ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPERER
No. 7487.
Maandag 6 Augustus 1923
63e Jaargaug.
B1NNENLAND.
FETJILLETON.
BUITENLAND.
HET JUBILEUM VAN DE KONINGIN.
De correspondent der N. R- Crt. te
Brnesel meldt
Verschenen is het programroa van de
feestelflkheden die, ter gelegenheid van het
25-jarig jubileum van Koningin Wilhelmina,
te Brussel worden georganiseerd door den
Bond van Nederlandsche vereenigingen en
lichamen in Belgie Samengevat komt het
op het volgende neer
Zaterdagmiddag 1 September kinderieest
in het Holland Huis, Audergemsche Laan
gl63, daartoe welwillend aan den Bond
afgestaan.
Zaterdagochtend 8 September: H. Mis
met Te Deum, plechtige dankdienst en her
inneringsdienst. 2 uurfeestvoorstelling
in den Koninklijken Vlaamschen Schouw-
burg, bestaande' uit le feestrede2e
De Crisis, tooneelspel in een bedrijf, door
de N.V. Het Rotterdamsch Tooneel, direc-
tie Cor. van der Lugt Melsert en 1 artaud
3e De Bruiloft van Kloris en Roosje. met
een heilwensch van den heer Speenhoti,
door de N.V. Het Rotterdamsch Tooneel,
met medewerking van dames en heeren uit
de Nederlandsche kolonie te Brussel, muzi-
kale leiding van den heer Anton Blazer
4e allegorische voorstelling met apotheose,
▼oorstellendeHe Nederlandsche Maagd,
De Elf Provincien, Landbouw, Nijverheid,
Kolonien, Leger, Vloot, Scheepvaart enz.
door dames en heeren uit de Nederlandsche
kolonie te Brussels avonds 71 /2 uur
feestmaaltijd in de Madeleinezaal, bal en
cotillon.
In verband met deze feesten wordt, tevens
door de zorgen (an den Bond van Neder
landsche vereenigingen en lichamen in Belgie
een fraai bord verspreid, dat, wegens het
beperkte aantal exemplaren, een zekere
waarde zal krijgen. Op den rand staan in
blauwe gotische letters, de woorden Het
Vaderlandt ghetrouwen blijf ick tot in den
Doet. Een gekroonde W, de jaartallen
1898—1923 enz. herinneren verder aan
het regeeringsjubileum.
De heer F. de Bruyn, lid van de feest-
commissie. Berg van t Hoi 89, Brussel,
heeft zich belast met den verkoop van dit
gedenkbord, waarvan de opbrengst geheel
ten goede komt aan de teestkas van het
centraal comite voor de Septemberfeesten.
DE VOORTVLUtlHTIGE KAPITEIN VAN
ADMINISTRATE UIT NIJMEGEN.
Aan de Duitsche regeering is uitlevering
verzocht van den kapitein der administratie
K. B.. te Nijmegen, die met medeneming
van een belangrijk bedrag van verlof te
Ede is achtergebleven.
PR1MITJEVE WONINGEN.
Zoowel korte of langere werkloosheid, als
ook de geleidelijke verlaging van loonen,
dwingen vele arbeidersgezinnen in Oost-
Drente. om hun dure woningen van bouw-
vereenigingen of woningstichting te gaan
verlaten, en om te zien naar goedkoopere,
zjj het ook meer primitieve woningen.
Zoo zijn er in de laatste paar jaar z.g n.
r/plaggen"-dorpen ontstaan, nl. hutten en
keten, waarbij veen-heide-plaggen. genaamd
zoden" het voorname bestanddeel vormen.
Meerdere arbeidersgezinnen, die om ge-
melde reden moeten vertrekken, gaan zich
nu vestigen in zulke keten.
Roman van Nederland gedurende
den oorlog,
door
CHARLES HUYQENS.
23)
HOOFDSTUK VII.
„De Neerlandia".
In het betrekkelijke duister van den laten
Januarimiddag lag de villa van de Van
Oosterzee's in Aerdenhout. Carla kwam de
woning uit, en keek eenigszins schuw om
zich heen als eene, die niet wenscht gezien
en bemerkt te worden. Met vluggen stap
ging zij de donkere laan in, den zijweg op,
die rechtstreeks verbinding geeftf met den
hoofdweg, die Den Haag met Haarlem en
Amsterdam verbindt. Gngeveer aan het
einde van dezien weg gekomen, hjeld zij
stil en zag aandacht-g den hoofdweg af.
