No. 6855.
Donderdag 26 Juni 1919.
59e Jaargang.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen
Bekemsiitiakirsg,
De Belgen en Wij.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
Het eind van den oorlog.
De Burgemeester van ZAAM8LAG maakt
bekend, dat de uitreiking der Srcod-
kaarieKj voor de 26ste periode zal
piaats hebben op vertoon van de daarvoor
bestemde rantsoeneeringskaarteu voor de
nummers
1 tot en met 500 opVrijdag 27 Juni,
500 tot hooger op Zaterdag 28 Juni.
De Burgemeester voornoemd,
JOHs. DE FEIJTER.
I N E Z 0 N lit E N.
(V e r v o 1 g 25.)
Door hertog Karel werd het vaak ont-
doken beginsel, ook de geestelijkheii in de
algemeene lasten te doen deelen, met kraeht
toegepast. De druk der belastingen werd
zeer verzwaard en de hatidel zeer belem-
merd door de willekeurige bepaliDgen van
de waarde der muntsptcien. Niet het ge-
halte of de zwaarte der geldstukken be-
paaide de waarde er van, maar een besluit
van den landsheer, die in zjj i belang deze
waarde verhoogde of verlaagde. Vooralin
de 15e eeuw geschiedde dit in West-Europa
algemeeD, en hoevtrre dit ging, kan men
beoordeelen, als men weet, dat een pond,
dat toch oorspronkelgk een pond zilver be-
duidde, in Engelacd 12, in Vlaanderen
6 en in Frankrijk 0,50 (een livre
een frank) waard werd. Het kan geene
verwonderirg oaren, dat order Karels be-
wind groot misnoegen, zetts hier en daar
oproer ontstond (te Huorn in 1471 en te
Zierikzee in 1472). Toen Karel, na zijnen
ongelukkigen oorlog tegen de Zwitsers, bij
de beiegering van Nancy, de hoofdstad van
het hertogdom LotharingeD, sneuveide
(Januari 1477), waren de moeilijkheden van
zyne opvoigster, zijne negentienjarige
dochter Maria, zeer groot. De schatkist
was ledlg en de burgery oprcerig. Lode-
wijk XL cuaakte zich dade ijk meester van
Bourgondie, Francbe Comte, Artois en P -
cardie. De magi^traat van Gent matigde
zich in de grenzt-nlooze verwarring het be-
stuur des lands aan en bewaakte Mana met
Argusoogen. Op voorstel van hare raads-
lieden riep zij de Stat,en. der Vier Landen.
zooals te dien tijie Vlaanderen, Brabant,
Henegouwen en H dland genoemd werdeD,
ta Gent bijeen, ten einde het be-tuur op
eenen goeden voet te brengen. De afge-
vaardigden erkenden haar als hunne wet-
tige vorstin, maar dwongen haar zoovele
voorrechten af, dat haar niets meer 'dan de
titel ove.'bleef, De Staten van Holland en
Zeeland louden haar in het Groot Pri dle-
gie op alle wijzen de handende steden
van Vlaanderen kregen het recht een re-
gentschap te benoemen, zonder welks tce-
stemrmrg zg niets mocht ondernemen.
Twee raadsheeren der vorstin, Hugonet en
Humtiercourt, beproefden, haar over te
halen tot een voor den Franschen koning
voordeelig verdrag. Toen dit te Gent uit-
lekte, werden de handelingen der beiie
heeren aan een gerechtelijk onderzoek on-
derworpen. De rechtbank veroordeelde hen
wegens laDdverraad ter dood onder bepaling,
dat het vonnis binnen drie uren zou vol-
trokken worden. Dit geschiedde, niettegen-
staande Maria naar de strafplaats (de Vrij-
dagmarkt) jjlde en handenwringend volk en
recbters bezwoer, den veroordeelden het
leven te laten.
