ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN,
STRANDVONDERIJ.
RWATTAS5
eMV^-MEEP
De) fine pijpiabak is
Vrijdag 10 December 1930.
S8e Jaargang
Bijbelvertaling.
Gespronyen Handen
PUROL
Mo. 8002,
ABONNEMENTSPRIJS
BimR/STK BXiAD.
EIKENHOOTEN R0E1B00T
t.
Beter dan 6oed: DE BESTE
Vraagt KWATTA-SPtCULAAS
SINNENL&NB.
binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /6,60 per jaa;
Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Dlt btad verschilnt iederen /Haandag-, Woensdag- en Vrljdagavond.
De Burgamaester-Strandvondar van
TER NEUZEN maakt bxkend, dat in die
gemeente is aangerracht en opg^borgen een
(polderboot model),
lang 6,35 Meter, breed 1,86 Meter,
bruin geteeid, de bovenboeien en twxe
doften bruin gevxrfd, voorzien van
4 roeigaten, welke boot is opgevischt
in de Ooster Schelde.
Vermeende gerechtigden worden opga-
roapen zich, tot teruykrij^ing van hnn
eigendom te vervoe^en bij den Burgemeester-
Strandvonder voorcoemd.
Ter Neuzen, 10 December 1926.
De Burgomaster-Strandvonder
voornoemd,
J. HUIZINGA.
Vertalen is een zeer moeilijik werk.
Maar bijibelvertalen is wel het allermoei-
lijkste. De bezwaren, aan vertalen ver-
boniden, zijn al zoo vele. Er gaat altijid
iets verloren van de eigenlijke bedaeling.
De fijnste muanceeringen kunnen niet
meex worden weergegeven, die heele
kleine timtveranideringen gaan zoo niet
voor den vertaler zelven, dan toch door
de vertaling straks verloren. En wat mis-
schiien nog erger is: andere nuanceerin-
gen, die niet bedoeld en daarom ontoelaat-
baax zijn, worden nu aangebracht, en zoo-
doende wordt aan het geschrevene en
gezegide iefcs toegevoegd, dat beslist niet
bedoeld nocih gezegd is. Zoo kan een
sdhrijver alienlei in den mond worden ge-
legd, dat hij nooit voor zijn rekening had
willen] nemen. Wij widen nog op twee
zaken wijzen, die het bedoelde wel zeer
sterk verd.uidelij.ken en bewijizen.
Wij bedoelen vooreerst: woordspelin-
gen. Er komen in ieder geschreven of ge-
sproken stuk woordspelingen voor. De
pene spraker of schrijver is daar scheuti-
ger mee dan de andere, maar gelheel zon-
der woordspeling is een langer stuk toch
wel nooit. En wij durven het wel aan om
te zaggen: hoe levendiger een schrijver is,
en hoe meer hij zijn taal tot zijn beschik-
king heeft, des te menigvuldiger zullen
woordspelingen bij hem voorkomen. Maar
nu moet een dergelijk stuk worden ver-
taald, enkomt er van de woordspe
lingen bijna niets terecht. Onze vertaler,
moet niu wel haast over een even groote
rijkdom van taalschat hebben te beschik-
ken alls zijin schrijver, dien Ihij vertaalt, als
hij in staat zal zijn om zelfs woordspelin
gen nog te doen voortibestaan.
De tweede kwestie, die wij bedoelen, is
de kwestie van het woordelijk -anderen
zeigigen zelfs: letterlijk vertalen. De beken-
de Professor Hartman, die zelf een mees-
ter was in het vertalen, en die daarom
alleen reeds den hoogleeraarstitel zou
hebben verdiend, heeft herhaaldelijk de
stealing geponeerd en verdedigd, dat hij
het letterlijlkst vertaalt, die zich het minst
aan de letter bindt. 't Lijkt vreemd, maar
het is toch juist. Wie woord-voor-woord
overbrengt, idriingt zeker daarmede niet
door tot den geest van het geschrevene en
nog minder tot den geest van den schriji-
ver zelven.
