ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR 2EEUWSCH-VLAANDEREN.
Vezetzalff ?JL
No. 8181.
Vrydag 10 Februa i 1928
67e Jaargang
abonnementsprijs
Jezus' kracht.
EERSTE BLAD.
BINNENLAND.
BUITENLAND-
gesmette, roode huid kindir.n
Zoudt ge op die manier Uw
kostbaar horloge
moedwillig be&chadigen?
DE BEGRAFENIS
VAN PROF Dr LORENTZ.
V-r
CO U RANT
Voor binnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanaen Voor Ouiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetalinf fr. per post 10,60 per ja.
V *t buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetahng.
Dl* t»lad verssMflnt - 1 -• n 4 'Voensda<- en VeOdag''
d.
Wij hebben in een vorip artikel iets
mopen zeppen over jezus' pezondheid, en
daarbij speciaal de aandacht pevestipd en
Wet oop peslapen op Zijn lichamelijke
gezondheid. Thans willen wij oak eens
iets scbrijven aver jezus zielekracht en
ffeesteskracht.
Carlyle moet erpens peschreven heb
ben, dat iemand een man is naarmate hij
de vrees overwonnen heeft, en als wij dit
ala juist aannemen en erkennen, was Jezus
aeker een man. ja zelfs krijpen wij bij het
lezen van de evanpelien, die ons s Hei-
lands leven en levenshoudinp teekenen,
sterk den indruk, dat Jezus nooit de vrees
heeft behoeven te overwinnen. Hij was
de vrees meester, en kon uit kracht van
deze superioriteit ook telkens tot anderen
aeppen: Vrees niet! Een, die tot Hem
lew am met allerlei vrapen en moeilijk-
heden, die misschien wel een beetje op
stikvrapen leken, bepon zelf met te zep:
jjen: Meester, wij weten, dat pij waar-
•ehtip zijt, en den wep Gods in waarheid
leert en naar niemand vraapt; en vriend
em vijand waren het ten deze volkomen
eens. Hij, koninp, niet van eenip aardsch
koninkrijik, maar koninp in het rijk der
Waanheid, had een prooten en sterken
ain voor waarheid en werkelijkheid.
Telkens en telkens krijpen wij in Jezus'
levenspes'chiedenis voile pelepenheid om
Zijn moed te bewonderen. Als Hij bij-
voorbeeld aanzit aan den disch, niet alleen
bij tollenaars en zondaars, Zijn vrienden,
maar ook bij een Farizeer, die een pezwo-
rcn vijand van Hem is, dan ziet Hij de
hlikken van al deze menschen wel depe-
lijk op zich pericht, maar schroomt Hij niet
am een zoo pevaarlijk onderwerp aan
te snijden als de kwestie van de Sabbats-
rust. josephus verhaalt, dat er ten dape
van jezus' omwandelinp 6000, zeppe: zes-
duizend Farizeers waren. De Heiland
vreest hen peen oopenblik. En haast nop
meer moeten wij jezus' moed bewonderen,
als Hij in een van de synapopen een ver-
lam de in het midden stelt, en ook dan
weer, op zoo'n Sabbat een penezinp ver-
rieht ten aanschouwe van al Zijn tepen-
sbanders. Het zou de moeite waard zijn
om eens een lijstje te maken alleen reeds
van al die moedipe en uitdapende uit-
drukkinpen, die de Meester pebruikt heeft
juist op het punt van de Sabbatskwes'ie.
En het is te beprijpen, dat de mededee-
linp van den evanpelist juist moet zijn,
die zept, dat zij alien vervuld werden met
uitzinnipheid, en te samen er over spre
ken, wat zij Jezus doen zouden (Luk. 6
11).
