ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
HetWuzgekimd
PUROL
No 8261
Maandag 20 Augustus 1928
68* Jaargang
ABON*£*£*irS?RIJS:
BINNENLAfN D.
FKUILLITOW.
be innemende Landlooper
BUITENLAND.
Bmnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 6.60 pe jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,25, overige landen 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland aileen bij vooruitbetaling.
Dit blad verschijnt iederen Maandag-. Wcensdaq- en Vrijdaqavond.
JfBT AANVULLEND ONDERWIJS
Verschenen is het voorloopig rapport
van de in 27 ingestelde staatscommissie
Van Wijnbergen inzake het z.g. aanvul
lend onderwijs, dat is: onderwijs, dat ge-
geven wordt aan de niet-leerplichtige
jeugd, die van volledig dagonderwijs is
verstoken, en dat ten doel heeft deze, ter
aanvulling barer ontwikkeling, die kennis
en vaardigheid bij te brengen, die noodig
zijn om in de maatschappij haar taak naar
behooren te vervullen.
Thans omvat het aanvullend onderwijs:
a. het vervolgonderwijs, b. het nijverheids-
onderwijs, c. het handelsavondonderwijs.
De commissie betoogt, dat bij het vor-
men van een oordeel over de beteekenis
van het onderwijs aan de rijpere jebqd,
steeds rekening moet worden gehouden
met de andere organen, die de ontwikke
ling van de jeugd op onderscheiden wijze
bevorderen. Deze organen, het gezin, de
kerk en de vrije jeugdvorming, oefenen
een niet licht te overschatten invloed op
de vorming der jeugdige personen. Tot de
rijpe jeugd rekent men de personen van
13—18 jaat.
De commissie is van oordeel, dat het
overgroote deel der oudere jeugd geheel
onvoldoende voorbereid het maatschappe-
lijk leven intreedt, en dat de gelegenheid
om aanvullend onderwijs te ontvangen in
ruimere mate, dan zulks tot dusverre het
geval is, zal moeten worden opengesteld,
ook en vooral ten plattelande.
Naar het eenparig oordeel der commis
sie kunnen de bestaande regelingen voor
het aanvullend onderwijs niet onveranderd
worden gehandhaafd. Alleen een alge-
meene wet kan hier de zoo zeer ge-
wenschte vrijheid brengen.
De commissie wenscht geen voorschrif-
ten van leerplan en lesrooster. Slechts een
minimum-aantal leervakken en lesuren. Zij
acht het voorts gewenscht, dat de gelegen
heid om aanvullend onderwijs te ontvan
qen zoo ruim mogelijk worde opengesteld,
opdat vele kinderen van dit onderwijs zul-
len kunnen profiteeren. In iedere plaats
van Nederland moet dit onderwijs kunnen
worden geaeven.
Als regel is aangenomen, dat het onder-
wijzend personeel in het bezit moet zijn
eener wettelijke bevoegdheid.
De eenvoudigste bevoegdheid is echter
voldoende geacht, opdat men ook ten
platte lande steeds de noodige leerkrach-
ten zal kunnen vinden. Bovendien is in
het ontwerp een bepaling opgenomen, die
het verleenen van dispensatie van den
eisch der wettelijke bevoegdheid mogelijk
maakt.
Om de aantrekkelijkheid van dit onder
wijs voor de rijpe jeugd te verhoogen en
om te doen uitkomen, dat dit onderwijs iets
anders biedt dan de lagere school, heeft de
commissie gezocht naar een nieuwen,
meer passenaen naam. De gekozen naam
,,Cwrsussen voor maatschappelijke vor
ming" geeft meer juist de strekking van
dit onderwijs aan. Intusschen blijven de
besturen vrij om hun cursussen met den
door hen gewenschten naam te sieren.
De commissie draagt een subsidierege-
ling voor, hierop berustend, dat van rijks-
wege een vergoeding wordt toegekend per
door
E. J. RATH,
18) Vervolg.
,,lk heb ontdekt De heer Kilbourne
2weeg en overwoog of het raadzaam was
de nieuwsgierigheid van zijn gezin te be-
vredigen. „Bij nader inzicht lijkt het me
beter, dat ik eens zal wachten om te zien.
hoe lang jullie erover doet om het te ont-
dekken."
Hilda haalde onverschik'iq de schouders
op en Kaane gaapte.
U hebt heelemaal niets ontdekt", zei
Marian. „Het spijt me. dat ik er in gevlo-
gen ben."
