ft B E
u
i ar a
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIERLAD VGGF. 2EEUW8CH-VLAANDEREN.
Maximum Prjjzen.
Maxim umJPrij zen.
I
jV a. 6491.
Donderdag 8 Februari W-,7
- 7e aargang.
Be kendm akin g.
ilSBSMJI 6SSHAPT.
ABONNEMENT
ADVERTENTIEN
r luMl
tsiS'
id m
Teleloosi .3 £3.
lEllad rersctsijnt HaaMag-. Wosnsdag- en TrUdagatnad. nitgszomjsrd eg Feestdagen. faij de Firma P. J. TAN BE SANDE te Ter Menzen
Spliterwten.
M E LKBRQ O D.
BROODKAARTEN.
S I S 0 t It L A IG).
i en regeeringsverklaring.
•<e0ss-*?!sss
i-vl ih:i
I
Per 3 maanden binnen de stad 1 Franco per post voor Nederland 1.10.
3i| vooruitbetalingvoor Belgie J 1.40, voor Ned.-Indie en America J 1.65,
overig Bustenland 2.—-
$ien abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alie
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10,
Bij directc opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt ds
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en ciiche's worden naar plaatsruirnte berekend,
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegers verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 &mr op den dag der uitgave,
per
K.G.
De Burgemeester van TER NEUZEN
maakt bekend, dat door Z.Exe den Minister
van Landbouw, Nijverheid en Handel is
bepaaid, dat met in gang van heden de
navolgende prijzen zijn. vastgesteld
Groet- Klein-
handeipryjzen handelprijzen
per 100 K.G.
Tarwebioem (gebuiid in-
landsch uitsluitend een
sodrt f 26,25
Tarsvewaterbrood(gebuili)
C. n n
gehakksn onder rabbiftaal
toezicht.
d. Wittebrood per 0 80 K G.
h 0 40 u
e Bruinbrood 0 80 n
f u n 0,40
Ter Neuzen, den 5 Februari 1917.
De Buigemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
De Burgemeester van TKR NEUZEN
ma*kt bekend
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel, gezien artikel 6 en artikel 8
der Distnbutiewet 1916,
Heeft goedgevonden te bepalen
1° dat het niet geoorloofd is, erwten te
verwerken tot spliterwten
2° dat de bjj beschikking d.d. 22 Januan
jl. no. 7610, afdeeling Handel, voor
groene erwten vastgestelde maximum
prjjzen ook zulien gelden voor de
aanwezige voorraden spliterwten.
Ter Neuzen, 7 Februari 1917.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
De Burgemeester van TER NEUZEN
maakt bekend
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel gezien artikel 6 der Distributie-
wet 1916, beeft goedgevonden te bepalen,
dat met ingang van heden tot nader vast
te stellen datum geen melk, melkoestand-
deeleu of melkproductefl zullen mogen
worden gebezigd bij de nereiding van brood.
De Burgemeester voornoemd,
J HUIZINGA.
0.33
n 0,80
0.31
0-22
6 11
0.10
0,05
1? feUIh
0 ft.
Bur emeester en Wethouders van TER
NEUZEN br-ngen ter opei bare krnms
1° dat de broodkaarten gemerkt e week,
met de ni t gebruikte buns MaanUag
as. voor 's muidags 12 uor ruoeten
worden bezorgd in daarvoor hestemde
busseti aan bet Gemeent' h i L«,
bet War,hilokixil vu<r de Jiyk*-
Ambtenareo «an de li estn o k
strtuitf aan het bureau mar net
Levensmiddeh-nbedrijf op Java,
in de VloonwUk*traat'e Urit'-
wrgen en t e a I n iskil
dat de kaarten gemerkt 2e »eek den
volgenden Maandag op dezett ie wijze
moeten worden ingeleverd
dat de kaarten, welke woid-n inge
leverd, moeten worden nijeetige-oegd,
b.v. door een omslag of (ouwtje;
2o
3°
dat roor de inleveribg de kaarten aan
de acbteizijde worden voorzten an den
naam vau het honfd van het gezm aan
wien zjj zijn afgegeveu
aan nalangeti "worden g^eti it leu we
broodk iarten uirgereiki.
