ALGEMEEN nieuws- en advertentieblad voof. zeeuwsch-vlaanderen.
VACCINATIE.
No. 6341.
Donderdag 17 Februari 1916.
56e Jaargang.
Bekendmaking.
1IVS1LXJK CIS1APT
ABONNEMENT
ADVERTENTIfiN
Gemeente-Arts.
Teleioon 25,
Dit Blad verschijnt Maandag^, Woensdag- en VrijflagaYond, nitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE SANDE te Ter Nenzen.
inenting en herinenting
Gemeente-Geneesheer,
BINHENLAND.
FKTJILLBTOy.
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
fiij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bij direct© opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 imr op den dag der uitgave.
De zoogenaamde trouwboekjes moeten
worden medegebracht.
Op Donderdag 24 Februari 191©
NEUZENSCHE COURANT.
Burgemeester en Wethonders van TER NEUZEN
maken bekend, dat gelegenheid tot gratis vaccina-
tie en revaccinatie door den heer A. SPRUITEN-
BURG, gemeentegeneesheer, zal bestaan in de kom
der gemeente op Maandag 21 Februari 1916, in het
lokaal bij school C op .lava, 's nainiddags ten half
twee ure, en te Sluiskil op Woensdag 2.1 Februari
1916, in een der lokalen van de openbare school,
's nainiddags ten 2£ ure.
Ter Neuzen, 16 Februari 1916.
Burgemeester en Wethonders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van HOEK
maken bekend, dat gelegenheid tot
zal worden gegeven op WoenssJsig
23 Fei3s*ua«*£ IS996y tusschen een en
twee ure des namiddags voor hen, die
wonen in de kom, Hasjesstraat, Mauritsfort
en Omstreken.
op denzelfden tijd voor hen, die wonen in
het Paradijs, Boeregat en de Knol en Om
streken, beide dagen ten huize van den
geneesheer.
Hoek, 16 Februari 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. WOLFERT, Burgemeester.
J. M." DREGMANS, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van ZAAM-
SLAG roepen sollicitanten op naar de
vacante betrekking van
belast met den geneeskundigen dienst der
behoeftigen, op een jaarwedde van f250,
tot f 500,
Sollicitanten gelieven hunne op zegel
geschreven verzoekschriften in te zenden
voor 1 Maart 1916.
Zaamslag, 11 Februari 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JOH. DE FEIJTER, Burgemeester.
J. STOLK Lzn, Secretaris.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van 15 Februari.
De Eedswel.
Aan de orde is, volgens het verslag der
,,H. Crt.", de voortzetting der behandeling
ran het Eed&ontwerp.
De heer Limburg meent, dat velen niet
voldoende hebben gelet op de pnnten van
verschil tusschen dit en liet voorgaande
wetsontwerp. Zoo de verdwijning van het
toelsingsrecht, dat voor veel tegenstanders
van het vorige ontwerp een steen des aan-
s too Is was; de toekenning van een tijdelijk
karakter aan de wet in dit ontwerp, in den
geest van de motie-De Visser Lohman, in
gediend bij de hehandieling van het eerste
ontwerp. Deze verschilpunten moeten voor
de bestrijders van het vorige ontwerp dit
wetsontwerp meer aannemelijk maken. De
DOOR
H. BERTRAND.
21)
Dat is meer dan verschrikkelijk, dan
moeten wij iets anders bedenken om de
ongelukkigen te helpen!
Hij keek om hulp zoekend rond; daar
viel zijn oog op een barak, ongeveer een
halven kilometer ver als aan de rotsen
hangend. Hij vroeg aan een van de Chi
neezen, of daar menschen woonden. De
man antwoordde ontkennend en verteide,
dat het een schuur ter berging van matey
riaal was geweest; er lagen nog allerlei
oude gereedschappen, die het niet de moeite
waard was geweest mee te nemen.
Indien hij daar eens iets kon vinden wat
hun van dienst kon zijn? Nauwelijks kwam
die gedachte bij hem op, of hij was ook
reeds op weg om een onderzoek in te stel-
len. A1 verloor hij er ook een weinig tijd
mee, dat kwam er niet veel op aan, want
hij moest hier toch werkeloos blijven toe-
oppo-silie tegen dit ontwerp is gedeeltelijk
onjuist en inconsekwent. Onjuist is de re-
deneering, dat, nu uitzonderingen voor
de eedsaflegging in de wet worden opgeno-
men, deze uitzonderingen regel zullen
worden en de meestert zullen zeggen: „OI
nu hehoeven we in t gelieel niet meer te
zweren." Bij het strafproces zullen geen
drommen getuigen den eed weigeren.
