A I g e m e e n
s- en Adverieiitisblad
eeuwsch-Vlaaidere
ankondiging.
HEERLIJK
/OPWEKKEND
No 5836.
Dinsda^ 5 November 1912.
52e Jaargang-
voetpaden met de kimstwerken.
Binnenland.
IS STEEDS EEN KOP
t
iBONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postYoor
.Nederland 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,65 en voor
bet overige Buitenland 2,Men abonneert zich bp alle Boekhande-
laars, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
ADYEETENTISNi
Yan 1 tot 4 regels 0,40. Yoor elken regel wieer /9,10.
Bp directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie
prigs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
wordt de
Telefoon No. 25.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
Burgemeester en Wethouders der Gemeente
ZAAMSLAG, brengen ter kennis van belang-
hebbenden dat te beginnen op Maandag 11
November a. s., van wege de gemeente eene
algemeene opneming zal worden gehouden van de
Zaamslag, 1 November 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JOHS. DE FE1JTER, Burgemeester.
J. STOLE Lz., Secretaris.
De heer Mackay, gekozen tot lid der Tweede
Earner voor het district Ommen, heeft voor die
benoeming bedankt.
De wijze waarop zijne candidaatstelling en
later de verkiezing is tot stand gekomen, hebben
hem, volgens „de Nederlander", tot dat besluit
geleid.
TER NEUZEN, 4 November 1912.
Het weerbericht van het meteorologisch
instituut te De Bilt van heden luidt alsvolgt:
Hoogste barometerstand 773,1 Munchen,
Laagste 752,0 Haparanda.
Verwachtingen meest matige Zuidelijke tot
Westelijke wind, zwaar bewolkt tot betrokken,
waarschijnlijk regenbuien, zadhter.
Zaterdag werd alhier in het t/Hotel de
Commerce" eene vergadering gehouden van de
Aldeeling Ter Neuzen van den Bond voor Staats-
pensionneering. Daarin werd de rekening over
het afgeloopen jaar goedgekeurd, met een saldo
van ruim /ll, t-erwijl werd medegedeeld dat
72 leden zijn toegetreden. De Voorzitter, de
heer M. Eijke, bepleitte de noodzakelijkheid
dat meerderen lid zouden worden en wekte op
tot toetreden en tot propaganda voor het aan-
werven van leden.
Daarna trad voor de openbare vergadering
als spreker op, de heer Jansen, van Rotterdam,
de bekende schrijver onder het pseudoniem
,/Perio" met het ouderwerp „Oude paarden en
oude menschen".
De spreker schetste het lot der oude mijn-
paarden die te Rotterdam met de Batavierlijn
worden aangevoerd en die bestemd zijn voor
het slachtbuis. Zij die voor dieren gevoelen,
zijn droef gestemd, wanneer men geregeld dat
tafereel aanschouwt, door dat droevig lot van
die oude, afgewerkte, voortsloffende paarden,
die voor een groot deel ook goecle dagen hebben
gekend.
Spreker betoogde verder, dat het lot van
oude, afgeleefde menschen niet veel beter is.
De verzorging van ouden van dagen welke niet
meer kunnen werken, laat veel te wenschen
over. Het is bekend dat de ouders gemakkelijker
voor de kinderen zorgen, dan omgekeerd de
kinderen voor de ouders. En de meeste kinderen
zijn ook, daar ze zelf alles moeten inspannen
om in de behoefte van hun gezin te voorzien,
niet in de gelegenheid die zorg op zich te nemen.
Spreker schetste vervolgens het lot van de
oudjes die in de armenhuizen verpleegd worden.
Een ingesteld onderzoek heeft aangetoond dat
die stolfelijke verzorging over het algemeen
goed genoemd kan worden, ergerlijke toestanden
werden niet geconstateerd, maar eeu feit blijft
het toch, dat de ouden al hun persoonlijke
vrijheid moeten missen, dat ze, als kinderen
onder een streng regiem staan en bij over-
tredingen onderworpen worden aan straffen,
veelal bestaande in het onthouden van genot-
middelen of van het recht van uitgaan ge-
durende eenigen tijd.