Ter Neuzen, 7 Februari 1917
Burgetneest.r en Wethouders van
Ter Neuzen,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secreiaris.
Bij den aanvang van de gisteren gehouden
vergadering van de Tweede Kamer heeft de
Minister van Binnenlandsche Zaken, tijdelijk
voorzitter van den Ministerraad, de volgende
verkiaring afgelegd:
Ernstige gebeurtenissen houden de regee
ring bezig. Het is op het oogenblik nog on-
mogelijk, mededeelivigen te doen. De regee
ring zal niet verzuimen de Kamer alle inlich-
tingen te geven, zoodra dit in's lands belang
oirbaar is. Er is geen reden tot bijzondere
ongerustheid.
Onderhoud met den nieuwbenoemden
Engelschen gezant bij het
Nederlandsche Hof.
De nieuwe Engelsche gezant bij het Ne
derlandsche Hof, sir Walter Townley, heeft
in een persgesprek een verkiaring afgelegd
naar aanleiding van de commentaren, door
enkele Engelsche bladen aan zijn benoeming
vastgeknoopt. De gezant verldaarde het te
betreuren, dat sommige bladen dergeiijke
:ur
124
En toen Francis den aardigen bengel wecr
veilig had neergezet, maakte Berger zich van
hem meester en gaf hem een dik couverU
Zoo Albert, kenl ge me nog? Ik heb u
niet vergeten, ik heb achter Hans' rug flink
postzegels voor u verzameld. Als ik bij u
kom, moei ge mij uw allium eens laten zien,
dan zullen wij er nog eens over praten. En
hij kuste den jongen dat het klapte.
Mevrouw Geeren en Hans waren het lief.st,
zonder zich vender op te houden, naar huis
gegaan. Albert echter scheen op school ver-
leld te hebben, dat Hans Ihuis zou komen,
want toen zij het station uitjiwamen, slon-
den daar alle gymnasiasten en riepen, toen
zij hun maltker zagcn.
Leve Hans Geeren!
En toen zij hem, na hem alien de hand
gedrukt le hebben, eindelijk loslieten en
hij, met zijn moeder aan den arm, op een vi
gilante afging wel een weinig met het
gevoel van een bereisd persoon kwarn
er als bij toeval een deftige grijze heer
langs het station en bleef ook, als bij toe
val zijn hoogen hoed afnemend, voor me
vimiVv Geeren en Hans staan.
Dat tref ik. dat ik u hier met uw zoon
ontmoet, zei dc rector van het gymnasium
want de/.e was het. Wel gefelicitecrd met
de terugkomst van uw zoon mevrouw; ik
heb yeel van uw reis gelioord. Geeren ik
lioop er uil uw eigen raond nog meer van
te vernemen.
Hij drukte Hans' hand harlelijk en ver-
volgde
Ik hoop u spoedig weer bij mij te zien.
Voorloopig geef ik ii nog acht dagen ya
cantie om weer aan het leven hier te wcn-
nen, en dan maar uw best gedaan om alies
weer in tc haleu. Dat zal u niet moeilijk
vail en.
E11 tut waren zij eindelijk thuis en zaten
naast elkaar op de canape. Zij liaddeu el
kaar zooveel te vertellen en zeiden toch
niet veel meer dan:
Mijn liel moedertje! en: Mijn beste
Hans, mijn lieve oudste zoon!
'isAvonds kwam liel gebeele gezelschap
bij Luiljens bijeen. Toen werd er werke
lijk veel verlela. Maar als Hans van Fran
cis de bevestiging van het een of ander vcr-
haal \erlangde, dan had hij dikwijls geen
woord gehoord van hetgeen zijn jonge
vriend verleld had! Want Francis, had wel
lets beters te doen dan le vertellen van Chi
neesche zeeroovers. Afghanen en Tsjerkes-
sische roovers. Zijn mond sprak ei e llijk geen
enkel woord, zijn oogen zeiden daare iteger
des te meer. En er was nog iemand, die
heel stil was. E11 deze sloeg haar blauwe
oogen telkens neer als een ander oogenpaar
de hare zoclit.