Gedurende deze tijdelijke wet zullen wij
zien, hoe het aanlal eeden zich verhoudt
lot dat der heloften.
Inconsekwent is de opposilie, omdat niet
meer te schrappen is, wat in de Beroeps-
en Oclrooiwetlen neergeschreven is, beide
van rechtsche zijde voorgesteld. Alleen de
heer Van Idsinga is volkomen consekwent.
Maar de anderen willen aan de Doopsge-
zinden de belofte blijven toelalen en dit
•strookt niet met den loop hunner redence-
ring.
Het is te hopen, d,at lie 1 welsonlwerp
tot stand komt met behulp van een groot
dcel der rechlerzijrle; dat er ook aan die
overzijde mannen zullen zitten, die de be-
staande rechtsonzekerlieid in onzen be-
scliaafden Staat een schande zullen vinden.
Want het is een schande, dat er nu een
loestand bestaat, waardoor gel ij k ge-
heurd is, al belioefl het publiek dit niet
in details te weten vonnissen, die de
rechter anders ongetwijfeld zou hebben uit-
gesproken, aehterwege moeten blijven.
Inconsekwent met name is de heer Van
Wijnbergen, die verleden jaar tijdelijk wilde
vrijlaten van den eed lien, die niet bchoo-
ren tot een kerkgenootschap en bezwaar
hebben tegen den eed en dit jaar medegaat
met een algemeene verplichtstelling van den
eed en daarvan alleen hen wit vr.ij stellen,
die tot een kerkgenootschap beliooren en
religieuze bezwaren hebben legen den eed,
terwijl hij de athe'isten, het geestelijk uit-
vaagsel der maatschappij, volgens den heer
Van Wijnbergen, eenvoudig niet tot den eed
wil toelaten.
De heer De Visser betoogt, dat de eed
geenszins oorspronkelijk uitsluitend een hei-
densche instelling is, maar ook bij Israelie-
ten en oude Christenen in gebruik was.
Jezus zelf heeft zich niet tegen den eed uit-
gesproken; anders zouden niet alle groote
kerkgenootschappen den eed hebben toege-
laten.
Spreker wijst op den kostbaren waarborg,
dien de eed biedt, daar hij als subjectieve
verklaring een objectieven waarheidsvorm
verschaft.
De heer Eerdmans verdedigt met eenige
opmerkingen het ontwerp, dat als verzoe-
ning is bedoeld en waarvan hij hoopt, dat
het zal worden aangenomen, al ziet het er
niet naar uit. Met onwillige honden is het
kwaad hazen vangen. Is het ontwerp niet
tijdelijk, dan is het niet goed; wel tijde
lijk... ook niet goed. Met toelsingsrecht
is het niet goed; zonder toetsingsrecht
ook niet goed.
De heer Aalberse zegt, dat 't niet ligt aan
onwilligheid der honden, maar aan "t feit,
dat er geen hazen te vangen zijn. Elke Re-
geering, die de eedskwestie wil regelen, be-
geeft zich op een glibberig pad, waarvan
de oorzaak is te zoeken in de geschiedenis
der eedskwestie, waarin anti-christelijke ten-
den zen een rol gespeeld hebben. Spreker
is overtuigd, dat zulke motieven niet heb
ben gegolden bij den Minister, die zich al
leen heeft laten leiden door zijn eerbied
voor gewetensbezwaren. Spreker wil daar-
mede ook rekening houden, maar als de
Staat zulks doet en toch den eed noodig
acht, moet hij zorgen met afschaffing niet
verder 'te gaan dan strikt noodiig is en voor
een goeden waarborg der waarheid maat-
regelen nemen. In deze kwestie is de ten-
denz voor de Katholieken, dat zij zelf kun-
nen beoordeelen, of het belang der zaak
kijke:n, en dat denkbeeld was hem ondraag-
lijk. Zo.o snel zijn voeten hern konden dra-
gen, ijlde hij naar beneden. De schuur stolid
open, de deur hing los in haar hengsels,
het dak was voor het grootste gedeelte afge-
waaid en bloeiende lianen hadden de muren
licdekt. Van binnen lag de grond bezaaid
met afgebrokkelde steenen en kalk; de vloer
was reeds vermolmd.
