AIGEKIEEN NIEUWS- EW ADVEBTENTIEBLAP VOOB ZEEUWSCH VLAAHPEREN.
Denk
No. 8295
Woensdag 7 Novembsr 1928.
Jaargang.
buitenlahd.
Tablet ten
ABONNEMENTSPRIJ S:
«2»d™ri.pp«rpS»«f
Dit blad versch'jnt iederen MaandaqV Woensdag- en Vrijdaqavond.
f IVILIITOB.
De innemende Landlooper
aan
Uitspraak inzake vrijstellinq.
ft De Burgemeester van TER NEUZBN, brengt
ter algemeene kennis dat een uitspraak op
aanvrage om vrvjstelling van den DienHtplicnt,
ter Secretarie dezer gemeente, voor een leder
ter inzage is nedergelegd.
Tegen deze uitspraak kan binnen tien aagen
na den dag van deze bekendmaking in beroep
worden gekomen.
j door den ingeschrevene wien de uitspraak
geldt ot door diens weftigen vertegen-
woordiger
B door elk der overige voor deze gemeente
voor dezelfdo lichting ingeschreven per-
sonen of door hunne wettige vertegen-
woordigers.
diet verzoekschrift moet metredenen omkleed
ziin. Het behoeft niet gezegeld te zjjn. Het
moet worden gericht aan de Koningin, doch
worden ingediend bij den Burgemeester, ter
Seeretarie dezer gemeente.
De Burgemeester zorgt voor de doorzending.
Voor zooveel betreft uiispraken door Gedepu-
teerde Staten gedaar., kan bovendien de Com-
missaris der Koningin, binnen denzelfden
termpn bfj de Koningin in beroep komen.
Ter Neuzen, den 7 Nov. 1928.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
ENGELSCHE VERKIEZINGS-
VOORUTTZICHTEN.
De teekenen van vermoeidheid die elke
regeering na een langdurig bewind ver-
toont zijn ditmaal, schrijft de N. R. Crt.,
b;; de cpnservatieve Britsche regeenng
van Baldwin wel zeer duidelijk. Gisteren
is de vijfde en laatste zitting van het te-
geawoordige parlement geopend met een
volkomen onbelangrijke troonrede, die be-
wiijtst dat de wetgevende arbeid tot het
allernoodigste beperkt zal worden. Men
haid niets anders verwacht. Maar de libe-
rale Star kwam Dinsdagavond met net
nieuwtje dat de algemeene verkiezing die
na den afloop van het wetgevend tijdperk
noodig is, vervroegd en reeds in Mei ge
houden zal worden, dus een paar maan-
den eerder dan men totdusver aangeno-
men had. Indien dit juist is, dan zal het
parlement reeds na Paschen of daarom-
trent mocten opibrekcn, op dat de aige-"
vaardigden voldoenden tijd voor hun ver-
kiezingsveldtocht kunnen overhouden. h,i
is een groote tegenstelling tusschen de
stemming die onder de conservatieve re-
geeringspartij heerschte, toen de eerste
zitting van dit parlement geopend werd,
en riu, bij de opening van de vijfde en
laatste zitting. fdet een verpletterende
meerderheid waren de conservatieven uit
de algemeene verkiezing te voorschijn ge
komen. De oppositie van arbeiderspartij
en liberalen kon die in het parlement niet
aantasten. Op het oogenblik hebben zij,
ondanks de verliezen die de regeenng bij
een aantal tusschentijdsche verkiezingen
geleden heeft, nog altijd een onaantast-
bare meerderheid, maar de teekenen wij-
zen erop, dat bij de nieuwe algemeene
verkiezing hun macht aan alle kanten zal
albrakkelen en het is zeer twijfelachtig.
of aij na den slag een working majority,
een meerderheid waarmee te regeeren
valt, zullen overhouden.
