ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN.
KWAmtV
Dat s KWATTA
No 8044
Maandag 21 Maart 1927
67* Jaargang
VOILE MELR REEPEN
Be misiukte dubbelganger
Toelating leerlingen
Toelating leerlingen
CANDiDAATSTELLING
GEM EEKTER A A D.
FETJILLETON.
BIHNENLAMC.
Dlt blad versehilnt iederen Maandag-, Woensdag- Vrijdagavond.
Openbare U. L. O. School te
Ter Neuzen.
CNGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Openbare Lagere Scholen.
StecKts e'en roerk kan aan de spits staan
uit het Engelsch
door
NORMAN VENNER.
15)
Vervolg.)
VIERDE HOOFDSTUK.
De begrafenis was voorbij; de escadrons
van naaste en Verre bloedverwanten,
waarop de familie Arthurton bog en
kon waren eindelijk en ten leste verdwe-
nen. Niet een van hen had het verschil
tusschen den echten en den surrogaat Ar
thur ontdekt. Lord Amlett de tweede zat
in Londen om eigen- en familiezaken te
behartigen en Jeremy, de koekoek in het
nach teg a le n - nestde pseudo-erfgenaam.
had op Pulldan de teugels in handen. Bij
den dag beqon hij zich meer in zijn rol in
te leven. Dank zij Olivia, schoot hij nu
nog alleen in de finesses en in de kiunst
om tijdens Philips periodieke bezoeken
pais en vree te laten heerschen, te kort.
Als ze nu nog maar op een op het gunstig
oogenblik herleven van den echten Arthur
hadden kunnen rekenen, zou ler niet veel
aan hun geluk gemankeerd heibben.
Dien mooien morgen in September, 't
was nog vroeg, de zon kwam nauwelijks
boven de boomtoppen 'heel in de verte uit
toen Olivia de bininenplaats van de
stallen afreed, speelden dat soort gedach-
ten haar door het hoofd. Het was een
EERSTE KAMER.
Nederlar.dsch-Belgisch Verdrag.
Bg de Vrijdag voortgezette behaLdelirg
was de eerste spreker de heer Jamsen (r.-k.)
Hjj was voor h>t verdrag, in verband met
een goede verhoudmg tot Be'gie. Het ver
drag vvargt van Ntdtrland offers, doch hij
is hereid die te brtngen. De Minuter he< ft
Belg e weten te verzoe; en met de afwijzing
zijner anr exionUtisehe eischen. Bew onderen
doet hij het Schelderfgime niet, maar hi)
heeft er geen overwcgend btzwaar (egen
Rij stipt aan eene onthulliDg der laatste
dagen dat tp 23 Maait 1920 ten andere
resirve zijn gemaakt met betrekking tot
de vaart dan tot hiertoe is fcekend gemaakt.
Ware dit juist, dan zou hp teg<n het ver
drag moeten strmmen. Met betrekking tot
de kanalen acht bij het Antwerpen—Moer
dijk kanaal een zegen voor West Noord-
Brabant. Hp lege de bepal'ngen aldus uit,
dat htt grootste deel der kosten van de te
graven kanalen zal komen ten laste van
dpgeen die het vraagt. Ten slotte veiklaart
hij te zullen voorsierr,men, indien de Minis
ter h-m een bevred'gend antwoord geeft
in verband metdeScheldereferve,medeinhet
be'ang eener goede verstandhouding tusschen
de twee volkeren.
Na hem sprak de heer Lindeijer (s d a. p.),
d'e de bezwar n van Zeeland tegen dit
verdrag besprak. Hij bestreedt tegenover
den heer Van Wassenafr de door dezen
overdreven gevaren van de vaart op de
Zeeuwsehe s'roomen. Deze stelde het vror
alsof daar voortdurend Rijnschepen ver
ongelukkeD. In 6 jaar tijds zijn er echter
slechts 36 schepen verongelukt en daarvan
hadden verscheider.e niets met de Rijnvaart
te maken. Op een totaal van377.000 schepen
zjjn er vermoedeljjk maar 24 die met de
Rijnvaart te maken hadden verongelukt
Hp wees op de meening van Ged. Staten
van Zeeland, die toch wel als deskur.digen
gewoonte van haar, om voor het ontbijt
te rijden. De snelle krachtige lichaams-
beweging was een ideale stimulans voor
haar humeur; daarna voelde ze het als een
soort van axioma, dat alles in de wereld
was zooals het zijn moest. Onder het rij-
den keek ze even, tersluiks, naar de ramen
van de 'blauwe kamer. Arthur's sanctum
huisvestte nog steeds Jeremy. Zeven uur!