Toen hot geheeie gezelschap nu eindelijl
ten pleiziere van Albert in de kamer daar
n,aa»t ging om zijn postzegels, die hij daa:
had tentcOngesteld, ie bekijken, bleef Frar,
•is heel toevallig achter. En toen Etsa he
laatst de kanfer wiide verlaten, hield hi
haar vast.
beschouwingen aan zijn benoeming hebben j
vastgeknoopt, omdeit hierdoor ongetwijfeld
eed verkeerde indruk in Nederland betreffen-
de zijn persoon en de redenen, welke tot zijn
benoeming aanleiding gaven, rnoet zijn ge-
schapen.
„lk kan u verzekeren, dat bij de Britsche
regeering niet de mfnste bedoeling voorzit,
haar gedragslijn ten opzichte van de neu-
trale Nederlandsche .regeering aan eeniger-
lei verandering te ondervverpen. Geen en
kele instructie van dien aard is mij door on-
zen minister van buitenlandsche zaken mede
gegeven. Integendeei wenscht men in En-
geiand ten zeerste de relaties van goede
verstandhouding en vriendschap, die Enge-
land steeds met Nederland heeft onderiiou-
den, te bestendigen, en ook Koning George
egde, bij dfe afscheidsaudientie, die hij mij
/•erleende, op de im.tandhouding van deze
goede betrekkingen grooten nadruk.
ik hoop, dat mijn verkiaring, die ik u mach-
tig te pubiiceeren, er toe zal bijdragen, het
misverstand uit den weg te ruimen, door
sommige Engelsche persstemmen hier ver-
wekt.
„Of het mogelijk zal zijn, de moeilijkhe-
den, die Holland door zijn ligging tusschen
twee oorlogvoerenden thans reeds onder-
vindt, te verm-inderen, is natuurlijk eene an-
dert; kwestie. Engeiand is nu eenmaal in
oorlog en de verdediging van zijne levens-
beiangen brengt nccdzakelijkerwijze onge-
riefelijkneden voor de neutralen met zich
mede, welke niet zijn te vermijden. De Brit
sche regeering zal echter niet alleen immer
zooveel mogelijk referring houden met de
belangen der neutrale staten, en dus ook
met die van Nederland, doch zij zai steeds
door den wensch worden gedreven, den
overlast voor de neutralen te beperken tot
minimum, dat nu eenmaal door de omstan-
digheden noodzakelijk wordt gemaakt.
„Van een verandering, van politiek is dan
ook geen spake".
Op de vraag, of de verscherpte duikboot-
oorlog Engeland wellicht zal nopen, tegen-
maatregelen te nemen, welke voor Neder
land nieuwe moeilijkheden zouden kunnen
scheppen, antwoordde de gezant:
„Van Duitschland's verscherpten duik-
bootoorlog zullen niet de geallieerden
doch de neutralen den meesten overlast
ondervinden. Voor de scheepvaart der
geallieerden biijft de toestand onveran-
derd, slechts met dit yerschil, dat een
inkrimping van het neutrale scheepvaart
verkeer ook voor de geallieerden na-
deelen zal opleveren. Verre dus van den
neutralen nieuwe moeilijkheden in den weg
te, ieggen zullen de geallieerden er waar-
schijnlijk op uit zijn, het gevaar, dat de neu
trale staten van Duitsche zijde dreigt, te
vernrinderen.
„lndien door de nieuwe Duitsche maatre-
gelen Nederlandsche schepen gedwongen
worden een iangeren weg te kiezen om hun
plaats van bestemming te bereiken en daar
door genoodzaakt zijn een haven in Enge
land of in de Britsche kolonien binnen te
loopen, om daar te bunkeren, zal de Engel
sche regeering dan vasthouden aan haar be-
Wal dit paartje elkaar le vertellen had,
gaat niemand aan.
