ALGEMEEN N1EUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6334.
Dinsdag 1 Februari 1916.
56e Jaargang.
Bekendmaking.
IIIBILIJI U8IAFT
De Oorlog.
ABONNEMENT:
ADVERTENTIfiN
ALPHABETISCHE LIJST
Telefoon 25.
Bit Blad verscfeijnt Maandag^, Woensdag- en VrjjdagavoM, uitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Nenzen.
Eigenaars of Beheerders van Paarden.
B N N E N L A N 9.
g E III L l E T O
Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0.10.
Bij cfifl*ect€3 opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
Tan de in deze Gemeente metterwoon
eevestigde
TER NEUZENSCHE COURANT
Burgemeester en Werhouders der Gemeente TER
NEUZEN brengen ter algemeene kennis, dat de,
ingevolge art. 17 van het Koninklijk besluit van
10 November 1892 (Staatsblad No. 253) opgemaakte
alpliabetische lijst, bevattende de namen der
in deze Gemeente metterwoon gevestigde
eigenaars of beheerders van een of meer
ter vordering aan te bieden paarden,
gedurende de maand Februari, voor een ieder
op de Secretarie dezer Gemeente ter inzage is
nedergelegd.
Ter Neuzen, den 24 Januari 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Seeretaris.
Minister Treub.
Blijkens de beschouwingen in alle bladen,
staat het vast, dat de heer Treub in het
jl. Vrijdag in de Tweede Kamer gevallen
▼otum aanleiding zal zien, zijne portefeuille
ter beschikking te stellen van H. M. de
Koniugin. Na hetgeen door hem voor de
stemming gezegd werd, is ook moeilijk
anders te verwachten.
Naar gelacg van de politieke gezindheid
der bladen stemmen zij meer of minder
met het door de Kamer genomen besluit
in, doch algemeen wordt betreurd, dat men
in deze dagen een zoo kundig en vastbe-
raden Minister zal moeten missen en dat
het moeilijk zal zijn, iemand te vinden,
die hem in werkkracht evenaart.
Zaterdag was de heer Treub afwezig en
naar vermoed werd, zou bij heden bjj H. M.
de Koningin op audientie gaan. (Zie laatste
berichten.)
V rijdag werden in politieke kringen reeds
dadelijk 3 namen naar voren gebracht van
bekende personen, die voor het Ministers-
ambt in aanmerking zouden komen, nl. Mr.
Patijn, Kamerlid voor Zierikzee, Mr. De
Meester, Kamerlid voor Helder en oud-
Minister van Financien en Mr. Van Gijn,
thesaurier-generaal aan het departement van
financien.
Be blokkade van Rotterdam.
Het bericht uit Amerikaansche bron dat
Engeland voornemens zou zijn Rotterdam
en andere Nederlandsche havens als Duit-
sche invoerhavens te beschouwen en dus
ook op haar de blokkade toe te passen,
geeft den Rotterdamschen correspondent der
„Daily Telegraph" eenige opmerkingen in
de pen. Hij begint met vast te stellen dat
het bericht in Nederland aanvankelijk met
eenige ongerustheid, spoedig met ongeloo-
vigheid i9 ontvangen. Een toonaangevend
koopman heeft hem gevraagd, welke prac-
tisch verschil het eigenlijk voor de Engel-
schen zou uitmaken, daar Nederland thans
al geblokkeerd is voor zoover de doorvoer-
goederen naar Duitschland aangaat en hij
DOOR
H. BERTRAND.
1 j -
Zij staarden als versteend het zich snel
verwijderende stoomschip na. Toen greep
Berger Hans' hand en drukte die zoo hevig
dat de jongen liel bijua uitsehreeuwde van
pijn:
Is 't niet om razend te warden Iiij
was het ik voel het en gij hebt hem
ook herkend, Hans, nietwaar?
Hans knikte toestemmend. Hij was volko-
men zeker van zijn zaak. Die vreemdeling
kon niemand anders zijn dan de Engelsch-
man, dien hij op straat voor het hotel Conti-
nefttaal liad ontmoet, niemand anders dan
Mr. Pamberlon, dien Berger in Louden te-
vergeefs had bespied, niemand anders dan
Mr. Stokes, die hem in Chicago, op zulk een
gemeene manier had beetgenomenEn nu
verlrok deze schurlc, gevrijwaard voor iedere
vervolging, over zee, en zij stonden hier
veroordeeld tot werheloosheid, en konden
niets anders doen, dan thuis vertellen, dat
de inbreker zijn vlucht ongehinderd had
voortgezet.
