ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIE3LAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
buiTenTTn dT
No 7438
Woensdag 11 April 1923
63e Ja&rgaufi.
HINDERWET.
HINDERWET.
Bekendmaking.
let geheimzinnige Wondhuis
Ter-inzage-legging lijsten van candidaten.
Beslissing oyer iogeleyerde candidaten-
lijsten voor de stemming ter verkiezing
van de leden van den Gemeenteraad.
FEUILLETOH.
Beslissing over ingeleverde candidaten-
lijsten voor de stemming ter verkiezing
van de leden van den Gemeenteraad
te Philippine.
BINNENLAND.
Beslissing over ingeieverde candidaten-
lijiten voor de stemming ter verk ezing
van de leden van den raad der ge-
meente Ter Neuzen.
Gemeente TER NEUZEN
Gemeente TER NEUZEN
Burgemeester en Wethouders van de ge
meente Hoek maken bekend
dat de ouders, voogden of verzorgers die
hunne kinderen of pupillen op 1 Mei a.s.
op de openbare lagere school wenschen
geplaatst te zien zich daartoe voor 30 dezer
bij het hoofd der school kunnen aanmelden.
De kinderen, die v66r 1 November 1923
zes jaren oud zijn, worden toegelaten.
Hoek, 7 April 1923.
Burgemeester en Wethouders van Hoek,
A. WOLFERT, Burgemeester.
J. M. DREGMANS, Seeretaris.
Verlegen maalcte Guido een linksche bui-
ging en ging zitten.
Ik heb geiiocrd, dat uw moeder on-
gesteld is, ging de jongedame glimlachend
voori. Hoe gaat het met haar? Is zij reeds
op weg naar betcrschap?
Ik dank u, miss, jawel, stameide
Guido mei vuurrood gezicht.
De jongedame bemerkte zijn verlegen-
heid. Zij glimlachte vxiendelijk en zeide:
Mijn vadtr zal spoedig komen. U
zult wel niet lang behoeven te wachten:
hitr ligt een nieuwsblad, dat u intusschen
kunt lezen, als het u intiresseert.
Zij nam haar boek weder op en ging bij
het haardvuur zitten. Guido nam mecha-
nisch de courant op, hij wist niet, hoe hij
zich moest houden. Hij'hield het blad voor
het gezicht, maar de testers dansten hem
voor de oogen heen en weer. Hij gevoel(de
zich pijnlijk verlegen en wenschte, dat hij
ergens in het woud zat in plaats van in ge-
zelschap van deze jongedame.
Hij sloeg haar gade, terwijl zij rustig
in het boek las. Zij had een regelmatig ge-
laat en fraaie blauwe oogen, opgeruimd-
heid en toch stemmige trnst spraken uit
haar trekken. Zij geleek zeer op haar vader,
dokter Day. Guido herinnerde zich dat
de dokter hem terkxips had medegedeeld,
dat zijn dochter wefdra voorgoed van het
pensionaat zou thuiskoinen. Zij was spoe-
digcr gckomen dan Guido had verwacht.
Het was een virlichting voor hem dat
dr. Day spoedig binnentrad.
De Voorzitter van het hoofdstembureau
in de
Gemeente HOEK
maakt bekend, dat het hoofdstembureau ten
raadhuize dier gemeente op Dinsdag 17 April
1923 des voormiddags half tien uur in een
I openbare zitting zal beslissen over de gel-
digheid der op 10 April 1923 voor bovenge
noemde verkiezing ingeleverde lijsten en over
de handhaving van de daarop voorkomende
candidaten.
Hoek, 11 April 1923.
De Voorzitter voornoemd,
A. WOLFERT.
De Voorzitter van het hoofdstembureau
in de
Gemeente PHILIPPINE
maakt bekend, dat het hoofdstembureau ten
raadhuize dier gemeente op 16 April 1923,
des voormiddags 10 nor in een openbare
zitting zal beslissen over de geldigheid der
op 10 April 1923 voor bovengenoemde ver
kiezing ingeleverde lijsten en over de hand-
having van de daarop voorkomende candi
daten.
Philippine, 10 April 1923.