De Gentenaren wilden de vorstin dwingen
tot een huwelijk met Adolf vaD Gelder, di8
met zgnen vader in onmin had geleefd en
op last van Karel den Stouten te Lille
opgesloten, maar door de Gentenaren uit
den kerker bevrijd was. Gelukkig voor
Maria sneuveide Adolf in een gevecbt tegen
deFranschen bg Doornik. Met toestemming
der Staten huwde zg nu met den zoon van
keizer Frederik III, Maximiliaan van
Oostenrijk, die haar vroeger reeds als
echtgenoot was toegedacht (21 April 1477).
Het volgende jaar werd hij door de Staten
der verschillende gewesten plechtig als
momboir of voogd van vrouwe Maria erkend.
]n 1479 werd Lodewijk XI, die ver-
woestende invallen deed in Artois en
Vlaanderen door Maximiliaan bg Guinegate
(ten Z. O. van Calais) verslagen.
Midd.Jerwijl hadden de Hoekschen in
Holland opnieuw het hoofd opg^stoken, en
grepen er te Hoorn, Leiden, 's Gravenhage,
Rotterdam enz., woelingen piaats, welke de
stadhouder niet had kunnen voorkomen,
zoodat de komst van Maximiliaan nood-
zakelijk was, om aan de onrustige be-
wegingen een einde te maken.
Niet lang duurde het gelukkig huwelgk
van Maximiliaan en Maria. Opeenejacht-
partij stortte Maria ten gevolge van het
breken van den zadelriem met haar paard
in een pas gedolven gracht, welke zij wilde
overspringen. Inwendig deerljjk gekwetst,
werd zg naar Brugge vervoerd, waar zij,
na drie weken aan het ziekbed gekluisterd
te zgn, overleed (27 Maart 1482). Zg had
Maximiliaan twee kinderen g'schonken,
Philips en Margaretha. Met haar stierf
het Bourgondische huis uit.
*r (Wordt vervolgd).
Tegen de onleesbare ambtelijke stukken.
De Mimster van Bmnenl. Zaken heeft
aan de commissarissen der Koningin bericht,
dat meermalen de aandacht wordt gevestigd
op den ingewikkelden vorm en stijl, die
ambtelgke openbare mededeelingen en ken
nisgevingen in vele gevailen verkrggen
tengevolge van daarin opgenomen aan-
halingen en verwijziugen. Tervijl zulke
stukken voor publseke kennisgeving bestemd
zgn, gaat aldus hun strekking voor den
niet ingewijden lezer te loor. De Minister
acht het gewenscht aan publication als hier
bedoeld, en in het algemeen aan ambtelgke
stukken, een vorm te geven, die duidelgk
en op een voor ied;r verstaanbare wgze
de strekking vertolkt.
De Minister heeft genoemde autoriteitcn
verzoeht zooveel van hen afhangt, hiertoe
mede te werken.
Verlaging leeftydsgrens ouderdomsrente
tot 65 jaar.
Bg de Tweede Kamer is een wetsontwerp
ingediend tot wgziging der Invaliditeitswet.
Het bevat de overeenkomstig de gedane
toezeggingen uitgewerkte voorstellen, welke
meer in het bgzonder op de verplichte
invaliditeits- en ouderdomsverzekering be-
trekking hebben.
Die toezeggingen waren o. a, datdepre-
m en voor de invaliditeitsverzekeriog ge-
heel voor rckening van de werkgevers
worden ge'oracht en dat de arbeiders dus
met alleen zullen krijgen een premie- vrge
ouderdomsrente, maar ook een premie vrije
invaliditeitsrente dat de ouderdomsreuten
niet op 70-, maar op 65jarigen leeftijd
iugaan, terwijl het bedrag van 2 op 3
per week wordt gebracht en dat naast de
weezenrente een weduwenrente wordt inge-
voegd. Het ligt in de bedoeling het onder-
havige wetsontwerp op 3 December 1919
in werking te doen treden. Met ingang
van dien datum zullen ook de bestaando
kortingen kom/m te vervallen en de renfen
krachtens de artik len 3G9 en 370 onverkort
genoten worden.
