ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENT1E3LAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. PUROL Maandag 16 Juli 1928 Jaargang binnenland. bttitekland. De innemende Landlooper ABONNEMENTSPRIJ S: f I 0 I i L I x m fPSl. SSjTlaSj/lS IZniJV'X he, tSid"S&tf-vEJ&lJ? Dit blad verschijnt iederen Maandag- Woensdag- en Vnjdagavond. GEMEENTE TER NEUZEN. HINDERWET. BurgemeesterenWethoudersvan TER NEUZEN brengen, ter voldoening aan het bepaalde bij artike) 15 der Hinderwet, rer openbare kenms, dat door P1ETER VANES slagerleTerNeuzen onder dagteekenmg van 13 Juli 1928 beroep is aangeteekend tegen de door liun colJ®8® J*? besluit van 2 Juli 1928 aan hem verleende voor- waardelijke vergunning tot het opnchten en in werking brengen van een slachtplaats en e frigidaire met een electro-motor van p r. K. in zijn bestaande slagerij in het perceel kadastraal bekendgemeente Ter Neuzen Sectie L 1500. Ter Neuzen, 14 Juli 1928. Burgemeester en Wethouders v°ornocnjd>a— GHUIZINGA, Burgemeester. B. I. ZONNEVIJLLE, Secretans. EERSTE KAMER. Vergadering van Vrijdag. Verschillende wetsontwerpen zijn aan de orde. Bij het ontwerp houdende bepa- lingen tegen besmettelijke ziekten ver- klaart mevr. PothuisSmit (s.-d.), dat haar fractie zal tegenstemmen, omdat deze de vrijstelling van vaccinatie ontoelaat- baar acht. Spr. critiseert scherp de wijze, waarop het ontwerp in de 1 weede Kamer behandeld werd. Ook de heer v. Emibden (v.-d.) zal teqen stemmen wegens dezehde bezwaren. Minister Slotemaker de Bruine betoogt, dat het niei op zijn weg ligt zich mt te spreken over de wijze van behandehng in de 1'weede Kamer. De kring van be- zwaarden op grond van godsdienstige overtuiging is zeer klein. Het ontwerp qeeft de regeering meer mvioed in de be- strijding van de besmettelijke zieKten, weshalve spr. het ontwerp aanbeveelt De heer Polak (s.-d.) wijst erop, dat de kleine kring van bezwaarden groot ge- vaar kan opleveren voor de geheele be- volking. ,o Het ontwerp wordt aangenomen met 15 teqen 14 stemmen. Bij het ontwerp inzake de intehectueele toenadenng met Belgie betoogt de heer Rriet (a.-r.), dat de bedoehng van het verdrag is, in Nederland Fransche cul- tuur te brengen. Ons land heeft daaraan □een behoefte en wenscht met betrokken te worden in den taalstrijd van Belgie. Minister Waszink acht de conelusie van den heer Briet niet juist aangezien Bel?e zich ook tot andere landen wendde. Bel gie's initiatief was een daad van wi]S be- *eiHet ontwerp wordt z. h. s. aangenomen. Bii de aan de ordestelling van het ver- draq betreffende het toezicht op den m- ternationalen handel in wapenen vraagt de heer Van Embden (v. b.), waarom qeen bekrachtiging wordt gevraagd van het andere deel voor het verdrag, n.l. da, betreffende den chemischen oorlog. Minister Lambooy zet uiteen, dat met de ratificatie gewacht dient te worden totdat de besprekingen omtrent de waar- horaen aeeindicjd zijn. Het ontwerp wordt aangenomen, even- als nog eenige wetsontwerpen, waaronder de wijziging van de Pensioenwet. MINISTER SLOTEMAKER DE BRUINE. De Anti-Rev. Rotterdammer schrijft Reeds eenigen tijd geleden hoorden wi| hardop fluisteren, dat het met onmogehik zou zijn, dat prof. dr. J. R, Slotemaker de Bruine zijn ministers-steek zou verwisse- 1'en tegen de domineesbaret. Omdat wij evenwel van officieele zijde niets konden te weten komen wat oo maar in de verte leek op een bevestiging van dit gerucht, hebben wij het niet we- reldkundig willen maken. Nu echter dr. F. van Gheel Gildemees- ter in zijn rubriek in de Haagsche Kerk- I bode er eveneens op zinspeelt, dat de i minister maar in Den Haag moest beroe- pen worden, achten wij geen enkele: redeil i aanwezig om het langer te verzwijgen. DE KOSTEN VAN WERKLOOSHEID UIT OPENBARE KASSEN. De Minister van Binnenlandsche Zaken publiceert in anrwoord op een vraag van i den heer Knottenbeit eenige cijfers over de kosten in het belang van de werkloo- 1 zen over 1927. Daaraan ontleenen we de volqende cijfers, in millioenen uitgedru Rijk Gemeenten Subs, werkl.kassen 1.83 i-82 Adm. kosten 0.15 Steun we rid. 0.91 9.4/ Werkversch. 