MieuwS'
A lgemees
ea Advertenfciebiad
voor
Zeeuwsch- Via an der en.
No. 3806.
Dinsdag 22 Augustus 1899.
39e Jaargang.
abonnement
Buitenland.
Voorwaardelijk Ontslagen.
Binnenland.
van
advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
Inzending
FETJILLETON
IEIZENSCHE COIIMIT.
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1Franco per post
Nederland 1,10. Voor Beigie 1,40. Voor Amenka 1,321.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Bneven-
bushouders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer /0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prija
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Hit bind verncllijnt jlaaDitac-, Woenmlag
hiJ P' te YeF
Picquart is Vrijdag, even krachtig, even over-
tuigend, even beslist in zijn betoog van vijf uren
geweest ter ontwarring van de Dreyfus-zaak, ter
ontsteking van licht en waarheid, ter bestrijding
van sainenzweringen en knoeierijen, als den vorigen
dag, toen hij met Bertulus de rij openden van de
getuigen a decharage of juister van de niet bij de
handhaving van het vonnis van 1894 direct of
indirect gei'nteresseerden
De correspondent van de Temps te Rennes
verklaart dat het getuigenis van Picquart een zeer
goeden indruk heeft gemaakt. De generaals en
in het bijzonder generaal Mercier, schenen in deze
verklaring levendig belang te stellen.
Dreyfus gevraagd door den voorzitter, had .1 ic-
quarts verklaring niet aan te vullen. Demange
bepaalde zich tot het stellen van de vraag of er
op het geographische bureau ook burgers ter
drukkerij werkzaam zijn. Picquart beactwoordde
deze vraag bevestigend.
Daarna hadden confrontation plaats van Picquart
met Roget en met Mercier.
De confrontatie van Picquart met generaal
Roget was wegens de snelle samenspraak uiterst
moeielijk te volgen. Roget stelde den kolonel een
reeks vragen.
O. a. vraagt hij hem of hij sommige sfappen
ontkent, daar hij beweert dat hij op het oogen-
blik dat de zaak voorviel niet te Parijs was
Picquart antwoordt dat hij niet heeft gezegd
dat hij den ganschen tijd buiten Parijs was, maar
een deel van den tijd.
Op een opmerking van den president erkent
Picquart dat hij eenige brieven heeft geschreven
over de zaak-Quenelle. Hij verzoekt deze brieven
te mogen zien, „want er zijn zooveel valsche
stukken in deze zaak."
De president dringt er op aan te weten of
Picquart den geheimen agent naar Zwitserland
heeft gezonden.
Picquart antwoordt dat hij hem heeft terug-
gezonden naar zijn plaats van herkomst, opdat
hij niet herkend zou worden.
Roget vestigt nogmaals de aandacht op het feit
der stukken die in de zaak-Quenelle zijn mede-
gedeeld aan de rechters van Belfort.
Na Alison's veroordeeling tot zeven jaar tucht-
huisstiaf verdween Darvell, waarschijnlijk naar het
buitenland Toen hij weer te Louden kwam, zag
men hem als van ouds op de renbaan en in de
clubs, en er werd verondersteld, dat hij werkte
voor een geldleener, die speculeerde op jongelui,
die nu platzak waren, maar foituin te wachten
hadden.
Vervolgens trouwde Jack en hij vestigde zich.
Zijn vrouw was een weduwe, en haar geschiedenis
was als volgt
In sportkringen verscheen een nieuw licht in
de persoon van een rijk jongmensch, George
Mallandaine. Dit ventje was nauwelijks ontsnapt
aan zijne voogden, of hij kocht renpaarden, wedde
tot ouzinnige bedragen, werd verliefd op en trouwde
met een aardige cafe-chautant-zangeres, bekend
als Molly Joyce.
Niemaud kon iets ten nadeele van Molly zeggen.
Zij was een echte „bohemienne," levendig en
geestig, en trok spoedig de aandacht. Haar vader
was in zijn goede dagen heereknecht geweest en
later tafeldienaar, wat hij ook moest laten varen,
wegens de rheumatieksedert leefde hij van 't
kleine salaris, dat zijn dochter verdiende als koriste
bij een reizenden troep.
Molly ging later in een cafe-chantant en had
succes, zoodat ze voor Ijiaar vader, een weduwnaar,
een gezellig tehuis kon inrichten in Camden-
Town. Ieder hield van Molly, en als ze Zondags
een landauer huurde, om met den ouden Tom
Joyce naar Richmond of Hampton-Court te rijden,
werden er heel wat hoeden afgenomen voor de
^ster", die van haar vader hield en zich er vol-
Als de president op een antwoord aandringt,
zegt Picquart dat de stukken zijn toegezonden
aan het parket te Belfort.