Op de uitdapinp van de zijde van Sad-
duzeeers en Farizeeen, die ditmaal on-
danks alle proote en d'ieppaande verschil-*
lea nu het maar tegen jezus pinp, heel
broederlijk samenspanden, en vroepen, of
Jezus hun een teeken uit den hemel wilde
geven, paf Jezus een harde weiperinp. die
ken tot nadenken en beschamirip had kun-
»en brenpen. En als zij het nu dachten
te zullen winnen, en overwinnin^s-zeker
tot Hem kwamen met de vraap, of het qe-
oorloofd was, den Romeinschen keizer
schatten te peven, ontvinpen zij een be
ach eid, dat jien in de schuld stelde, doch
den Heiland peheel vrij uit deed paan, ook
al bepreep Jezus vooru.it, dat het weiperen
van deelnemen aan welke revolutie ook
den bodem zou inslaan aan al Irsaels ver-
wachtinpen en strevinpen.
Nooit bespeuren wij in Jezus' leven dan
•ok maar de minste of perinpste anpst.
Hij zap werkelijk den menschen niet naar
de oopen, en vroep zich niet bezorpd af,
wat zij hier- of daarvan zeppen ouden.
Hij leefde rustip voort, zooals hart en qe-
weten Hem inpaven, en Hij vroep alleen
maar naar den wil en naar de poedkeurinq
van Zijn hemelschen Vader. Dat anpstipe
vrapen naar ,,wat de menschen er van
aeppen of denken zouden" was Hem te
eenenmale vreemd, en het moet als een
heldendaad worden beschouwd, dat Jezus
een tollenaar riep tot discipel.
En dan mopen wij ook wel eens letten
op de woorden van Jezus, die Hij pericht
keeft tot Zijn tepenstanders, aan hun
adres. Velen hebben van den Zoon des
Menschen een min of meer weeeqe voor-
stellinp. Zij stellen Jezus en in hun be-
schrijvinpen en op hun teekeninpen en
schilderijen meer voor als een vrouw dan
als een man; Hij lijkt dan iemand te zijn,
die meer poedip is dan poed; iemand, die
alles of tenminste heel veel door de vin-
ters zap, iemand, die nooit eens een hard
woord kon spreken, of nimmer kon toor-
nen. De werkelijkheid is echter totaal
anders.
En nu wist Jezus niet alleen te leven,
Hij wist ook te sterven. De bekende
Duitscher Acndt moet pezepd hebben:
,,Wie weet te sterven, wie durft te ster
ven, die kan een tyran meester-worden".
Nu, Jezus wist te sterven, Hij durfde het.
Van een Boeddha. die het lijden en in
het lijden ook eipenlijk het leven schuwde,
staat Jezus mijlen-ver af. Vooral de
evanpelist Markus teekent ons Jezus' qanq
fNGEZONDEN MEDEDEELINGF
Rooept Fa. v. d. V« Ida, Apothekar
ten doode op zoo meesterlijke wijze. Wij
drukken hier dat vers letterlijk af, het heet
in Markus 10 32: ,,En zij waren op den
wep, oppaande naar Jeruzalem, en Jezus
pinp voor hen, en zij waren verbaasd,
en Hem volpende, waren zij bevreesd".
Jezus' volgeiingen heeten daar verbaasd,
en zij zijn bevreesd: bij den Heiland zelf
echter rnerken wij peen spoor noch van
die verbaasheid noch van die vrees. Met
krachtipen moed heeft Jezus ook de eerste
schrede pezet op den lijdenswep. En men
map veilip aannemen, dat de tegenstand
van de vijanden en de schuwheid van
Jezus' medestanders Zijn moed en kracht
nop eer hebben pestaald dan verminderd.
Ook is het merkwaardip, zooals de Hei
land tot het laatste toe bezip is pebleven
om de menschen voor Zich en vooral voor
Zijn zaak te winnen. Het woord, ons
overpeleverd als te zijn pericht tot den
stadhouder Pontius Pilatus: „Zept pij dit
van uzelven, of hebben het u anderen van
mij pezepd", is daar ten bewijze.
