ALGEMEEN NIEUW8- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7441
Woensdag 18 April 1923
63e Jaarg-aug.
1
Ingeleverde geldige lijsten
van candidates
8INHENLAND.
FEUILLET0N.
zinnige
BUITENLA N D.
TWEEDE KAMER.
Virgadering van Dinsdag.
De Tweede Kamtr is van haar Paaschre-
ces teruggekecrd.
Aan de orde is het wetsontwerp inzake
evenredige verkiezing van de Eerste Ka-
mcrleden.
De heer Oud (v.-d.) kan zich niet ver-
eenigen met het voor'gedragen stelsel, dat
z.i. te grooten invloed geeft aan de partij-
besturen.
De heer Van den Heuvei (a.-r.) ontwik-
kelt bezwaren tegen de verschillende stem-
waarden in de verschillende provincies. Dit
brengt verder af van het organisch kies-
recht.
De heer Albarda (s.-d.) heeft bezwaren,
maar zai met het ontwerp meegaan. Zoo
noodig kan later een wijziging worden
aangebracht.
De heer Dresselhuys (v.-b.) ziet in het
ontwerp geen eindregeling. In de praktijk
zal moeten blijken, of de voorgestelde re-
geling voldoet.
De heer Van Vuuren (r.-k.) zegt, dat
tegen ieder stelsel bezwaren zijn in te bren-
gen, en meent, dat de bezwaren tegen het
regeeringsontwerp te breed worden uit-
gemeten.
EERSTE KAMER.
Vergadering van Ddnsdag.
De marinebegrooting is aangenomen met
33 tegeln} 6 stemmen, van de vrijzinnig-de-
mooraten en sociaal-democraten.
Bij de behandeling van de onderwijsbe-
grooting betre.urt de heer Steger (r-L)
het ontbreken van de logica op den les-
rooster voor gymnasiaal en middelbaar on-
dorwijs. Hieraan moet een einde komen.
Voor het hooger onderwijs wenscht hij
studie van de filosofie over de geheele
linie.
DE KOSTEN DER WERKLOOZENZORG.
Up de vragen van den heer H. Colijn be-
tretienae het verstrekken van gegevens no-
pens de uitgaven ten behoeve van de werk-
loozcnzorg, heeft Minister Ruys de Beeren-
brouck voorloopig geantwoord, dat in 1923
het rijk in den vorm van subsidien voor
werkeloozenkassen naar raming uitgaf
2.950.000. De gemeenten te zamen zullen
dan een gelijk bedrag betalen. Bovendien
zal het rijk als tegemoetkoming in de kosten
der administratie der werkeloozenkassen
toelagen toekennen tot een geraamd bedrag
van 200.000.
Het rijk droeg in de uitkeeringen voor
wachtgeldregelingen in 1922 bij:
lste kwartaal 17.518.88
2de 12.720.81
3de 29.911.21
4de 56.933.55
Totaal f 117.084.
Over Jan. en Febr. 1923 was de rijks-
bijdrage ongeveer 12.400. Deze bijdrage
is 25 pCt. van het bedrag der uitkeeringen
voor wachtgeldregelingen. Behoudens eenige
uitzonderingen dragen de gemeenten tot
eenzelfde percentage van deze uitkeeringen
bij.
31 Dec. 1922 had voor werkverschaffingen
over 1922 het rijk toegezegd 4.453.650.
INTEREST BELASTINGEN.
De Minister van Financien heeft bepaald,
dat de interest, verschuldigd ter zake van
krachtens de wetsbepaling van 22 Mei 1845,
zooals dat luidt krachtens art. I, negende lid,
der wet van 17 Maart 1923, verleend uitstel
van betaling van belastingen, zal bedragen
zes ten honderd 's jaars.
DE RIJKSMIDDELEN.
De rijksmiddelen hebben over de afgeloo-
pen maand ruim f 3 millioen minder opge-
bracht dan over Maart 1922; over de eerste
drie maanden van dit jaar ruim /6'/2 mil
lioen meer dan over die periode van het
vorige jaar.
VERKIEZING VAN DE PROV1NC1ALE
STATEN.
