ALGEMEEN NIEUW8- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 7410
Vrijdag 2 Februari 1923
63e Jaargang.
Uit het booge Noorden,
B I N N~E N L A N d7
B U IT EN L A NOT"
BBESTJEI BXj-A-ID.
XLl
Sinds een paar weken heeft het Fransche
leger het Ruhr-gebied in Duitschland bexet.
Onmachtig om te betalen wat werd geeischt
als ver. .ceding voor de verwoest;ngen
tijdens den oorlog aangericht, heeft Duitsch-
la^le verngdmna <aoe.lfei}„qn(lj;rgaac, dat
zijn belangrijkste intiustriegebied "onder
Fransche control© gesteld is. In dezen brie,
laten wij alles rusten wat betreft de vraag
wie gelijk heeft of ongelijk. Eveneens znllen
wij ons niet wagen aan voorspellinfcen.
Want wat uit deze machtsvertooniiig voort-
vloeien zal, kan voorloopig nog niet worden
vermoed. Slechts een ding is zeker:
De haat tusschen de beide volkeren zal
hierdoor sterk worden aangewakkerd. Het
kan moeilijk anders, of daardoor wordt de
kans zeer vergroot, dat over enkele iaren
een nieuwe oorlog los'oarsten zal, die nieuwe
ellende zal teweegbrengen. En dan zal ons
land voldoende in staat moeten zijn om dien
oorlog weder buiten de grenzen te houden.
Missehien wil iemand opmerken, dat een
oorlog vrijwel uitgesloten is, omdat Frank
rijk zwaar gewapend en Duitschland ont-
wapend, dus machteloos is. Dit doet ons
herinneren aan een episode uit de geschie-
denis van het Joodsche voJk. In het eerste
boek van Samuel wordt verhaald, hoe het
Filistijnsche leger Israel onderwierp, het
geheel ontwapende en zelfs alle smederijen
verwijderde, zoodat als een Joodsch land-
bouwer een werktuig noodig had, hij het bij
de Filistijnen. moest koopen: ,,En er werd
geen smid gevonden in het gansche land van
Israel". Doeh het duurde niet langen tijd,
of Israel stond op onder leiding van Saul
en vocht zich vrij met geimproviseerde
wapens. Men kan een volk, dat over groote
bekwaamheld, wetenschap en energie be-
schikt, en dat veel talrijker is dan zijn
overheerscher, op den langen duur niet
blijven bedwingen. Dan vindt, evenals in
Saul's tijd, het vernuft wel nieuwe middelen
uit.
Een Duitsch dagblad, de Kdlnische Zei-
tung, heeft een waard woord geschreven:
„Een volk zonder wapenen is een volk
zonder recht". Dit woord mag door ons als
Nederlanders ook wel eens worden over-
wogen. Want al wat thans gebeurt, is een
treffende illustratie van dit woord. Een
machteloos volk is overgeleverd aan de
willekeur van de wapens. Pogingen door
international© vakvereenigingen van ar-
beiders om invloed uit te oefenen zijn vol-
komen mislukt. Van aangenomen moties
neemt de Fransche regeering geen notitie.
Waarom moeten nu juist wij als Neder
landers hieruit een les leeren? Omdat in
ons land vele menschen meenen, dat men
hier eigenlijk wel het leger afschaffen kon.
Doch wanneer een regeering aldus weer-
loos wordt, is zij niet in staat de orde te
handhaven en loopt men gevaar, dat mis-
dadige elementen daarvan gebruik zouden
maken om geweld te plegen, of dat een
bevolkingsgroep greep naar het bewind en
een door de meerderheid ongewilde regee
ring vormde.
Doch van veel grooter belang is dat woord
voor de international© verhoudingen: mach-
teloosheid brengt rechteloosheid voort.
D. w. z., hoezeer wij ook verlangen, dat
spoedig een tijd aanbreekt, waarin de be-
schaving zoo hoog staat en de vroomheid
zooveel invloed heeft, dat algemeene ont-
wapening mogelijk worden zou, achten wij
elk streven naar ontijdige ontwapening on-
verantwoordelijk. Wie uit z. g. n. ethische
of idealistische motieven begeert naar af-
schaffing van het leger, bevordert niet de
komst van den wereldvrede, maar vertraagt
juist die komst.
Daarnaast staat een overweging, die or
vooral als godsdienstige menschen raakc
de handhaving van het recht is een onmis-
Daar bestanddeel van ons zedelijk leven.