De Voorzitter voornoemd,
P. A. RAMMELOO.
BEGROETING NAMENS H.M. DE
KONINGIN.
Men meidt uit Brussel, dat jhr. mr. J.
W. Quarles van Ufford, commissaris van
de Koningin in Zeeland, zich naar Gent
heeft begeven ter geleglenhekl van de ope
ning van de bloemententoonstelling, om
koning Albert te begroeten namens de Ko
ningin.
RANGSCH1KK1NG VAN DE
KANTOREN.
Ter verkrijging van bezuiniging en uit -
formiteit is thans een commissie werk-
zaam vocr de rangschikking van de kan-
tcren van de posterijen en telegrafie, van
de directe bclastingen en van de registratie
en domeinen, in klassen.
DE VOORZITTER DER EERSTe
KAMER ONGESTELD.
Naar gemeld wordt, zal de voorzitter
van de Eerste Kamer Baron van Voorst
tot Voorst de a.s. vergaderingen dier Ka
mer niet leiden, daar hij te Arnhem, waar
hij woont, ongesteld is geworden. De heer
van Voorst tot Voorst is lijdende aan
zware bronchitis, welke met het oog op
zijn leeftijd niet zondir gevaar wordt ge-
acht.
DE PAKKETPOST.
Ovcrwogen wordt, een deel van den pak-
ketpostdienst over te brengen naar Van
Gend en Loos.
VERZACHTING VAN DE CeLSTRAF.
De minister van Justitie heeft aan de
besturen der gevangenissen een brief ge-
zonden, waarin hij te kennen geeft, dat
de gevangenen hun oel met platen, prent-
briefkaarten e.d mogen versieren. Men
mag die dingen echter niet aan de inuren
Ah, Guido, daar zijt gij al, dit is
mijn dochter Klara. Klara, dat is inijn jeug-
dige vxiend mr. Guido Rocke. Gij hebt
blijkbaar reeds kennis gemaakt. Hoe gaat
het met uw moeder, Guido?
Ik zeide juist aan uw dochter, dat zij
zich veel beter gevoelt, aniwoordde Guido.
Mooi. Dat zal wel aanhouden. Guido
ik heb er lang over nagedacht, wat uw
moeder noodig heeft en hoe zij dat noo-
dige gen ees mid del kan krijgen. En ik ben
tot deze overtuiging gekomen. Uw moeder
heeft een vrooUfk, aangenaam tehuis noo
dig. Zij moet niet steeds in dat kteine huis
geheel alleen vertoeven, zij heeft daar niet
de minste afleiding en is steeds overgele-
vexd aan droevige en zorgvolle gedachten.
Uw moeder moet in een andere omgeving
Een omgeving van licht en lust, rust en
kalmte, blijmoedigheid en opgeruimdheid
en geregelde aangename bezigheid. Maar
waar vinden wij zulk een'omgeving voor
haar? Weet gij het, Guido?
Klara had met veel oplettendheid de
woorden van haar vader aangehoord. N,u
de dokter en Guido beiden zwegen, zeide
zij, haar oogen op haar vader richtend:
Waar wij zulk een omgeving vinden,
vader? Ik geloof, wij behoeven niet ver te
zoeken. Waarom zou mrs. Marah Rocke
niet naar hier kunnen komen, om ons be-
behulpzaam te zijn. Gij hebt altijd geziegd,
vader, dat wanneer ik thuis zou zijn, een
waardige, bejaarde dame de huishouding
zou besturen en mij daarvoor zou opleiden.
Welnu, die tijd is thans gekomen en wie
is beter voor die taak geschikt dan de
moedeT van mr. Rocke, een zoo goede,
zachte en bekwame dame, als wij nergens
anders zullen vinden. En zij kan hier bij
ons een aangenamen, rustigen en afleiden
bevestigen en de buitenmuren moeten ge
heel vrij blijven. Ook is het houden van
een plant geoorioofd er indien de gevan-
gene te kennen geeft, dat hij van het ver-
diende geld een bloem of plant wil aan-
schaffen, moet mem dezen wensch uit-
votren.
De redactie van het Vad., waaraan we
dit biricht ontleenen, maakt de opmerking
dat het niet geheel duidelijk is, hoe men
zijn eel met planten en prentbriefkaarten
kan versieren, indien men ze niet aan de
muren bevestigen mag.