In het geheele land zijn voor de Staten-
verkiezing 1923 uitgebracht het volgend
aantal stemmen:
R.-K. Staatspartij 782969 874745);
Anti-Rev. Partij 347757 (402277); Chr.-
Hist. Unie 325241 (318669); Staatk. Geref.
Partij 31070 (26744); Herv. Geref. Staats
partij 17715 (20431); Chr. Soc. Partij
13930 (19540); R.-K. Volkspartij 13734
Dissident Kath. 1840; Chr. Dem. Partij 5570
(20760); Plattelandersbond R. 6157 (9148);
Plattelandersbond L. 36129 (36668); Platte-
landspartij 13853 (10628)Vrijheidsbond
255269 (271358); Vrijz. Dem. Bond 159916
(134595); Liberale Partij 5986 (18124); S.
D. A. P. 503664 (567769); Comm. Partij
48165 (53664); Soc. Partij 9100 (12411);
Democratische Partij 10307 (9209); Vrijden-
kers 2754 (1123); Rapaille Partij 3502
(11458); Middenstandsunie 3074; Nat.
Bond van Bezuiniging 710 (8193); Chr.
Volkspartij 442 (155).
De cijfers tusschen haakjes zijn tel-
kens het aantal stemmen, uitgebracht bij de
Kamerverkiezing van 1922.
19)
Gedurende dien tijd had Mac Donald
niet stilgezeten. Hij besefte, dat, er met
geweld niets kon worden bereikt en be-
dacht daairom een geniaal plan, om zijn
drie bendegenooten uit de gevangenis en
daardocr van de galg te bevrijden.
Op den avond van een donkcren dag
kwam op Hurricane Hall oen oude man
met een eerbiedwaardig voorkomen. Hij
maakte zich bekend als een oud predi-
kant, Hamilton genaamd, die er zijn werk
van maakte, de gevangenissen te bezoeken
en de gevangen misdadigers te bekeeren.
Het was laat en donker en daar de weg
naar Tiptop nog ver was, verzocht hij be-
scheiden om een onderkomen. Het eerbied-
waardig voorkomen van den ouden heer
en zijn bescheiden, rustige manieren boe-
zemden verirouwen in. De majoor bood
hem niet alleen een nachtverblijf aan, maar
deed hem ook nog aan zijn tafel aanzit-
ten. De oude predikant sprak gedurende
het avondmaal op zoo waardige en inne-
mende wijze, dat de goede rnrs. Kondiinent
geheel door hem werd ingepalmd en hem
op het hart drukte toch vooral bij zijn
bezoek aan de gevangenis te denken aan
de drie roovers van de bende van Mac
Donald, want die hadden wel iets op hun
geweten.
Mr. Hamilton beloofde haar, hen te be
zoeken en hij hield woord.
Den anderen dag verkreeg hij toegang
DE TOESTAND.
Bonar Law, de Britsche eerste-Minis-
ter met de treurige oogen, wiens behoefte
aan rust zich ook in zijn politieke woorden
en daden altijd zoo sterk heeft uitgespro-
ken, zou, volgens Reutcr, binnen enkele
weken heengaan, met een beroep op zijn
gezondheid. Toen hij in de Carlton-club
vcrscheen, om uit naam van de conserva
tieve partij de coalitie met de nationale
liberalen op te zeggen, had hij er reeds op
gedoeld dat zijn krachten beperkt waren
en hij niet lang den last van leickr van een
nieuwe regeering zou kunnen dragen. Hij
zou zich bij zijn verlangen om af te tre-
den ook nu op zijn gezondheid beToepen,
maar, schrijft de N. R. Crt.,objectief gezien.
zijn het meer de zeer moeilijke omstan-
digheden die in de binnen- en buitenland
sche politick heirschen, waartegen zijn ge
zondheid niet opgewassen zou kunnen zijn.