Een als biilage bg de memorie van toe-
lichiing gevoegd verslag van den wiskun-
digen adviseur der Riiksverzekeringsbank
bevat de gemotiveerde berekeningen van
de vereischte premien en de noodige Staat--
bijdrage. Terwgl de premien met rond
mo -sten worden verhoogd. wordt ds tbans
vereiscbte Staarsbgdrage, zonder inbegrip
der administratiekosten, op f 19.700.00
berekend. Met inhegrip van de adm nistratu -
kosten wordt daarom een 75jaarigbsche
Staatsbgdrage van 211/2 millioen gu den
voorgesteld.
Aanspraak op rente wordt gegeven aaD
de weduve, die hetzij bg het overlij ten van
haar echtgenoot reeds m aiide is, he<zg na
dien invaiide wordt, met dien verstar.de
dat de weiuwe, welke den leet'gd van 80
jaar heeft bereikt, geacht wordt invaiide
te zgn. Indien de veizekerde derhalve nalaat
een weduwe van 40jarigen Ieeftgd die nog
valide is, ontvang deze weduwe de weduwen
rente zoodra zg invaiide is geworden, hetzg
den Ieeftgd van 60 jaar heeft bereikt.
Overigens is de regeling der weduwen
rente geiijk aan die der weezenrente.
Yrijwillige ouderdoms-verzekering.
Ingediend is een wetsontwerp betreffende
vsgwillige ouderdomsverzekering.
In groote trekken geschetst komt de
ontworpen regeling op het volgende neder
Alle personen van 16 jaar of ouder, doch
beneden den leeftijd van 35 jaar, die zelf
of wier echtgenoot niet naar een hooger
inkomen dan van 2000 zijn aangeslagen
in de Rgksinkomstenbelasting, zijn bevoegd
zich bg de Rijksverzekeringsbank de uit-
keering te verzekeren van een wekelgksche
rente, ingaande op den dag, waarop het
65e levensjaar is bereikt, van naar keuze,
3, 4, 5 of 6 gulden. De kosten dezer ren-
ten worden door de verzektrdeD betaald in
dier voege, dat de te betalen premie afhan-
kelijk is gesteld van den Ieeftgd, waarop
de veizekering werd gesloten. De admini
stratiekosten dezer verzekering worden door
het Rgk gedragen. Verder omvat de ver
zekering behalve de ouderdomsrente een
uitkeering van 100 bg overljden van
den verzekerde, mits door dezen een wacht-
tgd van 156 weken was vervuld.
Bgzondere voorzieningen zgn getroffen
voor den overgangstijd. Het ontwerp on-
derseheidt daarbg tusschen de personen, die
bg het in werking treden der wet den 65-
jarigen Ieeftgd hebben bereikt of over-
schreden en de personen, die bg dat in-
werkingtreden den Ieeftgd van 35 jaar
hebben bereikt zonder echter dien van 65
jaar te hebben overschreden.
De tot de eerste groep behoorenden
hebben aanspraak op een kostelooze ouder
domsrente van f 3 per week, mits zij niet
reeds krachtens een der artikelen 369 en
370 der Invaliditeitswet in het genot zijn
der bg die artikelen geregelde rente en
mits niet zg zelf of hun echtgenoot hetzij
in de vermogengbelasting of in de Rgks
inkomstenbelasting naar e6n inkomen van
meer dan 1200 zgn aangeslagen, hetzg
regelmatig hebben nagelateD, hoewel tot
werken in staat, door het verrichten van
arbeid in de behoeften van zich en hun
gezin te voorzien.
Bg de groep 35—65 jarigen wordt we-
derom onderscheiden naar gelang die per
sonen al of niet onder de verplichte inva
liditeits- en ouderdomsverzekering vallen.
