ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
snsii.ni neiAPT.
No. 6469.
Zaterdag 16 December 1916.
56e Jaargang.
De Oorlog.
ABONNEMENT:
Prijsopgaaf
Telefoon 33.
ABVERTENTlfiN
BERST1!
5000 K.G. grind naar Othene.
8000 K.G. idem naar Poonhayen.
6000 K.G. idem naar Reuzenhoek.
4000 K.G. idem naar de Yai.
10000 K.G. idem naar Zaamslag Veer
tramhalte.
25000 K.G. idem naar Dorp tramhalte.
Hit Rlad vemhiint Maandaa', Woensdag- en Yrpagavcnd, uitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. YAK BE SANDE
BINHENLAN D.
te Ter Nenzen.
FEUILLfcl'ON.
Fer 3 maanden binnen de stad 1Franco per post voor Nededand 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika J 1.65,
overig Buitenland 2.
Men. abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend,
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
wordt gevraagd voor de levering op plaats
van bestemming en uitspreiding volgens
aanwjjzing van
Prijsopgaven worden ingewacht ten Ge-
meentehuize van Zaamslag, voor of op
19 December a.s., voormiddags 10 ure.
Zaamslag, 8 December 1916.
Burgemeester en Wethouders der
gemeente Zaamslag.
JOH. DE FE1JTEB, Burgemeester.
J. STOLE Lzn., Seeretaris.
De Burgemeester van Z A AM-
SLAG deelt aan belanghebbenden
mede, dat voor het verbouwen van suiker-
bieten, vlas, bruin of geel mosterdzaad,
gpinaziezaad, blauwmaanzaad, karwijzaad,
kanariezaad, zaai-uien aan hem w66r i
Januari 1917, een vergunningsbewijs
moet worden aangevraagd.
Voor vlas en suikerbieten wordt een ver
gunningsbewijs slechts afgegeven, indien
de aanvrager geen grooter oppervlakte
daarmee wenscht te bebouwen, daD hij ge-
middeld in 1918, '14 en '15 heeft bebouwd.
Voor de andere hierboven genoemde
zaden mag men in totaal geen grooter
oppervlakte in gebruik nemen, dan men in
1918, '14 en '15 in totaal gemiddeld in
gebruik had.
Voor vlas en suikerbieten is slechts een
grootere oppervlakte dan hierboven genoemd
toegestaan, wanneer men voor iedere Hectare
die men meer wenscht, twee bectaren van
de andere hierboven genoemde gewassen
minder zal bebouwen. BjjvoorbeelJ: lemand
heeft over de drie genoemde jaren recht
op 20 H.A. suikerbieten en 20 H.A. vlas
en in totaal 20 H.A. bruin of geel mosterd
zaad, spinaziezaad, blauwmaanzaad, karwij-
zaad, kanariezaad en zaai-uien, en hij wenscht
26 H.A. bieten of vlas te verbouwen, dan
mag voor de andere gewassen in totaal
niet meer verbouwd worden dan 20 (2
X 6) 8 H.A.
De vergunningsbewijzen moeten op ver
zoek van politieambtenaren, belastingcom
missies, enz. worden vertoond. Overtreding
kan gestraft worden met hechtenis van ten
hoogste zes maanden of geldboete van ten
hoogste zes duizend gulden.
Zaamslag, 12 December 1916.
De Burgemeester voornoemd,
JOHs. DE FE1JTER Pzn.
108) 1
Hij bad zijn tijd niet verloren laten gaan
in Samarkand, maar zijin toilet in orde gc-
maakl en hij zag er weer onberispelijk uit.
- Een hoogen hoed had hij weliswaar niet
maclitig kunnen •worden, hij moesl zich
tevreden stellen met een tjibetejka. Voor
het vorige zag hiji er -uit als een valet de
chambre, die zich met eere zou kunnen pre-
senteeren in een salon van den faubourg
St. Germain.
Hoezeer onze reizigers er ook naar ver-
langden, zoo spoedig mogelijk Europa te
beieiken, konden zij toch de verzoeking niet
v. eons La an, Boekhara en ook Mery te be-
zichtigen..