3.80 2.9o Kosten verplaatsing 0.04 0.02 Daarbij komen nog kleinere soorten voor bijdragen in de kosten van wacht- qeldrege'irig, voor Nederlandsche arbei ders in het buitenland; en voorts J 146.14.,. als uitgaven door provincies voor wer<- versohaffing. In totaal komt men tot een bedrag uit de openbare kassen van bijna 20.5 millioen gulden. Stel, dat iemand aan het loket komt en een postwissel presenteert ten bedragevan vijf honderd vier en zeventig gulden, vijf- tien cent, dan heeft de ambtenaar met de uitbetaling bslast, niet anders te doen da., eerst de 570 gulden in papier voor te te - len, dan even op zijn machine de vier gul den vijftien cents aan te slaan en dit be- drag komt uit de ma, ine, zonder dat de ambtenaar het behoefl na te kijken. BEGRAFENIS VAN ROTTERDAM'S BURGEMEESTER. Jl. Zaterdag heeft onder zeer groote be- langstelling plaats gehad de begrafems varf Mr. Wytema, den overleden burg- meester van Rotterdam. Vooral op d( door E. J. RATH. (Vervolg) 3) Toen het donker was, kwam hij tot de overtuiging, dat het nutteloos was verder na te denken over zijn eetlust. De rivier had zijn dorst gelescht en morgen kon hn altijd nog eten; hij liep dus het bosch in baande zich een weg tot hi) midaen m de struiken was en maakte zich een bed van ^Dat kon niet beter", zei hij, terwijl hij zich neerlegde. „Ik zal hier een uurtie naar de sterren liggen kijken. Dat kan nooit kwaad en dan kan ik meteen naden- ken over het huis op den heuvel en de mevrouw, die zich nooit laat ontmoedi- flCHij zag de sterren maar heel even, want toen hij wakker werd zag hij de zon boven Z'ChNu heb ik tenminste iets om vandaag over re denken," troostte hij Hch toen hij opstond om verder te gaan. „Ik ben 1 11], dat ik qisteravond met alles ui-gedac heb. Maar voor alles moet een mensch Et iEindelijk kwam hi, langs een huis. Een vrouw. die bezig was met kippen voere op den Coolsingel was een talrijke merngte tegen woordiq toen de stoet voor het stadhuis stdhield, waar de oudste raadsleden de bioemen'nulde der stad aan den lijkwagen hechtten. De stoet zette zich daarna weer in beweging naar de begraafplaats. Daar werd het woord gevoerd door Mr. De long, den waarnemenden burgemees ter. H. M. de Koningin en Prins Hendrik hadden zich doen vertegenwoordigen. Op het tijdstip dat de stoet de begraat- plaats bereikte, werd op de ..Nemjto alles qedurende 5 minuten stop gezet behou- Jlens de luidsprekers aan den hoofdingang en de zingende torens, waarmede treur- muziek ten' gehoore werd gebracht. EEN BETAALMACHINE AAN HET POSTKANTOOR. Bij wijze van proef werd Dinsdag te r postkantore in de Prinsenstraat te Den Haag aan het uitbetalingsloket der posr- wissels, een betaalmachine in werking qesteld. Oncjeveer gc.ijk aan 60n kasregis - r, evenwel met minder toetsen en een andere verdeeling, stelt deze machine den met de uitbetaling belasten ambtenaar in staat. door het aantikken van de gewenschte bedragen, te zorgen. dat dit bedrag geteld te voorschijn komt. Bovenop de machine zijn verschillende qleuven gemaakt, waarin de rijksdaalders, guldens, kwartjes, dubbeltjes, vierduit- stukken en centen in rijtjes liggen. In to taal