ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEBEN PUROL No 8252 Maandag 30 Tali 1928 68' Jaargang I HetSmetfsn, Docrziiten enStuk/oopen derHuid De innemende Landlooper A30 WIENTSPRIJS: BINNENLAND. FBTIILIKTOB. m- rr-.- fr per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar VWBdSie»"""Jrkt f"ll overige landen^2 60 pe, 3 m.anden kW - Abo„„eme„,e„ voo, het b»i.e„la„d alleen bij vooem.be.ahnc,. Dit blad verschijnt iederen Maandaa-. Woensdag- en Vrijdagavond. gemeente-rekening. Mr. A. E. J. BARON VAN VOORST TOT VOORST, f Vrijdagmiddag is te s Hertogenbosch in den ouderdom van bijna 70 jaren over- leden de commissaris der Koningin in Noord-Brabant, Mr. A. E. J. Baron van Voorst tot Voorst. Geboren den 13den December 1858 te Elden, gem. Elst, promoveerde hij in 1884 te Leiden in de rechtswetenschappen en werd in 1886 candidaat-notaris. Daarna is hij burgerneester van Huissen bij Arn- hem geweest, lid van de Provinciale Sta- ten en ook van de Gedeputeerde Staten van Gelderland. Den lsten September 1894 werd hij geroepen tot de hooge func- tie, welke hij bij zijn overlijden nog be- j kleedde en das bijna 34 jaren door hem is vervuld. Onder zijn bestuur is de provincte be- j langrijk vooruitgegaan op verschillend ge- j bied. De ontwaterings- en afwaterings- werken - werden krachtig ter hand geno- men, de nieuwe Maasmond, het Wilhel- minakanaal en het kanaal s Bosch Drongelen kwamen tot stand. Ter beteu- qeling van de Maas wordt thans de linker Maasdijk verbreed en verhoogd. Het we- gennet werd belangrijk uitgebreid en ver- beterd; van verscheidene tramwegen werd dc aanleH door den commissaris bevor- derd, ambachts-, vak- en handelsonder- wijs, landbouw en veeteelt hebben veel aan hem te danken. Belangrijke ontgin- ningen zijn vooral door zijn steun tot stand gekomen. Onder zijn bestuur kwam de electrificatie der provincie tot stand. Een nieuw gebouw voor de griffie werd opge- richt en op zijn aansporing zijn vele ge- meentehuizen vernieuwd of hersteld. TWEEDE KAMER. Bij besluit van den waarnemenden voor- zitter van het centraal stembureau is be- noemd verklaard tot lid van de Tweede Kamer, in de plaats van wijlen Mr. S. J. L. van Aalten, mevrouw H. W. B. van Itallie geb. Van Embden, te Leiden. ZEGELWET. De besturen van verscheidene vereeni- ging op landbouwgebied hebben aan den Minister van Financien verzocht: 1°. te bevorderen, dat art. 85 der Ze- q el wet 1917 zoodanig worde gewijzigd, dat de beroepsregeling van deze wet niet plaats vindt naar die der Registratiewet 1917, doch voorgeschreven wordt overeen- komstig de wetten, regelende de directe belastingen; 2°. eene commissie te benoemen, ter voorbereiding van een wijziging van de Zegelwet 1917 op die punten, waarom- trent in de praktijk is gebleken, dat zij aan- leiding geven tot onzekerheid en moeilijk- heden bij de uitvoering. ONDERSCHEIDING. Benoemd tot ridder in de Oranje Nassau Orde, de heer J. W. van Oeveren, voor- zitter van den Kring ..Schouwen en Dui- veland van de Maatschappij tot Bevor- dering van Landbouw en Veeteelt in Zee- land, te Zierikzee. WAARSCHUWING. Door den Brig. Commandant der Kon. Marechaussee te Steenbergen wordt, in overleg met den burgerneester van Dintel oord, gewaarschuwd tegen de handelingen van Willem Verschuuren te Dinteloord. Hij adverteert in plaatselijke bladen, dat boerderijen enz. te koop zijn en geld ver krijgbaar, terwijl hij zich uitgeeft voor ma- kelaar. Personen, die met hem in relatie komen, worden op dwaalspoor gebracht. en komen meestal bedrogen uit. 1AARVERSLAG PRINS HENDRJK- STICHTING. Het 53ste jaarverslag begint met n woord van hartelijke hulde aan de nagedachtenis van den heer J. NTaas, die 10 October 1927, als directeur aan de