ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH VLAANDEREN.
No. 8291
Maandag 39 October 1938.
69e Jaargang
Eerste Blad.
Hoofdakte-Cursus.
ABONNEMENTSPRIJS:
B1NNENI ART
FKUILLITOH
De innemende Landlooper
m
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat in deze ge-
meente een Cursus voor de Hoofdakte
is opgericht.
De lessen, welke op iederen VRIJDAG en
ZATERDAG zullen worden gegeven in een
lokaal der Openbare School voor U.L.O.
alhier, zullen aanvangen op VRIJDAG 2 NO
VEMBER 1928.
Belanghebbenden, die alsnog aan dezen
cursus wenschen deel te nemen, worden
uitgenoodigd hiervan schriftelijk mededeeling
te doen bij den Burgemeester dezer gemeente
vddr of op VRIJDAG 2 NOVEMBER a. s.
Aan dezen cursus zal les gegeven worden
in ALLE vakken, welke voor de Hoofdakte
noodig zijn.
Ter Neuzen, den 29 October 1928.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEV1JLLE, Secretaris.
Op waaxlijk indrukwekkende wijze
heeft de residentie Zaterdagmiddag uitinq
gegeven aan haar gevoelens van aanhan
kelijkheiid en sympathie jegens de Konin
gin-Moeder. Het majestueuze Lange
Voorlhout met zijn deftige patricierswo-
ningen en zijn statige alees ibood een echt
feestelijken aanbli'k door de vele vlaggen,
die waren uitgestoken.
door
E. J. RATH.
47
DE „SCHUTTEVAER"
TERUGGEKOCHT.
TER NEUZENSCHE COURANT
Binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 180 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 6,60 per jaar
Voor Belpie en Amerika f 2,25, overiqe landcn f 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetalinq.
Dit blad verschijnt iederen Maandaq-. Woensdaq- en Vrijdaqavond.
DE KONINGIN-MOEDER
GEHULDIGD.
Reeds lang voor drieen stroomden dui-
zeniden derwaarts om getuige te zijn van
de groot sche huldiging door het Haagsch
Comite voor Volksfeesten georganiseerd,
ter herdenking van den zeventigsten ver-
jaaidag van de Koningin-Moeder.
Voor het Paleis was een. groote ruimte
afaezet, waar zioh de Kon. Militaire Ka-
pel, de leden der 32 zangvereenigingen
en die der deelnememde vereenigingen
aan het defile posteerden, waaraohter zich
het publiek bevond, dat in onafzienbare
rijen zich over de geheele lengte van het
Lange Voor hout had oipgesteld tot nabij
den Kneuterdijk en aan de andere zijde
tot nabij het Tournooiveld. Op tal van
punten waren loudspeakers geplaatst. aan-
geiboden door Philips en de Bell Tele
phone, zoodat, hoe ver men ook weg-
stond, de muziek en zang duidelijk kon
hooren.
Tegen halfvier weerklonk oorverdoo-
vend gejuich. Koningin Emma versciheen
op het balkon van Haar Paleis, verge-
zeld door verschillende leden van Haar
gevolg, terwijl vlak voor het Paleis de
leden van het Comite zich opstelden.
De dirigent van de zang- en muziekuit-
voering luit. Boer gaf direct daarop het
teeken voor den inzet en plechtig klonk
over het plein Gezang 4, met muziek vol-
gens Valerius: ,,De Heer is God, en nie-
mand meer."
Vervolgens werd ten gehoore gebracht
„Wilt heden mu treden", dat gezongen
door het koor van 1000 zangers en zan-
geressen niet minder indruk maakte.
Vervolg.
Hij keek haar ernstig aan. Een paar
dagen geleden zou hij pleizier gehad heb-
ben in het heele geval. Nu strookte het
niet met zijn plarmen, die hem langzamer-
hand duidelijk werden.
Een kreet trok hun aandacht en ze za-
gen Marian. Ze keek het paar nieuwsgie-
rig aan en bleef vlak voor hen staan, ge-
huld in een ruiqen mantel en op bloote
voeten.
,,I'k heb je gezegd, dat je sehoenen moet
aandoen, als je hierheen kornt,zei Hil
da zakelijk.
..Maar ik voel zoo graag het natte
gras." legde Marian uit. ,,Ik heb mijn
voet dezen zomer nog niet bezeerd. Hoe
lang zijn jullie hier al?"