kan tegelijkertijd in de verschillende qleuven tezamen voor vijf honderd gu.den aan zilvergeld en voor ongeveer vijltig gulden aan kopergeld opgestapeld wor den. keek hem onderzoekend van terzijde aan. .Waar is je hoed?" vroeg ze en toen wist hij zeker, dat het loopen zonder hoed, een onfeilbare manier was om achterdocnt op te wekken. Hij vond het niet de moeite waard een uitleq te qeven over zijn hoed, maar vroeg naar' een ontbijt, al was het aLeen maar de quaestie of het klaar was of dat hi, er op zou moeten wachten. Wil je er voor werken? vroeg ze. "ik kan in ieder geval niet werken zon der," antwoordde hij. Ze liep het huis om en hij volgde haar naar de keuken. „Mijn man is daar in de schuur, legde ze uit, met een gebaar. ,,Hij kan me hoo ren, als ik schreeuw." Toen gaf ze hem te eten met zooveel qulheid, dat hij haar qedachtengang be- qreep. Het was duidelijk, dat ze yerwacht- te, dat hij een paar uur f.'ink de handen uit de mouwen zou steken. Hij vroeg zich af, wat ze hem zou laten doen. Hij hoopte, dat ze hem met zou vra- qen den tuin te wieden, want dat leek hem wanhopig venvelend; maar het deed er niet veel' toe, wat ze hem zou opdragen, want hij wist precies, wat hij zou doen. Toen ze even iets van boven haalde bracht hij zonder aarzelen, maar ook zon der haast zijn plan ten uitvoer. Hi, hep de keuken uit. het huis om en naar den weg terlk bied haar mijn oprechte veront sch ul dig in gen aan," zei hij, terwi,l hi, vroolijk op stap ging. ,.Het ontbijt was coed hoewel ze geen eerste quauteit kot fie koopf. maar werken is tegen mi,n prin DE TOESTAND AAN DE HAVEN TE ANTWERPEN. De onderhandelingeir, welke tot doel hebben tot een nieuwe loonregeling voor de Antwerpsche havenarbeiders te gera- ken. zijn thans onder leiding van den gou- verneur der provincie, baron Holvoet, volop aan den gang. Aan de bazen, zoo- wel als aan de arbeiders, is een uitvoerig qemotiveerde uiteenzetting van hunne wenschen gevrr agd. De gouverneur is, aan den havenkant, de wijze van aanwer- vinq van arbeiders gaa., bestudeeren. Men hoopt, binnen een tiental dagen tot een op lossing te kunnen komen, welke de beide partijen bevredigt. VERVLAAMSCHTE STRAAT- NAMEN. Uitgaande van de stalling dat, waar in het Waleniand evenveel Vlamingen wo- nen als er Walen en ..franskiljons" in het Vlaamsche land verblijven. en geen enkele Waalsche stad er aar; denkt of ooit aan gedacht heeft hare straatnamen te verta- Fen, hebben nu reeds verscheidene Vlaam sche gemeenteraden besloten de tweetalige straatnaambordjes in hunne stad of ge- meente door eentalige-Nederlandsche te vervanaen. Te Brugge is daartegen door de Ami ties francaises" geprotesteerd en heeft een ingeweken franskiljorsch handelaar, die aan den hoek eener straat woont, het zelfs aangedurfd het officieele bordje weg te nemen en door een Fransche plaat te vervangen. Deze persoon zal nu gerech refleerinq leeninqen te weifleren. In btt 1NGEZONDEN MEDEDEELINGEN. vuur van het debat zeide hij, dat hij Ber- gery, als adjunct-secretaris-generaal der Fransche delegatie in de Commissie van Herstel had meegemaakt, en wel wist.