De arbeiderspartij voor wie, op grond
van den uitslag van verschillende aanvul-
door
E. J. RATH
lingsverkiezingen en van de gemeente
raadsverkiezingen, de kansen gunstig
staan, spant al' haar krachten in, om het
gros van dc nieuwc ki&zcresscn die den
doorslag zullen geven, voor zich te win-
nen. De liberate partij weert zich ook uit
alle macht, maar juist omdat zij overal
waar dit maar eenigszins mogelijk is, dit
maal eigen candidaten zal sfellen en dus
het aantal driehoeksverkiezingen sterk
zal toenemen, verbeteren de kansen van
de arbeiderspartij. In Engeland kent men
het stelsel van herstemmingen niet. De
conservatieven hebben voor een deel hun
groote overwinning in 1924 aan drie
hoeksverkiezingen te danken gehad. Nu
ziet het er naar uit, alsof de arbeiderspar
tij bij dit verouderde stelsel zal profitee-
ren. Hoewel de arbeiderspartij dus een
minderheid in het land vormt, berekent
men, dat zij goede kans heeft om in 1929
de sterkste partij in het parlement te wor
den en de regeering te vormen. Verliest
de regeering honderd zetels, dan is het
met haar meerderheid geidaan.
In een rede over de beteekenis van de
jongste raadsverkiezingen heeft MacDo-
nald verklaard dat de arbeiderspartij
hoopte 150 zetels te kunnen winnen en
dus een zelfstandige meerderheid in het
Lagerhuis te bezitten. De vorige maal toen
de arbeiderspartij aan het bewind kwam
was dit alleen mogelijk, omdat de libera
len haar dit toestonden. En ze heeft
slechts zoo lang geregeerd, als de libera
len het goedvonden.
Het zou begrijpelijk zijn, als het Brit
sche kabinet te rade was geworden, den
verkiezingsstrijd liever maar te vervroe-
gen. Baldwin's regeering heeft den laat-
sten tijd een allerongelukkigste hand ge
had. De kritiek op haar buitenlandsche
beleid in verband met het vlootaccoord
met Frankrijk, dat de b?trekkingen met
Amerika bedorven heefy, is vooral fnui-
kend voor haar prestige geweest. Hoe
langer de kritiek op grond van haar jong-
ste zonden vrij spel heeft, hoe nadeeliger
dit voor haar zou kunnen worden. Zoo
wordt een stemming begrijpelijk, waarin
men besluit er maar zoo gauw mogelijk op
los te trekken.
ontslag van het geheele kabinet ingediend.
Zoriider steun van de radicale partij is
de afgetreden regeering niet meer te re-
organiseeren en de politieke toestand
heeft nu plotseling een dramatisch-span-
nende wending genomen.
EEN NIEUWE MEDEDINGER VAN
KONING ZOGOE.
Koning Zogoe ziet zijn troon bedreigd,
niet alleen van de zijde van den prins van
Wied, die zijn voorganger is geweest,
maar ook van den kant van een Spaan-
schen mijmheer, die er aanspraak op
maakt een rechtstreeksche afstammelmg
te zijn van Lodewijk van Navarra, die in
de Middeleeuwen prinses Irene, koningin
van Albanie, uit de handen der Turken
bevrijdde en later met haar trouwde. De
pretendent aarzelt nog of hij zijn aanspra-
ken op den Albaneeschen troon zal laten
qelden, dodh lieden in zijn omgeving drin-
qen er sterk op aan. Volgens een rransch
blad is de gegadigde baron De Beorlegm
en houdt hij met zijn volgelingen samen-
komsten in het dorpje Zalla, een nest v an
nog geen 3000 inwoners in den omtrek
van Bilbao.
Het valt moeilijk uit te maken ot men
hier met een ernstige zaak te doen heelt
Naar de verhalen van de persbureaux te
oordeelen lijkt de pretendent eer een on-
qevaarlijke gek, die door zijn omgeving
tot steeds grooter dwaasheden wordt aan-
gespoord. 'Zoo weet Reuter te vertellen,
dat de pretendent het dorp weet te lmpo-
neeren door het dragen van een reeks
waarlijk venbluffende uniformen en het
Parijsche Journal meldt, dat Baskische
edelvrouwen bezig zijn een koninklijken
standaard te borduren en dat een compo-
nist de laatste hand legt aan een Alba-
neesch volkslied, waarvan het dorpskoor
weldra de eerste uitvoering geven zal.
51) (Vervolg.)
