ALGEMEEN mmwR- EN ^DVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEBEN.
j-jtws sje?'sr*
No 7934.
Maandag 5 Juli 1926
66" Jaargang
feuilleton.
Tjf w
ABOHNEMENTSPRUS
Bekendmaking.
!T«SJS2Srt3~-™S!5Sa
p A D AN G-R A M P«
BINNENLAND.
B UIT E H L a¥d~
MLUL.IIII-L.M II I- fr. per post
ni)fl 1 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post J 6,60 per ]aai
Toor bH«. Ter NeU/.n f .,40 per 0 VS&knd a,,ee„ b, voorp.rbeUl.np,
,2.70 pe, 3 Wo.n,d— e» Ve.U.^e.von±
Vooi
dS !,imidJ»t'S 3 uur, ten gemeentehmee
aanbesteden
Het schoonmaken en witten der
muren en plafonds in de Openbare
Lagere Scholen C. te Ter Heuzen
en D. te Sluiskil.
Qemeente-Bouwmeester.
Ter Neuzen, den 5 Juli 1926.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
I HUIZINGA, Burgemeester.
B. 1..Z0NNEV1JLLE, Secretaris.
OPROEP OM STEUN.
Ons Indie is getroffen door een ontzet-
tende ramp.
Daar, waar nog kort gtleden een war me
belangstelling en milde offervaardighmd
getoond werd roor de slachtcffers der ram-
pen, die Nederland teisterden, is men nu
onder den diepen indruk ran wat in en
om Padang gebeurde. i
De wonderbaarlgkenatuurkracliten schon
ken Indie zijn onvergelijkelijke vruchtbaar-
heid en schoonheid. Maar deze zelfde gewel-
dige natuurkrachten brengec van tijd tot tyd
door een plotselicge uitbarsting verderfen
ongeluk, waar nog kort te voien bloeiende
schoonheid en geluk heerschten. Groote
gedeelten van stad en land zijn dooraard-
bevingen ingezakt, ge'ouwen en hutzen
ingestort, vele, wel'.icht reeds bonderden
menschenlevens verr.ietigd, vele kindertn
beroofd van den steun van vader en moeder.
De ondervinding bij vroegere soortgelyke
rampen heeft geleerd. dat h'.er omvangryke
maar vooral snelle hulp noodig is.
Het SmeroefoDds. de stichting in Batavia,
met welke wij steeds samenwerkten is in
1910 opgericht met bet bepaalde doel om
bij na'uurrampen onmiddellijk eerste hulp
te verleenen. Uit den aard der zaak even-
wel stellen de roiddelen van dit Fonds
slecbts tot eerste hulp in staat. oor
eenige jaren reeds heeft or.ze organisatie
met het Smeroefonds een overeenkomst
getroffen, dat wij ieder op eigen ter rein
bij een ramp in het andere Hnd gelden
zullen inzamelen, doeh dat wij eerst in
actie zullen treden, wanneer de wensche-
lijkheid daarvan is medegedeeld door de
aniere organisatie.
Dit heeft thans plaats gevondenwy
hebben een telegram ontvangen, waarin
onze medewerking wordt ingeroepen, onder
mededeeling dat de schade eenige millioenen
groot zal zijn.
Deze mededeeling van genoemde stichting,
welke ons voor nog slechts korten tijd
300,000 gulden overmaakte voor de slacht-
offers van den watersnood, geeft ons nu
vrijheid om in Nederland tot steun op te
wekken. De ramp is te zwaar, de schade
te crroot dan dat Indie alleen bij macbte
zou" zijn, om de noodige gelden bij een te
bl De hechle banden, die Indie met het
moederland verbinden en die telkens tot
uiting komen, ind en een van beide de hulp
van den ander behoefr, laten ons vol ver-
trouwen een beroep doen op de ottervaar-
digh. id van onze landgenooten.
Moge Nederland we^'erom tooncn, dat
het medegevoelt met onze landgencoten
winds en met de inlandsche bewoners, wier
belangen aan onze goede zorgen zyn toe-
vertrouwd.
Giften, groot en klein, waarvan nauw-
keurig verantwoording zal worden gedaan,
worden, met vermelding van ,,Voor de
Padang-ramp" gaarne irgewacht aan
adres van den Kon. Nation. Bond ,,lHe
Oranie Kruis", rekenmg houdenda bS, de
Hollandsche Bank voor Zuid-Amenka,
Heerengracht 438. Amsterdam,ofaandatvan
den Secretaris, Postgironummer 106900.