Na deze beide inleidende opmerkdngen
valt het ons in, het geiheel niet moeilijk om
omze bewering te han-d'haven, idat bijibel
vertalen het allermoeilij.kste werk is. De
bijbel heeft zijn bijzondere sfeer en zijn
eigen wel zeer heilige bedoelimgen. Tegen-
woordiig is de aandiening van bijibelverta-
lingen niet van de lucht. Ieder sclhijnt het
te kunnen, of althans te denken, dat hij
het kan. Van allerlei kanten worden
nieuwe vertalingien aangediend en aange-
komdigd. Maar het zou wellicht aanbe-
veling kunnen verdienen, dat men eerst
eens huiverde, voor men zoo zwaar en
gewichtig werk durfde aanvaarden. Ook
hier past zeker wel iets van profetischen
schroomDe oude profeten, die toch op
hun manier ook vertalers wilde,n zijn van
Godsgedachten en Godswoorden, voelden
ieder op hun tij'd en wijze het voile ge-
wiclht en de voile verantwoordeilijkheid
van hun taak, en zij durfden die haast niet
aanvaarden. Wie tegenwoordig zich zet
tot het werk der bijbelvertaling, bedenke
wel zeer ernstig, hoe zijn anbeid tot zeoen
maar evenzeer tot sc.hade kan zij'n, tot
schade van den tekst en van de lezers.
Terecht, meenen wij, is daarom wel
eens de opmerking gemaakt, dat niet el
ite tijd geschikt is voor bijbelvertalen.
Daarmede wordt nu niet in de eerste
plaats bedoeld het werk der bijbelverta
ling ten bate van het Zendingswerk, al
zou de vraag zeer wel kunnen worden ge-
steld, of ook hier niet tijden en gelegen-
fNGEZONDEN MEDEDEELINGEN
heden dienen te worden afgewadht. Wij
kunnen er echter in komen, dat op som-
mige zendingsterreinen, als het eerste pio-
nierswerk is gedaan, een dringende be-
hoefte wordt gevoeld aan een meer of
minder compleete bijbelvertaling, vooral
indien, wat niet zelden het geval is, deze
be-evangeliseering van zoo'n heidensch of
afgodiisch volk wordt ter hand genomen
door of namens personen, die speciaal aan
zoo'n volk in het verre Westen of Oos-
ten een, bijbelsch cachet wenschen te
geven. Maar de bijbelvertaling in
dlienst der Zending nu daargelaten
overigens zal het toch dan alleen de tiid
zijn om aan het werk te gaan, als men het
niiet alleen volkomen eens is over het on-
voldoende der oude vertaling, maar ,,als
er ook een soort rustpumt in de ontwikke-
ling van godgeleerdiheid en taal is geko-
men", zooals de bekende Prof. Grosheide
dat uitdrukt. Het moge dan, juist zijn, dat
onze bijbelvertaling (op last der Staten-
Generaal) tot stand gekomen is in fel
bewogen oorlogstijd. daar staat toch ook
naaSt en tegenover, dat zij ontstond, toen
de Arminianen zoo juist waren overwon-
nen en uitoebannen. Hoe men overigens
ook moge denken over de Dordtsche Sy-
node, niemand zal kunnen ontkennen, dat
zij een hoogtepunt vormde. In het theo-
logische kamp was er rust ingetreden en
eenstemmiglheid, op welke wijze die dan
ook bereikt mocht zijn. Maar wie het aan-
durft om een vertaling te geven in een tijd,
waarin de meeningen nog gisten en tegen
elkander botsen, zal maar zelden goed en
vruchtibaar werk leveren. Bovendien kan
een vertaling, die ingang wil en zal vin-
den, niet alle vijfentwintig jaren worden
vervaardigd. Zij kan alleen er komen (en
blijven als men elkanider heeft weten te
viniden, als er zekere, neen geheele, een-
s.tem.m.igheid is inzake spelling, taal en
atijl; als qroote strijdvragen op tiheolo-
gisch en taalgebied zijn uitgestreden,
zoodat ieder weet wat hij mag en wil, als
de godgeleerdiheid weer tot bloei is ge
komen na tijden van worsteling, als er
veerkracht is en leven, dde zich afspiege-
len in: den stijl.
Maar ook dan nog blijft de bijbelverta
ling een zeer zware arbeid. Vooral komt
daar nog een belangrijke kwestie bij, als
't gaat over 'n vertaling daar, waar reeds
een andere, vroegere vertaling ingang
had gevonden. Dan toch komt de vraag
aan de orde, of men de bestaande verta
ling zal hebben te herzien, dan wel een ge-
heel nieuwe zal hebben te vervaardigen.
