ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEBEN
PUROL
No 8252
Maandag 30 Tali 1928
68' Jaargang
I
HetSmetfsn, Docrziiten
enStuk/oopen derHuid
De innemende Landlooper
A30 WIENTSPRIJS:
BINNENLAND.
FBTIILIKTOB.
m-
rr-.- fr per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
VWBdSie»"""Jrkt f"ll overige landen^2 60 pe, 3 m.anden kW - Abo„„eme„,e„ voo, het b»i.e„la„d alleen bij vooem.be.ahnc,.
Dit blad verschijnt iederen Maandaa-. Woensdag- en Vrijdagavond.
gemeente-rekening.
Mr. A. E. J. BARON VAN VOORST
TOT VOORST, f
Vrijdagmiddag is te s Hertogenbosch
in den ouderdom van bijna 70 jaren over-
leden de commissaris der Koningin in
Noord-Brabant, Mr. A. E. J. Baron van
Voorst tot Voorst.
Geboren den 13den December 1858 te
Elden, gem. Elst, promoveerde hij in 1884
te Leiden in de rechtswetenschappen en
werd in 1886 candidaat-notaris. Daarna
is hij burgerneester van Huissen bij Arn-
hem geweest, lid van de Provinciale Sta-
ten en ook van de Gedeputeerde Staten
van Gelderland. Den lsten September
1894 werd hij geroepen tot de hooge func-
tie, welke hij bij zijn overlijden nog be- j
kleedde en das bijna 34 jaren door hem is
vervuld.
Onder zijn bestuur is de provincte be- j
langrijk vooruitgegaan op verschillend ge- j
bied. De ontwaterings- en afwaterings-
werken - werden krachtig ter hand geno-
men, de nieuwe Maasmond, het Wilhel-
minakanaal en het kanaal s Bosch
Drongelen kwamen tot stand. Ter beteu-
qeling van de Maas wordt thans de linker
Maasdijk verbreed en verhoogd. Het we-
gennet werd belangrijk uitgebreid en ver-
beterd; van verscheidene tramwegen werd
dc aanleH door den commissaris bevor-
derd, ambachts-, vak- en handelsonder-
wijs, landbouw en veeteelt hebben veel
aan hem te danken. Belangrijke ontgin-
ningen zijn vooral door zijn steun tot stand
gekomen. Onder zijn bestuur kwam de
electrificatie der provincie tot stand. Een
nieuw gebouw voor de griffie werd opge-
richt en op zijn aansporing zijn vele ge-
meentehuizen vernieuwd of hersteld.
TWEEDE KAMER.
Bij besluit van den waarnemenden voor-
zitter van het centraal stembureau is be-
noemd verklaard tot lid van de Tweede
Kamer, in de plaats van wijlen Mr. S. J. L.
van Aalten, mevrouw H. W. B. van Itallie
geb. Van Embden, te Leiden.
ZEGELWET.
De besturen van verscheidene vereeni-
ging op landbouwgebied hebben aan den
Minister van Financien verzocht:
1°. te bevorderen, dat art. 85 der Ze-
q el wet 1917 zoodanig worde gewijzigd,
dat de beroepsregeling van deze wet niet
plaats vindt naar die der Registratiewet
1917, doch voorgeschreven wordt overeen-
komstig de wetten, regelende de directe
belastingen;
2°. eene commissie te benoemen, ter
voorbereiding van een wijziging van de
Zegelwet 1917 op die punten, waarom-
trent in de praktijk is gebleken, dat zij aan-
leiding geven tot onzekerheid en moeilijk-
heden bij de uitvoering.
ONDERSCHEIDING.
Benoemd tot ridder in de Oranje Nassau
Orde, de heer J. W. van Oeveren, voor-
zitter van den Kring ..Schouwen en Dui-
veland van de Maatschappij tot Bevor-
dering van Landbouw en Veeteelt in Zee-
land, te Zierikzee.
WAARSCHUWING.