Jezus durfde niet alleen te sterven,
het is nop veel sterker en moediqer: Hij
heeft willen sterven. Zelf is Hij het ge-
weest, die de bruppen achter zich afbrak
en de schepen verbrandde; Hij was het,
d e Judas aanzette, om het voorqenomen
plan van het verraad met spoed ten uit-
voer te leppen, Hij was het ook, die tot
depenen, die Hem kwamen gevanpen-
nenlen, het woord sprak: „Indien pij dan
mij zoekt, zoo laat dezen heengaan". Van
een Mozes is het bekend, dat hij petracht
heeft met allerlei verontschuldipinpen en
onder het aanvoeren van tal van bezwa-
ren zijn roepinp te ontpaan. Van een Elia
is het niet minder bekend, hoe hij oogen-
blikken van diepe moedeloosheid heeft ge-
kend, waarin hij meende slechts alleen te
zijn overgebleven en waarin hij zichzelf
niet beter achtte dan zijn vaderen. Van
Jezus weten wij dergelijke dingen echter
in het peheel niet.
En nu kan men den moed en de door-
zettinpskracht van Jezus ook zoo uitste-
kend peilen uit de woorden, die Hij richtte
tot Zijn discipelen, als Hij onder meer van
hen eischte, dat zij vader en moeder, broe-
ders en zusters, ja ook zelfs hun eigen
leven zouden haten, d.w.z.: er volkomen
los van zouden zijn, en bereid zouden" zijn,
dat ten offer te brenpen, liever dan hun
roepinp te mispaan. Hun oog zouden zij
moeten willen missen, hun hand of voe'
moeten afhouwen, liever dan, de twee
oopen, de twee handen of de twee voeten
hebbende, schade te lijden aan hun ziel
„Venblijdt en verheupt u", sprak Jezus,
,,als Zij u vervolpen, en liepende alle
kwaad tepen u spreken om mijnentwil
Dit zijn alles woorden. pesproken tot dap-
peren, maar ook door een, die zelf zeer
dapper was. Nu is het merkwaardip. zoo
als vooral in den laatsten tijd alom en
ook in ons land als 't ware een rocp op-
paat om ,,mannelijk Christendom". De
apostel Paulus heeft vermaand: ..Weest
dan mannelijk, en zijt sterk Zoo'n ster
ken man ziet men in Jezus voor zich. Hij
was nimmer aan stemminpen onderhevip.
Hij paf nimmer volkomen toe aan zijn ge-
voel. Ook al teekent Johannes Hem als
denpene, die weent bij Lazarus' praf, een
oopenblik later beveelt Jezus toch weer,
en peen oopenblik verliest Hij zijn Gods-
en zelfsvertrouwen. Zoo heeft Luther
het bekende ,,Onze Vader" terecht een
echt mannelijk gebed penoemd. Wat
straalt er een kracht en een moed in door,
hier wordt niet pekropen of gevleid, hier
is een aan het woord, die weet, wat Hij
wil.
Heeft Jezus wel eens petoornd? Onge-
twijfeld. Er zijn tal van bewijzen uit den
bijbel daarvoor aan te voeren. Frenssen
pinp echter weer veel te ver, als hij her
zoo zept: „Nu is Hij (Jezus) zijn thuis
kwijt. En sinds, die dagen had Zijn ge-
laat altijd een trek van hevigen toorn".
Men doet echter verkeerd, als men Jezus"
toorn los ziet van Zijn liefde. Jezus had
niet het eene oopenblik zeer lief om dan
een volgend oopenblik hevip te toornen,
Neen, toorn laaide in Hem op uit een bodem
van liefde; en Zijn toorn pinp tenslotte
toch ook altijd weer over in liefde en lief-
debetoon. Nooit was Jezus buiten-zich-
zelf, ook al hebben zijn tepenstanders ook
dat wel eens beweerd. Gewone, mensche-
lijke toorn heeft iets zondips; dat, wat bij
ons toorn toch weer tot iets verkeerds
maakt, ontbrak echter bij Hem. Bij ons
ontbrandt toorn allicht over iets wat ons
trof; bij Jezus was het peen toorn om iets
wat Hem persoonlijk trof; daar was het
boosheid om beleediging God of Zijn eer
aanpedaan.