Hilda hoopte, dat het haar lukte iets te
verbergen, dat Marian niet aanging. Als
hutlpmi'ddel fronste ze de wenkbrauwen.
„Je hebt hem toch wel verteld, wat we
aflemaal vonden?" vroeg ze.
..Heb hem alles verteld, maar hij blijft.
,,Zei hij ook, waarom?"
Marian kesk naar het plafond en scheen
na te denken.
..Hij heeft me de reden niet^ gezegd
zei ze, ,,maar ik weet het wel.
Waarom dan?"
..Ik heb hem bij de Harlans gevonden.
zei Marian. ,.De reden is me dunkt dus
duidelijk
„(Bedoel je
..Natuiurlijk. Je hebt zelf gezegd dat
Minnie knap was.
Hilda keek neer op haar boek. Ze had
gedacht, dat het uit was.
„Hij deed alsof hij Minnie kunstjes
leerde," vervolgde Marian.
,,Hm zei Hilda oniverschillig.
„Ik vind het best! Beschouw het zoo.
els Je wilt. Ik vertel je alleen maar, waar
om hij geweiigerd heeft. Hij zal in ieder
geval wel goed genoeg zijn voor Minnie.
Hilda keek haar zuster onderzoekend
aan.
.Marian," zei ze, ,,je weet, dat zoo iets
onmogelijk is."
Waarom?"
KABINETSCRISIS IN FRANKRIJK.
Bij oogenschijnlijk onbewolkten heme!
in dezen ook overwegend helderen herfst
is het kabinet Poincare plotseling omver-
geworpen, schrijft de N. R. Crt., en een
einde gekomen aan de periode van natio-
nale eendracht in het Fransche parlement.
De stoot is niet uit de Karner gekomen,
maar van het radicale partijeongres, dai
moties heeft aangenomen waarin verdere
samenwerking van de partij met Poincare
onmogelijk werd verklaard. Herriot. de
voornaamste der radicale ministers, had
eerst een storm met succes kunnen bezwe-
ren, maar toen hij zijn rug had omgewend
begon het gestook der elementen die geen
vrede hadd'en met de voortzetting van den
tegenwoordigen koers opnieuw voor
al de ongewijzigde aanneming van de be-
grooting die Poincare, blijkens zijn brief
aan Malvy, den radicalen voorzitter van
de Kamercommissie, eischte, ontmoette
hevig verzet en werden, bij overrom-
pelin'g, besluiten doorgedreven die de vier
radicale ministers Herriot, Sarraut,
Queuille en Perrier noopten hun ontslag
in te dienen. Poincare heeft daarop het
Omdat het op zoo een vreeselijke te-
leurstelling zou uitloopen.'
„0!" zei Marian, maar niet of het haar
veel kon schelen. j
„Zie je niet, dat wij verantwoordeli)k
zijn?" vroeg Hilda, ,,\Vij hebben hem in
kennis gebracht met onze vrienden. Ze
hebben'hem, ter wille van ons, in hun
j midden opgenomen. Ze denken, dat er j
niets aan hem mankeert. Het zou vreese- s
lijik zijn, ellendig! Ik geloof er natuurlijk
niets van, maar zelfs al was er een schijn-
tje van kans, dan zouden we het nog moe-
ten verhinderen. De Harlans zouden het i
ons nooit vergeven en te recht. Al zijn
wij gedwongen al die dingen over onzen
kant te late'n gaan, dan kunnen we nog
niet goed vimden, dat onze vrienden be-
leedigd worden.
D'aar had ik nog niet aan gedacht,
zei Marian. „Wat ga je doen? Het aan
Minnie vertellen?'
Hilda keek haar zuster verbaasd aan.
,,En ons belachelijk maken? Nooit! En
waag het niet, er ooit een woord over te
reppen.'
Goed, wees maar niet bang.
Er is maar een oplossing natuurlijk,
vervolgde Hilda koel. ..Hij moet eenvou-
dig gaan."
.Miisschien wel. Marian zuchtte. ,,Raat
je het aan vader over?
,,Hij wil niet. Bovendien kunnen we
hem niet meer vertrouwen na gisteravond.
