A 1 g e a e 9 a
Hieuws- sc. Adverteatieblad
voor
Zeouwsch'VUaadsraa.
No. 4275.
Dinsdag 9 September 1902.
Onderwijzer
42" Jaargang.
FEUILLETON.
0NSCHULDIG VER00RDEELD.
Binnenland.
Inzending van advertentiSn v6or 3 uren op den dag der uitgave.
ZUID-AFRIKA.
Duitschers en Engelschen.
Keizer Wilhelm te Posen.
Martinique.
ABONNEMENT:
Voor
Per drie inaanden binnen Ter Neuzen 1,—. Franco per post
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,821.
Men abonneert zich bjj alle Boekhandelaars, Postdirocteuren en Bneven-
bushouders.
ADYSITKNTISNi
Van 1 tot 4 rebels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf ran driemaal plaatsing derzelfde advertsftii* wordt da priji«
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsroimte berekend.
■lit bind veraahtjnl Wnen.dag
trn VriUacavsnd, «ltge«onderd op Feertdaaen, t»»| tie ■Tirana P. J. VAW
egftcv.v.mwainwvB.
1)1 ad IDE ta Vmr Ieuei>
Burgemeester en Wethouders van
TER NEUZEN, roepen op sollieitanten
uaar de betrekking van
bij het Openbaar Lager Onderwijs in die gemeente,
op eene aanvangsjaarwedde van 500,met
vier vijfjaarlijksche verhoogingen van 50,—.
Het bezit der akte voor de Fransche taal is
vereischte, waarvoor, behoudens hoogere goed-
kenring, 150, per jaar wordt vergoed.
Voor het bezit van andere akten, genoemd
onder m, n, p, r, en ri>«, van art. 2 der wet op
het lager onderwijs wordt, wanneer het geveu van
onderwijs in die vakken verplicht is, voor elk
f 75 vergoeding gegeven.
De tegemoetkoming in de huishnur bedraagt
voor de kom 60 en daarbuiten 50.
De sollicitatiestukken kuanen tot en met 21
September a. s. bij den Burgemeester worden
ingezonden.
Ter Neuzen, den 8 September 1902.
Burgemeester en Wethouders vooruoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
J. L. OOSTERHOFF, Secretaris.
De Boeren-generaals hebben Vrijdag met Cham
berlain, en met Kitchener als toehoorder, een
onderhoud gehad. Wat er behandeld of afgesproken
is, lekte nog niet uitmaar we zullsn er alles
van hooren. Een snelschrijver maakte een woordelijk
verslag van't gesprokene voor de Britsche regeering,
en binnenkort zal dat verslag in een blauwboek
▼erschijnen. We zijn wel benieuwd.
De /Standard" schreef, voordat 't onderhoud
had plaats gehad, dat Chamberlain de generaals
alleen zou aanhooren, en hen te verstaan zou
geven, dat hun opinie niet zal worden geaccepteerd,
noch hun raad zal gevolgd worden, daar zij geen
officieele positie hebben. Ook de //Daily Tel.^
laat zich in dien geest uit, sn de //Daily Mail
zei te hopen, dat Chamberlain de Boeren alleen
in bijzaken, doch niet op hoofdpunten zou toegeven.
Sir J. Gordon Sprigg heeft in de Kaapsche
wetgeveude vergaderiog vier wetsootwerpen iuge-
dieud hetreffende leeuingen voor havenverbetering,
irrigatiewerken en spoorwegen.
Uit Johannesburg wordt gemeld, dat er besloten
is, voor de Kaffers stukwerk in te voeren bij het
eteenboren.
22)
Ga voort, antwoordde zq glimlschend.
Eenige minuten later, wachtte ik hevig
ontroerd op de uitspraak der jury. Ik voelde
mij bedrukt en kon van angstige spanning
nauwelijks ademhalen.
Gjj kent die uitspraak O, dat was een
slag voor mij, een vreeselijke slag, en toen ge in uw
verontwaardiging hebt uitgeroepen ,/Mijnheeren,
ge hebt een onschuldige veroordeeld," heb ik
'took uitgeschreeuwd met alle krachten, met
geheel mijn ziel, op mijn manier altijd.
Op uw manier?
Ja, door de stem van de pers, door geheel
Amerika, door geheel de wereld. Kent ge Engelsch
Ja.
Welnu, lees dan dit. Het is de oopie van
een telegram, gisterenavond ua de rechtazitting
naar Amerika verzonden.