Zijn lichamelijke gesteldheid zou dan wel
de oorzaak, maar de moeilijkheid van de
politiek op dit oogenblik de aanleiding zijn
waardoor de oorzaak zich liet gelden. In
het Engelsch kan men dit ondcrscheid uit-
drukken met „cause" and causation",
lemand met een slecht hart kan dikwijls
nog lang mee, maar men ziet wel dat een
plotselinge schrik of overspanning hem da-
delijk ten grave sleept. Het slechte hart
is dan de oorzaak (cause), de schrik of
i overspanning de factor waardoor de oor-
tot de drie roovers en hield hun een lan-
ge, zalvende preek, van dien aard, dat de
cipicr er de voorkcur aan gaf, zoolang
maar weer naar zijn vertrek terug te kee-
ren, hij zou over een kwartiertje wel terug
komen.
Nauwelijks had hij de celdeur achter
zich dicht laten vallen of houding en voor
komen van den waardigen predikant ver-
andtrden geheel.
Hola, gij zoutzakken, staat eens op.
De drie heeren keken hem met minder
vriendschappelijke oogen aan.
Verdwijn, of wij gooien je er uit,
dreigde Dick.
Maar kerels, kent jullie mij met
meer? Kennen jullie je eigen hoofdman
niet meer?
De zilvergrijze baard werd even met
kunstvaardige hand opzij geschoven, de
pruik ging een weinig naar achteren en
Mac Donald's gelaat keek de drie roovers
aan.
Zij sprongen op.
De hoofdman.
Stilte. Schreeuwt niet zoo, of de ci-
pier hoort ons. Domkopppen, hoe hebben
jullie je toch zoo laten vangen?
Het is niet onze schuld, mompelde
Dick en hij gaf in een paar woorden een
vcrhaal van hun wedervaren.
Mac Donald had moeite zijn lachen in
te houden.
Nu komt gij er ditmaal nog goed af,
omdat ik voor jullie zorg draag, anders
zou je wel spoedig aan de galg hangen.
hier heb je werktuigen de rooverhoofd-
man haalde ze uit zijn welgevulde man-
telzakken je kunt daarmede vannacht
de iralies doorzagen en komt dan maar
zaak gaat werken (causation). Gencraal
Smuts ziet in Europa krachten aan het
wcrk „die best mogelijk het einde van de
Europeesche beschaving zouden kunnen
viroorzaken" (bericht van Zaterdag). Als
dit ook maar half waar is, is Bonar Law
niet de figuur om, met de medewerking die
hij nu heeft, roerganger van het Britsche
staatsschip te blijven. Zijn politiek ideaal
was rust en vrede en in deze laatste om-
standigheden zou Law ook nog wel een
tijdje mee kunnen.
De kunst om voor Law een opvolger
te kiezen, is echLr bijzonder moeielijk-
Law is een groot decl van het Lagerhuis
sympathiek, ontda, Jet alleen zijn eigen
partij, maar ook de Asquith-liberalen en de
arbeiderspartij hem dank weten voor het
vtrbreken van de coaliuc. De laatste kreeg
daardoor de lang gewenschte gelegenheid
in een algemeene verkiezing op het gun-
stige oogenblik haar sierkte te verdubbelen.
Voor zijn politiek voortbestaan moet hit
het echtir zoowel van de kleine, maar
machtige groep der „die-hards" als van
het gros der meer g^matigde conservatie-
ven hebben. Daariusschen schjppert hij.
Zijn afireden zou echter heet aan de orde
komen van de kwestie van een reorganisa-
tie van het geheele tweede-rangs-ministerie
verhaasten. De oude conservatieve minis-
nistcrs en sterren van de eerste en tweede
ben, werkten de benoeming van mannen
van wie sommigen ncoit gedroomd hadden
een pcrtefeuille te zullen bekleeden, in de
hand doordat zij zich als „ministerabelen"
voorloopig afzijdig hidden. Dit zijn Austen
Chamberlain, Lord Balfour, Lord Birken
head, Sir Robert Home, Sir Laming Wor-
thington-Evans, alien vroegere coalitiemi-
nister en sterren van de eerste en tweede
grootte. In zijn hart verlangt ook Law ver-
moedelijk naar hun terugkeer voor een be-
kwame behandeling van de buitenlandsche
(de Roerkwestie, de vrede met Turkije,
de kwestie der schulden der geallieerden
enz.) en de binnenlandsche politiek (het
huisvestingsvraagstuk, moeilijkheden in de
arbeiderswereld, de landbouwkwestie enz.),
maar de die-hards zijn daar nog niet van
gediend. Volgens den politieken medewer-
ker van de Observer, hebben zij vooral
bezwaar tegen Lord Birkenhead.
