A1 g o m e e a
Nieuws- en Advertentiebhd
2eeuwsch*7Uanderen,
sa a a3 a a aa
7 0 0 r
No. 4110.
Dinsdag 13 Augustus 1901
41 e Jaarsrang;.
England en de Z.-A. Republiek.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82$.
Men abonneert zich bjj alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENT l£N:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0,10.
Bij directe opgaaf ran driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsrnimte berekend.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
»H felad Temkynt Maandag-. Woenrfag- en Vrijilagavond, ■Hgezon.lera op Feeildagen, bij de Firms J. ¥iW BB HfDII «e Te» Me««en.
Een ketting, waaraan geen sehakeltje oulbieekt.
Maar de ketting deugt niet.
Engeland, 't evenveel „geklopte" als verachte
Engeland, had zich eerst tot de groote mogend-
beden gewend. Die moesten toch als je blieft
mee helpen verklaren, dat de Z.-A. Republieken
't recht van oorlogvoeren verbeurd hadden, nu ze
over geen georganiseerd leger meer beschikken
(sic). Evenwelde mogendheden wilden
daar niet aan. Ze zagen veel te graag, dat Enge
land zich flink afmat, al moet dat dan ook
met 't vermoorden van duizenden menschen ge-
paard gaan.
Toen zocht 't Britsche Rijk, dat zijn algeheele
nederlaag voelt naderen, naar een ander middel.
En de gewillige Stanley, van 't Lagerhuis, ver-
klaarde daar jl. Dinsdag, dat de regeering aan
Kitchener had geseind, dat de uitvoering van
Kritzinger's dreigement het doodschieten van
kaffers in Engelschen dienst, die in handen van
de Boeren vallen in strijd zou zijn met de
gebruiken van beschaafde oorlogvoering, en dat
„dus" alle personen, die last gaven tot dergelijke
daden of ze uitvoerden, als ze gevangen genomen
werden, onmiddellijk voor den krijgsraad gedag-
vaard en, indien zij schuldig bevonden zouden
worden, ter dood gebracht moesten worden.
En daarmee was 't Kitchener gegund, aan die
carte blanche een proclamatie vast te knoopen,
die de wereld heefd verbaasd en door haar weer-
galooze onmenscheiijkheid, en door haar verstom-
mende onbeschaamdheid, en door haar onzaggelijke
domheid.
Vrijdag is een parlementair stuk openbaar ge-
maakt, hetwelk den tektst geeft van een procla
matie, welke Kitchener 7 Augustus heeft uitge-
vaardigd krachtens de bevelen van Z. M.'s regeering
in overleg met de regeeringen van de Kaapkolonie
en Natal. De proclamatie zegt, dat alle comman-
danten en veldcornetten, aanvoerders van gewapende
benden, en burgers van de vroegere republieken,
die zich nog verzetten tegen Z. M.'s strijdmachten
hetzij in de Oranjerivierkolonie, Transvaal of in
eenig ander deel van Z. M.'s Zuid-Afrikaansch
gebied, en tevens alle leden van de regeeringen
van den vroegeren Oranje-Vrijstaat en Transvaal,
voor altijd uit Zuid-Afrika zullen worden verbaunen,
tenzij zij zich voor den 15den September a. s.
overgeven. De kosten van onderhoud van de
huisgezinnen der nog te velde staande burgers,
die zich niet voor 15 Sept a. s. hebben overgegeven,
FKUILLETON
In een van die schaduwrijke kloven, waar
oude boomen en frissche waterstroomen te vinden
zijn, giug zij zittenzij schikte haar vftorraad van
bloemen en planten tot een fraaien ruiker en
dacht daarbij aan den tijd, toen hij naast haar zat
en haar het groen en de bloemen aanreikte. Zij
zag zijn lief, bleek gelaat weer voor zich, zoo
edel en zoo vol uitdrukking, al ontbrak hem het
licht der oogen.
En nu kreeg de treurigheid in haar gemoed
toch weer de overhand.
Neen, het zou haar toch niet mogehjk zijn,
weken lang dezelfde Jucht met hem in te ademen,
weken lang in angst te verkeeren, omdat zij ge
heel onverwachts tegenover hem zou kunnen staan
zij moest weg van hier, zij moest terugkeeren
tot haar werkzaam, streng geregeld leven.
De zachte lucht hier, het ruischen van het
snelstroomende water, het geritsel der bladeren,
het geluid der vogels,dat alles klonk haar iu
de ooren als een groet van hem, die misschien
haar naam nauwelijks meer wist.