Door den Brig. Commandant der Kon.
Marechaussee te Steenbergen wordt, in
overleg met den burgerneester van Dintel
oord, gewaarschuwd tegen de handelingen
van Willem Verschuuren te Dinteloord.
Hij adverteert in plaatselijke bladen, dat
boerderijen enz. te koop zijn en geld ver
krijgbaar, terwijl hij zich uitgeeft voor ma-
kelaar. Personen, die met hem in relatie
komen, worden op dwaalspoor gebracht.
en komen meestal bedrogen uit.
1AARVERSLAG PRINS HENDRJK-
STICHTING.
Het 53ste jaarverslag begint met n woord
van hartelijke hulde aan de nagedachtenis
van den heer J. NTaas, die 10 October
1927, als directeur aan de Stichting ont-
viel. Verder worden dankbaar herdacht
wijlen mevr. v. Hall, die als echtgenoote
van den eersten directeur, een ware moe-
der voor de verpleegden was en wijlen
Mr. W. A. baron v. ltterson, die sinds
1905 regent der Stichting was en zooveel
voor haar heeft gedaan.
Op 1 Januari bedroeg het aantal ver-
pleegden 134, waarvan 11 stierven, 3 ver-
verklaard, vier zijn hem ontzegd, maar op
een punt kreeg hij gelijk. Hij had n.l den
qezant gevraagd het overblijvende meubi-
iair, dat hem toebehoorde, voor hem te
verkoopen. De gezant heeft dit uit mede-
lijden op zich aenomen, Zoo bleef dus een
partijtje goed onder beheer van den ge
zant ten verkoop, ter .betaling van schul-
den,
Hij vroeg nu den staat rekening en ver-
antwoording af te leggen en die vorde-
ring is door de rechtbank toegewezen, of-
schoon pleiter in zijn conclusie van ant-
woord reeds de noodige gegevens had
overgelegd, en had aangetoond, dat er een
groot nadeelig saldo w?s.
Bij repliek had de tegenpartij echter ge-
zeqd zich over die cijfers niet te willen
trokken en 2 werden verwiiderd. Aange-
zien er 14 nieuwelingen bij kwamen, werd
het jaar gesloten met 132 verpleegden; 4
beneden 60, 41 tusschen 60 en 70. 58 tus
schen 70 en .80 en 26 tusschen 80 en 90
en 3 boven de 90 jaar.
Het verslag brengt bijzonderen dank
aan hen, die bijdraaen schonken voor de
feestdaqen en aan de Tabaksmaatschap-
pijen: Soekowono, Deli-Maatschappij. De
Oostkust, Senemba'n, Arendsburg en Oud-
Djember, die 16. 60, 8, 25. 15 en 7 pakken
tabak zonden. De scheepvaartmaatschap-
pijen op Indie vervoerden deze pakken
gratis. De firma Justus van Maurik be-
handelt belangeloos deze giften.
Aan legaten werd 'n bedrag van f 6305
ontvangen. De balans sluit met een be
drag van f 1.425.407, terwijl de rekening
in ontvangst en uitgaaf een bedrag van
f 81.089 vertoont.
I HET BESLAG OP HET
DEPARTEMENT.
Donderdagmiddag is door den wnd.
president der rechtbank Mr. J. A. F. van
Asperen in kortgeding de vordering van
den Staat behandeld tot opheffing van het
beslag. namens den heer W., ex-kanselier
bij het Nederlandsch gezantschap te Tokio
gelegd op het gebouw van het Departe-
ment van Buitenlandsche Zaken en het
Rijksarchief.
De rijksadvoaat, Mr. J. N. Telders
deelde daarbij o.a. mede, dat W. tijdelijk
werkzaam was bij het gezantschap te
Tokio. Hij heeft zich op een goeden dag
op een schandelijke manier gedragen; het
kon nauwelijks erger; hij is toen ontslagen
door den gezant en eigenlijk om hem te
onttrekken aan een vervolging door de
justitieele autoriteiten in Japan op een
boot gezet naar Nederl.-Indie. Toen heeft
hij de brutaliteit gehad 'n vordering tegen
den staat in te stellen, in zes onderdeelen.