De heer Kilbourne keek diepzinnig en
antwooidde niet op deze aantijging, Hij
wist, dat hij werkelijk iets ontdekt had en
dat hij er missehien meer voordeel van zou
hebben als hij het voor zich hield. Hij be-
greep, dat hij te vroeg gesproken had. In
ieder geval' wilde hij den tijd hebben om
zijn ontdekking te toetsen.
Na het eten gaf Hilda Marian er van
langs in haar kamer en dreigde haar het
leven ondragelijk te zullen maken, als ze
ooit weer verklapte, wat Hilda gezepd
had over den nieuwen chauffeur.
,,Niet, dat ik niet aan iedereen mijn
oordeel durf bekend maken." zei Hilda
maar je zei het alleen om te probeeren mij
verlegen te maken. Je hadt er geen enkele
eerlijke reden voor.'
,,Wel waarl"
.Heusch? Wat dan?"
,,Te wou me geen geld leenen."
.Marian, het is een schandaal! Het is
gewoonweg chantage!"
,,Ik had het land en ik ben blut.
leeriinguur, dat is per aan den werkelijk
aanwezigen leerling geaeven lesuur.
De totaalkosten worden geschat op 4.3
millioen, tegen 2.5 die nu voor aanvullend
onderwijs door het Rijk wordt uitgegeven.
NEDERLANDSCHE TREKHONDEN-
STAMBOEK.
Het bestuur van den Bond tot Verbete-
ring van den Trekhond in Nederland heeft
aan den heer J. Laaij, veearts te Dord
recht, het verzoek gericht om een schema
te maken van een trekhondenstamboek.
Mochten tot op heden alle honden,
waarvan de afstamming bekend was, door
hun stamboom worden ingeschreven, zoo
wil dr. Laaij thans ,,die" honden inschrij-
ven, welke geschikt fokmateriaal zijn en
waarvan men verwacht, dat zij kunnen
medewerken tot het verkrijgen en in stand
houden van een soliden trekhond. Bij het
keuren van die honden moet er gelet wor
den op verschillende onderdeelen van het
dier als: hoofd en hals, schoft en schou-
der, ribben en flanken, rug en lendenen,
kruis (bekken), dijen en schenkels, lede-
maten en gewrichten, klauwen en zool-
kussens, stand en gang. Dit alles moet in
het stamboek worden vastgelegd, om met
die gegevens dieren te verkrijgen, welke
de eigenschappen, waarin zij uitmuntten,
op hun nakomelingen overbrengen. Hier
door fokt men bepaalde stammen van een
zeker ras, die dan voorzeker op den voor-
grond treden en de meeste waarde voor
de fokkerij bezitten.
RIISSEN AAN DE GRENS
GEWEERD.
,,Het Volk" heeft te bevoegder plaatse
inlichtingen verzocht in verband met het
feit, dat in een openbare vergadering van
de officieele communistische partij te Am
sterdam is medegedeeld, dat ongeveer 40
Russen, die zich in opdracht van de Mos-
kousche Internationale naar ons land had-
den begeven, ten einde als officieele Rus-
sische Sowjet-delegatie deel te nemen aan
een interna tionale vredesconferentie te
Ommen, ingevolge opdracht van de Ne-
derlandsche regeering dezer dagen aan de
grens tegengehouden zijn en hun het bin-
nenkomen in ons land is belet.
Men deelde aan het blad mede, dat de
Nederlandsche reqeering een dezer dagen
heeft geweigerd visa te verleenen aan 40
Russen uit Moskou, die visa hadden ge-
vraagd in verband met het congres van de
|ongeren Vredes Actie in het kamp te
Ommen.
Op de vraag, welke beweegredenen de
regeering er toe hebben gebracht, visa te
weigeren, antwoordde men, dat de regee
ring geen reden had gevonden, wel visa
te verleenen.
Het is ter bevoegder plaatse niet be
kend, schrijft het blad, of die Russen zich,
ondanks het feit, dat zij geen visum had
den, naar de Nederlandsche grens heb
ben begeven.
LUCHTBOMBARDEMENT OP
SOESTERBERG.
Vrijdaqavond is het vliegkamp te Soes-
terberg met den grond gelijk gemaakt.
Gedurende eenige uren hebben het vlieg
kamp en de omgeving aan een luchtbom-
bardement blootgestaan. Alle imitatie na-
tuurlijk, maar „ohne Schwindel zooals
F.n da zal je blijven tot je weer maand-
geM krijgt."
