ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6350.
Donderdag 9 Maart 1916.
56e Jaargang.
ABONNEMENT
ADVERTENTlfiN
DRANKWET.
I
S c ixoolge 1 d.
Kamer van Koophandel en Fabriekeo
II1B1LIJ1 USIAFT
De Oorlog.
Telefoon 23.
Bit Blad verschijnt Maandag', Woensdag- en Yrildagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neazen.
Openbare Vergadering
B I N N N L A N D.
FEUILtETON.
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
Hij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Buitenland f 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bij direct© opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
te Ter Neuzen.
Burgemeeater en Wethouders van TER NEUZEN,
brengen ingevolge artikel 37, *in verband met
artikel 12, le lid der Drankwet, ter openbare
kennis dat bij hen is ingekomen een verzoekachrift
om verlof tot den verkoop van alcoholhoudenden,
anderen dan aterken drank van EUGENIUS
FRANCIES LAURET, achipper te Ter Neuzen,
ia bet rechtervoorlokaal van het perceel plaataelijk
gemerkt 13 en gelegen aan de De Feijteratraat.
Binnen twee weken nadat deze bekendmaking
ia geschied, kan ieder tegen het verleenen van
het verlof achriftelijk bij Burgemeeater en
Wethoudera bezwaren inbrengen.
Ter Neuzen, 6 Maart 1916.
Burgemeeater en Wethoudera voornoemd,
J. HUIZ1NGA, Burgemeeater.
L. WABEKE, Secretarie.
Burgemeeater en Wethouders van TER NEUZEN,
brengen ter kennis dat het kohier van het schoolgeld
voor het openbaar lager onderwijs in deze gemeente,
over het tijdvak 1 Januari—30 April 1916, in
afschrift, gedurende vijf maanden op de secretarie
der gemeente, voor een ieder ter lezing is nedergelegd.
Ter Neuzen, 6 Maart 1916.
Burgemeeater en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeeater.
L. WABEKE, Secretaria.
op Donderdag den 9 Maart 1916, des
namiddags 7 uur.
De Voorzitter,
A. C. L EN SEN.
De Secretaris,
A. P. DE VOS.
EERSTE KAMER.
Vergadering van 7 Maart.
Aan de orde is de voortzetting van de
behandeling van de Staatsbegrooting voor
1916 Waterstaat, nadat de heer Kappeyne
van de Coppello is beeedigd.
Daarna beantwoordt de Minister van
Waterstaat de gemaakte opmerkingen. Met
zijn ambtsvoorganger is spreker het eens
dat de noodregeling in zake werkeloosheid-
steun onder de gageven omstandigheden
moest eindigen.
Omtrent de politie op de wegen is een
ontwerp in voorbereiding.
Wordt het wetsontwerp betreffende het
gebouw voor de statistiek verworpen, dan
zal van den post voor het gebouw, op de
begrooting geen gebruik worden gemaakt.
De beeren Polak, Van der Hoeven, De
Yos van Steenwijk en Franssen repliceeren.
Daarna dupliceert de Minister.
De begrooting wordt daarna zonder hoof-
delijke stemming aangenomen.
De begrooting voor Landbouw evenzeer,
evenals het ontwerp tot aanvulling en ver-
hoogiDg van hoofdstuk X der Staatsbe
grooting (beschikbaarstelling van levens-
middelen en veevoederen kosten van tijdelijke
Rijksbureaux).
Regeeringsbrood.
De Minister van L., N. en H. heeft aan de
burgemeesters een circulaire gericht, waar-
DOOR
H. BERTRAND.
27) m
Voomamelijk waren het Franschen, die
zich aanvankelijk bezig liadden gehouden
met het opvangen van het op San Domin
go verwilderde rundvee, het drogen van het
vleesch en het drijven van handel in dat
Vleesch en in huiden. De inboorlingen ge-
bruikten voor het rooken van het vleesch
de uitdrukking „boucan" en de Franschen
werden door hen dus weidra Boucaniers
genoemd. Deze Boucaniers leefden met de
Spanjaarden in een onafgebroken bloedigen
verdelgingskrijg, waarin geen pardon jgegeven
of gevraagd werd; en toen er nu tusschen
Spanje aan den leenen (en Engeland en Frank-
rijk aan den anderen kant een oorlog uit-
brak, legden deze wilde, ondernemende, voor
geen gevaar terugdeinzende schelmen zich
geheel toe op de zeerooverij, waaraan zij
zich vroeger reeds een enkelcn keer had-
den schuldig gemaakt. Zij werden Flibus
tiers genoemd, naar de „flibots", de lichte
schepen, waarvan zij zich aanvankelijk be-
dienden. Frankrijk en Engeland steunden
in verzocht wordt maatregelen te treffen,
opdat ook schippers en andere jxrsonen zon
der vaste woonplaats, van het goedkoop re-
geeringsbrood gebruik zouden kunnen ma-
ken.
