ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
e
No. 8258.
Maandag 13 Augustus 1928.
68e Jaargang.
ABONNEMENTSPRIJ S:
BINNENLAND.
BTJITENL AND.
ft P X L h IT OH
De innemende Landlooper
Dit blad verschijnt iederen Maandag-, Woensdag- en Vnjdagavond.-
STAATSCOMMISSIE
VOORBEREIDING WETTELIJKE
REGELING WATERSTAATS-
BESTUUR.
Bij Kon. besluit is a. aan mr. E Fok-
ker te 's Gravenhaqe, op zijn verzoek eer-
vol ontslag verleend als lid en voorzitter
van de Staatscommissie, bij Kon. besluit
van 21 April 1892, no. 4. ingesteld, ten
einde de regeering van advies te dienen
omtrent de wettelijke regels, die ten aan- i
zien van het waterstaatsbestuur behooren
te worden gesteld en zu.'ks onder dankbe-
tuiging voor de in die hoedanigheid door
hem bewezen diensten en is hij bevorderd
tot groot-off icier in de Orde van Oranje-
Nassau b. tot voorzitter van de onder a
bedoelde Staatscommissie benoemd mr. dr.
C. H. Schepel, raadsheer in den Hoo-
gen Raad der Nederlanden en president
van het Hoog Militair gerechtshof, thans
lid der commissie.
DE BRUG TE THOLEN.
Nadat de reis met de brug die Tholen
met den vasten wal van Noord-Brabant
zou verbinden zonder tegenspoed was vol-
bracht, is deze Donderdagmorgen op de
landhoofden geplaatst. Voor de defini-
tieve plaatsing zullen nog eenige wer^"
zaamheden moeten worden verricht, doch
feitelijk is de verbinding tot stand ge-
bracht. Dit had plaats onder zeer groote
belanastelling aan de beide oevers van
den Eendragt. O.m. waren aanwezig de
gemeentebesturen van Tholen en Bergen
op Zoom. Om 10 minuten voor half elf
lag de brug vast en maakten de autori-
teiten de eerste wandeling over de brug.
Vermoedelijk zullen de verdere werk-
zaamheden, eer de brug voor publiek ver-
keer kan opengesteld worden nog een paar
maanden vorderen.
Na het plaatsen der brug heelt het ge-
meentebestuur van Tholen degenen die
met de leiding waren belast geweest, het-
zij tijdens het vervoer of tijdens den bouw.
en de journalisten die met de brug zijn
meegereisd, officieel ten stadhuize ontvan-
gen, waar de burgemeester, de heer V an
der Hoeven, alien hartelijk verwelkomde
en voorts de voorbereiding en de uitvoe-
ring van het werk memoreerde.
POINCARe VEROORDEELT DEN
OORLOG.
Poincare heeft te Sampigny in het de-
partement Meuse een redevoering gehou-
den ter gelegenheid van de uitdeeling der
schoolprijzeri. Na eraan herinnerd te heb-
ben, wat Lotharingen gedurende den oor-
log heeft geleden, verklaarde de premier,
dat ieder thans oorlogen veroordeelt,
waarover men zich dient te verheugen; die
veroordeeling kan nooit scherp genoeg
zijn. Telkens, zoo zeide Poincare, wan-
neer een streng vonnis wordt geveld over
misdadigers, aevoelen eerlijke lieden zich
veiliger. Toch mogen zij, gesust door een
inert vertrouwen, niet insluimeren in alles
vergetenden slaap, want wanneer te eeni-
ger tijd het geval zich zou voordoen, dat
onze goede wil ons niet zou vrijwaren voor
een aanval, zouden wij voor ons behoud
in de eerste plaats op zichzelf zijn aange-
wezen. Wij veroordeelen dus den oorlog
en zullen al het mogelijke doen. om hem
nooit terug te doen keeren. Zelfs zullen
1 wij nog verder gaan. Wij trachten ons
leed te vergeten en het ons berokkende
kwaad te vergeven. Laat ons menschelijk
en goed zijn, doch laat ons de onschuld
niet zoover drijven, ons te verbeelden, dat
goede en menschelijke ideeen nooit en ner-
gens op hii.derpalen zullen stuiten.
DE VERMISTEN VAN DE ITALIA.
Naar gemeld wordt wil Nobile naar het
i Poolgebied terugkeeren om deel te nemen
aan het opsporen van zijn metgezellen, die
met het hulsel van de Italia zijn weggedre-
S ven. de groep Allessandrini, zoo genaamd
naar den man, die belast was met het on-
derhoud van het hulsel tijdens de vaart en
j die het best in staat moet zijn geweest om
een geleidelijke neerdaling te bewerken.