Natuurlijk sliep hij nog. 't Zou anders
wel zoo leuk geweest zijn. Ze nam haar
teugels wat korter en reed in korten galop
den weg op. De gedachte aan wat
wel zoo l'euk geweest zou zijn werd weg-
gedrongen, een soort van geestelijk-ont-
wij'ken-taktiek, waaraan ze zich den laat-
sten tijd wel meer schuldig maakte. Want
hoe beter ze Jeremy leerde kennen, hoe
meer ze voor hem girag voelen. Alles was
haar sympathiek: zijn opgewekt humeur,
zijn eenvoud, zijn gevoel voor humor, de
geestige manier, waarop hij de dingen kon
zeggen; ze waardeerde hem om zijn zelf-
beheersching, maar ze hield van zijn ,,in-
telligente" handen, van zijn jongensachtig
verwaaide haren als de wind te speelsche
neigingen had, en ze aanbad hem in z'n
grappige verlegenheid Wanneer hij in het
nauw gedreven werd en z'n kordaat in-
grijpen als er van wenkelijk gevaar spra-
ke was. Een week geleden tijdens een
onderzoekingstocht in een afgelegen hoek
van het park, hadden ze een rui'ne van een
oud-Saksische kerk ontdekt, oude afbrok-
kelende muren, bedekt met klimop en een
aftandsch interieur. Natuurlijk waren ze
langs een trap met merkwaardig afgesle-
ten" treden naar boven geklommen. naar
den toren. Daar was ze wat onvoorzich-
tig geweest; opeens was ze uitgeqleden,
mogen worden beschouwd en op de ont
stemming die in Zeelai.d heerscht, omdat
zoowtl provinciaal kestuur als provinciale
waterstaat bij de onderhandeliDgen ovtr dit
verdrag'o'aal ?.ijn genegeerd. De pro inchle
staten van Zeeland hebben zich in een
motie tegen htt verd ag udgesproken. Hij
vraagt of het ju'st is, dat met den Com-
missaris der Koniugin in die provincie van
wege de reg erirg overleg is gepleegd om
aannemirg eener derg .lijke motie te voor
komen.
Uitvoerig komt hp rp tegen de nieuwe
regeling der beloodsirg, die retds nadeelig
is voor htt Nederlandsch locdswtzen, doth
die door de Be'gen nog nfdeeliger wordt
gemaakt, door de hun gtdane toezegging
met tetrekking tot de vaete lpnbooten die
langs het Oostgat binner komen, en hoe
men daarna begor.nen is met alle schepen
die daarvoor maar eenigszins ;n aanmerking
komen tot vaste lpn* ooten te promoveeren
Spnker meent dat d:e bepalingen op dit
punt aldus zouden behooren te worden
uitgelegd, dat alleen die vaste lijnen dcor
de Belgische locdsen zouden behooren be-
diend te blpven, voor zoover dit het geval
w„s in 19*24, bp het teekenen van het
verdrag. Er is ook in dezen een tekort
aan overleg. In Belgie wordt van regee-
ringswege advies gevraagd aan het loods-
peisoneel. Dat overleg ontbreekt hier ten
eenenmale en daarom is men niet op de
hoogte van hetgeen er omgaat.
Hij vraagt ook waarom niet in het ver
drag is vastgelegd, dat de Nederlandsche
loodsen beloodsen van de reede van Vlis-
singen tot in de dokken te Antwerpen.
Hij becrit'seert ook de tepaling van de
regeling der loodsgelden, die eenzijdig
voordeelig zpn voor Antweipen.
Met het oog op de belangen van den
waterafvoer in Zeeuwsch Vlaanderen vraagt
sprektr de opname van een vertegenwoor-
diger van de Zeeuwsclie polders of water
schappen in de regHingscommissie.
Tegeno'er'de vrijheid die den Belgischen
visschers woidt verzekerd voor het visschen
in de Coster Schelde had moeten bedong-n
zijn de vrj^heid voor onze visschers van
het weghalen van broed- en mosselzaad
van de Belgische hoofden. Aangezien
spreker in dit verdrag nadeelen ziet voor
ons land, terwpl Belgie en Antwerpen
voor hun bestaan die voordcelen niet r.oodig
hebben, is hij trgen de aanneming van
dit verdrag.