Berger stampte met zijn voet op den
grond
- Neen neen en noginaals neen! De
- "\jr fzmfnumm
heeft daaraan toegevoegd dat de behande-
ling van Nederlandsche havens als Duitsche
geeu goed zou doen, integendeel zeer sehade-
lijk zou werken in politick opzicht.
De correspondent neemt dan ons land in
verdediging tegen de veelvuldig geuitte be-
wering, dat het met gebruikmaking van
slinksche middeleu ontzag'ijke winst uit
den handel met Duitschland zou putten,
en tegen de bekende gevolgt.rekkingen uit
de verhoogde Amerikaansche imvoeren in
ons land. Hij wijst er o. a. opdatNeder-
land's verbruik zeer is toegenomen tenge-
volge van de mobilisatie en dat een deel
van de vermeerderde invoeren uit de Ver-
eenigde Staten verband houden met de uit-
rusting van het leger, vooral de invoer van
leder. Verder brengt hij in herinnering dat
de bevoorrading van Belgie, door het Ame
rikaansche Stenncomite, via Nederland ge-
schiedtzoo komt b.v. de reusachtige hoe-
veelheid meel, die op deze wijze naar Bel
gie gaat, in de statistiek der Amerikaan
sche uitvoeren naar Nederland voor. Dan
heeft Nederland zelf een 100.000 Belgen
te onderbouden, wat op een kleine bevol-
king een aanzienlijk verschil in het ver
bruik beteekent.
De smokkelarij acht de correspondent
slechts van ondergeschikte beteekenis. Er
worden, voor 't overige, krachtige maatre-
gelen tegen genomen. De verhalen omtrent
enorme fortuinen, die er mee zouden worden
gemaakt, behooren z. i. te worden gerang-
schikt naast de overijlde gevolgtrekkingen
uit de jongste Amerikaansche statistieken.
,,Het Nederlandsche volk" eindigt hij
„wordt in een verkeerd daglicht gesteld en
hierdoor worden zijn vriendschappelijke ge-
voelens jegens ons in gevaar gebracht."
In denzelfden trant licht de Rotterdam-
sche correspondent van de //Daily News"
zijn lezers in. Hij heeft bij de voornaamste
kooplieden te Rotterdam geen enkel be wij s
van opgewondenheid over het blokkade-ge-
rucht aangetrolfen. Op de beurs is ernau-
weljjks aandacht aan gewijd.
De Daily Mail zet, alle tegenspraak ten
spijt, onverdroten haar reeks hoofdartikelen
over de bevoorrading van den
v ij a n d voort. Thans weer naar aanleiding
van het verbod van invoer in Engeland van
houtpulp en eenige andere artikelen. Het
Engelsche volk is bereid zich allerlei te
ontzeggen, maar vraagt zich af, of het juist
daardoor niet den vijand helpt zich van het
noodige te voorzien. Er zijn geen schepei
genoeg om houtpulp en papier, ruwe tabak
en vruchten, meubelhout en vernissen naar
Engeland te brengen. Maar er zijn wel
schepen genoeg om ijzer te brengen aan
onze vijanden. Tusschen Augustus 1914
en Januari 1916 zijn, naar Lord Devonport,
een onwraakbaar zegsman, ons meedeelt,
298 schepeD, voerende 1,414,311 ton metaal-
erts, Rotterdam binnengeloopen. De bestem-
ming van dit metaal-erts is niet twijfel-
achtig. Voegen we daar nog bij cacao,
thee, meel, mais, en spek, die bij ons weten
door onzijdige schepen naar Kopenhagen
en Rotterdam worden vervoerd ten behoeve
van de Duitsche markt dan hebben wij
inderdaad het recht te vragen of wij ons
schurk zal mij niet ontsnappen! Het is als-
of de Voorzienigheid ons op het laatste
oogenblik nog hierheen heeft geleid om op-
nieuw zijn spoor te vinden! Hans nu
moeten wij ons beste beentje voor zelten!
Wij volgen hem met het eerstvertrekkende
schip.