Nobile schijnt van meening te zijn, dat de
j zes mannen nog in leven zijn, of dat de
mogelijkheid daarvan ten minste bestaat.
Hij zou zich althans dezer dagen naar Mi-
laan begeven, waar de moeder woont van
prof. Pontremoli. een der vermisten, om
haar te verzekeren, dat hij nog steeds
hoopt, dat haar zoon gered zal worden.
OPENING EERSTE VLAAMSCHE
IAARBEURS.
Onder groote belan
de N. R. Crt
belangstelling i
gemeld wordt,
is naar aan
Zaterdag-
15)
door
E. I. RATH.
Vervolg.
Hij was juist zoowat klaar, toen de te-
lefoon hem wegriep. Mevrouw Kilbourne
wilde hem orders geven voor den middag
Hij moest zorgen aan den trein van 4.20
te zijn, om den heer Kilbourne af te ha-
len. Mevrouw Kilbourne vertelde hem. dat
het drie mijlen was en ze legde hem uit,
hoe hij er komen moest. Ze zou zelf we1
egaan zijn, als ze geen hoofdpijn gehad
i'ad.
..Wacht even, Rawlinszei ze, toen hij
den hoorn alweer wilde ophangen.
„Ja, mevrouw."
.Behalve wanneer mijnheer Kilbourne
het' vraagt, zou ik maar niet spreken over
de oms'andigheden..ehje zelf, be-
doel ik. Mijnheer heeft dikwijls zooveel
zaken aan zijn hoofd
,,Uitstekend, mevrouw".
..Natuurlijk, als hij het vraagt", voegde
ze er wel bij, „is er geen enkele reden,
waarom je hem niet alles vertellen zou,
geen enkele".
Natuurlijk, mevrouw, geen enkele.
Misschien verbeeldde hij het zich maar
maar hij dacht, dat het laatste, wat hij door
de telefoon hoorde, een zucht was.
In ieder geval grinnikte hij, toen hi)
naar boven ging, om zijn werkpak tegen
zijn livrei te verwsselen, Hij geloofde de
situatie wel te begrijpen. De heer Kil
bourne moest werkelijk wel erg vervuld
middag in de stedelijke feest^aal te Ant
werpen de eerste Vlaamsche jaarbeurs,
georaaniseerd door het Vlaamsch Oecono
misch verbond, geopend. Aan den gevel
van het gebouw hingen de Vlaamsche en
Antwerpsche vlaggen naast de Belgische
driekleur. De groote zaal binnen in enkele
aangrenzende zaaltjes van kleineren om-
vang waren smaakvol in modernen geest
ingericht voor de stands der 106 deelne-
mende firma's en banken, waaronder ook
een drietal Nederlandsche.
De opening werd niet alleen bijgewoond
door een croot aantal perspnen uit de
Vlaamsche industrie-, handels- en bank-
wereld, maar ook door den minister Car-
noy, burgemeester Van Cauwelaert, de
Katholieke kamerleden Sap en Van Cae-
negen, de Vlaamsch-nationale kamerleden
Vos en De Backer e.a.
Nadat het orgel de Rubensmarsch van
Peter Benoit gespeeld had, nam Lieven
Gevaert. de voorzitter van het Vlaamsch
oeconomisch verbond, waarbij thans 700
firma's aangesloten zijn, het woord om
alien te danken, die tot de totstandkoming
van de jaarbeurs hebben bijgedragen, Met
vreuqde bearoette hij ook de deelneming
uit Noord-Nederland, daarbij de hoop uit-
sprekend. dat dit de voorbode zou mogen
zijn van een groote en hartelijke samen-
werking op oeconomisch gebied tusschen
Nederland en Vlaanderen. Een bijzonder
woord van dank richtte hij tot het stads-
bestuur en burgemeester Cauwelaert.
Van de jaarbeurs zelf zeide de heer
Gevaert, dat zij een proefneming is, die,
zoo ze slaagt, onbeperkte mogelijkheden
openstelt. Thans reeds kwamen driemaal
meer verzoeken tot deelneming van ten-
toonstellers in dan er plaatsruimte was.
Ook op het gebied van zakenleven en
bankwezen kunnen de bestaande misstan-
den, waaronder Vlaanderen aebukt gaat,
verdwijnen. De leuze zij. In Vlaanderen:
Vlaamsch en Vlaanderen sterk.