De oudere van 35 jaar die nog niet den
leeftijd van 65 jaar heeft bereikt, en die niet
onder de verplichte verzekering valt, is bevoegd
mits hij van die bevo, dheid gebruik maakt
binnen 2 jaren na het inwerking treden der
wet en mits hij niet naar een hooger in
komen dan van 2000 is aangeslagen in
de RijksinkomstenbelastiDg, zich eene
ouderdomsrente van j 3 per week te ver
zekeren tegen betaling van de premie,
welke voor den Ieeftgd van 34 jaar is be
rekend. Op hunce veizekering zal der
halve het Ouderdomsfonds een tekort lgden,
welk tekort door den Staat zal worden
gedragen.
Ten aanzien van personen tusschen den
Ieeftgd van 35 65 jaar, die tevens onder
de verplichting invaliditeits- en ouderdoms
verzekering vallen, geldt een andere re-
geling.
Deze personen zgn niet bevoegd zich een
rente te verzekeren van 3, tegen betaling
van de premie, vastgesteld voor 34-jarigen
Zij zullen wel bevoegd zjjn aan de Bank
de voor den Ieeftgd van 34 jaar bepaalde
premien te betalen, doch hun zal bg het
bereiken van den 65 jarigen leeftjjd aan
rente niet meer worden toegekend dan het
bedrag dat in verband met den Ieeftgd bg
toetreding tot de verzekeririg zonder Staats
bgdrage door de betaalde prem;en wordt
geschat.
Het ontwerp bepaalt verder, dat de pre-
miebetaling eindigt bg blgvende algeheele
invaliditeit van den verzekerde, zonder
dat daarmede de rechten uit de verzekering
ve'rloren gaan, terwijt voorts voorzieningen
zijn getroffen omtrent het gevolg van be-
eindiging der verzekering met betrekking
tot de rechten vaD den verzekerde.
Nedcrland en Belgie.
Het Hand, schrgft in een artikel waar-
vau de aanhet luidt//als het zoo doorgaat,
gaat het verkeerdvoor de Belgen,"
en waarin voorts een overzicht gegeven
wordt der Belgisctfe annexatie camp3gne
en de gevoerde besprekingen, o. a.
z/De beide Ministers Karnebeek en
Hymans) gian naar huis, na afloop der
besprekingen te Parijs. De Nederlandsche
verklaart, dat bij, ondanks de door Btlgie
aangenomen houding, en ondanks dat nie-
mand hem reehtens daartoe kan dwingen,
op den aangegeven voet wil doorgaan om
te onderzoeken, wat in het belang van Bel
gie kan worden gedaan. Waarom „Om-
dat hij prijs stelt op goede verhoudingen
tusschen de beide kleine nabuurstaten die
zooveel met elkaar gemeen hebben. De
Belgische Minister, die de beslissing der
mogendheden heeft ingeroepen en daardoor
aan hare uitspraak gebonden is, doet, alsof
die uitspraak er niet is, verklaart te vol-
harden bij zgne vroegere eischen, spreekt
smalelgk over de Nederlandsche welwillend-
heid, daarin door spotlachen uit de Kamer
gesteund. En de annexionistische cam-
pagne in het land gaat haast nog krachtiger
voort dan voorheen en berut iedere ge-
legenheid, waaronder de komst van Wilson,
om zich te doen gelden.
Zoo staat de rekening tusschen Neder-
land en Belgie,
Aan alles komt een einde, ook aan het
geduld en de welwillendheid van het Ne
derlandsche volk. Wanneer dan de Belgen
meenen door intriges bij de groote mogend
heden het eens verloren spel te kunnen
winnen, dat zg dan hun gang gaan, wg
zullen onzerzijds doen wat wij kunnen om
ons daartegen te beschermen en wg ver
zekeren hun, dat zij hun doel niet zullen
bereiken. Maar dat het dan ook uit zij
met de welwillendheid onzerzgds, met ons
beroep op gemeenschappelgk overleg, voor-
waarde van goede verstandhouding tusschen
de beide volken. Zoo iets kan niet bij
voortduring van den kant komen, dan wordt
het, ondanks de beste bedoelingen, onwaar
en onoprecht. Wanneer de Belgische
regeering en het Belgische volk, want een
deel van het Belgische volk draagt mede
schuld, niet spoedig geheel van taktiek ver-
anderen en de hand grjjpen, die hun van
Nederlandsche zijde bij herhaling is toege-
stoken, dan zien wg aankomen, dat het
Nederlandsche volk, dat tot nu toe de wei-
willende houding van Minister v. Karnebeek
heeft toegejuicht, zal eischen, dat men zich
niet aan nieuwe vernederingen zal bloot-
stellen en ieder veider overleg zal af breken.