Wanneer men door machteloosheid ruin
baan aan het onrecht laat, moet het moreele
peil der samenleving omlaag zinken (gelijk
wij thans bij het conflict aan de Rhur zien).
Gerechtigheid is een der kostelijkste deug-
den, die voor een volksbestaan onmisbaar
zijn.
Wij moeten begeeren zelf recht te doen
tegenover iedereen, maar evenmin mogen
wij toelaten, dat aan anderen onrecht wordt
aangedaan. Al is het zoo, dat zalig ge-
prezen wordt, wie lijdzaam een hem aan
gedaan onrecht duldt, wie zegent dengene
die hem vervloekt, en wje liefde aan zijn
vijand bewijst, die zaligspreking geldt
slechts hem, die persooniijk heeft te lijden
en dan weet te dragen, die door een mede-
mensch gesmaad niet wederscheldt, en hef
geleden leed niet vergeldt doch vergeeft.
Maar dit betreft de onderlinge verhouding
tusschen twee menschen. En dat gaat zeker
niet over onrecht, dat men aan 6£n der on-
zen berokkenen wil.
Een echtgenoot, vader, breeder, die toe
laten zou, dat aan vrouw, kind of zuster
onrecht en leed aangedaan werd, zou zich
tegenover haar juist bezondigen, omdat hij
dan nalatig zijn zou in zijn plicht cm de
zwakke te beschermen. Geen treffender
voorbeeld ken ik dan de Russische Doops-
gezinden uit de Oekraine, die tijdens den
oorlog weigerden krijgsdienst te verrichten,
maar die toen de z.g.n. Machnowsche ben-
den hun land plunderden en hun vrouwen
en dochters onteerden, na gebeden te heb-
ben zich gewapenderhand tegen deze roovers
hebben verweerd. Wie bereid is als Chris
ten zelf onrecht te dragen, is als Christen
tegelijk zedelijk verplicht om onrecht van
anderen af te weren.
Toch moeten wij niet vergeten en in ns
persooniijk leven daarmee rekening houden.
verward. Vele menschen zien dat onvol-
dat het recht" op zich zelf gen omen rtooit
met begrijpelijk eigenbelang mag worden
doende in en begaan dan de vergissing dat
zij meenen, dat iets, dat voor hen persooniijk
voordeelig is, nu ook recht is. Maar het
recht" d. i. de hoogste reehtvaardigheid
gaat steeds boven het persoonlijke uit.
Recht is niet hetzelfde als wat wettelijk
mogelijk of geoorloofd is, omdat een wet.
evenalsgen net, _mazen heeft, waardoor
telkens een en ancler aan dg rechds'prrfcfiik
ontsnapt.
Wij moeten dus niet vragen naar wat wij
persooniijk wel graag zouden willen, maar
naar wat inderdaad billijk en rechtvaardig
is, naar wat in idealen zin „recht" is. Wij
moeten trachten te bevorderen, dat het
grootste recht in de samenleving gelden
zal. En wij moeten dit als eisch van ons
Godsgeioof ,,want de Heer heeft het recht
lief" (Psaim 37 28). Een heilig God heeft
in ons hart een drang neergelegd naar wat
waarlijk goed is. En het waarlijk goCde
moet tevens recht zijn. Goedheid, schoon-
heid, waarheid, zedelijkheid, recht, zijn on-
afscheidelijk aan elkaar verbonden. Juist.
dat wij daarvan begrip hebben, en bijgevoig
besef, dat dit richting aan ons levensgedrag
geven moet, dat vormt ons tot rome
menschen.
Wanneer wij zeggen, dat wij in ons per
sooniijk levensgedrag rekening houden
moeten met den eisch, dat het recht om Gods
wil gediend worden moet, dan vergeten wij
niet, dat deze algemeene uitspraak in de
praktijk niet preeies nagewezen worden
kan, omdat het ingewikkelde leven met zoo-
vele bijzondere gevallen komt, dat het on-
mogelijk is te zeggen: als gij zus of zoo
handelt, dan dient gij het recht. Dat dienen
van het recht moet door ieder persoon al
naar zijn eigen omstandigheden zelf worden
uitgeoefend. Elk geval moet op zichzelf
beschouwd. Om een voorbeeld te herhafen:
In het algemeen genomen kan men zeggen,
dat de arbeider recht op een goed ioon
heeft. Maar de gruote moeilijkheid is: te
omschrijven wat men onder een goed loon
moet verstaan. Zoodra men het recht in de
praktijk toepassen moet, betreedt men het
terrein der persoonlijke waardeering.