Stichting ont- viel. Verder worden dankbaar herdacht wijlen mevr. v. Hall, die als echtgenoote van den eersten directeur, een ware moe- der voor de verpleegden was en wijlen Mr. W. A. baron v. ltterson, die sinds 1905 regent der Stichting was en zooveel voor haar heeft gedaan. Op 1 Januari bedroeg het aantal ver- pleegden 134, waarvan 11 stierven, 3 ver- verklaard, vier zijn hem ontzegd, maar op een punt kreeg hij gelijk. Hij had n.l den qezant gevraagd het overblijvende meubi- iair, dat hem toebehoorde, voor hem te verkoopen. De gezant heeft dit uit mede- lijden op zich aenomen, Zoo bleef dus een partijtje goed onder beheer van den ge zant ten verkoop, ter .betaling van schul- den, Hij vroeg nu den staat rekening en ver- antwoording af te leggen en die vorde- ring is door de rechtbank toegewezen, of- schoon pleiter in zijn conclusie van ant- woord reeds de noodige gegevens had overgelegd, en had aangetoond, dat er een groot nadeelig saldo w?s. Bij repliek had de tegenpartij echter ge- zeqd zich over die cijfers niet te willen trokken en 2 werden verwiiderd. Aange- zien er 14 nieuwelingen bij kwamen, werd het jaar gesloten met 132 verpleegden; 4 beneden 60, 41 tusschen 60 en 70. 58 tus schen 70 en .80 en 26 tusschen 80 en 90 en 3 boven de 90 jaar. Het verslag brengt bijzonderen dank aan hen, die bijdraaen schonken voor de feestdaqen en aan de Tabaksmaatschap- pijen: Soekowono, Deli-Maatschappij. De Oostkust, Senemba'n, Arendsburg en Oud- Djember, die 16. 60, 8, 25. 15 en 7 pakken tabak zonden. De scheepvaartmaatschap- pijen op Indie vervoerden deze pakken gratis. De firma Justus van Maurik be- handelt belangeloos deze giften. Aan legaten werd 'n bedrag van f 6305 ontvangen. De balans sluit met een be drag van f 1.425.407, terwijl de rekening in ontvangst en uitgaaf een bedrag van f 81.089 vertoont. I HET BESLAG OP HET DEPARTEMENT. Donderdagmiddag is door den wnd. president der rechtbank Mr. J. A. F. van Asperen in kortgeding de vordering van den Staat behandeld tot opheffing van het beslag. namens den heer W., ex-kanselier bij het Nederlandsch gezantschap te Tokio gelegd op het gebouw van het Departe- ment van Buitenlandsche Zaken en het Rijksarchief. De rijksadvoaat, Mr. J. N. Telders deelde daarbij o.a. mede, dat W. tijdelijk werkzaam was bij het gezantschap te Tokio. Hij heeft zich op een goeden dag op een schandelijke manier gedragen; het kon nauwelijks erger; hij is toen ontslagen door den gezant en eigenlijk om hem te onttrekken aan een vervolging door de justitieele autoriteiten in Japan op een boot gezet naar Nederl.-Indie. Toen heeft hij de brutaliteit gehad 'n vordering tegen den staat in te stellen, in zes onderdeelen. Nu heeft de staat niet het minste be- zwaar rekening en verantwoording af te leggen, maar W. heeft verzuimd plaats en tijd voor die verantwoording aan te wijzen. Voorts betoogde pleiter. dat men geen goederen bestemd voor den publieken dienst. zooals in departement en in rijks archief, geen bezit kan krijgen, zoodat ze niet vatbaar zijn voor beslag. Mr. J. W. Dekker; de advocaat van W., erkende vele. maar niet alle bewerin- gen over zijn client, maar wees op diens loenmalige zenuwoverspanning, Hij verde- digde het beslag, maar zei eerst nog met zijn client te moeten spreken ove^-de be- reidverklaring der tegenpartij om rekening af te leggen. Uitspraak 1 Augustus. DE OPENING DER OLYMPISCHE SPELEN. Naar gemeld wordt was er zeer groote belangsteliing voor de officieele opening der Olympische spelen in het Stadion te Amsterdam, op jl. Zaterdag. De drukte op en bij het Centraal Station te Amsterdam was overweldigend, door de massa s rei- zigers die met de treinen werden aange- bracht. De treinen waren overbelast. Iedere