De die-hards voelen zich krachtig ge-
noeg, om hun zin door te zetten door te
dreigen, dat zij zich anders van de regee-
ringsmeerd"rheid afsokeiden en deze tot
een gevaarlijk zwak getal terug brengen.
Als uitkomst houdt men nu, volgens den-
zelfden medewerker, rekening met de be
noeming van Standley Baldwin, den kanse-
Iicr der Schatkist, tott Law's opvolger. Hij
is bewindsman in Law's kabinet, die
nog het meest voor zijn taak berekend is
en hem daarom ook als woordvoerdcr van
de regeering vervangt. Maar de groote
sympathie, die Bonar Law in het Lagerhuis
bezit, brengt hij niet mee, alleen reeds% om
dat hij de eenige man is met wien de
die-hards genoegen schijnen te nemen. Een
al of niet gereorganiseerd kabinet onder
zijn leiding woTdt dan een tweede uitgave
van Law's kabinet, zwakker dan de eerste,
terwijl alles roept om een verbeterde
nieuwe editie.
Eigenlijk zou een nieuwe coalitie uitred-
ding moeten brengen, maar het middel is
onbruikbaar. De coalitie-liberalen zijn van
119 in het oude Lagerhuis op 59 gezakt
en kunnen bij een afscheiding van de die-
hards het gat niet meer stoppen. De eenige
die het meer dan voldoende zou kunnen
doen, ja een oppermachtige meerderheid
zou kunnen herstellen, zou de arbeiders
partij zijn met hare ongeveer 150 zeteis,
maar zulk een samenwerking tusschen
rechts en links is, voor zoover men thans
kan zien, volslrekt onmogelijk.
En dai de Asquith-liberalen zich bij de
nationale liberalen zouden vocgen om dan
met een conservatieve regeering een coa-
zoo vlug mogelijk naar onze schuilplaats.
Dick, jij kent ze, het hoi nabij den Duivels-
kuil, verberg ze goed onder het stroo van
de legersteden en wees nu voorzichtig,
dat je niet nog eens een dommen streek
begaat.
De schreden van den cipicr deden zich
hooTen en de rooverhoofdman was weer
de zalvende predikant geworden, die wan-
hopig over het verhard gemoed der boos-
wichten zonder eenig goed gevolg van
zijn stichtende woorden te mogen zien,
moest vertrekken.
Den anderen morgen waren de drie boe-
ven verdwenen. Heel de streek was in
opwinding en toch moest men lachen
over den streek, dien Mac Donald had
uitgehaald. Alleen majoor Warfield was
razend. De man, dien hij zocht, had on
der zijn dak geslapen, aan zijn tafel ge-
zeten en hij had er niets van geweten of
vermoed. Hij raasde al9 een orkaan, maar
het hielp niets.
Nog altijd was intusschen het plan van
Gabriel Le Noir niet uitgevoerd. Mac Do
nald bleef om begrijpelijke redenen bij
zijn geheim besluit, Kapitola slechts L-
vend in handen te krijgen en daartoe had
zich nog geen goede kans geboden. In het
eentonige leven op Hurricane Hall kwam
eenige afwisseling, toen op zekeren dag
James Warfield de ncgers hoorde spreken
over een vreemde dame, die haar intrek
had genomen in het eenzame huis van
kolonel Le Noir. Het zou een nog iong
meisje zijn, dat er zeer bleek en treurig
uitzag en blijkbaar tegen haar zin daar
verblijf hield.
Majoor Warfield hoorde de woorden der
negers met levcndige belangstelling. Wie
litie aan te gaan, is al haast even ondenk-
baax.
