AL6EMEEN N1EUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANBEREN.
irrNirmror
Aspirin
No. 8224.
Woensdag 23 Mei 1928,
68e Jaargang,
Sam en zijn schat
ABONNEMENTSPRIJ S;
EERSTEBLAD,
Wegens het
Finksterfeest zal
a.s. Ma&ndag GEEN nummer
ran dit blad verschijnen,
tK UI 1 1ST
Tabletten
Binnen Ter Neuzen f 1.40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 6,60 per jaar
Voor het buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Dit blad vcrschijnt iederen Maatidap-, Wocnsdaq- en Vrijdaqavond.
HANDELSiMORAAL.
Het denkbeeld, dat de moraliteit in den
handel lager staat dan die van andere
maatschappelijke groepen, wordt vrij veel
aangetroften, en dat niet alleen in kringen,
die geheel buiten den handel staan en
daarvan veelal slechts heel weinig begrip
heblben, maar ook zelfs wel bij den han
del zelve.
De waardeering over en weer tusschen
de verschillende maatschappelijke groepen
voor elkaar en eikaars werk, iaat in net
algemeen nogal iets te wensc'hen over. De
waardeering echter, die b.v. onder de in-
tellectueele beroepen als die van leeraren
professoren, artsen of hoogere ambtenaren
wordt gevonden voor den handel, is vaak
al uiterst miniem. Bij ontwikkelde en in-
teHigente menschen uit die kringen kan
men omtrent den handel, zijn taak, zijn
moxaal en zijn inkomsten, denkbeelden
aantreffen, waarvan men staat te kijken.
Wanneer dan ook iemand uit een derge-
lijk millieu door omstandigheden in den
handel terecht komt, is de kans werkelijk
niet gering, dat hij meent in een omge-
ving te zijn geraakt, waar alles geoorloold
is en waar het er slechts om te doen is, an-
deren zooveel mogelijk beet te nemen en
concurrenten er zoo spoedig mogelijk on
der te werken. Anders en eenigszins
pledhtiger gezegd: zoo iemand zal veelal
blijk geven, de moraal-code van den han
del niet te kennen en niet te verstaan..
De (meestal ongeschreven) wetten van
iafcsoen en betameiijkheid in het onderling
verkeer, die voor elke maatschappelijke
groep weer haar bijzonder karakter dra-
gen, zijn voor den handel misschien niet
bijzonder streng, bv. waar het uiterlijke
omgangsvormen betreft, maar op meer es-
senitieele punten zijn zij hier juist strenger
dan voor wel'ke andere groep ook. Niet
omdat de gemiddelde handelaar hooger
staat dan de gemiddelde niet-handelaar,
maar omdat zonder strenge begrippen
omtrent eerlijkheid, betrouwbaarheid, ge-
stand doen van het eenvoudige mondelin-
ge woord en redelijkheid, de handel een-
voudig niet bestaanbaar en uitvoerbaar
zoh zijn.
In geen enkelen anderen kring toch
worden dagelijks een zoo groot aantal ver-
mogensrechtelijke verbintenissen aange-
gaan als in den handel. Van een formeel
contract is daarbij meestal geen sprake,
heel vaak niet eens van eenige schriftelij-
ke 'bevesitiging, en toch worden als regel
deze verbintenissen uitgevoerd, ongeacht
of zij voor- of nadeel brengen. De koop-
man die prijs stelt op zijn goeden naam,
zal zijn verbintenissen nakomen, zelfs al
kost hem dit een kapitaal en zelfs al zou
de andere partij geen behoorlijk bewijs
voor haar aanspraken in handen hebben.
Zeker komt het ook in den handel voor,
dat iemand zich aan een onvoordeelige
afspraak traoht te onttrekken, of iets an-
ders probeert te leveren dan hij heeft ver-
kocht. Absolute eerlijkheid wordt nu een-
maal nergens ter wereld en ook in den
handel niet gevonden. Iemand echter die
herhaaldelijk blijk geeft, dat hij niet zijn
verlies weet te „nemen", zal zich in den
handel nooit een behoorlijke plaats weten
Uit het Engelsch
door
P. G. WODEHOUSE
50) (Vervolg.)
Sam strekte een eerbiedige hand uit.
„Wat heb je een buitengewoon prach-
tigen armzeide hij.
,,Een buitengewoon natten arm.
