A I g e m e e n
Nieuws- en Advertentiebiad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
GEMEEWTEHAAD.
HIOERWET.
D U ANEW E T.
No. 4841.
B B A11WII
Poriderdag 17 Mei 190(4.
46e Jaargang.
FEPILLBTOW.
WERNER'S AVONTUUR.
Buitenland.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82£.
Men abonneert zich bjj alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVESTENTllN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0,16.
Bij directs opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentio wordt de prjjs-
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentisn v6or 3 uren op den dag der uitgave.
BU 4eze conrant belioort een bijroegsel.
VERKIEZING
J. A. DE iOMGE,
opgaven van Candidaten
20)
Reeds een geraimen tijd geleden had Paul
Gabori bij de politie Yau Weenen a&ngifte gedaan,
dat hij een woning aan den Graben had betrokken.
Zijne papieren waren voorbeeldig in orde. Daaruit
bleek, dat hjj uit Budapest kwam, gehuwd was
en geen kinderen had.
Hij noemde zich rentenier, en gaf als inkomen
een som op, waarvan in Weenen twee menschen
op bargerlijken voet zeer aangenaam konden leven.
En Gabori scheeu wel plan te hebben om zoo te
leven. Hij wooDde op de derde verdiepiug, dus
een heel eind boveu het straatgewoelvoornaam
was de woning niet te noemen, maar hij had er
ook geen last van nieuwagierige buren. Dieust-
boden hield hij niet.
Door bemiddeling van het bestuur eener school
voor doofstomme kinderen had hij vroegere leerling
van die school ia deinst gekregen, een halfwasseu
loopmeisje, dat 's morgens en s avonds kwam om
eenig huiswerk te verrichten en boodschappen te
doen naar den bakker en den slager. Dat meisje
was handig en niet dom, doch haar gebrek dwoug
haar tot zwijgen en beveiligde haar tegen nieuwa
gierige vragen.
Overigens was er niemand, die menwsgierig
had kunnen zijn, dan de brievenbesteller die hier
geregeld de brieven bracht.
Ofschoon Gsbori zich had aangemeld als rentenier
en het porseleinen bordje naaat zijne deur alleen
zijn naam vermelde, scheeu hij toch een tamelijk
uitgebreide en nogal gewichtige briefwiaseling te
onderhouden, want er ging geen week voorbij, of
hij ontving aangeteekende brieven uit verachillende
richtingen.
Meestal nam hij ze niet zelf in ontvangst, hij
had ten postkantore een volmacht voor zijn vrouw
afgegeven, en deze onderteekeDde dus in de meeste
gevallen het ontvaDgbewijs in haar fijn handschrift,
dat wel steendruk leek.
Toen dit eenige maanden zoo gegaan was, zei
de brievenbesteller op zekeren dag tot een zijner
ambtgenooten dat het met Gabori toch stellig niet
in deu haak was hij was een buitenlandsche speur-
hond of een nihilist. De brave postbeambte werd
echter hartelijk uitgelachen om zijn dwaze ver-
zinsels en ten slotte bekommerde hij zich niet
langer over zaken, die hem niet aangingen.
Het is bekend, dat te Weenen zeer veel schoone
vrouwen zijnware dit niet het geval geweest,
dan zou Judith Gabori mettertijd zeker de alge-
meene aandacht getrokken hebben. De omstreeks
vijf en twintig jaar tellende vrouw droeg het
oumiakenbare stempel van hare afkomst nit
HoDgarije. Hare donkere huidkleur en haar vurig
temperament deden vermoedea, dat de schoone
Hongaarsche ook eenige druppels Zigeunerbloed
in de aderen had. Hartstocbt en zwaarmoedigheid
vloeiden bij haar in elkander, men kon niet uit-
maken, of zij van de liefde meer lust of meer
last had.