En vijl miriuten later verschenen lord
Alvor en Etsa bij dc anderen, tot groole er
gernis van Albert, want de aandacht voor
zijn postzegels was weg, toen Francis Etsa
als zijn aanslaande vrouw aan het gezel
schap voorsteldc.
Allen wenschten het paar geluk en ook
Ellen bleef niet achter. Hans was verruki
over he! snoeperige blondje en kende zicli
zelf de oudste rechten op haar toe. Toen zij
een oogenblik later op zijn knie klom, dachi
hij weer aan de verschrilikelijke uren, dk
hij met haar beleefd had in de sloep van
de „CH\ of Sydney", en hij legde bij zich
zelf de gelofte af om allijd als. een broer
voor liaar le zorgen.
Het was een dag later. Hans had voor
het eenst weer in zijn eigen bed geslapen
Zijn moeder was den vorigen avond aar
zijn bed gekomen, en had hem, evenals vroe
ger, goedennachl gekust. Daarna was hi
ingeslapen en had heerlijk gedroomd. Ei
;nu was hij wakker. of droomde hij nog Wa
hij werkelijk weer thuis?
J.a, hij was thuis. Naasl hem lag 'tdon
lcere hoofd van Albert. In de huiskame
hoorde liij zijn moeder reeds, die bezig wa:
het onlbijt klaar le maken.
Met een sprong was Hans het bed ui'
Haasiig kleedde liij zich aan en storind-
mar zijn moeder:
Moeder, mijn lieve moeder, wat ben i
hlij, dat ik weer thuis ben!
En nergens had de koffie zoo heerlijk g
maakt als hier, en dan die boterhamme
die zijn moeder zelf had gesmeerd!
palingen, die zij aan het opnemen van En
gelsche kolen door neutrale schepen heeft
verbonden? - v
„Engeland heeft deze maatregelen niet
uitgevaardigd, omdat het den neutralen niet
zonder meer aan kolen wil helpen, doch om
dat het die zelf te dringend noodig heeft.
Hieruit volgt, dat de Engelsche Tegeering
zich een opoffering getroost, indien zij deze
kolen aan anderen afstaat, voor welke op-
offering zij dus een tegen-prestatie verlangt.
Steeds" nog wordt het kolenverbruik voor
oorlogsdoeleinden grooter en neemt de in
krimping van de transportgelegenheden
grootere proporties aan. Het komt mij dus
onwaarschijnlijk voor, dat Engeland in deze
haar maatregelen kan herzien. Dit is nu een
maal een van de ongemakken, die de oorlog
voor de neutralen met zich mede brengt.
Doch welke opofferingen moeten de oorlog
voerenden zich niet getroosten? Het is een
lringe en verbitterde strijd, welkep wij voe-
ren. Onze vijanden schuwen het gebruik
van geen enkel middel, om ons te schaden.
Dan moeten ook wij met alle krachten, die
wij tot onze beschikking hebben, optreden.
De toevoerwegen naar Duitschland moeten
zooveel mogelijk worden afgesneden. Wat
nu in het bijzonder uw land betreft, wij
hebben steeds begrip gehad, en zullen dit
steeds hebben, van de moeilijke positie,
waarin het zich gesteld ziet, en wij weten
eveneens, dat het voor den invoer van be-
langrijke grondstoffen op den toevoer uit
de landen der centrale mogendheden is aan-
gewezen".
Gevraagd naar de mogelijkheid van een
Britsche landing op de Nederlandsche kust
en een schending door de geallieerden van
het Nederlandsche grondgebied, zeide sir
Walter Townley:
„Gij kunt er van verzekerd blijven, dat
noch het Vereenigd Koninkrijk, noch de ge
allieerden in het algemeen de geringste be
doeling hebben de neutraliteit van Neder
land te schenden".
Onderhoud met Duitschland's minister van
buitenlandsche zaken, den heer
Zimmerman.
Men meldt uit Berlijn aan het R. N.:
Gisteren had ik geiegenheid een kort on
derhoud met den minister van buitenland
sche zaken, den heer Zimmerman, te .hebben,
waarin ik eenige nadere inlichtingen vroeg
omtrent de nieuwste maatregelen in zake
den Duitschen duikbootoorlog, die ook voor
Holland van zooveel belang is.