Na de pauze sprak de heer Hermans
(s.d.a.p.) die in hoofdzaak critiseerde de
wijze waarcp door sommigen tegen het
veidrag is geageerd. Hij zal voi.rstemmen
en sloot zich in zijn betoog aan bp zpn
partjigenoot Wibaut.
Toen kwam aan het woord de. heer Colijn.
Hp achtte dit, als 23ste spreker geen aan-
trekkelijke taak, te meer niet omdtt der
overgroo'e meerderheid der h den reeds een
gevestigde fpinie scbijnt te hebben en van
ompraten wel niet meer zal kunnen ge-
sproken worden.
Hp beschouwt dit verdrag als een recht
streeksch product van den oorlog. Naden
oorlog moest de internationale positie van
Belgie worden bepaala. Or ze minister van
Buitenlandsche zaken kon daarbij niet anders
doen dan de opheffing der Belgische neu-
raliteit aanvaarden. Daardoor moest ook
de verhouding tusschen Belgie en Neder-
land geregeld worcen en de Minister
meende dit te mceten doen nader t ij elkaar.
Dat was jui=t, zegt de heer Cclijn histo-
risch was die oplcssir g z ookaae trekk. lijk,
omdat id de roiige eeuwen, ca den vrede
van Munster van 1648, onze Oranjevorst. n
getracht hebben, tevergetfs echter, die toe
nadering te verkrijgen.
Steeds zijn beide gebi dsdeelen, de Noor-
delpke- en de Zuideiijke Nederlanden,
veider uit elkaar gegaan, zoodat de sarrn n-
voegirg van 18 i41830 slechts kon duren;
1830 is in staatkui digen zin het einde van
een historisch proces. Uit oerig zet de
heer ColpD de hisio. i che grondslagen van
het tractaat uiteen en wijst hij erop, hoe
noodzakelijk hit was, dat de hsrziening
van het verdrag van 1839 buiten de tu
rner ging van derden geschiedde, met het
oog op de politick van toenad* ring tusschen
beide landen.
Een acder be'ar grijk punt was, op welk
terrein moest worden geop-reerd. Van
afstand van grondgebied of van souvereini-
tei'srechteD mccht geen sprake zpn. Dat
heeft Minister van Karnebeek goed ing^zren,
zegt de heer Colpn, waarvoor ik hem op
dtze plaats hulde breng.
Want en met stemverheffing gaat hp
dcor ik persoonlijk weet, uit e'gen er-
varing, dat er in die dagen hf el Wbt, Neder-
lacders waren, die tot de hooge boomen
gerekend wordrn, die h(el wat slapper er
over dachten dan d Zi minister
Daar staat weer de oud mii.ister van
Finamrer, die imponeeren wilt, 't Is alsof
hij achter de half-rcnde tafel s'aat, daar-
gir ds bp de ramen aan den kant van den
Hofvpver.
Hij acht 't wederom juist gezien, dat
minister Van Karn btek rp economisch
terrein gezccht heeft, om aan de Belgische
aaispiaken tegemoet te komen.
Als voor tander van dit tractaat wie
zou er nog aan <ijn stem getwijfeld hebben
zegt hij echter er zich toch rekerschap
van te willen geven, waar de grenzen
tusschen het mogelpke en het wensch- lijke
bp de or.derhandeiingen moesteD liggrn.
En ook moeten 1 ggrn, immers hij zegt
zich omtrent bet lot van het verdrag gem
illusies meer te maken en er nu al reeds
rekening mee te willen houdeD, dat nieuwe
cnderbandelingen zullen moetm worden ge-
boud' n.
Tegenspraak bleef uit. Geen interruptie.
't Was even stil. Ook de spreker wachtte
een oogmblik
Uit zijne rede bleek, dat ook de heer
Glijn niet geheel zonder bedenkiugen is.
De bepal ngen over de loodsgelden en de
voorstelling daarvan door den MinLter ge
geven, hebben blijkbaar ook niet zpn in
stemming. Men moge het ecom misch be-lang
dier regeling, met deu heer Van Emden
gering achten, zij irriteeit, vo'g ns spreker.
Zij behoorde vet leer thuis in een verdrag
tot regeling der coneurrentievoorwaa den,
waarin dan ook de verschillende bepali; gen
over de los- en laadloon-n in de haven van
Antwerpen zouden moeten staau, dan in dit
tractaat. Dat is aldus de heer Colijn
een der bepalingen, die iemand af en toe
oogenblikktn bezorgen hier brak hij
den volzin af, maar balde met een gebaar,
welsprekender dan de traaiste fraze, zpn
vuist.
