A 1 g e m e e ri
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaa
d e r e n.
No. 4869
Dinsdag 24 Juli 1906.
46e Jaargang.
Buitenland.
F E U IL L E T Q N.
E
WERNER'S AV0NTUUR.
ABONNEMENT
Yoor
Per drie ma&nden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post:
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,82^.
Men abonneert zich bjj alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ft*,
<5
adyebtintiIn
Yan 1 tot 4 regels 0,40. Yoor elkeu regel meer 0,10.
B^j directe opgaaf van driemaal plastsing derzeifde tdvertentie wordt de pr$»
slecbts t w e e m a a 1 berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave
deze courant belioort een bijyoegsel.
FRANXRIJ K.
RUSLANO.
Het zag er niet mooi uit in de kamer. De
sporen ran het woeste tooneel tusschen man
en vrouw waren bij het maanlicht nog zeer
goed te zien het nachtelijk uur maakte den
indruk nog onaangenamer.
Op den vloer lagen nog de seherven van het
glas, dat Gabori in zijn toorn Judith tegen het
hocld had geworpen. En daarnaast lag een
witte doek, een zakdoek, met bloed bevlekt.
Hij voelde een lichte rilling door zijne leden
gaanhij stond op en nam den doek. Er was
niet veel bloed aan, de wonde bad zeker niet
veel te beduidenzeker was ze niet doodelijk.
Daar lag ook de verwenschte aanleiding tot
den twist een bal verscheurd papier en nog
een tweede en een derde. Samen tien duizend
frank ongeveer.
Gabori zoeht de stukken bij een en paste
ze aan elkaar, doch dat hielp niet veel. Ter
wijl hij daar nog mee bezig was, kwam hij
plotseling tot het inzicht, dat die stille onder-
worpen vrouw slechts met tegenzin en afschuw
het werktuig zijner misdaden geweest was de
vrees bekroop hem, dat zij het eene of andere
oogenblik in drift hem kon verraden.
Waar was zij toch
Gabori herinnerde zich hoe langer hoe duide-
lijker, wat er gebeurd was. Terwijl hij zwaar
beschonken was en nauwelijks meer wist wat
hij deed, had hij haar een glas naar het hoofd
geworpen. Met een luiden kreet had zij den
zakdoek tegen haar voorhoofd gedrukt en was
met wankelende schreden de kamer uit gegaan.
En toen was hij in een vasten slaap geraakt,
verdoofd, bewusteloos.
Wei natuurlijk zij lag veilig in haar
bed.
Langzaam verliet Gabori de kamer en steeds
tastende, ging hij de stikdonkere gang door
naar de slaapkamer. Hij durfde geen licht aan -
steken, want daar kon ook een venster open-
staan en aan dien kant lag de woning van den
baanwachter. Eerst riep hij Judith zacht bij
haar naam, en toen hij geen antwoord kreeg,
tastte hij met de handen over de kussens van
het bed, elk oogenblik verwachtende een gelaat,
een hoofd te voelen.
Het koude zweet kwam hem daarbij op het
voorhoofd. Hij zocht slechts naar zijn eigen
vrouw, niet naar een vreemde, maar onder het
tasten was stellig een onaangename hennnering
bij hem gewekt.
Hij vond niets de kussens lagen glad.
Gabori sloop voorzichtig verder. Hij tastte
nu ook met de voeten in het rond, want hij
kwam op de gedachte, dat zijn vrouw, misschien
hier of daar in onmacht was neergestort, en dat
hij dus wel plotseling tegen haar lichaam kon
loopen.
Bij helder licht zou hem dit niet zoo aange
grepen hebben, doch hier in de duisternis, ter
wijl hij zoo in spanning verkeerde, was het een
ontzettende arbeid voor hem.
Hij vond niets en in de keuken ook niets
TER NEUZEN, 23 Juli 19(16.
Heden werd alhier door Burg, en Weth.
dezer gemeente ten gemeenteraadhuize aanbesteed
het maken van ongeveer 4400 M2. klinkerbestra-
ting en van ongeveer 2000 M2. keibestrating,
zonder levering van benoodigden steen.
