is, maar gezien den ernst van zijn ziekte, wil-
de zij niet lang uit het paleis afwezig zijn.
Het bulletin, dat Zaterdagavond om 7 u. 20
is uitgegeven luidt: De Koning had een rus-
tigen dag en heeft wat geslapen. Hoewel de
pols geregeld blijft en de koorts nu matig is,
blijft de uitputting Voortduren. Besloten is
tot een stralenbehandeling als onderdeel van
de behandeling. Het bulletin was door vijf
dokters onderteekend.
TE LUGANO.
I Zaterdag eindigde na een laatste onder-
houd tusschen Briand, Chamberlain en Stre-
semann, de zitting van den Volkenbondsraad
te Lugano. Of men de daar gevoerde politieke
gedachtenwisseling bevredigend wil noemen
of niet, hangt schrijft de N. R. Crt., in ruime
mate af van de verwachtingen, die men er
van had gekoesterd. Wie op tastbare resul-
taten hadden gehoopt, en dat zijn vooral in
i Duitschland velen, zullen teleurgesteld zijn,
wie van meet af hebben ingezien, dat Cham
berlain gelijk had met zijn vermaning: „ver-
wacht van Lugano geen wonderen!" kan zich
troosten met de gedachte dat aan 't program
1 op 16 Sept., te Geneve opgesteld, zal worden
voortgewerkt.
J Het ware natuurlijk zeer gewenscht ge-
weest, als Briand en Stresemann het nu
reeds eens hadden kunnen worden over de
hoofdvoorwaarden der ontruiming van het
Vervolq.
7)
Moeder las iets voor uit haar Bij<bel en
al de jongens hielden hun hoe-den voor
aich en stonden daar met gevouwen han-
den en keken naar den qrond toen zij las.
Toen zong moeder. Zij zonq: ..Eenmaal
zien we elkander weder". Buddy vond het
een heel vreemd lied, want ze waren im-
Mers alien bij elkaar, op Frank Davis na;
toen zonq zij: .nader tot U, o, God". Bud
dy zonq ook mee. qoed wijs ihoudend, en
de woorden duideiij-k uitsprekend, terwijl
hij een gevoel had of hij moeder hiermee
hielp.
Daarna legde zij het lanqe, in linnen
^epakte „Iets" in den kuil en moeder
oad het ..Onze Vader", dat Buddy aarze-
lend na sprak. Daarop nam moeder Dulcy
©p haar arm en Buddy bij de hand en liep
langzaam terug naar den wagen en zij
wil-'de niet, dat hij omkeek om te zien wat
de jongens deden. Van dien dag af m-iste
Buddy Frank Davis, die, volgens moeder,
heel geheimzinnig naar den Hemel was
gegaan. Buddy bleef gedurende eeniqen
ti)d- vol belangstelling voor dien hemel en
hij deed vragen. die zelfs moeder niet kon
beantwoorden. Daarna begon ziin herin-
nering aan Frank Davis te verflauwen.
Maar dien vreeselijken tijd, toen de be-
zitter van den ..Tomahawk" vijfhonderd
stuks vee verloor door de droogte en het
woeste ge-drang bij het water, dien vergat
hij nooit.
HOOFDSTUK III.
lets over Indianen.
Buddy kende de Indianen, zooals hij
het vee, de paarden, de ratelslangen en
de orkanen kende doordat ze met zijn
dagelijksch leven verbonden waren. Hij
had niet kunnen zeggen waar of wanneer
hij geleerd had, dat Indianen vol streken
waren. Misschien had hij zijn eerste on-
dervinding hieromtrent opgedaan bij de
bevriende stammen, die iangs het Chi-
solm spoor woon-den en den keukenwagen
plachten te komen bezoeken, met hun de-
kens stijf om zich heengeslagen en met
oogen, die overal heen dwaalden, terwijl
zij lachten en praatten en wezen en
aten. Buddy placht in den keukenwagen
te zitten, daar waar hem niets overkomen
kon en zag ze eten.
Hinke-lbeen had een manier om met de
Indianen om te gaan, waar Buddy weer
altijd evenveel pret in had. hoe dikwijls
hij dit ook al had bijgewoond. Als Hin'ke-
j been de Indianen in de verte zag aanko-
men, nam hij de koekepan en schrapte
alles wat er op de borden van de man-
nen was overgebleven bij elkaar en deed
dat daarin. Hij placht te zeggen, dat In-
dianen het eten al uit de verte roken,
evenals een ibuizerd het doode aas rook en
Buddy geloofde het. want zij kwamen al
tijd op etenstijd of dadelij-k daarna. Als er
restjes genoeg waren, dan maakte Hinke-
been er hache van; was er weinig over,
dan nam hij het vatenwater hij was een
zuinig man en gebruikte dat als grond-
stof voor zijn soep. die de Indianen rqet
smaaik en met vele klokkende geluiden
naar binnen slurpten.
