ALGEMEEN NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 8136.
Woensdag 26 October 1927.
67e Jaargang.
Een nieuwe neus
ABONNEMENTSPRIJS
Aankondiging.
v o et p a d e n.
BINNENLAMP.
FETJILLETON.
B U I T E N L A N D.
Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Vocr buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post ffi,60 per jaar
Vooi 't buitenland 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetalinq.
Dit bind verschljnt 5ederen Haandag>, Woensdag- en Vrlldagavond.
Burgeimester en Wethouders van ZAAM-
SLAG, brengen ter a'gemeene kennis, dat te
beginnen op MAANDAG 7 NOVEMBER 1927,
vanwege de gemeente eene algemeene op-
neming zal worden gehouden van de
Zaamslag, 25 October 1927.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JOH. DE FE1JTER Pz>r., Yocrzitter.
J. STOLE Lzn., Secretaris.
DE POSTVLUCHT UIT
OOST-INDIe,
Luitenant Koppen heeft Dinsdaq uit
Baqdad1 aan het Haaqsche Anetakant-oor
qeseind:
Wij zijn na een vlucht van 8V2 uur op
het vlieqterrein alhier aanqekomen. Wij
hadden een goede reis en maakten een
vlotte landing. Morqen vertrekken .wij
naar Aleppo.
HET VACCINATIE-VRAAiGSTUK
In het Ned. Tijdschr. voor Geneesk.
komt deze week o.a. een artikel voor van
Prof. Dr. E. Gortex en Dr. H. J. v. Nedex-
veen, waarin wordt betooqd, dat de qe-
vallen van hersenziekte moeten worden
toeqeschr-even aan de veraniderde berei-
dinqswijizie van die koepokstof; vroeqer
wend deze van kalf op kalf overqeent;
tihanis ent men van het kalf op een konijn
en met de van dit dier verlkreqen pokstof
,,lapine" ent men weer op een -nieuiw kalf.
De scihrijvers meenen, dat men weer teruq
moet qaan tot de bereidinqswijze van de
koepokstof en van koepokinentinq van het
voriqe qeslacht, welke Van oude tijiden
her, en juist door idle verplichte inentinq,
ooik voor cms land zulke zeqenrijke qevol-
qen heeft qehad. Zij betwisten vender,
dat de \vetenschap „voorloopiq is uitqe-
praat", inteqendeel, dat ze pas beqint. In
vroepieire tijden, t-oen de koepokinentinq
van een leden dakje veriieip en eiqenlijk
empirisch .plaats had', was lhaar inqrijpen
veel minider noodlzaikelijlk dan tlhans.
De scihrijvers vraqen aanwijzinq van
een commissie, be.staan.de uit een klinicus
een neurolooq, een patholoop-anatoom en
een dierenarts om het qeheele vraaqstuik
te ondexzoeken.
De Christ.-Hist. „Nederiander" bevat
een beschouwinq van J. J. Wallien te
Breskens, waarin deze aan 't slot schrijft:
Moeten wij nu de oudens qaan overtui-
qen van het blijvend nut der vaccinatie en
hun duidelijk maken dlat hun verantwoor-
delijikheid (iets qeheel anders als een wet-
telijk opqeleqden plicht) hun toch noq
brenqen kan tot het laten vacdneeren
hunner kinderen
Want men verqisse zi-clh niet!
In de laatste jaren is en in Rotterdam
en in Maastricht sporadisch een enkel
pokkenqeval voorqekomen, welke qeval-
len qelukkiq qelocaliiseerd bleven.
Maar een qeval van po-kken te mid
den van een niet gevaccinee-rde bevolkinq
is een veel en veel ernstiqer bedreiqing
20)
Vervolp.)
van d'e volkspezonidheid dan te midden
van een poed voorbehoede pemeensdhap.