Dit m'sakt hem echler niet tot b gen-
stander. Hij zou alleen tegen stemmen als
a'leen het kanaal naar Ruhrort daarin
vcorkwam.
De heer Co'ijn kwam tot de slotvraag
Spr. eindigt met een vraag. De ver-
werping van dit tractaat is zeker. Moet
het bij deze negat'eve daad b'ijven Zpn
er in de discussie geen mogt lijkheden ge-
opperd, die de tegen tandtrs kunnen voeren
tot een constructieve poli iek. Ik spreek
niet over een motie, de uitdrukking van
een gezamenlpken wil is niet mogelijk,
maar er zijn elementen d;e een coi struc-
tieve polit ek n ogelijk maken. De tegen-
s'anders zullen daaraan toch tehoefte hebben.
Zpn er nu geen elementen, die deze
mog. ljjk maken? Die elementen zpn deze
Beig e ontleent aan de scheidirgsrfgeling
van 1839 geen politieke f economische
aanspraken. Ntdeiland stelt een goede
samenwmking op prijs en is bereid aan
redelpke staatkundige werschen van Belgie
te voldoen. De bistoriscbe grondslag moet
niet uit het oog worden verloren. Nieuwe
onderhande'ingen met Belgie zullen recht-
streeks met beide landen gevoerd worden.
Buiten de Kamer, maar ook in dit del af,
heeft een zekere hos ilReit jegens den Mi
nister niet ontbroken. De heer van dm
Bergh sprak van een systeem-van Karnebeek.
De heer van den Be'gh: Dat is geen
hostili" eit
De heer ColpnIk voel het zoo aan.
Maar er is geen systeem van Karnebeek,
men zou moeten spreken van eenverkeerd
regeerirgssysteem. Volk en regeermgzpn
slapend geworden zij zijn er aan gewend
ger: akt van achter de ramen op fluweelen
ku sens den rptocht van buitenlandscke
betrekkingen te aanschcuwen. En nu
worden wij opgeroopm om mee te doen.
Pit uit zich ook bij de voorbereidirg van
tractaten. Pe fout (igt daar dat men den
minister ook I ij het Puifscbe handelstiac-
taat heeft ontbouden het maleriaal dat hij
tood'g had. Wil men van een sysfeem-
van Katrebeek spreken, dafi is het dit, dat
bij bet werk beter gedaan heeft dan weleer
zpn voorganger.
En nu een woord tot dezen n iDister.
Spr. het ft bem een'gert tjjd van nabij gade-
ges'agen en spr. weet wat het voor hem
btteekenon za! als ra 8 jaren aibeid de
vrucht daarvan verrietigd wcrdt. Spr.
hoopt, dat hp ook de overtuiging /al
meenemen uit dit debat, dat er ook leden
zpn, die hem dankbaar zpn vcor be'geen
hij in moeilijke oogmbiikken voor oi s land
heeft gedaan (Applaus)
De Voorzitter deelt mee, dat nog drie
sprekers zpn iDgeschreven en dat hp hoopt
dat Woensdag de Minister het woord zal
kunnen voeren.
Spr. verdaagt de vergadtring tot Dinsdag
2 uur. j
HET VERDRAG MET BELGIe.
In den loop van de algemeene bespre-
king van de begrooting van buitenland
sche zaken in den Belgischen Senaat, is
Donderdagmiddag ook het Nederlandsch-
Belgische verdrag te berde gekomen.
De Waalsche liberale senator Digneffe,
rapporteur, zeide: Ik zou ook over het
verdrag met Nederland willen spreken.
Te vreezen valt. dat het door, de Neder-
had ze zich voelen vallentot ze op
wonderbaarlijike wijze gered werd. Ze had
steun gevoeld, gemerkt, dat ze oogetild
werd. Ze had mets gezegd tot ze weer
veilig, boven op het wankele bordes naast
hem stond; toen
..Precies klimop". had hij toen grinne
kend gezegd.
,Hoe bedoel je dat?"
,,Aan u houd ik me vast, bestaat er niet
erg,ens een versje dat zoo begint?
,,Je hebt me het leven gered", was ze
nog trillend van den schrik uitgebarsten.
De gedachte, 'dat ze op datzelfde oogen
blik daar beneden had kunnen liggen mis-
schien met verbrijzeldie ledematen tegen
een van de half-vergane zerken, had haar
wild van angst gemaakt.
,,Onzin", had Jeremy gezegd, ,,ik heb
je een harden smak bespaard anders niet
Ga mee ergans anders heen. Hier bevalt
't me niet".