Dan gaat de een sterk pleiten voor her-
ziening alleen, terwijil een ander het tegen-
overgestelde verdedigt. Wil men alleen
maar herzien ieder voelt het dan
plaatst men tusschen vertaler en tekst iets,
dat den vertaler bindt daar waar hij vrij-
moest zijn. Immers, wie den bijbel ver
taalt, doet dat in de meeste gevallen niet
slechts voor zichzelf, hij doet het met het
uitgesproiken doel: anderen op die wijze te
dienen. Maar dit nieuwe, wat deze ver
taler leveren wil, zal toch pas recht in
gang viniden, indien hij aanpast en aan-
sluit bij het oude en beproefde en geeigen-
de. Het volk in massa zal steeds een ge-
hee'l nieuwe vertaling ter zijde legtgen,
doch, als men allerlei bekende klaniken in
massa aantreft, zal men er te eerder toe
komen. om de nieuwe vertolking te gaan
gebruiken. Men kan dit argument niet
hoog genoeg aanslaan: lanigzamerhand
toch is ons heele geestelijke leven g.evoed
en gedrenkt met de oude, dierlbare Wan-
ken, zij, zijn een deel van onszelf gewor-
den, onze heele kerkelijke liturgie is er als
mee doorregen, onze liederen zijn of
men de Psalmen of de beste Gezangen
neemt alle berijmingen van den ouden
tekst. En nu laten wij ons deze bekende
klanken niet gemakkelijik afnemen, moge-
lijk ook geven wij ze niet weg, nooit.
Echter als er dan eens besiloten mocht
worden tot herziening, dan beginnen de
bezwaren pas recht te komen. Want wie
zal nu uitmaken, hoever die herziening
gaan mag Wat de een niet zal willen
loslatten, zal een ander juist met alle ge-
weld willen wegnemen. Ook zal men de
veranderinaen nooit zoo kunnen aanibren-
gen, dat zij uit een oogpunt van taal en
stijl volkomen passen in het kader van
taal en stijl van zooveel jaren geleden;
het zullen dus wel altijid blijven: niieuwe
lappen op een oiid kleed.
Een interessante kwestie inzake bijbel
vertaling is ook jaren geleden reeds in
brochures ter sprake gebracht, toen men
de vraag opwierp, of en in hoeverre een
vertaler zou hebben te rekenen met de
dogmatiiek. Tal van woorden hebben
toch in den loop der tijden een vaststaan-
de dogmatische beteekenis gekregen. En
nu zal men met deze woorden en uitdruk-
kingen uitermate voorzichtig hebben te
zijn. Een verstandig vertaler zal deze
nooit gebruiiken, waar in den grondtekst
van dit begrip niet beslist sprake is, want,
indien hij dat wel doet, zal het gevolg zijn,
dat straks de vertaalde tekst wordt aan-
gehaald als ...biewijsplaats" voor iets,
waarmee deze niets te maiken heeft. En
zoo zijn er nu nog allerlei andere vragen,
waarudt het bezwaar van het bijbelver
talen duidelijk blijikt.
Nog een punt willen wij tenslotte noe-
men. De bijbel toch is ons qvergeleverd
door handschriften. En deze handschrif-
ten zijn lang niet alle gelijlk, doch verschil-
len op heel veel punten. Welken tekst zal
de vertaler nu gebruiken Natuurlijik is
deze vraag niet te alien tijde van even
groot ibelang geweest. Een belangrijke
vraag werd zij pas in het midden der
negemtiende eeuw, toen een groote ver
se,heidenhe,id van handscihriften bleek te
bestaan, die toen onderling werden ver-
geleeken en soms enorme verschillein
toonden. Er bleek, een betrouwbaar
getuige als de reeds genoemde Prof. Gros
heide voeren wij hier sprekend in er
bleek, ,,dat er veel meer verschiil van
lez.ing was, dan in den hervormingstijd ge-
weten werdHoe groot de verschillen
waren, kan men wel nagaan, inld'ien men
bedenkt, dat tot de vaststelling van Von
Soden's tekst maar eventjes veertig ge-
leerde.n van naam hebben meegewerkt.