Met een oogopslag overzag Hans de lang-
werpige, smalle schuur. In een hoek lagen
werkelijk, ook reeds overdekt met een dikke
laag stof en vuil, allerlei werktuigen.
Hij rukle met bevende handen de stuk-
ken uit elkaar en schreeuwde het bijna
uit van vreugde, toen hij werkelijk geheel
onderaan twee zware, groote dommekrach-
ten vond. Hij snelde naar buiten en riep
den stoker en de Chineezen met luide vreug-
dekreten. Zij kwamen terstond en de stoker
moest verheugd tocstemmen, dat Hans goed
had gezien, en dal de ijzeren gereedschappen
werkelijk dommekrachten waren. Wel ver-
roest en nauwelijks bruikbaar, maar men
kon immers beproeven ze op te knappen.
En de Chineezen haalden nu een flesch
olie, terwijl de anderen met elkaar de zware
dommekrachten naar buiten en naar de
plaats van het onheil sleepten. En dat niet
de eed noodig maakt. Echter heeft art. 3
van het ontwerp ten gevolge, dat geen eeds-
dwang in het algemeen aanwezig is. In elk
geval zal het aanbeveling verdienen, dat
inen den persoon, die vrijstelling verlangt
wegens gewichtige gemoedsbezwaren, de
gronden dezer bezwaren laat opgeven. Als
de bezwaren tegen het wetsontwerp kunnen
worden ondervangen door een amendement,
zal spreker gaarne, niet het minst om den
persoon van den Minister, aan de totstand-
koming dezer wet medewerken.
De iicer 'Van Doom vreest voor een be-
langrijke vermmdering van de opbrengst der
successiebelasting, wanneer hiervoor de eed
niet meer vereischt wordt. De menschen
zullen er dan lichter toe komen, onjuiste
verklaringen af te Ieggen. Zoo is het in
Belgie ook gegaan. Overigens is spreker
voorstander van afschaffing van den eed,
behoudens in zeer noodzakelijke gevallen.
De heer Nolens-: Wij zijn volstrekt niet
voor vermenigvuldiging van den eed. Als
de overheid meent, den eed niet noodiig te
hebben voor de vervutling barer Laak, zou
ik willen zeggenwij schenken u dien eed.
De heer Loeff: Bij den eed heeft de
Staat den godsdienst van den persoon noo
dig tot handhaving der door dien Staat
geschapen rechtsorde. Daar de Staat den
eed noodig heeft. meent de Minister tot
Facultatiefstelling niet te kunnen overgaan.
Doch deze opvatting komt in bet ontwerp
niet duidelijk tot uiting. Artilcel 2. dat
spreekt van personen, die behooren tot een
kerkgenootschap, ornvat een aanwijsbare ca-
tegorie, die een uitzondering vorml op de
algemeene eedsverplichting van artikel t,
maar artikel 3, betreffende personen, die
gewichtige gemoedsbezwaren hebben, geeft
iet.s subjecliefs en onbepaalds, waardoor ar
tikel 1 het doel, dal tie Minister er mede
had gedacht, mist.
Waar het niet noodig is, moet de Staat
geen eeden voorschrijven en kan liij ze,
wat de Roomsch-Katholieken betreft, gerust
afschaffen.
Ten opzichte der personen, die geen gods
dienst hebben, mag en kan de Staat van het
middel van den eed geen gebruik maken.
Daannede stelt de Staat hen niet buiten de
rechtsgemeenschap, maar stellen zij zich zelf
er buiten.
Minister Orl aan het woorcl.
Het eerste eedsontwerp heeft een geheel
aiidere ontvangsl gehad als waarop de Ite-
geering aanvankelijk had mogen rekenen.
Mannen van uiteenloopende richting waren
het er over eens, dat eenerzijds de eed als
algemeen beginsel moest gehandhaafd blij
ven, anderzijds de cedsdfwang voor personen.
die niet lot een kerkgenootschap behooren.
dat de eedsaflegging verbiedt, moesl wor
den gebroken.