En qelet op het pebeuren in Enqeland
en in sommiqe Zwitser-sche kan-to-ns, kan
nop steeds met recht d'e 'stellinp worden
neerq-eschreven, dat de pevaren van het
niet laten vacdneeren prooter zijn, ooik in
ons land, dan van het wel onderqaan van
deze kunstibewerkinq
Paraatiheid van den Minister en zijn
dieskunidiqen dienst is hier drinqend noo-
diq. Van hem en dien dienst behoort de
lei-ding uit te qaan bij de beantwoordinq
van de practische vraaq: Welke weqen
nu moeten worden bewandeld' in ons land
om het toch noq altijd dreiqend pokken-
qevaar tot een minimum beperkt te
houden,
DE NIEUWE RIJWIELPLAATJBS.
Op de nieuwe rijwielplaatjes, zal naar
wij vernemen, een vakje worden uitqe-
spaard, waarin de naam of een merktee-
ken van den edge naar qekrast kan worden.
De plaatjes zullen 00k dezen keer noq de
aifikortimq R.W.B. draqen, maar vermoe-
delijk zal het wel de laatste keer zijn. Men
heeft n.l. onlanqs qeconstateerd dat een
vervalscher de plaatjes in het zuiden van
EjuitschLand machinaal liet namaken. Hij
had opqeqeven dat het insiqnes waren
voor een Roomscihen Werklielden Bond.
Gelukkiq werd het bedroq tijdiq ontdekt.
DE KWESTIE DER VERDEELING
VAN RADIO-GOLFLENGTE.
In de rede waarmee Minister v. d.
Veqte Zaterdaq den Kath. en Chr. zender
te Huizen qeopend heeft, sprak hij o.a.
de vrees uit, dat deze nieuwe stem in het
stammenkoor van den aether met betrek-
kinq tot het vaststellen van de qolflenqte,
ernstiqe moeilijikheden zal medebrenqen.
De voor dezen zender bepaaide lenqte
van 1840 M. wordt min of meer bedreiqd
door stemmen uit schier alle landlen van
Europa: Scheveninqen, Parijs, Kondqs-
wusterhausen, Nordeich, kunnen alle
werken op een qolflenqte van 1750—
1950 M., terwijl storinq 00k van minder
bekende stations in Belqie, Denemarken,
Noo'rweqen, teveel om op te noemen,
niet tot de onmoqelijkheden behoort.
Spreker wees op de cwnstandipheid, dat
de radio-teleqrafische conference, welke
tlhans in Washington plaats vindt en
welke zicih beziqlhoudt met het vraaqstuik
van de verdeelinq der qolven, hare qoed-
krurinq kan ontihouden aan de toewijzing
van meer dan een lanqe golf voor alqe-
meene omroepldbeleinden aan Nederland.
FINANCIEELE VERHOUDING
TUSSCHEN RIJK EN GEMEENTEN.
Blijikens het afdeelingsverslag der
Tweed e Kamer toonden sommiqe led en
zicih onvoldaan over hetqeen in de mil-
liiOcinieniieldle over het Vraaqstuk van de fi-
nancieele verhoudinq tussohen rijk en qe-
meenten is qezeqd. De Minister heeft de
Staten-Generaal volkomen in het duister
qelaten met betrekking tot de richtinq, die
hij in dezen wenscht te volqen. Boven-
dien hadden zij uit de millioenennota niet
den indruk qdlcreqen, dat de reqeerinq de
aanqeleqenheid urqent acht. De uitlatin-
qen daarover zijn te humoristisch voor
een ernstiq staatsstuk. Amdere leden
meenden, dat de Minister te optimistisch
door
ARTHUR GASK.
Ilk qinq nu naar een der kassiers en
overhanidiqde de cheque, en op mijn ver-
zoek qaif hij mij tien vijf-pondbiljetten.
Ilk stak ze j,uist in mijn portefeuille, qe-
reed om het qebouw weer te verlaten,
toen een wat ouder uitzienide heer op mij
afkwam en mij tot mijn schrik aansprak,
met:
,,Doktex Carmichael?vroeq hij met een
beleefde buiqinq. Ik booq uit de hooqte.