Een feit was, dat men haar zelden op straat
zag zonder haar echtgenoot. Het kwam menigmaal
voor, dat Gabori voor korteren of langereu tijd
op reis was; dan ging Judith alleen uit voor
zaken, die geen uitstel leden. Wauneer hij thuis
was, ging zij bijna dagelijks met hem uit. Zij
wandelden dan op het Prater, bezochten concerten
en schonwburgen, en waren soms nog laat in den
avond in een wijnhnis te vinden. Dit was echter
geen weelde, want te Weenen is de wijn
goedkoop.
Omstreeks twee weken na het toevallig samen-
treffen van Reinhold Werner en Gabori zat Judith
alleen in hare woning aan den Graben.
De zon ging bijna onder, de lucht was heet
en drukkend. De eigenaardige reuk van vet,
uien, wijn en geparfumeerde tabak, die ia alle
steden van het zuiden meer of minder valt op te
merken, zweefde tusschen de hooge huizen en
vermengde zich met stof, roet en rook.
Geen wonder dus, dat de jonge vrouw alle
vensters zorgvuldig gesloten hield, ten overvloede
had zij ook nog de gordijnen dichtgeschoven.
De woning was niet zeer ruim, maar voor twee
personen toch voldoende. Aan de voorzijde waren
de zitkamer, het salon en de eetkamer, en daar-
aohter de slaapkamer, de keuken en de provisie-
kamer.
De inrichting was sierlijk, naar den laatsten
smaak. Noten-, mahonie- en eikenhout wisselden
op bevallige wijze met elkaar afalleen een onde
schrijfsecretaire, die in het salon naast het venater
stond, verstoorde eenigzins de harmonie.
De secretaire was voorzien ran een ronde klep,
die bij het neerslaan alle schrijfwerk op de tafel
aan het oog onttrokde versierselen in rococo-
stijl herinnerden aan den tijk, toen men dweepte
met geheime laden en geheime vakjes.
Gapon's dood.
TWEEDE KAWIER.
Vergadering van Dinsdag.
Arbeidscontract.
By de voortgezette beraadslaging over art.
1638#}' (verplegiBgskosten bij ziekte van inwonende
arbeiders) haudhaafde de heer Van Doom zijn
amendement om de verplegingskoaten te doen
betalen bij ziekte zoolang de dienstbetrekking
duurt.
Da heer de Savornin Lohman bestreed het
dwingend karakter dezer bepaling. Hij zou tegen
het artikel atemmen.
De heer Roessingh achite bet aantrekkelijke
van het artikel gelegen in het ethiachhnmanistische
beginsel, waarvan het uitgaat. Maar juist daarom
bestreed hij bet dwingend karakter der bepaliDg.
De heer Ter Laan verdedigde tegenover de be
zwaren van den heer Zijlma dit dwingende
karakter.
De heer Roodhnjzen bestreed eveneens het
amendement-Zijlma om het artikel niet dwingend
te maken doch schriftelijke afwijking mogelijk.
De heer Heemskerk ontwikkelde verschillende
Voor dit ouderwelsche menbel zat de slanke
jonge vrouw. Judith teekende; zjj hield de lippen
vast op elkaar gedrukt en fronste het voorhoofd. Het
tijdverdrijf scheen haar nogal wat moeite te kosten,
hare ademhaling was tenminste onrnstig.
Het was zeer stil in de kamergeen vogel
verbrak de stilte door zijn gezang, geen kat door
haar spinnen alleen hoorde men uit de aangren-
zende kamer het haastige tikken der pendule.
Plotseling klonk er een zacht gelnid, alsof
iemand behoedzaam en op een vooraf overeenge-
komen manier op de electrische deurschel drukte
lang, kort, dan weer lang, en zoo driemaal achter
elkaar.
Judith keek op en luisterde. Een zacht rood
kleurde hare bleeke wangen, en de hand, die zoo
juist nog teekende, beefde nu.
Zij stond op, liet stil de klep van de secretaire neer
en verliet de kamer. Ook n* vernam men geen
geluid, want overal lagen dikke tapijten en de
deuren schenen goed met olie gesmeerd te zijn.
Judith opende niet dadelijk, maar bleef achter
de deur staan en gluurde voorzichtig door een
kijkgaatje. Toen opende zij zoo snel mogelijk de
deur.