Zoodat men bij een reorganisatie van
de regeering na Law's aftreden toch altijd
weer voor de noodzakelijkheid zou komen
staari, om met de „die-hards" rekening te
/louden. Dit in het oog te houden, is vooral
van belang als men zich aan bespiegfjlin-
gen overgeeft over de houding, die de En-
gelsche buitenlandsche politiek na Law's
heengaan in de Rotrkwestie zou aannemen.
Een mogelijkheid is intusschen nog, dat
de geruchten over Law's slechte gezond
heid verspreid zijn, om de „die-hards"
eenigszins tot rede te brengen en hun
medewerking te verkrijgen voor een reor
ganisatie van zijn regeering, naar Law's
zin, die in elk geval dringend noodig is.
Wij zijn weer gespijzigd schrijft de
N. R. Crt. met redevoeringen en verkla
ringen. Poincare heeft te Duinkerken ge-
sproken, minister Rosenberg heeft een ver
klaring afgelegd en minister Theunis heeft
commentaar geleverd, maar in de tegen-
woordige omstandigheden is het licht der
openbaarheid niet bevorderlijk aan het tot-
standbrengen van zichtbare to en adoring in
de Roerkwestie. Men laat dat bij voor-
keur vahen op de toonbare en sterke plek-
ken van zijn positie en veinst uiterlijk
voldoening om lnneriijke onvoldaanheid te
virbergen. Poincare was bijvoorbeeld vol-
daan dat de bezetting van het Roergebied
heeft aangetoond dat Duitschland aan de
geallieerden de kolen had kunnen leveren,
waarmee het achterstallig bleef, omdat het
er zich nu op inricht het buiten de Roer-
kolen te stellen. Dit moge nu inderdaad
aangetoond zijn, een grooter en echter
voldoening ware het toch na Poincare's
politiek geweest, indien met de Roeractie
het tekort aan levering was ingehaald en
de giregelde levering van de andere ver-
plichte hoeveelheden verzekerd ware. Theu
nis die beter bleek te voelen, dat dit ten
aanzien van de kolen het eigenlijke doel
moest zijn, gooide het dan ook over een
anderen boeg. Hij stond crbij stil dat men
nu al zoo vcr was dat het transport van co
kes en kolen naar Frankrijk en Belgie van
de 900 ton daags waarop het door het
lijdelijk verzet gedaald was, tot 8000 ton
was opgedreven en dat „zeer waarschijn-
lijk" binnenkort de 10 duizend ton zouden
worden bereikt. Hij verzweeg er echter
bij dat de normale hoeveelheid die de
Duitschirs moeten leveren, 62 duizend ton
per dag was. Wat blijft er in vergclijking
hiirmee van beider voldoening over? Dit
is slechts een voorbeeld. Wij zouden ook
nog op Poincare's voldoening kunnen wij-
zen over het feit, dat de Duitschers, die zei-
den niet te kunnen betalen, dit zelven weer-
leggen met kolen en staal in het buitenland
te koopen. Maar deze specie gaat dan toch
weer den neus der geallieerden voorbij en
bovendien weet men nu voldoende dat
Duitschland bezig is zich financieel uit te
kleeden, zooals een luchtsehipper zooveet
mogelijk overboord gooit, om zich maar
zwevende te kunnen houden. Poincare's
voldoening concenlreerde zich ten slotte
in de driomfantelijke verklaring dat Frank-
Tifk en Belgie nu onderpanden vast in han
den hadden en die niet tegen ijdele belof-
ten zouden loslaten. Hij was weer zoo voor
zichtig, om het atlribuut „product|ef'\ dat
voor de Roeractie steeds voor het zelf-
standig naamwoord „pand" stond, weg te
laten, omdat het niet te gebruiken was zon-
dtr er eerst „on" voor te voegen.
Ovtr de beteekenis van Rosenberg's rede
heeft onze B< rlijnsche correspondent zijn
meening reeds gezegd: „Het is niet on-
mogelijK als men net met alle geweld
wil, uit de woorden van den minisier een
aanbod te consirueeren. Immers in zoo-
vir hij zich aan de uitspraak van een inter
national! schcidsgerecht wil onderwerpen,
verklaart hij zich ook van te voren eens
kon dat zijn, een meisje dat blijkbaar op
gesloten was in het huis van kolonel Le
Noir.