Niet lang kon zij daar geweest zijn, of
het eigenaardig geluid van een naderende
motor trok haar aandacht, weldra werd de-
z|e met zijn berijder zichtbaar, die den
zijweg naar Aerdenhout insloeg en al spoe-
dig vaart verminderde toen hij haar zag
staan Von Wrede sprong van de motor en
zfette deze tegen een boom.
U bent wel op tijd mevrouw. Nogmaais
mijn spijt, dat ik U geen beteren voorslag
wist te doen voor een onderhoud dan op
deze, weinig opzienbarende plaats.
Geen verontschuldigingen, gqaaf Von Wre
de U weet dat 't mij hoogstonaangenaam
is op deze wijze te moeten werken, maar
ik weet ook dat het niet anders kan. Hier
zijn de papleren, die U verlangdet, eerlijk
gezegd, waar U geen scheepsbouwkundige
Z1jt, begrijp ik niet goed, wat U er aan
Er moeten onder de gemeente Emmeu
reeds vijf van deze primitieve woningen
gesticht zijn, vanwelke een den welspreken-
den naam van »Bloemendaal draagt.
TABAK EN S1GAREN VER-
VALSCHINGEN.
Dr. P. F. van Hamel Roos, de redacteur
van het „Maandblad tegen de Vervalschin-
gen", miakt melding van een circulaire,
waarin een scheikundige tincturen en re-
cepten aanbiedt voor tabak, snuif en sigaren.
Het is natuurlijk bekend. sohrijft de re
dacteur, dat er tal van geheime recepten
bestaan, welke gebezigd worden om de tabak
te /,sausen", d.w z. den geur en andere
eigenschappen te verbeteren. Tot zoover
kan geen aanmerking hierop gemaakt wor
den, mits onschadelijke stoffen aangewend
worden. Het gebied der vervalsching of
misleiding wordt evenwel betreden, wanneer
getracht wordt bekende soorten nate boot-
sen door kunstmiddelen, en de sigaren of
de tabnk te verkoopen onder een onjuisten
naam, b v. als „Zandblad naturel", zoodat
het publiek iets anders ontvangt dan het
verlangt. Het komt den schrijver voor in
het belang van onze zoo gewichtige tabak-
en sigarenindustrie, tegen deze verbete-
ringen" te waarscbuwen, en de vraag te
stellen of het niet op het terrein van de
Warenwet ligt om deze nieuwe #industrie
te verbieden.
RIJKSSTEUN VOOR WONJNGBOUW.
Naar de Ned. verneemt, heeft de minister
van arbeid bepaald. dat er in de maand
Augustus geen steun vanwege het rijk ver-
leend mag worden voor den bouw van
groote complexen woningen, in verband
met de zeer hooge steenprijzen, die in den
laatsten tijd met ongeveer 10 per 1000
zijn opgeloopen. Dit besluit geld zoowel
voor den bouw ingevolge de Woningwet
als voor den premiebouw.
DE INVALIDITE1TSWET
Betaling van premie bij werkverschaffing.
Op de vragen van het Tweede Kamerlid
Duijs betreffende het niet betalen van pre
mie ingevolge de Invaliditritswet door hen,
die arbeid doen veifichten bij wijze van
werkverschaffing, tuidt het antwoord van
den minister van Adbeid, Handel en Nij-
verheid
De Centrale Raad van Beroep heeft bij
verschillende uitspraken, o.a, bij zijn uit-
spraak van 25 Januari 1923 bes'ist, dat
werkzaamheden, welke een gemeente bij
wijze van werkverschaffing laat ver'ichten,
niet in loondienst verrLchfl worden, maar
ter ondersteuning, onder de voorwaarde,
dat voor die ondersteuning wordt gear-
beid, zoodat voor genoemde werkzaam
heden geen premie ingevolge de Invali-
diteitswet verschuldigd is. Het is onderge-
teekende bekend, dat in verband met voren-
bedoelde jurisprudence zij, die bij wijze
van werkverschaffing arbeid doen vcrrich
ten, geen premie betafen in verband met
de Invaliditeitswet.