normale trein ;»cid voorafgegaan en gevolgd door een extra-trein. vooral de boottrein uit Vlissingen was overbelast, met Engelschen en Amerikanen. Het was er een waar gekrioel van allerlei nationali- teiten. Men was des morgens onaangenaam verrast door de kletterende regenbuien, doch hoe dichter bij den middag hoe beter het werd en eindelijk kwam ook de zon door de wolken, zoodat men geheel op- monterde. Het was ook bij het Stadion een buiten- gewone drukte. Binnen geraakte het ech ter niet geheel vol. Op de staanplaatsen tribune bleven gapingen. De opening is een grootsche plechtig- heid geworden. Tegen 2 uur namiddag bereikte Prins Hendrik, als vertegenwoordiger der Ko ningin, in een galarijtuig met 4 paarden bespannen, het Stadion. Hij was gekleed in admiraalsuniform. Toen hij door den voorzitter van het comite naar de Kon. loge geleid werd heesch men den Ko- ninklijken standaard. zette de muziek der grenadiers en een koor van 1200 zangers het Wilhelmus in, eerst schuchter, daarna krachtig door de menigte meegezongen. Een mooi schouwspel leverde daarop het defile der deelnemers uit de verschillende landen, met hunne vaandels. Het voorbij- trekken duurde een uur en toen waren on- geveer 5000 vertegenwoordigers der inter national sportwereld (uit 45 landen) op het terrein. De vaandeidragers stelden zich daarna op voor de eere-tribune en de duizenden sportmenschen maakten daarachter front voor de eere-loge. Hierop werd door Dr. De Visser het wijdingswoord gesproken. Aan het verzoek, dat mij, als eere-lid van het Nederlandsch Olympische Comite werd gedaan, om de Olympische Spelen met een enkel woord in te leiden, heb ik zonder aarzeling gevolg gegeven. j Ik ben er toch als Nederlander eenigs- zins trots op, dat, toen de poging om van Staatswege belanarijken financieelen steun aan de Olympische Spelen te verschaffen mislukte, een opvlamming van het parti- culier initiatief plaats vond, als zelden, zelfs in ons milddadig volk, is aan- schouwd. Het was een genot te lezen van de groote sommen, die in betrekkelijk kor- ten tijd werden samengebracht en niet min der weldadig deed het aan, dat de hoofd- stad, altijd grootsch in het geven, haar machtigen steun tot het welslagen verze- kerde. Allen die alzoo, onder de kranige lei- ding van hetOlympische Comite, er toe medewerkten om ook ten dezen opzichte de eer van ons land op te houden, zij daar- voor de dank van duizenden en duizenden landgenooten en ook van zoovele buiten- landers gebracht! Zij deden een mooie nationale en internationale daad tegelijk. Nu aanvankelijk hebben al deze me- dearbeiders voldoening van hun werk. Ik bedoel hiermede niet zoozeer, dat ontel- baar velen als door een magneetnaald naar het Stadion worden getrokken, maar dat allerlei standen en rangen en gezindten uit de maatschappij zich hier telkens vereeni- gen om van de sport te aenieten. Het eerst noem ik Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Hendrik en onmiddellijk na hem Ministers van de meest verschillende godsdienstige en staatkundige richting, die reeds bij den strijd, die hier in de maand Juni gestreden werd, hunne persoonlijke belangsteliing toondan En als wij eens nauwkeurig konden nagaan, wie er alzoo in deze maanden het Stadion hebben be- zocht, zouden wij inderdaad tot de slotsom komen, dat de Olympische Spelen werke- lijk populair zijn geworden en de ontwer- pers en de uitvoerders ruimschoots stof hebben om blijde te zijn, dat zij hun stoere schouders onder dit veelzins mooie werk hebben gezet. Want een mooi werk waren eertijds de Olympische Spelen en is de herhaling daarvan. Pindarus, die in zijn onsterfelijke Oden eens den roem der overwinnaars in de Grieksche worstelspelen en wedstrijden zoo