Ik weet niet wie zij is, heer, zeide
Wool op de vraag van zijn heer. Maar zij
is in diepen rouw gekleed. David, de
koetsier van den kolonel, vertelde mij, dat
dat de kolonel op een dag in het laatst
der vorige maand naar Staunton was ge-
reden en daar de jongedame had afge-
haald. Zij weende gedurende den gehee-
len rit en David dacht, dat het een arme
wees moest zijn, die al haar familieleden
had verloren en daarom door den kolo
nel als aangenomen dochter werd opge-
nomen.
Weder een slachtofferj mompelde
James Warfield. Arm kind, welke misdaad
steekt daar weer achter?
Hij dacht den ge'neelen dag daarover na
maar sprak er niet met Kapitola over. Zij
zou enverstandig genoeg zijn, de vreemde
dame eens te gaan opzoeken, om Icennis
met haar te maken en aldus zou zij in den
muil van den leeuw, in het huis van haar
doodsvijand komen. Maar al deed de ma
joor alles, om dat te vermijden, het zou
toch geschieden, zonder dat hij er eenige
macht over .had.
Toen op zekeren avond Pitapat haar
meesteres behulpzaam was bij het uitklee-
den, vroeg Kapitola:
Is er geen nieuws, Pitapat?
Ja, miss Kapitola, Groot nieuws.
Hebt u daar nog niets van gehoord?
Neen, wat is er dan?
Wij hebben een vreemde buurdame
gekregen, een wonderschcone bleeke jonge
dame met droevige blauv/e oogen en goud-
glanzend haar. Zij weent den ganschen
met het betalen van de \roeger aangeboden
30 milliard of nog meer, indien hi t scheids-
gcrecht een zoodanig bedrag mocht vast-
stellen. Evenwel is het, doordien de eisch
tot vocrafgaande ontruiming van het Roer
gebied wordt gesteld en het aanbod van
30 milliard voor thans niet meer mogelijk
wordt verklaard, nog even duister als voor-
heen gebleven, in hoever Duitschland zich
aan een scheidsrechterlijke uitspraak zou
onderwerpen ,waaraan ook nog moet wor
den toegevoegd, dat de kansen op het bij-
eenkomen van zulk een scheidsgerecht in
de tegenwoordige politieke omstandighi-
den gelijk nul is. De heele redevoering van
den minister heeft dus geen andere be
teekenis dan die van een vocrtreffelijk over-
zicht van hetgeen hij en de rijkskanselier
bij vroegere gelegenneden hebben opge-
mcrkt, zonder dat zulks, gelijk hij heden
zelf uitdrukkelijk heeft verklaard, ook maar
het minste heeft bijgedragen tot bijlegging
van het conflict, en het is zeker niet te
virwachten, dat een herhaling van die uit-
latingen thans meer effect zal hebben dan
toen. Daar de partijen, die wat in de
melk te trokken hebben, wcliswaar op
grootere activiteit aandringen, maar noch-
tans dir regeering hun steun niet onttrek-
ken blijft dus, wat Duitschland aangaat,
alles bij het oude."
Troostrijk zouden de vertooningen in
het openbaar dus niet blijven, indien men
er niet bij wist, dat er, gelijk een ander me
dewerker uiteengezet heeft, van alles on
der de oppervlakte woelde, dat de hand-
having van onze vroegere conclusie, dat
er met dat al schot in de zaak komt, wettigt.
Voor vandaag voegen wij er alleen nog
aan toe, dat de Evening Standaard op-
nieuw te verstaan geeft, dat Engeland doen-
de blijft om bij Duitschland officieus aan
te dringen op het doen van een voorstel.
DE KATHOL1EKE VLAMINGEN EN HET
HOOGESCHOOLVRAAGSTUK.