,Ja, je bent nat", bekende Sam. ,,Nu ik
kan niet anders zeggen, dan dat het mil
erg spijt. Ik handelde om bestwil; te im-
pulsief verkeerd misschien maar toch
met de beste bedoelingen."
,,Nu, dan ben ik er liever niet bij, als je
kwade bedoelingen hebt. Nu, maar zu'lke
dingen moeten zeker gebeuren..."
,,Na een schitterende overwinning
Precies
„Nu moet ik me gauw gaan verkleeden."
„Wacht even", zeide Sam. ,,We moe
ten het even uitpraten. Je geeft nu toch
zeker toe, dat je de bescherming van een
krachtig man noodig hebt?'
..Zooiets geef ik heelemaal niet toe."
,,Niet
,,Maar zoolang Claude Bates je toch be-
laagt, je op den voet volgt, je tuin bin-
nendringt, moet je toch toegeven, dat...'
„Ik zal nog kou vatten
te verwerven. Dit vindt men natuurlijk, en
dat is het ook, maar de meeste kooplie-
den zullen desgevraagd als hun ervaring
vermelden, dat de niet-handelaar er over
het algemeen veel minder bezwaar inziet,
een onvoordeelige afspraak maar eenvou-
dig te negeeren.
Hierop behoeft de handel zich echter
niet te laten voorstaan, want het is lang
niet altijd de stem van het geweten, die
den handelaar eerlijk doet blijven, maar
ook wel vaak de vrees voor het verlies van
zijn goeden naam. Nog eens: de handelaar
is uiteraard niet betrouwbaarder en eerlij-
ker dan een ander, maar de handel maakt
nu eenmaal een hoogen graad van be
trouwbaarheid noodzakelijk. De buiten-
staander, die ten onrechte neerzret op de
handelsmoraal, ziet alleen den handelaar,
die faalt, maar gaat de tientallen anderen,
die er een eer in stellen, hun verplichtin-
gen zoo goed mogelijk na te komen, stil-
zwijgend voorbij, en vergeet bovendien,
dat in zijn eigen kring niet, zooals in den
handel, de eerlijkheid van een ieder da
gelijks voortdurend op de proef wordt ge-
steld.
OPENING ,DER OLYMPISCHE
SPELEN.
In verband met het voorgenomen ver-
blijft in Scandianvie van H. M. de Ko-
ningin, zal Prins Hendrik in opdracht der
Koningjn de Olympische Spelen openen.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
De heer Kersten vraagt een interpellatie
aan over de in den laatsten tijd getroffen
maatregelen ten opzichte van het inter-
communaal autobusverkeer.
Op het verzoek wordt nader beslist.
Aan de orde is de goedkeuring van het
verdrag nopens toezicht op den internatio-
nalen handel in wapenen, munitie en oor-:
logsmaterieel.
De heer J. J. C. van Dijk (a.-r.wijst
op de ongelijkheid in het verdrag, dat wel
wapenhandel controleert, doch fabricage
vrijlaat. Daardoor acht spreker de positie-
der kleine landen verzwakt.
De heer Van Zadelhoff (s.-d.meent,
dat het verdrag aanvaard moet worden
hoe beperkt en gebrekkig het ook is, aan-
gezien het beteekent een eerste stap in de
richting van den vrede.
Minister Beelaerts van Blokland be-
treurt het, dat geen regeling is tot stand
gekomen betreffende de controle op den
aanmaak van wapenen, doch is gaarne
bereid aan een dusdanige regeling mede
te werken, Daar ons land bovendien in
eigen behoefte voorziet, levert de aan-
vaarding van het verdrag geen gevaar op.
De heer L. de Visser (comm.) meent,
dat langs dezen weg niets bereikt wordt
voor ontwapening.
Dr. De Visser (c.-h.) ziet in 't ontwerp
geen perspectief voor de versterking van
den vrede. Spreker acht het ontwerp ten
voordeele van de groote mogendheden.
De heer Marchant (v.-d.ziet in par-
ticuliere wapenfabricage een gevaar voor
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Wefger namaak en let er op dat op elke
tablet het woord "Bayer" staat. Prijs 75 cts.
Natuurlijk Dat ik daar niet aan
dacht. Ga alsjeblieft dadelijk naar bin-
nen."
■Ja."