Hiervoor werd ingeschreven door de heeren
M. A. Versehelling voor 3979, J. de Bree Fz.
vooi 3800, K. deVosvoor 3731, G.J. Balken-
stein voor 3687, Job. Wolfert te Hoek voor
/3491, Joz. Hofinan voor 3400 en J.
van der Yelden voor 3328.
De inschrijvers achter wier naam geen woon-
plaats is verm eld wonen te Ter Neuzen.
Het werk is aan den laagsten inschrijver
gegund.
Deze inschrijving was berekend zonder
2 °/0 bestedingskosten.
Bij beschikking van den Minister van
Waterstaat zijn tot buitengewoon opzichter bij
de werken tot verbetering van het kanaal van
Gent naar Ter Neuzen benoemd de heeren J.
A. A. Gilles te Utrecht, en P. W. Weisfelt
te 's Hertogenbosch.
In plaats van den heer H. Bosselaar, die
als wachtmeester der Kon. marechaussee den
dienst. met pensioen verlaat, is met ingang
van 16 Aug. benoemd tot commandant der
brigade alhier de heer J. Westerbeke, brigadier
bij dat wapen, thans commandant der brigade
te Breskens.
Eindelijk dat woord is hier wel ter
dege op zijn plaats is een aanvang gemaakt
met de werkzaamheden voor het maken van de
Zij had zich verscholen, dacht hij waar-
schijnlijk in den kelder.
Doch zonder licht in dien stillen donkeren
kelder te gaan, dat zou te veel van Gabori ge-
vergd zijn. Hij trok het kelderluik open en
riep zacht, doch eerst barsch
//Judith, dwaas schepsel, kom er uit!"
Toen hij geen antwoord kreeg, sloeg, Hij een
anderen toon aan en riep
»Kom, kind, wees verstandig, ik zal je geen
kwaad doenDenk je misschien, dat ik je
wil dooden
Die laatste woorden klonken hem zelven zoo
akelig in de ooren, dat hij na eenig wachteu
het kelderluik dichtsmeet en naar de voorkamer
terugkeerde.
Zij mocht voor zijn part beneden blijven, ten
langen leste zou zij toch wel weer boven komen.
En nu stond Gabori weer in de kamer en
keek door het open venster.
Daar fladderde iets wits in het maanlicht, en
daarnaast een donkere schaduw.
Gabori luisterde. Hij hoorde stemmen, die
hem bekend voorkwamen, de eene was van Judith,
de andere was ook van een vrouw.
Zij spraken druk met elkaar, als twee, die
elkaar een geheim toefluisteren, die samen onder
een hoed spelen en samenspannen tegen een
derden persoon.
Plotseling klonk een onderdrukte kreet, daarop
vluchtten beiden weg en toen werd het weer
stil.
Gabori stond onbeweeglijk en luisterde nog
steeds.
Het was omstreeks middernacht, en zooals
aansluitingen van partiuliere perceelen aan het
bureau van de interlocale telefoon alhier. In
verband met den tijd die den uitvoerders voor
dat werk is toegestaan, mag verwacht worden
dat het plaatsselijk telefoonnet in de helft der
volgende maand gereed zal zijn.
Het jaarlijksch onderzoek van de verlof-
gangers der Landweer in 1906 zal plaats hebben
Te IJzendijke in „De Graanbeurs", Vrijdag
2 November
te Oostburg in ,/De Graanbeurs", Vrijdag
2 November
te Sluis in de //Roode Leeuw", Zaterdag 3
November
te Hontenisse in het schoollokaal nabij Kloos-
terzande, Woensdag 7 November;
te Hulst in het gemeentehuis, Woensdag 7
November
te Axel in het gymnastieklokaal openbare
school. Donderdag 8 November
te Ter Neuzen in het Arsenaal, Vrijdag 9
November.
