ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN. KWAmtV Dat s KWATTA No 8044 Maandag 21 Maart 1927 67* Jaargang VOILE MELR REEPEN Be misiukte dubbelganger Toelating leerlingen Toelating leerlingen CANDiDAATSTELLING GEM EEKTER A A D. FETJILLETON. BIHNENLAMC. Dlt blad versehilnt iederen Maandag-, Woensdag- Vrijdagavond. Openbare U. L. O. School te Ter Neuzen. CNGEZONDEN MEDEDEELINGEN Openbare Lagere Scholen. StecKts e'en roerk kan aan de spits staan uit het Engelsch door NORMAN VENNER. 15) Vervolg.) VIERDE HOOFDSTUK. De begrafenis was voorbij; de escadrons van naaste en Verre bloedverwanten, waarop de familie Arthurton bog en kon waren eindelijk en ten leste verdwe- nen. Niet een van hen had het verschil tusschen den echten en den surrogaat Ar thur ontdekt. Lord Amlett de tweede zat in Londen om eigen- en familiezaken te behartigen en Jeremy, de koekoek in het nach teg a le n - nestde pseudo-erfgenaam. had op Pulldan de teugels in handen. Bij den dag beqon hij zich meer in zijn rol in te leven. Dank zij Olivia, schoot hij nu nog alleen in de finesses en in de kiunst om tijdens Philips periodieke bezoeken pais en vree te laten heerschen, te kort. Als ze nu nog maar op een op het gunstig oogenblik herleven van den echten Arthur hadden kunnen rekenen, zou ler niet veel aan hun geluk gemankeerd heibben. Dien mooien morgen in September, 't was nog vroeg, de zon kwam nauwelijks boven de boomtoppen 'heel in de verte uit toen Olivia de bininenplaats van de stallen afreed, speelden dat soort gedach- ten haar door het hoofd. Het was een EERSTE KAMER. Nederlar.dsch-Belgisch Verdrag. Bg de Vrijdag voortgezette behaLdelirg was de eerste spreker de heer Jamsen (r.-k.) Hjj was voor h>t verdrag, in verband met een goede verhoudmg tot Be'gie. Het ver drag vvargt van Ntdtrland offers, doch hij is hereid die te brtngen. De Minuter he< ft Belg e weten te verzoe; en met de afwijzing zijner anr exionUtisehe eischen. Bew onderen doet hij het Schelderfgime niet, maar hi) heeft er geen overwcgend btzwaar (egen Rij stipt aan eene onthulliDg der laatste dagen dat tp 23 Maait 1920 ten andere resirve zijn gemaakt met betrekking tot de vaart dan tot hiertoe is fcekend gemaakt. Ware dit juist, dan zou hp teg<n het ver drag moeten strmmen. Met betrekking tot de kanalen acht bij het Antwerpen—Moer dijk kanaal een zegen voor West Noord- Brabant. Hp lege de bepal'ngen aldus uit, dat htt grootste deel der kosten van de te graven kanalen zal komen ten laste van dpgeen die het vraagt. Ten slotte veiklaart hij te zullen voorsierr,men, indien de Minis ter h-m een bevred'gend antwoord geeft in verband metdeScheldereferve,medeinhet be'ang eener goede verstandhouding tusschen de twee volkeren. Na hem sprak de heer Lindeijer (s d a. p.), d'e de bezwar n van Zeeland tegen dit verdrag besprak. Hij bestreedt tegenover den heer Van Wassenafr de door dezen overdreven gevaren van de vaart op de Zeeuwsehe s'roomen. Deze stelde het vror alsof daar voortdurend Rijnschepen ver ongelukkeD. In 6 jaar tijds zijn er echter slechts 36 schepen verongelukt en daarvan hadden verscheider.e niets met de Rijnvaart te maken. Op een totaal van377.000 schepen zjjn er vermoedeljjk maar 24 die met de Rijnvaart te maken hadden verongelukt Hp wees op de meening van Ged. Staten van Zeeland, die toch wel als deskur.digen gewoonte van haar, om voor het ontbijt te rijden. De snelle krachtige lichaams- beweging was een ideale stimulans voor haar humeur; daarna voelde ze het als een soort van axioma, dat alles in de wereld was zooals het zijn moest. Onder het rij- den keek ze even, tersluiks, naar de ramen van de 'blauwe kamer. Arthur's sanctum huisvestte nog steeds Jeremy. Zeven uur! Natuurlijk sliep hij nog. 