Er klonk achterdocht in de vraag en ze
keek hen scherp aan; toch wachtte Ma
rian niet op antwoord. Er was iets anders
waarvan ze te veel vervuld was.
,,Kane is niet in zijn kamer", kondigde
Marian aan. ..Hij is den heelen nacht niet
thuis geweest."
Hilda keek snel op.
Ik klopte aan zijn deur om te vragen
of hij mee ging zwemmen. Daarna ben ik
naar binnen gegaan."
,.Weet moeder het vroeg Hilda.
,,0. neen! Moeder slaapt nog. En va-
der
Een ontroerend moment was het toen
het machtige koor ..Mein Waldeck" in-
zette, dat niet was aangekondigd, om al-
<lus een verrassing te brengen.
Unter alien Landen Deutscher Erde
Preise ich Waldeck, mein lieb Heimat-land.
zoo vangt het korte maar klankrijke volks-
lied van Waldeck aan.
De uitvoering er van maakte een merk-
baren indruk op de grijze Vorstin, welke
onwillekeurig teere snaren uit het verle-
den aanroerde.
..Mein teures liebes Waldeck, es lebe,
lebe hoch!schalde het als slot over de
menigte, hoog op en aangedaan luisterde
Koningin Emma toe.
Dan het levendige Vlaggelied, door
het Mannenkoor, en even daarna beklimt
Arnold Spoel het dirigeexgestoelte om
zijn eigen compositie ,,Wij willen Hol
land Houen" onider zijn krachtige leiding
te laten daveren over het Lange Voor-
hout, dat het een lust was.
Het vrouwenkoor liet daarna het lied,
speciaal ter eere van de Koningin-Moe-
neke van Stuwe, met muziek van Dina
Appeldoorn, hooren. Tot slot klonk (het
aloude ..Wilhelmus van Nassouwe". dat
der vervaardigd door Jeanne Kloos-Rey-
met ongedekten hoofde door de duizenden
werd aangehoord.
Het was een waardig besluit van de
zanghulde. die door de uitstekende muzi-
kale begeleiding zoo goed tot haar recht
kwam.
,,Leve de Koningin-Moeder" zette luit.
Boer direct daarop in; met groote harte-
lijikheid werd deze kreet door duizenden
kelen overgenomen. Vriendelijk knikkend
en buigend dan.kte de sympathieke Vor
stin voor de Haar gebrachte huldebetui-
gingen.
Toen ging Zij even met het gezelschap
naar binnen om te vier uur opnieuw op
het balkon te verschijnen, onder gejuich
der menigte.
Nu nam het difile een aanvang. Voor-
op het Haagsch Comite, daarachter mu-
ziekcorpsen en vereenigingen in onaf
zienbare rijen met oranje vlaggen, vaan-
dels en banieren, pittige padvinders en
padvindstersgroepen, het Leger des Heils
met een groot muziekcorps en vele sol-
daten, Scheveningsche visschersvrouwen
in haar aantrekkelijke dracht. Kortom, het
gaf een uitnemende staal van de kringen
der Haagsche bevolking, die aan de hul-
de deelnamen. Bij het passeeren van de
Koningin-Moeder lieten de dcfileerenden
luide hoera's hooren en zwaaiden geest-
driftig met hoofddeksels, terrwijl Hare
Majestfit niet moe werd alien toe te
knikken.
Te kwart over vier was de laatste
groep voorbij gemarcheerd. Nog even
brachten de duizenden aan de Vorstin lui
de ovaties en daarmede was de plechtige
huldiging geeindigd. Met voile muziek
trokken hierna verschillende groepen nog
door de stad. Er heerschte nog lang een
groote drukte in de city.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
De voorzitter deelt mede, dat op 6 No
vember een aanital wetsontwerpen in de
afdeelingen zal worden onderzocht, o.a.
het ontwerp winkelsluiting, en dat op 7
Marian maakte een gebaar, dat moest
beteekenen, dat Henry Kilbourne wel kon
slapen tot den dag des oordeels.
Hilda wendde zich tot Rawlins.
,,Je hebt niets gezegd van Kane", zei ze.
,,Ik vond niet, dat ik dat doen kon."