Mr. Demange doet opmerken dat de rechtbank
te Belfort den" agent Quenelld heeft veroordeeld.
Generaal Roget verklaart op geringschattenden
toon dat hij alles ontkent wat Picquart over de
mededeeling aan de Gaulois heeft gezegd. Hij
heeft nooit eenige mededeeling aan de pers gedaan.
Yerder werd tusschen Picquart en Roget nog
heftig van gedachten gewisseld omtrent andere
punten van ondergeschikt belang.
Vervolgens werd Picquart met generaal Mercier
geconfronteerd. Eerstgenoemde handhaaft tegen-
over de ontkenning van Mercier, dat deze hem
bevel gaf een verzegelden omslag aan kolonel
Maurel, voorzitter van den krijgsraad van 1894,
ter hand te stellen.
Mercier spreekt Picquart verder tegen op diens
verzekering, dat generaal Gonse in den middag
van 6 Januari 1895 voor het uitbreken van een
oorlog met Duitschland vreesde.
Picquart handhaaft alles wat hij heeft gezegd
hij verzekert dat Gonse ontsteld was, omdat hij
het telegram van graaf Miinster kende.
Mercier verzekert nogmaals dat het borderel
langs den gewonen weg is ontvangen en spreekt
nog over eenige andere punten. Picquart handhaaft
echter alles wat hij gezegd heeft.
Mr. Demange vestigt nog eens de aandacht op
de verdwijning van de commentaar op het borderel,
die volgens zeggen van Mercier voor hem persoonlijk
zou zijn gemaakt.
Daarop werd de zitting te 11 u. 40 min.
opgeheveu.
Bij het uitgaan hadden geen incidenten plaats.
Het verwerpen bij tweede lezing met 21 2 tegen
209 en met 228 tegen 126 stemmen van het
Dortmund-Rijnkanaal en van het Mittellandkanaal
wekt groote ontstemming in de liberate pers van
Duitschland. Vooral verbaasd is men dat het
Dortmund-Rijnkanaal gevallen is. ,/Dat het
Mittellandkanaal bij de tweede lezing geen meer-
derheid zou vinden, daarover was men het vrij
eens," zegt de Yossische Zeitung. ,/Maar aan de
goedkeuring van het Dortmund-Rijnkanaal werd
door niemand getwijfeld, ook niet door de conser-
vatieve bladen."
strekt niet voor schaamde, dat hij een gewoon
bediende was geweest.
Toen de jonge Mallandaine op haar verliefd
werd en haar tehuis weuschte op te zoeken, gaf
ze hem gauw te verstaan, dat ze op het tooneel
wel allerlei grapjes maakte, maar buiten het theater
een jonge-dame was, die respect verlangde en
verdiendezoodra hij te kennen gaf, dat hij met
haar wou trouwen, werd hij voorgesteld aan papa
die met zijn pijnlijk been op de sofa lag in de
kleine ontvangkamer, met een pijp in den mond
en een glas grog voor zich, dat zoo goed was
voor zijn kwaal en aanbevolen door //de faculteit",
naar hij beweerde.
De jongeling stoorde zich weinig aan papa, maar
werd steeds verliefder op de dochter, en op een
goeden Zaterdag-avond, toen hij met vader en
dochter een eenvoudig souper genoot, door Molly
eigenhandig bereid, deed hij aauzoek en werd niet
afgewezen.
Het huwehjk had niet in stilte plaats. 't Volkje
van Molly's gilde verscheen in groote getale;
papa Joyce droeg een enorme bloem in zijn knoops-
gat en een ontzettende das. Bij een plechtig
dejeuner in Charing-Cross-hotel, voor het vertrek
van de jongelui naar Parijs, was meneer Joyce in
zijn voile kracht. Hij hield een mooien speech,
die zelfs een komiek tot tranen toe bewoog, en
lioewel hij zijn schoonzoon //meneer" noemde en
de hand gaf aan twee der kellners, in wie hij
oud-collegas ontdekte, verklaarde iedereen, dat Tom
Joyce zich kranig had gehouden.
Molly verliet het tooneel, maar de jonge echt-
genoot verliet de renbaan en zijne vroegere makker,
niet. Het vrouwtje kreeg ruimschoots gelegenheid
om te ontdekken, dat niet alles g#ud is, wat er
blinkt, en dat haar echtgenoot in huiselijke zaken
niet veel waard was. Maar Molly was praktisch,
zij zorgde voor zichzelve, en toen haar man stierf,
een paar jaar na hun huwelijk, had zij een aardig
En toch is de verwerping geschied.
