ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
ZWARE SHAG
1 Aspirin-
No 8289
Woensdag 24 October 1928.
68® Jaargang
WEINIG GELD
Overal verkrijgbaar
i
VEEL GENOT
Spaart de bons
Zij hebben waarde
A804ME1ENTSPRIJS:
BIN H EfN LAND.
FBUILL1BTQN
0e innemende Landlooper
DE ALLERFIJNSTE
Tableiien
BUITEN L AN D.
D- T M f un "5 maanrlpii Bniten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belqieen Amerika f 2,25, overiqe landen /2.60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Dit Wad verscViifat iederen Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond.-—————^—
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
In verband met den stand der werk-
zaamiheden wordt beslofcen de vergadering
van Donderdag des avonds voort te
zetten.
Voortgezet wordt de behandeling van
het wetsonitwerp inzake de heffing van
het mijnrecht.
De heer Hermans (r.k.) trekt zijn
amendementen in, nadat minister de Geer
heeft medegedeeld, in zijn nota van wijzi-
ging de hoofdgedachte der amendemen
ten te hebben overgenomen, n.l. dat de
zakelijke bedrijfsbelasting van de totale
opbrengst van het mijnrecht afgetrokken
wordt, doch met de gedachte om de pro-
vincies in de gereduceerde opbrengst te
doeai deelen. Limburg krijgt echter een
aBoopende uitkeering over tien jaar, te
beginnen met 200.000 over 1929 en ein-
digende in 1938 met f 20.000.
De negeling van het mijnrecht zal kun-
nen worden herzien, als in den zomer
van 1929 de nieuwe wet op de gemeente
financien zal zijn afgekondigd.
De eindstemming over het ontwerp
aldus wordt na nog eenige discussie be-
sloten zal Vrijdag worden gehouden.
Aan de orde komt het ontwerp tot her-
ziening van de wet houdende de instelling
van Raden van beroep voor de directe
belastingen.
De heer IJzerman (s.d.) juicht toe, dat
de achterstand door de voorgestelde in
stelling van enkelvoudige kamers zal wor
den verminiderd, al gelooft hij niet, dat het
ontwerp bezuiniging zal brengen in ver
band met de meerdere kosten voor secre-
tarissen.
De heer van Gijn (lib.) acht het ver-
keerd, dat de secretarissen niet meer zul-
Ien worden benoemd uit de led en. Spr.
vreest te veel invloed der secretarissen,
aan wie te veel door de leden zal worden
overgelaten.
DE ONDERHANDELINGEN MET
BELGIe.
In den Belgischen ministerraad die
EHnsdagochtend is gehouden, heeft de mi
nister van Buitenlandsche Zaken, de heer
Hymans, een uiteenzetting gegeven van
den stand der preliminaire besprekingen
met Nederland. Het rapport van de Bel-
gische experts zal verder door de depar-
tementen van buitenlandsche zaken en
van openbare werken worden bestudeerd,
wat op zich zelf al een logenstraffing is
van de hier loopende geruchten, als zou-
den de onderhandelingen stopgezet zijn.
Het staat evenwel geenszins vast, dat de
Belgische experts nu spoediq naar Den
Haag zullen terugkeeren.
De Nederlandsche voorstellen inzake
de verbinding van Antwerpen met den
Rijn blijken de regeering te hebben ont-
goocheld, daar men blijkbaar veel meer
had verwacht, dan wat door Nederland
is aangeboden.
ADVIES AAN ALLE GED. STATEN
GEVRAAGD.
De minister van Binnenlamdsche Zaken
heeft aan Gedeputeerde Staten van alle
pjrovincien om advies toegezonden het
door
E. J. RATH.
wetsontwerp tot regeling van de finan-
cieele verhoudinig tusschen het rijk en de
gemeenten. De minister schrijft dat de al-
gemeene beginselen voor 'de regeering
vaststonden en dat zij gaarne nog in deze
parlementaire periode deze aangelegen-
heid afgedaan zag. Zij heeft daarom de
aanibieding van het ontwerp aan de Sta-
ten-Generaal bevoiderd.
van verschillen.de punten door de regee
ring leiden. Daarom stelt de regeering het
op 'prijs ook de adviezen van Gedeputeer
de Staten nog te ontvangen.