Ze trachtte snel haar gedachten te or-
denen. Haar opinie was plotseling veran-
derd en ze voelde zich opgelucht, waar-
over ze zich eerst verheugde en daarna
ergerde.
,,Waar is hij?" vroeg ze.
,,iDat weet ik niet zeker", zei hij. ,,Ik
kan me wel indenken, waar hij een paar
uur geleden was. Maak je maar niet be-
zorgd. Hij mankeert niets."
Maar ze maakte zich niet alleen be-
zorgd over Kane. Ze dacht aan hun heele
gezin. De ontdekking, dat Rawlins haar
niet alles verteld had, ergerde haar. Hij
begreep natuurlijk best, dat ze gevolg-
trekkingen had gemaakt en hij had waar-
schijnlijk inwendig plezier gehad over
haar onwetendheid.
Marian zag de uitdrukking van teleur-
stelling en ergernis op haar zusters ge-
zicht. Ze lachte en knipoogde tegen Raw
lins.
..We moeten moeder toch iets vertel-
len," zei Hilda.
,,Laat dat maar aan Wade over", ried
Marian aan. ..Hij kan voor alles een uit-
leg verzinnen."
..Ik ga naar huis", zei Hilda opstaand.
..Vooruit Wade!" daagde Marian uit.
..We duiken achterover vanochtend!"
Maar Rawlins schudde het hoofd en
ging met Hilda mee naar huis. Zwijgend
liepen beide gedaanten in de lange bad-
mantels naast elkaar voort. Toen Marian
hen niet meer hooren kon, begon Hilda
weer te spreken.
,,Die vrouw heeft iets te maken met
Kane, he?'
November een aanvang zal worden ge
maakt met de behandeling van de rij'ks-
beg,rooting.
Het wetsontwerp inzake de heffing van
het mijnrecht wordt zb.s. aangenomen.
Hetzelfde qeschiedt met het ontwerp be-
treffende de raden van beroep voor de
directe belastingen.
j De voorgestelde mode-Drop tot instel-
ling van een commissie van onderzoek
naar de toestanden in de mijnen wordt
verworpen met 57 tegen 21 stemmen.
(Voor de s.-d. en de heer Artz.)
Daarna worden een aantal kleinere
wetsontwerpen aangenomen.
i Daarna is aan de orde een ontwerp be-
treffende de toelating van hen, die het
einddiploma bezitten der literair-oecono-
miische afdeeling H.B.S. tot universitaire
examens (Indologische sbudie).
i Een amendement-Moller tot beperking
van de strekking en de tijdsduur van het
ontwerp wordt verwozpen met 48 tegen
22 stemmen. Het ontwerp wordt aange
nomen z.h.s.
Voortgezet wordt de behandeling van
de motie-VIiegen betreffende het huren
van Woningwetwoningen.
De heer Van Gijn (lib.) zal het ant
woord der regeering verwachten alvo-
rens zijn stem te bepalen.
Spr. meent, dat de woningbouwvereeni-
gingen sleabts een aanvullende taak heb-
ben en dat het bouwen in hoofdzaak aan
de particulieren moet worden overgelaten.
Spr. wenscht, dat alleen voor sociale ach-
terlijben gebouwd wordt met rijkssteun.
Mej. Katz (c.h.) vraagt een commissie
in te stellen om de kwestie van de wo
ningwetwoningen te onderzoeken.
De heer Veraart (r.k.) bespreekt de
nuttige sociale taak der bouwvereenigin-
gen.
HET WETSONTWERP OP DE
RADEN VAN BEROEP
AANGENOMEN.
De Tweede Kamer aeeft zonder hoof-
dehjke stemming aangenomen het wets
ontwerp in zake herziening van de wet,
houdende instelling van Raden van Be
roep voor de directe belasting, waarbij
o.a. de moqelijkheid van de instelling van
enkelvoudige kamers bij deze Raden ter
behandeling van eenvoudige zaken, werd
mogelijk gemaakt, terwijl verder bepaald
wordt, dat de voorzitter en secretaris van
dezen Raad worden benoemd door de
Krooin op voordracht van den Minister
van Justitie.
DE SUIKERINDUSTRIE.