Buddy keek er naar als zij dat varkens-
voer, zooals hij 't noemde, aten. Als Hin-
ke-been even niet naar ze keek, zaq hij ze
alles, waar zij maar met hun vuile bruine
handen bij konden, wegnemen en onder
hun dekens verbergen. Daarom wist hij
reeds uit vroege ondervinding, dat India
nen niet te vertrouwen waren.
Eens toen hij te ver van het kamp was
afgedwaald zagen een paar Indianen, die
dien kant uitreden, hem daar loopen en
een van hen boog zich naar hem over,
tilde hem van den grond en reed met hem
weg. Buddy verweerde zich niet erg. Hij
verzamelde adem voor den lanqqerekten
kreet der prairien. Tweemaal uitte hij
hem, voordat de Indiaan een hand op ziin
mond kon leggen.
Vader en een van de cow-boys hoor-
den het en volgden hem, zij reden heel
hard en al rijdende schoten zij. He! roze
boezelaartje van Buddy wapperde als een
noodsignaal in de armen van zijn schaker
en daarom floten de kogels juist dicht om
dien Indiaan heen. Deze nam Buddy ach-
ter bij zijn kieltje beet, hield hem als een
jonge hond in de hooqte, booq zich ver
opzij en zette hem op den grond.
Buddy rolde om en nog eens om en
stond toen op, een beetje duizeliq en heel
verontwaardigd. terwijl hij zijn vader toe-
schreeuwde: ..Schiet hem, toch dood!" Van
af dien tijd haatte Buddy de Indianen even
erg als hij ze wantrouwde.
INGEZONDEN MEDEDEBLINGEN
U behoeft niet met winterteenen te blriven
o pen. Maar U moet er wat teqen doen.
E U kunt er wat tegen doen. Akker's
K aosterbalsem hersteit de cellen der
huid, verzacht onmiddellijk de pijn en
voorkomt ernstiger ontstekingen. Akker's
Rijnland, doch zulks is niet mogelijk geble
ken omdat Stresemann, vermoedelijk kracb-
tens een kabinetsbesluit, het Fransche denk-
beeld om na ontruiming commissies van coo-
trole voor onbepaalden tijd toezicht te late*
houden op de demilitariseering van het Rijn
land van de hand heeft gewezen.
Of deize weigering een onoverkomenlijk be-
letsel zal worden voor de vervroegde ontrui
ming, kan eerst blijken als de onderhande-
lingen over het drieledige program, dat naaat
het ontruimings- en herstelvraagstuk ale
derde punt noemt de instelling van een com
missie van onderzoek en verzoening (na de
ontruiming), over welker taak, doel en duur
de naast betrokken regeeringen (Frankrgk
en Duitschland) nader zullen onderhandelen,
geeindigd zijn.
Het Duitsche standpunt ten deze is dat
zulk een commissie na 1935, het jaar waarin
krachtens het vredesverdrag de ontruiming
der derde zone, het bruggehoofd van Mainz
valt, geen zin meer heeft, terwijl Frankrijk
ook na 1935 gaarne een oog in het zeil zou
willen houden.
Lukt het echter de schadevergoeding voor
alle partijen bevredigend te regelen, dan kan
deize betrekkelijk ondergeschikte kwestie niet
zooveel gewicht in de schaal leggen, dat ,.de
definitieve afwikkeling van den oorlog", die
een officieus Fransch berioht van de uitvoe-
ring van het program verwachtte. daarop
zou kunnen stranden.
Zoo lrjkt ons na Lugano noch pessimisme,
noch overdreven optimisme gerechtvaardigd.
De stand van zaken is vrijwel gelijk geble-
ven, maar de leiders der buitenlandsche po-
litiek van de naast-betrokken mogendheden
hebben de overtuiging gekregen, dat zij stuk
voor stuk van goeden wil zijn, bereid om zich
in elkaars moeilijkheden te verplaatsen en
tot een schikking te komen, die voor all*
partijen aannemelijk is.
INCIDENTEN BIJ HOOVER'S BEZOEK
AAN BUENOS-AIRES.