Dan gaan wij niet weer naar Pargs, onder-
handelen niet verder, laten Belgie zooals
het blijkbaar wenscht, met zgn intnges, op
de verkrachting van onze souvereiniteit
gerieht, alleen Belgie zie dan maar, of het
eene betere gelegenheid dan deze kan vin-
den om met zgn onwaardig drijven succes
te behalen.
De Rijkskolendistributie.
Naar het Ned. Corr. bureau meldt, is
na ampele overweging besloten de Rgks-
Kolendistri'outie te handhaven.
Tot deze beslissing heeft allereerst de
overweging geleid, dat de veihoudingen
in het buitenland van dien aard zgn, dat
geregelde aanvoer en voldoende hoeveel-
heden en vereischte kwaliteiten nog niet
met eenige zekerheid kunnen worden
verwacht. Bovendien zou opheffing onder
de huidige omstandigheden zeker stijging
van de prijzen der huisbrandkolen ten
gevolge hebben. De betrekkelgke ruimte
aan huisbrandkolen, die op het oogenblik
heerscht, maakt het intusschen in het
belang van een behoorlijke bevoorrading
noodzakelijk, dat althacs reeds winter-
voorraad wordt ingeslagen door die ver-
bruikers, die over voldoende bergruimte
beschikken. Prgsverlaging van kolen, die
velen verwachten en dezen thans terug
houden voorraad te maken, is uitgesloten.
Turf zal van 1 Juli af in den vrgen
handel verkrijgbaar zjjn, en door de ver-
veners tegen de hun door het rijk ge-
garaDdeerde prgzen worden verkocht. In
het veen zal de turf dus niet goedkooper
worden.
Daar de turf ongerantsoeneerd zal zijn
te verkrggen, zal thans levering op de
aanvuilingsrantsoenen, die gelgk vroeger
is medegedeeld, in turf geleverd zouden
worden, worden gestaakt, terwgl eveneens
de rantsoenen van de overige groepen ver-
bruikers worden verlaagd en wel die van
de groepen B, D, en klasse VIII van groep
A met 35 pet en die van groep 0 met
25 pet. In de p'aatsen, waar in normale
tgden hoofdzakelgk turf werd gestookt, zal
dit ook thaus moeten geschieden naar de
brandstoffendistricten in de veenstreken
zullen dan ook niet meer kolen worden
gezonden dan in het vorige distributiejaar.
Met nadrok zg er tenslotte nog op
gewezen, dat de thans gunstige vooruit-
zichten van de huisbrandvoorzieuing ten
zeebste zouden worden geschaad, indien het
publiek volhardt in zjja teiughoudendbeid
bg het iDslaan van turf. Gelgk reeds eerder
is medegedeeld, kan de achterstand, die
in de turfverzending ontstaat, doordat thars
niet zou worden afgenomen, in de volgende
maanden niet worden ingehaald.
De gchending ran het telegrara-geheim.
Naar nader gemeld wordt omtrent het
geval van schending van het telegram-ge-
hefm. heeft de verdachte, de telegrafist v,
L. volledig bekend, copieen van regeerings-
telegrammen aan onbevoegde personen te
hebben verstrekt.
Meerdere voorloopige arrestaties in deze
zaak gedaan, zgn niet gehandhaafd behoe-
ven te worden, zoodat ten deze slechts een
aanhouding is gedaan, n.l. die van Van L.,
welke Zaterdag gemeld is.