Naar aanleiding van vragen, die de Ka-
merleden Ebels, Lovink, Bierema en van
der Sluis ter gelegenheid van de inter-
pellatie van den heer van den Heuvel
over den toestand der suikerindustrie heb-
ben gesteld, heeft de Minister van Bin-
nenlandsche Zaken en Landlbouw de con-
sulenten uit de verschillende bij de bie-
tenteelt het meest betrokken provincien
uitgenoodigd. hem op korten termijn een
gemeenschappelijk rapport te doen toe-
komen over de verschillende tecihnische
vragen. welke zich hierbij voordoen.
Het ,,Hdbl." maakte indertijd melding
van de pogingen, aangewend om de gel-
,,Het heeft niet veel te beduiden. ge-
loof ik, antwoordde hij.
,,Dat kan je nooit met zekerheid zeg-
gen van de Kilbournes. We handelen wel
eens overhaast."
Ze dacht niet aan Herbert Wheeler,
toen ze dit zei, maar de herinnering aan
hem schoot haar plotseling te binnen en
deed haar blozen. Het ontging Rawlins
niet.
,,De Kilbournes vergissen zich mis-
schien wel eens", zei hij; ,,maar ze her-
stellen het meesterlijk."
,,Wie is ze vroeg Hilda.
Hij vertelde haar alles wat hij wist.
Hadt je haar eerder gezien dan giste-
ren?"
,,Neen, maar ik wist van haar bestaan
en toen ik haar blonde haren zag. was het
niet moeilijk te raden."
..Weet vader het van Kane?"
Rawlins glimlachite onwillekeurig.
,,Ik betwijfel het," zei hij. .Hij zei niets
toen ik Hij had het er niet meer over,
toen hij naar bed ging."
,,We moeten Kane er af helpen natuur
lijk.''
..Natuurlijk."
,.Als moeder er maar niets van hoort!"
,.Dat spreekt vamzelf.
,,En het hangt alles grootendeels af van
jou", zei ze met tegenzin.
Toen ze het huis bereikt hadden, bleef
ze staan, en keek hem recht in de oogen.
,,Waarom liet je me in den verkeerden
waan gisteren en vanochtend
vroeg ze.
..Je vroeg me niets gisteren.
,,Maar vanochtend
..Toen was alles veel ingewikkelder."
..Je beqrij'pt natuurlijk. wat ik van jou
en die vrouw qedacht heb
..Eerlijk gezegd, kon ik er niet precies
uit wijs worden."
den bijeen te brengen, benoodigd voor het
terugkoopen en opnieuw uitrusten van de
,,Schuttevaer" thans kan het blad me-
dedeelen, dat het uit overgelegde stukken
is gebleken, dat man de reddingsboot als
voor den ouden heer Schuttevaer behou-
den mag beschouwen. en ook dat er alle
hoop is, dat deze zijn tooht over den
Oceaan eerlang zal kunnen aanvangen.
Aan den Engelsdhen advocaat Carille
D'avis, in wiens handen de Schuttevaer"
bij den executorialen verkoop te Plymouth
overging waarschijnlij'k voor £12), werd
reeds f 1300 betaald van de door dezen
gevraagde koopsom, groot 120.
Wat hieraan nog ontbreekt, en voorts
noodig is voor het ten deele opnieuw uit
rusten van de boot, den overtooht der be-
manining, kasgeld, enz., wordt qeschat op
drie a vier honderd gulden welke men,
evenals de vorige gelden, o.a. door ver
koop van kaarten, bin/nenkort hoopt te be-
machitigen. Men verwacht, dat dit binnen
enkele weken het geval zal zijn, waarna
men onverwijld zee denkt te kiezen, in de
overtuiging, dat het open water minder
moeilijkheden zal baren dan Kanaal- en
kustwater.
WIJZIGING PAKKETPOSTWET.
Ingediend is een wetsontwerp tot wij-
ziging van de Pakketpostwet, waarbij het
maximum gewicht van postpaketten in het
binnenlandsch verkeer voorirands wordt
gebracht van 5 op 7 K.G.
Bij een beperking tot 7 K.G. zal de
dienst, naar het zich laat aanzien, ook ten
plattelande naar behooren kunnen wor
den uitgevoerd.
Het figt in het voor,nemen te bevorde-
ren, dat het port voor paketten van een
gewicht boven 5 K.G. tot en met 7 K.G.
wordt bepaald op 60 cent. Met het oog
op een eventueele vertdere verhooging van
het maximum gewicht der paketten is het
echter wenschelijk, dat het maximum port,
dat voor een pakket mag worden gehe-
ven, wordt verhoogd en nader vastge-
steld op een gulden.