Reizen naar Engeland.
Dat een reis van en naar Engeland Le-
genwoordig geen pleizierreis is, blijkt wel
hieruit, dat bijv. op de Batavierbooten, in
verband met het mijnengevaar in de gevaar-
lijke zone, gedurende een zestal uren alle
passagiers aan dek moeten verblijven met
de reddingsgordels aan, in de nabijlieid van
een hun aangewezen reddingsboot. Een uit-
stekende maatregel intusschen, hoewel bij
slecht weder verre van aangenaam.
(N. R. Crt.)
De Rondvlucht.
De militaire Rondvlucht van Soesterberg
via Gilze-RijenScheveningen— Zandvoort-
Amsterdam Soesterberg is Maandag bij
helder weder geslaagd. Alleen het vliegtuig
van kapitein Hardenberg en iuit. Versteegb
moest een noodianding doen onder Hendrik-
ldo-Ambacht en ging terug.
Aile viiegtuigen vertrokken achtereen-
volgens half 9 uur, des morgens. Op het
Vliegkamp deed de commandant en een
muziekkorps uitgeleide. Er was weinig
publiek. Te Scheveningen was er den
geheelen morgen groote drukte. Op het
strand voor het Oranje-Hotel was een groot
terrein voor de landing afgezet, zoodat het
publiek slechts van verre een en ander kon
gadesiaan. Een fraai Paviljoen was beschik-
baar voor KoningiD en Prins, die onder
de tonen van het Wilbelmus te kwart
voor 12 uur aankwamen en door Ministers
en autoriteiten werden ontvangen.
Met een water-vliegtuig werd direct een
demonstratie begonnen, en te 12,35 arri-
veerde de eerste vliegmachine met iuit.
Palthe en Iuit. Cramwinckel. Deze kregen
een lauwerkrans, terwijl nog beschikbaar
waren z«s prijzen van de Koningin, Marine,
Oorlog en medailles. Te 1,45 daalde het
achtste en laatste vliegtuig. H.M. begaf
zich met den Prins naar het strand om de
demonstraties bij te wonen, o. a. met een
vliegtuig, dat per auto was aaDgebracht en
in elkaar werd gezet. Muziek luisterde de
rondvlucht op. Te 2,15 vertrokken achter-
eenvolgens de viiegtuigen en wierpen onder-
weg bij proef zandzakken omlaag, waarbij
verkenningen werden gedaan. Te circa 4
uur arriveerden alien weder behouden in
het vliegkamp te Soesterberg. H.M. en de
Prins waren voldaan over deze rondvlucht
en onderhielden zich met de vliegeniers.
Verboil van veemurkten uitgebreid.
Met ingang van 7 dez^r is verboden
het houden van markten, openbare ver-
koopingen, teDtoonstellingen en andere ver-
eenigingen van herkauwende dieren en var-
kens van meer dan een eigenaar binnen
een kring in de provincie Zuid-Holland om-
vattende het gedeelte, geiegen ten Zuiden
van den spoorweg's Oravenhage—Utrecht,
met uitzondering van de Albasserwaard en
de Vjjfheerenlanden enheteilandOverflakkee.
Dit verbod is met van toepassing op vee,
hetwelk ter siachtiDg in een openbaar
slachthuis is gebracht.
Mijnen.
In de maand Februari zjjn op de Neder-
landsche kust aacgetroffen 46 mijnen,
waarvan 14 van Engelschen, 30 van Duit-
hen, met dit gevolg, dat zij weidra een ge-
duchte macht vormden. Van alle kan ten
stroomden avonturiers toe om zich bij hen
aan te sluiten, hun vioten groeiden aan en
steeds grooter werd de schrik voor hun
naam. Weidra was geen enkele stad aan de
kust van Spaansch Amerika meer veilig voor
hen.
