ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENT1EBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. m s No. 6567. Donderdag 9 Augustus 1917. 57e Jaargang. binnenland. I ABONNEMENT: ADVERTENTIfiN Telefoon 25. Maximumprijzen Boter. I E TJI L i X 0 M. j)<i-Bi?.a ttrssbUat Magadan-, Woensdag- en yrUaagaTond. nltgezoaflera op Fesstiiapn tii de Firma P. J. van DE SANDE te Ter Nenzen. 3 maanden binnen de stad /I.—. Franco per post voor Nederland /1.10. B,, vooruitbetalmgvoor Belgie 1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 165 overig Buitenland 2.—. Men abcnneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders. gebreS bist't wEEEM#! if? ring, wat de aardappelleverantie betreft. steenkolenaanvaer uit Duitschland. Wij zullen op zee onze maatregelen moeten Met ingang van Donderdag a.s. zullen de welke volgens dT^Duitsche letineTulten I ^ed®r!andDuitsche schepen, die opgeheven kolentreiren, voor aanvoer van d. vrjje vfargeul, volgens de Nededandsche 2 LiT""Beaten op atee„k„l«„, gedeelteljjk weer gaan \TT?rTvgemeester en Wethouders van TER AELZEN, maken bekend ingevoJge circu late No. 64300, dd. 4 Aug., dat met in gang van 6 dezer een Maximum- Kleinhandelpr\js voor boter is vast gesteld van 1,30 pes* K.G. Voor groothandel- en tusschenhandel- pry'zen zijn nadere inlichtingen te bekomen op het Levensmiddelenbureau. Ter Neuzen, 7 Aug. 1917. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester. L. WABEEE, Secretaris. Een nieuw geval van arbitrage tusschen Nederland en Duitschland. Het Ministerie van Buitenlandsche Zaken aeelt mede dat de Duitsche Regeering ait- spraak door arbitrage heeft aangeboden in de gevallen van het tankschip //La Campine en dat van den stoomtreiler //Amsteldijk welke volgens de Duitsche lezing buiteu de vrije vaargeul, volgens de Nederlandsche bmnen dat veilige gebied zijn vernield. De beide Regeeringen zijn het daaromtrent eens geworden. Als Nederlandsch lid der arbitrage-commissie is aangewezen dekapi- tein-luitenant t. z. C. J. Canters, als Duitsch lid de kapitein t. z. Vanselou, en als derde lid de korvet-luitenant der Zweedsche marine 0. Lybeck. aanzieu van den sfoomtreile-- »4m. steidyk" is de i/e»iioniug iceus gevallen de commissie heeft uitgemaakt dat het schip binnen de vrije vaargeul getorpedeerd is geworden. De Duitsche Regeering heeft, voor geval van een dergelijk luidende uitspraak, ver- ontschuldigingen en volledige schadever- goeding aangeboden. De Batavier II en de Zeemeeuw. Naar de N. Ct. meldt, zal onze regeering de Batavier II en de Zeemeeuw ter be- schikking stellen van de Nederlandsche rechthebbenden. Men zal zich herinneren, dat beide schepen werden opgebracht en door een Duitsch prijsgerecht verbeurd verklaard. Op weg naar Duitschland werden ze in onze terri torial wateren door een Engelscbe duikboot aangevallen en genomen. Op het verschynen onzer marine verliet de Engelsche prijsbemanning de schepen, nadat zij de Batavier II had doen zinken. Onze Regeering acht de Duitsche contra- bande-voorschriften als onrechtmatig en de daarop gebaseerde prjjsverklaring evenzeer. De vrijgelaten duikboot. Naar Reuter's bijzondere dienst ons uit Londen meldt, schrijft de //Daily Mail" over over het vrijlaten van de //U 30" Hoewel Nederland ten zeerste onder de Duitsche duikbooten te lijden heeft, liet de Neder- rege!s °'40' Voor e,ken regel raeer O.ia J t"rec,c opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adverfentie word! ds Pnjs slechts tweemaal berekend. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend, Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief. nzending van adverteutien voor 1 uur op den dag der uitgave. landsche Regeering dezer dagen de,/U30" vry. Het besluit is klaarblijkelijk door een arbitragehof genomen, dat echter eenzijdig was samengesteld. Duitschland was er'wel in vertegen woordigd, Engeland niet. Tot de leden behoorde ook een lid van de Argen- tijnsche legatie te Berlijn. Uit dit alles blykt wel, dat Duitschland van den aanvan af in de meerderheid was. De Nederlandsche Regeering heeft de geneele uitspraak der scheidsrechters niet gepubliceerd, omdat Duitschland zich daar- tegen op militaire gronden verzette. Onge- twijfeld bestonden er goede redenen voor die angstvalligheid. Deze daad volgt op het vrijlaten van den Duitschen torpedojager z/U 69 die onze schepen in de maand Januari stukschoten en in de haven van IJmuiden dreven, waar de schade hersteld werd en men de boot vrijliet. De daad schepen zooveel mogelijk te vrijwaren tegen aanvallen in de Nederlandsche territoriale wateren. By den aanval van een Engelsche on- derzeeboot op twee schepen in deD namid- dag van 27 Juli j.l. nabij de Texelsche kust waren ter hoogte van de Noorder- gronden geen schepen of booten meer bui- tengaats; zij moesten derhalve van het Nieuwediep komen. Waren zij kruisende op de kust geweest bezuiden de Haaks- gronden, dan zouden zij niet eerder ter plaatse hebben kunnen zijn. permits in de inkleediDg van de betrek- iielijke vraag twijfel gelezen wordt om- trent de uitoefening van den bewakings- dienst der zeemacht, zij aangeteekend, dat naar de meening van den Minister de marine geen enkele blaam kan treffen en dat de aacwending van de scheepsmacht, DOOR H, RIDER HAGGARD. „Wat gebeurt er?" vroeg zij doodelijk ontsteld, terwijl zij zich haastig aankleedde. „De Syrische honden vallen de Joden aan," antwoordde Nehushta, „op het vaste land en in de Benedenstad. Ga mee naar het dak, daar kunnen wij zien, wat er gebeurt." Elkander vasthoudend vlogen zij de steile trappen op.. De dag begon aam te breken, doch op het dak was er licht genoeg door de huizen, die overal in de donkere stad in brand stonden. Bij den rooden gloed konden zij zien, hoe duizenden aanvallers de bewoners naar bui- ten haalden om hen ter dood te brengen, of hen weer in de vlammen dreven, onder het geschreeuw van het razende graauw, het gegil der slachtoffers en het knetteren van de brandende huizen. „0, Christus, wees hun genadig!" snikte Mirjam. „Waarom zou Hij dat?" vroeg Nehushta. „Zij hebben Hem gedood en verworpen; nu treft hen de straf, die Hij voorspelde. Moge Hij ons, zijn dienaren, genadig zijn." „Zoo zou Hij niet gesproken hebben," zeide Mirjam veronfwaardigd. „Neen, zoo spreekt de gerechtigheid. Wie die manier den vjjand helpt. De N. R. Ct. teekent hierby aan. Voor de zooveelste maal kan hierbij worden aangeteekend, dat er een vastste'ding van feiten heeft plaats gehad door een commissie van onderzoek, geen hof van arbitrage. Die commissie heeft dus niet tot vrijlating kunnen besluiten. Voorts telde de commissie o leden. Aan Ap i iia aer iArgentynsche legatie afgezien, is dus ook de rekensom, volgens welke Duitsch land zeker was van de meerderheid, onjuist. De Nederl. territoriale wateren. Het lid van de Tweede Earner de heer Van der Voort van Zijp, heeft, gelijk is gemeld, op 2 dezer drie vragen betreffende de bewaking van en het toezicht in de Nederlandsche territoriale wateren door marinevaartuigen ingezonden. De Minister van Marine, de heer Ram- bonnet, heeft daarop eergisteren het vol- gende geantwoord Het was den marine-autoriteiten niet bekend, dat in den nacht van 15 op 16 Juli jl. een convooi Duitsche schepen eenderHol- landsche havens zoude verlaten om koers te zetten naar het Noorden. Vermits de alomtegenwoordigheid van de zeemacht in de Nederlandsche territoriale wateren met de voorhanden zynde middelen is uitgesloten, werd by het vaststellen van de dienstregeling voornamelijk rekening gehouden met gebeurlijkheden, welke uit de militaire operatien der oorlogvoerende strijdmaehten zouden kunnen voortvloeien. Daartoe behoorde niet_ een aanval van een Britseh smaldeel op Duitsche ongewapende koopvaarders binnen ons rechtsgebied. De Minister acht het niet in 's lands belang, mededeelingen te doen omtrent de maat-. regelen, welke genomen zijn om handels- het zwaard neemt, zal door het zwaard ver- gaan. Zoo hebben deze Joden in vele ste- den gehandeld tegenover de Grieken en de Syriers - de blinden en dwazen. Nu is hun ure gekomen, en de onze mogelijk