Nog Fets anders voegt'zicti hierbij: Hl;
spreekwoord luidt„het hoogste recht is
het hoogste onrecht". Wij zien het bij deze
kwestie der schadevergoeding. Het is recht,
dat het verwoest gebied hersteld wordt op
kosten der verwoesters, maar als men on-
tijdig die kosten wil verhalen, slacht men
de kip met de gouden eieren. Bij het zoeken
van recht zal dikwijls moeten worden gelet
op de omstandigheden. Qok zal men som-
tijds niet moeten rekenen met wat men met
een groot woord „principes" noemt, maar
moeten rekenen met het nuchtere gezonde
verstand.
De groote beteekenis van het recht ligf
voor ons in zijn waarde voor een gelnkkige
samenleving. Al te veel wordt door de men
schen gerekend met het eigenbelang.
Al te veel rekenen met dat eigenbelang
ook de volkeren en hun regeeringen. Dai
veroorzaakt botsingen zoowel in het per
soonlijke leven als in de internationale ver
houdingen, waarbij de persoon of het volk
voor zjjn vermeend eigenbelang opkomt.
Maar zooveel te meer men tracht te reke
nen met wat recht is, zooveel te meer zal
men bronnen van tweedracht dempen. Doch
wie zich zelf of zijn volk machteloos heeft
gemaakt, loopt gevaar, dat aan hem of aan
zijn volk onrecht aangedaan worden kan.
Daarom is voor het persooniijk leven een
op de praktijk ingericht onderwijs van be
teekenis. Een deel der ballast, die men
thans op de school bijbrengt, zou gevoege-
lijk kunnen worden vervangen door ontwik-
keling van het rechtsbegrip, zoodat het op-
groeiend geslacht zou leeren begrijpen wa;
zijn persooniijk recht is. Doch van meer be
lang blijft, dat godsdienstprediking en mo-
raalverkondiging de zielen der menschen
ontvankelijk maakt voor het besef hoe God
het recht lief heeft en daarom van ons eischt,
dat wij recht doen zullen.
Natuurlijk kan nooit genoeg worden ge-
wezen op de wenschelijkheid alle geschillen
tusschen volkeren op te lossen door „arbi-
trage", d. w. z. rechtspraak en daardoor
vrede door recht te bevorderen. De reeds
gestichte Volkerenbond is slechts een zwak
begin. Zoolang nog niet alle volkcen in
dien bond zijn toegeiaten. blijft hij zwak.
De instelling van een Internationaa! Ge-
rechtshof in Den Haag kan mede dienstig
zijn om den vrede te doen bewaren, mits de
volkeren dan ook plechtig zich verbinden om
de uitspraken van dat Hof te eerbiedigen en
indien ooit zulk een uitspraak niet geeerbie-
digd worden zou, de zijde van het Hof te
kiezen.
Maar die eerbiediging wordt eerst moge
lijk, als het volk in al zijn rangen en standen
"bereid en geneigd is zelf te buigen voor het
recht. Een regeering kan weinig, als het
door haar bestuurde volk nog niet tot die
hoogte van beschaving is gekomen, dat ieder
in zijn persoonlijke zaken voor het recht
buigt. Helaas mag worden gevreesd, dat
thans nog geen enkel volk op die hoogte
staat.
Die hoogte moet worden berei.kt door den
godsdienst, doordat wij medewerken om
vroomheid aan te kweeken onder de men
schen, vroomheid in den vorm van ontzag
voor alles wat waarachtig goed en edel en
rechtvaardig is, besef hoe God het recht
lief heeft en hoe wij juist om Gods wil er-
naar moeten streven zelf het recht lief te
hebben en praktisch toe te passen. Geen
wetten of traktaten kunnen baten. Slechts
door zelfinkeer en wedergeboorte als een
genadegave van God kan worden bereikt
'■aarnaar onze ziel zoo vurig verlangt.
T. g. T.
ZOMERT1JD.
De gemeenteraad van Beerta, die bijna
geheel uit landbouwers en landarbeiders
i is samengesteld, heeft zich bij meerder
heid van stemmen voor de handhaving van
den /omertijd uit gsproken.
ZOU DAT k'AAR ZIJN?
f Men deelt aan At Hbl. mede:
In 1920 werden [ze waren toen noodi?