Nu heeft de staat niet het minste be-
zwaar rekening en verantwoording af te
leggen, maar W. heeft verzuimd plaats en
tijd voor die verantwoording aan te wijzen.
Voorts betoogde pleiter. dat men geen
goederen bestemd voor den publieken
dienst. zooals in departement en in rijks
archief, geen bezit kan krijgen, zoodat ze
niet vatbaar zijn voor beslag.
Mr. J. W. Dekker; de advocaat van
W., erkende vele. maar niet alle bewerin-
gen over zijn client, maar wees op diens
loenmalige zenuwoverspanning, Hij verde-
digde het beslag, maar zei eerst nog met
zijn client te moeten spreken ove^-de be-
reidverklaring der tegenpartij om rekening
af te leggen.
Uitspraak 1 Augustus.
DE OPENING DER OLYMPISCHE
SPELEN.
Naar gemeld wordt was er zeer groote
belangsteliing voor de officieele opening
der Olympische spelen in het Stadion te
Amsterdam, op jl. Zaterdag. De drukte op
en bij het Centraal Station te Amsterdam
was overweldigend, door de massa s rei-
zigers die met de treinen werden aange-
bracht. De treinen waren overbelast.
Iedere normale trein ;»cid voorafgegaan
en gevolgd door een extra-trein. vooral
de boottrein uit Vlissingen was overbelast,
met Engelschen en Amerikanen. Het was
er een waar gekrioel van allerlei nationali-
teiten.
Men was des morgens onaangenaam
verrast door de kletterende regenbuien,
doch hoe dichter bij den middag hoe beter
het werd en eindelijk kwam ook de zon
door de wolken, zoodat men geheel op-
monterde.
Het was ook bij het Stadion een buiten-
gewone drukte. Binnen geraakte het ech
ter niet geheel vol. Op de staanplaatsen
tribune bleven gapingen.
De opening is een grootsche plechtig-
heid geworden.
Tegen 2 uur namiddag bereikte Prins
Hendrik, als vertegenwoordiger der Ko
ningin, in een galarijtuig met 4 paarden
bespannen, het Stadion. Hij was gekleed
in admiraalsuniform. Toen hij door den
voorzitter van het comite naar de Kon.
loge geleid werd heesch men den Ko-
ninklijken standaard. zette de muziek der
grenadiers en een koor van 1200 zangers
het Wilhelmus in, eerst schuchter, daarna
krachtig door de menigte meegezongen.
Een mooi schouwspel leverde daarop het
defile der deelnemers uit de verschillende
landen, met hunne vaandels. Het voorbij-
trekken duurde een uur en toen waren on-
geveer 5000 vertegenwoordigers der inter
national sportwereld (uit 45 landen) op
het terrein.
De vaandeidragers stelden zich daarna
op voor de eere-tribune en de duizenden
sportmenschen maakten daarachter front
voor de eere-loge.
Hierop werd door Dr. De Visser het
wijdingswoord gesproken.
Aan het verzoek, dat mij, als eere-lid
van het Nederlandsch Olympische Comite
werd gedaan, om de Olympische Spelen
met een enkel woord in te leiden, heb ik
zonder aarzeling gevolg gegeven. j
Ik ben er toch als Nederlander eenigs-
zins trots op, dat, toen de poging om van
Staatswege belanarijken financieelen steun
aan de Olympische Spelen te verschaffen
mislukte, een opvlamming van het parti-
culier initiatief plaats vond, als zelden,
zelfs in ons milddadig volk, is aan-
schouwd. Het was een genot te lezen van
de groote sommen, die in betrekkelijk kor-
ten tijd werden samengebracht en niet min
der weldadig deed het aan, dat de hoofd-
stad, altijd grootsch in het geven, haar
machtigen steun tot het welslagen verze-
kerde.