ook. Kom, meesteres, dit is geen tooneel voor u, al is het misschien goed dat gij den aanblik |~leert verdragen, want als gij aan den dood ontsnapt, zult gij misschien ftog heel wat van dien aard moeten zien. Kom mee, en als gij het verlangt, zullen wij bidden voor de Joden, en vooral voor hun onschuldige kinderen en voor onszelf." Toen tegen den middag de arme, onbe- schermde Joden gedood waren, richtten de Syriers hun aanval tegen het versterkte pa- leis van Benoni. De verdedigers ondervon- den, dat zij te doen kregen met woeste hor- den, veel duizenden mannen sterk, en aan- gevoerd door kundige officieren. Men zag hen tusschen de troepen loopen en aan hun wapenrusting en uiterlijk voorkomen ont- dekte men duidelijk dat het Romeinen wa ren. Inderdaad waren Gessius Florus en zijn opvoigers er altijd op uit, Romeinen te stu- ren om de Syriers tegen de Joden op te hit- sen, en hen bij hun moordpartijen te helpen. Den eersten dag vorderden de belegeraars niet veel, en des nachts lieten zij de vesting schijnbaar met rust, doch plaatsten in stilte een zwaren ram voor de poort, terwijl van den zeekant een groote galei werd voortge- roeid, zoo dicht bij de muren als de diepte van het water maar toeliet. Van het dak zouden matrozen de belegerden bestoken loopen. Kolenbijslag voor zieken. Men meldu ons, dat de regeling inzake beschikoaarstelling van een geringen bij- slag kolen ten behoere van zieken in den komenden winter door de Nederlandsche Maatschappij ter Be/ordering der Genees- kunst met de Rijkskolendistributie getrof- fen wordt on :Oe"NbufuauU,,oc'1 De Noordam is ija het geheel 6!/2 voet gelicht. Er zal nu met graan-elevators wordea gelost. Het plan was, gister met het avondgetij, ongeveer half zeven, binnen te komen en naar Rotterdam op te varen. De Noordam is heden te Rotterdam aangekomen. Het broodrantsoen. Naar Het Volk uit Den Haag verneemt, is besloten, wegens het nagenoeg geheel uitblyven van ladingen tarwe enmeel, over eenige dagen het broodrantsoen ten tweeden male te verminderen. Werd de eerste maal het rantsoen van 2800 gram, dat eerst in een week verstrekt werd, over negen dagen verdeeld, thans zal het over elf dagen ver- deeld worden, zoodat elke broodkaart elf dagen zal moeten strekken. Het dage- lijksch broodrantsoen wordt daarmee van 311 op 254 gram teruggebracht. Staatspensioneering. Gistermorgen hield de Bond voor Staats pensioneering te Utrecht haar 17e ver- gadering, welke druk bezocht was. De voorzitter wees er in zijn openings- woord op, dat de Bond nog steeds wacht op het antwoord van Minister Lely, op het voorloopig verslag der Eerste Earner inzake het wetsontwerp-Treub. Besloten werd 50 pCt. verhooging der ouderdoms-rente aan te vragen wegens de duurte. met steenen en pijlen. Nu begon de eigenlijke strijd. Van het dak schoten de Joden met pijlen op de man- schappen,"die den ram in beweging brach- ten, en doodden er velen, totdat het geluk- te, het werktuig dicht voor de poort te brengen. Drie atooten met het houten ge- vaarte waren voldoende om de poort open te rammeien. De verdedigers, aangevoerd door den ouden Benoni zelf, stormden naar buiten en versloegen de aanvallers; en eer zij overvallen werden, trokken zij over de gracht terug achter den binnenmuur, de houten brug achter zich afbrekend. Nu de ram geen dienst meer kon doen, omdat hij niet door de gracht kon gesleept worden, begon de bemanning van de galei, die op honderd pas afstand het anker had uitge- worpen, de belegerden met groote steenen en pijlen te bestoken, waarbij verscheidene dooden vielen, onder anderen twee vrouwen en drie kinderen. Zoo ging-sle belegering voort van land- en zeezijde, terwijl de Joden bij gebrek aan katapulten, weinig konden doen. Benoni riep een raad bijeen en besprak den wan- hopigen toestand. Het was duidelijk, dat zij het geen dag meer konden uithouden, want bij nacht konden de Syriers de smalle gracht oversteken en een ram tegen den binnenmuur plaatsen. Zij moesten dus of een uitval doen en trachten zich door de vijanden heen te slaan en het open veld