Yoor bet Bestuur van den Komnklyken
Nationalen Bond voor Reddingswezen en
Eerste Hulp bij Ongelukken „Het Oranje
KrDr. N. M. JOSEPH US J1TTA,
Voorzitter
Dr. C. J. M1JNL1EFF, K< izersgracht
134, Amsterdam, Secretaris.
W. A. DEN TEX BONDT, Directeur
van de Hollandsche Bank voor Zuid-
Amerika, Pen. ingmeester.
Mr. G. VISSERING, President van de
Nederlandscbe Bank, Lid.
kweekers reeds te doen ingaau voordat j
het tractaat is goedgekeurd, zoocLt y
verwerping zou moeten wordtn e r,a
Van protectionistiscbe zijde acbtte men
de kans gunstig om aa" te dringen op
een recbt tarief, maarverscbjUendesprekers,
met name Prof. Van Gijn, hebben Oil e oog
danig uiteeegei afeld. Al die veclit aneven,
al dat gesja. ber, aldus prof. Wn Gijn,
komen terslotte ueer op scbijnsuccessen,
op bevoordeeliug van enkele fabnkanten
groepen en is ten nadeele van de consu
menten. Is het ook.niet veelzeggend, dat
landen met alle mogelijke ruilobjecten en
met de meest geperfecticnneerde vechtta-
rieven, niet beter uit den stnjd plegen te
komen dan Nederland Men zie naar onzen
bolleninvoer in Amerika. En het is vooral
de Regeering zelf geweest, die den protec-
tionisten een bittere pil gaf te slikten.
De Regeering heeft n 1. medegedeeld,
dat onze positie bij de or derhandelingen
slechter was geworden, doordat Duitschland
rekening hield met den aandrang van pro-
tectioristische zijde om onze Regeering van
den vrijhardelsweg af te dringen! Dit is
wel een heel gevoelige waarschuwirg uit
de prac'ijk, die zeker heel duidelijk spreekt
voor degenen, die zich overigens van de
theorieen weinig aantrekken!
2 Juli.'
Uit het Amerikaansch door
E. J. RATH.
56)
Vervolg.)
Ik zal vertellen, hoe je dagen lang je
eigen meisje achtervoligd hebt zonder het
zelf te weten. Ik zal vertellen, dat ze jouw
paard nam, toen ze er een noodig Fad. Ik
zal vertellen, hoe je een echten troep die-
ven hun gang liet gaan, terwijl je je eigen
kennissen achtervolqde. Ik zal vertellen
van de kokkin. met wie je van plan was
te trouwen en die je ontsnapte. Alles en
alles, van begin tot einde zal ik vertellen.
Weer zweeg hij, want hij was niet ge-
woon ooit zooveel achter elkaar te spre-
ken. De sheriff keek hem woedend aan.
De andere mannen keken naar den sheriff.
„En als je denkt, dat je dan nog sheriff
kunt zijn in den staat van Montana", be-
sloot het Wrak, „zal je eens zien, wat er
gebeurd, als ik naar dat baantje sollici-
teer." TT
Bob Wells aarzelde. Hij was ten slotte
een vrij goede sheriff, zooals Bally altijd
bev/eerd had en als een troep bandieten
de buunt onveilig maakte, wist hij, wat
hem te doen stond. Maar hij was ook
menschelijk. Hij Wilde niet uitgelachen
worden.
„En ik zal natuuxlijk ieder woord van
Henry Williams bevestigen." zei Sally
vastberaden.
De sheriff overwon zijn trots.
„Wat wil je," dat ik doe?" vroeg hij,
het Wrak aanziend.
,,Ik wil, dat juliie dat wagentje weer
Pariementair Dagboek van Insider.
1 Juli.
Het nieuwe handelsverdrag met Duitsch
land vormt het slotstuk van dit parlemen-
taire zittingsjaar. Men kan deKamermet
verwijten, dat dit verdrag in een vacantie
stemming is afgedaan. Niet minder dan
neg n sprekers hebben er reeds het woord
over gevoerd, waarvan er vier 'oorenvier
tegen het verdrag zijn, terwijl ee'n DOg
onbeslist is.
lnderdaad stond de Kamer voor een be-
iangry ke beslissirg. De algemeene indruk
is, dat or,ze onderhandelaars te Berlyn niet
geheel voor hun taak berekerd waren,
maar de meeningen loopen uiteen of het
verkregen resultaat kan worden aanvaard.