Paul Gaborie stond te wachten.
Hij had zijn koeriertasch omgehangen en droeg
den droeg den lederen koffer in de hand. Zijn
gelaat stond somber en verried ongeduld. Zonder
een woord te spreken sloop hij binnen en drukte
de deur achter zich in het slot. Toen zeide hij
ruw ffWaarom heb je niet vlngger opengedaan
Je kent het teeken toch
Vandaag verwachtte ik je nog niet." antwoerdde
zij zacht. (Wordt vervolgd).
COIBAUT.
f»U blail vemehynt Maanda^, Woensdag- en Vrijdagavond, ■ilgexondetd op Feeatdagen, bij de Klrinn P. J. VAUf BI lAitDK «e Tew Sewea.
VOOR DEN
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN brengt
kiermede ter openbare kennis;
dat op Vrijdag den i Juni cl. s., zal plaats hebben
de verkiezing van een lid van den Gemeenteraad, ter
▼oorziening in de vacature ontstaan door het bedanken
van den heer
dat op dien dag, van des voormiddags negen tot des
namiddags vier uren, ter Seeretarie der gemeente bij
den Burgera eester kunnen worden ingeleverd
ah bedoeld in artikel 61 der Kieswet en artikel 10 der
demeer.tewet.
Deze opgaven moeten inkouden de naam, de voor-
letterB en de woonplaats van den candidaat en onder-
teekend zijn door ten minute negen en twintig kiezers
bevoegd tot deelneming aan deze verkiezing en behoo-
rende tot het district, waarvoor de candidaatsteiling
ffeschiedt.
De inlevering dezer opgaven moet geschieden per-
soonlijk door e£n of meer der personen, die de opgave
hebben onderteekend. De candidaat kan daarbij tegen-
woordig zijn. Van de inlevering wordt een bewijs van
ontvangst afgegeven.
Formuiieren, voor de opgaven borenvermeld, zijn ter
Seeretarie dezer Gemeente kosteloos verkrijgbaar van af
heden tot en met den dag der verkiezing.
De Burgemeester brengt hierbij in herinnering artikel
151 der Kieswet, luidende als volgt
cHij, die eene opgaaf, als bedoeld in artikel 51 inlevert,
Twetende dat zij is voorzien van liandteekeningen van
personen die ciet bevoegd zijn tot deelneming aan de
verkiezing, waarvoor de inlevering geschiedt, terwijl
,zonder die handteekening geen voldoend aantal voor
„een wettige opgave zou overblijven, wordt gestraft met
,,gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of eene
,geldboete van ten hoogste honderd twin tig gulden.
rllct gelijke straf wordt gestraft hij, die wetende dat
«.hij niet bevoegd is tot deelneming aan de verkiezing
»eene voor die verkiezing ter inlevering bestemde op-
tgave, bedoeld bij artikel 51, heeft onderteekend."
Ter Neuzen, 14 Mei 1906.
De Burgemeester voornoemd,
J. A. P. GEILL.
Burgemeester en Wetkouders van TER NEUZEN,
gezien de artt. 6 en 7 der Hinderwet (Staatsblad no 222
van 1896) maken bekend
dat op heden ter gemecnte-secretarie ter visie is gelegd
een verzoek van JOHANNES P1ETER TAZELAAR, win-
kelier, wonende te Ter Neuzen, om vergunning tot het
plaatsen eener benzine motor, voor het drijven eener
dynamo, in een bestaand gebeuwtje staande op een
gedeelte van het perceel, Noordstraat 19/21, kadastrual
bekend, sectie C 1799;
en dat op Maandag, 28 Mei 1906, des namiddags van
3 tot 4 uren, ten raadhuize dezer gemeente, gelegen held
zal worden gegeven om tegen het maken dier inrichting
bezwaren in te brengen en deze mondeling of schriftelijk
toe te liehten.
Ter Neuzen, 14 Mei 1906.