„Ik wed van niet!"
Van Kane krijg je niets los.'
,,Ik wed, dat ik niet blut blijf!" her-
haalde Marian.
„Het kan me heusch niets schelen, zei
Hilda; „maar ik verbied je me in het ver
volg te be.rekken bij gesprekken over
Rawlins.'
,.)e snapt hem niet, he?
Hilda, die op weg was de kamer te ver-
laten, keerde zich plotsel'ing om bij die
beschuldiging.
„Heb je met dien landlooper over mij
gesproken vroeg ze streng.
,,Over jou? Maar Hilda!
„Ik vertrouw je geen oogenblik, zei
Hilda. „Ik ken je door en door. Je maakt
een hartsvriend van iederen landlooper.
Het is een schande! Je bespreekt famiiie-
aangelegenheden met ze, als waren zc
huisvrienden. En als je er zelf geen eind
aan maakt, zal ik het doen Marian!"
,,Ik wed dat ik niet meer met hem ge
sproken heb dan jij.
Ze bedoelde niets met deze woorden.
Het was'alleen maar een antwoord om
het gesprek gaande te houden. Maar Hilda
schrok.
Heeft hij iets over mij gezegd tegen
je?" vroeg ze onheilspellend.
Marian schudde het hoofd.
„Is dat waar?"
,,Absoluut."
..Als ik dacht, dat Hilda zweeg
veelbeteekend.
„Jullie schijnt vanochtend heel wat at-
gepraat te hebben". zei Marian minzaam.
Ze waren al veel verder gegaan, dan
met Hilda's waardigheid overeenkwam.
Ze zei dus alleen
,,Als het noodig is, zal vader hem weg-
sturen, zcodra ik het hem vraag. Vergeet
da: niet. Marian!"
Het kwam Marian het verstandigst
ook Londen dezer dagen meemaakte, al-
dus meldt ,,de Tel. Dooden of gewonden
zijn er niet gevallen. Het schouwspel was
echter verrassend, vooral toen de vijande-
lijke vogel door een twaalftal lichtbun-
dels werd gevangen en daarop van alle
kanten de schoten van het afweergeschut
weerklonken. De oefening stond onder
leiding van generaal Van der Grinten,
terwijl ook generaal Van der Palm aan-
wezig was. Voor de mannen, die aan de
manoeuvre deelnamen. was het echter
geen pretje, daar het \erblijf in de heide
zeer koud was.
De aanval der vliegtuigen geschiedde
van Waalhaven uit op Soesterberg en
Amsterdam. De vliegveldverlichtinq op
Waalhaven was in werking gesteld om
het starten mogelijk te maken. Tegen 9
uur steeg een driemotorig militair Fokker-
toestel, de F VII, omhoog, bestuurd door
luitenant Van Gemeren. Dit eene vlieg-
tuig stelde een escadrille van vijf vlieg
tuigen voor. Met gedoofde lichten cirkel-
de'het toestel nog even boven Waalha
ven, waarna koers gezet werd naar Soes
terberg. Vandaar was ter zelfder tijd een
ander toestel opgestegen om den vijand op
te sporen en zoo mogelijk omlaag te vlie-
gen. Te 10.20 uur steeg het tweede drie-
motorige militaire Fokkertoestel op onder
commando van kapitein Versteegh, dat
eveneens na een rondje boven Waalha
ven de lichten doofde om koers te zetten
naar Soesterberg. Het was prachtig vlieg-
weer, zoodat de oefeningen die georgani-
seerd waren door de luchtvaartafdeelinq
in samenwerkinq met de luchtdoelartillerie
en de zoeklichtenafdeeling uit Soesterberg
u'itstekend slaagden. Het lag in het voor-
nemen des avonds op Schiphol te landen
en daar te overnachten.
EEN „GARNALEN'-INCIDENT
De Beljgische visschers te Zeebrugge
proteSte.ereii tegen dci, \oevloed van Ne
derlandsche visschers, inzonderheid te
gen den verkoop van de te jonge garna-
len, die te koop worden aangeboden als
meststof. In enkele dagen tijds werden
2000 K.G. verkocht. Men vreest minder
aangename verwikkelingen, indien de
autoriteiten niet spoedig ingrijpen.
DE MONARCHIE DUURDER DAN
DE REPUBLIEK.
In de pers der Duitsche rechterzijde is
aanmerking gemaakt op de hooge uitga-
ven tot viering van het grondwetsfeest.