Alleen ten behoe.e van den land en tuin-
bouw zijn eenige concessies gedaan, maar
de zaak staat hier zoo, dat wij dure groenten
en vruchten moeten blijven eten tennnde
die producten aan de Duitschers te kunnen
blijven leverm. Wij nemen daarvocr dan
in be'aling het geld, dat wij hun reeds
hebben geleend en waarvoor onze delegatie
ze fs renteverlaging heeft aangeboden. Met
welk crediet tegen lage rente Duit'chland
weer in staat wordt gesteld om tegen onze
industrie te concurreeren.
Het is nu de vraag of men het grootere
landsbelang dat alierminst met dit verdrag
gebaat is, moet opoffcen aan het veikregen
voordeel voor de kweekers. De Minister
heeft het den landbouwafgevaardigden niet
gemakkelijk gemaakt door zijn slimmig-
heidje om de nieuwe tarieven voor de
overeind zet en hier vandann brengt, zoo-
dat juffrouw Morgan en ik onze reis kun
nen voortzetten."
..Juist," bevestigde Sally.
Bob Wells wendde zicih tot zijn helpers
en zag, dat een hem uitlachte.
..Laten we voortmaken," zei hij. „Het
zal niet veel tijd kosten."
HOOFDSTUK XXV.
en de auto rijdt.
Het W^rak nam de leiding op zich. Hij
sprak op aanmatigenden toon, vooral tot
den sheriff en Sally had er plezier in; toch
wilde ze Bob Wells niet vernederen. Haar
boosheid was verdwenen en ze was niet
haatdragend, hoewel ze onxedelijk genoeg
was zich te ergeren, als ze bedacht, dat
men haar achtervolgd had. Ze was blij,
dat het Wrak nu iets te doen had. Hij
vergat, tenminste tijdelijk, alle andere
moeilijkheden.
Kort en bondig deelde hij zijn bevelen
uit. Hij stak zelf geen vinger uit; hij had
vier man om het werk te doen. Ze had-
den alle kracht noodig om het autotje weer
op vier Wielen te zetten en ze volgden pre-
cies alle aanwijzingen van het Wrak. Bob
Wells was blij, dat er wat te doen viel, en
er tenminste niet meer gesproken behoef-
de te worden. Hoe eerder het afgeloopen
zou zijn, des te plezieriger zou hij het vin-
den. Hij wilde verder, zonder in gedach-
ten stil te staan bij zijn ongelukkige lief-
desgeschiedenis.
..Niet naar dien kant!" riep het Wrak
driftig. ,,Wil je dat wiel vernielen? je
kunt'het ding niet op zij schuiven; draai
de voorwielen; neen, den anderen kant op.
Goed zoo. Nu achteruit. Langzaam! Nu
weer draaien en dan vooruit. Jullie wer-
ken als oude wijven. Zoo is het genoeg.
Wat? Jullie brengen haar toch zeker naar
Het was geen byzonder fraai slot van
het parlementaire zittingsjaar. Noodge-
dwongen, met het mes op de keel, heeft
de Kamer het Nederlar dsch Duitsche ver
drag moeten accepteeren. De geringe ammo
bleek wel uit het feit, dat by den aanvang
der vergadering het vereischte aantal leden
(51) niet aanwezig was en de straflijst
moest worden gelezen.
De redevoerirg van den Minister was
niet zooals wy van hem gewend zijn. Op
fluisterenden tcon uitgesproken, zal zyn
verdediging van het tractaat weinig nieuwe
bewonderaars van het verdrag hebben ge
maakt. De Minister leghe nog eens den
vollen nadruk op de voor land- en tuinbouw
verkregen voordeelen, al erkende hy dat de
oogst op het geb;ed van de Industrie heel
wat minder groot is. Intusschen wilde
de Minister probeeren of op de basis van
dit verdrag alsnog voor de Industrie wat
meer zou zyn te be»eiken. Maar van een
heropenen van de orderhandelingen wilde
de Minister niets weten. On darks den
aandrang uit de Kamer weigerde de Minister
positief om de uitvoeiingsregelingen, zelfs
onder geheimhouding, mede te deelen,
zoodat de verwachting, dat de Regeering
in een geheime zitting r adere inlichtingen
hieromtrent zou verstrekken, niet in ver-
vulling ging. De Minister moest zieh in
een nevel blyven hullen Duitschland had
n.l. geheimhouding geeiseht en wij hadden
in deze voorwaarde wel moeten toestemmen.