De minister vestigde in de eerste plaats
met nadruk de aandacht op het feit, dat
reeds bij de afkondiging van de gevaarlijke
zone op 1 Februari bij de Duitsche regeering
het besiuit vaststond om, hoewel men alle
principieele bepaiingen van de nieuwe wijze
van oorlogvoering ter zee volstrekt wil
handhaven, den neutralen staten in sommige
particuliere wenschen, die hun vitaalste le-
vensbelangen raken, zooveel mogelijk tege-
rnoet te komen.
De minister zeide verder, dat hij met veel
voldoening ervan kennis had genomen, dat
een gedeelte van de Hollandsche pers de
onmiddellijke bereidvaardigheid in dezen
zin van de Duitsche regeering, wat betreft
den passaglersdienst op Engeland, de kust-
visscherij en yooral het vrijiaten van een on-
gevaarlijke zone voor de verbinding van
Nederland met de wereldzee, op de juiste
waarde heeft weten te schatten.
De heer Zimmerman sprak de hoop uit,
dat de regeling van verdere details bij we-
derzijdschen goeden wil even bevredigend
zal gaan, doch dat aan den anderen kant de
bekende nuchtere en klare zin van de Hoi-
landers bij de beoordeeling van Duitsch
land's optreden voldoende onpartijdigheid
zal weten te bewaren om in te zien dat als
antwoord van Duitschland op de afwijzing
van het vredesaanbod en den onverholen
wil van den vijand om Duitschland te ver-
nietigen, slechts zulke maatregelen kunnen
dienen, die thans van de zijde van Duitsch
land tot een spoedig en beslissend einde van
den oorlog met de wapenen kunnen dienen.
Ten slotte merkte de minister nog op,
dat men toch ook in Nederland na de bijna
onverdraaglijke chicanos en den bijna on-
verdraaglijken druk, dien men zoolang op
economisch gebied van de zijde van Enge
land heeft moeten verduren, naar een spoe
dig einde van den oorlog moet verlangen en
men daarom alle daartoe van Duitsche zijde
toegepaste middelen moet bitlijken.
Amerika en de andere Neutralen.
Het afbreken van de diplomatieke betrek
kingen tusschen Amerika en Duitschland is
voorloopig -niet anders dan een gebaar.
Maar een hoogst gevaarlijk gebaar. Ame
rika staat nu tegenover de centralen
schrijft de N. R. Crt. als een, die de vuis-
ten gebald heeft, klaar om t6e te siaan. Dit
I is geen6 positie waar men lang in kan blij
ven, vooral niet, wanneer het aan ophitsen-
de stemmen niet ontbreekt. Er valt allicht
een slag, en dan ontbrandt voor men het
zelf weet de strijd. Zoo beschouwen wij
deze handeling van de groote republiek aah
gene zijde van den Oc^aan als de inleiding
tot deelneming zij het dan ook door Ame
rika zeif ongewenschte deelneming aan
den oorlog, en zoo zal zij daar ginds ook
wel worden opgevat.
Daarom verwondejt het ons zeer, dat
president Wilson zich de vrijheid ver-
oorloofd heeft, in zijne rede tot het
Congres de andere neutrale regeerin-
gen te mengen. „Ik neem als vast-
staande aan, dat alle neutrale regeeringen
denzelfden stap zullen nemen als wij"
aldus«de Amerikaansche president.
Is dit eene uiting die gebaseerd is op door
den president vooraf verkregen wetenschap,
of bloot eene veronderstelling?
Wij weten het niet, en hier te lande is
omtrent het standpunt van onze regeering
tegenover den afgekondigden ongebreidel-
den duikbootoorlog niets bekend. Daarom
mag er wellicht op worden gewezen, dat het
zeer best mogelijk zal zijn, dat onze regee
ring, die rekening heeft te houden met de
belangen van ons land, de zaak anders zal
inzien, dan de Amerikaansche regeering.
Wij mogen enkele verschilpunten, die van
gewicht zijn, in het licht stellen.
Er werd gesvheld.