Het Berl. Tagebl. rekent thans uit dat
bij de viering van het zilveren regeerings-
jubileum van Willem II in 1913 de kosten
van de versiering der straten te Berlijn
200.000 mark hebben bedragen. Voor de
kleine ontvangst van prins regent Luitpold
van Beieren in 1913 had de stad voor de
ontvangst op het Anhalter Station en het
Raadhuis 15,300 mark noodig en er was
voor den uittocht van den kroonprins na
zijn huwelijk 146.000 mark uitgetrokken.
De monarchic was dus nog heel wat
duurder dan de republiek.
TIJD IS GELD.
De vriendelijke dames, die in de groote
telefooncentrales het publiek te woord
voor hierop niets te antvoorden. Ze wist,
dat Hilda verantwoordelijk was voor het
vertrek van twee landloopers den vorigen
zomer en ze wilde niets risqueeren voor
iemand, die haar kon leeren duiken; ze
ging dus over tot een onderwerp van ge-
meenschappelijk belang.
,,Wat denkt je dat vader ontdekt heeft,
Hilda?"
„Als hij iets ontdekt heeft", vulde haar
zus er aan.
,,Geloof je, dat hij opsneed?'
Je kent vader."
,,Ja-a. Maar hij is soms toch wel slim
ook."
„0, soms," gaf Hilda toe.
„Hij heeft een handigheid om te zien,
wat voor vleesch hij in de kuip heeft.
„Jawel, maar Hilda maakte een ge-
baar alsof het haar begon te vervelen.
„Wat doet het er eigenlijk toe? We pra-
ten er over, alsof het ons heusch kon
schelen."
Marian had graag gelachen, want ze
doorzag Hilda inaar al te goed; maar het
jongere zusje begreep, dat het geen ge
schikt oogenblik was om onpolitiek te zijn.
,,Ik zal je wat zeggen, Hilda! Als...
Ze zweeg en wees op de deur. Me-
vrouw Kilbouine I'iep de hal door, den arm
vol boeken. Marian knipoogde. Hilda
zuchtte.
„Op weg om haar slachtoffer de tweede
dosis te geven". fluisterde Marian. ,,Eerst
komt altijd de schoonmaak zeep, water,
een scheermes en de rest. Daarna geeste-
lijke verheffing. Deze.fde oude boeken,
zeker!
,,Dat is tenminste iets, dat ze nooit ste-
len", zei Hilda. „Arme moeder! Ze heeft
nooit genoeg van haar reddingswerk.
.Dat zal wel zoo blijven. Aan aJemaal
wordt hetzelfde letterkundige brouwse;
voorgezet. Maar ik zou wel eens willen
zien, hoe deze het opneemt.
staan. worden soms tot de uiterste ver-
twijfeiing gebracht door menschen die
doodleuk komen informeeren ,,hoe laat het
toch precies is". Dat is ook om tuureluurs
te worden en menige telefoonjuffrouw die
anders de hoffelijkheid, hulpvaardigheid
en lankmoedigheid zelve is, wordt door
die vragers en vraagsters bijna uit haar
humeur gebracht, al weet zij dat dan toch
nog bijna altijd te verbergen voor het pu
bliek dat zij bedient.
Maar t bleef toch lastig en nu heeft de
New York Telephone Cy te New York
er wat op gevonden. Wanneer nu iemand
vraagt ,,hoe laat het precies is", wordt hij
naar een bepaald nr. verwezen en daar
mag hij tegen betaling van 12j^ ct. ver-
nemen, wat hij zoo graag wil weten. Den
eersten dag had te New York deze nieu-
we telefonische inlichtingendienst al
10.248 betalende vragers geholpen. Tijd is
geld (voor de New York Telephone Cy).
HET NOORDPOOL-DRAMA.
Uit Stavanger wordt gemeld, dat de
Russische commissaris Oras, die zich aan
boord van de ,,Krassin" bevindt, als zijn
meening te kennen heeft gegeven. dat de
bemanning van het vliegtuig Latham'
zich nog in het leven bevindt. Guilbaud
en Dietrichson zijn buitengewoon bekwa-
me vliegers en het weer was bij het ver
trek van de Latham niet ongunstig. Er
bestaan dus geen redenen om aan te ne
men dat er een ongeluk zou zijn gepas-
seerd. Oras was van meening dat Amund
sen het vinden van de Nobilegroep aan
kapitein Maddalena heeft willen overla-
ten en zelf de ballongroep heeft willen
zoeken met het voornemen, om niet naar
Kingsbay te keeren, als hij geen positief
ul
fNGEZONDEN MEDEDEELTNGEN
Moeders nemen voorde roode,
gesmetteofontstokenhuid van
de kleine, uitsluitend
het allerbeste, en dat is
resultaat had bereikt. De benzinevoorraad
was voldoende voor een vlucht naar de bal
longroep en terug naar Kingsbay.