't Zou anders wel zoo leuk geweest zijn. Ze nam haar teugels wat korter en reed in korten galop den weg op. De gedachte aan wat wel zoo l'euk geweest zou zijn werd weg- gedrongen, een soort van geestelijk-ont- wij'ken-taktiek, waaraan ze zich den laat- sten tijd wel meer schuldig maakte. Want hoe beter ze Jeremy leerde kennen, hoe meer ze voor hem girag voelen. Alles was haar sympathiek: zijn opgewekt humeur, zijn eenvoud, zijn gevoel voor humor, de geestige manier, waarop hij de dingen kon zeggen; ze waardeerde hem om zijn zelf- beheersching, maar ze hield van zijn ,,in- telligente" handen, van zijn jongensachtig verwaaide haren als de wind te speelsche neigingen had, en ze aanbad hem in z'n grappige verlegenheid Wanneer hij in het nauw gedreven werd en z'n kordaat in- grijpen als er van wenkelijk gevaar spra- ke was. Een week geleden tijdens een onderzoekingstocht in een afgelegen hoek van het park, hadden ze een rui'ne van een oud-Saksische kerk ontdekt, oude afbrok- kelende muren, bedekt met klimop en een aftandsch interieur. Natuurlijk waren ze langs een trap met merkwaardig afgesle- ten" treden naar boven geklommen. naar den toren. Daar was ze wat onvoorzich- tig geweest; opeens was ze uitgeqleden, mogen worden beschouwd en op de ont stemming die in Zeelai.d heerscht, omdat zoowtl provinciaal kestuur als provinciale waterstaat bij de onderhandeliDgen ovtr dit verdrag'o'aal ?.ijn genegeerd. De pro inchle staten van Zeeland hebben zich in een motie tegen htt verd ag udgesproken. Hij vraagt of het ju'st is, dat met den Com- missaris der Koniugin in die provincie van wege de reg erirg overleg is gepleegd om aannemirg eener derg .lijke motie te voor komen. Uitvoerig komt hp rp tegen de nieuwe regeling der beloodsirg, die retds nadeelig is voor htt Nederlandsch locdswtzen, doth die door de Be'gen nog nfdeeliger wordt gemaakt, door de hun gtdane toezegging met tetrekking tot de vaete lpnbooten die langs het Oostgat binner komen, en hoe men daarna begor.nen is met alle schepen die daarvoor maar eenigszins ;n aanmerking komen tot vaste lpn* ooten te promoveeren Spnker meent dat d:e bepalingen op dit punt aldus zouden behooren te worden uitgelegd, dat alleen die vaste lijnen dcor de Belgische locdsen zouden behooren be- diend te blpven, voor zoover dit het geval w„s in 19*24, bp het teekenen van het verdrag. Er is ook in dezen een tekort aan overleg. In Belgie wordt van regee- ringswege advies gevraagd aan het loods- peisoneel. Dat overleg ontbreekt hier ten eenenmale en daarom is men niet op de hoogte van hetgeen er omgaat. Hij vraagt ook waarom niet in het ver drag is vastgelegd, dat de Nederlandsche loodsen beloodsen van de reede van Vlis- singen tot in de dokken te Antwerpen. Hij becrit'seert ook de tepaling van de regeling der loodsgelden, die eenzijdig voordeelig zpn voor Antweipen. Met het oog op de belangen van den waterafvoer in Zeeuwsch Vlaanderen vraagt sprektr de opname van een vertegenwoor- diger van de Zeeuwsclie polders of water schappen in de regHingscommissie. Tegeno'er'de vrijheid die den Belgischen visschers woidt verzekerd voor het visschen in de Coster Schelde had moeten bedong-n zijn de vrj^heid voor onze visschers van het weghalen van broed- en mosselzaad van de Belgische hoofden. Aangezien spreker in dit verdrag nadeelen ziet voor ons land, terwpl Belgie en Antwerpen voor hun bestaan die voordcelen niet r.oodig hebben, is hij trgen de aanneming van dit verdrag. Na de pauze sprak de heer Hermans (s.d.a.p.) die in hoofdzaak critiseerde de wijze waarcp door sommigen tegen het veidrag is geageerd. Hij zal voi.rstemmen en sloot zich in zijn betoog aan bp