^dat deze altijd de waarheid verdraaide." Bergery was over deze insinuatie zeer veron'twaardigd en verzocht Poincare zijn woorden in te trekken, daar hij hem an ders zijn qetuigen zou sturen. „Getuigen," smaalde Poincare toen op- eens, ,,getuigen U hebt mij destijds gevraagd getuige te zijn bij uw eerste hu- Ooos30-60,Tube 80ct.Bij Apothen Drogisten. welijk, hetgeen ik toen heb geweigerd Deze toespeling op een particuliere aange'egenheid in een politiek debat duidt men Poincare zeer euvel. teliik worden vervolgd. Te Aalst worden op dit oogenblik, in- gevolge een beslissing van den gemeente- raad. de tweetalige bordjes eveneens weg- genomen en door zuiver Nederlandsche vervangen. Hetzelfde zal nog in verschei- dene andere steden en gemeenten ge- beuren. EEN INCIDENT IN DE FRANSCHE KAMER. In de Fransche Kamer is op den dag voor haar uiteengaan voor het zomerreces, nog een vrij ernstiq incident voorgevallen. iJitmaal echter wordt in parlementaire kringen eenig misnoegen geuit over de wijze, waarop de steeds zoo correcte en beheerschte minister-president Poincare daarbij is opgetreden. De afgevaardigde Bergery, een van de meest l'inksche radicaal-socialisten, die eens als ondersecretaris deel uitmaakte van een vorig kabinet-Poincare, later ka- binetschef werd van Herriot, doch sedert hij voor Mantes zitting heeft in de Kamer tot Poincare's felste bestrijders behoort, interpelleerde de regeering over het ver- schaffen van leeningen aan Roemenie. De Boerenpartij zou n.l. hebben ver- klaard, de schulden der tegenwoordige '.'iberale regeering niet te zullen erkennen. (Poincare verdedigde toen de houdmg der regeering en verklaarde, dat deze geen reden had gezien om aan een bevriende cipe. Bovendien nadert het doel van mijn tocht. Aha Hij spitste de ooren zonder om te zien. ,,Neen zei hij vastberaden. ,,Ik kijk niet om. Het geeft niets of we er over redeneeren. Het is een best mensch, maar ze verdwijnt nu uit mijn leven. Weldra kon hij haar niet meer hooren en even later maakte de weg een bocht. Hij ging iets sneller loopen, wat niet in strijd was met zijn waardigheid, nu nie- mand hem zag. Het werd middag, namiddag, schemer- donker, Hij ging aan den kant van den weg zitten, veegde zijn voorhoofd af en voelde dat hij werkelijk moe was. „lk hbb minstens veertiq mijl afgelegd overl'egde hij, ,,en ik weet zeker, dat hei niet verder dan vijftig mijl is, van waar ik uitgestapt ben. Vanavond haal ik het niet meer. Het is oak meer iets voor averdag; ik moet dus weer eten en slapen een heeleboel." Hij at in een boerderij een minuut ot tien verder, waar men hem van alles vroeq en werk aanbood voor een heelen zomer. Ze waren er blijkbaar werkelijk op qe steld hem te houden. Hij beloofde er over na te denken. Ze wezen hem een p.aats aan in d schuur, waar hij kon slapen en gaven hem zelfs een lantaarn te leen, nadat hi, be- loofd had heei voorzichtig te zullen zi,n De boer zei, dat hij den volgenden mor- qen wel een scheermes kon kri,gen. He las moeilijk werkkrachten te yrnden J ze verwachtten veel van hem. Hi, -tree., eens -over de stoppels van zi,n km en maakte den indruk. alsof hij s ochtends bi, Naar aanieiding van bovenstaand hef- tig incident in de Kamer heeft Bergery Poincare een brief geschreven. Hij vraaqt den president van den ministerraad uit- sluitsel over diens woorden ,,Ik verwacht i uw qetuigen en zegt niet met hem te zu;- len duelleeren. Bergery voelt zich door de toespelincj van Poincare in zijn eer en goeden naam aangetast. Poincare had namelijk in het dispuut eenige keeren op dreigenden toon gezegd. ,,Ik ken U." Bergery meent dat die woor- den Poincare en diens ambt onwaardig i zijn. Daarom verzoekt Bergery hem in heL openbaar zijn woorden te verduidelijken. Poincare antwoordt in een andereir open brief niets te zullen terugnemen. Als Ber- qery wil, dat hij er lets aan toevoegt kan hij hem bij het begin van den volgenqen zittijd interpelleeren, Voor het overige vindt hij het onnoodig naar aanieiding van artikelen in de bladen een nieuwe polemiek met hem te beginnen. DE VERDWIJNING VAN LOEWENSTEIN. Majoor Cooper en andere ambtenaren van het Engelsche departement voor