Een ooqenblik stokte mijn adem, ik zou
qeen woord hebben kunnen uitbrenqen.
„Ik ben de oniderdirecteur", qinq hij
door.' ,,Het spijt miji u te moeten mede-
deelen, dat mijnheer Bultitude heel ziek is
en noq wel een week of wat zal weq blij-
ven. Hij had het met mij over uw depo-
sito; en i'k hoor, dat u telefoneerde om de
helft, drie duizend pond, los te maken,
teqen het eind van de maand. De klerk
zeide, idlat u hier was en dus wilde ik
qaarne even bevestdqinq van uw opdracht.
Moet het overqeschreven worden op uw
r ek enin q -c ou ra n t?
Ik loosde b'ina een zuciht van verlich-
tinq. Wat een bof, dat die oude Bulti
tude ziek was. Waarschijnlijk zou hij zich
dokter Carmichael niet meer herinnerd
hebben na ruim twee jaar; maar in ieder
qeval was er nu peen quaestie meer van
en ik was voor het oopenblik veiliq.
Ik deed alsof ik even aarzelde, eer ik
antwoordde: „Goed", zeide ik na een
ooqenblik. „Laten w.e ons daaraan hou
den. Schrijft u het over op mijn rekeninq-
■courant. Waarschijnlijk zal ik het in de
eerstvolqende week noodiq hebben".
Ik verliet het bankqebouw met mijn
neus in den wind. Werkelijk alles liep op
rolletjes. Ik had nu qelulk. Plotselinq
en heel toevalliq werd iik op de bank her-
kend als de doode man, en met wat voor-
zichtiqheid en zonder overhaastinq zou ik
al mijn plannen ten uitvoer kunnen leqqen.
Ik was zoo in mijn schik, dat ik besloot
te qaan lunchen, in het Australie-HoteL
Ik had tien minuten later al spijt van mijn
besluit; want tot mijn scihrik stapte rech-
ter Cartright binnen. Een ooqenblik
dacht ik, dat hij zoowaar bii mij aan het
tafeltje zou ^aan ziitten, maar de kruiperipe
oiberkellner boop hem naar een andere
tafel en ik hoorde hem achter mij plaats
nemen.
Ik durfde niet omkijken; maar peduren-
de den peheelen maaltijid hoorde ik de
kalme, besc'haafde stem, terwijl hij met zijn
metpezel praatte en meermalen prikkelde
de peur van het parfum, dat hij pebruikte,
mij onaanpenaam den neus.
Maar de lunch was lanq niet vervelend
voor mij. Ik bewoop mij weer in een
nieuwe wereld, en behalve mijn nieuwe
omgevinq, ondervond ik 00k den prikkel
van voortidurend pevaar, zonder vrees te
pevoelen.
Dien avond, eer ik naar bed pinq, over-
peinsde ilk mijn lotiqevallen no" eens en
kwam tot de slotsom, dlat alles noqal voor
den wind pinq. Ik rekende uit, dat ik
binnen zes maanden Dr. Carmichaels ver-
moqen qerealiseerd zou kunnen hebben
om dan het stof van Australie van mijn
schoenen te schudden. Alleen een dinq
hinderde mij, maar dat was niet zoo heel
erq. Wat had de doode bedoeld, toen hij
mij zeide naar Anqas Forbes uit te zien.
is, als hij in de millioenennota de hoop
uitspreekt, de reqelinq van deze aanqe
leqenheid in de ioopend'e parlementaire
periode te kunnen tot stand brenqen.
Sommiqe leden betooqden dat in de
voorstellen der commissie niet het kwaad
wordt qekeerd, dat vele qemeenten op te
royalen voet leven.
Intuisschen werd oppemerkt, dat d'e qe-
meentelijike autonomie bij een nieuwe re
qelinq zooveel moqelijk behoort te wor
den peeerbiediqd.