En toch kon deze zelfde Jezus ook zoo
ontzaglijk week en zacht zijn! Wij ver-
meldden het reeds, hoe Hij weende bij het
praf van Lazarus, die Hem buitenpewoon
dierbaar was. En Jeruzalem, dat ten on-
dergang gedoemd was, kon Jezus niet zien
zonder te weenen, en het dieppevoelende
woord te spreken: .Jeruzalem, Jeruzalem,
pij, die de profeten doodt en steer.ipt wie
tot u gezonden zijn, h ie menipmaal heb
ik Uwe kinderen wilier, bijeenvergaderen
pelijk een hen de kiekens bijeenverpadert
onder de vleugelen, doch pij hebt niet
gewild!" Welk een diep en zacht mede-
iijden had Jezus met al v-% die treurden of
rouwden, en nop mid&W onder de pewel-
digste dreipementen en fcrafredenen denkt
Jezus er aan, hoe missc lien vrouwen, die
een kindje wachten of die er pas een ge-
kregen hebben, ook zullen moeten weg-
vluchten en dat dan nodj wel in den win
ter!
Vol teer en fijn pe oel beveelt Jezus
Zijn discipelen, om, Is zij straks paan
rondtrekken met de boodschap des heils,
niet te paan trekken van het eene huis
naar het andere, maar hun verblijf te
houden in een en dezelfde woning, en
eveneens getuigt het .van diep pevoel, als
Jezus in Zijn hoopepritsterlijk pebed ei
God voor dankt, dat er van al Zijn jon-
geren slechts een verloren is gegaan.
En zoo vinden wij dan ook nergens een
soort ,,bravour", een soort uitdapen van
leed of smart of pijn, neen, Jezus klaagt er
zelf over, dat de vossen holen hebben en
de vopelen des hemels nesten, doch dat
de Zoon des menschen niet heeft. waar-
Hij het hoofd zou nederlenqen. En in
Gethsemane Vroep Jezus wel degelijk om
het mede-waken en mede-bidden van Zijn
jonperen.
Nop een ding zij hier ten slotte pe
noemd. Het is door iemand eens zoo
aardip en juist pezepd: Van menschen,
die mopperen en klaqen en morren paat
zeker peen kracht uit om anderen te wer-
ven. Vriendelijkheid moet wel op al
Jezus' daden en woorden het stempel heb
ben gedrukt. Van Jezus' eerste rede in
Zijn vaderstad Nazareth staat geschre-
ven, dat de lieden zich verwondeiden
over ,,de aangename woorden, die uit Zijn
mond voortkwamer' En heel sterk is in
datzelfde verband wel een plaats, waar
men tot nu toe veelal pver heen gelezen
schijnt te hebben. Bij dat optreden te
Nazareth las Jezus voor het gedeelte uit
het aangegeven onderwerp, dat voor
dien dap was vastpesteld. Jeseja 61.
Maar als wij nu wat nauwkeurip nagaan,
is er een proot verschil tusschen datpene
wat Jezus voorlas en wat in Jesaja 61 qe-
schreven staat. In Jesaja 61 heet het:
„De Geest des Heeren is op mij,
daarom heeft Hij mij peza'lfd; Hij heeft mij
gezonden om een blijde boodschap te
brenpen den zachtmoedigen, om te ver-
binden die verbroken zijn van harte; om
den gevanpenen vrijheid uit te roepen, en
den pebondenen opening der pevanpenis;
om uit te roepen het jaar van het welbe-
hapen des Heeren, en den dap der wrake
onzes Gods: om alle treuripen te troos-
ten". Maar als men voor het Nieuwetes-
tamentisch verhaal napaat, is het zeker
merkwaardip: dit alles wordt daar opge-
somd, maar weppelaten, en onpetwijfeld
met opzet weppelaten wordt daar de zin-
snede over den .,dag der wrake onzes
Gods".