Juist toen zij in Mery opnieuw in den
trein plaats hadden genoinen, en Hans nil
het portiervensier nog eens een kijkje van
de stad nam, zag hij iets zoo merkwaar-
digs, dat hij ver&ehrikt achteruitdeinsde. Eii
juist op het oogenblik dat de trein zich in
beweging zet-te, Het hij het venster zakken
en riep met luiaer stem:
Benger, mijnheer Berger!
Het was te laat, de trein rolde voort.
Lord Alvor was naast Hans komen staan
Het nleuwe landhuis van lie Koningin.
Naar aanleiding der berichten betreffen-
de den douw van een landhuis voor H. M.
de Koningin in de Oostduinen bij Scheve-
ningen kan het vol gen de worden mede-
gedeeld:
Door Hr. Ms. verblijf te Ivatwijk aan Zee
gedurende een gedeelte van den afgeloo-
pen zomer, heefl H. M. de groote voor-
deelen, verbonden aan onze duin- en zee-
lucht, voor haar en de Prinses leeren ken-
nen. In tegenstelling met het verblijf op
het „Huiis ten Bosch", waar gedurende
enkele oogenblikken van het jaar en bij
bepaalde weergesteldheid de nadeelen van
de vocbtige gesteldheid niet weg te cijferen
vallen.
Teneinde in de onmiddellijke nabijheid
van het middelpunt harer regeering over
een woning in goede duinlucht te kunnen
beschikken. heeft H. M. het plan^ opgevat
een eenvouaig landhuis te doen bouwen
dat aan bescheiden eischen voldoet.
De bclelte executie.
Naar wij vernemen zijn in verband met
het persbericht volgens hetwelk de Ne-
derlar.dsche Regeering zich zou verzei heb-
ben tegen de executie van een door die "Rot-
terdainsche rechtbank ten nadieele van het
Duitsehe rijk gewezen vonnis tot (len
Minister van Justilie door het Kamerlid Ter
Spill de volgende vragen. gericht:
Heeft de Minister van Jnstitie verboden
een vonnis van de recti thank te Rotter
dam van 25 September 1916 ten verzoeke van
een Nederlandsch onderdaan tegen eenbui-
tenlandsche staat gewezen, welk vonnis was
in kraeht van gewijs<le. ten uitvoer te leg-
gen, altlians zoodanige maatregelen genomen
dat de tenuitvoerlegging werd belet?
Heeft de Minister, in liet bijzonder, den
deurwaarder wien door of namens den
eischer de executie van gezegi vonnis was
opgedragen, verboden dit vonnis te execu-
teeren, of de executie, indien deze reedb
mocht zijn aangevangen, voort te zetten?
Welke andere maatregelen heeft de Mi
nister genomen, en welke is hij van plan
te nemen, teneinide aldus de executie van
een vonnis, door den Nederlandschen recli-
ter gewezen, op Nederlanidsch grendgebied
le voorkomen of te beletten?
Krachtens welke wettelijke bepalingen
meent de Minister aan een deurwaarder of
aan deurwaarders bevelen te kunnen ge-
ven m et be trekking tot het al of niet ten
uitvoer leggen van burgerlijke vonnissen,
iwaarvan de tenuitvoerleggbig dien deui-waar-
der of den deurwaarders door den Ned^er-
landschen burger le Wiens verzoeke zoodanig
vonnis is gewezen, wordt opgedragen"?
Krachtens welke wettelijke bepalingen
meent de Minister, dat hij bevoegd is op
eenigerlei wijze in te grijpen in de Neder-
landsche burgerlijke rechtspleging, door de
tenuitvoerlegging van een door den Neder
landschen burgerlijken rec.hter gewezen von
nis te beletten of te bemoeilijken?
Is de Minister' voomemens ook in iiet
vervolg de lenuitvoerlegging lner te lande
van burgerlijke vonnissen door den Neder-
landsciien rectiler gewezen, met hem ten
diensle staande machtsmiddelen te voorko
men of te beletten, indien of voor zoover
die vonnissen niet beantwoorden aan het-
geen door hem, Minister van Jnstitie, wen-
schelijk wordt geaclit?
De ingezoulen regeeringsvarkens.
Naar aan „De Avp." wordt mcdegedeeld,
heeft de Regeering voor bet inzouten van
en vroeg verbaasd:
Wat is er toch, Hans? Ge ziet er uit
alsof ge een geest hebt gezien!
De jongeman stond nog attijd voor het
venster en keek naar buiten. Eindelijk
bracht hij met moeite uit:
Ja. het zal wel een geest geweest zijn!