zpn partjigenoot Wibaut. Toen kwam aan het woord de. heer Colijn. Hp achtte dit, als 23ste spreker geen aan- trekkelijke taak, te meer niet omdtt der overgroo'e meerderheid der h den reeds een gevestigde fpinie scbijnt te hebben en van ompraten wel niet meer zal kunnen ge- sproken worden. Hp beschouwt dit verdrag als een recht streeksch product van den oorlog. Naden oorlog moest de internationale positie van Belgie worden bepaala. Or ze minister van Buitenlandsche zaken kon daarbij niet anders doen dan de opheffing der Belgische neu- raliteit aanvaarden. Daardoor moest ook de verhouding tusschen Belgie en Neder- land geregeld worcen en de Minister meende dit te mceten doen nader t ij elkaar. Dat was jui=t, zegt de heer Cclijn histo- risch was die oplcssir g z ookaae trekk. lijk, omdat id de roiige eeuwen, ca den vrede van Munster van 1648, onze Oranjevorst. n getracht hebben, tevergetfs echter, die toe nadering te verkrijgen. Steeds zijn beide gebi dsdeelen, de Noor- delpke- en de Zuideiijke Nederlanden, veider uit elkaar gegaan, zoodat de sarrn n- voegirg van 18 i41830 slechts kon duren; 1830 is in staatkui digen zin het einde van een historisch proces. Uit oerig zet de heer ColpD de hisio. i che grondslagen van het tractaat uiteen en wijst hij erop, hoe noodzakelijk hit was, dat de hsrziening van het verdrag van 1839 buiten de tu rner ging van derden geschiedde, met het oog op de politick van toenad* ring tusschen beide landen. Een acder be'ar grijk punt was, op welk terrein moest worden geop-reerd. Van afstand van grondgebied of van souvereini- tei'srechteD mccht geen sprake zpn. Dat heeft Minister van Karnebeek goed ing^zren, zegt de heer Colpn, waarvoor ik hem op dtze plaats hulde breng. Want en met stemverheffing gaat hp dcor ik persoonlijk weet, uit e'gen er- varing, dat er in die dagen hf el Wbt, Neder- lacders waren, die tot de hooge boomen gerekend wordrn, die h(el wat slapper er over dachten dan d Zi minister Daar staat weer de oud mii.ister van Finamrer, die imponeeren wilt, 't Is alsof hij achter de half-rcnde tafel s'aat, daar- gir ds bp de ramen aan den kant van den Hofvpver. Hij acht 't wederom juist gezien, dat minister Van Karn btek rp economisch terrein gezccht heeft, om aan de Belgische aaispiaken tegemoet te komen. Als voor tander van dit tractaat wie zou er nog aan <ijn stem getwijfeld hebben zegt hij echter er zich toch rekerschap van te willen geven, waar de grenzen tusschen het mogelpke en het wensch- lijke bp de or.derhandeiingen moesteD liggrn. En ook moeten 1 ggrn, immers hij zegt zich omtrent bet lot van het verdrag gem illusies meer te maken en er nu al reeds rekening mee te willen houdeD, dat nieuwe cnderbandelingen zullen moetm worden ge- boud' n. Tegenspraak bleef uit. Geen interruptie. 't Was even stil. Ook de spreker wachtte een oogmblik Uit zijne rede bleek, dat ook de heer Glijn niet geheel zonder bedenkiugen is. De bepal ngen over de loodsgelden en de voorstelling daarvan door den MinLter ge geven, hebben blijkbaar ook niet zpn in stemming. Men moge het ecom misch be-lang dier regeling, met deu heer Van Emden gering achten, zij irriteeit, vo'g ns spreker. Zij behoorde vet leer thuis in een verdrag tot regeling der coneurrentievoorwaa den, waarin dan ook de verschillende bepali; gen over de los- en laadloon-n in de haven van Antwerpen zouden moeten staau, dan in dit tractaat. Dat is aldus de heer Colijn een der bepalingen, die iemand af en toe oogenblikktn bezorgen hier brak hij den volzin af, maar balde met een gebaar, welsprekender dan de traaiste fraze, zpn vuist. Dit m'sakt hem echler niet tot b gen- stander. Hij zou alleen tegen stemmen als a'leen het kanaal naar