Men dronq er op aan, dat in afwach-
tinq van de totstamdikominq van een reqe
linq de lasten, die het rijk op de qemieen-
ten leqt, niet zullen worden bezwaard.
UIT DE KLGMPENINDUSTRIE.
Zondaq zijn een 400 klompenmakers,
bij wie zich 00k steenfabrieksarbeiders
hadden aanqesloten, uit Veqlhel, Schijn-
del, St. Oedenrode, Boxtel, Best, enz. te
Schijndel samenqekomen om in een de-
monstratie krac'ht bij te zetten aan de ver-
tooqen, welke tot de reqeerinq worden
qericht in verbanld met den noodtoestand
in het klompenmakersbedrijf. Blijikens de
Volksikr. is de volpende motie met alqe-
meene stemmen aanqenomen:
De verqaderinq enz.,
qiehoord de uiteenzettinq over den
noodtoestand in ide klompenindustrie;
constateert, dat deze noodtoestand noq
steeds en in voile zwaarte op het bedrijf
rust;
stelt op prijs, dat het bestaande comite,
in overleq met het departement maatreqe-
len beraamt om de kwaliteit aan de hoopst
moqelijke eischen te laten voldloen en de
noodiqe propaqanda voor het eiqen fa-
brikaat op den voorqrond wordt qe-
sdhioven;
apiprecieert, dat de katlholieke Kamer-
clulb zich interesseert voor deze noodlij-
dende industrie en vertrouwt, dat het haar
moqe qelufcken, d'e reqeerinq te beweqen,
tot het nemen van maatreqelen, die op af-
doende hulp aanspraak kunnen maken,
waardoor aan de 7000 bedrijfsbeoefena-
ren meer bestaanszakerheid wordt ver-
schaft.
UITVOERING MOTOR- EN
RIJWIELREGLEMENT.
De Minister van Watersfcaat heeft,
qelet op artikel 36 van het Motor- en
Rijwielreqlement, vastpesteld bij Kon.
besluit van 30 April 1927 Staatsblad no.
143), bepaald, dat de hieronder vermel-
de rijiksweqen peranqsclhikt naar de
directien en het district van den rijks-
waterstaat, waarbinnen zij zijn qeleqen.
zijn inqedeelld1 in de eerste of de tweede
klasse, al naar qelanq daarbij is aanqe-
qevan, en dat de niet vermelde rij.ks—
weqen zijn inqedeeld in de derde klasse,
De Rijksweq op Walcheren (overqanq
Staatsspoorweq bij de beqraafplaats te
Middeliburq, oostelijlk eind van den Sloe-
dam); Rijksweq op Zuid-Beveland (00s-
telijk eind van den Sloedamkruin van den
zeedijlk der Breede Waterinq bewesten
Ierseke aan den Iersekenidam)Rijksweq
op Tholen (veer te Gorishoekveer over
de Eendracht bij Tholen); Rijksweq tus-
scihen Zeeland en Noord-Brabant (De
Lanqenweq in den Hoqerwaardpolder
van het oostelijk eindpunt van den Pro-
vincialen weq van Zeeland tot de qrens
Wie was Forbes? En wanneer zou hij
versohijnen?
HOOFDSTUK V.
..Rainton", de trainer.
Al heel qauw na mijn eerste bezoek
aan de bank was mijn zelfvertrouwen
weer teruqqekeerd, en toen ik op een
oohtend mijzelf noq eens nauwkeuriq in
d'en spieqel bekeek, was ik zeker. dat
niemand me herkennen zou.
Mijn Wonden waren qeheeld, de Mt-
teekens naqenoeq onzichtbaar en boven-
dien was er noq een qroot onderscheid
tusschen den Archibald Cuos van vroeqer
en dien van nu.