UITSTEL VAN BELA^TINGBETALING.
Di hooge beclragi a, |lie de fiscus in de
laatste jaren van de 'belastingschuldigen
vordert, hebben, mcde in verband met de
moeilijke tijdsomstandigheden een groot
aantal achurstallige belastingbetalers op
hun geweten.
Intusschen kan ondtij bepaalde omstan-
digheden zonder vordefing van interest
uitstel van betaling van aanslagen in de
directe belastingen worden verleend (met
uitzondering evcnwel van de oorlogswinst-
belasting) voor een tijdvak van drie maan-
den of korter en voor bedragen van 100
gulden of minder. Daartoe zijn de ontvan-
girs der directe belastingen bevoegd.
Betreft het uitstel een bedrag van meer
dan 100 gulden en een lang^r tijdvak van
drie maanden, dan wordt voor het verlee-
nen de voorwaarde gesteld, dat de belas-
tingschuldige zich bij gezegelde verkla-
ring verbindt, om ter zake van dat uitstel
aan het Rijk interest to betalen berekend
nais^r o pet.
De directeuren der directe belastingen
zijn bevoegd om, indien een belastingschul-
dige met of zonder bui* ngewoon bezwaar
in staat is de verschuliligde rente te vol
doen, kwijtschelding v*i de rente te ver-
leenen. Zoodra de wet van 19 Maart 1923
tot wijziging van de wetgeving nopens de
invordering van 's Rijks directe belastin
gen in werking zal zijn gutreden is de rente
krachtens het nieuwe artikel 17 der wet
op de invordering verschuldigd en zal het
zich bij gezegelde verklaring verbinden om
interest tc betalen derhalve niet meer noo
dig zijn.
De vcrdering van rente geschiedt, om-
dat zij, indien het uitstel van eenigsztos
langen duur is, billijk is tcgenover de ande
re belastingschuldigen, die op tijd betalen.
DE TOESTAND.
Aanvankelijk paste een koele terughou-
ding ten aanzien van het aan Loucheur toe-
geschreven plan betreffende de schadever-
goeding en Frankrijk's veiligheid, dat hij
bij zijn bezoek aan Engeland in gesprekken
met Engelsche sfaatslie.den cntwikkeld heet-
te te hebben. Eenzelfde terug Clouding,
schrijft de N. R. Crt. diende in acht ge-
nomen te worden tegenover de beieeke-
nis van deze reis in het algzmeen, omdat
hij geen offideele positic als Fransch mi
nister bekleedt. Maar inmiddels zijn er, na
de ttanvankelijko logenstraffingen, eenige
nieuwe feiten in verband met dat bezoek
bekend geworden, die er een ander licht
op weTpen. In de eerste plaats erkent nu
zelfs Reutcr, (d.w.z. men erkent in Enge
land officious) dat Loucheur met Bonar
Law, den Britschen eerste-minister, ge-
sproken heeft. Ten tweede staat vast, dat
hij na zijn terugkeer door president Mille-
rand en minister-president Poincare afzon-
dcrlijk ontvangen is. Loucheur had ge
legenheid gehad de meening van gezag-
hebbende Engelsche staatslieden, van den
aan het bewind zijnden ccrste-minister af
tot den vcrigen eerste-minister toe, te pol-
sen. Wegens het verminderde contact tus-
schen London en Parijs kon het daarom
reeds van belang schijnen, dat de officieele
leider van de Fransche politick uit zijn
den werkkring vinden.
De dokter sloeg zich met de vuist \oor
het voorhoofd.
Klara, je hebt gelijk. J- bent slim
mer dan ik. Daar had ik nog in het ge
heel niet aan gcdacht. Overal had ik in
den Ngeest reeds naar een goede plaats
voor mrs. Rocke gezocht en ziedaar, gij
wijst ons onmiddellijk de allerbeste op-
lossing aan. Guido vraag dan aan uw
moeder, of zij dat voorstel aanneemt. Wij
beiden, Klara en ik zullen er ons zeer ge-
lukkig door ge\oelen.