Minister Carnoy richtte daarop een
zijn van zijn zaken, als hij geen verschil
tusschen Wade Rawlins en Oswald zag.
Br was een zijweg in het park, die niet
om het huis liep en dien Rawlins koos
toen hij even later in de open auto de
garage uitreed. Hij kwam door een deel
van het park van Kilbourne Heights, dat
hij nog niet gezien had. De weg liep langs
een diep liggenden tuin, stijf aangel'egd en
geheel verlaten, hoewel niet slecht onder-
houden.
De tuin was niet goed in toon met het
overigens zoo prettig en confortabel mge-
ricbte huis. Het scheen wel of een ,,land-
schap-architect" de vrije hand was gela-
ten, die een monument voor zich zelf had
gesticht, waar niemand zich om bekom-
merde. Aan den anderen kant van den tuin
stond een rij jonqe heesters, die zoo dicht
opeen geplant waren, dat ze fungeerden
als een heg. De weg liep tusschen de hees
ters en den tuin door.
Rawlins reed heel langzaam, terwijl hij
den tuin bekeek. Piotseling hoorde hij een
1 geluid, dat hij in deze omgeving allerminst
woord van aanmoediging tot de tentoon-
stellers, maar voeg.'e er aan toe, dat hij
het bezoek aan de Jaarbeurs zelf met een
vastere overtuiging in de schoone toe-
komst van dit Vlaamsche Antwerpen en j
het Vlaamsche zakenleven naar Brussel
te zullen terugkeeren. Verder sprak hij de
beste wenschen uit oor het slagen van de
Jaarbeurs en hoopte, dat dit de eerste van
een lange reeks zou mogen zijn.
Ook burgemeester van Cauwelaert
hield n korte rede uit naam van het stads-
bestuur. Het doe! van het Vlaanmsch
economisch verbond is niet alleen bedrijfs-
leven in Vlaanderen te Vervlaamschen,
maar ook om het hooger op te voeren in
den concurrentiestrijd. Mogen de vruch-
ten van dien arbeid dan ten goede komen
aan de geestelijke waarden van t Vlaam
sche volk!
Nadat de heer Gevaert de jaarbeurs
voor geopend had verklaard, werd, terwijl
het orgel Vlaamsche liederen speelde, de
gebruikelijke rondgang gemaakt.
HET ENGELSCH FRANSCHE
VLOOTCOMPROMIS
Sedert Chamberlain in het Lagerhuis
meedeelde, dat de Engelsche en de Fran-
sche regeering tot een vlootcompromis
waren gekomen, en de hoop uitte dat de
landen, die deel'nemen aan den arbeid der
voorbereidende ontwapeningscommissie
zich daarmee zullen kunnen vereenigen,
is schrijft de N. R. Crt. nog geen
enkel vaststaand gegeven over den inhoud
van het vergelijk bekend geworden. Wat
buitenlandsche bladen daaromtrent ten
beste hebben gegeven, berust vermoedelijk
geheel of ten deele op gissingen, die uit-
gaan van de vroegere punten van wrij-
ving. Daaruit val't dan ook wel het een
en ander af te leiden.
Bij de veelzijdige gedachtenwisseling
over vlootbeperking heeft Frankrijk een
beperking van totale tonnemaat der on-
derscheidene kategorieen van schepen
v^rdedic d, terwijl F ngeland daarenboven
een beperking van het aantal en de grootte
der schepen voorstond. Aan dit standpunt
heeft Engeland ook in de conference van
verleden jaar met de Ver. Staten en Japan
vastgehouden, 't geen toen de met te over-
bruggen tegenstelling met het Amerikaan-
sche standpunt t. a. v. de kruiserklasse en
de mislukking van de conferentie heeft
veroorzaakt.
De vraag ligt voor de hand of het com-
promis, waarvan Chamberlain de wereld
kond heeft gedaan, hierin bestaat dat
Frankrijk zijn vroegere houding heeft la-
ten varen en thans het Engelsche stand
punt aanvaardt.
Zoo ja, dan heeft Amerika thans met
twee tegenstanders te rekenen, in plaats
van met een.
De beschouwingen in de Amerikaansche
en Italiaansche pers geven uiting aan den
argwaan dat dit zoo is en dat Engeland
in ruii Frankrijk is tegemoetgekomen op
het stuk van de gewapende macht te land.