„Maar wacht even", zeide Sam. „We
moeten hier nu even een einde aan ma-
ken. Hoe kom je er eigenlijk bij om niet te
begrijpen, dat jij en ik voor elkaar be-
stemd waren van het begin der Schep-
ping af Ik heb heel ernstig en diep over
deze zaak nagedacht, en ik snap niet, dat
jij het niet net zoo inziet. Om te beginnen,
lijken we ontzettend op elkaar, we hebben
denzelfden smaak
„Zoo
Natuurlijk. Bijvoorbeeld, we hebben
allelbei ontzettend het land aan Claude
Bates. Dan hebben we allebei een voor-
keiur voor het buitenleven. Vogels, zuiden-
winden, boomen, bijen daar ben je dol
op en ik ook... Ik heb maar een verlangen,
genoeg geld te verdienen om een hoeve
te koopen en heereboer te worden. Zou
je dat niet leuk vinden
,Je schijnt me goed te kennen."
„Ik heb navraag bij je oom gedaan."
,,Voeren oom en jij wel eens wat uit op
het kantoor Jullie schijnt eeuwig samen
te praten.
,,Als je bezig bent met een blad als ,,Het
Huisgezin" in elkaar te zetten, dan is nu
en dan een klein respijt, een ontspanning
der hersenen noodzakelijk. Anders zou de
machine weigeren op den duur. En dan
praten we, en als we babbelen, spreken
we natuurlijk over jou.'
ons land. Spreker heeft geen reden het
verdrag niet te aanvaarden.
De heer Albarda (s.-d.) wijst op den
Balkan, waar kleine staten voortdurend in
onrust zijn. Het verdrag maakt, dat de
bewapening van die landen bemoeilijkt
wordt.
Minister Lambooy *gt, dat het ont
werp voor Nederland feitelijk geen nieuws
brengt. Uit defensiebelangen is er geen
bezwaar dit tractaat te aanvaarden.
Minister Beelaerts dringt aan op aan-
vaarding in het belang van de Volken-
bondsgedachte.
Het ontwerp wordt aangenomen met 64
tegen 15 stemmen.
.DE TELEGRAAF' EN MINISTER
VAN DER VEGTE.
Naar ,,Het Volk" verneemt, heeft de
Minister van Waterstaat, de heer Van der
Vegte, aan 't bestuur van de V. A. R. A.
verzocht voor den mikrofoon geen actie
tegen ,,De Telegraaf' meer te voeren.
De Minister vroeg dit, omdat ,,De Tele
graaf" hem. dien zij eerst uitgescholden
heeft, verzocht om bescherming tegen de
actie der V.A.R.A., waarvan zij schade
ondervindt, terwijl_ zij niet in staat is zich
op dezelfde plaats' te verweren.
ST. RAPHAEL'S FEEST.
Het feestcongres ter gelegenheid van
het 25-jarig bestaan van den Ned. R.K.
Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel
j ,,St. Raphael" is Zaterdagmorgen op luis-
terrijke wijze ingezet. Vele afgevaardig-
den waren naar de Hertogstad gekomen
om het jubileum mede te vieren.
In het Concertgebouw, waar de verga
dering wordt qehouden, sprak de Bonds-
voorzitter, de lieer J. Hellemans, des och-
tends om 10 uur een openingswoord,
waarbij hij in het bijzonder de afgevaar-
digden uit Duitschland, Frankrijk, Oos-
tenrijk, Hongarije en Belgie welkom
heette.
De heer Nijkamp kwam namens het ver-
bondsbestuur comp'ime*. teeren, terwiil de
heer A. Kersten als vertegenwooraiger
van de recipieerende afdeeling hartelijke
woorden richtte tot vereeniging en bestuur
en daarbij een fraaie oorkonde aanbood.
De Minister van Waterstaat gaf telegra-
fisch kennis van verhindering, maar zal
zijn referendaris sturen, om zijn geluk-
wenschen over te brengen.
Om kwart over tien trad de bisschop
van den Bosch, Mgr. Diepen binnen, voor-
afgegaan door een deputatie van het
hoofdbestuur. Mgr. Diepen kreeg spoedig
het woord om St. Raphael hartelijk wel
kom te heeten. Spreker is aangenaam ge-
stemd, dat men den grooten voorganqer-
adviseur Mgr. Mutsaers een blijvende hul-
de heeft wiilen brengen, door de stichting
van het monumentale herstellingsoord, dat
straks zal verrijzen.
De heer G. J. Priist uit Utrecht bood
namens de monumentcommissie het ge-
schenk aan, waarvoor werd bijeengebracht
een bedrag van f 83.323,06: Mevrouw G.