Hoe dwaas was zij toch Voort naar huis,
naar haar zuster 1 Zoo alleen te zijn in dichterlijke
omgeving was niet goed voor haar
Zij raapte hare bloemen op, nam parasol en
handschoenen daar hoorde zij voetstappen achter
zich. Zij wendde het hoofd om, daar zag zij een
man, wiens oogen stralend van vreugde op haar
gericht waren. Zij duizelde in haar ooren
zullen worden verhaald op zoodanige burgers,
en de roerende en onroerende goederen van
dezea iu de twee kolonien zullen uaarmede belast
worden.
Als redenen voor het uitvaardigen van deze
proclamatie wordt aangegeven
1°. Het Engelsche leger is en was reeds ge-
ruimen tijd in 't volkomen bezit van de verblijf-
plaatsen der regeeringen in de vroegere republieken,
en tevens van alle voorname plaatsen aan de
geheele spoorlijn.
2°. Het meerendeel der burgers van de beide
republieken, tot een getal van 35,000, met uit-
zondering van hen, die in den strijd vielen, zijn
zijn of gevangen genomen of hebben zich onder-
worpen en leven thans vreedzaam in steden of
kampen, onder toezicht der Engelsche soldaten.
3°. De burgers, die nog onder de wapenen
zijn, zijn niet alleen klein in aantal, maar verloren
bijna al hun kanonnen en munitie, terwijl zij geen
geregelde militaire organisatie meer uitmaken en
niet in staat zijn, een georganiseerden tegenstand
te bieden.
4°. De burgers, hoewel niet in staat op regel-
matige wijze oorlog te voeren, gaan voort, op
zichzelf staande aanvallen te doen of kleine posten
of troepenafdeelingen aan te vallen. Zij plunderen
en verwoesten de eigendommen, beschadigen spoor-
en telegraafnet in Oranje-Vrijstaat en Transvaal
en andere deelen van Britsch Zuid-Afrika.
5°. Het land wordt aldus in beroering ge-
houden, waardoor de hervatting van landbouw en
Dijverheid verhinderd wordt.
6". Het gouvernement heeft besloten, een einde
aan het noodelooze bloedvergieten te maken,
waardoor een zeer groot gedeelte der inwoners
worden geschaad, die verlangen in vrede te leven
en in hun onderhoud te voorzien.
7°. Het is daarom juist tegen hen, die nog weer-
stand bieden, en voornamelijk tegen die personen,
welke een soort gezag uitoefenen, en die verant-
woordelijk zijn voor den voortduur van den tegen-
woordigen staat van wetteloosheid en hun mede-
burgers tot den hooploozen wederstand aanzetten
tegen het Engelsche gouvernement.
Afgrijselijk, onmenschelijk mag 't heeten, te
bepalen „De vrouwen en kinderen van hen, die
blijven vechten, zullen op hun eigen kosten
onderhouden worden." Hoe nu de vrouwen en
kinderen van hen die vechten blijven, maar geen
geld of goederen bezitten En zal men er aan
een baar goederen laten
Europa heeft dat laatste niet te gelooven.
klonk een gedruisch, veel sterker dan van het
water, dat ginds in de diepte stortte.
Zij drukte de hand tegen haar snel kloppend hart,
maar het hielp niets. Haar knieen beefden, zij
moest het hoofd tegen een boom laten leunen om
niet te vallen. En zoo zag zij hem nader komen.
En Manfred Reichenau
Met onuitsprekelijke vreugde had hij opgemerkt,
dat haar gewone kalmte haar in deB steek liet
maar met moeilijk bedwongen ongeduld wachtte
hij, totdat zij wat van de ontroering zou bekomen
zij".
En toen terwijl zijn blik rustte in haar
oogen, die hem angstig met maagdelijken schroom
aanstaarden, toen sprak hij
„Ik hoorde reeds van dr. Ebhardt, dat ik
het groote geluk zou hebben u hier aan te treffen,
mejuffrouw. Het -lag in mijn voornemen bij de
dames hedenmiddag mijne opwachting te maken
Maar het verheugt mij bijzonder, dat wij elkaar
reeds vroeger mogen wederzien."
Hij bleef een oogenblik steken. Het is zoo moeilijk
de gebruikelijke complimentjes uit te spreken,
als ons het hart onstuimig klopt, als vreugde
hoop en twijfel ons gemoed in beroering brengen.
Toen hij het meisje voor zich zag, dat den
gauschen nacht, den geheelen ochtend zijn ge-
dachteu had vervuld, had hij haar liefst dadelijk
iu zijn armen gesloten en gesmeekt»Schenk
mij vergiffenis, Davida, en heb mij weder lief!