Guido kon slechts met moeite ds tra-
nen inhouden. Het kwam hem voor, als
of de dochter van dr. Day e<m engel was,
die met milde hand geluk en tevTeden-
heid op aarde schonk.
Hij stameide woorden van dank.
En J an komt gij natuurlijk ook hier
wonen, als mijn aanstaande assistent, zei
de de dokter nog, daarmede de vreugde
van Guido ten top voerend.
Met tranen in de oogen verliet de jonk-
man de woning van dr. Day, om zich te
haasten naar het huis van zijn moeder,
brandend van verlangen, haar de blijde tij-
ding mede te deelen.
Maar Marah Rocke wilde niet dadelijk
beslissen. Zij ovcrwoog het goede aanbod
van dr. Day en hoewel zij vreesde, dat er
misschien bezwaren aan verbonden waren,
kwam zij toch na langdurig en rijp beraad
tot de condusie, dat het haar plicht was,
het aanbod aan te nemen, al was het
slechts in het belang van haar zoon. Zij
Het daarom aan den dokter door middel
van Guido haar diepgevoelden dank betui-
gen en steldi hem voor dat men aan weers-
zijden vocr een maand de proof zou nemen.
De dokter was het daarmede eens en zoo
mond hooTden hoe men te Londen dacht.
In het algemeen wist men dat te Parijs na
tuurlijk al precies, dat wil zeggen men ken-
de de breedte van de kloof, die het Fran
sche standpunt inzake de vergoeding van
het Britsche scheidde door de laatste con-
ferenties van Londen en Parijs. Nadien
heeft echter de bezetting van het Roerbek-
ken haar beslag gekregen en nu zij drie
maanden geduurd heeft, valt het niet te
ontkennen dat cr bij beide partijen een ver-
moeidheid waar te nemen valt in een strijd
die kostbaar blijkt en ten slotte nog niets
opgelost heeft. Aan den kant der geallieer-
den is dat verschijnsel bij Italic niet zoo
duidelijk waar te nemen, omdat zijn deel-
neming meer platonisch is en er voor dit
land daarom geen aanleiding bestond, zich
moe te maken. Maar bij de Belgen is dit,
naar men op grond van verschillende aan-
wijzingen mag aannemen, wel het geval.
Poincare is stellig niet naar Brussel gegaan,
omdat hij zoo girust was op verdere me-
dewcrking van heeler harte van Belgie
aan de Roer. De Belgen wisten de Fran-
schen er duidelijk te maken, dat zij geen
deel zouden nemen aan een vergrooting
van den radius van de bezetting. Wij heb
ben al opgemcrkt, dat Loucheur doorgaat
voor een komenden man en voor een poli-
ticus, rijk aan ideeen. Zijn ideeen zijn ka-
leidosoopisch veranderd, om;daft tet ver-
schiet van de schadevergoedingskwestie nu
eenmaal, op dezelfde wijze als het beeld
in een kaleidoscoop, telkens met een schok
zich wijzigt. Men behoeft fr niet aan te
twijfelen dat hij ook nu weer eigen con-
structieve ideeen heeft voor de regeling
van het voornamelijk Fransch-Duitsche ge-
schil en om die reden was het voor pre
sident Millerand van belang te vernemen,
hoe de mannen van Downing Street en
Westminster daarop gereageerd hadden.
Als Loucheur een komende man is, kan het
geval zich voordoen, dat hij hem op een
Igoeden dag bij hem ontbiedt om hem te be-
lasten met de vorming van een ministerie,
dat dat van Poincare moet vervangen. In
tusschen is de Fransche Kamer toil 8 Mei
op reces en heeft een votum, dat Poin
care in het ongelijk zou stellen, nog den
tijd.
De toestand in de Fransche binnenland-
sche politiek is eenigszins belangwekkend.