De popolo d'ltalia, die als bet orgaan
van Mussol'ni geldt, maakt bijvoorbeeld
uit de toespelingen in de Fransche bladen
dat Enge'and bereid is voortaan
Frankrijk's hegemonie op het Europeesche
vasteland te er.kennen en Frankrijk die
van Engel'and ter zee. Het blad troost
zich echter met de gedachte dat een der-
gelijk compromis. waarmede de Ver. Sta-
ten, Japan en Italie onmoqelijk kunnen in-
stemmen, praktisch waardeloos zal zijn.
Ook uit Washington en New York ko
men teekenen van onrust over het com
promis, dat zou beoogen met vereende
krachten de Ver. Staten in het bouwen
van groote kruisers te belemmeren.
Zooals we boven reeds aanstipten is er
te weinig van de overeenkomst uitgelokt,
om er eenige conclusie op te bouwen, maar
dat weinige kan het vertrouwen in een
gunstige uitkomst van het internationale
ontwapeningsoverleg nauwedjks verhoo-
gen.
DE CHINEESCHE VROUWEN
MOETEN 'T HAAR KORT DRAGEN.
Vol gens den Parijschen correspondent
van de ..Chicago Tribune' heeft de na-
tionalistische regeering aan alle Chinee-
sche vrouwen en meisjes last gegeven,
heur haren te laten afknippen binnen een j
tijd van drie weken op straffe van ver-
volging en opsluiting. Alleen vrouwen van
gevorderden leeftijd (maar welke vrouw
wil daarvoor doorgaan?) zijn hiervan vrij
gesteld.
De Chineesche vrouwen, over t geheel
trotsch op haar haartooi, xitten in zak en
asch; anders daarentegen de kappers!
DE ARCHITECT VAN DE
BIBLIOTHEEK TE LEUVEN
GEHULDIGD.
Door een groep vrienden van Withney
Warren, waarbij zich een aantal leden
van het Comite de politique nationale en
fascistisch gezinde organisaties gemeend
hadden te moeten aansluiten, is, naar men
uit Brussel aan de N. R. Crt. me.dt, den
Amerikaanschen architect van de Leu-
vensche universiteitsbibliotheek een feest-
maal aangeboden. Max, de Brusselsche
burgemeester, de oud-minister van lands-
verdediging Devene, de gepensionneei de
generaal Bernheim hadden zich schrifte-
iijk verontschuldigd niet aanwezig te kun
nen zijn. Verscheidene toespraken werden
gehouden en een der sprekers deed Felix
Morren. den meestergast die de balustra
de zonder opschrift vernielde en mede
aanzat, een ovatie brengen. Eduard Huys-
mans, een der voormannen van het Co
mite de politique nationale, hekelde het
feit, dat men Duitsche socialisten toeliet
in den stoet, die Zondag onder het zingen
van de Internationale door de straten van
Brussel trok. terwijl de Belgische patriot-
ten, die Vive la Belgique roepen worden
gearresteerd. Zijn besluit was, dat nooit
vergeten mag worden wat de Duitschers
in Belgie hebben gedaan. Aan Withney
Warren werd vervolgens door een BeJ-
gischen architect De Soete een gulden
boek met handteekeningen van sympathi-
seerende personen aangeboden, waarvoor
de Amerikaansche bouWmeester hartelijk
dank zegde. ,,Ik zeg u niet vaarwel. zeide
hij onder luid applaus, maar tot weerziens,
want wanneer het uur der gerechtigheid
zal slaan, zal ik weer bij u zijn. Doch al-
vorens heen te gaan hef ik het glas op ter
eere van alles wat de grootheid en de
glorie van Belgie uitmaakt en van de ge-
aachtenis van den grooten kardinaal Mer'
cier, wiens gedachte ik tot het einde toe
zal blijven dienen.
DE GEZONKEN DUIKBOOT.
(De Tribuna geeft het een en ander weer
uit de gesprekken die tusschen den mar-
conist van de verongelukte duikboot F
14 en dien van de duikboot F 15 gevoerd
zijn, toen de F 14 reeds was gezonken.
Op den roep van de F 15 antwoordde
de telegrafist van de F 14 ,.Wij hebben
6 dooden te betreuren, het water is in het
achterstuk van de boot binnengedrongen,
de boot ligt op den bodem, de stand van
de duikboot is bijna verticaal. De F 14
seinde spoedig daarop, dat er giftige gas-
sen aanwezig waren, door het contact van
de accumulatoren met het zeewater ont-
staan. Het zeewater was bij de poqingen
van de duikers om de duikboot door mid-
del van buizen van lucht te voorzien. bin
nengedrongen. De bemanning deelde me
de, dat de luchttoevoer geen verademing
bracht en dat zij zich als gevolg van de
gasontwikkeling in een ernstigen toestand
bevond. De marconist seinde verder aan
de redders zich te haasten.