Hij viel op de bank neer en drukte zijn
handen tegen zijn slapen, alsof ze hem
pijn deden.
Maar spreek dan toch, mijn jongen.
Zeg mij toch wat ge gezien hebt! Ik meen-
de u een naam te hooren noemen, een
naam
Ik zal mij wel vergist hebben. Ver-
beeld u, Francis, ik dacht dat ik mijnheer
Berger zag.
Wel, kerel, uw dierbare vriend Berger
is reeds lang over Brindisi in Europa aan-
gekomen. Om die reden alleen zou ik hem
op dit oogenblik kunnen benijden, merkte
lord Alvor op en slocg Hans krachlig op
den schouder.
Hoe kwaamt ge er loch bij, dat wij
Berger, dien wij, sedert wij Indie verlieten
niet meer gezien hebben, nu zouden terug-
vinden op het perron van bet station te
Mery?
Hans keek eenige oogenblikken nadenkend
voor zich en zei toen:
Juist toen de trein zich in beweging
zette, kwam er langs den rijweg van het
zuid.en af een kleine cavalcade aandraven.
I eenige duizenden orercomplete varkens geen
voldoende ruimte xunnen vinden in de be-
staande abattoirs in ons land. Dienlengevol-
ge heefil ze alle slagers die er een zouterij
op na houden, in de gelegenheid gesteld,
ontder voldoende waarborgen varkensvleescli
in te zouten voor de komende dreigeiid'e
tijd en.
Tegen dc smokkelarij.
Bij Kon. besluit is bepaald, dat met m-
gang van 16 December in staat van beleg
worden verkiaard:
lo. bet lerriLoriual zeegebied voor zoo-
verre niet reeds m staat van beleg ver-
lieerende;
2o. in Geldeilani Arnhem, voor zoover
niet reeds in staa van beleg verkeerend;
3o. Gorsel, Rhcuen, Steenderen, Warns-
veld en Zutphen; in Overijssel: Bathmen,
Dalfsen, Deventer, Diepenveen, Hasselt, Hei-
no, Holten, Nieuw reuzen, Olst, Raalte, Stap-
horst, Wij.he, Zwoiie en Zwoller-Kerspal.
(Offidee!.) In verband met den maatregel,
vervat in het Kon. besluit van 13 Decembei-
1916, no 4., belreffende een uitbreiding van
den slaat van beleg in Overijssel, Gelderland
en het lerritoriaal zeegebied, kan worden
menegedeeld, dat "icdoelde maatregel geen
gevolg is van een verhoogden graad van
oorlogsgevaar, doe!' dient om ontduiking van
uitvoerverboden in den vervolge, be ter'dan
tot nu toe mogelijk was, tegen te kunnen
gaan.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
Het eerste offideele vredeswoord is ge-
sproken schrijit iiei A% Hbi. De Duitsehe
Regeering biedt den vrede aan. Zij wil,
om een einde te maken aaijden gruwelijken
menschenmoord, met de regeeringen der met
haar verbonden staben in overleg tredend,
-aan de regeeringen der vijandelijke staten
gelegenheid gevep, om eens over den vrede
te praten. Zij wil dat doen in een conferen-
tie, waarin zij met haar voorstellen komen
zal, zooals ook de anderen met limine voor-
steilen en denkbeelden kunnen komen; en
zij waarborgt dat haar voorstellen van dien
aard zullen zijn, dat zij strekken kunnen om
een iluurzamen vrede tot stand te brengen.
Zij publiceert echter haar voorstellen nog
liiet. Eerst in de conferentie der mogend-
heden zullen die worden ter tafel gebracht
en besproken.
Dit aanbod is de overweging waard. Wel
wordt bet door de Entente-pers heslist af-
wijzend ontvangen, maar de pers is de re
geering niet, evenmin als de Duitsclie zes-
boniden met hunne overdreven eischen de
meening der Duilsclie regeering vertegen-
woordigen.
De toestand in Europa maakt ernslige,
nauwgezelte overweging van elk vredes-detiK-
beetd dringend noodzakelijk.