Zij las het volgende in het Engelsch en ver-
taalde het oogenblikkelijk
*Jean Berard, beschuldigd den Russiscben
prins Lavisine vermoord te hebben, stond
heden voor de rechtbank te Parijs terecht.
Veroordeeld tot levenslangen dwangarbeid.
Wijs er met nadruk op dat de Fransche ge-
rechtigbeid hier op een dwaalweg is. Berard
is bepaald onschuldig.
William Hanley Gardiner.
Keizer Wilhelin iaat geen middei onbeproefd
om 't Duitsche volk toch maar weer verzoend,
bij 't Engelsche te brengen. Voor de a. s. groote
Duitsche legermauoeuvres zijn o. in. ter bijwoning
uitgenoodigd (en zij namen de uitnoodigiug aan)
de Engelsche Minister van Oorlog Brodick en lord
Roberts. Deze beiden gaan o. a. vergezeld van gene-
raal-majoorFrencb en generaal-majoor Ian Hamilton.
Roberts en Brodick zijn al via Dover en Ostende
naar Duitschlaud vertrokken.
Voor alles trekt bij Keizer Wilhelins verblijf
te Posen de aandacht, dat de Keizer zoo buiten-
gemeen vriendelijk zijn Russische gasten bejegent.
Om aan de wapenschouwing, op het paradeveld
bij Lawica nog meer luister bij te zetteD, had
de Keizer de twee Russische generaals, die hij
bij zijn bezoek aan Rusland speciaal had leeren
kennen, verzocht over te komen. Aan de parade
namen deze generaals dee!de Keizer en de
Keizerin reden aan 't boofd van den stoet, de
laatste in kurassiersuniform
Na afloop van de parade werden alle aanwezige
Russische efficieren door den gouverneur van
Warscbau voorgesteld san de Keizerin, die zeer
vriendelijk met ieder van ben sprak. Missshien
zou de begroeting anders uitgevallen zijn, indien
de Keizer en de Keizerin geweten hadden dat
enkelen dier Russische officieren zich den vorigen
avond in een Poolscb hotel met de daar aanwezige
Polen verbroederd, en Poolsche liederen gezongen
hadden
Natuurlijk ziet een aantal Duitsche bladen in
de persoonlijke nitingeo van welwillendheid te
Reval en Posen, een diepen politieken zin. Zoo
spreekt het //Berliner Tageblatt" zelfs van een
historisch moment 't Heele bezoek aan Posea
schijnt er dan ook volstrekt niet op gericht, oi
de Polen wat te winnen, en louter en alleen om
voor Rusland strijkaadjes te maken.
Het ongeluk, president Roosevelt
overkomen.
In de //Daily Mail" deelt de secretaris van
Roosevelt, de beer Cortelyou, bijzonderheden mee
over het ongeluk, president Roosevelt Woensdag
op een rijteer overkomen.
De electrische tram, zegt Cortelyou, die't rijtuig
van den president aanreed, schoof tegen het
bijdehandsche paard aan, wierp het tegen het
rijtuig en hief dit tot een helling van 45 graden
op. De schok was vreeselijk. Craig, de dedective
En aan wien hebt ge dat telegram verzonden
vroeg zij op leveudigen toon.
Aan alle groote dagbladen in Amerika, langs
mijn telegraafkabel, want ik heb een kabel, welke
steeds geheel ten mijnen dienste is. Uit mijn eigen
kantoar kan ik mij doen verbinden met de kantoren
in de Vereeuigde StateB. Dat is uiterst gemakkelijk
omdat ik daardoor voortdureud verband hondt met
mijn hoofdredactenrs. Honderdduizend Parijzenaars
lezen in dit oogenblik in hun bladen dat nw
vader schuldig is, maar een millioen Amerikanen
vernemen in hetzelfde oogenblik dat hij onschuldig
is. Dat is toch eeHe kleine genoegdoening, nietwaar.
O, dank u, dank u stamelde zij.
Bedank mij uiet. Het was een genoeg
doening, welke ik mijzelf versohafie. Ik was
gisteravoud woedend, maar de mogelijkheid dat ik
het telegram naar Amerika kon verzenden, heeft
mij een weinig kalmer gestemd.
- Welnu, ik bedank u dan niet, zeide zij
omdat ge 't niet wilt, maar ik reik u de hand
als die eener vriendin.
- Een vriendin Ge hebt gezegd een vriendin
Ik neem het aan, dat is afgesproken.