Haen namens de vrouwen van den bond
een schitterend vaandel, ontwerp van Joek
j Claes, uitgevoerd door het kunstatelier
Lambrichts te Roermond.
De adviseur-pastoor H. J. M. Donders
bracht een vaandelgroet. Onder stormach-
tige toejuichingen werd pastoor Donders
gehuldigd bij gelegenheid van zijn 25-jarig
jubileum als onbezoldiqd hoofdredacteur
van het vakorgaan. Het hoofdbestuur
bood hem een couvert met inhoud aan, de
redactiestaf een schilderij van den schilder
F. Slager. Pastoor Donders dankte be-
wogen.
Hij stortte den inhoud der enveloppe in
het Mgr. Mutsaersfonds, om in het her
stellingsoord een buste te plaatsen van den
geliefden adviseur. Hierna volgde ovatie
..Waarom
Omdat ik nergens anders belang in
stel. Nu, om dan weer bij het uitgangs-
punt terug te komen, we lijken zooveel
op elkaar..."
„Maar men zegt, dat contrasten altijd
samen trouwen."
„In „Het Huisgezin" wordt dat oude
idee vernietigd. Als ze antwoordt aan
,,Beangstigd" (Wigan) in dit laatste num
mer, zegt tante Isabella precies het omge-
keerde".
,,Ik heb me vaak afgevraagd, wie tante
Isabella toch wel zijn mocht."
„Ja, als redacteur van „Het Huisgezin"
mag ik geen redactiegeheimen verklap-
pen. Je moet nu maar aannemen, dat tan
te Isabella deskundig is.. Zij weet het. Ze
weet eigenlijk alles."
„Zou ze ook weten, dat ik bezig ben
longontsteking te krijgen
,,Lieve hemel Dat verqeet ik heelemaal.
Ik mag je hier niet langer ophouden."
,,Neen. Dag."
Wacht nog even", zeide Sam. ,,Nu we
het er toch over hebben, wilde ik je nog
even vragen, of je tante Isabella's be-
schouwing gelezen hebt tegen Romeo
(Middlesborough)
,,Ik heb dit nummer nog niet gezien.
,,Zoo, nu het komt er dan op neer
ik 'citeer uit het geheugen dat het geen
kwaad kan als een jongmensch een rneis-
je meeneemt naar de komedie, als het
tenminste een middagvoorstelling is. In-
tegendeel, het meisje zal dat aardig en
op ovatie. De afdeelinq Tilburg schonk
f 1000 voor het oord, Amsterdam f 500.
•Mgr. Diepen gaf den bisschoppelijken
zeggen waarna de voorzitter deze eerste
verqadering sloot.
Des middags van 3 tot 5 uur hield het
hoofdbestuur van St. Raphael in het Con-
certgebouw receptie, waar vele autoriteiten
van hun belangstelling deden blijken.
i Zondag is de viering van het zilveren
jubile van den Ned. R. K. Bond van
Spoor- en Tramwegpersoneel St. Raphael
voortgezet. Duizenden deelnemers kwa-
men uit alle deelen des lands naar Den
Bosch. De treinen hadden daarvoor extra
versterking gekregen.
j Om twaalf uur droeg de Bisschop in de
Kathedraal een H. Mis op, waaronder
i Pastoor Donders eene predicatie hield
daarin o.a. gebed vroeg voor een der deel-
nemers, die op weg van Heerlen naar Den
j Bosch in den trein plotseling overleden
I was. Na de Mis werd het nieuwe vaan
del van den Bond door den Bisschop ge-
wijd.
Terwijl de heer Van Balkom den St.
Jansbeiaard bespeelde, stelde op de Para
de de stoet zich op voor de groote betoo-
ging door de stad. Een kleine honderd
afdeelingen met nog een grooter aantal
vaandels, een lOtal muziekkorpsen en een
9000tal personen, namen er aan deel. On
der het trekken werd een hulde gebracht
aan 't H. Hart-monument op het Juliana-
plein, waar een groote bloemenmand werd
neergezet.
Om twee uur werd het hoofdbestuur ten
stadhuize door het gemeentebestuur ont-
vangen. De burgemeester Mr. F. J. van
Lanschot sprak de vertegenwoordigers
van den bond hartelijk toe, waarvoor de
bondsvoorzitter de heer Hellemons dankt.
Vanaf het bordes van het stadhuis werd
daarna het defile van den stoet gade-
geslagen.