te bereiken, of tot het laatste vechten, de vrouwen en kinderen dooden, en dan met Kerkolie. De Minister van Landbouw, heeft een regelirig getroffen, waardoor voorziening van kerkolie voor de z.g. Godslampen in de R. E. kerken verzekerd is. Per 60 dagen wordt 5 liter per kerk verstrekt. Drankwet. Eenige zetkasteleins hebben adressen aan de Eoningin, de Minister van Binnenlandsche Zaken en den Wethouder van Financien alhier, benevens aan de Tweede Earner ge- zonden, in verband met de op handen zjjnde wyziging der Drankwet. Adressanten vra gen een wijziging der wet te bevorderen, waardoor het mogelijk wordt dat aan een leder een vergunning kan worden verleend. Het te heffen vergunningsrecht zou hiertoe h.i. aanmerkelijk kunnen wordeD verhoogd, wat aan de gemeentekassen ten goede zou komen. Verder meenen adressanten dat het aan- beveling zou verdienen voor bierhuizen een verlofrecht te heffen en vooral den verkoop van alkoholhoudende drank per flesch te veibieden aan alien, die daartoe geen verlof hebben bekomen. Eindelijk verzoekt adressant de gesplitste vergunningen te doen vervallen, en alien de gelegenheid te geven per glas en per maat te verkoopen, zij het onder bepaling dat zulks in afzonderlyke lokalen moet geschieden. De 16000 in Nederland. Lord Newton heeft den 31en Juli in het Hoogerhuis bizonderheden meegedeeld aan- land zullen worden ondergebracht. Het zullen 7500 invaliede combattanten zijn, 6500 officieren en onderofficieren die meer dan anderhalf jaar gevangen hebben gezeten en 2000 burgelijke gevangenen, van wie 1600 Duitschers en 400 Engelschen. Dat orider de 6500 geen soldaten zijn komt, zei de Minister, hiervandaan, dat Duitschland soldaten onder zijn krijgsge- gevangenen kan laten werken en officieren en onderofficieren niet. Daarom wil het, wegens langdurige gevangenschap geen sol daten loslaten. Dat was de eigenlijke reden. Bovendien zouden er zooveel soldaten in aanmerking komen dat er voor anderen geen plaats zou zijn. Daarentegen zouden van de 7500 invalieden nagenoeg alien soldaat zijn. Verder worden er nog soldaten uitgewisseld krachtens vroegere overeenkomsten. Dat er slechts 400 Engelsche burgerlijke gevangenen tegen 1600 Duitsche zijn wordt hieruit verklaard, dat er in Engeland 6 of 7 maal meer Duitsche burgers gevangen zit- ten dan Engelsche in Duitschland. Wanneer de overbrenging naar Nederland zou gebeuren kon de Minister niet zeggen; wel, dat de Nederlandsche regeering reeds aanstalten maakt en iemand naar Zwitser- land heeft gezonden om daar de maatrege len te bestudeeren die men er voor de ver- zor'ging van krijgsgevangenen- heeft geno men. het laatste troepje zich door de duizenden aanvallers in stukken laten hakken. Daar het eerste middel niet uitvoerbaar was met al die hulpelooze wezens tot hun last, beslo ten zij in hun wanhoop tot het tweede. Als alien dan toch moesten sterven, zouden zij elkander dooden. Toen dit besluit genomen was, begonnen de vrouwen en kinderen te gillen van angst. Nehushta nam Mirjam bij den arm. „Ga mee naar het bovenste dak," zeide zij; „daar zijn wij veilig voor steenen en pijlen, en als de nood aan den man komt, kunnen wij van bovenaf in het water sprin- gen en een zachten dood sterven." Daarheen gingen zij dus en knielden bid- dend neder, want hun toestand was wanho- pig. Opeens raakte Nehushta Mirjam aan en wees naar de zee, waar een andere galei naderde, zoo snel als riemen en zeilen haar konden vooruitbrengen. „Nu, wat zou dat?" vroeg Mirjam. „Het zal slechts het einde verhaasfen." „Neen," antwoordde Nehushta, „dat is een Joodsch schip; het voert geen adelaar, of Fenicische vlag. Zie maar! het Syrische vaartuig hijscht de ankers op en maakt zich gereed tot den strijd." Het was volkomen waar: de Syrier legde de riemen uit en roeide den vijand tegemoet. Doch juist op dat oogenblik kreeg de vloed het vaartuig te pakken, en deed het een halve wending maken, zoodat de Joodsche galei met den voorsteven midden in het vijandelijke schip Iiep. Een geweldig ru- hcn moeiiijkheid bij de onderhandelina