heerlijk bezong. zegt van deze laat- ste, dat zij alle andere overtreffen, gelijk het bronwater alle andere schatten der aarde overtreft. In dien lof verstaan wij, als wij ons goed indenken. waarom het daarbij eigenlijk ging. Werkelijk niet om stoffelijken rijkdom of winst. De prijs, die den triomfator werd uitgereijet, bestond immers slechts uit 'n vergankelijken blade- ren-krans. Ook ging het niet om t ver- krijgen van bijzondere eer-ambten. Hij, die de zege had behaald, trad straks als ge- woon burger in de rij der burgers terug. Neen het was alleen en uitsluitend te doen om het grijpen naar een ideaal. hetwelk de Grieksche Wereld als een hoogst men- schelijk ideaal vereerde, de volkomen har- monie tusschen zijn geestelijke en lichame- lijke ontwikkeling; het bezit van n schoon gevormd en gespierd lichaam als tempel INGEZONDEN MEDEDEELINGEN verzacbt en geneest men met van een rijk gestoffeerden geest; de een- heid in het individu. het zuivere kenmerk zijner persoonlijkheid. Ter bereiking van dit doel achtte men ieen inspanning te groot. Met stoere vol- uarding werden daartoe de edelste krach- ten in het werk gesteld. Alles wat ver- zwakkina en verweekeling van het lichaam ten gevolge kon hebben, werd behoedzaam vermeden. Ter wille der goede zaak ont- beerde men gaarne wat aantrekkelijk was voor het vleesch. Zelfs de kleinste onder- deelen van het lichaam werden angstvallig verzorgd. Want men zou strijden voor schoonheid voor diezelfde schoonheid, die den roem der Grieksche kunst heeft ver- eenigd. Dit was het verheven, het eenig doel dier fiere strijders. O neen, verre van die lieden lag de ge- dachte een tegenstander of liever een me- destrijder te prikkelen, te vernederen, af te maken. Men zag geen personen; persoon lijke afkeer was dien kampvechters vreemd. Daarvoor lag het ideaal te hoog. Op waardige wijze, naar vaste regels, in vriendschappelijke samenwerking met de mededingers, in strikte gehoorzaamheid aan de leiders, wenschte men den strijd te voeren. De middelen moesten even schoon zijn als het doel; alles moest in harmonie met elkander zijn. Zoo is eens de Griek sche Olypiade opgezet; daardoor is zij be- roemd geworden, en als de negentiende eeuw het gevraagd heeft, haar opnieuw een plaats, en nog wel een internationale piaats, in de huidige samenleving te geven; den ontzeg ik haar het recht, den adel harer geboorte te verloochenen en herin- ner ik haar aan haren duren plicht den naam hoog te houden, dien zij draagt. Met opzet teeken ik voor U het eigen- lijke dieaal der Olympiade. opdat gij in het licht daarvan en daardoor bezield, straks den strijd zult beginnen. Hoe ster- ker dit het geval is, des te meer moreele discipline zal de enkeling over zichzelf oefenen en over het geheel heerschen. AI wordt de spanning dan zelfs zoo groot, dat zij in opwinding dreigt over te gaan, de maat, de zelfbeheersching, die de schoonheid van de sport is genoemd. zal desniettemin behouden blijven. In het teeken van onkreukbare eerlijk- heid en goede trouw zal dan de kamp staan. De fijnheid van t spel zal alle grof- heden kennen. Voor de autoriteit van de vaste regels en van hen, die ze met streng- heid toepassen, zal gaarne worden gebo- gen. En elke strijder zal er van doordron- gen zijn, dat den overwinnaar slechts dan persoonlijke en nationale eer ten deel valt, wanneer de zege bevochten werd met een blank wapen in een reine hand. Ook hier moet, gelijk op elk ander gebied. de schoonheid van het ideaal eerst het bin- nenste zuiveren, zal er naar buiten een schoone daad kunnen worden volbracht. Vooral bij de Olympische Spelen komt het op de mens sana in corpore sano aan. door E. J. RATH. Vervolg. 