Kane ook niet. Kane zou het toch niet
kunnen. En moeder is hopeloos.
,,Ik heb mijn best gedaan zei Marian
braaf.
Hilda wierp haar boek op tafel en
stond op. Ze kneep de lippen stijf opeen.
Er was iets onheilspellends in haar hou-
ding. toen ze de bibliotheek verliet. Ma-
TER VERMEERDERING VAN DE
BEVOLKING.
Onze lezers weten dat ook in Italie het
aantal geboorten afhteruit gaat en ciat
men van fascistische zijde in woord en
qeschrift steeds opwekt tot vermeerde-
rinq van het kindertal. De Resto del Lar-
lino heeft onlangs een wet van keizer
Augustus opgediept uit het jaar 4, de lex
Julia caducaria, die de kinderlooze huwe-
1 lijken trof met belastingmaatregelen. Her
blad zou dit middel ook thans weer willen
toepassen. Het Kamerlid d'Ambrosiano
heeft een andere zijde van de zaak in het
licht gesteld. Hij wijst er op, dat de km-
derloosheid van sommige huwelijken on-
qewild is, dodh een gevolg is van klcme
gebreken, die met medische hulp uit den
i weg geruimt kunnen worden. Hij wil
idaarom speciale consultatiebureaux met
operatiezalen instellen ter bestrijding van
dit euvel. Tevens dringt hij aan op wij-
ziging van de wettelijke bepalingen om
het echten en aannemen van natuurlijke
kinderen te vergemakkelijken.
een FRAPPANTE VERKLARING
VAN MUSSOLINI.
De feestelijkheden van den Zondag
zijn volkomen volgens program verloo-
pen. Aan de in wij ding van het overwin-
ningsgedenkteeken heeft ook de koning
deelgenomen. Bij de demonstrate voor
het graf van den onbekenden soldaat heeft
Mussolini een toespraak gehouden, waar
in hij de volgende zeer frappante bewerm-
gen uitte: De wereldoorlog is het lta-
liaansche volk niet door een aanval op-
gedrongen, doch het gdheele Italiaansche
volk heeft opzettelijk den oorlog gewiid.
Het deelnemen aan den oorlog is een
spontane daad van eigen wil geweest.
Ongeveer 2 millioen soldaten hebben hun
bloed vergoten om het nieuwe Italie te
scheppen. Dc oorlog is ccn schitterende
overwinning van het Italiaansche volk
geweest. Het is het eerste groote histo-
rische evenement geweest waarin het
Italiaansche volk eindelijk vereenigd is en
vastbesloten voor de macht van het 3-
derland op te treden. Mussolini besloot
met de vraag: Zal het Italiaansche volx
morgen, wanneer het noodig mocht zijn,
hetzelfde doen wat het gisteren heeft ge
daan?
EEN JAAR VAN 13 MAANDEN.
De correspondent van de Daiiy Tele
graph te New York maakt melding van
een plan van George Eastman, den be-
I kenden fa'brikant van fototoestellen, om
1 de kalenderindeeling te vereenvoudigen
door het jaar in 13 gelijke maanden van
28 dagen te verdeelen. In industrieele
kringen in de Ver. Staten heeft men veel
belangstelling voor dit plan, want men is
van meening, dat de tijd door de tegen-
woordige methode zoo onwetenschappe-
lijk wordt ingedeeld, dat dit voor de za-
kenwereld een hindernis vormt.
Het plan van 13 maanden wordt reeds
door verscheidene ondernemingen ge-
bruikt, omdat het een nauwkeurige perio-
dieke vcrgclijking van dc uitkomstcn der
onderneming mogelijk maakt en boven
dien besparingen geeft bij de administra-
De voorgestelde maand van 4 weken
begint steeds op Zondag en eindigt op
Zaterdag.
Het grootste bezwaar tegen het plan is
volgens den ontwerper, dat in elke maand
de dertiende tevens een Vrijdag zou wor
den.
Naar verluidt zouden zich 93 pet. van
alle ondernemingen, indien men hun oor-
deel vroeg, voor het plan verklaren.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Weiger namaak en let
er op dot op elke tablet
het woord BAYER"staat.
Prijs 75 cts.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
TER NEUZEN, 7 NOV. 1928.