Het moet hier gelden het mededeelen
van den inhoud van twee telegrammen van
justitie alhier, gerieht aan den burgamees-
ter van Amsterdam, betreffende het zenden
van troepen naar de hoofdstad.
Die afschriften van die telegrammen
moet de gearresteerde hebben toegezonden
aan het Kamerlid Mr. Troelstra.
De toezending zou echter door den be-
wusten telegrafist, die sociaal-demokratische
neigingen heeft (of hjj tot de S. D. A. P.
behoort is ons niet voldoende bekend) ge
heel uit eigen beweging en belangeloos ge-
schied zijn, zoodat slechts op deze wgze
de nnam van deze bekende politieke figuur
aan deze zaak verboDden schijnt.
Duurtebijslag yoor dienaren des woords.
Een wetsontwerp tot wgziging en ver-
hooging van het Vllde hoofstuk B der
Staat9begrooting voor 1919 is ingediend.
Voorgesteld wordt daarbg inlassching
van een nienw artikel 112c //Bijslag voor
het jaar 1919 op traktementen van predi-
kanten, Roomsch Kaiholieken geestelgken
en opperrabbgnen 345 000.
In de memorie van toelichting herinnert
de Minister van Financien er aan, dat in
het voorl. verslag der Tweede Kamer om
trent de Fsnancienbegrooting voor 1919
werd aangedrongeu op 't verleenen van
'n duurtebgslag op de predikantstraktemen-
ten. Rcsultaat van de toen toegezegde
overweging is de indiening van dit w.o.
waarbg de voor de toekenning vereischte
gelden worden aangevraagd.
Er zgn 3408 uit's Rgks kas gesalarieerde
predikanten, R.-K, geestelgken en Opper
rabbgnen.
Voorgesteld wordt ieder hunner een bjj-
slag van 100 toe te kennen.
De Schelde-feweslie.
De Brusselsche redacteur van ^de Maas-
bode" seint
De //Libre Belgique" meent te weten,
dat inzake de Scbelde-kwestie sinds enkele
dagen tot de volgende taktiek besloten is
Daar ^het verdrag van 1839 niet roeey
bestaat, moet Belgie evengoed als Holland
in de Schelde alle werken kunnen uitvoe-
ren, welke bet nuttig of noodig oordeelt
en het behoeft zich daarbg niet meer te
storen aan de voorwaarden der oude over-
eenkomsten, omdat deze door de beslissing
van Pargs niet meer bestaan. Wij zgnbe-
nieuwd, zoo zegt het blad. of de Nedets
landsche regeering pogen zal een tegen-
werping te maken tegen het gebruik van
deze methode, welke niets anders is dan
bet iogisch gevolg van het besluit van den
raad van vier.
Zooals te voorzien was is geschiedde
Duitschers hebben zich ten slotte onvoor-
waardelgk verbonden tot het teekenen der
hun opgelegde vredesvoorwaarden, nadat
van de zjjde der geassocieerden met klem,
onder verwgzing naar het gezonden ulti
matum en de bedreiging met een nieuwen
opmarsch, was te kennen gegeven, dat men
niet geneigd was ook nog maar op een
enkel punt toe te geven.
We hebben ons het tgdstip dat de vrede
zou gesloten worden en de oorlog beeindigd
wel eens anders voorgesteld. De tgding
kan bevrediging schenken, omdat niet te
overzien was de toestand, die zou ontstaan
zgn a:s Duitschland niet had geteekend en
een nieuwen opmarsch, gepaard met blok-
kade en den aankleve van dien zou zgn
begonnen. Nu de oorlog teneinde is, zal
er wellicht een eind komen aan verschil
lende bgzondere toestanden, die het wereld-
verkeer nog belemmeren en is het ook
mogeigk, dat er een meer vrij veld ontstaat,
om te werken voor een economische her-
leving. De illusie, dat het sluiten van den
vrede ons zeu verlossen van het neerdrukkend
gevoel, dat ons sedert 1 Augustus 1914
beklemde en weer de toekomst openen op
een big verscbiet, is vrij wel vervlogen.