Mijn zenuwachfciqe qelaatsuitdrukkinq
was veridwenen. Missc'hien door de
moreele kwellinq, die ik had onderqaan,
misschien 00k door mijn eenzaam leven,
maar onqetwijfeld ik was buitenqewoon
veranderd. Mijn qezioht was beslister en
harder dan van ouds. Mijn oogen ston-
den strehqer en in rust laq er een ironi-
sche trek om mijn mond. Bovend'ien was
■er een rustiqe zelfverzeketheid in mijn
optreden qekomen de aanmatiqinq,
waarschijnlijk van den rijkaard.
Ik was niet bijqelooviq, maar toch had
ik soms het qevoel, dat op die een of
anidere qeheimzinnige wijze de mentali-
teit van dr. Carmichael, van het ooqenblik
af, dat ik in zijn persognlijkiheid trad, in
mij qevaren was.
Iik vreesde nu nerqens meer voor.
Goede of slechte meeninqen omtrent mij
raakten mij niet meer. Ik was cynisch
geworden en verdeelde de wereld in men-
schen, die de macht in handen hadden en
menschen, die voor hem kropen.
Ik had de bank maar binnen te loopen
en het bleek zonneklaar hoeveel respect
ze daar voor mij hadden. Hoe duister
tusschen Zeeland en Nrd'.-Brabant), 'alle
in de 2e klasse; Rijksweq dooir Westelijlk
Zeeuwsch-Vlaanderen Westhavendam
te Breskensqrens tusschen Nederland
en Belqie bezuiden Eede), in de le klasse;
Weq van Wemeldinqe naar Hansweert
beoosten het Zujd-Bevelandsch kanaal;
van dbn Zeedijlk te Wemeldinqe tot den
Zeedijk te Hansweert); "weq van Wemel
dinqe naar de Postbruq -bewesten het
Zuid-Bevelandscih kanaal (van den Zee
dijk te Wemeldinqe (paal 89) tot de be-
stratinq bij de Postbruqweq van Hans
weert naar de Schorebruq, bewesten het
Zuid-Bevelandsch kanaal (van den Zand-
dijk te Hansweert paal 12) tot de bestra-
tinq bij de Schorebruqweq van Ter
Neuzen naar Sas van Gent bewesten het
kanaal van Ter Neuzen (weq op den
westelijfcen dijk van den Middenkanaal-
arm van de rolburq over den Mi-dden-
kanaalarm tot paal 141); idem (buiten-
hoofd van de Westsluis te Ter Neuzen
noordelijk einde qemeentelijke keibestra-
tino te Sas van Gent); idem (Zuidelijlk
einde qemeentelijke keiibestratinq te Sas
van Gentorens tusschen Nederland en
Belqie) en d'e weq van Ax-el naar de
Axelsche Sassinq (qemeentelijke keibe-
stratinq te Axelkeiibestratinq op de aan-
leiaplaats te Axelsche Sassinq), alle in de
2e klasse.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
NAAR VERZOENING IN
ZUID-AFRIKA.
De stxijidvraaq, welke vlaq de Unie van
Zuid-Afrika zou voeren, schijnt schrijft
de N. R. Crt., na eindeloos qeharrewar
ten slotte tot een on-tiknoopinq te zullen
leidien, wel'ke beteekenis belooft te zullen
krijqen ver' buiten -de enqe qrenzen van
d'e oorspronkelijke kwestie zelve. Men
heeft eindeloos qestred'en over het aan-
deel, -dat allerl-ei „symbo-len van het v-er-
leden" erin moesten krijqen Zuid-Afrika
is op de jonqste Britsche rijksconferentie
met de an-dere dominions een vrij land
qeworiden, dat slechts onder het zinn-e-
beeld van de Britsche kroon met de
andere zelfstandiqe staten, en met 'hen
qelijkqerechtiqd, zich vrijwilliq tot lid van
het Britsche rijk heeft veriklaard. De
Union Jack heeft er voortaan qeen betee
kenis meer als kenlteeken van eeniqe En-
qelsche overheersohinq, maar op zijn
hooqst als symbool van vrij deelqenoot-
schap in het Gemeenebest van Britsche
naties, waarin Enqeland zelf op qelijken
voet staat met Zuid-Afrika. Aan den
anderen kant beho-oren de Zu-id-Afrikaan-
sche republieken Transvaal en Oranje-
Vrijstaa-t t-ot het verled-en en heeft het
qeen zin meer hun zoo roemrijk verde-
diqde eiqen kleuren uit te steken dan bij
wijze van histori-sche herinnerinq. Ook
de oude prinsenvlag oranje blanje bleu is
v-oorbijqeqaan toen de Kaap aan Enqe
land werd overqedraqen. Al die vlaqqen
zijn die een na de ander qestreken en
tlhans heeft Zuid-Afrika onbetwistbare
aanspraken op een eiqen vlaq.
