I
A lgemeec
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch- Vlaanderen.
a 40 cent.
No. 3708.
Zaterdag 31 December 1898.
DE SPOT J&
38e Jaargang1.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32$.
Men abonneert z-ich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
r. fi (in foil d en oTijtcvCF M* J AHf It ftL IIA Hi Bt fejtc let Mtsuzcii*
Olt blad verschynt Woen«dag- en Vrijdagavond, i,tge»onlerd op fee.taasen, p.j en K
Nieuwjaars-advertentiSn
voor hot nummer van 1 Januari
1899, dat Zaterdagavond a. s. zal
verschijnen worden weder geplaatst
De inzendingen kunnen geschieden tot
uiterlijk Zaterdag 31 dezer, des
namiddags 4 ure.
Ter Neuzen, 28 Dec. 1898.
De uitgecer,
P. J. VAN DE SANDE.
Ingevolge bovenstaand bericht, zal
Maandagavond geen nummer verschijnen.
Gewone advertentien kunnen dus ook
des Zaterdags nog ingezonden worden.
Ten einde teleurstelling te voorkomen zij
herinnerd, dat voor de TER NEUZENSCHE
COURANT met geen lijst om advertentien
wordt rondgegaan.
GEDEPUTEERDE STATEN van
w ZEELAND maken bekend, ter voldoe-
ning aan art. 2 van het Algemeen Reglement voor
de Polders of Waterschappen, dat een afschrift
van hun Verslag aangaande de aanvraag om ver-
gunning tot bedijking van schorren en slikken in
de gemeenten Philippine en Hook gedurende
veertien dagen in hetGemeentehuis van Philippine
is nedergelegd ter inzage van belanghebbende
best uren en personen.
Middelburg, 24 December 1898.
Gedeputeerde Staten voornoemd,
ROEST, Voorzitter.
W. POLMAN KRUSEMAN, Griffier.
POLITIEK OVERZICHT.
De strafkamer van het Parijsche Hof vau cassatie,
haar nader onderzoek in de zaak Dreyfus voort
zettend, verhoorde eergisteren behalve den oud
Minister van binnenlandsche zaken Barthou, ook
den gewezen president der republiek Casimir Perier,
wiens plotseling aftreden velen in verband willen
brenger. met „de zaak."
FEUILLETON
Naar MAX PEMBERTON.
Het wordt vanwege het ministerie van oorlog
tegengesproken wat gemeld is omtrent een reeds
door het Hof genomen eerste inzage van het ge-
reime dossier."
Overste Picquart blijft zijne gevangenschap wel-
gemoed dragen. Het eenige, waarover hij klaagt,
is gebrek aan beweging. De ,,tuin" der gevangeuis,
waarin hij wandelen mag, is maar 18 vierkante
voeten groot, zoodat hij rondloopen moet als in
een circus. Met de feestdagen zijn hem bloemen,
versnaperingen en wijn in zoodanigen overvloed
toegezonden, dat hij er de uaburige hospitalen in
aeeft kunnen laten deelen, daar hij, uit vrees van
omkooperij beschuldigd te worden, er niet van
durfde geven aan zijne bewakers.
Het is al lang geen geheim meer, dat er in
de betrekkingen tusschen den vorst van Monte
negro en dien van Boelgarije eenerzijds en Koning
Alexander van Servie anderzijds verandering is
gekomen.
Deze wijziging der onderlinge verhouding is
hoe langer hoe duidelijker aan den dag getreden.
De vriendschap tusschen vorst Nicolaas van
Montenegro en den vorst van Boelgarije zal binnen-
kort vermoedelijk kort na nieuwjaar hare
uiting vinden in een bezoek van vorst Nicolaas
aan het Boelgaarsche hof te Sofia. Daarentegen
is de verhouding tot Servie, die al lang was
afgekoeld, nog veel onvriendschappelijker geworden.
Als bewijs daarvoor wordt uit (Jettinje bericht,
dat vorst Nicolaas op zijn geboortedag van tal
van buitenlandsche vorsten gelukwensehen ont-
ving, maar dat Koning Alexander van Servie
niets vau zich deed hooren. Dit werd aan het
Montenegrijnsche hof te sterker opgemerkt, omdat
vorst Nicolaas van zijn kant niet verzuimd had,
Koning Alevander op diens verjaardag gelnk te
wenschen.