Davida was weer eenigzins bekomen. Doch
zijn laatste woorden wekten opnieuw de herinnering
aan het verleden in haar op, zij geraakte daardoor
weer van haar stuk, en wat zij sprak van een
gelukkigen terugkeer in het vaderland en van het
Die ongelukkige strijders voor hun vrijheid, ze
staan nu voor de keusde wapens neerleggen
of anders hun vrouwen en kinderen laten dood-
hongeren.
Zal Europa, zal Amerika nu wat voor de ramp-
zaligen doen De volkeren spreken hun afgrijzen
uitde bladen, tot de meest gematigde toe,
spreken bij zulke maatregelen van ,,'t volkenrecht
in 't gezicht slaan."
Moet 't nu alleen blijven bij dat /in't gezicht
slaan
Voor de Boeren kunnen de nieuw in te voeren
maatregelen nauwelijks nieuwtjes zijn. Hun
vrouwen en kinderen werden toch al niet ontzien.
Nu zal 't alleen wat openlijker geschieden. Hun
wraak-plannen zullen niet uitblijven. Daar kan
nauwelijks twijfel aan bestaan.
Zij zullen nog meer in die proclamatie lezen
hoe aartsdom wanhopig Engeland zich weert.
Want 't kan hen maar niet onder den duim
krijgen. De Boeren zullen met voldoening zien,
hoe onoverwinbaar zij als vijanden in 't veld
worden geschat. Hun moed zal door zulk een
doorzichtige proclamatie slechts aanwakkeren. Zij
zullen voelen, dat Engeland hier 't eind van zijn
weerstandsvermogen nabij is. De redenen, die
Kitchener aanleiding tot zijn proclamatie gaven,
zeggen genoeg. Hoe inspireerend moeten zij op
de strijders zelven werken
De Engelsche bladen zijn bijzonder ingenomen
met de proclamatie, die zij een gerechtvaardigden
en verstandigen stap noemen.
Ze meenen, dat de Boeren verrast zullen zijn
door de zachtheid en getroffen door de strengheid
van den maatregel en verwachten de toepassing
van strenger maatregelen, wanneer deze geen doel
mocht treffen.
De //Morning Post" dringt b.v. aan op strenger
maatregelen tegen de rebellen, ook na 15 September.
De //Chronicle" en andere bladen hopen, dat
er geen verslapping zal komen in de krachtige
vervolging der, Boerenbenden, terwijl men
wacht op het verstrijken van den gestelden termijn.
En de //Times" acht het waarschijnlijk, dat de
Boeren zullen begrijpeu, dat de proclamatie slechts
de eerste draai is aan de schroef, die veel sterker
druk kan uitoefenen. Deze maatregelen zijn zacht,
maar wanneer zij geen doel treffen, dan recht-
vaardigen de overwegingen strenge maatregelen.
Hoe weinig de Engelschen baas zijn, zelfs vlak
bij hun hun groote steden, kan blijken, nu uit
Johannesburg wordt geseind, dat de Boeren voort-
durend de verschillende politieposten daar aan-
welbevinden van barones Lota kwam er tamelijk
verward uit.
Manfred bemerkte daarvan echter niet veel, hij
hoorde niets dan den welluidenden klank van die
stem, welke hij in zoo langen tijd niet meer had
vernomen, en vermeidde zich in den glans van
die vochtig schitterende oogen, die geheel iets
anders verrieden dan wat de mond uitsprak.
,/Welk een schoonen ruiker hebt ge daar weer
bijeengeschiktzeide hij en boog zich neer tot de
bloemen in haar rechterhand. Dus zijt ge trouw
gebleven aan uw oude vrienden Het is mij ook
zoo gegaan Waar ik mij bevond, aan het strand
der zee of in de heete woestijn, telkens wanneer
ik bloemengeur inademde, moest ik denken aan
de kransen, die wij samen gevlochten hebben, en
aan de bloemen, die ik u aanreikte dat was
de eenige dienst, dien ik u toen bewijzen kon
Deze veldbloemen zijn niet zoo mooi als die door
u werden gekweekt, maar zij hebben toch ook
haar schoon. Deze fijn gevormde varens, die
bonte halmen, die blauwe klokjes, die fraaie
klaproos ,/Zooals op het veld de halmen, zoo
groeien en golven onze gedachten maar
de teedere gedachten der liefde zijn roode en blauwe
bloemen daar tusschen in Van u heb ik
dat dichterlijke woord het eerst gehoord.