Het bezoek van den president der Ver.
Staten Hoover te Buenos-Aires is gestoord
door een on-gelukkig voorval, waarbjj ver
scheidene personen gewond zijn.
In de laatste twee jaren was in Argentinie
een anti-Amerikaansche strooming merkbaar
geweest ten gevolge van de tusschenkomst
der Vereenigde Staten van Nicaragua. Deza
stemming flinkkerde Vrijdag weer op, toen
een troepje lieden op straat verscheen en op
banieren uitdagende leuzen ronddroegen.
bereden politie voerde een charge uit.
Verscheidene betoogers werden gewond,
Vier zijn er in hechtenis.
Ook had een incident plaats, toen Hoover
door de stad reed. Een der paarden van d«
cavaleristen, die de auto begeleidden, strui-
Buddy's leven van zijn vierde tot zijn
dertiende jaar was zoo vol afwisselinq dat
een hedendaags-che jongen in de bioscoop
op het puntje van zijn stoel ade-mloos en
vol afgunst er naar zou kijken; maar Bud
dy kwam dit alles nogal eentonig en ver-
velend voor. Zijn eenige wensch was er
op uit te trekken en buffels te gaan jagen.
De paarden weiden, en op den loer liggen
voor Indianen, en ratelslangen dooden,
dat kon iedere jongen wel doen. Maar
toch ondervond Buddy nu en dan ook
nog wel iets, dat zelfs hem opwond.
Op zekeren dag stond hij, niets kwaads
vermoedend, op een hoogte uit te kij'ken
naar een twaalftal paarden, die daar be-
neden uit de omheining verdwenen wa
ren. Men kon, als er paarden gemist wer
den, wel altijd veronderstellen, dat de In
dianen ze gestolen zouden hebben, maar
Buddy miste onder anderen ook den
ouden Rattler. Rattler was met hem mee-
gekomen naar het noorden, met die kudde
en hij had meer verstand dan eeniq ander
paard. Hij kon het vee uit het kreupelhout
jagen, zonder dat een ru-iter hem leidde,
als men hem maar een zadel opleqde. Hij
had Buddy geholpen hem te beklimmen
toen Buddy veel kleiner was dan nu
door zijn hoofd zoo laaq te houden.
dat Buddy er op kon qaan zitten en het
dan zoo op te lichten, dat Buddy langs
zijn nek en over zijn schoft op zijn rug
kon glijden. Nu zelfs besteeg Buddy hem
nog wel eens op die manier, als niemand
keek. En nog veel meer lieve trekken had
Rattler; hem te verliezen zou een ramp
voor de familie zijn.
Zoo stond Buddy dus op de hooqte, elk
struikje en elk plekje nauwkeurig opne-
mend, toen er een kogel over zijn hoofd
heenfloot. Buddy nam de teugels en leid
de zijn paard onder de beschutting van
de rotsen, gespte zijn geweer van het
zadel los en kroop terug om te venken-
nen. Het was voor het eerst, dat er op
hem geschoten werd behalve toen hij
bij de legerwachtposten stond, toen de In
dianen in opstand waren gekomen en toen
was het meer gemunt op de heeJe omqe-
ving, dan juist wel op hem.
Daar kwam een Indiaan op een peard
omzichtig uit het kreupelhout te voor-
9chijn, en Buddy, beven-d van opwinding,
schoot in het wilde weg, maar toen nog
niet zoo erg in 't wilde, dat de Indiaan
hem durfde bespotten en probeerde dich-
terbij te komen. Na nog een tweede schot
zonder eenige uitwerking te hebben ge-
lost, snelde de Indiaan op zijn paard den
heuvel af in de richting van Bannock
Creek.
Op dertienjarigen leeftijd was Buddy
beter op de hoogte van de listen der India-
nen, dan de meest stoutmoedige Indianen-
bestrijder op het doek van tegenwoordig.
I Vader had hem gewaarschuwd nooit een
Indiaan te achtervolgen, die naar een
verdekte plaa ts terug week, waar heel
t waarschijnlijk nog anderen hem zouden
opwachten. Hij bleef dus waar hij was.
goed beschut tusschen de rotsen en joeq
hem de overiqe koqels, die hijzelf in zijn
vaders geweer gedaan had, achterna tot
hij aan den rand van het kreupelbosch
was gekomen, Zijn laatste schot deed den
Indiaan van zijn paard storfen zoo
kwam het Buddy tenminste voor.
(Wordt vervolgd.)