Eindelijk is er nu een zoogienaamde
„doorsneetekst" door Nestle gegeven, die
heel spoedig tot groote eere is gekomen
en die algemeen wordt gevolgd. Dit was
echter alleen voor het Nieuwe Testament.
Ook voor het Oude kwam er veranderiing,
maar hier zijn, nog lang niet zoo groote en
afdoende resultaten bereikt als bij het
Nieuwe Testament. Daar wil wel nie
mand den vroeger gebruikten Textus Re-
ce.ptus volgen. Maar wie zal nu beslissen:
welke tekst bij een of andere vertaling ge
volgd zal worden
En juist waar nu zoc" groote bezwaren
aan het werk der bijbelvertaling verbon-
den zijin, zal aan de zijde meer dan wel
eens ibet geval is, gewaardeerd moeten
worden wat reeds in vroegeren of lateren
tijd op dit gebied werd verricht, maar mag
ook zeker wel eens terdege worden ge-
waarschuwd tegen te zeer doortastenden
aandrang tot nieuwe vertaling. Miisschien,
ja zeker, zou heit beter zijn, dat onze
merxschen eerst hun bijbel lazen en dien
zorgden te kennen, voordat zij het oude
verachten en veroordeelen en hun verlan-
gen naar een nieuwe vertaling al te sterk
uitspreken.
Parlementaire Kalender.
7 December. Wij durven het haast niet
te vertellen maar de Kamer heeft kans
gezien nog een ganschen middag te beste-
den aan het restant van de Arbeids-
begrooting. Het debat over de afdeeling
W erkloosheidsverzekering en Arbeidsbe-
middeling sleepte zich moeizaam voort en
was onbeschrijfelijlk mat. Dit was nu het
einde van het forsche debat dat aanvan-
kelijk werd verwacht. Te oordeelen naar
de beoordeeling van het beleid van Minis
ter Slotemaker de Bruin-e in het Voorloo-
pig Verslag -men sprak van ,,-slap, con-
servatief en reactionair" scheen het bij
de openbare beihandeling der begrooting
te zullen spa.nnein. Er waren er zelfs, die
verwerping der begrooting door een „,de-
mocratische" comlbinatie voorzagen. Maar
het schijnt, dat de Memorie van Antwoord
olie op de golven heeft geworpen, hoewel
aan de voorstanders van zooveel mogelijk
staatiSinmengiing op het terrein van het be-
drijfsleven, vrijwel geen enkele concessie
wei'd gzdaan. Hoe het zij, de stemming
bij het mondelinge debat is heel wat vrien-
delijiker geweest, dan bij het schriftelijke.
Natuurlijk werden wel de oude klanken
vernomen, dat de Minister eerste per-
missie moet vragen aan de werkgevers"
en ,,zij.n gezelschap niet weet te kiezen'
maar de Minister liet er zich niet door in-
tiimideeren en gaf te verstaan, dat de
..slechte vrienden" waarvoor de opvol-
gende Ministers van Arbeid altijd worden
gewaarschuwd, toch altijd dit op de socia-
listische wereldhervormers voor hebben,
dat zij1 de Christelijke grondslagen onzer
maatschappij willen sparen en de etlhische
waarde van het vrijwillig streven der on-
dernemers naar goedie sociale hervormin-
gen zoo hoog aanslaan, dat zij tot het
nemen van initiatief op dit gebied zonder
ophouden aandringen. Een geheele socia-
listische brigade werd wel in het vuur
gebracht om den Minister verder te trek-
ken dan hij voornemens is te gaan, maar
deze gaf geen kamp. Ongetwijfeld is zijm
positie na deze debatten belangrijk ver-
sterkt.
In de avondvergadering een ouder-
wetsch Waterstaatsdebat. Het ongiewoon
groot aantal aanwezigen deed aanvanke-
lijk vermoeden, dat vele leden naar de
avondziitting waren gelokt om naar de ge-
moedelijke grapjes van Minister Van der
Vegte te komen luisteren. Doch het bleek,
dat niet minder dan vierentwintig spre-
kers voor plaatselijlke en streekbelangen
moesten pleiten En toen de Minister aan
het woond kwam, was hij vblstrekt niet
zoo bijzonder gemoedelijk: integendeel,
de sprekers werden nauwelijks door hem
beantwoord, en als het geschiedde veelal
in negatieven zin. Na middernacht ston-
den voor de artikelen nog achttien spre
kers ingeschreven. De Minister verklaar-
de alles nog eens te zullen nalezen en te
overwegen.