Maar hoe is het toch mogelijk, dat be-
schaafde landen, zooals Frankrijk en Enge
land, deze luitjes ondersteunden? vroeg
Hans.
Zoo is de politiek. Andere tijden, an
dere zeden. Tegenwoordig wordt de zeeroo
verij algemeen gelaakt, in de tweede helft
van de zeventiende eeuw echter maakten
alle Europeesche staten in oorlogstijd ge-
meene zaak met de zeeroovers. De macht
der Flibustiers breidde zich intusschen ont-
zaglijk uit. Zij maakten zich meester van
Vera Cruz, trokken in 1671 dwars over de
landengte en bereikten met enorme inspan-
ning Panama. De Spaansche troepen ver-
mochten niets tegen hen. Na een bloedigen
strijd veroverden zij de bloeiende stad en
verwoestten deze bijna geheel en al. De
ruines, die wij hier voor ons zien, zullen
nog wel dateeren uit die dagen van schrik
en ontzetting, waarin de bloeddorstige Fli
bustiers Panama te vuur en te zwaard ver-
nielden. Maar nu had de zeerooversrepu-
bliek ook bijna haar lioogste punt bereikt;
schen en 2 van oobekenden oorsprong.
Mijnen van Franschen oorsprong zijn er in
die maand niet aangespoeld.
In het geheel zjjn er thans, sedert het
uitbreken van den oorlog, aangespoeld 918
mijnen, aldus naar oorsprong verdeeld
Eugelsche 485, Fransche 58, Duitsche 175,
van onbekenden oorsprong 201.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
De slag bij Verdun schijnt nu voorloopig
te zijn geeindigd, sehrijft het „Alg. Hbl.".
De telegraimmen van Maandag doen zien,
dat tie strijd aan den Oostelijken oever van
de Maas over het geheel kalmer was dan de
laalsle dagen. Wij staan hier dus voor het
feit, dat de poging lot doorbraak, zoo die
bedoeld was, mislukle, en dat de Duitsche
aanvallen sleclits hebben geleid lot het te-
rugduwen van de Fransche linie. Het blijkt
verder, dat de Duitsche troepen, die in het
fort Douaumont zijn doorgedrongen, daarin
niet omsingeld zijn. We! loopen de Fran
sche linies aan drie zijden om het front,
maar de achterzijde is in handen van de
Duitschers en de bezetting is daardoor in
voortdurende verbinding met de Duitsche
troepen. Het dorp Douaumont, dat trou-
wens in de gevechten geheel is plat gescho-
ten en slechts uit een aantal puinhoopen be-
staat, is tusschen de beide linies. gelegen.
Aan de eene zijde bevinden zich de Fran
schen, aan de andere zijde de Duitsche li
nies; alle pogingen van de Fransche troe
pen om het dorp te veroveren, zijn mislukt.
De lrekende militaire medewerker van de
„Manch. Guardian", het resultaat bespre-
kend van de iangdurige en hcvigc geveeh
ten om Verdun, wijst crop, dat het voor de
geallieerden verblijdend verschijnsel, dat de
doorbraak bij Verdun niet geslaagd is aan
de Duitschers, tevens een zekere ontmoe-
diging, een zekere teleurstelling met zich
brengt, daar er de les uit le trekken is,
dat de beide partijen in het Westen on-
herroepelijk zijn vastgeloopen, en dat het
vraagstuk van de doorbraak onoplosbaar
zal blijken.
De schrijver, die de zaak kahn en nuchter
beschouwt, wijst crop, dat de groote verlie-
zen, die de Duitschers bij hun vruchtelooze
poging hebben geleden, een ernstige waar-
schuwing zijn voor de geallieerden, en deze
er op wijzen wat hen te waehten staat, wan-
neer zij ate aanvallers zouden willen optre-
den.
Den toestand besprekend, zegt deze des-
kundige, dat 'er voor de geallieerden twee
gevallen mogelijk zijn, om de Duitschers te
noodzaken vrede te vragen.
De eerste mogelijkheid is, het doorbreken
door de Duitsche linie, het verdrijven van
de Duitschers uit Belgie en Frankrijk.
Want anders is een beslissing op het Weste-
lijk front niet mogelijk. Doch dit zou een
ontzettende opoffering kosten aan menschen,
aan ammunitie, aan oorlogsmaterhial. Het
laatste telt niet niee, maar wel het men-
schen-offer. Een millioen menschen op te
offeren, voor de onzekere leans door de
Duitsche linies te breken, Frankrijk en
Belgie te verlossen, acht de „Manch. Guar
dian" toch wel erg.