Want bet is, zooals de oud-minister Colijn
in de „SLemmen Ses Tijds" schreef:
,,Practisch staat de zaak m.i. zoo, dat Re
geering en volk in Duibschland weten dat
zij den oorlog niet op beslissende wijze kun
nen winnen, tei-wijl zij intussehen evenzeer
er "van verzekerd zijn dat de mililaire posi-
tie zich niet belangrijk ten hunnen nadeele
wijzigen zal. Deze overtuiging, gevoegd bij
den over last op het gebied van de voeding,
maakt Duitseliland bereidwillig, over den
vrede te onderiiandelen. Ik zelf kan het
verdere verloop van den oorlog niet anders
zien dan men hem in Duitseliland ziet: niet
winnen, niet verliezen!
Voorop een kozak en naast hem ja,
Francis, ik moet het herhalen, want ik
kan nog niet begrijpen, dat ik mij zoo ver
gist zou hebben naast hem, mijn beste,
oude Berger. Ik zag hem zoo duidelijk, dat
ik iederen trek van zijn gelaat kon her-
kennen. Hij zat op een kozakkenschim-
mel en had een roode fez op zijn hoofd.
Nu lachle Alvor nog hartelijker dan zoo-
even. -
Ik geloof, dat ge wakend geclroomb
hebt, Hans. Builendien bestaan er treffende
gelijjvenissen in de wereld. Ik herinner mij,
dat ik in mijfi jeugd een man gekend lieb,
die zoo sprekend op Napbleon III geleek,
dat de politie van Londen op zekeren dag
op Windsor Castle liet melden, dat de Kei-
zer van Frankrijk zich incognito aan de
Theemis ophield. En in uw geval is het niet
eens noodig dat de gelijkenis zoo grootwas.
Het schemerde reeds, toen wij Mery ver-
lielen, en in het donker zijn alle katlen
grauw. Ge kunt er zeker van zijn, dal ge
u vergist liebt
Daarbij bleef het voorloopig en Hans be-
gon langzamerhand ook te denken ,dat hij
zich vergist had. Toen de trein echter
stilhield op het kleine station Karibata aan
de grene van "bet Merv-oase verscheen het
keurig gekapte hoofd van Perroquet voor
het co up6 veils ter en de kamerdienaar wenk-
te Hans.
Hebt u hem gezien, monsieur Geeren?
„Maar aan den kant der entente gelooft
men nog aan de overwinnhig. Het is aan
alles merkbaar, vooral aan de algemeene
stemming, die in Engeland en Frankrijk
heerscht. Die stemming is hoopvol, tegen
berustend vastberaden in Duitseliland. Maar
zoo lang die stemming onder onvoldoend(e
volksvoorlichting zoo blijft, komt er van
vrede niets. Men wil natuurlijk ook in
Duitseliland een overwinning, evengoed als
in de entente-landen, maar in Duitschland
is het geloof aan zulk een overwinning ver-
dwenen, terwij'l het bij de entente nog be-
staat, altlians in Engeland en Frankrijk.
„Dit verklaart natuurlijk de verschillende
houding Legenorer den vrede aangenomen.
En daarin ligt ook de reden, dat wij
voorloopig van het vredesdenkbeeld nog niet
veel verwacliting liebhen.
Maar er moel eens een einde lcomen aan
den slrijd. En dat kan slechts, wanneer de
oorlogvoerenden bereid zijn, om met Slkaar
te confereeren en maatregelen te beramen,
waardoor de duurzame vrede wordt verze
kerd. Dat will en Engeland en Frankrijk,
dat wil Duitschland ook. Daarover valt te
praten, en het zou dwaasheid zijn de gele
genheid, daarvoor geboden, aT te slaan, in
de hoop, dat het, met veel opoffering van
menschenl evens en geld, misschien nog eens
anders wordt.
Welliclit zullen de geallieerde regeeringen
inzien, dat dit aanbod het mogelijk maakt
„the way out' te vinden.
Op het oorlogsveld is de toestand weinig
veranderd. De gebeurtenissen aan het wes-
telijk en oostelijk front zijn onbeteekenend.
Slechts in de Karpathen en aan de Molda-
vische grens wordt nO'g krachtig gevochten,
maar zonder dat er veel wijziging in de posi-
ties komt.