Er zal gestreng op worden toegezien
dat de werkgever niet ten onrechte werk
verschaffing noemt hetgetfl indeijdaad ar
beid in loondienst is.
Voor zoover ingevolge de bovengenoem-
de jurisprudence geen verplichting bestaat
tot premiebetafing, ontmoet het bezwaar,
bij het verstrekken van subsidies ter zake
van werkverschaffing de verplichting tot
premiebetaling op te leggen.
WONINGBOUW MET RIJKSSTEUN
In \erband met de bekende financieele
moeilijkheden welke door gem een ten, wo-
ningbouwvereenigingen en -stichtingen bij
de ejjptoitatie van met Rijksvoorschot ge-
bouwde woningen worden ondervon'den,
heeft zich een cpmniissie gevormd, be
staande uit vertegenwoordigers van den
Nationalen Wonfngraad, den Bond van Ar
beiderswoningbouwvtreenigingen, den R.K,
Bond van Woningbouwvereenigingen en
de vereeniging van Nederlandsche Gemeen-
ten. Deze coinmissle zal zoo mogelijk ge-
zamenlijke stappen der vier genoemde in-
stellingen bij de regeering voorbereiden.
Met dit doel wordt door haar bij de leden
der vicr organisaties thans een enquete in-
gesteld
EEN HERINNERING AAN 1822.
Het Eerste Kamerlid De Vos van Steen-
wijk heeft aan den minister van Binnen-
landsche Zaken en Landbouw eenige vra
gen gesteld betreffende het weglaten van
„adelijke titels en kwalificatien" in het
proces-verbaal van de zitting van het Cen
traal Stembureau tot het vaststellen van
den uitslag der vcrkiezing van de leden
/an de Eerste Kamer der Staten Gencraal.
Gevraagd wordt, waarom dit is geschied,
en of niet in strijd is gehandeld met het be-
paalde in art. 1 van het Kon. besluit van
26 Januari 1822 (staatsblad no. 1),
ENGELAND; EN NEDERLAND.
Reuter meldt uit Londen
In het Lagerhuis heeft Moref gevraagd
of er besprekingen zijn gehot'den tusschen
de regeeringen van Engi land en Nederland
met betrekking tot zekere outworpen stra-
tegische werken in Nedcrlandsch Oost-In-
dic Amery, de minister van marine, ant-
woordde dat zulke besprejeingen niet ge-
houden zijn
hebben kunt, maar ik heb ze in mi jo bezit
en ik wil ze U dus gaame afstaaji. Ik wacht
nu alleen nog Uw verzekcring op de vraag
die ik U gesteld heb.
Ik heb gedaan, mevrouw wat ik kon,
maar onze plannen kunnen niet geheel ver-
ander worden Hoezcer 't mij ook leed doet
dat Uw man zich op de Neerlandia zaJ
inschepen, dat schip moet getroffen war
den, en voorzoover ik onze duikbootkapi-
teins ken, Zal het getroffen worden. Wet
lean ik U de verzekering geven, dat sped ale
instrueCes zijn verschaft. die de vdligheid
van de passag^iers en in het bijzondet van
Uw echtgenoot beoogen.
U gelooft dus niet aan gevaar voor
hem. Een lichte trilling was in Carla's
stem duidelijk te hooren.
Gevaar is er bij zeereizen in d<*n tegen-
woordigen tijd altijd, dat weet U even
goed als ik. Het zijn niet alleen de torpedo's
die wij in onze macht hebben, het zijn ook
de mijnen, die wij en de Engelschen hebben
losgelaten, en die als het kan nog gevaariij-
ker zijn dan de torpedo's. Maar mensche-
lijkerwijs gesproken, g<Ioof ik dat de reis
van de Neerlandia volkomen beveiligd is.
Ik wil U zelfs wel eerlijk zeggen, dat wij
gaarne al het mogelijke in het werk zulhm
stellen om te voorkomen dat een mijn het
werk doet, dat wij ons hebben voorgeno-
men. Heb ik U voldoende gerustgesteld
Het was beter geweest, graaf Von Wrede
(als ik U over deze reis niet had gesproken.