Allen die alzoo, onder de kranige lei-
ding van hetOlympische Comite, er toe
medewerkten om ook ten dezen opzichte
de eer van ons land op te houden, zij daar-
voor de dank van duizenden en duizenden
landgenooten en ook van zoovele buiten-
landers gebracht! Zij deden een mooie
nationale en internationale daad tegelijk.
Nu aanvankelijk hebben al deze me-
dearbeiders voldoening van hun werk. Ik
bedoel hiermede niet zoozeer, dat ontel-
baar velen als door een magneetnaald naar
het Stadion worden getrokken, maar dat
allerlei standen en rangen en gezindten uit
de maatschappij zich hier telkens vereeni-
gen om van de sport te aenieten. Het
eerst noem ik Zijne Koninklijke Hoogheid
Prins Hendrik en onmiddellijk na hem
Ministers van de meest verschillende
godsdienstige en staatkundige richting, die
reeds bij den strijd, die hier in de maand
Juni gestreden werd, hunne persoonlijke
belangsteliing toondan En als wij eens
nauwkeurig konden nagaan, wie er alzoo
in deze maanden het Stadion hebben be-
zocht, zouden wij inderdaad tot de slotsom
komen, dat de Olympische Spelen werke-
lijk populair zijn geworden en de ontwer-
pers en de uitvoerders ruimschoots stof
hebben om blijde te zijn, dat zij hun stoere
schouders onder dit veelzins mooie werk
hebben gezet.
Want een mooi werk waren eertijds de
Olympische Spelen en is de herhaling
daarvan. Pindarus, die in zijn onsterfelijke
Oden eens den roem der overwinnaars in
de Grieksche worstelspelen en wedstrijden
zoo heerlijk bezong. zegt van deze laat-
ste, dat zij alle andere overtreffen, gelijk
het bronwater alle andere schatten der
aarde overtreft. In dien lof verstaan wij,
als wij ons goed indenken. waarom het
daarbij eigenlijk ging. Werkelijk niet om
stoffelijken rijkdom of winst. De prijs, die
den triomfator werd uitgereijet, bestond
immers slechts uit 'n vergankelijken blade-
ren-krans. Ook ging het niet om t ver-
krijgen van bijzondere eer-ambten. Hij, die
de zege had behaald, trad straks als ge-
woon burger in de rij der burgers terug.
Neen het was alleen en uitsluitend te doen
om het grijpen naar een ideaal. hetwelk de
Grieksche Wereld als een hoogst men-
schelijk ideaal vereerde, de volkomen har-
monie tusschen zijn geestelijke en lichame-
lijke ontwikkeling; het bezit van n schoon
gevormd en gespierd lichaam als tempel
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
verzacbt en geneest men met
van een rijk gestoffeerden geest; de een-
heid in het individu. het zuivere kenmerk
zijner persoonlijkheid.
Ter bereiking van dit doel achtte men
ieen inspanning te groot. Met stoere vol-
uarding werden daartoe de edelste krach-
ten in het werk gesteld. Alles wat ver-
zwakkina en verweekeling van het lichaam
ten gevolge kon hebben, werd behoedzaam
vermeden. Ter wille der goede zaak ont-
beerde men gaarne wat aantrekkelijk was
voor het vleesch. Zelfs de kleinste onder-
deelen van het lichaam werden angstvallig
verzorgd. Want men zou strijden voor
schoonheid voor diezelfde schoonheid, die
den roem der Grieksche kunst heeft ver-
eenigd. Dit was het verheven, het eenig
doel dier fiere strijders.
O neen, verre van die lieden lag de ge-
dachte een tegenstander of liever een me-
destrijder te prikkelen, te vernederen, af te
maken. Men zag geen personen; persoon
lijke afkeer was dien kampvechters
vreemd. Daarvoor lag het ideaal te hoog.