DE ONDERHANDELINGEN
TUSSCHEN NEDERLAND EN
BELGIe.
In verband met de Nederlandsch-Bel-
gische onderihandelingen schrijft de Brus-
selsche Standaard het orgaan van
Frans van Cauwelaert, den burgemeester
van Antwerpen dat het den sohijn er
van heeft, alsof Nederland voorstellen
deeid met de wetenschap, dat deze tech-
nisch toch niet uitvoerbaar waren, alleen
om tijd te winnen. Dit alles wordt dan
voorgesteld als te zijn in het belang van
Rotterdam. Nederland, gaat het blad
voort, wil een oplossing, zij het dan een
diplomatieke, aan de (hand doen. waar
van het bij voorbaat verzekerd is, dat
Belgie daarop toch zal ingaan. Maar de
Belgen zullen zich op een dergelijke wijize
niet laten afschepen en zelf wel met voor
stellen komen, verzekert de Standaard.
TEGEN DEN CHEMISCHEN
OORLOG.
Vrijclagmorgen is de dertiende Inter
nationale Roode Kruisconferentie in de
Ridderzaal te 's Gravenhage voortgezet,
onder voorzitterschap van luit.-gen. Jhr.
Roell. De Prins woonde ook eenigen tijd
Hilda schudde het hoofd.
,,Daar ben ik nog niet van overtuigd.
Het was niet eerlijk van je, Wade. Het
was van den beginne af niet eerlijk. Er
zijn dingen, die ik die wij allemaal
behoorden te weten. Het kan zoo niet
doorgaan. We worden allemaal betrokken
bij iets, dat we niet begrijpen. We staan
allemaal bij je in het krijt en je wilt ons
niet zeggen. wat het beduidt. Ik vind het
ellendig, Wade."
Ze was niet van plan geweest, hem
weer met vragen lastig te vallen, maar ze
merkte het eerst, toen ze het gedaan had.
Ze keek hem ernstig aan, maar hij stelde
haar glimlachend teleur.
,,Over twintig minuten zien we elkaar
aan het ontbijt," zei hij.
,,Over een kwartier". daagde ze hem
uit, plotseling jolig.
Ze wist, hoe nutteloos het was op een
onderwerp door te gaan. als hij besloten
was er over te zwijgen.
Aan het ontbijt spraken ze over koetjes
en kalfjes. Bovendien verscheen mevrouw
Kilbourne weldra en even later Marian,
waardoor het onmogelijk werd te praten
over de particuliere aangelegenheden van
Kane en den heer Kilbourne.
Deze laatste verscheen niet aan het
ontbijt. Grosvenor werd naar boven ge-
stuurd om te vragen, wat er was en kwam
terug met de boodschap. dat mijnheer ver-
moeid was en liever uitsliep. De afkeuren-
de toon, waarop dit gezegd werd, ontging
mevrouw Kilbourne. maar het drietal
hoorde het maar al te goed.
Na het ontbijt begon Rawlins mevrouw
Kilbourne af te leiden. om te voorko-men.
dat ze zou vragen naar Kane. Dat hij niet
aan het c tbijt verscheen, was niets bij-
zonders, maar zijn afwezighe'd geduren-
de den heelen ochtend zou achterdocht
kunnen opwekken. De taak was door
de vergadering bij. Aan de orde was o.a.
punt 10 betreffende het Roode Kruis en
de beschexming der burgerbevolking te
gen den chemischen oorlog (voorgesteld
door het internationale comite en het
Roode Kruis der Serven, Kroaten en Slo-
venen).
De heer Lucien Cramer (internationaal
comite) lichtte dit punt toe.
De derde commissie heeft na bestudee-
ring van een rapport van deskundigen
een resolutie opgesteld, waarbij de der
tiende internationale conferentie het in
ternationale comite van het Roode Kruis
verzoekt, opnieuw de aandacht der re-
geeringen te vestigen op het groote belang
dat gelegen is in het zoo spoedig mogelijk
verkiaren van haar deelneming aan het
protocol van Geneve van 17 Juni 1925
betreffende het verbod van het gebruik
in den oorlog van bedwelmende of ver-
giftige gassen en van bacteriologische
middelen. De resolutie werd zonder stem
ming aangenomen.