Overeenkomstig de tegenwoordige maatregelen
zal de strijdmacht, die in geval van vijandelijk-
heden door Engeland in Zuid-Afrika zal worden
gebruikt, bestaan uit 21 bataljons infanterie, 6
regimenten cavalerie, 4 batterijen bereden, 11
batterijen veldartillerie en 3 eompagnieen genie,
in het geheel 32000 man sterk.
Met betrekking tot de groote vertraging in het
zenden van het antwoord der Transvaalsche Re-
geering op Engeland's voorstel van een gemengde
commissie van onderzoek, gelooft men te Kaapstad
dat onlangs mondelinge gedachtenwisselingen hebhen
plaats gehad. Het uitstel behoeft niet noodzakelijk
als een oDgunstig teeken te worden opgevat, maar
er is tot dusver geen tastbaar resultaat bereikt.
De Transvaalsche Regeering stelt krachtige po-
gingen in het werk om de plaatselijke overheden
te Lorenzo Marquez over te halen de aangehouden
ammunutie door te laten. President Kruger
seinde persoonlijk een desbetreffend verzoek, er
op wijzende dat de Republiek niet in oorlog is
met Engeland.
De Daily Mail verzekert, dat Koningin Victoria
binnenkort een schrijven zal ontvangen van generaal
Joubert, waarin deze uiteenzet hoe de Boeren reeds
een eeuw lang door de Engelschen zijn onderdrukt,
er aan herinnert, hoe verscheiden Boeren om
het leven zijn gekomen bij den inval Jameson.
Hij beklaagde er zich over, dat Chamberlain alles
doet om de Zuid-Afrikaansche Republiek te
ru'ineeren en verklaart dat de fameuse petitie der
Uitlanders, welke hoofdzakelijk uitging van Rhodes,
Chamberlain en Jameson, niets anders is dan een
groote vervalsching.
Generaal Joubert eindigt dan met de verklaring,
dat hij niet kan gelooven, dat met goedkeuring
van Hare Majesteit de zwakkeren in Haar naam
worden onderdrukt.
Naar men ous meldt is het aantal handteeke-
ningen op het Transvaal-adres, gericht aan het
Engelsche volk 140,147.
De kerkeraad der Geref. kerk te Goes heeft
aan den Minister van financien een schrijven ge-
duitje gespaard en mooie juweelen op den koop toe.
Doch het testament was een leelijke verrassing.
Er waren geen huwelijksvoorwaarden gemaakt
de oude Tom Joyce had geen verstand van zulke
dingen, en Molly had er nooit van gehoord.
't Bleek, dat Mallandaine geleefd had van zijn
kapitaal en dat er voor de weduwe niets overschoot
dan de rente van 20,000 pond. De notaris, die
het testament had gemaakt, had dit zoo geschikt
in haar eigen belang, opdat zij het kapitaal niet
kon opmaken.
Toen twee jaar later Molly doodelijk verliefd
werd op den knappen Jack Darvell, was zij weer
aan 't tooneel en verdiende knap geldmaar nu
ze voor de tweede maal in 't huwelijk trad, dacht
zij er niet aan, //bij 't vak" te blijven Hetjong-
getrouwde paar betrok dus een aardig huis, dat
ze meubileerde van 't gereede geld, dat onder hun
bereik was. Doch Molly's bescheiden rente was
in de verste verte niet voldoende om op een
goeden voet te leven, en Jack, die tot dusver
nooits iets had uitgevoerd, begreep, dat hij zelf
moest gaan ,/financieren", wilde het goed blijven
gaan.
Hij pruttelde niet, omdat zijn vrouw haar sa
laris liet glippen, en hij raakte zelfs niet uit zijn
humeur, toen hij ontdekte, dat Tom Joyce de ex-
kellner, zijn huisgenoot zou zijn.
Mallandaine was soms zeer ruw geweest en had
den ouden man en Molly boos gemaakt met spot
tende aanmerkingen op zijn eigenaardige manieren
en spreekwijze, doch Jack Darvell nam het zoo
nauw niet. Hij liet den ouden heer zijn lange
pijp rooken en gaan en staan waar hij wilde, onder
voorwaarde, dat hij in zijn eigen kamer bleef, als
schoonzoon ,vfijne lui" te dineeren had.