Albert sprong op om
de cleur te opencil.
De bneienbe-iteller! Hans! riephij reeds
in de gang.
Ik heb u nog vergeten te zeggen, dat. er
al een maand laag een aangeteekende brief
voor u aan bet postkantoor ligt. Ik heb
gisteren een boodschap gezonden, dat ik u
Ihuis verwarlitte, en nu komen zij den brief
zeker brengen.
De brievenbesteller kwam reeds a. bter Al
bert aan de kamer binnen met een dik cou-
vert.
De brief was nil New-York. Hans be-
greep er niets van En toen liij bet convert
opensneed, begon Albert bet nit te schreeu-
won van vreugde, want er viel een regen
van postzegels uil den brief op de tafcl."
Hans schaterde liel uit, toen hij de ondcr-
teekeniug las.
Van mr. Brown, zei hij tot zijn moe
der. Ik ben nieuwsgierig te hooren wat onze
Yankee mij le zeggen beeft.
„Dear Sir!
Zoudt u zoo goed willen zijn, den inhoud
van dezen brief aan le nemen als een bewijs
van de dankbaarheid van den ondergetee-
kende voor de hulp, die u hem eens bij het
ernstige spoonvegongeluk op de landengte.
nn' Panama hebt verleerid? Uw rei&genool
nr. Berger, %seheen ons, Amerikauen, vooy
luitengewoon oudankbaar le liouden. Mogc
e inhoud van dezen brief voor u het lie
vijs zijn, dat ik tenminste een loffelijke uil
ordering on den ol emee ien regel muak!"
Hans hield op met lezen en Iachte.
U moet weten. moedertje, dat ik den
braven mr. Brown onder den trein uithaal-
de, nadal hij een beloonmg van duizend
dollars had uilgeloofd voor dengeen die
hem redde. Berger zal over deze maniar van
belaling bij Wees op de postzegels, vvaar-
van Albert zidi reeds had meester gemaakt
vvei niet zeer geslielit zijn en in elk geval
zal zijn oordeel over de dankbaarheid der
Yankees cr wel niel befer op worden. Nu,
ik hen toch hlij dat de Anierikaan aan mij
cedacht heeft.
To en las hij verder:
ilk lioop, dat liel u, dear sir, goed gaat
en dat u liel doel van uw rci bereikt hebt.
Mij gaat het goed, ik heb geluk in mijn
zaken. De inbreker in het kantoor van de
firma Seebeck Cn is intusscben nog niet
gesnapt.
Nu wel, viel Hans zicbzelf in dc 1 ede.
Berger heeft in Constaniinopel reeds her
rieht ontvangen, dat onze mr. Smilli alias
mr. Ramberton. alias mr. Stokes, alias mr.
Blackfield levens de inbreker bij de firma
Seebeck Co. is.
Wij liebben ecliier de hoop niet opge-
geven, las bij verder. dat onze ijverige dc-
tectives hem wel zullen opsporen, aange-
vuurd door de hooge belooning, die de firma
Seebeck Co. daarvoor heeft uitgeloord.
Ik lijd nog veel aan kiespijn; ik b'en
toch een ongelukisvogeldat ik bij het spoor-
wegongeluk in Panama juist mijn goede tan-
den moest verliez-en!!
Ik hoop ook eens van u te vernemen hoe
het u gaat, dear sir, en noem mij
Uw dv.
EDWARD BROWN
(Slot volgt.)
08
i!
3*2*
M|
sissEl
',lr'" aw«SBJ!E*«wi
De Burgemeester van TER NEUZEN, maakt be-
kend, dat bij bern is ingekomen eene aanschrijving
van de regeering met het verzoek tot het besparen
van brandstoffen en er bij de inwoners op aan te
dringen 7.00 weinig mogelijk eiectrisch licht te ge-
bruiken.
Hij hoopt dat een ieder naar vermogen daaraan
zal voldoen, opdat het niet noodig zal zijn, den Kaad
voorstellen te doen tot het maken eener verordening
ter besparing van licht.
Ter Neuzen, 5 Februari 1917.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
40
of