Op waardige wijze, naar vaste regels, in
vriendschappelijke samenwerking met de
mededingers, in strikte gehoorzaamheid
aan de leiders, wenschte men den strijd te
voeren. De middelen moesten even schoon
zijn als het doel; alles moest in harmonie
met elkander zijn. Zoo is eens de Griek
sche Olypiade opgezet; daardoor is zij be-
roemd geworden, en als de negentiende
eeuw het gevraagd heeft, haar opnieuw
een plaats, en nog wel een internationale
piaats, in de huidige samenleving te geven;
den ontzeg ik haar het recht, den adel
harer geboorte te verloochenen en herin-
ner ik haar aan haren duren plicht den
naam hoog te houden, dien zij draagt.
Met opzet teeken ik voor U het eigen-
lijke dieaal der Olympiade. opdat gij in
het licht daarvan en daardoor bezield,
straks den strijd zult beginnen. Hoe ster-
ker dit het geval is, des te meer moreele
discipline zal de enkeling over zichzelf
oefenen en over het geheel heerschen. AI
wordt de spanning dan zelfs zoo groot,
dat zij in opwinding dreigt over te gaan,
de maat, de zelfbeheersching, die de
schoonheid van de sport is genoemd. zal
desniettemin behouden blijven.
In het teeken van onkreukbare eerlijk-
heid en goede trouw zal dan de kamp
staan. De fijnheid van t spel zal alle grof-
heden kennen. Voor de autoriteit van de
vaste regels en van hen, die ze met streng-
heid toepassen, zal gaarne worden gebo-
gen. En elke strijder zal er van doordron-
gen zijn, dat den overwinnaar slechts dan
persoonlijke en nationale eer ten deel valt,
wanneer de zege bevochten werd met een
blank wapen in een reine hand. Ook hier
moet, gelijk op elk ander gebied. de
schoonheid van het ideaal eerst het bin-
nenste zuiveren, zal er naar buiten een
schoone daad kunnen worden volbracht.
Vooral bij de Olympische Spelen komt het
op de mens sana in corpore sano aan.
door
E. J. RATH.
Vervolg.
9)
Rawlins kwam tot de overtuiging, dat
hij haar aardig zou vinden.
Zelfs in mijn tijd zijn we niet altijd rijk
geweest. Jaloersche menschen noemen dat
altijd O. W., maar we houden ons nogal'
fatsoenlijk. We zijn niet patserig, al ont-
breekt er misschien nog wel eens wat aan.
Je zoudt verbaasd zijn te zien, hoe we op-
schaeten met de deftige menschen."
..Niets verbaast me", merkte hij op.
,,Ik ben bang yan niet," zei ze met een
zucht. „Ik dacht misschien, dat je ver-
wonderd zou staan over mij, maar ik ge-
loof het niet. Je kent zeker veel menschen.
Dat kan ik zien. Het geeft je niets of je
probeert mij voor te jokken. Dat kan je
met moeder doen, die merkt het toch niet.
Ze gelooft alles, wat je zegt. Ik geloof,
dat ze al die avonturen van je ook ge-
loofde. Ik ook, totdat je me begon te pl'a-
gen."
Ze fronste de wenkbrauwen even, toen
ze dacht aan Rawlin s vertelsels.
,,Ik geloofde het niet echt, zie je, maar
ik was bereid je te gelooven. Als iets in-
teressant is en avontuurlijk., dan geloof ik
het tijdelijk, maar toen je dingen begon te
verzwijgen, alleen om mij te p.agen, toen
toen moest ik me wel verdedigen.
Ze glimlachten beiden.
„Sommige landloopers zijn wanhopig
dom," vervolgde ze „en sommigen heb
ben fijne levensgeschiedenissen. Ik heb
gloeiend het land aan domme. Die houden
het hier nooit uit. Vroeg of laat verdwij-
nen ze a'.'lemaal natuurlijk, om verschillen
de redenen. Ben je eerlijk
Nogal."