U hebt er Duitschland een onschatbaren
dienst mede bewezen. mevrouw, en het va-
derland gaat boven aCes.
Het vaderland gaat boven alles, U hebt
gelijk graaf. Het was als een zucht, die
uit Carla opwelde. Snel draaide zij zich om,
knikie Wrede nog eenmaal toe en was spoe-
dig in de duistemis verdwenen.
Zij is mooi, zij is elegant, mompelde
Wrede voor zich Ik zou het bijna betreu-
De volgende stap van Engeland zal
waarschijnlijk zijn een antwoord te zen-
den op de Fransche en Belgische nota's.
En dan? Zullen we dan een voortzetting
der onderhandelingen met Frankrijk b.ele-
ven, of een breuk? Dit zar wel afhangen
van de uiteenzettjngen, die de Engelsche
regeering in bedoeld antwoord geven zal.
De Engelsche leidende bladen zien den
ernst van den tocstand in
De Times schrijft over de gehouden par-
JementszitCng: De overhferschend" indruk
was die van eeh werkelijk ernstvollen toe-
stand en de redevoeringen, waarin de re-
geeringspolitick becretiseerd werd, warm
weinig meer dan pogingen om dit druk-
kende crisisgevoef te ontwijken of te weer
staan
Het blad is van oordeel, dat het Kabi
net volkomen gerechtigd was te handelen
gelijk het deed. De thans gevoerde politiek
heeft den steun der Britsehe meening noo-
dig en moet ook door de meening der ge-
heele wereld worden beoordceld. Het
kwam niet tot zijn -recht hoe sterk de En
gelsche zaak was, tengevolge van de com-
mercieele geheimhouding van de diploma-
tieke besprekingen met de geallieerde re
geeringen Zoodra duidelijk werd, dat ge
heime ondernandelingen niet tot een resul-
taat kon den Teiden, had de regeering niet
sfechts het recht, doch den plicht, den toe-
stand aan het eigen volk fe verklaren.
De Times dringt er op aan, dat thans
de geheele gedachtenwisseling met de ge-
allieerden wordt gepubliceerd. De feiten,
ren, dat zij een van onze meest geachte
en waardevolle agenten is. Hij zette de mo
tor in bewegjng met een vluggen sprong
had'hij zich er op gezet en geen twee minu-
ten later was ook hij verdwenen.
De dag van vertrek voor Frank was
aangebroken. D>- auto van de .pude lui, die
al spoedig na de mobilisatie was terugge-
ven, zou hem komen> halen om hem naar
IJmuiden te brengm. Frank had met opzet
gewenscht zich eerst in IJmuiden aan boord
fe begeven, omdat hij in Amsterdam vrees-
de voor officieuse en officieele begroetin-
gen, omdat hij de eenvoudige daad van
zijn kant, die alleen de strekking had om
eventueel gevaar met zijn eigen
menschen te declen, niet als een
bewijs van heJdenmoed wilde b, spro
ken zien. Frank ontgaf hot zichzelf niet,
dat er iets zenuwsachCgs in hem was in
deze laatste dagen; dat hij zijn Bob en zijn
Hetty anders aan keek dan voordat hij deze
reis ging ondememen, dat zich menigmaal
betrapte op de gedachtje, of hij Carla en
de beide kinderen zou terugzien op de wijze
als hij ze nu had. Maar toch,.hij gevoefde
hoe weinig hij ondernam in vergelijking
met het gevaar, met hot lijden en de ellen-
de, die elken dag gefeden werden door
millioenen menschen, even onschuldig aan
den oorlog als hij zelf.