De betooging werd besloten met een
openlucht-bijeenkomst in het Plantsoen.
Hier hield kapelaan J. G. A. Mets uit
Zwolle een geestdriftige gestemde rede
waarin hij het onderwerp behandelde: Uit
kracht van onzen godsdienst en uit kracht
van onzen godsdienst alleen kan en moet
een organisatie goed werk doen.
De heer Hellemons sprak daarna een
dankwoord en wekte de spoormannen op
voort te gaan, het hoofd koel en het hart
warm, voorwaarts tegen alle reactie en
naar de grootmaking van eigen stand en
de maatschappij.
Het feest werd besloten met een con
cert op de Markt, aangeboden door het
gemeentebestuur, en een feestavond door
de Bossche afdeeling.
DE GEMEENTESECRETARIS VAN
HALSTEREN.
In de vergadering van den gemeente-
raad van Kalsteren werd besloten met 7
tegen 4 stemmen den secretaris, den heer
A. van Hoek. in de gelegenheid te stellen
binnen acht dagen vrijwillig heen te gaan.
Indien hieraan niet zal worden voldaan
zal de raad van het besluit van Ged. Sta
ten. waarbij de goedkeuring van het
raadsbesluit het ontslag van den heer v.
H. werd onthouden, in beroep te gaan bij
de Kroon.
INVOERREOHT OP KLOMPEN.
V-erschenen is de memorie van ant-
woord op voorloopig verslag betreffende
het voorstel van wet van de heeren Fles-
kens en Smeenk tot tijdelijke heffing van
een invoerrecht voor k.lompen.
De voorstellers zeggen daarin met dit
voorstel geen partij te kiezen in den strijd
tusschen vrijhandel en protectie in 't al
gemeen. Naar hun oordeel staan de za-
ken hier geheel anders dan bij het ont-
prettig vinden. Nu is het morgen Zater-
dag en ik heb twee plaatsen in den Win-
tertuin besproken. Ga je mee
..Zegt tante Isabella niet, wat het be
teekent, als het meisje de invitatie aan-
neemt."
..Dat wil zeggen, dat ze min of meer
-a, nog niet heel erg, maar toch wel
iets voor het jongmensch in kwestie
gaat voelen."
„Zoo. Dat is nogal ernstig. Daarover
moet ik eerst eens denken."
Natuurlijk. En nu zou ik je raden, om
je gauw te gaan verkleeden, je bent
heusch noornait."
„Inderdaad, dat ben ik. Je schijnt alles
te weten, net als tante Isabella."
..Misschien lijken we op elkaar", zeide
Sam.
Snert Todhunter kwam Sam tegen,
toen deze Mon Repos weer binnenkwam.
„0, ben je daar", zeide Snert. ,,Daar
was iemand voor je, een oogenbilik ge-
leden."
,,Nou, een jong vrouwmensch, dat aan
de deur kwam, maar ik zag een dikken
kerel, ergens bij het hek."
,,Mijn oude vrienden. Thomas G. en
juffrouw Gunn zeker. Hebben ze geen
boodschap achtergelaten
,,Neen. Ze vroeg me, of je thuis was.
En toen ik zei, dat je wel ergens uithing,
zei ze, dat het er niets toe deed."
3.
Avond-apparteinenten van Lord Tilbu
ry.
werp inzake de heramische Industrie. Het
groote verschil is allereerst, dat de kloei-
pen in het geheel niet belast zijn en dus
de invoer den meest volstrek^en zin vrii
is, wat bij het aardewerk niet het geval
was. Bovendien betreft het hier een indus-
trie, die uitgeoefend wordt door financiee!
zeer weinig draagkrachtige personen e«
die voor het overgroote deel als kleine
huisindustrie kan worden beschouwd,
waarmede eenige duizenden personen ee»
schamel stukje brood trachten te verdie
nen. Voorts is er van een technisch tekort-
stelling geen sprake.
De voorstellers deelen niet het inzicht
van sommige leden, dat de regeering bb
aanneming van het voorstel niet zou kun-
nen medewerken aan de uitvoering daar
van. Er kunnen voor de regeering thans
redenen zijn om niet zelf met eene invoer
recht te komen.