Jezus' moeflige en mannelijke boodschap
is een boodschap van kracht en vol
vreugde.
INGEZONDEN MEDEDEELINGF
EERSTE KAMER.
Vergadering van Donderdag.
Bjj den aanvang van de vergadering hrergfc
de voorzitter hulde aan de nagt-dachtems
van prof. Lorvntz. waarbij namens de re-
geeTing Minister Slottmaker de Bruine zieh
aansluit.
Aan de orde is bet vaccinatie-ontwerp.
De heer Rink (V. B.) wijst erop. dat de
ongevaarlpkheid van vaeciuatie niet vast-
stnat, hetgeen niet zeggen wil, datgevaar-
lgkhe d wel vaststaat. Spr. stelt tegenover
het problematieke gevaar bij vaccinatie het
zefcere gevaar bjj niet-vaccinatie. Ver-
slapping van de vaccinatie gewoonte be-
teekent het binrenbalen vaD de pckken.
De heer Verkouteren (c. h.) voorspelt,
dat duizenden na deze wet de vaecinatie
ov-rbodig zullen aobten en noemt het ge-
neesmiddel erger dan de kwaal.
De heer Wihaut (s. d.) wmecht z'ch niet
te verzetten, hoewel hij de verantwoorde-
lijkheid voor het ontwerp zeer zwaar acht.
De heer Blomjous (r. k.) ziet in de sta-
tistiek der gevallen een reden om voor te
stemmen.
De heer De Veer (a-r.) wijst erop dat
de Minister na de adviezen, hem gegeven,
niei anders kon doen, dan met dit ontwerp
komen.
Minister Slotemaker de Bruine wijst er
op, dat het principe buiten deze zaak staat.
Spr. is geen tegens arder van vaccinedwarg,
maar meeut. da' deze (bans niet te hand-
haven is. Bij wjjst op de deskund'ge ad-
viezen en op de gt-legerheid die openblijft
om zmh te den vaccinepen.
Het ontwerp wordt aangenomen met 22
tegen 11 stemmen.
Aan de orde zjjn de ontwerpen inzake
En toch moeten vaok Uw spieren - die nog
fijner zijn bewerktuigd dan een chrono
meter - eensterkerestofwisselingsvorming
verdragen.
Aspirin-tabletten geven direkt baat,
zij bewerken dat het bloed krachtiger
door de spieren stroomt en maken die
weer lenig.
Men vrage echter steeds de
echte Aspirin-tabletten in
de origineele verpakking
"aoj*", met hei Bayerkruis
en den oranje band.
Prijs 75 cts.
uitbreiding van de terreinen der Ned. Ind.
Aardolie Maatschappij.
De heer Van Embden (v. d.) betreurt het,
dat de regtering geen aanleiding vond om
de statuten van de JN.l.A.M. te herzien,
volgens welke de Staat met handen en
voeten gebonden is
Minister Koningsberger beantwoordt eerst
eemge vragen van den heer MeDdHs en zegt,
dat het inniatief om Bonjoe onder te brengen
by de N.l.A.M. is uitgegaan van de regtering.
Voor berziening van de statuten ziet spr
geen aanleiding. Wel zegt hij toe den
termijn niet te ver'engen zoolang hij het
bewind voert.
Men me dt uit Haarlem van gister.
H-denochtend te 11 uur hadden duizenden
belangstelleoden zich om en na ij het huis
van Prof. Lorentz verzatneld. De politie
had uitgebreide voorzorgscnaatrpgelen voor
de aizet ing getroifen. Langzaam reden
toen de ve grijtuigpn voor terwgl de klokken
van de St. Bavo begonnen te luiden. Eerst
verscheen er een wagen vol bloemen, die
in groote boereelhecien opgepakt lagen.