Belangrijker was ongetwijfeld de korte
vergadering van de Eerste Kamer, waarin
besloten werd het Belgisch Verdrag in de
afideelingen te onderzoeken. Doch dit ge-
sdhiedde niet dan nadat de heer De
Zeeuw uiting had gegeven aan zijn erger-
niis over het feit, dat de Regeering het
wetisontwerp niet had ingetrokken, nadat
het met zoo geringe meerderheid door de
Tweede Kamer en tot zoo duidelijke ont-
stemming van het Nederlandsche volk
was aangenoimen. De grief k'lonk niet heel
aangenaam voor den partijleider van den
heer De Zeeuw, die in de Tweede Kamer
den uitweg, welken de motie-Marchant
bood, heeft versperd. De behandeling van
het tractaat in den Senaat zal voor de
Tweede Kamer misschien niet erg prettig
zijn, maar het volk heeft er recht op, dat
bij een eventueel veto de Tweede Kamer
het vonmds ooik officieol fihuis gestuurd
krijgt
8 December. Financien.
Vele bekende onderwerpen passeexlden
wederom de revue, waarvan als een der
belangrijikste kan gelden het feit, dat de
jongste buitengewone verhooging van den
gedisfiilleerdaccijns niet beantwoord heeft
aan de verwachting die de toenmalige
Regeering van dien maatregel meende te
mogen koesteren. Sedert 1921 is de op-
bxengst van den accijns sterk achteruitge-
gaan; bedroeg zij in dat jaar f 61 millioen,
dit jaar zal de f 45 millioen nauwelijks
worden gehaald. Doch daarenboven
heeft de accijnsverhooging de fraude zeer
sterk in de hand gewerkt, zoodat zij i^ ge-
worden een bron van demoralisatie der
bevolking. De fraudeurs de heer Staal-
man wees er terecht op worden voort-
durend brutaler in hun optreden; in zeer
ruime mate en niet eens al te geheimzin-
nig wordt het heirnelij'k gestookte of over
de grens gesmokkelde te koop aangebo-
den. Een flinke verlaging van den accijns
zal niet medebrengen toeneming van het
verlbruik, zeker niet van het misbruik,
maar wel vermindering van de fraude.
Vandaar, dat vele drankbestrijders een-
stemmig van oordeel zijn, dat de exorbi
tant opgevoerde accijns niet alleen een be
langrijk nadeel voor den fiscus is, maar
bovendien een zedenbedervenden invloed
oefent op de bevolking en het gebruik van
minderwaardige dranken bevordert, en de
vollksgezondiheid wordt geschaad.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
als gevolg van Weersinvloeden of
Arbeid maakt men spoedig weder
gaaf en zacht door Inwrijving met
Doos 30, Tube 80 ct.
INGEZONDEN MEDEDEELIN GE*?
EERSTE KAMER.
W egenbelasting.
Verschenen is het Voorloopig Vtrs-lag
over het wetsontwerp betreffende het heffen
van een beiasting en treffen van verdere
voorzieningen ten behoeve van openba:e
verkeerswegen te land.
Algemeen werd instemmii g betuigd met
het dcel van dit ontwerp. l'aarom wa^en
<e!e leden bxreid, zich neer te iegg n bij
de wijze waarop in dit ontwerp wordt ge-
tracht, de middelen voor de verbetering
der cpeDbare verkeerswegen te vinden, of-
schoon zij van oordeel waren, dat die grcote
onbillijkheden nut zich medebrengt.
Enkele leden begrepen Diet, waarcm in-
dertijd de tollen zgn afgeschaft, a's er nu
weder in ande en vorm speciale bpdragen
voor orderhoud van wegen moeten worden
gevraagd. Andere lrden daarentegen juich
ten de afscbaffing der tollen toe, in verband
met het moderne snelverkeer. 1l tusschen
vrregen vele leden zich af, of de vrx egere
tolheffiDg niet billjjker werkte dan de tbans
voorgestelde belastingen.