Dat was nu echter gemakkelijker gezegd
dan gedaan. De boot, waarop Mr. Smith,
alias Mr. Pamberton, alias Mr. Stokes, ver-
trokken was, was de „Thiers", van de Mes-
sagerie Francaise, op weg naar Cuba. Het
ongeluk wiLde echter, dat er eerst over drie
dagen een Iweede sloombool naar het eiiand
van de tabak zou vertrekken. Men moesl
dus geduld hebben, en geduld bezat Berger
nu juist niet veel. Een onbedwingbare in-
nerlijke onrust, het verlangen oan krachtda-
dig op te trod en, am zijn welverdienden goe-
den naaim, dien hij voelde, dat niet meer
onaangelast was, en buitendien zijn zelfver-
trouwen terug te winnen, dreven hem voort.
Hij gunde Hans nauwelijks den tijd am aan
zijn moeder te schrijven. Hij vroeg ook niet
eens, of mevrouw Geeren haar zoon nog
1 anger zou willen afstaan. Hij beschikte
over zijn reisgenoot alsof het vanzelf sprak.
Hans had nauwelijks tijd zijn koffe.r te
pakken en een brief te schrijven. Toch
kon hij niet nalaten nog gauw naar het
naastbij gelegen postkantoor te loopen en
voor Albert de nieuwste postzegels van de
Vereenigde Staten te koopen met de ge-
schiedenis van de ontdekking van Amerika
er op, natuurlijk alleen de goedkoopere
zelven niet te kort doen, fen einde de mogend-
heden te belpen, die de wapens tegen ons
hebben opgenomen.
De Daily Mail vindt dat het althans
even gemakkelijk behoorde te zijn om hout
pulp naar Engeland te brengen als metaal-
erts naar Duitschland. De Engelsche vloot
is sterk genoeg om de onzijdigen te over-
tuigen, dat het ten slotte moreel en materieel
voordeeliger zal blijken om wat Engeland
noodig heeft naar Engelsche havens te
verschepen, dan het noodige oorlogsmateriaal
door Nederland en Denemarken naar onze
vijanden te zenden.
Locaalspoor op hei eiiand Tholen!
Het heeft er alien schijn van, dat het
spoorplan voor het eiiand Tholen, geheel of
ten deele in duigen zal vallen.
Eenige gemeentebesturen, vreezende finan-
cieele gevolgen, beschouwen een eventueelen
aanleg als een sprong in het duister, ter-
wijl ook enkele polderbesturen reeds hun
stem tegen deelneming uicbrachten.
Dit staat vast, dat het noordelijk deel
er buiten blijft, en dat hoogstens 5 van
de 7 gemeenten er bij betrokken worden.
BE ALGEMEENE TOESTAND.
De Regeering van de Vereenigde Staten
heeft zoo schrijft het „Al,g. Hbl." een
krachtig protest gericht tot die van Groot-
Brittannie, wegens het aanhouden van de
mails op neutrale schepen, om te zoeken
naar. contrabande-ariikelcn in de paketten.
De regeering der Ver. Staten beschouwt
postpaketlen als te zijn onderworpen aan
dezelfde behandeling als vrachtgoederen, die
onder beschenning staan van de internalio-
nale overeenkomsten betreffende den neu-
tralen handel. De behandeling der mails
van het Deensche s.s. „Oscar II", van het
Zweedsclie schip „Stockholm", van de Ne
derlandsche schepen „Noorderdijk" en
„Nieuw Amsterdam" wordt door de regee
ring le Washington scherp afgekeurd.
Want de moderne regels voor de oorlog-
voering, zegt de nota, erkennen, dat mails
niet behooren te worden in beslag genomen,
gecensu.reerd of in open zee vernietigd, zelfs
al worden zij vervoerd op schepen eener oor-
logvoerende partij, dus nog minder op neu
trale schepen, en het schijnt onweltig, dat
het brengen van schepen o-nder het bereik
der Britsche jurisdictie, ten einde de mails
te onderzoeken, op grond van nationale
jurisdictie kon worden gereehtvaardigd. En
in gevallen, waarin neutrale schepen de
Engelsche havens aandoen, acht de regee
ring te Washington, dat de Engelsche regee
ring geen recht heeft, volgens de inlernatio-
nale wetten, om de verzegelde postzakken
weg te nemen, of aan boord dier schepen
te onderzoeken, daar zulke mails, aan boord
van neutrale schepen, niet in bewaring ko
men van den Britschen postdiensl.