In kalme tijden is het een zaak van zeer
weinig belang, of de vorsten van dan Balkan
vriendelijk tegen elkaar zijn of niet. Maar door
sommige Slavische stookbladen worden in Mace-
donie en in Albanie, waar 't dan ook niet erg
kalm is, oproeren voorspeld, en wanneer deze
voorspellingen vervuld werden, zou het van meer
belang worden, hoe de verhouding van Montenegro
is, tegenover Servie en Boelgarije.
De ontevredenheid in Albanie is er niet minder
op geworden, nadat de Kreta-kwestie opgelost is
geheel naar den wensch van de door de Turken
overwonnen Grieken. Men verdeukt er de Turksche
regeering van, concessies te doen aan Servie,
Boelgarije en Montenegro en wel ten koste van
Albanie. Sinds een week gaat al het gerucht,
dat geheel Dibra, een groot gebied in midden-
Albanie, is opgestaan tegen de regeering, om te
verhindereren dat de Porte in zake de bisschops-
zetels nog meerdere tegemoetkoming aan Boelga
rije zou bewijzen. Zelfs zou de beweging zich
al hebben uitgestrekt tot Prizren en Djahova-Ipek
en zou er een Albaneezen-liga gevormd zijn met
het doel, de autonomie (zelfregeering) van het
land af te kondigen en het te verdedigen tegen
aanvallen vau naburige landen. Die geruchten
schijnen niet gegrond te zijn, al heeft dan ook
het denkbeeld van autonomic vele aanhangers in
Albanie.
De Turksche regeering schijnt iets te gevoelen
van de dreigende gevaren en zij beveelt in hare
organen, dat de Albaneezen met grootere zachtheid
moeten behandeld worden. De gouverneur-generaal
Kiazim-pacha te Skoetari heeft eenige luitjes, die
wegens de onlusten van den laatsten tijd gevangen
waren genomen, op vrije voeten gesteld, en verder
stuurt de Porte zooveel mogelijk troepen naar de
bedreigde vilajets, om voor alle gevallen gereed
te zijn.
De verschillende Landdagen der Oostenrijksch-
Hongaarsche monarchie zijn geopend met eene
Keizerlijke boodschap, waarin aangedrongen wordt
op samenwerking van alle nationaliteiten tot gees-
telijke en stoffelijke ontwikkeling, onder terzijde-
stelling van alle geschillen.
Terwijl dus van hoogerhand in verzoenenden
geest wordt gesproken, komt uit Hongarije bericht
van niet minder dan drie tweegevechten onder
afgevaardigden, terwijl in Boheme de Duitschers
geweigerd hebben aan de Landdagszitting deel te
nemen wegens eene nieuwe verordening van den
Minister Dipauli, waarbij voor het postwezen het
Czechisch als de toongevende gebruikstaal wordt
aangewezen.
Naar wij veruemen, is door Gedep. Staten
van Zeeland aan den heer H. Nieveen te Lemmer,
concessie verleend voor den aanleg van een stoom-
tram StavenisseTholen.
De Minister van Marine heeft bepaald, dat
de in artikel 6 van het reglement op den inwendigeu
dienst voorkomende bepaling, nopens het vrijstellen
van de bijwoning der godsdienstoefening in zee,
aan boord van Hr. Ms. schepen, moet worden
opgevat in dier voege, dat kunnen worden vrijge-
steld, indien zij dit verlangen.
a. de personen, die tot geen erkend kerkge-
nootschap behoorenb. de personen, die ver-
klaren, dat hunne godsdienstige overtuiging geweld
zoude worden aangedaan door het aanhooren der
leerrede.
Wanneer geen muziekinstrument beschikbaar is,
waarmede de zang kan worden geleid en de
commandeerende officier oordeelt dat het zingen
zonder begeleiding ongewenscht is, kan het zingen
vervangen worden door de voorlezing van het lied.
Daar door een particulier aan onderscheidene
directeuren van postkantoren inlichtingen ziju ge-
vraagd omtrent het al of niet te hunnen kantore
voorhanden zijn van postzegels enz. van vroegere
uitgifteu, blijkbaar met het doel daarvan later,
bij schriftelijk verzoek, toezendig tegen betaling
te erlangen, heeft het hoofdbestuur der posterijen
en telegrafie aan de directeuren de opmerking
gemaakt, dat de postadministratie zich met der-
gelijke verzoeken of aanvragen niet kan inlaten.