De tweede mogelijkheid, die hij lichter
opvat en met minder moeite en vooral min
der menschenlevens doorvoerbaar acht, is
een aanval in het Ooslen, uit Saloniki door
Servie en Bulgarije. Met minder kraehtsin-
spanning dan in het Westen noodig zou zijn,
zou men kunnen pogen, Turkije en Bulgarije
overhoop te werpen. Daarbij zou men reke-
de Europeesche staten begonnen langzamer-
hand toch in te zien. dat hun handel er
ook onder leed. Engeland was de eerste,
die hun zijn steun onttrok. Nog eenmaal
zouden de Flibustiers de geheele wereld
doen beven en sidderen van augst en ont
zetting, toen zij namelijk in 1697 met Fran
sche hulp de stad C.arlagcna in Columbia
veroverden en bijna geheel verwoestten.
Daarna was bet spoedig met hen gedaan;
alle groote zeemogendheden verbonden zich
met elkaar om hen te onderdrukken en in
het begin van de aehttien.de eeuw hadden
de Flibustiers opgehouden te bestaan. De
schrik voor hun naam leeft zelfs nog voort
onder de zeelieden van den tegenwoordigen
tijd.
Bestaan er tegenwoordig dan nog zee
roovers? vroeg Hans.
Geheel en al uitgerocid zijn ze niet.
Tot in het begin van deze eeuw had men
nog geduchte zeeroovers in de Middelland-
sche Zee. De piraten van Algiers en Tunis
berokkenden den handel veel schadie en
sleepten menig Christen mee, dien zij als
slaaf verkochten; ook de Grieksche zeeroo
vers vonden nog tot vdor korten tijd een
schuilplaats op Kreta. De Middellandsche
Zee is nu echter veilig, de kusten van China
en de Maleische Archipel daarentegen nog
niet. De groote stoomschepen hebben daar-
van weinig last, des te meer de koopvaardij-
nen kunnen, naar de „Manch. Guardian"
aanneemt, op de hulp van Griekenland en
Roemenie. Het is wel merkwaardig, dat
steeds op vreemde hulp wordt gerekend,
maar in het Oosten zouden Griekenland en
Roemenie moeten optreden, om de Entente
te helpen en Hongarij.e te bedreigen. Deze
meLhode acht de „Manch. Guardian" min
der beslissend, maar gemakkelijker, zeker-
der en minder kostbaar, wat menschenlevens
betreft. Het doen van de keus tusschen de
beide aangegeven middelen is een miiitair
vraagstuk, dat buitengewoon moeilijk is,
maar zij moet worden gedaan, en wel spoe
dig, bedaard en met open oogen, zegt de
„Guardian".
UIT DEN SLAG BIJ VERDUN.
In de lange reeks van vertwijfelde ge
veehten, die men tezamen den slag bij Ver
dun noerat, zal de verdediging van Iierbe-
bois waarschijnlijk bekend blijven als een
kranig staaltje van den Franschen soldaten-
geest. Herbebois ligt ongeveer een 13 kilo
meter ten Noord-Oosten van Verdun. Een
Fran.sch officier heeft er den Parijschen cor
respondent van de „Times" de volgende be-
schrijving van gegeven: „Den 21sten Fe
bruari, om 7,20 's och tends, begon de vijand
den weg te bereiden voor den aanval, door
een geducht vuur te openen op onze stel-
ling in het bosch, uit stukken vran alle ka-
liber tot 30,5 c.M. aan toe. Het was een
roffelvuur van buitengewone hevigheid, dal
stelselmatig werd gericht op alle deelen van
de Fransche stelling, die zou moeten wor
den aangevallen. Zoo werd bijvoorbeeld een
oppervlakle van 300 bij 600 meter verschei-
den uren zoo zwaar beschoten, dat de heele
bodem om zoo te zeggen op wetenschap-
pelijke wijze was omgeploegd. Traanver-
wekkende bommen en bommen, die een
verstikkend gas ontwikkelden, mengden zich
onder dezen hagel van staal en onlplofbare
stoffen. Ten spijt van dit alles slaagden de
Duitschers er op den eersten dag van hun
aanval slechts in om voet te krijgen in de
eerste linie van de verdedigingswerken van
Herbebois.