In Walachije rukken de legers der centra-
len op in noordelijke rich ting. Na de Jalo-
mitza te hebben geforceerd, gaan zij naar
de lijn Boezeoe-Donau vooruit, en hebben
in het gebied tusschen Ploesti en Boezeoe
de plaatsen Urziceni en Merzilu bezet. Er
werden opnieuw 10.000 Roemeniers gevan-
gen genomen en een groote hoevelheid ge-
schut buitgemaakt. De Bulgaarsche troepen
rukken langs den westelijken oever van den
Donau voort en pogen daar, nadat zij Olte-
nitza en Fetesti hebben bezet, Tandarei te
bereiken.
En in Macedonie hebben de hevige aan-
vallen van San-ail's leger ten noorden van
Monastir nog steeds niet liet gevolg geliad,
dat de Duitsch-Bulgaarsche troepen zich
naar het nooraen moesten Leruglrekken.
Zoo blijft dus over het geheele front -de
toestand voor beide partijen geiijk. Aan west
en oostfront kunnen noch de Russen, noch
de cenlralen vooruitkomen, in Macedonie
op het oogenblik evenmin. Slechts in Roe-
menie gaat de opmarscli (der centralen voort,
totdat zij straks voor een krachtig aangeleg-
de Russiscli-Roemeensche stelling komen en
ook daar welliclit tot den positie-oorlog
moeten overgaan. -
Aan dien toestand kan slechts een einde
komen door bespreking en overleg. De ge
legenheid, die daartoe wordt geboden, mag
niet worden afgeslagen, in het belang van
alle Europeesehe landen en volken, in het
lielang van beschaving en vooruTtgang.
Na de hervorming van het Engelsche mi-
nislerie volgt die van het Fransche kabinet
De groote concentratie, waarin ook de oud-
minislers zitting hadden, onder leiding van
Briand, is vervangen door een kleine con
centratie Een aanlal ministers gaan been,
zonder te worden vervangen, en eemge de-
par temen ten zijn saamgevoegd, om daardoor
vroeg Perroquet, met een eenigszins scliu-
wen blik op zijn gebieder, aie zich reeds
in den anderen hoek van de coupe had
neergevlijo en sliep.
Wien zou ik gezien hebben, Richard?
Wien bedoelt ge? klonk Han's wedei-.
vraag, maar hij vermoedde reeds wienPer-
rdquet liedoelde.
Nu, uw- vroegeren vriend, onzen ver-
volger, hoe heet hij ook weer? Monsieur
Rergere!
Waar zou ik dien gezien hebben?
vroeg Hans, den scliijn aaimemend, alsof
hij ten hoogste verrast was over de mede-
deeling van den Franschman.
Monsieur Perroquet trok de schouders .op.
Hij kwam met eenige kozakken op
het laatste station aanrijden, toen de trein
zich juist in beweging zette. Hij wenkte uit
alle macht alsof hij wilde te kennen geven,
dat de trein op hem moest en zou wacnten
Het was altijd zijn manier om op te treden,
alsof hij bet de natuurlijkste zaak van de
wereld vond, dat alles en iedereen zicn naar
zijn wil voegde!
Nu luidde de be! en Perroquet verdween.
Zou net waarlijk Berger gewoest zijn?
Of zou Perroquet evcnals nijzelf, door de
sprekende gelijkenis misleia zijn? Francis
zou wel geiijk heoben. Hel kon Berger
niet zijn. Wat ter wereld zou hem naar
Mery gebracht hebben!
Maar indien hij het toen eens geweest
het kabinet nog kleiner te malien. Want
er is nu in de geallieerde landen een streven
merkbaar, om liet niet in de groote kabinet-
ten te zoeken en m ae veelneid der leiders,
maar in de concentratie en in de beperk&ig
van den omvang der kabinetten.
Het belangrijkste bericht echter is, dat
Joffre, de opperbevelliebber, als comrna»-
dant van de legers in Frankrijk wordt ver
vangen door generaai de Nivelle, den vertne-
diger van Verdun. Joffre schijnl het alge
meene opperbevel te beliouden en worat aJ-
viseerend technisch lid van den oorlogsraad.
Over den vrede zeer veel gepraat, zegt de
N. R. Grt., maar weinig zakelijk nieuws. Als
men de perss temmen nagaat en de ernstige
en gezagnebDende bladen van de schelter-
organen scnift. als men let op de uitla-
tingen waaraan men een min of, meer offi-
cieus karakter kan toekennen. dan kan mea,
naar onze meening, als zeker aamiemen, dat
de regeeringen van de Entente-mogendnedfui
allereerst eens met elkander overleg zul
len plegen, voor zij nun stand punt ten op-
zichtc van het Duitsehe voorstel zullen ken
haar maken. Dat was trouwens ook te ver-
wachlen. Dat de bondgenooten der Entente
reeds van te voren waren o vereeiigekompil
om in alle omstandigheden elk vi-edesvoor-
stel van den vijand zonder meer van de
hand te wijzen, was moeilijk denkbaar.