Toezending door de directeuren van zegels enz.
aan personen, buiten hunne standplaats woonachtig,
mag niet plaats hebben eventueel reeds ingekomen
of latere verzoeken daartoe zullen derhalve terzijde
worden gelegd.
In de zitting van den geneeskundigen raad
voor Zeeland en Westelijk Noord-Brabant deelde
de voorzitter o. m. mede dat bijzondere aandacht
was gewijd aan de gevallen vau diphtheritus in
een buurt van IJzendijke, waar monsters van
drinkwater werden genomen en bij onderzoek van
prof. Saltet afgekeurd.
Het slaan van Northonpompen werd noodig
geacht. Maar lukt dat niet, dan weet men niet,
hoe die buurt te helpen is.
Op een door het landbouw comite van Ant-
werpen gehouden algemeene vergadering, werd
met bijna algemeene stemmen besloten aan den
Minister van Landbouw opening der grenzen te
vrageu op de volgende voorwaarden
1°. Voor alle koeien, die een of meer kalveren
afgelegd hebben, mits de gewone voorwaarden
aan de grenzen. De inspuiting met tuberculine
zal op den stal van den inzender gebeuren.
Koeien, die reargeeren, zullen binnen het jaar
geslacht worden en de eigenaar zal geen schade-
loosstelling genieten.
2°. Ossen en stieren zijn weinig onderhevig
aan pokziekte. Deze zullen zonder tuberculinatie
vrij en frank mogen ingevoerd worden (fokstieren
worden getuberculineerd.
3°. Alle jong vee en vaarzen, nog geen kalf
afgelegd hebbende, zijn gelijkgesteld aan de ossen.
23)
Een lachend gezicht verscheen op dit oogenblik
boven het luik van de machinekamer. 't Was
Jt gezicht van Reuben, den machinist.
Wat is er zei Paul.
We maken twintig knoopen meneer.
We moeten harder gaan. Spaar niets; we
moeten zoo hard gaan als't met mogelijkheid kan
Hoor je dat 't Is 't kanon van fort MenzikofF
Dat beduidt, dat 't garnizoen is gealarmeerd. We
zullen gauw de lichten van hunne schepen zien.
't Lachende gelaat verdween, en een dikke
rook rolde omhoog uit den schoorsteen der „Esme-
ralda". 't Schip kliefde met nog koortsachtiger
spoed de schuimende golven, die een frissche wind
voortdreef van uit de Oostzee. 't Water spoelde
over het dek en verdampte sputterend op de heete
platen, die de machinekamer dekten. 'tScheepje
had geen licht, behalve den gloed boven den
schoorsteenrand. Geen ribbe van het schip, die
niet kraakte.
Alle viermannen aan boord wisten, dat't een wed-
loop was om de vrijheid misschien om 't leven.
Ginds, door de duisternis, lag vrijheid en beloo-
ning voor hen daar achter hen waren kanonnen,
die donderden, de gevangenissen van Ruslaud en
de slavenvelden van Siberie.
Ze waren nu een uur op zee. De koers ging
vlak westelijk, en ze konden nu de lichten op de
Finsche kust niet langer onderscheidende golf
verbreedde zoo snel, dat ze als in voile zee waren,
in den grooten vaarweg van en naar Rusland. Op
zeker oogenblik ging een zwaar pantserschip zoo
dicht bij hen langs, dat ze de manschappen op
het dek konden hooren spreken. Dan weer paseerde
een Noorsche bark of een ander log vaartuig, welks
donkeren vorm men spoedig achter zich had. De
maan bleef door nevelen bedekt, en onweerswolken
verzamelden zich in't zuiden de nacht werd koud
en de wind scherp.
Laten wij naar beneden gaan, zei Paul, die
tot dusverre, als geboeid door de bewustheid van
een uaderend gevaar op 't dek was blijven staan.
Ik heb sinds van middag niets gegeten enjij,
kiudlief, moogt niet langer hier in de kou blijven.
Mijn plaats is naast jou, Paul.
Dan zal ik in de kajuit gaan, er. je moet
daar mij wat te eten geven. 't Zal tijds genoeg zijn
aan andere dingen te denken, als wij de lichten
van hunne schepen zien.
Denk je, dat ze ons zullen achtervolgen
Kan men 't zich anders voorstellen
Zullen ze een kruiser sturen
Ongetwijfeldmaar dat hindert ons niet.