9) Rawlins kwam tot de overtuiging, dat hij haar aardig zou vinden. Zelfs in mijn tijd zijn we niet altijd rijk geweest. Jaloersche menschen noemen dat altijd O. W., maar we houden ons nogal' fatsoenlijk. We zijn niet patserig, al ont- breekt er misschien nog wel eens wat aan. Je zoudt verbaasd zijn te zien, hoe we op- schaeten met de deftige menschen." ..Niets verbaast me", merkte hij op. ,,Ik ben bang yan niet," zei ze met een zucht. „Ik dacht misschien, dat je ver- wonderd zou staan over mij, maar ik ge- loof het niet. Je kent zeker veel menschen. Dat kan ik zien. Het geeft je niets of je probeert mij voor te jokken. Dat kan je met moeder doen, die merkt het toch niet. Ze gelooft alles, wat je zegt. Ik geloof, dat ze al die avonturen van je ook ge- loofde. Ik ook, totdat je me begon te pl'a- gen." Ze fronste de wenkbrauwen even, toen ze dacht aan Rawlin s vertelsels. ,,Ik geloofde het niet echt, zie je, maar ik was bereid je te gelooven. Als iets in- teressant is en avontuurlijk., dan geloof ik het tijdelijk, maar toen je dingen begon te verzwijgen, alleen om mij te p.agen, toen toen moest ik me wel verdedigen. Ze glimlachten beiden. „Sommige landloopers zijn wanhopig dom," vervolgde ze „en sommigen heb ben fijne levensgeschiedenissen. Ik heb gloeiend het land aan domme. Die houden het hier nooit uit. Vroeg of laat verdwij- nen ze a'.'lemaal natuurlijk, om verschillen de redenen. Ben je eerlijk Nogal." ,,De meesten zijn het tenminste onze landloopers. Je bent tenminste niet gluipe- rig en onderdanig. Dat is iets. Ik heb geen geduld met menschen, die met hun hoed staan te draaien. Ik geloof niet, dat jij dat zou doen, zelfs al hadt je-er een. Ben je ooit getrouwd geweest Die vraag overvael hem. ,,Neen, juffrouw." ,,Dat dacht ik al En noem me niet 1 .juffrouw Dat doet de butler ook en ik kan dien men niet uitstaan. Ik zal jou Wade noemen. Gewoonlijk noemen we onze chauffeurs bij hun achternaam. Dat hoort zoo. Den laatsten moesten we wel Oswald noemen, omdat zijn achternaam niet uit te spreken was. zelfs al kon je hem onthouden. Hij zei, dat hij begon met „von", maar dat heeft niemand ooit ge~ loofd, behalve moeder. Thuis zullen ze je Rawlins noemen, maar ik zal V/ade te gen je zeggen, beha«Ve als ze er bij zijn. ,,Dank u." ,,Niet te danken. Ik doe het met alle landloopers. WV hebben er een gehad, die Harold heette. Dat was het toppunt. En vuil dat hij was Het maakte Hilda razend hem te zien. Niet, omdat hij zoo vuil was, want dat verwachten we, maar ze had een aanbidder, die ook Harolc heette en daar wou ze niet mee geplaagd worden Eigenlijk idioot, als je het wel beschouwt. ,,Ik begrijp wel, wie haar geplaagd heeft", zei Rawlins. O, natuurlijk. Zoo iets kan ik toch niet laten. Hilda is mijn zuster. Ze ik ge loof. dat ik moet komen. Ik zie Grosvenor komen. Blijf staan, dan zal' ik je laten zien. hoe het hoort". De butler bleef op een paar meter af- stand in de houding staan. Hij boog even, zonder zijn ruggegraat te bewegen. Mevrouw vraagt naar u, juffrouw Marian." Heeft ze gezegd waarom?" ,,Neen, juffrouw.'" Heeft ze me dadelijk noodig ,,Ik geloof het wel, juffrouw." „Waarisze?" ,,In haar boudoir, juffrouw." ..Uitstekend, Grosvenor." ,,Tot uw dienst, juffrouw." Hij boog weer, maar bleef staan, waar hij stond. Geen oogenblik keek hij naar Rawlins, maar de bedoeling van zijn blij ven was onmiskenbaar. Juffrouw Marian compromitteerde zich hopeloos. ,,Zeg aan mevrouw", sprak Marian, ,,dat ik dadelijk kom." „Jawel, juffrouw." Hij bleef onbeweeglijk staan. „Dat is alles, Grosvenor." Bij deze woorden maakte ze een gebaar, dat geen hertogin haar had kunnen ver- be ter en. Hij bewoog. verwaardigde den infrin ger niet een enkelen blikdraaide zich om en liep statig naar huis. ,Is het niet afgrijselijk