DOOR DE RUITEN.
Hedenmorgen reed een auto door de
voor dat verkeer feitelijk te smalle Noord-
straat en haakte een bij den winkel van
de wed. Jac. de Kok staande handkar. De
kar maakte daardoor een zwaai, dwars
over de straat en kwam met de treemen
in een der groote spiegelruiten van den
winkel terecht. De ruit viel in gruizele-
menten in de etaiage, waard'oor ook nog
verschillende artikelen werden bescha-
digd.
Tusschenkomst der politie werd inge-
raepen., die dc betrokjken automobilistcn
meenam naar het bureau om de verdere
afwikkeling dezer zaak te bespreken.
rian liet zic-h neerploffen op den divan,
begroef het gezicht in de kussens en trap-
pelde met d'e beenen in de lucht.
,,Nu zullen we zien, wat hij doet ais hij
door grof geschut bestookt wordt
juichte ze. ,,En Hilda is verliefd.
Als Hilda openlijk beschuldigd was, zou
ze het verontwaardigd ontkend hebben.
Telkens en telkens weer hield ze zich
voor;
,,Wij zijn verantwoordelijk. We moe-
tenten onze vrienden beschermen.
Deze woorden werden als het ware een
eentonige formule, die ze telkens en tel
kens weer herhaalde in een wanhopige
poging het zelf te gelooven.
j ,',We zijn het aan de Harlans verplicht.
We mogen het niet goed vinden.
Een lid der familie Kilbourne was ten
minste bereid de eer te redden.
„Arme Minnie! Het zou ellendig zijn.
Dit dacht Hilda bij zichzelf, terwijl ze
uittoog op de boodschap waar alle ande-
ren voor bedankten. Ze wilde Minnie s
ongeluk niet op het geweten van de fa
milie Kilbourne hebben. Rawlins begroet-
te haar met een niets kwaads vermoeden-
den glimlach, toen ze hem aantrof op het
terras en. hij opstond om een stoel voor
haar te halen.
Ga liever een eindje met me loopen
zei ze. „lk moet je wat vertellen en ik wil
liever niet gestoord worden.
Samen sienterden ze weg.
Marian heeft me verteld, dat je wei-
qert weq te gaan, begon Hilda. „Ik ben
gekomen om je te zeggen, dat ,e weg
m°Haar qebiedende toon viel hem op en
hij vroeg zich af, wat Marian eigenhik
qezeqd had.
,,En als ik je dan nog zeg vervolgde
Hilda, „dat dit het oordeel is van de heele
familie, dan zie je zelf de noodzaak in,
,,Is het ook jouw oordeel?
,,Zeer zeker".
Waarom'/'
,,Je bent slim genoeg om dat te begrij-
pen.
„Ik zou het toch graag uit jouw mond
hooren."
Hilda's oogen schitterden, maar lei en
koud, als metaal.
,,De g-rap is nu ver genoeg geqaan
zei ze. „We zien in, dat we ons vergist
hebben. Het is tijd, dat er een eind aan
komt. We weten niets van je; eerst wa
ren we natuurlijk nieuwsgieriq, maar dat
is nu voorbij. Je bent hier in huis als loge
en loges blijven niet langer, dan ze wel-
kom zijn. Je zult wel zoo vriendelijk wil-
len zijn vanmiiiag te vextrekken.
,Jc motiveering lijkt me nogal zwak
zei hij minzaam.
Hilda kon het niet ontkennen. Z,e zag
zelf wel in, dat haar woorden onnooze!
moesten klinken, maar ze was n.et van
nlan met Wade Rawlins over de Harlans
rp,Sn Hit zou haar siandpunt m,s-
schien verkeerd uitleggen.
Het doet er niet toe, wat je vmdt
verklaarde Hilda. „Ik hoef je heelemaal
qeen redenen op te geven. We zeggen
eenvoudig. dat je moet verdwijnen en
daarmee uit."
..Waarom zegt je vader het me met.
..(Dat weet je evengoed als ik.
,"Of anders je moeder >f
Ik ben hier niet om ruzie te maken,
viel ze hem in de rede. ,,Je moet weg
vandaag nog."