Joyce was echter, ondanks zijn rheumatiek, zeer
bewegelijk, en als er gasten waren, kon hij niet
laten, naar de keuken te gaan en een oog in't
zeil te houden.
richt, waarin de welwillende medewerking van
Z. Exc. wordt verzocht tot bevordering van de
Zondagsrust te Hansweerd.
De kerkeraad heeft daarin de aandacht van den
Minister gevestigd op de volgende feiten a. dat
de ambtenaren aldaar (Hansweerd) die leden zijn
van de Geref. kerk te Kruiningen, verhinderd
worden getrouw de godsdienstoefeningen bij te
wonen b. dat het kantoor der directe belastingen
te Hansweerd des Zondags den geheelen dag is
geopend, ook ter betaling van de belasting op
het bedrijfc. dat het uur, waarop den ambtenaren
bij de recherche te water des Zondags de bevelen
worden medegedeeld, juist samenvalt met den
aanvang der openbare godsdienstoefening.
Met het oog hierop verzoekt de kerkeraad den
Minister beleefd doch dringend het daarheen te
willen leiden, dat de ambtenaren van zijn depar-
tement in de gelegenheid worden gesteld de open-
bare godsdienstoefeningen getrouwer bij te wonen.
Het N. v. d. D. ontving het volgende
telegram uit Batavia
Een patrouille uit Padang Tidji doodde Hadji
Oemar en zijn schoonzoon.
Veel geweren en am muni tie werden in beslag
genomen.
Het hier bedoelde hoofd behoorde tot de partij
van Panglima Polim en den pretendent Sultan.
Hij was een der leiders van het verzet dat alleen
kan onderdrukt worden door voortdurende waak-
zaamheid en snel optreden.
De VII Moekims Pedir, waar het bovenstaande
gebeurde, zullen door de voleindiging van de tram-
baan (SegliPadang Tidji) spoedig geheel gepaci-
llceerd zijn, evengoed als de XII Moekims.
Omtrent de hoedanigheid der paarden, welke
in Friesland bij de zomer-keuringen voor opneming
in de registers van het Paardenstamboek zijn
aangebodeu en waarvan niet meer dan 41 pet.
zijn goedgekeurd zegt de keuringscommissie o. a.
In het algemeen kan de commissie niet roemen
over de kwaliteit der aangeboden fokdieren. Er
werden paarden voorgebracht, die misschien het
oude idee volgende, voldoende waren doch voor
paarden, die aan het stamboek moeten voldoen,
kunnen hoogere eischen gesteld worden. Meer-
rnalen was de indruk alsof paarden, waarvoor de
Molly vond het prettig, dat Jack zoo goed voor
haar vader wasze wist niet te veel van zijn
verleden en gevoelde zich gelukkig. Ze wist, dat
hij veel in de renbaan verkee-d had en dikwijls
z/hard" geweest was. Doch Molly vond, dat dit
den beste wel kon overkomenaan het tooneel
was 't voor de meesten de normale toestand.
En nu was Jack Darvell begonuen te ,/finan-
cieren". Hij had een paar van de oude vrienden
opgezocht, waaronder Sampson Gaygold, de geld-
schieter. Met dezen braven man had hij een
plannetje bedacht, welks ontdekking later een be-
langrijke nieuwigheid in de annalen der misdaad
zou vormen. Ze hadden echter een helper noodig,
een man, die een deftigen indruk maakte en het
deel van 't werk kon doen, dat zij geen van beiden
aandurfden.
De ontmoeting met Stephen Alison in het res
taurant had de moeilijkheid opgelost. Hij was de
man voor dat werk hij was arm, pas uit de ge-
vangenis, niet in staat, een fatsoenlijke bjoodwin-
ning te krijgen, en buitendien gewend aan een
royaal leven, dat hij gaarne zou willen hervatten.
Hij had dat wisselzaakje destijds handig opgeknapt
alleen door een onverwacht toeval was hij er in
geloopen. Wie had kunnen denken, dat de jonge
man, dien men op weg achtte, aan delirium te
sterven, plotseling tot inkeer zou komen en den
moed hebben, de hulp der justitie in te roepen
Alison was de man, dien de bondgenooten
noodig hadden voor den //coup", waarvoor het
plan gereed was.
Darvell had wel een brief gezonden naar het
aangegeven adres, doch geen geld ingesloten als
Alison geld had, mocht hij eens in de verzoeking
komen, eerlijk te zijn
Darvell noodigde in den brief zijn ouden vriend
uit, dien morgen bij hem te komen.
De morgen was echter bijna voorbij, en Alison
was niet komen opdagen. Jack werd ongeduldig.