Leon Daudet heeft, uit naam van de natio-
nalistische rechterzijde reeds een interpel-
latie aangekondigd, om do rogeering vra-
gen te stellen over de reis van Loucheur,
„dezen gewczen minister die met vrecmde
staatslieden heeft gesproken, alsof hij zelf
voorzitter van den ministcrraad was." In
de Fransche pers van do rechterzijde waar-
schuwt men tegelifk Poincare, dat ook
Clemenceau en Briand zijn gevallen, om
dat hot par'.oment hun slaafscho onderwer
ping aan do Engelsche politiek niet goed
wilde keuren. Uit hot feit dat Poincare
met Loucheur gesproken heeft, kan de
rechterzijde hem dus misschien een strop
draaien. Tegelijk kan do linkerzijde dit
do en, omdat zij geen wcrkelijke inatiging
in de politiek verwacht die tot de Roer-
actie heeft geleid, zoolang Poincare aan
het bewind is. Poincare wordt zoodoendc
bedreigd door een aanval op twee tegen-
gestelde fronten, waarvan rechts iemand
van de scherpe richting als Tardieu in
zijn plaats zou willen zien links dasren-
tegen misschien met Loucheur genoegen
zou nemen. Het is in elk geval zeer de
vraag, of Poincare zijn positie, stel dat
hij dat wilde, zou kunnen redden door een
zwenking naar Loucheur toe uit te voeren.
In dit verband is het ook opmerkelijk in
de Temps, de virtegenwoordigster van ze-
kere bureaucratische invloeden aan de
Quai d'Orsay, te lezen dat „dc. Fransche
politiek" (dat zou dus op het oogenblik
de politiek van Poincare zijn) onveran-
drrlijk aan twee beginselen vasthoudt: !e.
de betaling te eischen van de schadever-
goeding volgens de uiteenzetting van Poin-
irokken Marah Rocke en haar zoon Guido
naar Willow Heights, waar zij een gelukki-
gen tijd doorbrachten. Marah en haar rus-
tige werkzaamheid te midden van vriende-
lijke en zachtmoedige menschen. Guido en
zijn krachtige studie en zijn langzaam on-
merkbaar oniwakende genegenheid voor
de dochter van zijn weldoener.
Het was hun soms, alsof zij in een para-
dijs leefden en zij konden de gedachte
soms niet van zich afzetten, dat dit geluk
niet lang zou duren en een of anderen dag
iets zou gebeuTen, dat een einde maakte
aan dezen schoonen tijd.
Marah Rocke, die een scherpen blik
had, bemerkte al spoedig, dat tusschen
Guido en Klara een wederzijdsche gene
genheid ontstond en zij bemerkte her met
\Teeze, want er kon onmogelijk sprakt-
zijn van een huwelijk tusschen de doch
ter v .n dr. Day, de toekomstige, rijke erf-
gename en haar zoon Guido, der. armen
student, die niets het zijne kon noemen
en slechts door de goedheid van den dok-
tir zijn studien kon voortzetten.
Zij was beducht voor het geluk der jon-
geiieden en besloot daarom, een schei-
ding te bewcrksteliigen, voor dat zij zich
van hun gevoelens bewust zouden zijn ge
worden. Het kostte haar wel veel moeite,
maar zij sprak er toch op zekeren dag
met den dokter over. Zij drukte zich in
voorzichtiige termen uit, inaar liet toch
duidelijk doorschemeren, dat zij een schei-
ding der jongelieden noodzakelijk achtte.
Maar de dokter wilde haar blijkbaar niet
begrijpen. Hij luisterdc glimlachend toe,
maar gaf zulke vage antwoorden, dat zij
begon ce denken, dat een vereeniging vart
Guido en Klara hem eigenlijk volstrekt
niet onaangenaam was. Zij wist niet, wat
care te Londen; 2e. het bezet houden van
het Roerbekken tot de schadevergoeding
betaald is.
Juist met deze twee beginselen is editor
niets aan te vangen, indien de Fransche
politiek aan wilde sturen op een herstel
van het eensgezinde front van de geallieer-
den tegenovcr Duitschland. Indien zij
daaraan vasthoudt, is Loucheur werkelijk
niet meer dan een proefbalionnetje, dat
bestemd is zeer spoedig uiteen te spatten.