Ruhrort daarin vcorkwam. De heer Co'ijn kwam tot de slotvraag Spr. eindigt met een vraag. De ver- werping van dit tractaat is zeker. Moet het bij deze negat'eve daad b'ijven Zpn er in de discussie geen mogt lijkheden ge- opperd, die de tegen tandtrs kunnen voeren tot een constructieve poli iek. Ik spreek niet over een motie, de uitdrukking van een gezamenlpken wil is niet mogelijk, maar er zijn elementen d;e een coi struc- tieve polit ek n ogelijk maken. De tegen- s'anders zullen daaraan toch tehoefte hebben. Zpn er nu geen elementen, die deze mog. ljjk maken? Die elementen zpn deze Beig e ontleent aan de scheidirgsrfgeling van 1839 geen politieke f economische aanspraken. Ntdeiland stelt een goede samenwmking op prijs en is bereid aan redelpke staatkundige werschen van Belgie te voldoen. De bistoriscbe grondslag moet niet uit het oog worden verloren. Nieuwe onderhande'ingen met Belgie zullen recht- streeks met beide landen gevoerd worden. Buiten de Kamer, maar ook in dit del af, heeft een zekere hos ilReit jegens den Mi nister niet ontbroken. De heer van dm Bergh sprak van een systeem-van Karnebeek. De heer van den Be'gh: Dat is geen hostili" eit De heer ColpnIk voel het zoo aan. Maar er is geen systeem van Karnebeek, men zou moeten spreken van eenverkeerd regeerirgssysteem. Volk en regeermgzpn slapend geworden zij zijn er aan gewend ger: akt van achter de ramen op fluweelen ku sens den rptocht van buitenlandscke betrekkingen te aanschcuwen. En nu worden wij opgeroopm om mee te doen. Pit uit zich ook bij de voorbereidirg van tractaten. Pe fout (igt daar dat men den minister ook I ij het Puifscbe handelstiac- taat heeft ontbouden het maleriaal dat hij tood'g had. Wil men van een sysfeem- van Katrebeek spreken, dafi is het dit, dat bij bet werk beter gedaan heeft dan weleer zpn voorganger. En nu een woord tot dezen n iDister. Spr. het ft bem een'gert tjjd van nabij gade- ges'agen en spr. weet wat het voor hem btteekenon za! als ra 8 jaren aibeid de vrucht daarvan verrietigd wcrdt. Spr. hoopt, dat hp ook de overtuiging /al meenemen uit dit debat, dat er ook leden zpn, die hem dankbaar zpn vcor be'geen hij in moeilijke oogmbiikken voor oi s land heeft gedaan (Applaus) De Voorzitter deelt mee, dat nog drie sprekers zpn iDgeschreven en dat hp hoopt dat Woensdag de Minister het woord zal kunnen voeren. Spr. verdaagt de vergadtring tot Dinsdag 2 uur. j HET VERDRAG MET BELGIe. In den loop van de algemeene bespre- king van de begrooting van buitenland sche zaken in den Belgischen Senaat, is Donderdagmiddag ook het Nederlandsch- Belgische verdrag te berde gekomen. De Waalsche liberale senator Digneffe, rapporteur, zeide: Ik zou ook over het verdrag met Nederland willen spreken. Te vreezen valt. dat het door, de Neder- had ze zich voelen vallentot ze op wonderbaarlijike wijze gered werd. Ze had steun gevoeld, gemerkt, dat ze oogetild werd. Ze had mets gezegd tot ze weer veilig, boven op het wankele bordes naast hem stond; toen ..Precies klimop". had hij toen grinne kend gezegd. ,Hoe bedoel je dat?" ,,Aan u houd ik me vast, bestaat er niet erg,ens een versje dat zoo begint? ,,Je hebt me het leven gered", was ze nog trillend van den schrik uitgebarsten. De gedachte, 'dat ze op datzelfde oogen blik daar beneden had kunnen liggen mis- schien met verbrijzeldie ledematen tegen een van de half-vergane zerken, had haar wild van angst gemaakt. ,,Onzin", had Jeremy gezegd, ,,ik heb je een harden smak bespaard anders niet Ga mee ergans anders heen. Hier bevalt 't me niet". Dat leek haar zoo ongeveer ziin hou- ding ten opzichte van alles en indereen. Onder het voortrijden toetste Olivia die opiniie aan alles wat er in de laatste