BESCHERMING TEGEN
ZEEROOVERS.
Aneta meldt uit Batavia dd. 18 Oct.:
De schepen van de Java-China-Japan-
45) (Vervolg.)
De heer Kilbourne voorzag plotselirq
met angstwekkende helderheid de vree-
selijkste dingen.
,,Hoor eens," gelastte hij, zich voorover
buigend. ..Zoo kan ik niet naar huis. Niet
met een meisje achter het stuur. Moet aan
mijn gezin denken; ze zouden het niet be-
grijpen."
,,Gaat mij wat aan, wat je gezin denkt,"
antwoordde Annabelle. ..Blijf kalm zitten.
Als je weer aan me komt, geef ik je een
pats met een schroevendraaier."
,,Kan zoo niet naar huis," herhaalde de
heer Kilbourne koppig. ,,Iedereen wak-
ker, iedereen in rep en roer. Allemaal hun
lekkeren slaap missen."
Annabelle lachte theatraal.
,,En of ze wakker zullen worden," zei
ze. ,,Je denkt toch zeker niet, dat ik stie-
kum binnen zal sluipen. Vast niet! Als ik
binnenkom, kom ik met voile muziek!"
Ze gaf vol gas en de auto sprong voor-
uit. De heer Kilbourne, die in overweginq
had genomen, de rest van den weg loo
pende af te leggen, viel achterover en be-
sloot, dat hij nog niet zijn leven zou op-
offeren terwille van de rust van zijn gezin.
,,En dan te bedenken, dat ik dacht
over een sukkel als Kane!" mompelde An
nabelle tevreden.
,,Stop dien wagen," beval den heer Kil
bourne. ,.Laat me er uit."
Ails eenig antwoord gaf ze nog wat
meer gas. Annabelle was niet van plan
zich den prijs te laten ontglippen. Ze reed
voorzichtig, maar tegelijker tijd snel ge-
noeg om hem op zijn plaats te houden.
i mr-
voor
verschaft
voor slechts
per half ons pakje
In de eerstkomende maanden zal echter
het waarschijnlijk breede onderzoek door
een oommissie van voorbereiding uit de
Tweede Kamer tot nadere overweging
lijn, die de lijn naar China bevaren, zul
len ter bescherming tegen aanvallen van
zeeroovers, voortaan voorzien zijn van
een detachement van 12 man der gewa-
pende politic, onder commando van ka-
der. Deze maatregel is ingegaan met het
s.s. ,,Tjisondari", welk schip 17 October
naar China is vertrokken. De sterkte van
het detachement is overigens nog niet de-
finitief vastgesteld, doch is mede afhan-
kelijk van het aantal koelies dat met het
schip vervoerd wordt.
ONRUSTBAREND.
In de ..Mededeelingen der (Indische)
Regeering omtrent enkele onderwerpen
van algemeen belang", wordt o.m. gerept
van de regeeringsmaatregelen, genomen
naar aanleiding van de communistische
ongeregeldheden. Medegedeeld wordt,
dat in totaal 823 personen, behoorende
tot de voornaamste leiders en propagan-
disten, die buiten bereik van dten straf-
rechter vielen, zijn gei'nterneerd en dat
hiervan 383 zijn gewezen beambten, /9
landbouwers en 361 een ander beroep
uitoefenden.
Derhalve de helft gewezen beambten,
en nog niet een tiende deel landbouwers,
hoewel Indie een bij uitstek agrarische be-
volking heeft. Hieruit blijkt de onrustba-
rende ontvankelijkheid voor het commu-
nisme bij hen. die in gouvernementsdienst
zijn geweest. Ongetwijfeld is groote
waakzaamheid in deze geboden. Men
staat hier voor de bedenkelijke gevolgen
van geestelijke onrijpheid welke zichzelf
overschat, en van de eigenaardige ver-
houdingen, welke men in Indie in dit
overgangstijdperk nog heeft. Zoo wordt
het algemeen als een bezwaar gevoeld,
dat in den Volksraad zitting hebben amb-
tenaren van lageren rang, die als Volks-
raadslid in de gelegenheid zijn om hun
chef, den directeur van eenig departe-
ment, in het openbaar te critiseeren. Het
is dan ook alleszins begrijpelijk, dat in de
hooge ambtelijke betrekkingen in den
loop van slechts weinige jaren belangrijke
mutaties hebben plaats gehad, hetgeen
het overleg met de regeeringsorganen ze
ker niet bevordert.