Daarna werd de baar uit het raam in de
lijkkue 8 gebraeht.
In het eerste der volg ijtuigen had plaats
geDomen jhr. J. W. G Boreel v. Hoge-
landen, als vertegenwoord ger der KoniDgin.
In het fweede was gezeten luit. t. z. J. W.
Termijtelen, vertegen woordiger van Z. K. H.
de Prios der Nederlandenin het derde
tot en met het zevende rijtuig waren de
familieLd n gezeten o.a mevr. Lorentz,
en in de volgende koetsen jhr. mr. dr.
N. C de Gijselaar, president cura'or der
Leidscbe univeisiteit, jhr. mr. dr A Roell,
vooi zitter der Holl. Mg van Wetenschappeo,
de bursjemeester van Haarl m, de heer
T. Maarschalk en voorts vele autoriteiten,
en hoegleeraren, ook uit het buitenland
Opgemerkt werden o a, veitegenwoor-
digers van Teyler's sticbting, mwdame Curie,
prof. dr. Einstein, vertegenwoordigers van
het instituut Solvay, ei.z.
Per extratrein waren uit Leiden aange-
komen de leden van den senaat van de
rijksuDfversitert. Door dichte drommen
menscben g'ng de stoet over het plein, de
Oroote floutstrawt in naar de G>oote Markt.
Op het marktplein was een ontzaggelijke
menig'e verzameld, die bij nadering van
den stoet eerbiedig het boofd outblootte.
Voor h°t S adhuis, werd halt gehouden.
Daar stonden de wethouders mr. Heerkens
Thjjssen als vertegenwoordiger van ren
bu'gemeester mr. A. Brucb, mr. M Slingen-
berg, mr. Reinalda en mr. Th. A. Westra,
gemeente secretaris.
Mr. Heerkens Thijssen hing namens bet
gemeentebestuur een g ooten krans aan de
baar. Langs de vastgestelde rou'e trok de
stoet lanuzaam naar de algemeene begraaf-
plaats. Bijra huis aan huis biDg de vlag
ba fstok en de brandende laDtaarns waren
met rouwfloers omkleed. Alle kerken lieten
de klokken luiden Ook de groote Roelar d
van de Groote Kerk van 1503 liet zich
hooren.
Op de begraafplaats hadden zich vele
honderd^n veTzameld. Onder ben waren
de Mi' ister de Geer, Donner, Waszink
Beelaetts v. Blokland en v. d. Vegte.
Voorts de oud-ministers Rutgers, dr. C-
Lely, tevens Voorzitter van den Zuiderzea-
raad, en van het Eon. Ins'iiuut van iuga-
Dieurs, mr. P. J Idenburg, secre'aris van
cura'oren der Universiteit te Leiden, en
vele hoogleeraren, cura'oren van de T. H.
te Peifc.
Voor's ve'e ingenieurs, en vertegeu-
woordigers van veieen gingen en corporaties.
Aan bet graf werd 't eerst hec wcord
gevoerd door prof. dr. P. Ehrei.fest.
Ter eering der nagedachtenis van prof,
jorei tz, is heden van 12 uur tot 12 uur 3,
ret uur der teraardebestellmg van het
stoffelijk oversehot van dei grooten t ele-rde
de Rijkstel'graafdienst st 1 gezet. De stop-
zeiting omva'te tevers den radio telegraaf-
d en-t en de Sche>peradio, het verkeer be-
ioud>-ns voor uitluisteren en beantwooiden
van noodseinen e. d. Gemeld wordt dat
let personeel de hooge opvatting toonde
van deze stille wijdiDg. Het verhief zich
in begrjjpende vereering spnntaan van de
zetels waardoor deze d'ie minuten tot een
indrukwekkende plechtigheid werden.
EEN ZELDZAAM ZAKEN-JUBILE.