,,De meesten zijn het tenminste onze
landloopers. Je bent tenminste niet gluipe-
rig en onderdanig. Dat is iets. Ik heb geen
geduld met menschen, die met hun hoed
staan te draaien. Ik geloof niet, dat jij dat
zou doen, zelfs al hadt je-er een. Ben je
ooit getrouwd geweest
Die vraag overvael hem.
,,Neen, juffrouw."
,,Dat dacht ik al En noem me niet
1 .juffrouw Dat doet de butler ook en ik
kan dien men niet uitstaan. Ik zal jou
Wade noemen. Gewoonlijk noemen we
onze chauffeurs bij hun achternaam. Dat
hoort zoo. Den laatsten moesten we wel
Oswald noemen, omdat zijn achternaam
niet uit te spreken was. zelfs al kon je hem
onthouden. Hij zei, dat hij begon met
„von", maar dat heeft niemand ooit ge~
loofd, behalve moeder. Thuis zullen ze je
Rawlins noemen, maar ik zal V/ade te
gen je zeggen, beha«Ve als ze er bij zijn.
,,Dank u."
,,Niet te danken. Ik doe het met alle
landloopers. WV hebben er een gehad,
die Harold heette. Dat was het toppunt.
En vuil dat hij was Het maakte Hilda
razend hem te zien. Niet, omdat hij zoo
vuil was, want dat verwachten we, maar
ze had een aanbidder, die ook Harolc
heette en daar wou ze niet mee geplaagd
worden Eigenlijk idioot, als je het wel
beschouwt.
,,Ik begrijp wel, wie haar geplaagd
heeft", zei Rawlins.
O, natuurlijk. Zoo iets kan ik toch niet
laten. Hilda is mijn zuster. Ze ik ge
loof. dat ik moet komen. Ik zie Grosvenor
komen. Blijf staan, dan zal' ik je laten zien.
hoe het hoort".
De butler bleef op een paar meter af-
stand in de houding staan. Hij boog even,
zonder zijn ruggegraat te bewegen.
Mevrouw vraagt naar u, juffrouw
Marian."
Heeft ze gezegd waarom?"
,,Neen, juffrouw.'"
Heeft ze me dadelijk noodig
,,Ik geloof het wel, juffrouw."
„Waarisze?"
,,In haar boudoir, juffrouw."
..Uitstekend, Grosvenor."
,,Tot uw dienst, juffrouw."
Hij boog weer, maar bleef staan, waar
hij stond. Geen oogenblik keek hij naar
Rawlins, maar de bedoeling van zijn blij
ven was onmiskenbaar. Juffrouw Marian
compromitteerde zich hopeloos.
,,Zeg aan mevrouw", sprak Marian,
,,dat ik dadelijk kom."
„Jawel, juffrouw."
Hij bleef onbeweeglijk staan.
„Dat is alles, Grosvenor."
Bij deze woorden maakte ze een gebaar,
dat geen hertogin haar had kunnen ver-
be ter en.
Hij bewoog. verwaardigde den infrin
ger niet een enkelen blikdraaide zich om
en liep statig naar huis.
,Is het niet afgrijselijk vroeg Marian
He+ hoort er natuurlijk bij, als je ri)k
bent. Hij doet niets liever dan me r<?eP<p-
zoodra ik ergens mee bezig ben. M v--
is heel tevreden over hem, maar hij vmdi
zichzelf veel te deftig voor ons. Het is af-
schuwelijk, als iemand voortdurend op je
neerziet. Nu zal ik moeten kijken wat
moeder van me wil."
Ze stond op van de treeplank en rekte
zich I'enig uit.