Op een punt heeft de Minister een krach-
tig geluid doen hoorende Regeering is
de overtuiging toegedaan. dat de in de
laatste jareD gevoerde handelcpolitiek, welke
nog steeds de vrijhandelgedachte huldigt,
ten voordeele van ons land heeft gestrekt.
De Minister wenscbte uit«luitend te spreken
als man van de realiteit, en verklaarde
daarbij positief, dat by het groote aantal
tract at en en overeenkomst en, in de Katste
jaren gesloten, ons handelsstelsel nimmer
als hinderpaal is gevoeld. Glashelder zette
de Minister tegenover den aaudrang van
pro'ection stische zijde uiteen, dat wy me
een „vechttarief" een land als Duitschland
minder zouden kunnen treffen dan Duitsch
land ons, zocdat wij een wapen zouden
han'eeren dat ons in de eerste plaats zou
wonden.
Een wending in onze liande spolitieK,
aldus Minister Van Karnebeek, ligt dan
ook volst;ekt niet in de bedoeling der
Regeering. Ook van de Christelijk-His-
torische zijde werd krachtig stelling ge
nomen tegen de propaganda van Dr Korten-
hoist, Dr. Lovink schetste diens stelsel
kort en goed ajs verderfelijk voor ons land
en noemde de bewerirg'n van den heer
Kortenhorst in flagranten stryd met de
werkelijkheid.
Het tractaat is ten slotte met groote
meerderheid aangenomm, doordieD, gelyk
verscheidene lfden verklaarden, het leeds
ingevoerde betere taritf voor land- en
tuinbouw tegenstemmen practiscb onmoge-
ijk maakt, omdat men de menschen achteraf
niet kan doen bybetalen. De kamer heeft,
na twee dagen oppositie, tenslotte het hootd
in den si-hoot gelpgd en het tractaat onder
den druk der noodzakelykheid aangenomen
lnderdaad geen schoon einde voor het
zomerreces, dat thans is aangevangen en
dat Insider noodzaakt zijn Pariementair
Dagboek eenige maanden op te bergen
BEZUIN1G1NG BIJ DE CAVALERIE.
Naar de H. Crt. verneemt, ligt het in
het voornemen van den Minister van
Oorlog op de cavalerie te doen bezuinigf n
door de vredessterkte der eskadrons met
20 paarden te ve minderen. In totaal geeft
dat een bezuinigirg op een vredessterkte
van 10 eskadrons van 200 paarden.
De jaarlijksche sterkte der in het remonte-
depot aanwezige paarden zal hierdoor dus
ook worden verminderd. Bovendien zal
door het verblyf der jonge paarden van
het remonte- depot van een jaar op een half
jaar terugbrengen, een niet onaanzienlijke
bezuiniging worden verkregen.
In hoever de inkrimping van de vredes
sterkte der paarden, een contigentsvermin-
dering van het wapen der cavalerie tenge-
volge zal hebben, valt niet te voorzien.
Noudzakelijk hieraan verborden schynt dit
niet te zijn.
DE KLACHT VAN CULEMBORGS-
POL1TIECOMM1SSARIS.
De Raadkamer van den Eoogen Raad
heeft in de kwest:e betreffende de klacht
van den commissaris van politie te Culem-
borg, den heer J. Blok, tegen den rechter-
commissaris bij de rechtVank te Tiel, mr.
Hofdijk, afgewezeu het ^erzoek van den
officier van Justitie te Tiel, die, hoewel
van oordeel zijnde, dat geen redelijk ver-
moeden van schuld aan eenig strafbaar feit
tegen mr. Hofdijk, rechter in de rechtbank
te Tiel, is gerez-n. den Hoogen Raad heeft
rerzecht om, indien de raad art. 510 yan
het W. v. Str. vordering van toepassing
acht, een ander gereeht aan te wijzen.
WEE LDE VERT ERIN GSBELAfeTING.