,/De Landelijke Bond van Miliciens, Oud-
Miliciens, Reservisten en Landweermanuen"
verspreidt een circulaire, waarin geldelijke steun
wordt gevraagd voor de betrekkingen van de
mannen, die den 22sten Juni, in het militair
tentenkamp bij Zeist, door het hemelvuur ge-
dood en van hen, die zwaar en minder zwaar
gewond werden door dat ongeluk.
De nabestaanden van de overledenen ont-
vingen zoo wordt in de circulaire verzekerd
nog geen officieele kennisgeving van ons leger-
bestuur, meldende het treurig verlies hunner
bloedverwanten. Uit 's Rykskas is evenmin iets
toegekend als de vergoeding voor de gewonden
noch weduwengeld voor de nabestaanden.
Toch zijn er gewonden, die zoo goed als
geheel blind of lam zijn. Armoede wordt door
hunne gezinnen geleden.
Daarom wordt een ernstig beroep gedaan op
alle landgenooten onverschillig tot welken stand
men behoort, of welk standpunt men op staat
kundig of godsdienstig gebied inneemt.
Penningmeester van het comite is de heer
C. Kroon. J. P. Heyestraat 137 te Amsterdam.
L. J. S., leurder te Goes, verdacht van
diefstal van een fiefs en L. S., vrachtrijder te
Graauw, verdacht van het plegen van onzedelijke
handelingen, van wier arrestatie wjj een paar
dagen geleden melding maakten, zijn naar de
terechtzitting van de Middelburgsche rechtbank
verwezen.
dan dikwijls plaats heeft, stak de wind op en
blies over de heide. Het ruischte in de takken
der elzen en een krachtige luchtstroom drong
door het venster en deed de zware roode gor-
dijnen wapperen.
Gabori knarste met de tanden. „Verraad
zeide hij zacht. „Verraad en vlucht
De pendule boven op de schrijftafel sloeg
twaalf uur.
Gabori wist, dat omtrent dezen tijd aan het
naaste station twee treinen kruisten, de een uit
het Noorden, de ander uit het Zuiden. Wanneer
Judith met een van die treinen wilde vertrekken,
als zij ien minste de dienstregeling kende
dan was zij op dit oogenblik reeds aan het
station en dat was bijna onmogelijk.
Het was meer waarschijnlijk, dat zij zonder
doel op de heide rondzwierf, immers zij had
niet eens genoeg geld bij zich om Hamburg te
kunnen bereiken. „Zij zal wel terugkeeren
dacht hij, en hij werd kalmer. Hij had een be-
sluit genomen.
Hij sloot het venster en deed de gordijnen
dicht". Nu was hij weer veilig voor de bespie-
dende blikken der buitenwereld. Hij stak de
lamp aan, en nog twee kaarsen bovendien. Hij
wilde licht hebben, veel licht hebben, zoodat
geen enkel hoekje in het duister gehuld bleef.
Daarop raapte hij al het geld bij elkaar,
valsch en echt, papier en goud, stopte het in
de lederen koeriertasch en hing die om. Ein
delijk ging hij aan de tat el zitten en onderzocht
zijn revolver.
Al de kamers waren met scherpe patronen
geladen, en de kolf van het wapen was voor-
nit blikd veraehljnt naandag-, Woentidag- en Viqdagavond, »Ugex»n*e»-<i op Feeatdagen, bij de JEHrma 1». J. VAX MB
Vrijdagmiddag om twee uur heeft op de binnenplaats
van de krijgsschool te Parijs de uitreiking van het: Le-
gioen van Eer aan Dreyfus plaats gehad. Op verzoek
van Dreyfus geschiedde (lit niet op dezelfde binnenplaats
waar voor elf jaar zijne degradatie plaats bad.