weken gebenrd was. Van uit de lila-bruine scha- duw onder de zware beuken kwam ze op een open plek, waar de ochtendmist als een gouden sluier om haar heen ging. Daar bracht ze haar paard in stap. Zoo reed ze voort, rechtop, soepel, met haar zuiver blozemd gezichtje bekroond door warm-bruin glane,end haar opgeheven naar de open luchtvlakte boven haar. Zou Jeremy wel tot iets au sexieux ne- men in staat zijn. bedacht Olivia onder het voortrijdenzichzelf bijvoorbeeld of wat nog gewichtiger was: haar? Hoe dik- wijls had ze al geprobeerd om hem over zichzelf, over zijn verleden of over zijn toekomst aan het praten te krijg:en. En steeds zonder resultaat. Hij lachte maar wat en beweerde, met het kalmste gezicht ter wereld, dat hij geen toekomst had, dat als Arthur Arthurton zich verwaardigde terug te komen, Afrika wel zijn voorland zijn zou. Afrika met zijn vele gevaren en vele mogelijkheden. ,,Mijn tegenwoordige betrekkinghad hij bij een van deze gelegenheden gewild- ernstig gezegd, ,,het erfgenaam van Pull- dan Castle spelen bedoel ik, biedt geen vooruitzichten. Ik zal naar iets anders moeten uitkijken als ik carriere maken wil". Jammer dat hij nu niet bij haar was. Als z;e het gisteravond gevraagd had Voor zijn komst op Pulldan had ze zich nooit eenzaam gevoeld; dagen achtereen was ze dan soms alleen geweest en altijd had ze het druk ge'had met haar tuin, haar boeken, haar paarden en honden. Nu was alles veranderd. Nu was ze niet tevreden voordat Jeremy bij haar was; sa- men moesten ze alles beleven, samen moesten ze genieten van het mooie, dat er te zien was, van de grappige dingen, die hen aan het lachen brachten. Vroolijke, geestige Jeremy! Maar neen. t was beter zoo. Ten slotte kon hij alleen in de inti.mi- teit van zijn slaapkamer zichzelve zijn; van het oogenblik af, dat de deur zich achter hem sloot, moest hij comedie spelen, liep hij de kans door een seconde van niet op zijn qui-vive zijn zich te verraden. Ze bracht haar paard in galop meteen schrok ze op. In de verte hoorde ze hoef- slagen. Wie zou er op dit vroege uur bui ten zijn? Ze zette haar paard nog meer aan tot ze 'een plek bereikt had waar zic'h achter een dichte groep struiken een open plek bevond. Daar sloeg ze naar rechts af, hield haar paard in en wachtte. Geen twee minuten later kwam Jeremy het ruiterpad af-galoppeeren. Van achter de neergelaten jaloezie had hij haar zien uitrijden. De blik naar de ramen van zijn kamer en de beweoing, die zij zich niet eens bewust geweest was, het even inhou- den van haar paard, waren voor hem ol- doende geweest. Hij had zich een, twee, drie aangekleed en was de trappen af en de gangen door naar den stal gerend. Een paard uit den box halen en het dier zade- len was het werk van hoogstens vijif mi nuten geweestbij het om-rijden van de stal-ge'bouwen zag hij haar in het zon- licht tusschen de boomen heel in de ver te, zag hij, dat ze haar paard in galop bracht. En toen, opeens, was ze verdwe- nen. In gestrekten galop, zoo dat de grond onder de hoefslagen van zijn paard dreun- de, race-de hij voort en reed de plek, waar zij zich verborgen had, natuurlijk voorbij. Daar hoorde hij haar lachen Hij trok de teugels aan, zwenkte om en reed dwars door het struikgewas naar haar toe. „Goeden morgen, edele heer", begroet- te ze hem lachend. ,,Goeden morgen. schoone jomkvrouw." ,,Ge hebt we lang geslapen ..Mejonkvrouw, bij het krieken van den dag, toen de zon door rnijn venster naar binnengluurde, was ik reeds op.' Meteen boog hij diep. (Wordt vervolgd.) TER NEUZENSCHE COURANT Aanvragen om toelating tot de Openbare U. L. 0. School kunnen worden ge.'aan bij het Hoofd dier school en, ter gemeente-secre- tarie voor den zesden April a.s. Onderwij s wordt gegeven in alle vakken die opleiden voor het U. L. O.