Men moet echter rekening houden met
het feit, dat de Latham zwaar beladen
was en ook door andere oorzaken wel-
licht meer benzine heeft gebruikt dan
waarop gerekend was. Het is dus moge
lijk, dat de Latham" na het bereiken van
den ballongroep gedwongen is geweest te
landen. Oras neemt aan, dat het toestel
voor draadlooze telegrafie defect is geraakt
doch de Latham" haar vlucht heeft voort-
gezet en de ballongroep heeft bereikt.
In ieder geval hebben Amundsen en zijn
gezellen geweren en voldoende amunitie
bij zich, zoodat zij ijsberen kunnen schie-
ten en maanden lang in hun levensonder-
houd kunnen voorzien.
DOOR BANDIETEN ONTVOERD.
Een Reuter-telegram uit Athene d.d. 17
Augustus meldt, dat de vice-consul der
Nederlanden te Saloniki en zijn echtge-
noote door bandieten te Grevana zijn
gevangen genomen. Bijzonderheden ont-
breken.
De vice-consul is vrijgelaten, doch voor
zijn echtqenoote wordt een losprijs van
500.000 drachmen geeischt.
De berichtgever van het Hbld. te Berlijn
telefoneerde Vrijdagavond:
Nadat eerst kortgeleden in Griekenland
twee bekende politici door een roovers-
bende gevangen zijn genomen, is thans
andermaal n arieste ontvoering gepleead.
De correspondent van het Berliner Ta-
geblatt te Athene meldt, dat de consul der
X.
Mevrouw Kilbourne liet deze taak nooit
door emand anders vervullen. Ze vond,
dat ze persoonlijk haar belangstelling
moest toonen. Telkens weer trachtte ze
haar landlooper aan het verstand te bren
gen, dat zijn welzijn niet slechts behartigd
werd door het personeel. Nauwgezet deed
ze deze bedevaart en droeg haar beknopte
bibliotheek voor geestel'ijke verbeterinq
met hoopvol hart.
Ja nietteger.staande haar eenvoud, hield
ze toch van een dramatisch effectje. Nooit
liet ze de boeken in de garage liggen-
iederen keer, dat een landlooper wegqing,
werden ze naar huis teruggebracht, ge-
woonlhk door Grosvenor. Als ze weer
noodig waren, ging ze ze persoonlijk
plechtig brengen.
Rawlins was bezig de ruiten van de
limousine schoon te poetsen, toen ze ver-
scheen. Hij groette en nam een afwach-
tende houding aan, terwijl hij tersluiks een
blik wierp op de boeken. Ze liep naar de
werkbank en legde daar haar vrachtje
neer.
,,Ik kom je wat 1'ectuur brengen, Raw
lins."
,,Dat is heel vriendelijk van u. me
vrouw."
Ze nam een van de boeken op en be-
keek den titel.
„Heb je veel gelezen, Rawlins?
,,Niet zooveel, als ik wel zou willen,
mevrouw."
,,Goede lectuur is dikwijls van qrooten
invloed op ons, Rawlins. Vele menschen
hebben hun leven verknoeid, alleen om-
dat ze den steun misten, die we kunnen
vinden in goede boeken. Ik breng \e hier
het een en ander, waaraan je veel' kunt
hebben. Ik heb ze zelf uitgezocht."
Ze zweeg om den indruk van haar
woorden te verhoogen.
Nederlanden te Saloniki. de heer Joh. Ni-
colescu met zijn echtgenoote in den afge-
loopen nacht in de nabijheid van Grevena
door roovers zijn overvallen en meege-
sleurd. De heer Nicolescu werd korten
tijd later weer in vrijheid gesteld, maar de
roovers hielden mevrouw Nicolescu als
gijzelaarster gevangen, eischten een los-
geld van een half millioen drachmen. dat
binnen arie dagen moest worden betaald.
Is het geld dan nog niet in hun bezit, dan
zullen zij hun slachtoffer dooden.
Te Saloniki is, volgens den Staats-
almanak, thans geen vice-consul gevestiad
doch een waarnemend consul, de heer L.