Om die redenen acht de regeering te
Washington zich verplicht, wijl in de Ver.
Staten groote gevoeligheid is ontstaan over
het verlies van brieven van waarde, en
vreeimde banken weigeren Amerikaansche
wissels te betalen, wegers het gebrek aan
zekerheid, dat zij goed overkomen, tegen de
behandeling van de mails door Engeland te
protesteeren, als zijnde willekeurig, inquisi-
soorlen van een tot dertig cents. Toen ech
ter Berger, nu weer beter geluimd in het
vooruitzicht van een spoedig vertrek, dit
bemerkte, kocht hij nog een postzegel van
een dollar voor den kleinen verzamelaar.
Dienzelfden avond nog zalen zij reeds in
den Irein naar Cedar Keys, een kleine lia-
venplaals op liet schiereiland Florida, waar
zij plaals namen op een stoomschip, dat nog
denzelfden dag naar Cuba verlrok.
Berger was nu weer zeer opgeruiimd. Hij
meende, dat .zij Havanna eerder zouden he
re,iken dan de „Thiers". Maar hij had buiten
den waard gerekend. De „Hutch,inson",
waarop zij de reis naar Havanna maakten,
was geen vlug schip, en toen zij de haven
bereikten, kwam de „Thiers" hun reeds
weer tegemoel op zijn reis naar Midden-
Aimerika. Het was nu maar de vraag of de
persoon, dien zij vervolgden, nog aan boord
van het Fransche stoomschip vertoefde, of
dat hij in Havanna was achlergebleven.
Zoodra zij aan land waren gestapt, deed
Berger onderzoek naar den Engelschman,
en tot groot verdriet van Hans, wien het
op dat eiiand uitstekend beviel, slaagde hij
er reeds den volgenden dag in, om te weten
te komen, dat, naar de beschrijving te oor-
deelen, die men hem van den bewusten per-
isoon gaf, Mr. Pamberton, alias Mr. Smith,
alias Mr. Stokes met de ..Thiers" naar Co
lon, op de landengte van Panama, was ver-
trokken. Berger had eveneens vernomen,
dat er dienzelfden dag een vrachtboot naar
Colon zou verlrekken, waarvan de kapitein
toriaal en zonder eenige xnilitaare waarde
voor Groot-Brittannie.
Daarop werd door Sir Edward Grey ge-
antwoord: dat de Engelsche regeering daar
op niet kan antwoorden, voordat zij met
liaar bondgenooten daarover heeft geraad-
pleegd.
Maar tevens deelt het departement van
buitenlandsche zaken mede, dat nooit mails
zijn afgenomen en nagezien op neutrale sche
pen, die met geweld in de Engelsche havens
werden gebracht, om onderzocht te worden.
Uit 'n telegram, van den „Times"-eorres-
pondent te Washington, blijkt, dat er in de
Ver. Staten groote ontstemming heerscht
tegen Engeland. De correspondent seint:
„Het is waarschijnlijk juist, dat Engeland
thans niet hijzonder populair is in de Ver.
Staten. De spinnewebben, gesponnen in een
meer dan een eeuw van vooroordeel en ver-
draaide geschiedenis zijn niet in een nacht
weg te nemen. Maar de zaak, waarvoor
Engeland strijdt, de zaak van Frankrijk en
Belgie, is populair, en zal populair blijven
hij alien, behalve bij 't Duitsche element.
En zoo Engeland niet populair is, in den
grond is er onder ware Amerikanen geen
haat of wantrouwen tegen dit land, wel
liaat tegen Duitsche methodes en wantrou
wen tegen Duitsche heerschzucht."
De correspondent wijst er op, dat Enge
land goed zou doen, met de Amerikaansche
bezwaren tegen de scbending der interna-
tionale wetten rekening te houden, ook al
zou die zorg voor wettelijke techniek in
Engeland ook wat kleinzielig schijnen.
President Wilson heeft aan het feestmaal
van de „R.ailway business Association" een
vrij scherpe redevoering gehouden, waarin
liij zeide: dat ook voor Amerika het oogen
blik kon aanbreken, waarop de eer der
natie meer waard was, dan het hehoud vnn
den vrede. Hooger dan de vrcdesliefdc, zeide
de president, gaat bij Amerikanen hunne
liefde voor de heginselen waarop de staat-
kunde gegrond is, en zij zijn te alien tijde
bereid, voor die beginselen en voor hunne
eer te strijden.