on- qelukken van het ministerie voor Lucht- vaart onderzochten Donderdag op een vlucht den toegang van het Fokkerylieg- tuiq, waaruit kapitein Loewenstein 4 Juh is verdwenen. Ofschoon geen officieele mededeelingen zijn gedaan, verneemt nien toch, dat een der leden van het gezelschap de deur met de grootste moeite slechts een paar duim kon open krijgen en dat, toen dit lid de deur weer losliet, deze d°or de kracht van de wind met geweld werd dichtgeslagen. Na een langdurige worste- linq slaagde majoor Cooper er in, met een touw om zijn middel gebonden de deur voldoende te openen om naar een buiten hangende ladder te klimmen. Hij werd later weer naar binnen gehaald. De proefneming geschiedde op een hooate van duizend voet met kapitein Drew, die op Loewensteins machine als bestuurder fungeerde. DE SCHIPBREUKELINGEN VAN DE ITALIA. Indien het anderen is qegaan als ons, dan hadden we voor het redden van de mannen der Italiaansche poolexpeditie de grootste hoop gevestigd op de vluage vliegtuigen, die groote vogels. die hun weq konden nemen ondanks ijsschotsen ot ijsvelden en die van uit de hoogte een ruim uitzicht hadden, voor het opsporen van de. vermisten. We wisten, dat er ook een Russische ijsbreker, de ,,Krassin nsar het Noorden was vertrokken, om aan het opsporings- en reddingswerk deel te nemen, doch hoog ging onze verwachting daarvan niet. omdat we vreesden dat het ijs dit vaartuig te veel zou hinderen, dat het te weinig bewegingsvrijheid zou heb ben en dat het ook niet Noordelijk genoeg zou kunnen komen. De geschiedenis der laatste dagen leert, dat men zich echter ook kan vergissen. Gebleken is, dat „het oog" der vliegtuigen op de ijsvelden nog wel te wenschen over- laat, dat deze moesten worden geholpen door de radio, en dat het bovendien voor reddingen in het poolijs nog vrij hulpe- looze vervoermiddelen zijn, en de redders daarbij groot gevaar loopen het aantal slachtoffers te vergrooten, aangezien die groote vogels geen veld vinden om er zon- tier gevaar neer te strijken. En nu komen de berichten van de „Krassin", het gewone schip op het water, dat volgens de oude nrethode den strijd met het ijs heeft aangebonden, het schip dat het langzaam maar zeker in toepas- sing heeft gebracht, en aan welks onver- schrokken Bemanning het nu gelukt is al verschillende groepen personen aan wier redding men wanhoopte secuur aan boord heeft gehaald. Na de groep Mariano te hebben aan boord genomen, heeft dat schip. zooals we in ons vorig nummer konden melden, ook de 5 personen sterke Viglieri-groep weten te bereiken en aan boord te nemen, doch uit een later bericht. dat in het bijzonder in Nederland met voldoening zal zijn ver- nomen blijkt, dat door dit schip ook de Italiaan Sora en de Nederlander Sjef van Dongen, die met hondensleden ter redding van cH cxpeditie-Nobile waren uitqetrok- ken, zijn ontdekt. Op dat oogenblik kon de koers niet gewijzigd worden, doch de Russische kapitein stelde de Zweedsche expeditie die zich bij de Murchison-baai bevond er van op de hoogte, dat er twee mannen op Foyn-eiland kampeerden en spoedig verscheen- het watervliegtuig van Sarko, dat op een klein open watervlak neerstreek. Zij moesten, daar de ronddrij- vende ijsschotsen dreigden het vliegtuig in te sluiten zich haasten aan boord te komen en waren tot hun spijt genoodzaakt de hun nog twee overgebleven honden achter te laten. Twee honden hadden zij moeten slachten om de anderen te voeden en zelf hadden zij er ook twee als voedsel moeten gebruiken„toen hun eigen levensmiddelen en den voorraad die zij voor Nobile en zijn mannen hadden meegenomen op was. Beide mannen hebben