Loucheur zelf had een ander plan in zijn
zak. Voor de schadevergoeding, zegt men,
nadert zijn program het Engelsche vrij
dicht, wat de bezettingskwestie betreft, zou
Loucheur verlangen, dat aithans het Fran
sche houvast op het Rijniand in den een of
anderen vorm gehandhaafd werd. Alles
wat Engeland op dit stuk, volgens een offi-
deuze uitlating van Reuttr wil toestaan,
is een ncuiraliseering van het Rijniand, met
behoud van Duitschlaud's souvereine rech-
ten ten aanzien van dit gebied, een stelsel
waaraan echter een meerderheid van het
Fransche parlemenL die totnogtoe de Roer-
actie gestcund heeft,'haar goedkeuring zou
moeten hechten. Zelfs inuien Loucheur
pcrsoonlijk zoo ver in zijn tegemoetkoming
aan het Engelsche verlangen wilde gaan,
zou zijn aarzeling begrijpelijk zijn, in ver
band met de capties die het Fransche par-
lement ertegen zou maken.
Het kan nu wel zijn, dat, gelijk de Matin
meent, Loucheur's bezoek het ijs heeft
gebroken voor nieuwe onderhandelingeri
tusschen die drie geallieerden Frankrijk,
Belgie en Italie eener- en Engeiarjd ander-
zijds (men merke op, hoe de geallieerden
daarbij in twee partijen verdeeld wordenj,
de eventueele uitkomst van zulke onderhan-
delingen zal bekrachtigd moeten worden
door een meerderheid van de Franschen
Kamer. Men zal nog niet vergeten zijn, hoe
Briand indertijd zeer void aan meende te
kunnen zijin over hetgeen hij te Cannes
in zijn ondcrhandelingen met Lloyd Geor
ge toen in parlementaire kringen te Parijs
het rumoer over zijn ondervverping aan
Engeland losbrak en hij, ijlings te Parijs
ttruggekeerd, daar in de Kamer een zoo
vijandige atmosfeer tegen zich vond, dat
de lust hern verging, het votum van wan-
trouwen, dat hij over zich beschoren voel-
de, zelfs nog af te wachten. Het moge dus
waar zijn, dat Loucheur op steun van reeds
vele gematigden in de Kamer kan rekenen
en dat men ook in Engeland, Belgie en
Italie begroeten zou als Ulder van de Fran
sche politiek, niet voor de parlementaire
meerderheid onder de politiek van Poin
care, die de hare was, een streep gelieft
te zetten, is hij als minister-president mo-
gel ijk en cen nieuwe koers uitvoerbaar.
Als de Petit Pcrisien zegt, dat de houding
van Frankrijk nooit zal veranderen, name-
lijk, dat het zijn vordering wil innen n
„geen Fransch staatsman eraan zou kun
nen denken de omknelling van het Roer-
gebiKl te ontspannen", spreekt zij in den-
zeifden geest als de Temps en neemt zij
juist den grond weg voor de optimistische
verklaring die zij erop laat volgen, name-
lijk, dat de Fransche regeering verheugd
is geweest te vernemen, dat de „Engri-
sche regeering en alie geallieerden er niet
zeer ver af zijn te denken gelijk zij". Men
behoeft tr de verklaring van de vaak goed
ingelichte Londensche Observer sleciifs
naast te leggen, djat aan Loucheur in En
geland volkomen openhartig te verstaan
is gegeven, dat „elke te>enadering tusschen
Frankrijk en Engeland in de plaats moet
komen en geen aanvulling kan zijn van de
tegenwoordige Fransche politiek aan de
Rotr".
Ondanks vele optimistische berichten,
blijft onze conclusie dus alweir, dat, zelfs
als men achteraf bezien, grooter beteeke-
nis aaii Loucheur's Engelsche reis mag
toekennen, terughouding op haar plaats
blijft ten aanzien van ae nooggcsp.tnnen
verwachtingen die trmee verbonden wor
den.
zij nu moest doeu. Zij dacht lang ovor
ae zaak na en het vvtra haar daaroij hoe
langur hoe duideiijker dat zoo iets toch
een oiunogelijkhekl zou zijn, het vcrschil
m stand was te groot, de wereld zou Gui
do spottend met den vinger aanwijzen ais
een man, die op handigv wijze zich van
een flink kapitaal had varzekerd.