Hartelijk schudde hij de beide handen, welke
zij hem toegestoken bad. Daarop nam hij wetler
plaats en ging voort
Laat ons thans echter over u spreken. Ik
heb u gezegd, dat ik hier kwam om a aan te
bieden hem te redden. Laat ons het beste middei
zoeken om het doel te bereiken. Mijn tijd, mijn
iuvloed en mijn fortuir, staau geheel ten uvren
dienste.
O, dat is te veel zeide zij, een weinig in
verwarring gebracht, door zooveel vrijgevigheid.
den president, die opgesprongen was, en de
koetsier, werden van den bok geworpen de agent
kwam onder de wielen van het tramrijtuig en
werd verpletterd hij was op slag dood. Gouver
neur Crane en ik omvatten den president. Hij
werd niet uit het rijtuig geworpen, maar zjjn
gelaat kwam met znlk een slag tegen het portier
aan, dat het hevig opzwol. Ik zelf werd aan
mijn neus gekwetst. Crane en Smith, die aan
den anderen kant zaten, bleven geheel ongedeerd.
De reizigers in de tram en de menschen, die in de
andere rijtuigen zaten, snelden toe.
Er verliep een uur voordat wij naar Stockbridge
konden doorrijden. De president hield zich be-
wonderenswaardig kalm, ofschoon de dood van
den beer Craig, op wien hij zeer gesteld was,
hem diep tref. Eerst beatond het plan, niet op
te houden voor Bridgeport, maar na overleg
besloten wij, op de vastgestelde halten uit to
stappen. Zoo hielden wij reeds in Great Barington
stil. Maar de president had vooruit laten seinen,
dat hij verzocht, niet te jnichen, en het volk
hield sich daaraan.
De president vroeg den verschrikten tram-
bestnurder, waarom bij tegen het rijtuig aan-
gereden was.
Denkt u missshien, dat ik het opzsttelijk
deed was de wedervraag.
Ik had toch in elk geval het recht om
over te steken
U had het recht om nit te kijken, antwoordde
de motor-man.
De bestuurder en de eonducteur van de tram
werden in hechtenis genomen en weggebracht,
want de omstanders begonnen een dreigende
hooding tegen hen aan te nemen.
De koetsier van het rijtuig is reeds een paar
uren nadat hij in het hespitaal epgenomen werd,
overleden.
De correspondent van de ^Times" te New-York
merkt nog, naar aanleiding van 't voorgevallene
op, dat de president zijn tegenwoordigbeid van
geest zoo goed behield, dat hij onmiddellijk na het
ongeluk een koerier zoo snel mogelijk naar
Pitts field liet rijden om juiste berichten er over
te seinen. Roosevelt rerdient, zegt de corres
pondent, de dankbaarheid van het publiek, want
een gerucht, dat de president dood of zwaar
gewond was, zou waarschijnlijk noodlottige ge-
volgen gehad hebben.
De Fransche Minister van Kolonien heeft,
zoodra hij van de nieuwe ramp ep Slartinique
Krabt ge achteruit. Zijt ge nu reeds bang
voor een vriend. Daarin hebt ge ongelijk. Ik
ben een door en door eerlijk man, mejuffrouw,
evenals gij een braaf meisje zijt. Geloof in mij
Gij kent mij feeds een weinig, en gisteren heb
ik in n geloofd, terwijl ik n toch in het geheel
niet kende.
Ik ben zeer genegen em u te gelooven,
zeide zij maar ik zou zoo gaarne weten, van waar
die dienstvaardigheid kornt.
Maar waarom Ik stel mij geheel te awen
dienste. De reden, welke mij hiertoe noopt, kan
ik u niet zeggen, omdat ik het zslf niet weet.
Als ge 't goed vindt, laat ons dan aannemen, dat
ik een stommerik, een dwaas, een gek ben. Wat
kan 't u scheelen, als mijn domheid of mijn dwaas-
heid, u uw vader teruggeeft.
Dat is waar, zeide zij glimlachend. Laat
ons te zamen een middei zoeken, hoe wij hem
kunnen redden.
2ij gmgen vlak tegenover elkander zitten, en keken
elkander openhartig in het gelaat, zonder eenige
bijgedachte, als twee menschen, die reeds langen
tijd bevriend zijn. Een soort van ingeving, een
piotseling opgekomen gevoel van overeenstemming
zeide aan Jeanne Berard, dat zij volkomen ver-
trouwen kon stel lea in dien vreemdeling die kaar
zijn diensten kwam aanbieden. En wat den
Amerikaan betreft, deze gevoelde, dat hij na in
haar geloofd te hebben, zonder haar te kennen
thans geheel onderworpen was aan dezen helderen
geest, dit liefhebbende, moedige hart, die vorste-
lijke schoonheid.