40 tijdelijke udj ui tt - i n s pe te u rs der regi-
stratie aan gesteld voor den tijd van drie
jaar. Primo Mei locpt de aanstelling dezer
ambtenaren, voor 'Bjmeerendeel candidaat-
notarissen, af. Werld is er voor hen abso-
fuutnjjiet meer. Hier en daar schijnt er nog
een inspecteur der registratie te zijn. die
zijn adjunct nog wit te doen kan geven,
maar dat is dan ook'affes. Om nu geen on-
gejijkheid te scheppen en niet van een en
naar ae
gen, zou nu aan he"# Departement van Fi-
kelen ambtenaar de aanstelling te verlen-
nancien besloten zijn, deze 40 ambtenaren
alien maar weer voor een vol Jaar in te
huren.
Wat het Rijk lbjJ.OOO zal kosten.
VOOR ZWITSERLAND BESTeMDE
STEENKOLEN IN BESLAO GENOMEN.
Uit Heerlen wordt gemeld:
De Fr.anschen en lielgen hebben in het
bezette gebied te Uerziogenrath ongeveer
180 wagons steenkolen uit Nederlandsche
mijnen en voor Bazel bestemd, in beslae
genomen en naar Frankrijk gevoerd.
Dergelijke zeridiiigen kolen werden
steeds over Ifuitschland naar Zwitserland
gezonden.
NAAMSVERWARRING OF
MYSTIFTCATIE?
Naar aanleiding van een desbetreffend
bencht, volgens hetwelk jhr. van Karne-
beek lioor net Amtsgericht in Ahrweiler
geziodht werd, omdat hij met zijn auto
over den straatweg jHemmessen-Althenahr
zou ti-Dben gpreden, voor welk euvel hij
5000 mark boete zou hebben te betalen of
50 dagen zou moeten zitten, heeft het mi-
nigterit van Buiten I aodsche Zaken medege-
deeld. dat hier van een mystificatie sprake
moet zijn, daar de minister nooit in de
bewuste omgeving is geweest.
DE i uESTAND
Het bericht dat "de oonferentie te Lau
sanne tot een korte verdaging oesloten
heeft, is allervvege met opluchting verno-
men, sehrijft de N. R. Crt. De aanbieding
van het ontwerp van het vredestractaat'
heeft inderdaad niet het karakter van een
ultimatum gehad. lutegendeel, er heerschte
Woensdag een stemming, die niet onvrien-
delijk was.
Van Fransche zijde is officieus bevestigd,
dat de stap te Angora ten doel heeft ge
had, erop aan te dringen dat Moestafa Ka-
mal-pasja erin zou toestemmen, het trac-
taat te teekenen. Zulk eeu verklaring had
men nochtans van Parijs mogen verwach-
ten, onverschillig of er iets anders achter
stak. Van meer belang is voor ons, in ver-
band met de veronderstelling die wij
Woensdag opperden dat Curzon alles van
Frankrijk's stap moet atgeweten hebben
en dCat die stap een [K>ging was om te ver-
hinderen, dat de boel te Lausanne misging,
de volgende offideuze mededeeling die
Reuter Woensdagavond uit Londen seinde:
,„Reuter verneemt dat in gezaghebbende
kringen de opvatting heerscht, dat de Fran
sche nota aan Angora aanfeiding gegeven
heeft tot veel noodelooze ontsteltenis. Er
is geen sprake van, dat Frankrijk een af-
zonderlijke behandeling en be\oo:recnting
verlangt. Geloofd wordt dat het d; beuoe-
ling van Frankrijk met de verzending van
de nota was, tot eiken prijs een breuk met
Turkije te verniijden,"
Ten overvloede kan nog verwezen wor
den jiaar de verklaring die Curzon Woens
dag deed. Er was, zeide hij, over geen en
kel belangrijk punt tusschen de gedeiegecr-
den der geallieerden verdeeldheid ontstaan
en het ontwerp van het tractaat
was daarom een gezamenlijk aanbod aan
Turkije van alle mogendheden die recht-
streeksch belang hadden bij den vrede. De
Franschman Bompard heeft in zijn rede
denzelfden nadruk gelegd op de eensge-
zindheid der geallieerden.