Zondag is er te Brussel een belangrijke
vergadering van den Katholieken Vlaam-
schen Landsbond, het centrale strijd- en pro-
paganda-organisme van de katholieke Vla-
iningen gehouden, onder voorzitterschap van
mr. Frans van Cauwelaert, de burgemeester
van Antwerpen. De vergadering heeft be-
sloten dit jaar een algemeen congres te hou
den te Brugge. Zij was het erover eens, nu
het Kamervoorstel betreffende verneder-
lansching der Gentsche universiteit is ver-
worpen, geen stap verder meer te mogen
gaan op den weg van toegefelijkheid. De
katholieke Vlamingen zijn vast besloten in
de oppositie te treden, indien op dit gebied
geen recht wordt verkregen. Een motie in
dien zin werd met algemeene stemmen aan
genomen.
EEN AANVAL OP EEN POSTAUTO.
Een sterke bende roovers, aangevoerd
door den Montenegrin Sava Raspopowitsj,
heeft, naar de „Petit Parisien" meldt. tus
schen Cattaro en Cettinie, een pestauto
aangevallen, die het verkeer tusschen deze
beide plaatsen ondcrhoudt. De Montene-
grijnsche komitadjis bevallen den chauffeur
te stoppen. Toen deze er geen gehoor aan
gaf, losten zij verscheidene schoten. Een
hoofdcontroleur van het ministerie van
Virkeerswezen werd giedood, terwijl een
kapitein en een gendarme ernstig gewond
wirden. Een gendarme-patrouille die te
hulp kwam, slaagde er in, de bende uiteen
te jagen, die ir niet in slaagde zich meester
te maken \an de postzakken.
Verschillende andere wandaden dezer
bende tegen Servische boeren worden ge-
meld.
2 TON AAN SCHATKISTBILJETTEN
GESTOLEN.
Op het postpakettenbureau van den
spoorweg te Bradford is een houten safe
met een bedrag van 17.500 pond sterling
dag en vertoeft geheel alleen met den ko
lonel en de oude Dorbey Night in het een
zame huis, waar al de spoken en geesten
zijn.
Maar Pitapat, weet je daar zeker wat
je daar zegt?
Zeker, miss Kapitola, ledireen weet
het in de buurt.
Goed. Dan zal ik dezer dagen eens
daarheen rijden en kennis maken met die
wondtrschoone bleeke dame met droevige
blauwe oogen en goudglanzend haar, zoo
als ge zegt.
XVIII.
Feestvreugde en rouw.
Het verlovingsfeest op Willow Heights
was met opgewektheid gevierd. Den vol-
genden middag zou Guido naar de Hooge
school tirugkeeren, om zijn studien voort
te zetten. De dokfcr was vroeg in den mor
gen reeds uitgereden om zijn pajienten te
bezoeken. Hij was nauwelijks een half uur
weg, of een der bedienden kwam ademloos
in Guido's kamer met de onheilspellende
boodschap, dat het paard van den dokter,
met schuiin bedekt, en zonder zijn ruiter
was tiruggekomen. Guido sprang onmid-
dellijk in het zadel en draafde in de richting
\an Staunton, langs den weg, dien dr. Day
had genomen. Angsiige voorgevoelens ver-
vulden zijn hart en helaas, zij hadden hem
niet bedragen. Op de plek, waar rechts
van den weg, de bodem stijl afwaarts leid-
de, lag de clokier bewegenloos, hulpeloos,
bloedend.
(Wordt vervolgd.)
NSC HE COURANT
De voorzitter Tan het centraal stembureau voor
de verkiezing van de leden van den Raad der ge-
meente TEK NEUZEN maakt bekend, dat van het
hoofdstembureau de mededeeling is ontvangen, welke
geldige lijsten van candidaten voor die verkiezing
zijn ingeleverd.
Herinnerd wordt, dat binnen zeven dagen na heden
de gemachtigden der onderteekenaars van lijsten
dezc tot een groep kunnen verhinden door een daar-
toe strekkcnde gemeenschappelijke verklaring schrif-
telijk bij het centraal stembureau in te leveren.
Formulieren voor deze verklaringen zijn ter ge-
meentesecretarie verkrijgbaar.
Ter Neuzen. 18 April 1923.
De Voorzitter voornoemd,
J. HUIZ1NGA.
^<3.