Castro. Daarentegen heet de vice-consul
der Nederlanden te Janina C. Nicolescu.
Een telegram van de ..United Pres' over-
genomen door de Tel.. noemt in het des-
betreffende bericht dezen naam en laatst- -
genoemde functie.
Tenslotte gewaagt een draadloos bericht
van den ..Nederlandschen vice-consul Ni
colescu met echtgenoote die ontvoerd
zou zijn ,,bij Janina."
EEN LANDDAG TE
MARIA-HOOREBEKE.
De corresp. van de N. R. Crt. te Brussel
meldt, dat op den ,,Geuzenhoek", te
Maria-Hoorebeke, het eenige Protestant-
sche dorp in Vlaanderen, de jaarlijksche
landdag der Vlaamsche Protestanten, die
tevens een verbroederingsdag was met di
Noord-Nederlandsche geloofsgenoos-
onder zeer groote belangstelling heeft
plaats gehad. Er waren delegaties aan-
wezig uit al de groote Vlaamsche steden
uit E'ransch-Vlaanderen en uit Zeeland.
Der traditie getrouw, werd de verga
dering gehouden in een boomgaard waar
het met bloemen versierde spreekgestoel-
te achtereenvolgens werd beklommen door
de predikanten Steinz, uit Goes, Visch.
vroeger te Gent thans te Doetinchem,
Chrispeels, Van Groningen en Ten Kate
(Brussel), Eijckman, uit Antwerpen, e.a.
Ds. Chrispeels herdacht speciaal het
feit, dat dit de 25e landdag was op het
historisch plaatsje.
De samenkomst werd opgeluisterd met
muziek en zang.
DE IN DE OOSTZEE GELICHTE
ENGELSCHE DUIKBOOT.
De Britsche admiraliteit is nog niet offi
cii el in kennis gesteld met het lichten van
de Engelsche duikboot L. 55, die door de
Baltische vloot van sowjet-Rusland ;n de
Caposky-baai ontdekt schijnt te zijn, en
i die een 40-tal geraamten bleek te bevatten.
De Britsche marine-autoriteiten waren
tot dusver niet in staat zich zekerheid te
verschaffen omtrent het lot van dezen on-
„Ik noeru "net mijn kleine handleiJmg
voor -
Landloopers vulde hij aan, toen ze
aarzelend een woord zocht.
,,Neen' zei mevrouw Kilbourne hoofd-
schuddend. ,,Zie je, Rawlins, je bent nu
niet langer een landl'ooper, Je bent een
werkman met een gepast gevoel van
eigenwaarde. Je moet een nieuw leven be-
ginnen. Deze boeken vormen te zamen
een kleinen cursus voor menschen, die zoo
juist een nieuwe loopbaan gekozen heb
ben. Het zijn geen bepaalde lessen, die je
in een vaste volgorde moet doorwerken.
Je kunt beginnen met het boek. dat je het
meest aantrekt. Ze zijn allemaa: mooi.
„Dank u wel, mevrouw", mompelde hij.
,,Over een paar dagen zal ik je vragen
wat je leest.'
Hij boog ernstig.
..Bevalt je kamer je, Rawlins?
,,Uitstekend, mevrouw.
,,Als je nog wat platen wilt hebben, za,
ik ze je sturen."
„Dank u, mevrouw luidde het poi ue-
ke antwoord.
Ze wees op den stapel boeken.
,,'s Avonds ben je meestal vrij, zoodat
je tijd genoeg hebt om te lezen. s Av onds
gebruiken we de auto's bijna nooit. Mijn-
heer is altijd moe en gaat vroeq naar bed.
Als de kinderen uitgaan chauffeeren ze
meestal1 zelf; maar in den regel gaan we
ouderwets vroeg naar bed.'
Hij knikte, als bewijs, dat hij haar be
greep.
..Goeden avond, Rawlins. Ik ben blij,
dat je van lezen houdt.
„Goeden avond, mevrouw."
Hij keek haar na, totdat ze verdween
in de duiste.nis; daarna liep hij naar de
werkbank en bekeek zijn schat. Na eeni-
gen tijd hervatte hij zijn werk en zag zich
zelf glimlachend in de ruiten.
Wordt vervolqd.
r.UMMMMn UMHMMM MOB ■flTnllMnii™
Doos 30en 60 cLTube 60 ct. Bij Apoth. en Drogislen
- Ti-iLrfri-T- Si**