De Minister vraagt verlof, hier zijn rede
te mogen afbreken en de vergadering wordt
verdaagd.
I>uitenanl-gencraal .i. P. Michielseii. f
Luitenant Ter Poorten. f
Het „Hbl."' meldt:
Wij ontvingen het volgende Reuter-lele-
gram uit Batavia:
,,Luitenant-generaal Michielseii, comman
dant van het leger in Nederlandsch-Indie,
steeg gisteren in een aeroplane nabij Kra-
wang, als passagier, op met den luitenant-
aviateur Ter Poorten. De machine kwam te
vallen. Generaal Michielsen werd gedood,
terwijl luitenant Ter Poorten ernstig ge-
wond werd."
Van onzen correspondent te Batavia ont
vingen wij een overeenkomstig bericht met
de nadere mededeeling, dat luitenant Ter
Poorten aan zijne kwetsuren overleed.
De nog in hare kinderschoenen staande
Iiiidische militaire aviatiek is wel zeer onge-
1—1111
alleen de stoker had onder tiet puin in
de schuur ook nog twee sterke, lange ijzeren
dwarsbalken gevonden, die hij ook naar
boven liet brengen.
Er verliepen nu nog ongeveer lien mi-
nuten voor het gelukte tie dommekracli-
ten weer bruikbaar te maken, pijnlijke
minuten voor Hans, die beefde van vrees
voor den uitslag. Toen begon men met het
reddingswerk. De ijzeren dwarsbalken wer-
den tusschen de puinlioopen geschoven,
andere er over gelegd en aan weerskanten
de dommekrachten er onder geplaatst. De
stoker commandeerde„Draaien!" Een krij-
schend geluid de beide dommekrachten
werkten beter dan men zou verwacht heb
ben. „Nog eens!" Weer gingen de dwars
balken een centimeter in de h oog Id „HaIt!"
Hans en de stoker kropen onder den
chaos tot vlak bij de plaats waar Berger
en Brown lagen. De knaap verteide den
eerste, met een van opgewondenheid tril-
lende stem, wat er was geschied. Berger
antwoordde. Hij had reeds aan de bewe-
ging van de brokstukken boven hem be-
merkt, dat men met dommekrachten aan
het werk was getogen. Alles scheen goed
te gaan men kon het werk voortzetten.
Vijfhonderd dollars, Mr. Geeren, als ik
lukkig'. Nadat de twee voor Indie aange-
schafte hydroplanes daar aangekomen
waren, werd luitenant Ter Poorten door
koortsen aangetast, na eenige welgeslaagde
vliegtochten met kapitein Visser. Toen deze
zelfstandig met een der hydroplanes was op-
gestegen, had hij diet ongelnk, dat bij het
dalen zijne machine ernstig beschadigd werd.
Luitenant Ter Poorten was intusschen
reeds zoover hersteld, .dat er sprake was om
hem nogmaals, met kapitein Visser, naar
de Vereenigde Staten te zenden voor de
aanschaffing van nog een aantal vliegtui-
gen.
En nu dit ongeluk, dat het Indiseh leger
van zijn commandant en van zijn eenigen
militairen aviateur in Indie berooft.
Luitenant-generaal J. P. Michielsen werd
in 1862 geboren en ontviiig zijne opleiding
tot officier aan de Koninklijke Militaire
Academie te Breda, waar hij den lien Juli
1882 werd benoemd lot 2en luitenant bij
het wapen der infanterie.
Opgeleid voor het Nederlandsche leger,
ging hij even wel over bij liet Indische leger.
waarbij hij aclitereenvolgens in 188^7 lot leu
luitenant, in 1894 tot kapitein, in 1903 tot
majoor, in 1905 tot luitenant-kolonel, in
1909 tot kolonel en in 1911 tot generaal-
majoor werd bevorderd en tevens benoemd
werd tot chef van den generalen staf.
Na het aftreden van luitenant-generaal
Van Daalen als commandant van het In
dische leger werd de thans overledene lot
die hooge waardigheid geroepen.
Generaal Michielsen, die den cursus aan
de tweede afdeeling der krijgsschool had
gevolgd, was ook eenige jaren als leeraar
aan de hoogere krijgsschool verbonden.
Voor zijne militaire verdiensten werd hem
de Militaire Willemsorde verleend, in welkc
orde hij later lot de 3e klasse werd bevor
derd.