Zoo is dus in alle opzichten een krach-
tig regeeringsbeleid geboden. Als de Re
geering voortgaat te arbeiden voor Indie
op onbaatzuchtige wijze, dan zullen de
nationalistische stroomingen verdwijnen
en zal men gaan inzien, dat de band tus
schen Nederland en Indie niet verbroken
mag worden. Mr. Fock heeft als Gouver-
neur-Generaal in die richting gearbeid, en
Dr. de Visser stak hem, ter gelegenheid
van zijn zeventigsten verjaardag, een
fijne nationale pluim op den hoed. Dr. de
Visser gewaagde er van, dat de groote
meerderheid van het Nederlandsche volk
Mr. Fock dankbaar blijft voor de krach-
tige, moedige wijze, waarop deze in Indie
het gezag heeft gehandhaafd. het eenige
schild, waarop de vrijheid bloeien kan.
De zinspeling op het beleid van den
vcorganger van Mr. Fock, beleid onder
welks gevolgen wij thans nog zuchten en
waardoor met name de Indische finan
cien, gelijk oud-Gouverneur-Generaal
Idenburg verklaarde, in ergerlijkqn toe-
stand zijn geraakt, was duidelijk. Men be-
weert, dat de ooren van iemand tuiten,
wanneer hij afwezig is van de plaats
waar zijn naam wordt genoemd en zijn
daden worden besproken. De naam van
Limburg Stirum werd niet speciaal ge
noemd, maar toch zullen er wel ooren ge-
tuit hebben. De tegenwoordige Gouver-
neur-Generaal heeft het in de hand om
te zorgen, dat later ook zijn coren niet
zullen tuiten, wanneer vooraanstaande
leiders in Nederland zijn handelingen be-
oordeelen
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
,,Laat me er uit!" herhaalde de heer
Kilbourne opgewonden.
,.Houd je kalm," waarschuwde ze hem.
,,Als je probeert er uit te stappen, dan
sleur ik je een paar honderd meter mee
over den grond."
,,Laat me er dan uit bij het hek!"
„Ik zal je er uit laten als het mij goed
dunkt. Blijf maar bij me, dan zal je wat
b el even!"
De heer Kilbourne zon op een middel
om haar met succes te overreden, toen de
auto Kilbourne Heights binnen reed. Hij
kromp ineen toen hij het welbekende hek
zag.
,,Draai de lichten uit," smeekte hij.
Annabelle beantwoordde zijn smeek-
bede door het zoeklicht op te draaien,
waardoor het licht nog aanzienlijk ver-
sterkt werd. De auto van den heer Kil
bourne rolde snel den weg langs, die zich
slingerde tusschen de boomen en eindelijk
eindigde op de open plek voor het huis.
Annabelle stopte vlak voor de voordeur,
zoo plotseling, dat de remmen knarsten.
Ze ging rechtop staan en begon met
het zoeklicht het donkere huis te beschij-
nen. Te gelijker tijd drukte ze met den
vinger op de sirene; een schorre stem
krijschte uit de auto. Terwijl zoo de dooa-
sche stilte verscheurd werd. begon het
felle zoeklicht meedooqenloos van raam
tot raam te spelen.
Maar Annabelle's vindingrijkheid was
nog lang niet uitgeput. Ze had een vrij
sterke sopraan en ze liet een hoogen on-
waarschij,nlijken kreet weerk'linken. die
de sirene nog overstemde.
De heer Kilbourne werd nuchter van
angst.
„S-s-s-t!" smeekte hij heesch.