Op de vrij kleine binnenplaats met lage omliggende
gebouwen was om half twee reeds veel beweging van
militairen, journalisten, fotografen en een beperkt pu-
bliek. De majoors Dreyfus en Targe kwamen over de
binnenplaats geloopenDreyfus een weinig gebogen,
moede, met grijs haar en een kort grijs snorretje, van
nabij veal sympathieker dan de portretten doen vermoe-
den. Hij lachte vriendelijk tegen deoffieieren en vrienden,
die hem de band kwamen drukken. Fotografen sprongen
om hem rond. Targe leidde hem weg. Intusschen
stelden zich eskadrons kurassiers en bataillons artillerie
opvoor de vensters van de gebouwen stonden o a.
mevrouw Dreyfus, de generaals Picquart en Percin.
Even voor tweeen verschenen weder de majoors Dreyfus
en Targe en namen hnnne plaatsen in bet bataillon
artillerie in. Om twee uur weerklonk een fanfare ge-
neraal Gillain kwam de binnenplaats binnen, ging langs
de troepen die in de houding stonden daarna ging hij
in bet midden staan, zijn adjudant achter zich. Hij
riep Targe en Dreyfus, die zich stram en onbeweegelijk
voor hem opstelden.
Er beerschtte een doodsche stilte. De generaal wendde
zich tot Targe en zeideIn naam van den president
der republiek verklaar ik u benoemd tot officier in de
orde van bet Legioen van Eer. Met zijn degen tikte
hij Targe op de beide schouders, bechtte hem het officiers
kruis der orde op de borst en gaf hem de accolade.
Dan wendde hij zich tot Dreyfus en verklaarde hem
met dezelfde woorden benoemd tot ridder in de orde
van bet negioen van Eer; daarop had betzelfdeceremo-
nieel plaats Toen de generaal aan Dreyfus de accolade
af, ging er een luid gejuich op: Leve de republiek!
eve het legeren ook Leve Dreyfus 1 Dan volgde er
er een kort defild Daarna kwamen van alle kanten
menschen op Dreyfus toe, schuddeu hem de hand.
Anatole France drukte hem lang de band en sprak hem
toe. Dreyfus vrouw en zoon omhelsden hem. Het
publiek was even bewogen als Dreyfus, die in een van
de gebouwen wegging. Een kwartier later reed hij
met zijn zoon in eer. huurrijtuig weg. Fotografen
sprongen nog altijd rond. Ook buiten de kazerne juiebte
het publiek hem toegeen wanklank werd gehoord.
In de Doema is Vrij dag een voorstel van de arbeiders-
afgevaardigden rerworpen, bedoelend, het volk op te
wekken tot bet verleenen van steun bij den strijd tegen
het bestaande regime, door de Doema te voeren. Een
voorstel van Petrunkewitsch, de hoop aitsprekend, dat
het volk rustig zai blijven en de uitkomsten van den
arbeip der Doema zal afwachten, is met overgroote
meerderheid aangenomen.
Door dit besluit is voorkomen, dat door de Rijksdoema
z.g. een oproep in (»oproep in revolutionairen zin tot bet
volk" is gericht geworden.
En dat is maar goed ook.
Want 'tis reeds sinds dagen vrij duidelijk gebleken,
dat de Rnssische regeering voor zooverre ze dien
naam nog verdient—een dusdadanig onwettig optreden
van de Doema niet zou hebben gedoogd.
De geruchten van Doema-ontbinding en nitscbrijving
van nieuwe verkiezingen van een dictatorschap van
vreemde interventie zijn evenzooveel bewijzen van dit
regeeringsvoornemen.
t Ging er woelig toe, in 't Russische parlement.
Petrunkowitsch was 't, die namens de constitutioneel-
democrateu met 'n vorm voor den dag kwam, in ge-
matigde bewoordingen gasteld. En die z. i. volstrekt
;een ^oproep" kon worden genoemd, evenmin als »revo-
utionair". Hij voegde er aan toe dat zij, die meenen,
dat de Lloema onwettige wegen mocht willen bewan-
delen, 't ganscbelijk mis hebben. Integendeel ze tracht
rechtstreekscbe voeiing met het volk te verkrijgen.
Verscheidene arbeiders-afgevaardigden en socialisten
achten die gematigdheid der constitutioneeldemocraten
nit den booze. Ze beweerden, dat er reeds besloteu
was tot de artikelsgewijze bebandeling van den tekst.
door de agrarische eommissie ontworpen, zoodat een
nieuwe tekst voorstellen niet aan de orde was.