In het ontwerp' van de nieuwe vlag
heeft men van allerlei kleuren iets willen
belhouden, wat den strij-d over eliks aan-
d'eel tusschen de Zuid-A-frikaners van
Hollandschen en Enqe-lschen stam ont
mijn verle-den ook mocht zijn en dat
werd toch ventelid ik werd met buiqin
gen In- en uitigelaten, al was ik ,een h-ei-
liqe.
Ik had geld, dat was alles.
.Onqetwijfeld had ik een qoede kans
gehad want twee van de drie, voor wie
ik eenige vrees koesterde, werld'en uit den
weq geruimd.
Buitiitude, d'e bankdirecteur, stieff en
Usher, de onderdirecteur, kwam in zijn
plaats.
Trotter, de postb-ode, werd gepension-
neerd weqens hoogen leeftijd,
II.
Op een Zaterdagochten-d ging ik opge-
wekt naar de wedrennen in Victoria-Park.
Den e-ersten keer, sinds ik terecht had
gesfcaan.
Het was een prachtige herfstochtend en
die luchit wer'kte op mij als champagne. Ik
verheuie-de mij ten zeerste op de wedren
nen en op het wederzien van allerlei oude
kennissen, die ik daar vroeger altijd ont-
moette.
De eerste de bes-te, dien ik te-gen het
Jijf liep was mijn eenige ware vri-end uit
vroeger d'aqen, Dick Rainton, de trainer.
Tot mijn groote spijt zag hij er moe en
slecih't uit, heelemaal niet, alsof het hem
goed ging. Hij was bleek en veel mager-
der dan vroeger en zijn kleeren waren niet
verzorgid. Ik vond het naar, want ik her-
innerde mij, hoe trouwhartiq hij voor mij
had gesproken bij het getuigenverlhoor, en
da-t had hem zeker geen goed gedaan bij
de groote heeren, die hier op het veld ook
aan de touwtjes trokken.
Ik ging o-p de groote tribune zitten kij-
ken, zonder mij dadelijk onder het puibliek
te mengen. Twee heeren kwamen vlalk
achter mij zitten en zij bespraken de men-
Voor engros
Firma GEBR. STEENLAND,
(ketenide, en de vertzoening werd vooral
hierom zoo moeilijk, omidat het Enqel-
sche element, 'dlat zicih n.og niet ia den
nieuwen toestand van het onafhankelijke
Zuid-Afrika heeft inqeleefd, klaagde over
de achteruitzettmq van zijin Union Jack.
De groote grief van dit element tegen het
jonqste reqeerinqson-twerp was, qelijk
men weet, dat deze vlaq maar een zestiq-
ste deel van het vlaqqedoek besloeq.
Men is pas op den qoeden weq qeko
men toen Hertzoq, de eerste-minister diie
reqeert met een coalitie uit zijn Nationale
en de Enq-elscih-Afrikaansche Arbei-
derispartij, met Smuts, den leider der op-
positi-e in het parlement en hoofd van de
Zuid-Afrikaansche partij, aan het o-ver-
leqqen qinq. De laatste berichten uit
Zuid-Afrika b-ehelzen, dat zij tot overeen-
stemminq zijn gekomen en dat nu de
tweedle partijen uitqien-oodiqd worden aan
het accoord hun q-oedkeurinq te hechten.