Gedurende den nacht waren de duikers
gedwongen wegens den zwaren zeegang,
om het werk te staken. Tegen 11 uur des
avonds werden de signalen van den mar
conist der F 14 voortdurend zwakker. De
redders vernamen nog duidelijk de woor-
den ,,Wij zijn verloren Toen werden
nog enkele punten en zwakke strepen door
den radio-telegrafist van de F 14 overge-
bracht en tenslotte volgde een diep stil-
zwijgen,
Na de lichting van de boot en nadat de
ze geopend was, vond men den dooden
marconist voor zijn toestel, op welks toet-
sen nog altijd zijn levenlooze hand rustte.
LOE WEN STEIN S NALATEN-
SCHAP.
De Evening News verneemt dat kapi-
tein Loewenstein ongeveer 8 millioen pond
heeft nagelaten. In de maand voor zijn
dood heeft hij zware verliezen geleden.
Zijn vermogen voor dien tijd wordt qe-
schat op 20 millioen pond sterling.
POLITIEK TESTAMENT VAN
RADITSJ.
Donderdagmorgen is het door Stefan
Raditsj ach'tcrgelaten politick te--dui^nt
geopend. Volgens dit testament heeft Ra
ditsj den leider van het Kroatische bloc dr.
Troembitsj als zijn opvolger als leider der
Kroatische boerenpartij aangewezen. Het
testament behelst verder een beroep van
Raditsj op het Kroatische volk, om na zijn
dood rust en orde te handhaven. Verte-
genwoordigers der coalitie van boeren en
democraten reizen met auto's door het ge-
heele land om overeenkomstig den ''aatsten
wil van Raditsj het volk tot kalmte aan te
sporen.
TER NEUZEN, 13 AUG. 1928.
VEREDELING VAN HET
AMBACHT.
Bij het de vorige week te Utrecht ge-
houaen examen van wege de Vereeniging
tot veredeling van het Ambacht, is het
meester-diploma als metselaar uitgereikt
aan den heer J. Deij C.Lzn. te Ter Neuzen
en het diploma als gezel voor huisschilde-
ren aan den heer W. Wisse te Zaamslag.
NED. HERV. KERK.
De Algemeene Synode der Ned. Herv.
Kerk heeft uit haar fonds ter voorziening
in de geestelijke behoeften van gemeenten,
waar eigen middelen ontbreken een toe-
lage verleend aan de gemeente te Ter
j verwacht zou hebben, een geweldigen
plons. Onmiddellijk gevolgd door eenige
kleinexe, en spatten van water. Toen
stilte.
Hij stopte en keek naar de heg. Een
halve minuut trachtte hij vruchteloos een
zwakke plek te vinden in het groene bol-
werk tegenover hem. Toen weer een
groote plons, gevolgd door een kleinere.
Dat was te veel voor een man met een
onderzoekenden geest. Hij klom uit de
auto en ging naar het eind van de rij hees
ters. Er lag een bassin van witte tegels
.vol water, dat in hevige beroering was.
Er waren drie marmeren banken, een aan
weerszijden en een aan den kant, die het
verst van Rawlins af was. Er liep een
paadije om het bassin heen.
Aan de zijde, waar Wade het dichtst
bij stond, was een stellage gebouwd met
twee springplanken, een ongeveer ander-
halven meter boven het water en een dub-
bel zoo hoog.
Juist klom een tenger figuurtje in een
badpak en een roode badmuts de ladder
op. Rawlins' eerste opwelling was terug
te gaan, maar hij gaf niet altijd toe aan
opwellingen. Het scheen hem vreemd. dat
zul'k een mager meisje als Marian zulk
een geweldigen plons had kunnen veroor-
zaken. Dus'wachtte hij en keek toe, ter
wijl ze de ladder opklom.
Ze aarzelde geen oogenblik toen ze langs
de onderste plank kwam, maar ze klom
direct door tot de hoogste. Een paar se-
conden stond ze daar, op de teenen balan-
ceerend. Haar figuurtje stalk scherp af
tegen den heme!; ze hief de armen op en
was als een beeld van ,Jeugd en Levens-
lust". Dien indruk maakte ze tenminste op
Rawlins.