Ik dacht", zei hij inconsequent, ,,dat
je me kwam vertellen. wat jij dacht van
het duistere hoofdstuk.
EEN ONAANGENAAM
WEDERVAREN.
Toen de heer Mr. Van D. uit Middel-
burg, zich gisteravond na afloop van een
door hem gehouden lezing naar zijn hotel
in de Nieuwstraat begaf, kwam hij op het
rechtsgelegen trottoir te vallen op een
hoopje straatsteenen dat daar blijkbaar
na het beeindigen der werkzaamheden
aan de vernieuwing der bestrating was
achtergelaten en bij de nu niet zoo schit-
terende verlichtina niet zichtbaar was.
De heer Mr. Van D. was deerlijk aan het
qelaat verwond en moest de hulp van Dr.
Van Bockstaele inroepen. Hij heett het
voornemen te kennen gegeven de ge
meente, die het bestratingswerk in eigen
beheer uitvoert, ter zake van het hem
overkomen ongeval in gebreke te stellen.
Het is niet onze gewoonte om op iedere
slak zout te leggen, maar wij kunnen toch
niet verzwijgen, dat de wijze waarop het
werk in de Nieuwstraat wordt uitge-
voerd, en des nachts bij niet voldoende
verlichting blijft liggen, algemeen de aan-
dacht trekt en niet zonder bedenking is.
Personen, die er zich over dag bewegen,
kunnen zich ook bij duisternis wel eenigs
zins orienteeren, doch voor vreemdelin-
qen Is het niet zonder gevaar en juist aan
clie zijde der stad zijn verschillende hotels
qeleqen. Als men let op de strenge voor-
schrlften die de Politieverordenmg bevat
ten opzichte van het uitvoeren van bouw-
werken en het laten liggen van voorwer-
pen op de openbare straat en de te-
recht strenge handhaving dier voor-
schriften door de politie, steekt de manier
waarop wordt gehandeld met de van ge-
meentewege zelf uitgevoerde werken daar
zeer ongunstig bij af. Zie b.v. de plaat-
sinq van den trottoirband. De politie zal
in edit geval maar moeilijk een adres kun
nen vinden tot wie zich te wenden. Mis-
schien dat het gebeurde aanleiding zal
geven tot meerdere zorg en omzichtig-
heid.
NUTSAVOND.
De aandacht der lezers wordt nog ge-
vestigd op de in het vorig nummer voor-
Hilda sciiudde boos het hoofd.
Dat doet er niets toe. Duister hoofd
stuk! Je bent in staat genoeg leugens over
je zelf te verzinnen. Daar hoeven ande-
ren heusoh niet ook het hoofd nog over
te breken."
,,Wat voor leugens, Hilda?
Ben je vergeten, wat je aan mijn zus
ter verteld hebt? De fantastische leugen,
dat je Franklin Fielding zou zijn?'
Rawlins streek zicih aandachtig over de
kin.
„Hoe weet je, of dat een leugen is?
vroeg hij.
Omdat ik heb opgebeid
Hilda zweeg boos en balde de vuisten.
Nooit had ze dit willen bekennen Het
was vernederend, dat ze geinformeerd had
m "vW begrepen allemaal, dat het een
leugen was", zei ze snel. Maar ik ben
heusch niet hier om over zulke dingen te
boomen. Ik kom je alleen vertellen, dat je
Kilbourne Heights verlaten moet
daarmee uit.
,,Het spijt me", zei Rawlins.
Vandaag nog!'
,,Mijn taak is nog niet volbracht.
Hij voelde, dat dit volkomen waar was.
Zijn taak? Hilda keek hem aan. Een
vraag kwam haar op de lippen, maai -e
bedac'ht zich. Het zou hem nooit gelukken
haar weer te laten vragen naar het duis
tere hoofdstuk van Wade Rawlins.
\^0ig£x je? vroeg ze, nauwelii^s in
staat haar stem te beheerscihen.
,,Laat eens zien."
(Wordt vervolgd.)
YVUUlUiK>P*0'
- i'A f rnn - j-wni Ji'"J3nrra^q>^lin^-mvi*W|l II il i
J iUd