Zij besiooi daarom ^penhartig met
Guido te spreken. De jongeling werd be-
dremmeld en toen zij hem op de nood-
zakeiijkheid wees, zijn hart te overwin-
nen, daair zijn liefde hopdoos genoemd
moest worden en zich geheel en al aan
zijn is tudie te wijden, vvtrd hij bleek en
kwamen de tranen hem in de oogen. Maar
hij beioofde zijn moeder haar nadrukkelijk
gebod op te volgen en zijn houding tegen
ovcr Klara was van af dezen dag geheel
veranderd. De toestand werd daaraoor pijn
lijk en onaangenaam, ec heerschte een ge-
orukte stemming en de dokter, die de
reden daarvan wel begreep, zag in, dat
het zoo niet langer kon duren. Hij kwam
daarom op zekeren morgen met de verras-
sende tijding, dat Guido thans genoeg
voorioopige kennis had opgedaan en daar
om binnen eenige Jagen naar de universi-
teit te Washington zou gaan. Alles werd
in gireedheid gebracht en Guido nam een
harteltjk, maar droevig afscneid van zijn
moeder en van Klara. De dokter vergezelde
hem naar Staunton, waar de diligence den
toekomst.gen geneesheer rneeenam naar het
eerste spoorwegstation.
(Wordt vervolgd.)
sLfttAi ,A
ENSCHE
De Voorzitter van het hoofdstembureau in de
maakt bekend, dat het hoofdstembureau ten raad-
huize dier gemeente op 7ATERDAG 14 A PHIL 1923,
des voormiddags 10 nur, in een openbare zitting zal
beslissen over de geldigbeid der op 10 APRIL j.l.
voor bovengenoemde verkiezing ingeleverde lijsten en
over de handhaving van de daarop voorkomende
candidaten.
Ter Neuzen, den 9 April 19*23.
De Voorzitter voornoemd,
J. HUIZINGA.
De Voorzitter van het hoofdstembureau in de
maakt bekend, dat de bij hem ingeleverde lijsten der
candidaten, gesteld voor de op 17 MEI a. s. te houden
stemming ter verkiezing van de leden van den Raad,
ter gemeente-secretarie voor een ieder ter inzage
zijn nedergelegd.
Ter Neuzen, 11 April 1923.
De Voorzitter van het hoofdstembureau voornoemd,
J. HUIZINGA.
Bargemeester en Wethouders van TER NEUZEN
breagen ter openbare kennis, dat ter gemeente-
searetarie ter inzage ligt een verzoek met bijlagen
v»b E. A. VAN DEN EECKHOUT te Ter Neuzen, om
rEBGUyyJNG tot het plaatsen en in werking
brengen van drie electro-motoren, op het perceel
kadas raal bekend in scctie L, No. 1019.
Op Maandag 23 April a.s., aes namiddags drie
uur, zal ten gemeentehuize gelegenheid bestaan om
bezwaren tegen de inwilliging van dit verzoek
in te brengen en deze mondeling en schriftelijk
toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, ais zij, die bezwaren riebben,
kunnen gedurende drie dag en, voor hetboven-
geaelde tijdstip, ter Secretarie der gemeente ken
nis n e m e n van de ter zake ingekomen schrifturen.
Be aandacht van belanghebbendeii wordt er op
gevestigd, dat volgens de bestaande jurisprudentie
iet tot beroep gerechtigd zijn, zij, die niet overeen-
knmstig art. 7 der Hinderwet op den bovenbepaalden
dag voor het gemeentehestuur zijn verschenen, ten
einde hun bezwaren mondeling toe te lichten.
Ter Neuzen, den 9 April 1923.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Seeretaris.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
maken bekend, dat de beslissing op het verzoek van
PIETER PLATTEEUW te Antwerpen om op het
perceel, kadastraal bekend in sectie M, no 283 een
electromotor te mogen plaatsen en in werking brengen,
door hen -is VERDA AGD, op grond dat het bericht van
den Hoofdinspecteur van den Arbeid in het Xe district
te Dordrecht nog niet is ingekomen. dat de inrichting
zal voldoen aan de eischen krachtens artikel 6 der
Veiligheidswet gesteld.
Ter Neuzen, 10 April, 1923.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester,
B. I. ZONNEVIJLLE, Seeretaris,