Een big verschiet ligt nog zeer verre en
het gevoel van onrust en onzekerheid is
is nog niet van ons weggenomen.
ffHet Vaderland" schrgft over de bereid-
verklaring van Duitschland om zich aan de
vredesvoorwaarden te ©nderwerpen
Duitschland onderwerpt zich dus onvoor-
waardelgk. Het bekent schuld aan den
oorlog: alleen Duitschland heeft aan den
oorlog schuld. Maar zou deze schuldbe-
keDtenis iets meer beteekenen dan een, op
de folterbank half dood gemarteid mensch
afgeperst MeD behoeft niet eens een be
roep op de geschiedenis te doen, de wereld
zal nu reeds deze schuldbekentenis van het
Duitsche volk op de rechte waarde weten
te schatten.
Erger is, dat Duitschland verplicht wordt,
de mannen uit te leveren, die de Entente
van schending van de oorlogsgebruiken be-
schuldigt, uit te leveren aan rechtban-
ken of krggsraden, waarin de aanklager
tegelgk reehter is. Van uitlevering van de
mannen, die aan Ententezgde die oorlogs
gebruiken hebben gesehonden aan Duitsch
land is natuurlijk geen sprake zelfs niet
van vervolging voor eigen rechtbanken.
Men zal en wij gelooven in alle op-
rechtheid van Entente-zgde ontkenDen,
dat er aanleiding toe is. Maar de be-
schuldiging van de Duitschers en de ont-
kenning van schuld aan Entente-zgde komen
uit dezelfde fout voort, nl. dat de partg-
man tegelijk reehter wil zgn.
Met zgn bandteekening bekrachtigen zal
het Duitsche volk verder het verlies van
Duitschland in het Oosten en Westen, waar
de Entente-leus van hetzelfbeschikkingsrecht
der volken verloochend ishet verlies van
zjjn kolonien, het afgenomen onder het
voorwendsel, dat het die slecht beheerde
de vernietiging van zgn buitenlandschen
handel en koopvaardij de bezetting van
grondgebied tot 15 jaar toede kneveling
van zgn ekonomiseh leven de oplegging
van een onbeperkte oorlogsschatting, die
ad libitum verhoogd kan wordenen al
het andere, waarmede het Duitsche volk
als met een blok aan het been en een
ketting om den nek, het nieuwe bestaau
moet beginnen.
Maar misschien heeft de meerderheid van
zgn volksvertegenwoordigers geiijk ommet
de nieuwe regeering te besluiten, dat een
nieuwe oorlog, ook al verdedigde het
Duitsche volk zich niet, nog erger zou zgn.
Ea het mag zich aan de hoop sterken, dat
dit onhoudbare vredesverdrag na korter
of langer tgd, vreedzaam of gewelddadig
herzien zal worden. Maar in den tusschen-
tijd, wat een kwaad kan het niet doen
En welk leed zal er nog geleden moeten
worden voor deze slechte vrede door een
rechtvaardigen vrede vervangen is
Komt het Duitsche volk deze beproeving
te boven, dan zal het den eerbied van de
wereld verdienen.
/,Het Nieuws v/d. Dag"
Men ziet 'tte Vsrsailies zal men niet,
gelgk wg onla^gs schreven met verwgzing
naar het voorbeeld van 1672 uit onze
Vaderland3che geschiedenis, het vi coactus,
ydoor geweld gedwongen", in de krullen
van een handteekening behoeven na te
speuren tegenover de heele wereld wordt
't openlijk erkend het Duitsche volk verzet
zich alleen daarom niet verder, omdat het
niet meer kan, omdat het niet geheel wil
vevhongeren allerminst omdat het zich bij
do vredesvoorwaarden neerlegt. En ook het
voorbehoud, waaraan het zich nog vast-
SEHZESSCHE IWRAIT.