Naar de meening der voorstellers is im
gevallen als deze ingrijpen van de .over-
heid gemotiveerd, indien:
a. de betrokken Industrie inderdaad in
een noodtoestand verkeert;
b. deze toestand het gevolg is van bui-
tenlandsche concurrentie onder abnormale
omstandigheden buiten de schuld der bin-
nenlandsche industrie en
c. aanwijsbaar is, dat de abnormale
concurrentie slechts tijdelijk zal zijn, zoo-
dat met succes tijdelijke hulp kan wordea
gebracht om de moeilijke periode door te
komen.
Uitvoerig wordt uiteengezet, dat bij dt
klompenindustrie aan al deze voorwaarder
voldaan wordt.
Gewezen wordt o.m. op het gebrek, dat
geleden wordt in klompenmakersgezinnen
die vroeger een behoorlijk bestaan hadden
op het verkoopen door velen met verlies
om te kunnen voorzien in de allereerste le-
vensbehoeften, op de lage loonen, op het
werken van halve dagen door bedrijven,
op het terugloopen van het aantal onder-
nemingen en het aantal der daarin werk-
zamen, op het rapport van den Nijver-
heidsraad, waaruit blijkt, dat de klompen
industrie inderdaad in een noodtoestand
verkeert.
De invoer van klompen (bijna uitslui-
tend uit Belgie) bedroeg in 1921 2.352.380
K.G., in 1922 2.860.000 K.G., in 1923
3.763.000 K G., in 1924 4.047.000 K.G., in
1925 3.440.000 K.G., in 1926 3.911.000
K.G., in 1927 3.805.000 K.G
Voor het eerste kwartaal van 1928 be-
draagt het invoercijfer 859.000 K.G.. ter
wijl in het eerste kwartaal van 1927 de in
voer 752.000 K.G. beliep. Er is dus voor
deze drie maanden een stijging van rurim
14 pet.
De voorstellers bestrijden uitvoerig het
betoog van de Kamer van Koophandel te
Amsterdam, welker beweringen ondeugde-
lijk worden genoemd en wijzen vervolgens
op de moeilijkheden, die de klompenindus
trie ondervindt bij het aanschaffen van
grondstoffen, op den abnormalen uitvoer
van klompenhout,
De abnormaal lage loonen in het BeN
gische bedrijf zijn de oorzaak der groote
concurrentie.
Voorts wijzen de voorstellers er op, dat
de productie in ons land onder veel bezwa-
rende voorwaarden plaats heeft dan in
Belgie. De productiekosten van 100 paar
klompen in Belgie bedragen ongeveer 55
in ons land daarentegen ongeveer f 84. De
factorloon is in dit bedrijf de allesbeheer-
schende. De Nederlandsche loonen per
100 paar klompen zijn meer dan 100 pet
hooger dan die, welke in Belgie wordei'
betaafd. Met dit al kan in het klompen-
makersbedrijf hier te lande echter van een
behoorlijk loon niet gesproken worden
Bij een gemiddelde arbeidsduur van 50 uur
..Ja. Ja. Hier is Lord Tilbury. Spreek
ik met jou, Twist? lets te rapporteeren7"
„De keukenmeid van de juffrouw is net
hier geweest met een bericht. De juffrouw
gaat morgenmiddag met mijnheer Shotter
naar de comedie."
,,Bah zeide Lord Tilbury
Hij hing den haak op en bleef een
oogenblik in diep nadenken verzonken
Toen nam hij een snel besluit, hij ginq'
naar zijn schrijfbureau en nam een tele-
gramformulier.
iHet stellen van het telegram kostre
hem wat hoofdbreken. De eerste redac-
tie was zoo beknopt, dat hij het zelf nief
begrijpen kon. Hij verscheurde het for
mulier en besloot, dat hier geen plaats
was voor die zuinigheid, die zelfs de meest
gefortuneerde menschen betrachten, als
het een telegram geldt. Hij nam dus een:
ander formulier en alle zuinigheid in den
wind slaande, deelde hij den heer Pyn-
sent mede, dat niettegenstaande alle va-
derlijke zorgen van steller dezes zijn neef-
je heimdijk weggeslopen was en een lief-
desgeschiedeniis had aangeknoopt met een
meisje in een voorstad. Hij verwachtte
van den heer Pynsent bericht, hoe zijn
gedragslijn wezen moest.
Deze redactie voldeed hem. Het was
een knap stuk werk. idij belde een onder-
geschikte en zond hem naar het telegraaf-
kantoor.
(Wordt vervolgd.)
r-%6*
NEUZENSCHE COURANT
de onovertroffeit
pljnstlllers