Er is geen schip in Rusland, dat de „Esmeralda'
inhaalt, als zij kolen genoeg heeft. O, 't zal je
plezier doen, als die grap begint
Hij trad de kajuit binnen en stak het elektrische
licht aan. Zorgvuldig schoof hij de gordijntjes
voor de vensters dicht en schonk toen het meisje
een glas warme wijn.
Dat moet je dadelijk uitdrinken, zei hij
ik zie graag een kleur op je wangen.
Paul, zei ze ernstig, hoe zal ik je danken
hoe kan ik alles zeggen, wat ik gevoel
Dank mij door dien wijn te drinken en dan
wat te eten. 't Zal me verwonderen, hoe
iEsmeralda" en haar kok je bevallen. Dit scheepje
is een deel van mijn bestaan. We zijn verscheidene
jaren vrienden geweest, maar nog niet zulke vrienden,
als wij dezen nacbt zullen zijn.
De hofmeester, een stevige,goedgehumeurde man,
met iets vaderlijks in zijne mauieren en heel
handig voor alle soort werk, dat aan boord te pas
kwam, trad binnen met een dampenden schotel.
Een stuk vleesch, op z'n Engelsch gebraden,
juffrouw, zei hijik dacht, dat 't u wel plezier
zou doen.
Ze dankte hem vriendelijk.
Kom je van Londen vroeg ze.
Deze vraag maakte de tong van den spraakzamen
man los.
Om u te dienen, juffronw. Ik ben geboortig
van Westham, en ik zal blij zijn, als ik ons Engeland
weer zie. 't is akelig, zoo in de verbanning te
zijn. In geen veertien jaar heb ik Londen gezien. En
om de waarheid te zeggen die Russen kan ik
niet uitstaan.
Paul begon luid te lachen.
Sapristizei hij, jij bent de rechte op een
Russisch schip
Een Russisch schip Wel neen, meneer.
Reuben gaf mij zijn woord, voor ik aan boord
kwam. Waarheen je wilt, en wanneer, zei ik, is
mij 't zelfde maar bij geen vreemdelingen, hoor
En zoo accoordeerden wij. Vijfmaal, juffrouw,
heb ik de reis om de wereld gedaan, maar er gaat
niets boven ons Engeland.
De vaderlandsliefde deed hem ontroeren
hoofdschuddend ging hij heen. Zijn gebabbel had
voor een kort oogenblik hunne gedachten afge-
leid van uur en plaats en de schaduwen verdreven
van hun gelaat. Hier, in de lichte en gezellige
kajuit, konden ze zich verbeelden, dat ze reeds
op de wateren van vrijheid en veiligheid waren
dat ze zich reeds bevonden in het rijk van liefde
en zaligheid, dat ze gezocht hadden onder tranen
en gevaren. Ze begonuen met nieuw vertrouwen
te spreken, beloofden elkaar, wat ze zouden doen,
wanneer ze waren in de zonnige velden vau
Devon en Engeland's blanke krijtrotsen hen be-
schermden. De bedwelming van den verwarmden
drank werkte op hen, zoodat zij verledeu en toe-
komst, zelfs het gevaar van't oogenblik vergaten,
gelukkig in elkauders bijzijn. Het tegenwoordige
leek een eeuwigheid de eeuwigheid der liefde.
Twee uren giugen snel en prettig voorbij. Paul
bleef toeven in de kajuit, omdat hij wist, dat het
dek hem toonen zou, wat hij vreesde te zien
de lichten der kruisers, gezonden uit Kroou-
stadt of Helsingfors om de „Esmeralda" te ver-
volgen. Vertrouwende op de goede oogen en de
toewijding van Reuben, wist hij, dat men hem
zou waarschuwen, als 'tnoodig was, dat hij aan
dek kwam. Het trillen der planken onder zijn
voet, 't rinkelen van het glaswerk op tafel getuig-
den van den spoed waarinee men voortging op een
nu minder woelige zee. Kon de /Esmeralda" die
snelheid volhouden, dan zouden ze elk schip kun
nen ontkomen, dat Stefanovic zond. 't Gevaar lag
v6or hen in de oorlogsschepen van Helsingfors
en Reval, waar de telegraaf zou waarschuwen,
dat een jacht van Kroonstadt was ontsnapt. Da
TER mSCHE