Wat betreft de nieuwe beiasting der
motorrijtuigen, achtte men het o m. niet
juist, dat als maa'staf het gewicht van de
auto wordt genomen, inplaats van ook
rekening te houden met het aantal afge-
legde kilometers. Biertegen werd ander-
zijds betongd. dat de gewichtsmaa'staf de
meest juiste is.
Een andtr bezwaar we;d gezien in de
meervoudige helSDg van au'omobie'en.
Eenige leden beireurden dat de paarden-
tractie in de belastir g niet is betrokken.
Andere leden konden dat gevoelen niet
deebn. Ook tegen \ormiDg van speciale
fondsen uit de op' rengsten van bepaalde
bestemmingsbe'as'ingen wxrd bezwaar ge
maakt. Daartegenover werd opgemerk, dat
het hier alleen geldt fond-vormug door
afzonderlijke bonking. Al het gp'd zal in
de a'gemeene schetkiit vtorden gestort.
Eenige leden achtbn het wenschelijk,
dat in het W<gerfonds al'e belastingen op
auto's werden gestort en zij vroegen in dit
verband een opgave van de totaal bedre.gen
d e uit de persor eele belastir g ten aanzien
van auto's worden gelnd. Ook ach ten zy
het een gr< ot b'zwaar, dat de cvergangen
over de groote rivieien voor rekening van
het wegenfonds worden gebracht.
Een der leden acbtte het feit, dat naast
een primair net van 3000 K.M. op een
secundair net van slechts 2000 K.M. zou
moeten worden gerekend, een vergissiDg
van verre strrkking. Yoorts zouden o.m.
de voor Noord- en Zuid-Holland genoemde
weglengten niet juist zijD.
Yerscheidene leden waren van oordeel,
dat door de wijziging van het karakter der
Rjiwielbe'asiing de eebruikers van rijw'elen
onbi lijk worden bejegend en dat de ze zoo
spoed g mogelijk moet worden afgeschaft.
Andere leden merkten op, dat er toch ook
meer en meer spec'ale rijwielpaden worden
aange'egd en wegen worden verhreed. e-ven-
zeer in het be'ar g van do wiehijd' rs, terwijl
de rijwieibe'asting weinlg drukkend is.
HET NEDERL. BELGISCH VERDRAG.
De afdeedingen van de Eerste Kamer
hebben beroemd tot rapporteurs over bet
wet ontwerp tot gro'dkeunng van het
Nederkndsch-Pelgisch Yerdrag d0 bre'en
Briet (a r Westerdijk (v.d De Savornin
Lohroan (c.h.), Polak (s.d.a p.) en Van den
Bergh (v.b
DE MA1LB00TEN VAN DE ZEELAND.
De mailbooten van de maatschappij Zee-
land zullen, te begit nen op 1 Januari, in
plaats van naar Folkestone, naar Harwich
varen.
EEN BUITENPLAATS VOOR OUDEN
VAN DAGEN TEN GESCHENKE
AANGEBODEN.
Een parficalier heeft aan den heei G. van
Roekel, secrttaiis van den Armeniaad te
Arnhem, een buitenplaafs ten geschenke
aangetodeD, gelegen in de omgevirg van
Zutphen, ten einde deze te bestemmen voor
een tehnis voor ouden van dagen uit den
beteren stand. Het gebouw bevat ongeveer
dertig kamers. Het hevindt zich in zeer
goeden staat. Met eenige kleine wijzigingen
zal het voor het doel, waarvoor her bestemd
is, kunnen worden ingeiicht. Veert g per
sonen zullen er in kunnen worden verpleegd.
Om het huis is een boscb en een wandel-
terrein aangelegd ren eenige hectaren groct.
De buitenplaats ligt in een rusiige omgeving.
DE TYPHUS TE BREDA VRIJWEL
GBEINDIGD.
De typhus te Breda en in de omgeving
kan tbans als gceind gd worden beschonwd.
Te Breda ligt nog slechts een patient in
de barak. Ook in Princenhage is de toe-
stand vrjjwel normaaL Daar zjjn nog twee
patienten. Er zullen geen officieele op-
gaven meer verHnkt worden.
TER NEUZENSCHE COURANT
Ljiijgiiij<jMwr^TwinTrin~Bir*n'TiPii'P'ii i
t Duitemana j per j iuaauucii uauw