Laat ons eens zien, begon bij met al te
erustig, want tot de zonderl-ingheden van zijn
vernomen had, 250,000 gulden ter beschikking
gesteld van dea gouverneur van het eiland.
Wegens het gevaar van een vloedgolf, die de
hoofdstad zelve in gevaar zou kunnen brengen,
heeft de Minister aan den gouverneur epgedragen,
alle maatregelea te nemen om zoo neodig de
stad onmiddellijk te doen ontruimen en de bevolking
over te brengen naar de heuvels, waar levens-
middelen reeds nu bijeengebracht moeten worden.
En dan moeten observatieposten uitgezet worden,
om ep de hoogte te blijven van elke heroering,
die het eiland met een aieuwe uitbarsting bedreigt.
De uegers op 't eiland weigeren, laager te
werken.
H. M. de Koningin heeft bepaald, dat de
tegenwoordige zitting van de Staten-Generaal zal
wordeD gesloten op Zaterdag 13 September 1902,
des namiddags te drie uren, en heeft den Minister
van Binnenlandsche Zaken gemachtigd zich op het
vermelde tijdstip te begeven naar de vergaderiog
der Staten-Generaal, ten eiude in eene vereenigdo
vergadering der beide Kamers, de zitting in Haren
naam te sluiten.
Yoor rekening van de Parijsche //Teosps"
uitgevraagd omtrent de geruchten over een buiten-
landsch bondgenootschap van Nederland, heeft de
heer A. F. de Savorain Lohman verklaard, die
praatjes voor volkomen ongegrond te houden o. a.
omdat de Kamer er dan tech wel iets van zou
dienca te weten.
Daarua zei hij
Ik ben tegen elk staatknndig verbond van mija
land met een of meer andere mogendhedea,
omdat het onvermijdelijk zou uitloopen op de
vernietiging van ons volksbestaanKleine
landen als Nederland moeten maar een lijdelijke
rol blijven spelen, om zoo te zeggen fatalistisch
zijn. Dat is wel uiet aangenaam om te erksnnoa,
maar het is de waarheid.
Er is geen volk ter wereld zei hij verder
waar wij Hollanders meer opreehte vriendachap,
meer achting, meer bewondering voor gevoeldea
dan Eugeland. Maar al die gevaelens zijn ver-
dwenen, en er is bijna haat voor in de plaats
gekomen. De EBgelschen hebben, om die ver-
wijdering te verklareB, van naijver gesprokoa.
Volstrekt nietWat ons in den Boerenoorlog
getroffen heeft, is het onrechtvaardige van die*
•erlog, lang vooruit beraamd, voorbereid, uitgelokt,
tegen mannen van onzen eigen stam, van onz#
taal en onze godsdienst. Ziedaar, waarom
onze sympathie voor Engeland geheel vor-
dwenen is. Zoozeer nitgeroeid, dat, toen na
het slniten van denvrede het Engelsche EvtBgelische
Verbond, dat nooit tegen den oorlog geprotesteerd
had, de betrekkingen in ons land weer wilde
karakter behoordi dat hij op bijna vroolijken
toon sprak over de treurigste zaken. Laat ons
eens zien. Uw vader is dus veroordeeld, dat is
goed, neen ik vergis me, dat is allerberoerdst.
Maar er bastaat bij u te lande geloof ik een
spreekwoord dat luidter is geen put zoo diep
of hij kan gedempt worden. Welnu wij zullen
den put thans dempen, door in casatie te gaan.
Hebt ge daar reeds aangedaoht
Ja, of liever, mijn advocaat heeft er aan
gedacht. Maar toen ik er op aandroug, om de
voile waarheid te vernemen, heeft bij moeten
erkennen dat hij vreesde, dat deze kans voor ons
niet bestond. Naar het schijnt, zag hij geen
enkele ernstige reden om een herziening van het
vonnis aan te vragen.
Dan zal ik wel een reden zoeken en er wel
een vinden ook. Ik heb uw wetboek van straf-
vordering bestudeerd, op mijn stoomjacht terwijl
ik de reis maakte van Amerika naar Frankrijk.
Ik zal u dat jacht bij gelegenheid eens laten
zien. Het is een prachtstuk, grooter dan een
gewoon oorlogschip. Ik ben er reeds twee-en-
zestig maal den Atlantischen Oceaan mede over-
gestoken. Dat is een heel aardig, klein reisje.
We zullen dat tochtje eens maken met uw vader
als hij weder op vrije voeteu is.
(Wordt vervolgd),