van hun ontberin- gen blijkbaar niet veel geleden en zien er flink uit. Omtrent de redding van de Viglieri- groep wordt het volgende gemeld: Donderdagavond te 21.50 uur heeft de Russische ijsbreker ..Krassin" de groep- Viglieri aan boord genomen. Professor Samoilowitsj zag de tent van de vijf schip- breukelingen op drie mijl afstand evenals het wrak van het vliegtuig van Lundborg, Als antwoord op het loeien van de sirenes van de ..Krassin" gaven de Italianen rook- signalen. Toen de ..Krassin" tot de groep-Vig- lieri genaderd was, begaven professor Sa moilowitsj en eenige andere opvarenden onsopgang om het scheermes zou komen vragen. Maar toen hij zich ter ruste legde m de schuur, was hij er van overtuigd, dat hij nooit dan per ongeluk de familie zou te- rugzien. Ze waren eerlijke, gastvrije men- schen, niet oninteressant zelfs, maar het strookte niet met zijn plannen. Hij sliep op den hooizolder en was heel voorzichtig met de lantaarn. Het werd al licht, maar de zon was nog niet op. toen hij over het hek sprong, dat het erf van den weg scheidde. Het kostte hem moeite zijn ontbijt in den steek te laten, maar hij begreep, dat het anders nog moeilijker zou zijn om weg te loopen. Hij troostte zich met de gedachte, dat hij een eindje verder wel iets te eten zou krijgen. „Nu zal ik het dak wel gauw te zien krijgen," dacht hij bij zichzelf. „Dit is on- getwijfeld de groote dag. Stel je voor, dat die conducteur maar iets gezegd heett Na een paar mijl hield hij halt om ii,n uiterlijk eens te inspecteeren. Zijn baard beqon al aardig te groeien. Hij was er van overtuigd, dat zijn gezicht yinl was. maar hij had geen spiegel bij zich. Hi, had niet meer qewasschen sedert hij op weg was en hij'had het volste vertrouwen in het stof van den weg. Alleen zijn kleeren baarden hem zorg en een ha.f uur lang werkte hij er aan. Met behulp van een scherpen stok maakte hij gaten in de elle- boqen en rafelde zorgvuldig de randen uit om ze er echt en oud uit te laten zien. Nadat hij zijn jas flink door het stol ge- rold had. was hij er veel tevredener over. Daarna maakte hij een gat in de kme van zijn broek. Zijn schoenen waren grijs bestoven, maar hij nam bovendien den voorzorgs- maatregel de veters op verschillende plaatsen te breken en weer aan elkaar te knoopen. Den vorigen dag had hij zijn boord en das al weggegooid. ,,'Niu voel ik me meer op mijn gemak,' verkondigde hij de wereld, toen hij weer op stap ging. ,,Tenzij ze heel scherpe oogen heeft. za. ze me wel gelooven. Waarom ook niet Moet iemand dan studeeren voor landloo per Moet hij een diploma hebben Ik heb het volste vertrouwen. dat ze me met open armen zal ontvangen. Tegen twaalf uur kwam het huis op den heuvel in het zicht. Hij was al een tij te voren de rivier overgestoken, bij een breede brug en keek nu uit naar een weg die den heuvel opliep. Min of meer tot zijn spijt had hij zich genoodzaakt gezien een ontbijt te koopen het had hem vijf en twintig cent gekost. Hij had nog tien cent over en uit vrees, dat hij weer in de verzoeking zou komen, had hij ze in de rivier gegooid. Vijf minuten nadat hij het huis in het oog had gekregen, verdween het weer achter den heuvelrug. Eerst een mijl ver der kreeg hij het weer even te zien, maar hij haastte zich niet, want hij zag. dat hij qestadig naderbij kwam en de goede rich- ting te pakken had. Na een poosje kwam hij aan een zijweg, wat precies klopte met zijn berekening. Als hij ver.keerd ging hinderde het nog niet; hij had tijd geno? (Wordt vervolgd.) U Utt.iL <J - IJICCOLCI v«*x 1" V.V.11 i WiMWV.yj -I

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1928 | | pagina 1