Tevens werd hem het ridderkruis der orde
van den Nederlandschen Leeuw verleend.
Het Indische leger verliest in luitenant-
generaal Michielsen een even humanen als
bekwamen chef.
De Isle luitenant der infanterie H. ter
Poorten, werd in 1887 geboren en den 25en
Juli 1908 aangesteld tot 2en luitenant, en
op 29 April 1911 in zijn legenwoordjgen
rang bevorderd.
Luitenant Henri ter Poorten was onze
eerste militaire aviateur. Hij behaalde zijn
brevet in het jaar 1911, ongeveer gelijktij-
dig met luitenants Van Heyst en Versteegh.
In het jaar te voren had luitenant Ter Poor-
ten zijn brevet als balloncommandant van
de Ned. Vereeniging voor Luchtvaart be-
haald.
Luitenant Ter Poorten was een der avia
teurs, die op 22, 23 en 25 September 1911
als luchtverkenners deelnamen aan de ma
noeuvres in de Betuwe. Het legerbestuur
gaf toen ter tijd blijk van ingenomenheid met
de verrichte prestaties door aan alle lucht-
schippers na afloop der manoeuvres, te
"s Hertogenboscli een diner aan te bieden,
terwijl de Regeering bovendien van hare
waardeering deed biijken door aan de hee-
ren Ter Poorten, Labouchere, Van Meel
en Bakker het ridderkruis der Oranje Nas
sau-orde te schenken.
Op 10 Maart 1912 nam luitenant Ter Poor-
ten nog met kapitein Walaardt Sacre (com
mandant) en den heer Nell met den ballon
„Amsterdam" met succes deel aan een bal-
lonwedstrijd te Crefeld.
Luitenant Ter Poorten is na dien weei
naar Indie teruggegaan. Hij heeft zich daar
zeer verdiensteiijk gemaakt voior de aviatiek
van ons leger. En nog maar kort geleden
konden wij in ons blad melding maken
van een reis van luitenant Ter Poorten naar
bevrijd word.
Geduld! Mr. Brown, antwoordde Hans.
Zevenbonderd duizend dollars!
kreunde de Yankee, zonder dat men hem
antwoord gaf.
Opnieuw werden de dommekrachten in
werking gebracht, langzaam, lieel Langzaam
en voorzichtig. Na iederen centimeter, dien
zij wonnen, onderzochl Hans de balken op
nieuw en iederen keer dat de geweldige
massa kraakte, klopte zijn hart, alsof het
bersten zou een ongelukkige, onvoorzich-
tige beweging, en alles zou tevergeefs zijn
geweest!
Halt!
Daar hoorde men een jnichkreet, die uit
den chaos kwam:
Ik kan mij bewegen, mijn voeten zijn
vrij!
Terstond daarop verscheen het hoofd van
Berger in de opening en weldra volgden
de breede schouders. Zijn kleeren waren
hem gedeeltelijk van het lijf geseheurd. Ook
zijn gezicht was met bloed bedekt en een
roode straal druppelde van den schoudler
over den rug.
Hans schrikte hevig:
U bent zwaar gekwetst!
Berger lachte reeds weer:
Amerika, waar hij been gezonden was door
het gouvernement, ten einde machines aan
te koopen.
Luitenant Ter Poorten vloog in Amerika
nogal eens en hij wekte de bewondering
der Yankee's door zijn dikwijls stoutmoe-
dige vluchten. Eerst sedert kort was lui
tenant Ter Poorten weer in Indie terug.
Xteuwe ..(niJliullingen" van de ,.Dailv Mail".
De „Daily Mail" bevat een verslag van
een bijzonderen gevolmachligde, die pas uit
Nederland terug is gekomen. Deze zegt, dat
Nederland in 1915 een grootere hoeveelheid
van somniige soorten van goederen uit al
lerlei bron heeft ontvangen dan liet voor
den oorlog kreeg. Het overschot gaat'naar
Duitschland, wat, volgens hem, onmogelijk
ontkend kan worden. De artikelen, die En-
geland dwaselijk als onschuldig beschouwt,
worden in verbijsterende hoeveelheden door
Nederland naar Duitschland gezonden.