Burgemeester en YYethouderg voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
W. S. J. D1ELEMAN, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
brengen ingevolge art. 37 in verband met art. 12, le lid
der Drankwet ter openbare kennis dat bij hen is inge-
komen een verzoekschrift om verlof tot den verkoop
van aleohoihoudenden drank anderen dan fiterken drank
van THEOPHILE DE GIJSEL, bierhuishonder wonende
te Ter Neuzen, voor het linker voorlokaal van het
perceel plaatselijk gemerkt 42 en galegen aan den
Baandijk.
Binnen twee weken nadat deze bekendmaking is ge-
schied, kan ieder tegen het verleenen van het verlof
schriftelijk bij Burgemeester en Wethouders bezwaren
inbrengen.
Ter Neuzen, 15 Mei 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
W. S. J. DIELEMAN, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders der gemeente TER
NEUZEN, brengen ter openbare kennis dat op 8 Mei
1906 bij hen is ingekomen een afschrift van een aan
Heeren Gedeputeerde Staten van Zeeland gericht verzoek
schrift om vergunning voor den verkoop van sterken
drank in het klein voor gebruik ter plaatse ran verkoop
alleen aan logeergasten van SOPHIA MARIA DE PAUVV
roor het rechterlokaal van het perceel plaatselijk ge
merkt 4, en gelegen aan de Zandstraat.
Binnen twee weken na de dagteekening dezer bekend
making kan een ieder tegen net verleenen dezer ver
gunning schriftelijk bezwaren bij Burgemeester en Wet
houders inbrengen.
Ter Neuzen, 15 Mei 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
W. S. J. DIELEMAN, Secretaris.
Toen indertijd Bebel in den Rijksdag de regeering
wilde interpelleeren over de willekeurige uitzettingen
der Russen uit het rijk, werd hij naar Pruisen verwezen,
met de opmerking, dat die uitzettingen Pruisiscbe aan-
gelegenheden waren. waarmee de Rijksregeering zich
niet had in te laten Bebel interpelleerde toch en veegde
de Duitsche regeering aardig den mantel uit, maar kreeg
natuurlijk geen antwoord. In dat opzicht was de heer
Frbger, lid der vrijzinige volkspartij, in het Pruisische
Ti, lo van Afgevaardigden gelukkiger. De Pruisische
regeering kon zich er dan ook na het gezegde in den
Rijksdag moeilijk meer afmaken. Maar met haar ant
woord maakte die regeering zich er wel gemakkelijk
af en in dat opzicht had dan ook de heer Frbger weinig
meer sncces dan Bebel. Trouwens men is in Pruisen
niet gewoon zich over dergelijke interpellaties erg druk
te maken. Men laat de afgevaardigden praten en gaat
zijn gang en de gedachte daaraau maakte dat de goed-
moedige heer Frbger, die zich liet verleiden tot de uiting
dat velen onder de Pruisen zoo beschei en zijn te meenen,
dat zij in een reehtsstaat leven, maar dat zij lijden onder
het [huwelijk tusschen politie- en reehtsstaat in welk
huwelijk de reehtsstaat de rol van pantoffelheld
vervult. Het is waarschijnlijk, dat de Pruisische
Minister daarop wel niet anders dan met een
glimlach op geantwoord zal hebben en dat de heeren
afgevaardigden het voor oud nieuws aannamen. De
uitzettingen blijken nu wel in staat geweest te zijn om
ook den Russen deze waarheid te leeren. Want zonder
eenige reden hadden die vaak plaats en het eenige wat
de Minister ais grond wist aaa te voeren, was dat het
Joden waren, welk ras in de Russische troebelen een
groote rol heette te spelen.
Nu, de Russen zijn al zulke zonderlinge regeerings-
gebruiken gewoon, maar nu zij juist bezig zijn hun
zaken zoo mogelijk, naar West-Europeesch vo irbeeld in
te richten, moet deze ervaring hun weinig hoop geven,
dat het daarmee beter gaat worden, tenzij ze wat verder
naar het westen hun voorbceld zoeken, daar bij den
Daitschen buur. Ze zijn nu in de Doema bezig zich in
partijen te verdeelen.