En wijzende op den internationalen toe-
stand, zeide de president niet te kunnen zeg-
gen, hoe m or gen de inlernationale he-
trckkingen zullen zijn, te verklaren dat mor-
gen de toestand even helder zal wezen als
ttians.
Tweemalen heeft Reuter ons de meaning
der „Tribune" geseind, dat deze opimerking
gericht is tegen Duitschland, een meening,
die, juist met het oog op de thans in de
Ver. Staten heerschende stemming, om er
niet meer van te zeggen, nogal voorbarig
lijkt. Wat andere Amerikaansche bladen er
over zeggen, meldt Reuter ook maar niet.
Maar wanneer wij zien, dat senator Walsh
in den senaat voorstelde, elken handel met
de geallieerden te staken, tenzij deze reke
ning willen houden met de iwenschen en ver-
toogen van de Ver. Staten, dan is het dui-
delijk, dat er in de Ver. Staten ook nag wel
andere meeningen zijn, dan die van de „Tri-
bune".
Wat er ten slotte van de Grieksche sou-
vereiniteat en neutraliteit overblijven zal,
weet niemand meer; de Grieken in de laat
ste plaats. Met verbazing zien zij dit spel-
letje aan, zich afvragend hoe lang het nog
duren zal.
Thans komt een Reuter-bericht uit Sa-
loniki met do melding, dat Kara Boeroen.
onder bescherming van de kanonnen der
oorlogsschepen, door de Entente-troepen is
bezel.
zich bereid toonde, de beide vrienden als
pass,agiers mee te nemen. A lug kwam men
er op die manier wel niet en ook niet zoo
aangenaam als bijvoorbeeld aan boord van
de „Augusta Victoria", maar er bleef hun
op het oogenblik geen keuze over.
Tegen den avond hegaven zij zich aan
boord en daar het den geheelen dag gloei-
end heet was geweps 1, was het avondkoel-
tje op zee buitengewoon verkwikkend. De
sterren schitterden, donkerblauw wjas de zee.
Berger en Hans hadden een paar stoelen op
het dek gehaald en genoten van den schoo-
nen tropischen nacht.
Plotseling legde Berger zijn hand op Hans'
arm en zei:
Ik ben toch de grootste egoist dien
men zich denken kan. Ik maest mijzelf
eigenlijk overladen met verwijten.
Hans keek verbaasd op.
Waarom, mijnheer Berger?
Nu, is het dan niet ongehoord, dat
ik u meesleep van stad tot stad, van land
tot land, enkel uit zelfzucht, een zelfzucht,
die mij verleidt een hersenschim na te
jagen? Want ik mag het niet verbloemen.
Hans, onze reis begint zeer avontuurlijk te
worden. In de opwinding van de laatste
dagei; heb ik mij misschien te zeer door de
indrukken van het oogenblik laten leiden.
Zult ge het mij ook niet ten kwade duiden,
als wij ten slotte weer op Amerikaanschen
bodem aangekomen, voor nieuwe raadse-
le.n staan en al de vooruitzichten op wel-
slagen opnieuw in rook vervliegen?
De Grieksche commandant prolesteerde,
maar zonder baa I.
Tegelijkerlijd dat een Engelsche troepen-
macht in de haven landde, kwam een Fran-
•sche infanteriemacht aan wal, die het fort
en de omliggende woningen aan de Iandzijde
bezette; de huizen werden doorzocht, de
bewoners kregen last, am dadelijk hunne
woningen te ontruimen.
Deze aclie der geallieerden, seint Reuter,
is alleen ontstaan uit de overweging, dat
het niet wenschelijk was, dat het fort en
de stad in andere handen zouden zijn, dan
in de hunne. Zij meenden, dat Duitsche on-
derzeeers in de buurt van de kust van Kara
Boeroen van levensmiddelen en andere be-
hoc-ften werden voorzien.
Wanneer elke oorlogvoerende mogendlieid
wilde bezetten, wat zij niet in andere han
den wenscht waar zpu dan [het einde zijn?