Als wij het qoed beqrijpen qeldt dit ac
coord zo-owel het definitieve ontwerp van
de nieuwe vlaq als de plaats die daar-
naast aan de Union Jack, als vlaq van -het
Britsche rijk, zal toegeken-d woridlen.
Teqen het uits-teken van de Britsche vlaq
bij bijzondere qeleqenheden naast de
eiqen vlaq is de reqeerinq van He-rtzoq
nooit qeikant qeweest. Maar wij zullen
de bijzonderheden van de reqelinq af diie-
nen te wachten.
Met dat overleq schijnt echter meer
bereikt dan overeenstemminq in de vlaq-
kwestie. Er waren de laatste dagen reeds
aanwijziinqen, dat de twee leiders zich
waren af gaan vragen w-at de twee Hol-
landsche partijen ten slotte noq zou ver-
deelen, wanneer zij het over de vlaq eens
waren q-ew-orden. Het b-estaa-n van de
unioinistiscihe Enqelsche partij in Zuid-
Afrika (die met Smuts meeqaat) heeft al
even wieiniq zin meer als het punt in het
partijproqram van de Nationalisten waar
in zij opkomen voor souvereine onafhan-
kelijkheid van Zuid-Afrika, nu dit land
zijin zelfstandigiheid qoedscih-iks verkreqen
heeft. De kwestie van hereeniqinq tus
schen. die lanqs ons liepen. Ik luisterde
met pleizier naar hun technisc'h qesprek.
,,Daar is Bloqqer", merkte een van hen
op. „Pedante ezel, denkt dat hij hier ko-
ninq is, en wordt qewoon door de club
betaald, net als die controleur daar; maar
hij dioet zijn werk niet half zoo qoed. On-
beschofte vleqel 'n echte treiter, maakt
den -kleinen jockeys -het leven zuur en
zorqt wel, dat hij den beroemden kerel-s
qeen stroo in den weq leqt."
„En hij pa-pt mij een beetje te veel aan
met en'kele trainers", meende de ander.
,,H-oe voor den drommel kan hij dan iets
teqen hen uitbrenqen Weet je noq wel
de laatste race. Bullock Met twee paarden
loopen. I eider hield het op d'e Moorsche
Bruid. Op die was meer dan de helft qe-
zet. En wat qebeurt Antidolla-r wint, be-
taalt zeventien pond." Een qoed zaaikje
voor den stal, maar het sto-mme publ-iek
vlooq er in. Wat qebeurt er verder
niets. Niet eens een ond-erzoek voor d'en
vorm, alles, alsof het de qewoonste zaak
van de wereld was, maar den volqenden
avond dineeren Bloqqer en Bullock samen
in Hotel Australie. Ziezoo zijn we nu
allemaal stumperds of niet
Ik hoorde den ander lac-hen. ..Dat
hoort er zoo bij, ouwe jonqen. Twee
jod'en weten wat een bril kost. Maar, kijk
eens, daar qimds staat Rainton. Die is er
sleclht aan toe, ze zeqqen, dat zijn meuibels
zijn aanqeslaqen. t Zou me voor hem
spijten, want hij is een eerliike kerel, en
daarom komt ie niet vooruit."
Ze praatten weer door, maar ik hoorde
niets meer. Ik voel-de een brok in mijn
keel. Goeie, ouwe Rainton en dan zijn
aardiiq vrouw-tje. Iik had het -dlikwijl-s zoo
q-ezelliq bij hen qehad. Maar nu ken ik
hem helpen, en d'at zou ik eens heel qauw
doen ook. Eens bedenken, hoe dat het
beste zou qaan. (Wordt verv-olg-d.)
(W
■■■Ill 111 I— I UK Mllll— I— r
Stationsstraat, MIDDELBURG.