Een deputat:e uit de vereeniging van
katholieke werkgevtrs in de testi-lnyver-
heid is dezer dagen op audientie geweest
bij den minister van financien ter b&-
sprsking van de erns'ige bezwaren, die
onder de linnen- en tapytfabrikanten he-
staan tegen het ontwerp-weeldeverteiirgs-
belasting.
De minister drukte de hoop uit, dat het
bestuur der vereeniging van ka'holieke
werkgevers bereid zou zyn, een redactie te
formuleeren, die aar, de geopperde bezwaren
zooveel mogelyk tegemoet zou komen en
de heffing zou beperken tot de werkelijke
weeldeartikelen.
DE RAMP OP SUMATRA.
Omtrent de aardbevingsramp in het
Padangscbe seint Aneta nader, dat de
schade vermotdelijk eenige millioenen
bedraagt.
Voor zoover bekend, is in het geteisterde
gebied slechts e'en Europeaan, n 1. de
adjudant apotheker Schmidt, gedood. Het
bestuur te Padang deelt mede, dat alle
Europeanen te Padang ongedeerd zijn.
Onder puin van het bedehuis te Soengei
Boeloe zijn 14 lijken gevonden, Kota Lawas
is zwaar geteisterd.
Dorderdagavond werd weer een hevige
aardbeving gevoeld in Palembang, Benkoelen
en Djambi, terwijl een korte aardbeving
te Padang werd waarger omen. In de rm-
geving van Padang werden hevige schokken
gevoeld. Verscheidene gebouwen staan op
het punt in te storten.
De resident van Padang verzocht het
Smeroe-foDds om hulp, waarop 50.000
werd geremitteerd.
De leden van den Volksraad brachten
1000 bijeen ten bate van de slachtoffers
van de ramp. T
De schade te Fort de Keck door de
ramp veroorzaakt is grooter, dan aan-
vankelyk verwacht werd. De pasarge-
bouwen zullen grootendeels moeten worden
afgebroken. Het Residentifkantoor te
Padang is dermate geseheurd, dat een deel
onbruikbaar is geworden.
Officieel wordt uit Bsja Koembob gemeld,
dat aidaar geen dooden zyn.
den weg? Doe wat ik zeg en maak geen
praatjes. Ik doe het hersenwerk en jullie
kunt het uitvoeren."
Sally luisterde naar dit alles met een
z eke re voldoenimg. Ze deed niet also!
d:e technische moeilijkheden begreep; ze
was alleen blij, dat het Wrak weer nor
maal was.
Eindelijk stond het wagentje op den
eenzamen zijweg, maax Henxy Williams
was nog niet tevreden. De sheriff en zijn
helpers'dachten niet anders, dan dat hij
het benzinereservoir zou vullen, den mo
tor aan den gang zou maken en afscheid
zou nemen. Maar het Wrak wilde, dat
zij het wagentje nog veel verder zouden
duwen, misschien wel tot aan den hoofd-
weg. De sheriff keek boos.
,'je bent toch ook hier been gereden,"
zei hij. ..Waarom kan je dan niet hier
vandaan rijden?"
,,Ben hier in het donker gekomen zei
het Wrak. „Wist niet, hoe gevaarlijk
het was. Doe het niet weer. Duw maar.
..We hebben geen tijd."
..Niet? Ik wel. Tijd genoeg om overal
van je te vertellen. Duwen!
En ze duwden. Het Wrak had de goed
heid in zijn auto te gaan zitten, terwijl ze
hem een steile helling op duwden; het
zweet gutste Bob Wells van t voorhoofd
en hij vloekte binnensmonds, 'terwijl zijn
helpers zwijgend de vernederende taak
ten uitvoer brachten.
Als ze een helling afgimgen. stapte het
Wrak uit eh liet hij een ander sturen. Dan
liep hij er achter aan met Sally Morgan.
Haar nabijheid deed hem wonderlijk aan.
Hij keek telkens naar haar. als hij dacht
dat ze ihet niet merkte. Verloofd! Hu
bloosde als hij er aan dacht. Het was na-
tuurlijk onzin. Hij was niet van plan zich
illusies te maken, maar dat ze haar verlo-
ving met Bob Wells verbroken had, was
toch een feit. En daarom was Sally vrij.
met niemand verloofd, behalve theoretisch
met hem zelf. Stel, dat de theorie eens
practijk werd. O, neen, hij maakte zich
geen illusie. Maar stel. Hij wist niet of
hij het kalm moest negeeren; hij had hoe-
genaamd geen ondervinding. Misschien
moesten ze er wel over spreken. Hij sid-
derde bij de gedachte. In de meeste dingen
was hij geen lafaard, maar hiervoor was
hij bang.