Weet ge nog wel, hoe ge mij altijd moest
onderrichten hoe ik vergeten had, dat vergeet-
mij-niet myosotis heet, en dat door Lodewijk IX
van Frankrijk de anjelier bekend werd en onder
de cultuurplanten werd opgenomen
Terwijl zijn smeekende blikken trachtten de hare
te ontmoeten, was hij zoo dicht bij Davida ge-
komen, dat deze verschrikt steeds verder achter-
vallen, //maar onveranderlijk met zoo goed als
geen verlies aan Engelschen kant worden afge-
slagen." Zij geheel zonder verliezeu.
En de gezinnen, die uit Waterkloof worden
weggevoerd, zeggen 't prettig te vinden, die plaats
te verlaten, daar hun positie er ondragelijk was.
Zoolang de Engelsche kolonnes weg waren, teerden
de Boeren gedurig op hen
Uit Heilbron wordt gemeld, dat de Boeren
blijkbaar voorraden koloniale waren door Basoeto-
land krijgen. In buitgemaakte wagens werden
blikken koffie, bloem enz. gevonden.
Te Heilbron is een groot concentratiekamp en
een kaffer-locatie opgericht.
Kolonel Jenner bereikte die plaats met 37
gevangenen en 3000 stuks vee.
Sir Godfrey Logden bereikte in den namiddag
van Dinsdag Johannesburg.
Maandag geraakte de kolonne Spens slaags in de
richting van Frankfort.
Het district Cradock tracht men nu van Boeren
te zuiveren.
Bij Zuurfontein is men slaags geraakt. Het
gevecht duurde tot zonsondergang, toen de vijand
z/in wanorde" terugtrok.
En bij Sterkstroom in de Kaapkolonie, werden
de Engelschen, volgens hun zeggen, ,/erg in het
nauw gebracht", maar behielden hun stelling,
totdat zij versterking kregen, waarna zij de Boeren
//op de vlucht joegen".
Kitchener seint uit Pretoria van Vrijdag. Het
blokhuis bij Brandfort werd in den nacht van
Donderdag overrompeld en de bemanning na
hevig gevecht door de Boeren gevangen genomen
1 man werd gedood, 3 gewond. Generaal Elioff
zond weer 70 gevangen en veel levensvoorraad
en wagens op. Verdere bijzonderheden ontbreken.
TER NEUZEN, 12 Augustus 1901.
Heden is alhier door de marechaussee in ver-
eeniging met de rijkspolitie te Sluiskil aange-
houden zekere P. J., blikslager, vroeger wonende
te Oude Tonge, verdacht van verschillende dief-
stallen gepleegd te hebben van koperen ketels en
meer andere voorwerpen op het eiland Flakkee.
Naar wij vernemen heeft J. bekend de diefstallen
gepleegd te hebben en zal hij morgen ter be-
schikking van de Justitie te Middelburg worden
gesteld.
Men schrijft uit IJzendijke aan de M. Ct.
In de jongste raadszitting was aan de orde
uitweek, totdat zij eindelijk in het natte mos
uitgleed.
Snel stak Manfred den arm uit om haar te
steunen, doch zij weerde hem af.
z/Mag ik dat niet meer, Davida vroeg hij
deemoedig. //Is voor mij alle kans op vergiffenis
verloren
O, goede God," bad het heangstige meisje.
Gij hebt mij altijd zoo trouw beschut en gesterkt
in den strijd tegen mijn eigen hart... help mij
in deze moeilijke ure, opdat mijn oogen en lippen
niet verraden, wat er omgaat in mijn dwaas hart
Davida's vertreuwen op Gods hulp was immers
zoo vast, dat haar gebed alleen haar reeds kracht
schonk. En zoo richtte zij ook nu moedig haar
ernstigen blik op Manfred's gelaat en autwoordde
toen
z/Ik weet niet, mijnheer de graaf, waar voor ik
u vergiffenis zou moeten schenken j ik
Hij liet haar niet uitspreken.
//O, spreek zoo niet, Davida Verban toch de
herrinneringen aan die laatste smartelijke uren
uit uw geheugen, en denk alleen aan den gelukkigen
tijd, toen ik u mocht liefhebben, en de toe-
komst mij zooveel geluk voorspelde
//Mijnheer de graaf," stamelde Davida, terwijl
zij niet weinig kleurde «/ik versta niet ik
begrijp niet
z/Toen hebt ge gezegd, Davida maar als ik
het herhalen moet, geef mij dan ten minste de
hand, wilt ge
Eindelijk gaf zij toe reikte hem haar hand.
Hij greep die kleine, bevende rechterhand
hoe zacht en wit was ze geworden met zijn beide
warme, fluweelige handen zoo vast, dat aan los-
SEWISCHE (MRAIT.