Men kan den toestand het best aldus
samenvatten: er heerscht onder de geal
lieerden volkomen eenstemmigheid over
den vrede met Turkije, maar, in geval die
vrede niet tot stand mocht kom-en, geen
eenstemmigheid over den oorlog met Tur
kije. Dit laatste verschil dagteekent van
het oogenblik, dat de Fransche en Italiaan-
sche troepen van den Aziatischen oever
zijn weggegaan en de Engelsche allien te
Tsjanak achterlieten.
Intusschen hebben vvdj nu tijd tot Zon-
dag, wanneer Curzon naar Londen terug
wil keeren, om te zien of de vrede tot
stand komt. Dit afzien wettigt nog niet
tot overdreven optimisme, maar het is toch
van beteekenis dat men aan beide kanten
nog altijd in stemming is waarin men over
een definitieve breuk niet liehtvaardisr
denkt.
De onderhandelingen tusschen Engeland
en de Vereen. Staten over de fundeering
van de Britscbe oorlogsschuld aan de
Vereenigde Staten (S5(; millioen p. s"t.)
hebben ten sbtte nog tot een bevredigend
^inde geleid. De Engelsche regeering
heeft, na eenige aarzeling, kort na de te-
rugkomst van Baldwin, den kanselier van
de schatkist, de voorstellen van de Ver.
Staten aangenomen. Zij kwamen, gelijk
men weet neer op betaling van 3 pel. ren
te, in cWe eerste tien jaar en van 3,5 pet.
rente 52 jaar lang daarna. in beide geval
len echter te vermeerderen met een half
pet. voor het amortisatiefonds. Ruim 30
millioen p.st. is voorloopig de duurzame
last die den Britschen belastingbetaler
wordt opgelegd. d.w.z. dat 62 jaar lang
elk bewoner van Engeland en Wales, zui-
gelingen meegerekend, biikans 1 pond st.
jaarlijks voor die schuld zal moeten op-
brengen. Engeland had een behandeling
gewenscht, die ongeveer een half pet.
genadiger was, maar nu de zaak tusschen
de regeeringen uitgemaakt is, behoeven
wij op de oude argumenten niet meer te
rug te komen. Geheel uitgemaakt is de
kwestie natuurlijk nog niet, want het Ame-
rikaansche Congres, met name de Senaat
zal er nog zijn zegie over te zeggen heb
ben. In de eerste plaats is noodig, dat het
Congres de nog gel^lende fundeeringswet
die Engeland noodzaakt tot een betaling
van 5 pet. alles bij elkaar, herroept. Bald
win's verklaringen na zijn terugkomst in
Engeland hadden in Amerika eenigen aan-
stoot gegeven, in het bijzonder zijn ver-
wijzing naar de overwegende landbouw-
belangen van de Ver. Staten. Engeland
dient een schietgebedje te doen, dat de
nieuwe regeling zonder ongelukken door
het Congres heenkomt.
EEN VReEMD GEVAL.
Maandagochtend hebben een aantal
meisjes uit de hoogste klasse eener mid-
delbare sctiool te Brussel op de binnen-
plaats een kip geen levende gelukkig
opgehangen, en er omheen gedanst, zin-
gende „Oand francais". De kip moest de
Vlaamsche volksverfegenwoordiger Poullet
verbeelden. De directrice maakte spoedig
aan deze merkwaardige manifestatie tegen
de vervlaamsching der Gentsche Hooge-
school, weike niet den indruk maakte uit
het brein der meisjes alleen te zijn voort-
gesproten. een einde.
Niettemin zal Kamiel Huysmans den mi
nister van onderwijs over "dit incident in-
terpelleeren.
DUITSCHLAND.
Het Berl. Tagebl. ziet in de vage nran-
sche berichtjes, dat het hoe ianger hoe beter
gaat in het koergebied en dat de tegenstand
we'dra gebroken zal zijn, het bewijs, hoe
slecht het den Franschen op hun roo'tochf
aan de Roer gaat. Neen, de tegenstand aan
de Roer neemt niet af, de geheele bevolking,
behalve enkele communisten die om de Rote
Fahne dansen, doet er met hart en ziel aan
mee en de Franschen weten dat drommels
goed. Daarom maken zij zooveel ophef van
ieder communistisch gebaar, dat nie+s om
't lijf heeft. Ook het besluit van de Com-
missie van Herstel, dat Frankrijk's „recht"
constateert, wordt den Franschen burger,
dien men geen steenkool kan toonen, als een
triomf voorgesteld. Ons echter, vervolgt het
blad, deert niets minder dan deze C. v. H.,
waarin Belgie als vazal van Frankrijk en
de vertegenwoordiger van den grooten Mus
solini figurantenroilen spelen. De weigering
van een moratorium doet ons om vele rede-
nen zelfs aangenaam aan. Het gaat nu om
de kolen in het Roergebied, die naar zelfs
de welbespraakste boulevard-sofisten moe
ten toegeven, niet naar Frankrijk gaan. Men
tracht nu zijn doel te bereiken met omsin-
geling en afsnoering; men wil elk spoor dat
uit het Roergebied gaat, met tanks en ka-
nunnen afsluiten. Ook dat zal echter Frank
rijk geen kolen opleveren, noch den band
tusschen bezet en onbezet Duitschland loor-
snijden.