Op dal oog'enblik kreeg mijn regiment be
vel een tegenaanval te doen, om te be-
proeven de eerste linie, die wij hadden ver-
loren, le hernemen. „Linie": maar dat is
bij wijze van zeggen. Er was niet anders
dan een warhoop van granaatlcuilen. Den
21sten Februari, tegen middernaeht, gingen
mijn inannen in stelling en zij hadden het
geluk ontmiddellijk na hun aankomsl 68 ge-
vangenen te maken. Dezen schenen zeer
verheugd, dal zij niet met ons zouden hoe
ven te vechten. Zij wreven met voldoening
in de handen, in liel vooruitzicht, van den
oorlog af te zijn. Onze tegenaanval had
plants om half vijf in den ochtend van den
22slen Februari, m.aar de Duitschers vielen
opnieuw aan en we konden geen vooruit-
gang maken. In den loop van den dag be-
proefden wij onder bescherming van onze
bommenwerpers de verdedigbaarheid van
onze linie te verhoogen. Slechts natuur-
lijke dekkingen stonden ons ter beschikking.
Herbebois is een dicht bosch van ldeine
boomen. De Duitsche artillerie had er in
gewerkt en het hier en daar tot splinters
in elkaar geschoten. Wij moesten in rom-
mel rondklauteren en palissaden maken om
de verdediging van de granaatkuilen te or-
ganiseeren. Het sneeuwde en ik laat het
aan de fantasie over om zich te verbeelden,
wat de mannen te verduren hadden.
In den loop van den volgenden nacht
(22 op 23 Februari) vernieuwden de Duit
schers huti offensief.
Vier van onze handbommenwerpers, ge-
posteerd in een verbindingsloopgraaf, waar
schepen. De Cliineesclie roovers ga,an steeds
met groote wreedheid te werlc en vermoor-
den iedereen, die in hun handen vail. Lang
zullen zij het echter niet meer uithouden,
de Europeesche mogendheden hebben zich
reeds jaren geleden met elkaar verbonden
om de piraten uit te roeien en de platboom-
de-kanonneerbooten, die zij daarvoor gebrui-
ken, zijn in staat de schelmen tot in bun
uitersle schuilhoeken te vervolgen.
Een half uur later zaten de twee men-
den weer in het hotel Telegrapho en Ber-
ger bestudeerde, terwijl de servant een ta-
fellaken, dat allesbchalve helder was, over
de tafel uitspreidde, het kaartje waarop het
vertrek van de stoombooten uit Panama
werd aangegeven. Hij was zoo verdiept in
deze bezigbeid, dat hij in het geheel niet be-
merkte, dat Mr. Brown de eetzaal kwam
binnentrippelen. Ook de Yankee had zich
nieuwe kleeren aangeschaft en hij zag er,
als men den rooden wollen doek, dien hij
om zijn hoofd had gebonden, niet meereken-
de, weer heel fatsoenlijk uit.
Hij nam zonder verlof te vragen aan het
tafeltje bij Berger en Hans plaats, haalde
zijn notitieboek te voorschijn en begon te
schrijven.
Nu, Mr. Berger, vroeg hij eindelijk, toen
hij klaar was, nu, Mr. Berger, hoe staat
het er mee? Blijft u in Panama, dat onmo-
gelijke gat, of gaat u verder? En mag ik u
de vijand door wilde, botmbardeerden aile
vijanden, die zich vertoonden, en handhaaf-
den zich 20 uur ter plaatse.
Den 23sten, om 4,15 des och tends, of-
schoon we geen voetbreed geweken waren,
kregen we bevel ons lerug te trekken, want
het bosch van Wavrille was genomen en
we liepen gevaar te worden afgesneden.
Wij wachtten tot liet donker was, om dit
bevel ten uitvoer te brengen. Eenige van
mijn mannen, het bevel vernemende, kwa-
men er tegen op en vroegen verlof, de stel
ling Le blijven verdedigen en op de plaats
te sterven. Ik moest mij bij de tactische
noodwendigheid neerleggen en trok terug op
het bosch van Chaume. De verdediging van
Herbebois is een van de roemrijksle blad-
zijden uit de gescliiodenis van mijn regi
ment. Meer dan 5000 Duitschers kwamen
in achlereenvolgende golven, niet anders dan
op onze gelederen te breken. Noch het
bombardement, noch de sneeuw, noch de
vermoeienis, noch de gebrekkige aanvoer
van levensmiddelen heeft de dappere hard-
nekkigheid van mijn manschappen kunnen
verslappen.