VERLOF AAN RIJKSAMBTENAREN
EN RIJKSWERKLIEDEN VOOR
DEN NATIONALEN LANDSTORM-
DAG.
i Het Tweede Kamerlid Kleerekoper
heeft aan den minister van Financien,
voorzitter van den Raad van Ministers,
gevraagd
j Wil de minister mededeelen, of het
juist is, dat door het dagelijksch bestuur
van de generale commissie voor den na-
tionalen landstormdag 1928 aan de Re
geering is verzocht, om o.m. aan de rijks-
j amibtenaren en rijkswerklieden, die bif
den bijzouderen vrijwilligen landstorm
zijn aangesloten, de gelegenheid te scihen-
ken, deel te kunnen nemen aan den op
27 September gehouden Nationalen
Landstormdag
Heeft de Regeering, of hebben althans
enkele van haar leden, naar aanleiding
van dat verzoek een brief gerioht tot de
autoriteiten, ressorteerende onder de on-
derscheidene departementen, waarin werd
medegedeeld, dat de Regeering er geen
bezwaar tegen had, dat aan de Rijksamb-
tenaren en Rijkswerklieden, voor zoover
bij den vrijwilligen landstorm aangeslo
ten, verlof tot deelneming aan den land
stormdag werd verleend, voor zoover dit
met de eischen van den dienst vereenig-
baar was te achten
Was daaraan toegevoegd, dat dit ver
lof dan uiteraard niet in minderinq zou
komen op de gewone jaarlijksche vacan-
tie, en wat beteekende in dit vertband dat
uiteraard"
Zoo ja, is de Regeering van zins. deze
zelfde gedragslijn toe te passen op alle
betoogingen van politieken aard, welke
door andere organisaties dan de boven-
genoemde worden georganiseerd
PORTVERLAGING.
In aansluiting op het beridht betreffen
de portverlaging, wordt medegedeeld. dat
briefkaarten met zegelafdruk van 10 ct.
na 31 October a.s. warden beschouwd
als briefkaarten met zegelafdruk van 7J/J
cent. De bij het publiek voorhanden brief
kaarten van 10 cent kunnen uiterlijk 31
October a.s. tegen ontvanqbewijs aan het
postkantoor worden ingeleverd. Op 1
November a.s. worden de ingeleverde
briefkaarten tegen intrefcking. van het
Hilda aan Rawlins opgedragen en hij
kweet zich er van door mevrouw Kil
bourne de uitgestelde bridge-les te qeven.
Tegen twaalven kwam de heer Kilbour
ne beneden. Brutaal-zijn leek hem de bes-
te politiek en hij ve-rborg zijn gevoelens
meesterlijk, hoewel hij inwendig beefde.
Hij wist nog niet in hoeverre Annabeile
bekend was; hij herinnerde zich alleen
Annabeile en Rawlins. Hij wist niet voor
wie hij het bangst was, voor Hilda of
voor zijn vrouw, maar toen deze laatste
een beetje verlegen lachend van haar
bridge-les opkeek, was hi; meteen aerust-
gesteld.
Hij waagde het nu zelfs naar de gara
ge te gaan, want hij meende zich flauw
te herinneren, dat Annabeile verd'wenen
was in zijn auto en hij vroeg zich ver-
wonderd af, wat er mee gebeurd kon zijn.
Hij begreep, dat het het voorzichtigst
was de geheimen een voor een te weten
te komen.
De auto stond in de garage. Zoo ook
Kane Kilbourne, wiens oogen duidelijk
verrieden, dat hij slaap behoefde. Hilda
sprak met Kane en ze zag er uit, alsof ze
hem eens flink de waarheid zei.
De heer (Kilbourne stond onopqemerkt
te luisteren, totdat hij het een en ander
te weten was gekomen. Toen liet zijn ge-
weten hem niet meer met rust en met een
onheilspellend gezicht tad hij nader.
Heelen nacht uit, he vroeg hij.
Kane keerde zich om en keek zijn va
der volkomen onbevreesd aan. Hij ge-
droeg zich zelfs hoogst oneerbiedig en
buitengewoon nieuwsgierig.
,,Ja, ik ben den heelen nacht uit ge
weest", antwoordde hij. ..Wat zou dat?"
(Wordt vervolqd.)