Duitschland hood liooge prijzen voor de
goederen die Rotterdam binnenstroomden,
vanwaai- zij naar Duitsche handeliars ge
zonden werden. Ofschoon Engeland aan-
nam. dat het Nederland op rantsoen had
gesteld, zoodat het voor Duitschland wei
nig te missen had, toonen officieele gekii
ten, dat Nederland naar Duitschland groo
tere hoeveelheden van sommige producten
naar Duitschland lieeft gezonden dan ooit
te voren en dat Engeland tevens hoeveel
heden van dezelfde producten zend't, om
den binnenlandscheii voorraad in Nederland
te ver vangen, die legen hoogen prij-s ver-
kocht en over de grens gebracht was.
Nederland lieeft een ontzaglijke produclie
aan boter. Uit de tabellen over 1913, 1911
en 1915 blijkt, dat Engeland van Nederland
in December 1915 5 ton boter kreeg tegen
336 ton in December 1913. Daarentegen kreeg
Duitschland in December 1915 uit Neder
land 2990 ton boter, tegen 1160 in December
1913. Over het geheele jaar ontving Enge
land 2456 ton in 1915 tegen 7910 ton in
1913, Duitschland 36.516 ton in 1915 tegen
19.023 in 1913. Met het oog op deze getal-
len is het verrassend, dat Engeland in 191.)
naar Nederland 353 ton versche boter zond
van een totaal van 410 ton.
De N. O. T. heeft alles gedaan wat moge-
lijk was, om goed neutraal te zijn, maar
ondanks herhaalde uitbreiding van haren
staf van ambtenaren, ondanks in specie u.rs
en controleurs, die overal aanwezig waren,
zijn de Duitschers er in geslaagd, groote
hoeveelheden trust-goederen in handen te
krijgen, hetzij in onbewerkten toestand, het-
zij zij aan chemische processen onderworpen
of half bewerkt waren, ten einde hun lier-
komst onkenbaar te maken. Weinig men
schen in Engeland hebben een begrip vail
de uitgebreidheid van liel leger van smok-
kelaars. Hun winsten zijii ontzaglijk, ge
legenheid om een slag te slaan is er, of
schoon minder dan vroeger, nog voldoen-
de. De Nederlandsche steden zitten vol
Duitsche kooplui, agenten en spionnen, en
de Nederlandsche handel is ononlwarbaar
omstrikt door Duitsche belangen en Duitsch
kapitaal.
De eenige manier om de werkzaamheden
van die agenten te stuiten, is dat men door
een rechtstreeksche actie met de vloot er
zorg voor draagt, dat het l>evi-iende Neder
land alleen dalgene krijgt, waarop het te
goeder trouw voor eigen gebruik aanspraak
kan maken en geen ton meer. Engeland
kan de N. O. T. dankbaar zijn voor hare
inspanning, mlaar het is tijd, dat Engeland
nu zelf handelt, besluit de man van de
„Daily Mail".
Het interview van generaal Staal.
De oud-Minister van Oorlog heeft veel
onaangename verwijten te slikken gekregen
over zgn intervieuw met de vYossische Ztg."
Bern is, zooals de M. Crt. sckrijft, in harde
Een scliram, mijn beste jongen, geen
nood! Help me er nu maar verder uit!
Dit deed Hans dan ook door hem onder
de schouders vast te grijpen en hem op te
Irekken, to Ida t Berger zichzelf kon opricli-
ten; toen omarmden de twee vrienden elkaar
lang en innig.
Dat was hulp in den nood! Dank, liar-
telijk dank, mijn beste jongen! Berger greep
zijn beide handen en schudde diie kracli-
tig. Laten wij nu zien, wat wij voor de
overigen kunnen doen!
De eerste, die nu uit zijn gevaarlijke po-
sitie bevrijd werd, was Mr. Brown. Het
kwam uit, zooals Hans gedacht had: het
was met de kwetsuren van den Yankee
niet zoo erg gesteld als deze had voorge-
wend. Wel was hij danig toegetakeld en
een ijzeren draagbalk had hem een paar tan-
den uit den mond geslagen „en natuurlijk
weer de verkeerde", zooals hij mopperde,
terwijl hij zich uitgeput naar een palmboom
sleepte maar niet een zijner ledematen
was gebroken; zijn hulp en onschatbare
diensten bleven voor de firma See beck be-
waard.
(Wordt vervolgd.)