Wij weten, dat men den dag niet moet
prijzen voor den avond. Maar als wij alien
het hoofd koel houden en eensgezind blij
ven, dan zal in plaaTs van den avond, dien
Frankrijk ons wilde brengen, een nieuwe
ochtend komen.
De Berlijnsche correspondent van het
Hbld., die in het Roergebied vertoeft, seinde
"Woensdagavond uit Gelsenkirchen:
Eigenlijk valt er over den toestand niets
nieuws te melden. Tallooze berichten komen
wel uit alle steden en dorpen over arresta-
ties, uTtwijzingen, enz., maar dat is eigenlijk
van ondergeschikt belang.
Men kan slechts vaststellen, dat de ze-
nuwachtigheid toeneemt. Van officieele zijde
werd mii heden te Essen bevestigd, wat ik
gisteren in Dusseldorf gehoord had, n.'. dat
men van Duitschen kant er niet aan denkt,
den tegenstand te staken, Integendeei, men
zal terechter tijd zijn slag slaan! Bijzonder-
heden kon ik hierover niet te weten komen.
'Het is buitengewoon moeilijk geworden,
berichten uit het Roergebied over te kriigen.
omdat in de meeste steden het telefonisch
verkeer verbroken is. De journalisten zijn
daarom genoodzaakt, steeds weer naar an-
dere plaatsen te gaan, wat zeer kostbaar
en tijdroovend is. De meeste Entente-cor-
respondenten zijn naar Dusseldorf vertrok-
ken. Ook vele Nederlandsche journalisten,
die echter dan ook niets anders te weten
komen dan wat de Franschen los willen
laten.
Ik heb thans bijna alle plaatsen n het
Roergebied en van het aangrenzende oude
bezette gebied afgereisd, en de algemeene
indruk is nog veel vernederender en ellen-
diger dan een werkelijke oorlog tusschen
twee legers.
Men schijnt in Puitschland veel verwach-
'ingen te hebben van het taaie karakter der
Rogrbevolking. Of men dezen tegenstand
niet overschat, moeten de volgende weken
leeren. Gauw zal wel blijken, dat de Fran
sche takflek van isolatie niet zonder >!g
kan blijven.
In Duisburg zijn Woensdag reeds alle
autos in beslag genomen en men nefent zeer
scherpe controle uit, om te verhinderen, dat
de energieke jonge Oberbiirgermeister van
Duisburg, Dr. Jarres, die uitgewezen is,
niet op zijn post terugkeert.
Spoedig zal door de staking in het tele
fonisch verkeer de Roerbevolkir.g niet meer
op de hoogte zijn. Van den toestand zooals
hij nu is tot openlijke straatgevechten !igt
maar een kleine afstand!
In Dusseldorf komen elk uur nieuwe
troepen binnen. De stad lijkt wel een leger-
plaats.
Dat men in Fransche kringen op onlusten
rekent, blijkt wel uit het feit, dat te Essen
overal wachten uitgezet zijn. De controle
tot 10 uur 's avonds is zeer streng. Overal
's nachts hoort men de zware stappen van
de Fransche wachtposten en in het hotel
Kaiserhof liggen de wachten in de hal op
veldbedden.
Dit alles is slechts voorspel, het ergste
moet nog komen, en dan zal elke eeriijke
berichtgeving over de ellendigste van de
guerilla-oorlogen onmogelijk zijn.
GEEN STEENKOOL MEER NAAR
NIET-BEZET DUITSCHLAND.