Dat leek haar zoo ongeveer ziin hou-
ding ten opzichte van alles en indereen.
Onder het voortrijden toetste Olivia die
opiniie aan alles wat er in de laatste weken
gebenrd was. Van uit de lila-bruine scha-
duw onder de zware beuken kwam ze op
een open plek, waar de ochtendmist als
een gouden sluier om haar heen ging.
Daar bracht ze haar paard in stap. Zoo
reed ze voort, rechtop, soepel, met haar
zuiver blozemd gezichtje bekroond door
warm-bruin glane,end haar opgeheven
naar de open luchtvlakte boven haar.
Zou Jeremy wel tot iets au sexieux ne-
men in staat zijn. bedacht Olivia onder het
voortrijdenzichzelf bijvoorbeeld of
wat nog gewichtiger was: haar? Hoe dik-
wijls had ze al geprobeerd om hem over
zichzelf, over zijn verleden of over zijn
toekomst aan het praten te krijg:en. En
steeds zonder resultaat. Hij lachte maar
wat en beweerde, met het kalmste gezicht
ter wereld, dat hij geen toekomst had, dat
als Arthur Arthurton zich verwaardigde
terug te komen, Afrika wel zijn voorland
zijn zou. Afrika met zijn vele gevaren en
vele mogelijkheden.
,,Mijn tegenwoordige betrekkinghad
hij bij een van deze gelegenheden gewild-
ernstig gezegd, ,,het erfgenaam van Pull-
dan Castle spelen bedoel ik, biedt geen
vooruitzichten. Ik zal naar iets anders
moeten uitkijken als ik carriere maken
wil".
Jammer dat hij nu niet bij haar was.
Als z;e het gisteravond gevraagd had
Voor zijn komst op Pulldan had ze zich
nooit eenzaam gevoeld; dagen achtereen
was ze dan soms alleen geweest en altijd
had ze het druk ge'had met haar tuin, haar
boeken, haar paarden en honden.
Nu was alles veranderd. Nu was ze niet
tevreden voordat Jeremy bij haar was; sa-
men moesten ze alles beleven, samen
moesten ze genieten van het mooie, dat er
te zien was, van de grappige dingen, die
hen aan het lachen brachten. Vroolijke,
geestige Jeremy! Maar neen. t was beter
zoo. Ten slotte kon hij alleen in de inti.mi-
teit van zijn slaapkamer zichzelve zijn; van
het oogenblik af, dat de deur zich achter
hem sloot, moest hij comedie spelen, liep
hij de kans door een seconde van niet op
zijn qui-vive zijn zich te verraden. Ze
bracht haar paard in galop meteen
schrok ze op. In de verte hoorde ze hoef-
slagen. Wie zou er op dit vroege uur bui
ten zijn? Ze zette haar paard nog meer
aan tot ze 'een plek bereikt had waar zic'h
achter een dichte groep struiken een open
plek bevond. Daar sloeg ze naar rechts
af, hield haar paard in en wachtte.
Geen twee minuten later kwam Jeremy
het ruiterpad af-galoppeeren. Van achter
de neergelaten jaloezie had hij haar zien
uitrijden. De blik naar de ramen van zijn
kamer en de beweoing, die zij zich niet
eens bewust geweest was, het even inhou-
den van haar paard, waren voor hem ol-
doende geweest. Hij had zich een, twee,
drie aangekleed en was de trappen af en
de gangen door naar den stal gerend. Een
paard uit den box halen en het dier zade-
len was het werk van hoogstens vijif mi
nuten geweestbij het om-rijden van
de stal-ge'bouwen zag hij haar in het zon-
licht tusschen de boomen heel in de ver
te, zag hij, dat ze haar paard in galop
bracht. En toen, opeens, was ze verdwe-
nen.
In gestrekten galop, zoo dat de grond
onder de hoefslagen van zijn paard dreun-
de, race-de hij voort en reed de plek,
waar zij zich verborgen had, natuurlijk
voorbij. Daar hoorde hij haar lachen
Hij trok de teugels aan, zwenkte om en
reed dwars door het struikgewas naar
haar toe.
„Goeden morgen, edele heer", begroet-
te ze hem lachend.
,,Goeden morgen. schoone jomkvrouw."
,,Ge hebt we lang geslapen
..Mejonkvrouw, bij het krieken van den
dag, toen de zon door rnijn venster naar
binnengluurde, was ik reeds op.' Meteen
boog hij diep.
(Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
Aanvragen om toelating tot de Openbare
U. L. 0. School kunnen worden ge.'aan bij
het Hoofd dier school en, ter gemeente-secre-
tarie voor den zesden April a.s.
Onderwij s wordt gegeven in alle vakken die
opleiden voor het U. L. O.-diploma.
Ter Neuzen, den 17 Maart 1927.
Burgemeester cn Wethouders van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
J. L. DREGMANS, Wnd. Secretaris
Aanvragen om toelating tot de Openibare
Lagere Scholen A, C en D, kunnen worden
gedaan voor den zesden April a.s. bij de Hoof-
den der betreffende scholen en ter gemeente-
secretarie.
Alleen kunnen worden toegelaten kinderen
die voor den 1 November van dit jaar den
leeftijd van zes jaar zullen bereiken.
Ter Neuzen, den 17 Maart 1927.
Burgemeester en Wethouders van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
J. L. DREGMANS, Wnd. Secretaris.
VOOR DEN
De Burgemeester van TER NEUZEN, brengt het
volgende ter openbare kennis.
Op Dinsdag, 12 April aanstaande, zal plaats
hebben de candidaatstelling voor den Gemeenteraad.
Op dien dag kunnen, van des voormiddags negen
uur tot des namiddags vier uur, bij den Burge
meester, ter secretarie der gemeente worden inge-
leverd
L1JSTEN VAN CANDIDATEN,
als bedoeld in art. 35 der Kieswet.
Op dezelfde lijst mogen ten hoogste achttien ean-
didaten worden geplaatst. Iedere lijst moet worden
onderteekend door ten minste vijf en twintig personen.
die volgens de kiezerslijst, geldende op hetoogenblik
der inlevering, kiezers zijn voor den Gemeenteraad
in de gemeente.
Dezelfde kiezer mag niet meer dan den lijst onder-
teekenen.
De candidaten moeten, met vermelding van hun
voorletters en woonplaats, op de lijsten geplaatst
worden in de volgorde, waarip door de onderteeke-
naars aan hen do voorkeur wordt gegeven.
Indien de candidaat is een gehuwde vrouw of
weduwe, wordt zij op de lijst vermeld met den liaam
van haar echtgenoet of overleden echtgenoot onder
toevoeging van haren eigen naam, voorafgpgaan door
het woord geboren" of een afkorting van dit woord.
Bij de vermelding van een eandididaat mogen de
voorletters geheel of ten deele door de voornamen
worden vervangen.
Dezelfde candidaat mag niet voorkomen op meer
dan ddn lijst.
Bij de lijst moet worden overgelegd de in art. 4
van het Koninkliik besluit van 12 December 1917
(Staatsblad no. 692) bedoe'de schriftelijke verklaring
van iederen daarop voorkomenden candidaat, dat hij
bewilligt in zijn candidaatstelling op deze lijst. Indien
de candidaat zich buiten het Rijk in Europa bevindt,
kan de hier bedoelde verklaring telegraphisch worden
gedaan en is zij niet aan het offlcieele forrculier,
gebonden.
De inlevering der lijst moet geschieden persoonlijk
door een der onderteekenaars. De candidaten kunnen
daarbij tegenwoordig zijn. Van de inlevering woidt
een bewijs van ontvangst afgegeven.
Formulieren, voor de lijsten en voor de schriftelijke
verklaring van bewilliging, hierbaven vermeld, zijn
ter secretarie dezer gemeente kosteloos verkrijgbaar
tot en met den dag der candidaatstelling.
In herinnering wordt gebracht artikel 148 der
Kieswet luidende als volgt
Hij die eene lijst, als bedoeld in artikel 35, lnlevert,
wetende dat zij voorzien is van handteekeningen van
personen, die niet bevoegd zijn tot deelneming aan
de verkiezing, waarvoor de inlevering geschiedt, ter-
wijl zonder die handteekeningen geen voldoend aantal
voor eene geldige lijst zou overblijven, wordt gestraft
met gevangenisstraf van ten hoogste DRIE MAAN-
DEN of eene geldboete van ten hoogste HONDERD
TWINTIG GULDEN.
Met gelijke straf wordt gestraft hij, die wetende
dat hij niet bevoegd is tot deelneming aan de ver-
kiezing eene voor die inlevering besttmde lijst, als
bedoeld bij artikel 35, heeft onderteekend.
Ter Neuzen, 19 Maart 1927.
De Burgemeester voornoemd
J. HUIZINGA.