Een heftig debat volgde nu, waarin Petrunkewitcb
onder meer opmerkte, dat 't een siechte daad zou zijn,
wanneer de Doema, door het openbaren van een oproep,
het volk tot kanonnenvleesch zou makenterwijl de
afgevaardigden zelf door persoonlijke onschendbaarheid
zijn gedekt.
Pas des avonds ongeveer neger. uur werd de reeds
vermelde tekst goedgekeurd.
Dezelfde Petrunkewitsch, die in zijn betoogen bewijs
gaf van eenig staatkundig inzicht, werd in het verder
verloop der debalten bevangen door de interventievrees
en bedierf hiermede wat hij eerst aan nuttig werk ver-
richt had.
Hij verklaarde, dat het gouvernement niet in staat
was, het land te regeeren.
Oostenrijk en Duitschlaud overlegden buiten Rusland
om en waren bereid Rusland met Duitsche troepen te be-
zetten. Aan het land zou moeten worden medegedeeld,
welken smaad de regeering voornemens was het aan te
doen.
Natuurlijk vjelen die woorden in goede aarde Gao'oe
bijval.
Stakbowitscb voegde er nog even aan toe. dat een
ontbinding van de Doema voor Rusland nog gevaarlijker
zou zijn, dan een hezetting door Duitscbe troepen. En
dat de regeering beide fciten beoogde.
De militaire wacbt van de Doema is verdubbeld. De
geruchten van een uiteendrijving der volksvertegen-
woordiging verbreiden zicb.
Te Petersburg heerscbt een stemming als aan den
vooravond van groote gebeurtenissen. Den gebeelen
nacht weerklinkt in de straten het voorbijtrekken van
regimenten, die uit de oefeningskampen naar de hoofd-
stad worden geroepen. De boogere officieren houden
beraadslagingen Angst en bezorgdbeid ieest men op
de geziehten Men doet't voorkomen, alsof de militaire
maatregelen worden genomen met het oog op de stakings-
onlusten, die worden verwacht. Doch algemeen gelooft
men, dat op een uiteendrijving d6r Doema wordt aan-
gestuurd.
Tengevolge van het sluiten der drukkerij van het
socialistiscb dagblad ,/Riosl," in de Podiatcheskai'astraat,
in 't centrum van Petersburg, zijn erge wanordelijkheden
ontstaan. De politie is gebombardeerd met steenen.
Kozakken scboten tweemaal in de lucht. Detachementen
cavalerie kwamen ten tooneelef. De Marseillaise werd
gezongen.
Het ganscbe personeel van het blad is gevangen ge
nomen, met uitzondering van den boofdredacteur, een
Doemalid.
Van gewonden wordt niet gerept.
De Petersburgsche correspondent van de »Kolnische
Zeitung" deelt mede, dat bet Russische gouvernement
oede redenen beeft om te rekenen op hulp van de Oost-
iuropeesche States, voor 't geval een dictatuur mocht
worden ingesteld. Hij voegt er aan toe, dat de maat-
regeleu voor dusdanig samengaan reeds zijn getroffen.
De gouverneur-generaal van Odessa heeft alien stakers
bevolen op heden aan 'twerk te gaan. Bij weigering
zouden ze langs admini6tratieven weg worden verbannen.
Ontzettende verontwaardiging ouder de arbeiders is
natuurlijk het gevolg geweest. Voor ben, die reeds
siuds twee maanden staakten en op 't punt stonden,
den patroons inwilliging van bun eischen af te dwin-
gen, zou dit een leelijke streep door de rekening zijn.
Nadere bericbten melden intusschen dat de dokwer-
kers reeds aan den arbeid zijn gegaan. En dit omdat
de patroons, bevreesd voor een bloedbad bij de weige
ring om bet bevel van den gouverneur op te volgen,
vrijwillig op alle punten hebben toegegeven.