Dergelijke inspanningen, lelkens op ver-
schillende pun ten van het front herhaald,
die ten slotte den dijk vormden, waar de
Duitsche vloed op brak.
De Fransche artillerie, vurende met bui
tengewoon groot munitieverbruik, en be-
wonderenswaardig juist rich tend, verhin-
derde de Duitsche infanterie van beteekenis
vooruit te komen.
Den volgenden dag was het veel erger.
Opnieuw werden onze linies onder grain a ten
begraven en de vijand zond een bataljon op
ons af in een aanval bij massa, die den
rnoed van mijn manschappen tot een hoogte-
punt deed stijgen. Zij vuurden op een af-
stand van 10 meter in de Duitsche drotn-
men, die bij hoopen neervielen met vreese-
lijke kreten, welke men boven het ontplof-
fen der granaten uit boorde. Het was in
een woord een slachting, want het gordijn-
vuur van onze 7,5 c.M. kanonnen, acliter
de Duitsche aanvalskolonnes, sneed hun le-
rugtocht af en m.aar zeer weinig van onze
aanvallers ontsnapten. Ofschoon in dezen
eersten aanval bijna het heele bataljon in
het zand moest bij ten, kwamen de Duit
schers niet minder dan vicrmaal terug, zon
der echter veel succes te behalen.
Aldus de Fransche officier. Het bosch
van Herbebois, dat zij hier nog bij opge-
merkt, was een van de punten van de oor-
spronkelijke Fransche linie, waarop de eer
ste aanval van de Duitschers was gericht.
PRIJSVERHOOGING.
De „Lokai-Anzeiger" kondigt aan, dat de
abonnementsprijs van 2 Maart at met 25
pfennig per maand wordt verhoogd. Ter
verklaring wordt o.m. aangevoeixl„De pa-
pierprijzen zijn ontzaglijk gestegen. Drukinkt
is nog slechts tegen Imogen prijs te krijgen.
Het noodige metaal en alle andere materia-
len kosten een veelvoud van den normalen
prijs. De oorlogsverslaggeverij en de tele-
grammendiensl verslinden vermogens."
IIOE FEL DE STRIJD WAS.
Uit het groote Duitsche lioofdkwartier
wordt bericht, dat de bosschen op die lieu-
vels ten Noorden van Verdun door het ar-
tillerievuur gi-ootendeels zijn verwoest, l«'-
wijl de bodem door de ontploffende projec-
tielen geheel is onigewoeld. Het dorp Hau-
inont is als weggevaagd; slechts eenige sLuk-
ken muur .sta.an nog, uitgegloeid, overeind.
Ook het dorp Brabant aan de Maas is ge
heel verwoest.
Volgens de Parijsche bladen vertellen
vluchtelingen, dat Zaterdag reeds 150 liui-
zen van Verdun verwoest waren. De be-
vragen waarheen?
Hans had zich intusschen papier en inkt
laten brengen om een brief aan zijn moeder
te schrijven. Nu keek ook hij op, zeer be-
nieuwd wat Berger's antwoord zou zijn.
Deze zei:
Wij zullen waarschijnlijk overmorgen
een klein nitstapje Langs de Westkust van
Amerika naar Valparaiso ondernemen, van-
waar wij naar Austraiie zullen gaan.
De Yankee dacht eenige oogenblikken na.
U wilt naar Austraiie, Mr. Berger? En
over Valparaiso? Hebt u dan zaken in Val
paraiso
Dat niet, Mr. Brown, het is er mi)
slechts om te doen, zoo spoedig mogelijk
met mijn jongen vriend Sidney te bereiken.
Maar dan bereikt u uw doel veel snel-
ler, als u u morgen inscheept naar San
Francisco en gebruik maakt van het eerst-
vertrekkende stoomsehip van de Pacific-
Mail-Steamship-Company.
Dat was ook eersl mijn plan, maar
het eerste schip van San Francisco naar
Sidney vertrekt pas over veertien dagen.
O, neen, sedert den eersten April zijn
de dagen van vertrek veranderd, de stea
mer „City of Sidney" verlaat Francisco reeds
den veertienden April. Ik heb er mij nauw-
keurig van op de hoogte gesteld, want ik
wit er zelf gebruik van maken.
(Wordt vervolgd).