Het eerste antwoord der Entente kan, al*
wij de zaak wel begrijpen, op zijn best voor
loopig en tot niets bindend zijn.
De Rijkskanselier heeft een nota voorge-
lezen, die Dinsdagochtend te Berlijn, te
Weenen, te Sofia en te Konstantinopel is
overhandiga aan de aldaar resideerende ge-
zanten van Spanje, Zwitserland en de Ver.
eenigae Staten, zijndie dit de staten, belast
met ae waarnemmg van de belangen van do
onderdanen der centrale rijken indehun Vij
andelijke landen.
De gezanten hebben ea- het verzoek bij
gekregen, deze nota's door te sturen aan
liun regeeringen en deze regeeringen zullen
de notas weer doorsturen aan de aan
Duitschland, enz. 'vijandige regeeringen. Uit-
drukkelijk heeft de rijkslcanselier dit aldus
gezegd. D.e nota, die hij heeft voorgelezea
in den Rijksdag, is besteind voor de regee
ringen van de met Duitschland oorlog-
voerende staten en deze zullen die nota via
Spanje, Zwitserland en de Vereenigde Staten,
ontvangen of hebben haar reeds langs dien
weg ontvangen.
Nu zijn over den inhoud van die nota
telegrammen ontvangen, die op een punt van
tamelijk gewicht eenige onduidelijkheid lieti-
ben ge'aten, te weten over liet- punt, of do
eigenlijke vredesvoorstellen van de centralcifr
de voorwaarden dus, waarover de nota zegt,
dat „zij volgens hun overtuiging (die van
de centrale mogendheden) een geschikten
grondslag voor -hot sluiten van een dutn-
zamen vreae' zijn, reeds als een bijlage
tegelijk mel de nota zijn verzonden, dan wel
of zij te Berlijn zijn blijven liggen en er
eerst een antwoord van de entente wordt
verwacht of deze al dan niet bereid is die
eigenlijke Dnitsche voorstellen te ontvangen,
met het doe) te onderzoeken, of zij ook
naar haar oordeel een geschikten grondslag
vormen om een duurzamen vrede op te
grondvesten.
Als we riu in- de Duitsehe bladen den
volledigen tekst van de nota lezeii, dan
krijgen wij den indruk dat het laatste het
geval is. Wij vertalen woordeiijk:
stellen u de verbonden mogendheden
voor, spoedig vredesoiiderhundelingeu te
openen. De voorstellen, die zij tot de onder-
liandelingen meebrengen zullen, en die laar-
was
Hans had er zich reeds in nig op ver-
heugd, Berger in Europa weer le zullen
zien Zijn vriend zou nu toch eindelijk wel
begrijpen, dat Alvor de gezochte inbreker
.niet was, en indien hij nog altij bij zijn
dwaas vermoeden volhardde, zou Hans om
nu toch wel van net legendeel kunnen over-
luigen. En Francis zou zeker geen oogen
blik aarzelen'om Berger de hand ter ver-
zeeiiing te reiken. Hans had hem zoo\ eel
goeds van Berger verteld, dat hij bij een
volgende ontmoeting zijn jiersoonlijue grie-
ven wel opzijde zou zelten.
Onder die overpeinzingen siiep onze lie!
in en ontwaakte niet, voordat de conduc-
teur liem wekte en vroeg of hij thee ver-
langde.
Na een tocht van vijf-en-zeventig uur
kwamen onze reizigers in Usunada aan, om
van daar per stoomschip verder te gaan.
Nog dienzelfden dag bereikten zij op de
,.Czarewitch' het schiereiland Apscheron.
Het was bijna middernaclit; onze reizi
gers waren op het dek gebteven om te ge-
nieten van het heerlijke weer. Heel in le
verta» zagen zij groote vuren branden. Dat
zijn de vuren van Soerachany! decide de
kapitein hun mee.
(Wordt vervolgd.)
URANT
--?• ill ill lil'W