vroeg Marian He+ hoort er natuurlijk bij, als je ri)k bent. Hij doet niets liever dan me r<?eP<p- zoodra ik ergens mee bezig ben. M v-- is heel tevreden over hem, maar hij vmdi zichzelf veel te deftig voor ons. Het is af- schuwelijk, als iemand voortdurend op je neerziet. Nu zal ik moeten kijken wat moeder van me wil." Ze stond op van de treeplank en rekte zich I'enig uit. „Je moet me je echte levensgeschiedenis bij de eerste de beste gelegenheid maar j eens vertellen, Wade. Doe maar of je thuis bent. Moeder heeft den wagen vandaag niet meer noodig je kunt hem dus wel opbergen. Ze zullen je pak wel sturen en een heele uitrusting. Ik zal pro- beeren het te laten brengen door Grosve nor dat zal een vreeselijke vernedering voor hem zijn. Een uitrusting O. daar heeft moeder een heelen voorraad van gekocht na den oorlog van het Roode Kruis. Je weet wel linnen zak met naalden, garen, knoopen, zeep en een scheermes en zulke dingen. Ze heeft ze j expres aangeschaft voor landloopers. Ze verwacht ook, dat je het geb»uikt. ..Graag," zei hij. ,Ja, dat dacht ik al. Je ziet er zoo on- natuurlijk uit. Ik weet nog niet precies, wat ik aan je heb, maar vergeet het met. Wade jok niet tegen me." Ze zei dit met heftigen nadruk. „Ik zal er aan denken." ,Dat is je geraden. Als jij met jokt, za, ik het ook niet doen. Afgesproken 1 „Goed." „Je hand er op." Ze maakte er geen opgeschroefde plechtigheid van, maar deed als was j Rawlins een huisvriend. ,,We kunnen elkaar nog van dienst j zijn," zei ze vertrouwelijk. ,,Als jij mij helpt, help ik jou." ,,Dat is ook afgesproken.' ,,Goed, dan reken ik op je. Laat je nie intimideeren. Dat zal je wel niet maar doe het ook niet. Vooral niet door Hilda. Ze is je zult het zelf wel zien. Ze liep op een drafje naar huis. Gros venor zocht stof op de trapleuning. toen ze langs hem liep, en de trap met drie treden te gelijk opsprong. Hij keek haar na met opeengeklemde kaken en koele blikken en ging daarna zoeken naar een plichtverzakende dienstbode. Mevrouw Kilbourne zat in haar bou doir, toen Marian hijgend de deur binnen- stoof. Ze luisterde naar de laatste woor den van een boetpredicatie van haar zoon. ,,Ik zeg u alleen maar, wat ik vind", zei hij. ..Bedenk maar een goeden uitleq voor vader. Als hij merkt, dat u weer be- zweken bent, dan hebben we de poopen aan het dansen. ..Maar, Kane, ik heb eigenlijk met an- ders gedaan, dan een nieuwen chauffeur gehuurd", antwoordde ze vnendelijk. !.We moesten toch een chauffeur hebben. ,,Daar gelooft vader niets van. Dat heeft hij al meer gehoord. Je raapt geen chauffeurs van den weg op. Niet. dat het mij iets kan schelen, den volgenden keer pikt u een butler op van onder de wielen van een vrachtauto. Tot nu toe bent u er altijd ingevlogen en toch probeert u het telkens weer." Marian keek haar broer vol minach- ting aan. ,,Kane, je lijkt wel ma! zei ze. ,.Ik be grijp niet, dat moeder nog naar je luis- tert. Als je ooit een landlooper als huis- knecht nam, ?ou hij niet meer wijn uit den kelder stelen, dan Grpsvenor de Goede (Wordt vervolgd.) NEUZENSCHE COURANT Burgerneester en Wethouders van Ter Neuzen brengen ter ouenbare kennis dat de rekemng van de inkomsten en viitgaven dezer gemeente over 1927, aan den Raad is overgelegd en die rekemng van heden tot 10 Aug. a.s. op de gemeente-secretarie voor een ieder ter inzage ligt en tegen betaling der Rosten in afschrift verkrijgbaar is. Ter Neuzen, den 27 Juli 1928. Burgerneester en Wethouders voornoemd, 1. HUIZINGA, Burgerneester, J. L. UREGMANS, wnd. Secretans. p CCJI UOQ1.P.. ------ Oooa 30-60. Tube 80 ct. Bij Apoth. en Drogisten LV_il 1X1 "vt Viiv V VJVJl "CI -- S4KR

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1928 | | pagina 1