De regeeringen van Frankrijk en Belgie
hebben door bemid.deling van de Duitsche
gezanten te Parijs en Brussel aan Duitsch
land medegedeeld, dat wegens het door de
Commissie van Herstel vastgesteld alge
meen ingebreke blijven van Duitschland in
het uitvoeren van zijn verplichtingen, de
bezettings-autoriteiten in het Ruhr-gebied
opdracht hebben gekregen, van 1 Februari
af alle zendingen cokes en steenkooi met
bestemming naar het nief-bezette Duitsch
land te verhinderen.
TER NEUZEN, 2 Febr. 1923.
ELECTROTECHN1SCH INGENIEUR.
Bij het dezer dagen te Delft gehouden
examen voor electrotechnisch ingenir-ur is
o.m. geslaagd, de heer J. W. L. van der
Moer, van Ter Neuzen.
LIJST VAN ONBESTELBARe BR1EVEN
EN BRIEFKAARTeN
terugontvangen in de tweede helft der
maand Januari ten postkantore te Ter
Neuzen
Briefkaarten Binnenland
W. Henkelman, Middelburg.
Briefkaarten Buitenland
H. W. Koppe, Antwerpen
Brieveri Binnentand:
J. Braak, Rotterdam.
Bureau voor tijdelijke hulp in huisge-
zinnen, Rotterdam.
DE PASPOORTEN ZIJN VERVALLEN.
Naar men ons van wege het Belgisch con-
sulaat alhier bericht, zijn sinds 1 Februari Ik
de passen voor het verkeer tusschen Belgie
en Nederland vervallen.
Tevens verzoekt men ons te melden, dat
de in ons land wonende Belgen, die een be-
zoek aan Belgie willen brengen aan het
Consulaat een identiteitskaart kunnen be-
komen.
DE STR1JD IN DE BOUWVAKKEN.
Naar aanleiding van het ons van werk-
nemers zijde gezonden bericht, omtrent den
strijd in de bouwvakken alhier, sehrijft men
ons van patroonszijde:
lo. dat er voor de bouwvakken in
Zeeuwsch-Vlaanderen geen landelijk con
tract bestaat en dat er dus voor de werk-
nemers geen aanleiding kon bestaan, om
eerst na afloop van dat contract, veriaging
van loon te verwachten; een contract, dat niet
bestaat loopt ook niet af, in elk geval kan
er geen sprake van zijn, dat de partoon'seen
contract ontijdig zouden hebben verbroken.
2o. dat in antwoord op het schrijven van
den Bond van Bouwvakarbeiders is ge-
vraagd schriftelijk de eischen der werk-
nemers kenbaar te maken, opdat, ndien
deze billijk voorkwamen, daarover zou kun
nen worden geconfereerd.
3o. Dat aan dat verzoek nog niet is vol-
daan, zoodat van het doen van een daad
door de patroons vooreerst niets komt.
4o. dat in een tweede schrijven aan de
bouwvakarbeides denzelfden eisch is ge
steld, doch bovendien gewezen werd op de
wenschelijkheid, dat ze eerst het werk. dat
ze zonder voorafgaande kennisgeving heb
ben verlaten, zouden hervatten.
5o. dat deze laatste eisch gevoegelijk
zou kunnen vervallen, daar op verschillende
plaatsen het werk met de beschikbare krach-
ten wordt voortgezet en bij anderen de sta-
kers zijn vervangen, zoodat momenteel geen
enkele patroon behoefte heeft aan perso-
neel.
6o. dat uit de bestaande malaise vol
doende blijkt, dat naar veriaging van kos
ten moet worden gestreefd, en dat de pa
troons in Zeeuwsch-Vlaanderen in deze niet
alleen staan, en de loonen in de bouwbedrij-
ven o.m. werden verminderd te Doetinchem
met 18 Gorsel 18 Groenlo 25 Lan-
gendijk 20 ETefde 20 Oostbnrg 15
Kampen 15 Steenbergen 25 weike
lijst dagelijks vergroot.
BAL MASQUe IN HET ..HOTEL ROTTER
DAM".
Voldoende aan de tot ons gerichte uit-
noodiging namen we een kijkje in het „Hotel
Rotterdam" van den heer Standaert, weike
tegen hedenavond een bal masque heeft ge-
arrangeerd. We vernamen, dat thar.s zeker-
heid bestond van de deelnemirm van een
groot aantal gemaskerden. De balzaal be-
tredende waren we ten zeerste verrasl deze
is herschapen in een groot prieel van klimop
en bloemen, hetgeen, verlicht door tal van
naaiMKmia
NEUZENSCHE COURANT
)tl(H