Voor (te kinderen was de autorit naar
IJmuiden, ook al was het weer betrokken
en weinig zonnig, een genot. Zij waren
gewend aan de auto, die hen in den regel
naar school bracht
Zij hadden wat gemopperd in den aan-
vang van het nieuwe schoolseizioen, toen
Zij, bijna een half uurvroeger dan ge-
woonlijk, samen loopend naar school moes-
ten Die klelne fuxe-rakkers, had Frank
menigmaal tegen Carla gezegd, als ze bei-
den achterblcven en het stevig stappen d
in de regeeringsverkfaring geopenbaard,
noemt het blad niet geruststellend. Het
kan niet gezegd worden, dat het ontwerp-
antwoord buitengewoon gunstig voor
Duitschland was, of dat het de belangen
en gevoeligheden onzer bondgenooten niet
ontzag
De Daily Tdegraph zegt, dat, ofschoon
de regeeringsverkfaring in zeer gematigde
termen was vervat, zij ernstige bezorgd-
heid moet baren aan alien, die tegen alle
hoop in hoopten, dat de entente in haar
voile beteekenis gehandhaafd kon blijven.
De houding van Frankrijk en Belgie zal
op de Britsehe meening geen gunstigen
indruk maken. De premier heeft als pre
mier de groote meerdcrheid des volks ach-
ter zich en ook daarom had hij recht op
een duidelijk en rechtstreieksch antwoord
op zijn nota.
Ce regeeringsverkfaring be'.eekent, dat
wij er in moeten berusten, met Frankrijk
van meening te verschillen, nu wij ons
niet bekeeren kunnen tot het Fransche
standpunt inzake het herstefprobleem en
verder, dat wij op eigen gelegenheid moe
ten handefen, doch op doeltreffcnder wijze,
dan Frankrijk vele maanden gelcden deed.
Hoe het Fransche standpunt was,_ heeft
men uit den korten inhoud, welke Havas
meedeelde, kunnen zien. Nu de Fransche
regjeering ook aan het publiceeren is ge-
gaan, willen we even die herstel-kwestie
en het lijdelijk verzet nog even het Fran
sche inzicht uitvoerigtr weergeven.
„AHe inlichtingen, die wij bezitten, be-
wijzen, dat, als Duitschland niet zoo dwaas
was geweest te rekenen op verdeeldheid
onder de geallieerden, het snel zou heb
ben toegegeven", zoo verluidt de Fran
sche nota Het zijn de Duitschers, die, in
overeenstemming met de bevefen ^an het
Reich", beletten dat de Ruhrproducten
worden uitgevoerd door te weigeren ver-
gunningen aan te vragen en aldus den han-
del belemmeren. Wij zijn beslist overtuigd.
dat, indien de Britsehe regeering eenvou-
dig aan het „Reich" deed weten, dat zij
een politick afkeurt, die Duitschland ru'i-
neert en dreigt Europa te ruineeren, alles
onmiddellijk in orde zou komen. De oplos
sing van het economische probleem ligt
alleen in handen van Duitschland zelf. Flet
lijdelijk verzet is wel de voornaamste hin-
derpaal voor het herstol van den normalen
toestand. Dit verzet, in strijd met het ver-
drag, in strijd met het afgemeene welzijn,
moet Ophouden."
De gevveldige vrees voor Duitschland
komt duidetijk aan den dag, wanneer na
te hebben gewezen op de groote onvoor-
zichtigheid, thans de betalingscapaciteit
van Duitschland vast te stellen; de nota
ziegt: „Wij kunnen over 10 jaar ontwa-
ken met een Duitschland, zoo voorspoe-
dig en zoo machtig, dat wij er bitter bt'-
rouw over zouden hebben Groot Brit-
tannie ongetwijfeld evenzeer als wij dat
wij die betalingscapaciteit van Duitschland
hadden vastgesteld op het oogenblik, waar-
op het zelf die vaststelling vroeg, omdat
het voelde, dat zijn capaciteit op dat oogen
blik op het laagste punt was. Er inoge
aan herinnerd worden, dat tijdens de vre-
desconferentie de Amerikaansche deskun-
dige de betalingscapaciteit van Duitschland
raamde op 120 milliard gouden marken.
Engeland stelde toen een veel hooger cij-
fer vast. Men moet aan de commissie van
herstef al de olasticiteit laten, welke het
verdrag haar geeft.