„Je moet me je echte levensgeschiedenis
bij de eerste de beste gelegenheid maar j
eens vertellen, Wade. Doe maar of
je thuis bent. Moeder heeft den wagen
vandaag niet meer noodig je kunt hem
dus wel opbergen. Ze zullen je pak wel
sturen en een heele uitrusting. Ik zal pro-
beeren het te laten brengen door Grosve
nor dat zal een vreeselijke vernedering
voor hem zijn. Een uitrusting O. daar
heeft moeder een heelen voorraad van
gekocht na den oorlog van het Roode
Kruis. Je weet wel linnen zak met
naalden, garen, knoopen, zeep en een
scheermes en zulke dingen. Ze heeft ze j
expres aangeschaft voor landloopers. Ze
verwacht ook, dat je het geb»uikt.
..Graag," zei hij.
,Ja, dat dacht ik al. Je ziet er zoo on-
natuurlijk uit. Ik weet nog niet precies,
wat ik aan je heb, maar vergeet het met.
Wade jok niet tegen me."
Ze zei dit met heftigen nadruk.
„Ik zal er aan denken."
,Dat is je geraden. Als jij met jokt, za,
ik het ook niet doen. Afgesproken 1
„Goed."
„Je hand er op."
Ze maakte er geen opgeschroefde
plechtigheid van, maar deed als was j
Rawlins een huisvriend.
,,We kunnen elkaar nog van dienst j
zijn," zei ze vertrouwelijk. ,,Als jij mij
helpt, help ik jou."
,,Dat is ook afgesproken.'
,,Goed, dan reken ik op je. Laat je nie
intimideeren. Dat zal je wel niet maar
doe het ook niet. Vooral niet door Hilda.
Ze is je zult het zelf wel zien.
Ze liep op een drafje naar huis. Gros
venor zocht stof op de trapleuning. toen
ze langs hem liep, en de trap met drie
treden te gelijk opsprong. Hij keek haar
na met opeengeklemde kaken en koele
blikken en ging daarna zoeken naar een
plichtverzakende dienstbode.
Mevrouw Kilbourne zat in haar bou
doir, toen Marian hijgend de deur binnen-
stoof. Ze luisterde naar de laatste woor
den van een boetpredicatie van haar zoon.
,,Ik zeg u alleen maar, wat ik vind",
zei hij. ..Bedenk maar een goeden uitleq
voor vader. Als hij merkt, dat u weer be-
zweken bent, dan hebben we de poopen
aan het dansen.
..Maar, Kane, ik heb eigenlijk met an-
ders gedaan, dan een nieuwen chauffeur
gehuurd", antwoordde ze vnendelijk.
!.We moesten toch een chauffeur hebben.
,,Daar gelooft vader niets van. Dat
heeft hij al meer gehoord. Je raapt geen
chauffeurs van den weg op. Niet. dat het
mij iets kan schelen, den volgenden keer
pikt u een butler op van onder de wielen
van een vrachtauto. Tot nu toe bent u
er altijd ingevlogen en toch probeert u het
telkens weer."
Marian keek haar broer vol minach-
ting aan.
,,Kane, je lijkt wel ma! zei ze. ,.Ik be
grijp niet, dat moeder nog naar je luis-
tert. Als je ooit een landlooper als huis-
knecht nam, ?ou hij niet meer wijn uit den
kelder stelen, dan Grpsvenor de Goede
(Wordt vervolgd.)
NEUZENSCHE COURANT
Burgerneester en Wethouders van Ter Neuzen
brengen ter ouenbare kennis dat de rekemng van
de inkomsten en viitgaven dezer gemeente over
1927, aan den Raad is overgelegd en die rekemng
van heden tot 10 Aug. a.s. op de gemeente-secretarie
voor een ieder ter inzage ligt en tegen betaling der
Rosten in afschrift verkrijgbaar is.
Ter Neuzen, den 27 Juli 1928.
Burgerneester en Wethouders voornoemd,
1. HUIZINGA, Burgerneester,
J. L. UREGMANS, wnd. Secretans.
p CCJI UOQ1.P.. ------
Oooa 30-60. Tube 80 ct. Bij Apoth. en Drogisten
LV_il 1X1 "vt Viiv
V VJVJl "CI --
S4KR