-diploma. Ter Neuzen, den 17 Maart 1927. Burgemeester cn Wethouders van Ter Neuzen, J. HUIZINGA, Burgemeester. J. L. DREGMANS, Wnd. Secretaris Aanvragen om toelating tot de Openibare Lagere Scholen A, C en D, kunnen worden gedaan voor den zesden April a.s. bij de Hoof- den der betreffende scholen en ter gemeente- secretarie. Alleen kunnen worden toegelaten kinderen die voor den 1 November van dit jaar den leeftijd van zes jaar zullen bereiken. Ter Neuzen, den 17 Maart 1927. Burgemeester en Wethouders van Ter Neuzen, J. HUIZINGA, Burgemeester. J. L. DREGMANS, Wnd. Secretaris. VOOR DEN De Burgemeester van TER NEUZEN, brengt het volgende ter openbare kennis. Op Dinsdag, 12 April aanstaande, zal plaats hebben de candidaatstelling voor den Gemeenteraad. Op dien dag kunnen, van des voormiddags negen uur tot des namiddags vier uur, bij den Burge meester, ter secretarie der gemeente worden inge- leverd L1JSTEN VAN CANDIDATEN, als bedoeld in art. 35 der Kieswet. Op dezelfde lijst mogen ten hoogste achttien ean- didaten worden geplaatst. Iedere lijst moet worden onderteekend door ten minste vijf en twintig personen. die volgens de kiezerslijst, geldende op hetoogenblik der inlevering, kiezers zijn voor den Gemeenteraad in de gemeente. Dezelfde kiezer mag niet meer dan den lijst onder- teekenen. De candidaten moeten, met vermelding van hun voorletters en woonplaats, op de lijsten geplaatst worden in de volgorde, waarip door de onderteeke- naars aan hen do voorkeur wordt gegeven. Indien de candidaat is een gehuwde vrouw of weduwe, wordt zij op de lijst vermeld met den liaam van haar echtgenoet of overleden echtgenoot onder toevoeging van haren eigen naam, voorafgpgaan door het woord geboren" of een afkorting van dit woord. Bij de vermelding van een eandididaat mogen de voorletters geheel of ten deele door de voornamen worden vervangen. Dezelfde candidaat mag niet voorkomen op meer dan ddn lijst. Bij de lijst moet worden overgelegd de in art. 4 van het Koninkliik besluit van 12 December 1917 (Staatsblad no. 692) bedoe'de schriftelijke verklaring van iederen daarop voorkomenden candidaat, dat hij bewilligt in zijn candidaatstelling op deze lijst. Indien de candidaat zich buiten het Rijk in Europa bevindt, kan de hier bedoelde verklaring telegraphisch worden gedaan en is zij niet aan het offlcieele forrculier, gebonden. De inlevering der lijst moet geschieden persoonlijk door een der onderteekenaars. De candidaten kunnen daarbij tegenwoordig zijn. Van de inlevering woidt een bewijs van ontvangst afgegeven. Formulieren, voor de lijsten en voor de schriftelijke verklaring van bewilliging, hierbaven vermeld, zijn ter secretarie dezer gemeente kosteloos verkrijgbaar tot en met den dag der candidaatstelling. In herinnering wordt gebracht artikel 148 der Kieswet luidende als volgt Hij die eene lijst, als bedoeld in artikel 35, lnlevert, wetende dat zij voorzien is van handteekeningen van personen, die niet bevoegd zijn tot deelneming aan de verkiezing, waarvoor de inlevering geschiedt, ter- wijl zonder die handteekeningen geen voldoend aantal voor eene geldige lijst zou overblijven, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste DRIE MAAN- DEN of eene geldboete van ten hoogste HONDERD TWINTIG GULDEN. Met gelijke straf wordt gestraft hij, die wetende dat hij niet bevoegd is tot deelneming aan de ver- kiezing eene voor die inlevering besttmde lijst, als bedoeld bij artikel 35, heeft onderteekend. Ter Neuzen, 19 Maart 1927. De Burgemeester voornoemd J. HUIZINGA.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1927 | | pagina 1