Een schrijnend leed wordt ook veroorzaakt
door de omstandigheid dat met het oog op
kosten besparing mannen en vrouwen afzon-
derlijk worden verpleegd en daarvan het gevolg
j
is, dat een echtpaar, dat behoeftig is geworden
en opname in een gesticht moet vragen, ge-
scheiden wordt, dat die oudjes, welke velejaren
met elkaar geleefd hebben dan verder nog
slechts gelegenheid krijgen om elkaar eenige
uren van den dag te zien (wanneer ze althans
in een inrichting zijn waar vrouwen en mannen
verpleegd worden). Die ouden, die zooveel
liefs, maar waarschijnlijk ook leed hebben
ondervonden, zijn dan niet meer in de gelegenheid
om elkaar steeds hunne invallende gedachten
en herinneringen mede te deelen.
Wanneer men dit alles nagaat, herhaalt
spreker, blijkt er uit dat de zorg voor ouden
van dagen, die niet meer in hunne behoeften
kunnen voorzien, nog lang niet is wat het
wezen moet. Hij beschouwt het als een recht
voor elk, die als fatsoenlijk burger de maat-
schappij heeft gedieud, dat de maatschappij,
wanneer hij niet meer in staat is om haar te
dienen, verder zorgt dat hij een behoorlijk
bestaan heeft, en dat het niet noodig
is, dat hij de hand om een gift of een aalmoes
uitsteekt. Dat de tegenwoordige armenzorg een
werk van barmhartigheid is, een gunst die
verleend wordt, maakt het ook hard, om daar
van te moeten genieten.
Spreker steJde in het licht, dat in de laatste
jaren het denkbeeld, dat wijziging behoorde te
komen in die verzorging van oude menschen
algemeen is doorgedrongen. Hij stipte ook aan,
dat de nieuwe wet op de armenzorg in ons
land wel eenige verbetering heeft gebracht,
maar het blijft toch in elk geval liefdadigheid.
Als een gevolg van die wijziging der ge
dachten, is men in verschillende lauden reeds
overgegaan tot het invoeren eener pensioens-
regeling. Die regelingen loopen echter nog al
uiteen.
Duitschland is er mede begonnen. Bismarck
heeft die verzekering ingevoerd om den wassen-
den invloed van het socialisme tegen te gaan.
De uitslag heeft echter bewezen, dat hij dat
doel niet bereikte. Toen was er nog geen
model eener zoodanige verzekering. Zij kwam
echter daarop neer dat de loontrekkenden ver-
plicht waren zich te verzekeren. De patroons,
de werkgevers moesten voor het betalen der
premie zorgen, door het opplakken van zegels
op eene kaart. De werkgevers- die dit nalaten,
al is het maar iemand die een persoou een
boodschap laat doen, zijn strafbaar. In het
eerste jaar werd niet minder dan 600.000 mark
aan boete ontvangen.
Die premiebetaling gaat in voor een bediende
op den leeftijd van 16 jaar en het pensioen
gaat in op het 70ste jaar. In Duitschland
geeft de staat een toeslag op het pensioen van
50 mark. Op het tijdstip van het pensioen
wordt nagegaan hoeveel premie betaald is en
het pensioen daarnaar berekend. Gemiddeld
bedraagt het pensioen in Duitschland 1,83
per week, natuurljjk veel te weinig en het ge
volg is dan ook dat er bosjes van die gepen-
sionneevden in de armhuizen zitten. Een ge-
brek is er ook aan, dat het alleen loontrekkenden
omvat.
Daaruit spruit voort dat kleine bazen, die
het soms nog minder goed hebben dan vele
bedienden, er niet van kunnen genieten, even-
min als zij die in beteren doen verkeerden, doch
door verschillende omstandigbeden aan lager
wal geraakten. Yerkeerd is het ook, dat de
pensioensleeftijd op 70 jaar is gesteld. Zoo n
wijze van pensionneeren is ook zeer omslachtig
en duur. Dat blijkt uit de thans in de Tweede
Earner aanhangige wet voor het invoeren eener
dwangverzekering, waarbij berekend wordt dat
lH/3 cent van elken betaalden gulden noodig
zal zijn voor administratiekosten.