Er blijft iets zonderlings in de bonding
van Montenegro, na alle berichten die daar
over ontvangen zijn, iets onverklaarbaars,
dat men slechts zou kunnen oplossen, zoo
men over alle gegevens beschikte.
De Montenegrijnsche minister-president
Mjoeskowitsj seint uit Lyon aan den Fran-
schen ministei'-president Briand, dat Mon
tenegro onveranderlijk gehecht blijft aan de
zaak der geallieerden.
En in Montenegro worden de onderhan-
delingen voortgezet tusschen de Oostenrijk-
sche gevolmachligden en den Montenegrijn-
sc-hen oud-minister dr. Matanowitsj en Rislo
Popowitsj, die genoemd werd als minister
van binnenlandsche zaken in het officieele
bericht van den minister-president. Deze
beide regeeringspersonen bevinden zich, ver-
gezeld door den luitenant-kolonel Lompar,
in het Oostenrijksche hoofdkwartier te Pod-
goritza en voeren onderhandelingen over den
vrede.
Prins Mirko van Montenegro, die niet
made naar Lyon vertrokken is, schijnt als
regent de onderhandelingen te leiden.
En nu komt uit Zurich nog het bericht,
dat van Servische zijde aan de Entente het
voorstel is gedaan, om Koning Nikita te no-
pen, af stand te doen van de regeering en [den
kroonprins van Servie te benoemen tot re
gent over het vereenigde Servie en Monte
negro.
Begrijpe het, wie kan!
Van Oostenrijksche zijde wordt gemeld,
dat nu oak Gusinje, in het Zuiden van Mon
tenegro, is bezet, en dat de ontwapening
nergens op tegenstand stuit.
De berichten van de verschilLende ge-
vechtsterreinen beperken zich tot mededee-
lingen omtrent mijn- en artillerieacties en
kleine gevechten tusschen voorposten, waar-
bij liier en daar vijandelijke loopgraven of
mijnkraters werden bezet, doch zonder dat
daardoor belangrijke wijzigingen in den toe-
stand werden gebracht.
BULGARIJE EN BE OORLOG.
De Berliinsche correspondent van den
//General Anzeiger" te Dusseldorf had een
onderhoud met den Bnlgaarschen gezant
te Berlijn, Rizof, die hem o. m. mededeelde,
dat de Keizer aan Bulgarije den geheelen
buit, welken de Duitsche troepen in Servie
gemaakt hadden, had geschonken. De buit
was zeer groot en bestond uit meer dan
30 kanonnen, een aanzienlijk aantal machine-
geweren, tienduizeud geweren, eene groote
hoeveelheid munitie en trein, ziekenwagens
en verbandstoffen. De buit had wellicht
een waarde van 30 a 40 millioen mark.
Ik u iets ten kwade duiden, mijnheer
Berger? antwoordde Hans haastig dat
nooit! U kunt er van verzekerd zijn, dat ik
u met groot genoegen overa! volg, waar
u me heenbrengt.
Dal is mooi van u, mijn jongen, ik
ben u dank haar voor die woorden. Kijk
eens naar den hemel, naar die verwonder-
lij'k schoone sterrenbeelden! zei Berger
een oogenblik later. Toen ik ze in deze
streken voor het eerst zag, nu vijftien ja-
ren geleden, hebben zij een onvergetelijken
indruk- op mij gemaakt. Ik moest, als' ik
er naar opzag, steeds denken, aan Chris-
tophorus Colombus, dien ze tot wegwijzer
hebben gediend. Het is nu juist vierhon-
derd jaar geleden, dat de stoutmoedage
Genuees de Nieuwe Wereld ontdekte.
Nog lang spraken zij over Colombus en
de andere ontdekkingsreizigers, die Ameri
ka hadden bezocht, totdat Berger zei:
Hoe aangenaam hel hier op het dek
ook is en hoe stikkend heet het in de hut
zal zijn, toch moeten wij ons nu ter ruste
begeven. Ik kan u nog veel van de ontdek
king van Amerika vertellen, maar laten wij
dat tot morgan bewaren.
Het was en bleef drukkend heet. Zij wa
ren reeds een paar dagen aan boord, toen
zij Lot hun groote verwondering bemerkten
dat er behalve hun beiden nog een derde
passagier aan boord was. Zij zagen hem
het eerst op het dek.
(Wordt vervolgd).