Naast constitutioneeie demokraten komen de klein-
Russische partij, de Boerenpartij, de Poolsche partij en
nog verschillende anderen. En op Europeesch voorbeeld
bonden ze ook al lange redevoerinhen, waarnaar echter
naar het schijnt en dat is dan toch een verschil met
andere landen de Ministers niet eens luisterden.
Misschien dat het nog ongewoonte van dezen is en beter
wordt. Het heet intusschen dat de pas opgetreden
Minister-president Goremykin alweer aan beengaan
denkt, omdat hij in verschillende zaken niet genoeg
gekend wordt en o. a. de troonrede buiten hem om is
gegaan en dat zaakje door Trepof bedisseld. Nu de
Czaar zal om een Minister niet verlegen zitten voor
dat baantje zijn altijd nog wel liefhebbers, ook in Rus-
land, en een wisseling heeft daar weinig bezwaren.
Alleen in buitenlandsche zaken schijnt men er graag
wat meer bestendigheid te hebben. Lamsdorf heeft het
althans lang uitgehouden Zijn opvolger Izvalsky heet
van eenigszins andere richting in buitenlandsche poiitiek.
Men noemt hem een voorstander van toenadering tusschen
Engeland en Rusland. waartoe men den laatsten tijd,
vooral van Engeland uit, pogingen doet, en waarvoor
men op Frankrijk's tusschenkomst hoopt. Duitschland
ziet dit natuurlijk met leede oogen aan.
Misschien dat Engeland kans ,ziet het Duitsche Rijk
nog een vriend af te troggelen. De i uzie tusschen dat
land en Turkije is bijgelegd en na zoo'n standje wil
de vriendschap wel eens plotseling hoog opschieten.
Tot-nu-toe was de verhouaing anders niet erg innig
tusschen die twee. Engeland bemoeit zich daarvoor te
veel met Macedonie en maakt het daardoor dien armen
sultan, die toeh al zooveei aan zijn hoofd heeft, maar
lastig. Hij zit nu weer voor de moeilijkheid, wie hij
vorst van Samos moet maken. De tegenwoordige vorst
Bithynos zal na de verkiezingen op het eiland wel heen
moeten gaan, en er zijn er zoo velen die zijn baantje
wiilen overnemen.
Gapon is nu toch weikelijk dood. Men heeft zijn
lijk gevonden in een villa, 50 minuten sporens van
Petersburg. En de toestand, waarin men het gevonden
heeft, maakt een vermoording zeker. Bedoetde villa
was op 6 April door een zekeren Poetilin uit Peters
burg voor den zomer gehuurd. Deze kwam met een
ander, dien men voor zijn bediende hield, den lOn oin
den portier last te geven te zorgen, dat het huis den
volgenden dag in orde was. Dien volgenden dag kwam
hij weer met zijn bediende, en beval den portier eenige
inkoopen te doen. Toen deze terugkwam, vond hij de
deur reeds gesloten, maar de beide aangekomen perso
nen waren niet te zien. Daar zich nil dezer dagen de
huurder niet aanmeldde, verzocht de verhuurster het
hoofd der politie, het landhuis te openen. Men vond
alle kamers in orde, maar een privaat op de tweede
verdieping was afgeslsten. Toen men dit geopend had
en een zwarten pelejas in den koek wegnam, zag men
een gekleed lijk van een man in half gebogen honding
en met een strop om den hals, welk lijk men onmid-
delijk als dat van Gapon herkende.
Het hoofd der politie te Petersburg vermoedt, dat
Gapon eerst gedood en als lijk naar Oserki gebracht
is. Men kan wel als zeker aannemeu, dat hij gedood
is op last van de revolutionaire comites, wier held hij
eens was, maar wier haat hij zich door zijn ontwijfel-
baar verraad aan de vrijheidszaak op den hals had
gehaald.
Zaterdag hebben da staatsprocureur en de rechter van
instructie te St. Petersburg in het Credit Lyonnais den
inhoud vastgesteld van de door Gapon daar gedeponeer-
de cassette. Deze bevatte 14.500 roebei aan Russische
staatspapieren en 14.000 francs aan Fransche banknoten.