Annabelle vulde de longen en gilde
weer, nog hooger dan tevoren. De heer
Kilbourne stand rechtop, \vrong zijn han-
den, kermde en keek naar de ramen der
eerste verdieping.
,,Houd je mond!" smeekte hij. ,,Maak
toch niet zoo een helsch lawaai. Hier heb
je qeld."
Hij stak de hand in den zak en haalde
die welgevuld te voorschijn; maar Anna
belle had grooter plannen en versmaadde
het.
Een licht verscheen voor een raam op
den hoek van het huis. Het was Hilda.
Een oogenblik later ging er nog een licht
op. Dat was Marian. De heer Kilbourne
hield den adem in,- in afwachting of een
derde licht zou verschijnen. Hij wist pre-
cies, waar de kamer van zijn vrouw moest
zijn.
Annabelle werd aangevuurd door de
lichten.
,,lk word beleedigd!" gilde ze. ,,Is er
niemand, die me helpt? Er is een oude
leelijke vent hier, en
De heer Kilbourne boog zich voorover
en legde de hand op haar mond. Een
oogenblik later zonk hij terug op zijn
plaats, dank zij een krachtige beweqing
van Annabelle's sterken arm.
Hij heeft me geslagen!kermde ze.
„Wil niemand me helpen? Is er geen heer,
die me beschermt? Ooo--hh!"
Ze vergat niet den hoorn te laten gil-
len, terwijl ze haar stem liet weerklinken
..Ik heb hulp noodig!" riep Annabelle.
De heer Kilbourne zei aan een stuk
door: S-s-tl", maar zelfs op een meter
afstand zou niemand hem hebben kunnen
hooren. Annabelle hoorde er tenniinste
niets van en bovendien zou het niet den
minsten indruk op haar gemaakt hebben.
Er stond voor haar te veel op het spel
en ze volgde geheel haar eigen krijgsplan.
Nu werd er een licht opgestoken op
de bovenganq en snelle voetstappen
weerklonken. Toen verscheen er licht in
de benedenganq. Daarna werd het licht in
de vestibule opgedraaid en de voordeur
in een
e vijand van het verkeer brengt
f ook voor Uw gezondheid groote
gevaren mede. Door de met
vocht oververzadigde lucht tre«
den niet alleen
rheumatiek en jicht
g in verhoogde mate op, doch deze
is ook dikwijls de oorzaak van
S kwaadaardige verkoudheden.
Men zij op zulke dagen dubbel
voorzichtig en neme intijds de
s. beproefd gebleken
om de pijnen te verzachten en
h verdere gevaren te voorkomen.
Men weigere namaak en lette
g er op dat op elke tablet het
J woord „BAYER" ingestems
peld is. Prijs 75 cts.
DE BELGISCHE REGEERING EN
HET AMNESTIEVOORSTEL.
Naar de correspondent der N. R. Crt.
te Brussel verneemt, zou men in sommige
ministerieele kringen niet erg ingenomen
zijn met het door de speciale amnestie-
commissie gereed gemaakte wetsvoorstel
dat uitdooving der oorlogsstraffen en am-
nestie voor de tot maximum. 10 jaar op-
sluiting of dwangarbeid veroordeelde ac-
tivisten en oorlogswoekeraars voorziet.
De minister van Justitie, Jansen, blijkt
zich, in ieder geval, niet te kunnen ver-
eenigen met de teruggave der burger-
rechten aan de eventueel te amnestieeren
politieke veroordeelden, daar hij vreest,
dat zij, na hun terugkeer uit den vreem-
de, binnen de grenzen van het koninkrijk
hunne agitatie zouden voortzetten en zelfs
in het parlement de provincie- en gemeen-
teraden zouden kunnen komen, zooals
thans reeds b.v. met den Vlaamsch-na-
tionalen Kamerafgevaardigde voor Ant
werpen, Herman Vos, het geval is.
Verder acht men de bepaling strekkend
tot het overlaten, aan de regeering, van
het opmaken eener lijst van veroordeel
den die buiten de zooqenaamde amnestie-
wet zouden vallen en dus ook geen qena-
de zouden krijgen. strijdig met de Grond-
wet te zijn, De Waalsche en liberale mi
nisters zouden er dan ook aan denken,
naar het voorstel Vandevijvere (uitdoo-
zonder teruggave van
zonid'er regeling der
geopend. Een groote gedaante
paarse zijden kamerjas verscheen.