Ze sprong op, naar voren, wendde even
het licbaam en weer volgde een donde-
rend geplons in den vijver. De roode
zwemmuts dook op midden in het deinen-
1 de water en een paar bruine armen brach-
ten het kind met regelmatige slagen naar
den kant van den vijver. Zonder gebruik
te maken van de trap, zwaaide ze zich
handig op den kant en kwam hijgend over-
eind.
Toen zag ze hem.
„0, Wade! Kom eens hier!
Toen hij aarzelde. maakte ze een geb:e-
dend gebaar met haar druipenden arm.
„Kom hier bevau' ze.
Hij qehoorzaamde.
Neem me niet kwalijk, dat ik zoo on-
bescheiden ben," zei hij .rnaar ik hoorde
den plons.
Zeur niet over onbescheiden, zeide
ze. ,,Ik wil alleen weten of je dien laatsten
sprong gezien hebt
Hij knikte.
,,Vertel me dan, wat er aan mankeer-
de."
U boog u te snel naar voren en wacht
te daarna te lang met spring en, ant
woordde hij.
Marian keek hem een oogenblik ver-
wonderd aan, sprong op met een kreet
van vreuqde en klapte verrukt in de han-
den.
Ai mij mompelde ze. ,,Hij weet het
Hij weet hetNu heb ik iemand, die het
mij kan leeren."
Ze veegde een waterdruppel van de
punt van haar neus en keek hem stralend
aan.
,.Je weet precies, wat ik oefende, he?
riep ze uit. ..En dat bewijst, dat er wel
wat goed aan was. Weet je alles van dui-
ken af Hiep, hiep hoera Nu ga ik
het leeren. Heb je een zwempak
Rawlins glimlachte. Hij hield van en-
thousias e menschen. Marian sprong cn
danste in het rond op den rand van de
vijver. totdat ze haar evenwicht ver.Oor
en onder water verdween om even later
lachend en proestend weer op te duiken.
Toen ze weer op het droge sprong, her-
haa'lde ze haar vraag.
Neen, ik heb geen zwempak. zei hi).
,,Dan zullen we er een laten aanruk-
ken. Luister Ga terug naar de garage,
bel het huis op en vraag naar Bertha
vooral niet naar Grosvenor. Zeg aan
Bertha, dat ze naar Kane's kamer gaat.
zijn zwempak zoekt en het dan naar de
garage brengt. Trek het aan en kom dan
terug."
Ze ratelde het af, alsof al.es van te vo
ren bedacht was, maar Rawlins schudde
lachend het hoofd.
,,Ik ben op weg naar het station om uw
vader af te halen". zeide hij.
„0, bah Het is toch niet echt noo-
dig, he Er staat altijd wel iemand met een
auto. Je kunt altijd wel zeggen, dat je den
weg niet kon vinden of zoo iets dan kan
je de auto wel' ergens verstoppen en mij
in dien tijd leeren, hoe ik moet duiken.'
„Het lijikt mij voor dezen keer nog be-
ter, dat ik uw vader ga halen. zei hij.
,,En bovendien, mag ik wel
Zij keek naar den kijker.
..Neen. het mag natuurlijk eigenlijk niet.
Het is een regel, dat het personeel hier
niet mag zwemmen. Maar ik vind het
idioot, dat iedereen onder dien regel valt.
Ik zou Grosvenor hier natuurlijk niet toe-
iaten. Ik zou hem verdrinken, als ik hem
hier vond, maar ik zie niet in, waarom
een absoluut zindelijke landlooper. die op
de hoogte is van duiken en dergelijke din-
gen... Denk toch niet meer aan de regels.
Wat doet het er toe, als ze het niet we
ten
,,Ik ben bang, dat ik nog niet tegen de
voorschriften durf zondigen." zeide Raw
lins. „Bovendien heb ik geen tijd vanmid-
dag. Ik moet naar den trein."
Marian trok een leelijk gezicht en
zuchtte.
„Kijk dan even", gelastte ze en liep op
een drafje naar de springplank, een lijn
van natte voetsporen achterlatend.
Rawlins sloeg haar gade. Vlug als een
jongen klom ze den ladder op. balanceer-
de zich en keek hem aan.
Armen meer naar voren... niet zoo
hoog", riep hij.
Ze qehoorzaamde.
,,Nu langzaam beginnen en dan op het
eind vlugger."
..Goed Kijk dan 1"
(Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