Wij kunnen 1871 niet vergeten. Niemand
ter wereld dacht er toen aan te weten
te komen of Frankrijk het verdrag van
Frankfort rechtvaardig en te verwezenlijken
achtte Niemand belette toenmaals l>uitsch-
land een aanzienlijk deel v^n het Fransche
tvveetal "naoogden. Waarachtig Carla, wij
schikken ons met een lachje in al de ont-
teringen, die wij hebben. Ik vond het niet
bijzonder in de eerste dagen, dat ik met
mijn melkboer en met mijn slager stand
te marchandeeren over het betjahn van
een rekening, waarvoor ik het geld heuscb
niet in huis had. Maar die kinderen, zij
zijn tegenwoordig zoo gewend aan hun
kleine eh groote luxe, dat zij er zich heel
wat minider gemakkelijk van ontdoen dan
wij
Nu Zat^n de kinderen voor het eerst vvier
in de auto. Zij wisten, dat papa voor en-
kelt d&grii weg ging; Frank had besloten
om tot Genua mede te gaan en vandaar
over land terug te reizen. Zij wisten niet
konden zij het ook weten? welke
gevaren aan deze reis verbonden war n,
wat Aj inhieid, wat zij betfeekende. Wel
had Bob zich een der laatste avonden
angstig tegen vader's knie aangedrongen
en hem gevraagd toch vooral voorzichtig te
zijn, olimit zij hem hadden verteld, dat de
mijrien op zee zoo gevaarlijk waren; en
Frank had eens gegliinlacht en de jongen
de vtrzekering gegeven, dat hij o zoo
voorzichtig zou zijn om maar wen- zoo
gauw mogelijk bij hen terug te komen.
Maar de gedachte, dat het wel eens de
laatste keer kon zijn, dat, zij met vadertje
autoreden, die gedachte, zij kwam gelukkig
Ibij de kinderen niet op.
In IJmuiden, in het hotel Rrins Hendrik,
waren de oude heer en mevrouw Van Oos-
terzee reeds aanwezig. Robert, de oudstie
oroer van Frank, de bankier, was er ook.
Huug kon niet aanwezig zijn, zijn mili-
taire plichten riepen hem elders, gelijk hij
dien ochtend bij zijn telefonisch afscheid
had verzvkerd. Geheel de fainilie was een
teetje zenuwachtig; een dergelijke reis was
dan ook werkelijk niet gewoon. Nog eens
Frank, zoo zeide de oude heer Van Oos
grondgebied te bezetten tot aan de afgo
heele betaling der schadeloosstelling van 5
milliard, geeischt dcor een varai n nd
land, dat niet overweldigd was. g
oorlogsschade had gdeden f t ei on-
r.enen van twee provincies oeroofde."
Wanneer we deze regels lezen, kunnen
we ons voorstellen, dat bange voorgevoe-
'ens de harten der Engelsche regeeringsper-
sonen vervuHen. 't Wachten is nu op het
Engelsche antwoord.
PRESIDENT HARDING, t
Renter seint uit Londen het volgende
korte levensbericht van den overleden Pre
sident, getrokken uit de Engelsche bladen:
De Washingtonsche correspondent van
de Daily Telegraph zegt in eene beschou-
wing over Harding, dat dezie niet groot
was in de gebruikefijke beteekenis van het
woord, maar in veie opzichten, die meer
gelden, n 1. .in hartelijkheid, perlsoonlijke
toewijding, onkreukbare eerlijkheid, vol-
strekte oprechtheid, eenvoud en m ierig-
heid. Geboren op eene kleine boerderij,
trad hij voor het eerst in het openbaar op
als jeugdig trombonist van een dorps-mu-
ziekkorps. Hij was in zijn dorp correspon
dent van een dagblad en een ijverig ptaat-
sehjk politjcus.
Hij kocht het vertoopen blad Marion
Star "en, met de hulp van zijn vrouw, wrist
hij dit randelijk blad tot bloei te brvngeji,
waarbij hijzelf als verslaggever, drukker er
uitgever fungeerde.
In zijn openbare loopbaan hield hij de-
zielfde regels in acht, die hij 20 jaar geteden
voor verslaggevers had verkondigd: waar-
heidsiiefde, onpartijdigheid, objectiviteit en
naastenliefde.