,,Ik sta op mijn redid" gilde Anna
belle.
De lange gedaante trad met groote
stappen naar buiten. liep de stoep af en
begaf zich snel naar de auto. Rawlins
areep Annabelle hardhandig bij een harer
blanke armen en duwde haar neer, met
dat gevolg, dat de sirene en zij zelf tege-
lijk verstomden.
Rawlins hield Annabelle vast, terwijl hij
met de andere hand het portier opende
en naar den heer Kilbourne greep.
..Er uit!" beval hij zacht. De heer Kil
bourne deed zoo goed mogeiijk, wat hem
bevolen was, maar toen hij de vestibule
bereikte, zonk hij afgemat neer op een
tree van de.stoep.
,,Ik wil
Annabelle werd zoo hard heen en weer
geschud, dat ze van schrik zweeg.
..Houd je stil!" zei Rawlins bedaard.
lets in zijn stem scheen haar tot ge-
hoorzamen te dwingen. Z.e booq zich tot
hem over en keek onderzoekend naar zijn
gezicht.
„0, ben jij het?" zei ze en scheen het
niet onplezierig te vinden.
Waar is Kane?" fluisterde hij.
Annabelle lachte.
,,Ik heb het arme schaap op het strand
achtergelaten en beslag gelegd op wat
beters. Heb je gehoord, hoe ik tegen hem
te keer ben gegaan? Heb ik het niet goed
gedaan? Zeg. hoeveel zou ik er voor krij-
gen?"
Rawlins hoorde voetstappen op de trap
binnen.
..Maak, dat je weg komt!" zei hij snel.
,,Wie ik?" begon Annabelle veront-
waardigd. ..Na al mijn moeite?
..Gauw wat!"
..Ik sta op mijn recht," zei ze boos.
„Ik had jou nogail willen'hebben als ge-
vmg der straffen
burgerrech'ten
en
tuige. Ik dacht, dat je mijn vriend was.
Ik dacht niet
Hij kneep haar venijnig in den arm en
ze zweeg weer. Annabelle durfde niet
tegenstribbelen.
..Neem den wagen en verdwijn," zeide
hij streng. ,,Het kan me niet schelen, wat
je met de auto doet. Houd haar, als je
wilt. Van wien is dat geld?
Hij raapte een stapeltje bankbiljetten
op van den grond.
,Van hem," zei Annabelle met begee-
rige blikken.
,,Houd dat ook; en houd je mond, tot-
dat je buiten de plaats bent.
,,Ik neem een advokaat". klaagde ze,
terwijl ze het geld aannam.
,,Zal je geen steek helpen. Maak nu,
dat je verdwijnt."
Annabelle dacht een oogenblik na, keek
nog eens naar Rawlins gezicht en ging
zitten achter het stuur. De wagen zette
zich in beweging.
Rawlins liep op de stoep toe. hielp den
verschrikten heer des huizes op de been
en nam hem mee naar binnen.
De heer Kilbourne liet het hoofd han-
gen. Zijn beenen bewogen. maar zijn
geest was blijkbaar verdoofd. Hij zag
niets van Hilda, die onder aan de trap
stond. een snoezige verschijning in het
rose. Hij zag ook Marian niet, die heen
en weer liep boven aan de trap, een
spookachtige gedaante in het wit. Noch
zag hij iets van het groepje bedienden,
met Grosvenor aan het hoofd, dat samen-
schoolde in de bovengang en schuifelend
verdween bij een nijdige beweging van
Rawlins.
De heer van Kilbourne Heights was in
zalige onwetendheid van bespieding. Hij
was zich alleen bewust van den stevigen
vasten steun van Rawlins, die hem naar
zijn kamer geleidde en naar bed bracht.
(Wordt vervolgd.)
COURANT
INQEZONOBN M E OEPEELINGEN.
10 cent
I
I
«0am Aii.- f.