was, uit welke haven de Duitschers uit En- gelana naar Nederland zouden worden ge- bracht. De Engelschen wilden ze uit een Theemshaven zenden, de Duitschers uit- Southwold, wat de Engelschen onmogeiiik noemden. Van Engelschen kant was toen gedac-ht aan Holyhead; vervolgens was de keus gevallen op Hull. De Mfnister meende, dat de Duitschers geen reden zouden weten te bedenken om tegen Hull te zijn. De Minister zei voorts, onder toejuiching, de Nederlandsche regeering dank, voor den grooten dienst dien zij door haar aanbo-d aan de menschheid had gewezen." De Minister keerde zich vervolgens tegen de menschen, die in de bladen en elders een gehuil van verontwaardiging hadden aange- heven, omdat Engelschen in Den Haag met Duitschers zouden samenkomen. Ze dachten zeker, dat de Engelschen in sentimenteele razernij de Duitschers aanstonds overdrach- telijk gesproken, om den hals zouden valien en aldus op de oorlogvoering een verderfe- lijken invloed zouden oefenen. Er is voor die rees natuurlijk nooit grond geweest. De houding van de Duitsche afgevaardigden was volkomen onberispelijk en uiterst kor- rekt. Maar er is niets van verbr.oedering ge weest. Bij de beraadslaging spraken de af gevaardigden liefst in hun eigen taal. Het is opmerkelijk -voegde de Minister erbij, dat generaal Friedrich, de voornaamste Duitsche afgevaardigde, ronduit erkende, dat de behandelirjg van de Duitsche gevan genen in Engeland bepaald beter was dan werd naeenoes men Betreffende de behandeling van de krijgs gevangenen in Duitschland zeide de Mi nister, dat, naar hij indertijd ook van den Amerikaanschen oud-gezant Gerard had ge- hoord, de autoriteiten te Berlijn de zaak niet zoo in de hand hebben als die te Londen. Er is in Duitschland in het algemeen minder centralisatie dan men gemeenlijk denkt. Be- grijpelijk overigens, wat de krijgsgevange nen betreft, waar Duitschland er 30 maal meer heeft dan Engeland. Ten slotte zei lord Newton, dat de En gelsche afgevaardigden op de conference tevergeefs van de Duitschers hadden zien ge daan te krijgen, dat er burgerlijke gevange nen op voet-van gelijkheid zouden wordeit uitgewisseld. De Duitschers bleven op het standpunt staan: al de (veel talrijker) Duit sche burgerlijke gevangenen in Engeland uitwisselen tegen al de Engelsche in Duitschland. De moeilijkheden der varkensfokkerij, De Vereeniging van Varkensfokkers err -Mesters te Rotterdam heeft op een zeer druk bezochte algemeene vergadering een motie aangenomen, waarin wordt aangevoerd dat er veel te weinig krachtvoer wordt verstrekt en het rantsoen moet worden aangevuld met zeer dure en meestal minder- waardige artikelen, terwijl herinnerd wordt, moer volgde en Mirjam sloot de oogen om. het verschrikkelijke niet te zien. Toen zij weer opkeek, was het Syrische vaartuig verdwenen, en tal van zwarte pun- ten dreven op het w'ater, de hoofden der be manning. „Flink gedaan!" riep Nehushta. „Kijk, de galei werpt het anker uit en laat de booten zakken; zij zullen ons redden. Naar beneden, naar de waterpoort!" Zij ontmoetten Benoni, die naar hen zocht, en met hen de trappen bereikte, die reeds vol vluchtelingen waren. De twee booten van de galei naderden, en in de eer ste stond een lange, edele gestalte. „Het is Caleb," zeide Mirjam, „Caleb, die ons komt redden!" Inderdaad was het Caleb. Op tien pas afstand van de trap liet hij zijn boot stil- houden en riep met luide stem: Benoni, vrouwe Mirjam en Nehushta, als gij nog leeft, komt voorwaarts." Zij gehoorzaamden. „Stapt nu in zee," ging hij voort, en zij waadden door het water, totdat zij de boot bereikten, en een voor een naar binnen wer den getrokken. Velen volgden hen en wer den eveneens opgenomen, totdat beide boo ten vol waren en naar de galei geroeid wer den. Daar werden de vluchtelingen overge- laden en de booten keerden terug, om nog meer, meest vrouwen en kinderen, te halen. (Wordt vervolgd.) TER COURANT -^-sattjHKHBciasjaiEssasaae DurgernjKe en Kiijgbgcvaiigcucn ■\ai\~ m ujto

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1917 | | pagina 1