Vervolgens besprak de heer Perio het Deensche
stelsel, dat hem zeer aanlokt. Daar genieten
mannen en vrouwen op 60jarige leeftijd pen
sioen dat voor de helft door de gemeente en
door den staat betaald wordt. Het bedrag van
het pensioen is daar afwisselend en wordt vast-
gesteld naar de behoefte van hem die het aan-
vraagt. Er zijn pensioenen van j 50 maar
ook tot 240 per jaar. Het bedrag wordt
vastgesteld door eene commissie uit de gemeen-
teraden. Om er voor in aanmerking te komen
is niets anders noodig dan dat de verzoeker
den leeftijd van 60 jaar bereikt heeft, een fatsoen
lijk burger is en kan aantoonen dat hij pen
sioen noodig heeft.
Dan wordt daar ook gezorgd dat de gepen-
sionneerden zooveel mogclijk waar voor hun
geld krijgen. De groote steden stichten ge-
legenheden waar die oudjes kunnen samenwonen,
en waar zij toch ieder hun vrijheid van bewe-
ging behouden, behoudens de algemeene rnaat-
regeleu van orde die er noodig zijn en waaraan
elk zich moet onderwerpen, die in een hotel
logeert. Die hebben dan de gelegenheid om
van hetgeen zij van hun pensioen moeten missen
voor hun onderhoud, ook nog een zakcent over
te houden. Als sprekend voorbeeld hoe dat
pensioen genoten wordt, stipte spreker aan dat
de moeder van een wethouder van Ivopenhagen
dat geniet, en zij zich daardoor in het geheel
niet minderwaardig aan anderen gevoelt.
Yervolgens besprak de heer Perio het staats-
pensioen in Australia, dat strekt om alien
pensioen te verleenen op den leeftijd van 65
jaar, die minder dan f 12 per week inkomen
hebben. Aan hetgeen tekort komt wordt bijge-
past tot het bedrag van f 12, met dien ver-
stande, dat niet meer dan f 6 per week wordt
uitgekeerd. Hierbij moet men, volgens spreker
in het oog houden, dat het geld in Australia
minder waarde heeft dan hier.
In Belgie wordt ook pensioen verleend. Daar
is niet het stelsel van staatspensioen of verplichte
verzekering ingevoerd, doch heeft men het stelsel
van vrije verzekering aangenomen. De staat
geeft dan een bijslag. De ondervinding heeft
echter al geleerd, dat daarvan weinig terecht
komt. De premie, die de staat aan elke zelf
gesloten pensionneering bijdraagt, kan niet
opwegen tegen de omstandigheid, dat degenen
die voor dat pensioen in aanmerking komen,
over het algemeen niet in staat zijn om voort-
durend premie te betalen, daar ze dan hun
"ezin, dat nu ternauwernood kan rond komen,
tekort moeten doen.
In Engeland is nu ingevoerd een staatspen
sioen. De leeftijd waarop dit kan genoten
worden 70 jaren, is ook te hoog. Dit loopt
van f 3 tot f 6 per week. Daaraan kleeft
het gebrek, dat het ook geen rekening houdt
met de behoefte van den gepensionneerde, zooals
het Deensche stelsel.
Een zoodanig pensioen, geregeld als het
Deensche stelsel, acht spreker het meest ver-
kieslijke.
Ten slot'te besprak hij het stadium dezer
kwestie in Nederland. Verschillende ontwerpen
zijn hier ingediend. Over het algemeen was
dit naar het model van het Duitsche dwang-
systeem. Het ontwerp van den Minister Talma,
dat op het oogenblik bij de Earner in behande-
ling is, acht hij nog het slechtste ontwerp van
de slechte die er voor dezen waren. Het slechte
!S8£ ?sIr«I "verseftijnt Masndsg., "Woesisilajif- en 'ri'iiaitavond, ait$reson»ler<l oj. de jrtraatt I". Jf. BASiOB. Ssrieii.
.'i