De zaak werd nog aanzienlijk verer-
gerd, doordat hij een ontdekking had ge
daan: hij wist niet, hoe hij zou moeten
leven zonder Sally Morgan om voor hem
te zorgen, Ze had zich in zijn leven inge-
drong'en en dat ondanks het feit, dat ze
een vrouw wasl Ze had zich listig van
hem meester gemaakt, voordat hij het zelf
wist. Hij steunde op haar. Misschien wist
ze het zelf niet. maar hij wist het. Het was
natuurlijk mogelijk, dat hij het van zich af
zou schudden. als hij weer terug was in
Pittsburgh, maar hij was er niet zeker
van. Wat hem het meest verontrustte,
was, dat hij het niet van zich af wilde
schudden. Het was lastig en vervelend,
maar ook interessant. Hij lien achter de
auto aan, droomend van onbereikbaar ge
luk, met Sally aan zijn zijde.
,,Kijk uit, ezels!" Zoo wekte hij zich uit
zijn mijmering. ..Houdt hem op den weg.
Wat, probeeren jullie hem in een boom te
laten klimmen? Laat iemand er in gaan
zitten om te remmen: Houdt hem op den
weg, zeg ik. Heeft niemand hier eenig
benul?"
Na zoo'n uitbarsting keek hij Sally aan,
waardoor zijn stemming verteederde en
de oude verlegenheid zich weer van hem
meester maakte.
„We komen er best uit, Sally. Maak ]e
maar geen zorgen.
Ik maak me geen zorgen.
HET LEED TE PADANG.
Het aantal dooden bedrnagt tot dusver
198, onder wie de reeds gemelde Europeaan
(de ass. mil. apotheker Schmidt.) Onge-
veer 70.000 menschen in de afdeeling
Padang Pandjang zijn vrijwel alles kwijt,
Millioenen zijn er noodig. Het bestuur
doet het mogelijke voor hulpverleemng.
De levensmidde'endistributie is geregeld.
DE TOESTAND.
President Hindenburg moge oud zyn,
maar het valt niet te ontkennen, schrijft de
N. R. Crt., dat hij het presidentschap gaande-
„Ik bedoel Hij zweeg verleg.en_
„Wat, Henry?"
,,Voor de toekomst!"
Sally zweeg zelf telkens. Ze had het
nog moeilijker dan het Wrak, want ze
had geen werk, dat haar gedachten af-
j leidde.
Ze wou, dat het klaar was; dat Bob
Wells en zijn helpers zouden voortmaken
om in het niet te verdwijnen. Ze vond
het vervelend Bob Wells voortdurend in
de buurt te zien. Ze vond zelfs, dat het
Wrak het wel alleen af kon, want ze had
hem wel zwaarder werk zien doen. Ze
kon zich niet venheugen over den dwang-
arbeid van den sheriff; ze vond het groo
tendeels overbodig, zelfs als straf. Maar
toch verlangde ze er ook niet naar alleen
te zijn met Henry Williams. Daar was ze
1 vrouw voor.
„Maak je geen zorgen, herhaalde het
Wrak plotsefing stoutmoedig. „Je ho eft
niet He! Weet je niet, hoe je een bocht
moet omsturen? \Villen jullie hem weer
kantelen? Willen jullie. dat ik aan j&der-
een vertel, hoe stom jullie bent? Neen.
den anderen kant op! Gesnapt? Goed.
Vooruit maar weer. He, sheriff, sta je te
luieren?"
Sally keek het Wrak aan.
..Wat hoef ik niet?" vroeg ze.
..CM" Haar vraag verraste hem. „Wel,
je hoeft niet Ten minste niet als
Maar dat is het eigenlijk niet Ik bedoel,
dat je niet eciht verloofd bent.
Het was boud gesproken en hij begreep
dadelijk, dat hij had moeten zwijgen. Sally
keek straks voor zich uit.
Natuurlijk niet zei ze zacht.
(Wordt vervolgd.)
NEUZENSCHE COURANT
„0."