De Manchester Guardian zegt, dat vol-
gens de Engelsche opvatting Harding niet
zulk een op den voorgrond tredende figuur
was als Taft en Roosevelt, maar
Engeland begreep zijn groote hoe^
danigheden Van gemengde Ho'land-
sche en Schotsche aflcomst was
hij geen groote geest of politjek den-
ker, maar hij bezat in hooge mate de
karakteristieke Amerikaansche ondeme-
mingsgeest, idealisme, kameraadschap en
minachting voor een aristocrats, die niet
voortkwam uit persoonlijke waarde en stre-
ven. Zijn grootste succes is geweest het
bijeenroepen van de conferentie van Was
hington en de totstandbronging van het
tractaat inzake den sttilen Oceaan. Hij is
gestorven op het oogenblik, dat zijn poli-
tieke ontwikkeling zich scheen te zullen
neigen naar deelneming aan de Europee-
scheizaken, ofschoon hij gekozen was onder
de feuze van verzet daartegen.
Zelfs indien Coolidge op hetzelfde stand
punt staat, is het onw aarschijntijk, dat de
cmstandigheden van zijn presidentschap
hem zullen veroorloven, in dezen op dezelf-
de wijze voort te gaan en het vtrvvarde
Europa moet vermoedelijk te hoop laten
varen, dat de geest van wijze riddedijkbieid,
die tot het Witte Huis scheen door tt
dringen, zich verder zal ontwikkelen- En
geland heeft daarom te meer reden; het
heengaan van een man te betreuren, dii
meer en meer een vriend van Engeland en
van den wereldvrede werd.
De Morning Post zegt, dat Coohdge,
naar wordt verondersteld, een voorstan-
der van het isolement van Amcrika is en
dat hij zelfs krachtig tjegen de deelneming
aan den Volkenbond is Het kan zijn, dat
nu hij aan het bewind is, deze yoori.nge-
nomenheid zich wijzigt, maar zij kan ook
versterkt worden. Het, blad hoopt, dat men
in Engeland zoo wijs zal zijn, om niet
aan Amerika te vragen, het Europeesche
vraagstuk onder de oogen te zien als fi-
lantroop of kruisvaarder, maar dat men de
terzee, ik leg er nadriuk op, dat ik het eigen-
lijk dwaasheid vind, dat je meegaat. Vi|
zijn reeders, wij hebben ons werk thins;
wij moeten voor den gooden gang van
zaken in het algemeen zorgen. Het zee-
volk is voor de reizen. Kapitein Te rib org
heeft mij gisteren gezegd, dat hij geen^r-
lei verantwoordelijkneid voor de veihg*neid
aanvaardt
Vriendelijk bedankt papa, voor dejt goe-
den taad. U weet hoe ik er over denk In
normale iijden lijkt het mij hoogst onnoo-
dig, dat de reeder meevaart, maar het zijn
>g©en normale tijden. Wij eischen van ons
personeel buitengewone dingen, wij
eischen, dat zij zich blootste'len aan ge
varen, waaraan zij nooit gedacht hebben.
Het zijn niet de gevaren van de zee, die
hen thans bedreigen, maar de gevaren, die
kunstmatig door de menschen zijn ge-
schapen. U weet, dat ik de eerste ben om
te zeggen: varen tot elken prijs, zxxtiang
wij kunnen. Maar juist omdat ik dat zeg,
wil ik zelf het goede voorbeeld geven. Zij
zullen later niet inogen zeggen, dat een
Van Oostorzee zijn personeel dwong om
te varen en zelf thuis bleef wachten, zooals
de volksmond natuurlijk zegt, om het groot
dividend te innen, dat de gevaarlijke reis
opleverde.
De oude heer Van Oosterzee had het
opgegeven met Frank over dit punt te dis-
cussieeren Hij had hem zijn ontevreden-
heid, zijn verbolgenheid niet onthouden
over de woorden, ter vergadering met de
Ministers gesproken. Hij was er van over
tuigd, dat hij de heeren aan zijn kant had
gekregen, indien Frank zich niet aan hun
zijde had geschaard. Frank had alles oe-
dorven, voor hem, voor zichzelf, voor het
geheel scheepvaartbedrijf. Maar Frank
stand op een ander standpunit en bleef
het verdedigen.
(Wordt vervoigd.)
NEUZENSCHE COURANT
REN ANTWOOltD VAN DE ENGELSCKE
REGEERING OP DE FRANSCHE EN BEL-
GISCHE NOTA'S WORDT VERWACHT.