De bekende reclame voor .E. Heeren-
baai, in hnmoristische schetsen van Ton
van Tast, woTdt met een nieuwe sene
voortgezet, die zeker weer aller aandacht
en belangstelling zal trekkm. Een paar
speciaal zakeljjke komen in die rij ter
afwisse'irg. De eere geefc een overzicht
van de fabriekscomplexen, ter wij 1 de andere
de waarde van de „fijnsnede' fcoven de
krulsnede" betoogd.
Verder merken we op, hoe in deze serie
naar voren komt, dat de N.V. Douwe
Egberts dit jaar haar 175 jarig jubileum
zal vieren.
We kuanen ons voorstellen, dat de
bebeerders met eenigen rechtmatigen
tro's alle annonces laten prijken met
1753-(175)-1928.
De Douwe Egberts ondern miDg is zeker
een der oudste tabak-koffie thee-firma s van
ons land, terwijl nakomelingen in recbte
lgn van den oprichter, al die jaren de leiding
en het beheer hadden en de aauvankeljjk
zeer bescheiden zaak hebben weten op te
voeren tot een der grootste in ons lard.
HET FRANSCH AMER1KAANSCBE
ARBITRAGE-TRACTAAT
Het tractaat tot onderwerping van alle
voor seheidsrechterlijke ui'spiaak vatbare
geschillen tnsschen de Vereenigde >taten
en Frankrgk aan arbitrage op een of
andere manier, met bet bekende drieLdige
voorbehoud is op-nbaar gemaakt en het
moet nu nog den weg door den Ameii-
kaanschen Senaat afleggen, met voorhands
onberekeuhare kansen. Wg spreken slechts
van dezen weg, omdat het Fransche par-
lement aan de ratificatie stellig zijn g< ed-
keuring zal hecbten. Er w <s reeds eerder
een omineus geluid over den Oceaae g'ko-
men vanwege Frankrijk's roorbeboud ten
aanzien van zijn ve p ichtingen volg ns bet
Hand'est an den Volk-nbond welks naam
bepaaldelijk onder de Amer ka »i sche Sei a-
toren taboe is als die van een ms elling
waarmee zg niet van doen willen hebben.
Maar redeljjk zou een verzet opdiengroid
met zijn, omdat de Vereenigde S'atenzch
in ruil hienoor eerst op hun verplich-
ti'gen kracbtehs de Monroe-leer l eroi pen.
Een tweede ge-aar zipt men in de befal ng
welke in bgzor.dere o ereenkomsten tot
regeling van zekere gesch lien d- or min-
nelijk scbeidsgerecht voorziet, waarop de
Amerifcaansche S naat mi' der overwegmden
invloed zou kur.nen oefecen dan op ver
dragen en waartegen hij dus bt denting
zou kunnen maken.
Alle arbitrage-tractaten zijn in overeen-
stemming met hethi ogedoel vanden Volken-
bond en warneer dit tractaat de vcor'oopcr
is van dergeljjke afepraken met anrtere
mogendheden, heeft men reden te meer om
er voldaan over te zijn. Er is ten slotte
nog een andere reden tot voorlo' p;ge v 1-
doeoing, namelijk dat het Frankrijk gelukt
is d-n Volkenbond in dit tractaat met
A'merika niet te laten mgeer n, also* hij
een doodgeboren kind ware. Het Frai sche
voorbehoud is er een herinnering aan dat
bet g ootste dpel van de werpld dien bond
als een levende realiteit ziet, welke b^doeld
is als wrekende arm t<gen de Mvgande*
van het menschplgk geslaiht".
TOEDSELVERVALSCHING TE PAR1JS
Epn zeker zeer ernitige toestand uit
bygienisch oogpunt wordt out,hull door het
rapport rierlevensmiddeli n inspectiete Parns
over 1926.
In dat jaar hebben de insp-cteurs 7832
monsters an levensmiddelen gei omen,
waarvan 1782, erkend als co komen zuiver,
als standavrd werden gebruikt. Van de
