Algemeen
Nieews- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch-Vlaanderen.
No. 3697,
Zaterdag 3 December 1898.
38e Jaar^ang.
RATIONALE MILITIE.
Zitting van den Militieraad.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,-. Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amenka 1,32
Men abonneert zich bij alle Boekliandelaars, Postdirecteuren en Bneven-
bushouders.
advertentiEn
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer /0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
POLITIEK OVERZICHT.
Naarmate de kruitdamp van de in Frankrijks
Kamer en Senaat geleverde woordgevechten met
betrekking tot de zaak-Picquart, begint op te
trekkennaar gelang men tijd en gelegenheid
vindt tot kalme overdeuking van het met de in
terpellation verkregen resultaat, komt men er toe
zich de vraag te stellen of het Hof van cassatie
werkelijk geneigd is in te gaan op het pla,n, dat
den premier Charles Dupuy is toegedicht in ver-
band met de door hem in Kamer en 8euaat af-
gelegde verklaringen.
Duidelijk heeft de minister-president te verstaan
gegeven, dat het der Regeering hoogst aangenaam
zou zijn wanneer het Hof van cassatie door
ooeisching en terughouding der acten, welke het
Picquart-dossier vormen, de verdaging van het
proces, door den militairen gouverneur Zurlinden,
tegen Picquart gelast, zou bewerken.
Wat zou er het Hof van cassatie toe kunnen
bewegen alle verantwoordelijkheid in deze op zich
te nemen, zich te leenen tot een procedO waarvan
de Regeering in de eerste plants zou profiteeren
Indien het kabiuet-Dupuy de verdaging van
FEUILLETON
het proces-Piquart voor den krijgsraad, wenschtlijk
achtte, had het die verdaging eenvoudig kunnen
bevelen. Het is evenwel de vraag of het Hof van
cassatie geneigd zal worden bevonden de belangen
van den heer Dupuy te behartigen en er de ver
antwoordelijkheid van te dragen
Nadrukkelijk wordt gemeld, dat, zoo het Hot
de Picquart-acten al mocht opeischen, het deze
documenten zal retourneeren aan den krijgsraad,
tijdig genoeg om dit lichaam in de gelegenheid
te stellen het proces tegen Picquart op den vast-
gestelden dag te begiunen. Ook valt het te
betwijfelen, of het Hof van cassatie gebruik zal
makeu van het bij art. 445 toegekeude recht om
de tenuitvoerlegging van Zurlinden's bevel op te
schorten, indien dit weuschelijk wordt geacht voor
het onderzoek van het Hof van cassatie zelf.
Feitelijk kunnen zoowel voorstanders van de
herziening als tegenstanders tevreden zijn over het
resultaat der debatten van Maaudag en Dinsdag
in Kamer eu Senaat.
De voorstanders der herziening hebben wel geen
reden gesticht te zijn over de weigering van Dupuy
om op eigen gezag Picquart te onttrekken aan de
militaire rechtspleging, doch zij kunnen vrede
nemen met de toezegging van den premier, dat
hij het Hof van cassatie behulpzaatn wil zijn, indien
dit lichaam er het initiatief toe neernt, terwijl
De Freycinets toezegging tot behandeling van het
proces-Picquart in openbare zitting, ook reden
geeft tot tevredenheid.
De anti-revisionisten leggen de verklaring van
neutraliteit van de zijde der regeering, te hunneu
voordeele uit en in het officieele verslag van de
Kamerzitting, opgenomen in het Journal Officii; 1,
zijn De Freycinet's woordeu zoodanig gewijzigd,
dat men er eigenlijk geen bepaalde toezegging meer
in kan zien
In elk geval behoeven zij, die gekant zijn tegen
het proces, Picquart aangedaan door generaal Zur
linden, niet te wanhopen zoolang de krijgsraad de
debatten nog niet heeft geopendindien het Hof
van cassatie tien minuten voor de opening van de
zitting van den krijgsraad het noodig en nuttig
oordeelt Picquart tot nader order uit handen van
de militaire rechtspleging te houden, kan verdaging
voor onbepaalden tijd worden gelast,
De Frankfurter Zeitung bericht, dat te kou-
stantinopel, na het vertrek van den Duitschen
Keizer, een buitengewoon voorval plaats vond.
Toen de Sultan na het afscheid nemen van
zijne gasten naar zijn paleis terugkeerde, slaagde
een man er in om door de afzetting der troepen
het escorte om het rijtuig te dringen en een
«root in linnen gewikkeld pak voor de voeten
van den Sultan in het rijtuig te zetten. Het
rijtuig stond dadelijk stil en Prins Abdel kader,
die den Sultan vergezelde, stond op en riep luid-
keels „Men wil mijn vader vermoorden Ge-
durende enkele minuten heerschte groote opschud-
ding, tot er een moedig adjudant bij kwam, die
het pak uit het rijtuig tilde.
Op dit oogenblik begon het linnenpak zich te
bewegen en bleek het pak, in plaats van ont-
plofbare stoffen, niets anders dan een schreeuwenden
zuigeling te bevatten. De man, die door deze
zonderlinge demonstratie den Sultan met zijne
armoede had willeu bekend maken, gaf zich aan
bij de politie en vertelde, dat hij ambtenaar was
en in vele maanden geen salaris had ontvangen.
Het was hem niet langer mogelijk voor het onder-
houd van hem zelven en zijn kind te zorgen, en
met dezen stap had hij ten minste zijn kind
willen redden.
De Sultan, wien dit alles terstond werd mede-
gedeeld, gaf bevel, dat den man nog dienzelfden
avond al het verschuldigde tractement zoude
worden uitbetaald. Ilet kind werd ook nog dien
zelfden dag in het gezin van Prins Abdel Kader
opgenomen.
Als alien nu maar niet zoo beginnen
Door de Spaansch-Amerikaansche vredescom-
missie te Parijs is een aanvang gemaakt met de
bespreking van de artikelen van het vredesverdrag,
zooals die zijn opgemaakt door de secretarissen
generaal van beide delegation, de heeren Ojeda
en Moore. In de eerste acht artikelen wordt
definitief geregeld het vraagstuk van Cuba s onaf-
hankelijkheid en de afstand door Spanje van de
souvereine rechten op Portorico, den Philippiju-
schen archipel en het eiland Guan tegen een
schadeloosstelling van 20 millioen dollars, terwijl
verder bepalingen zijn vastgesteld voor de uitleve-
ring der archieven, de vrijlating der gevangenen,
de ontruiming der Philippijnen door de Spaansche
troepen en de toelating gedurende tien jaren van
handelswaren van Spaansche herkomst, op dezelfde
voorwaaarden en met dezelfde voordeelen als de
Amerikaansche producten, welke in de geannexeerde
landstreken zullen worden ingevoerd.
TER NEUZEN, 2 December 1898.
I Gisterenavond gaf de gymnastiek- en scherm-
vereeniging „Sparta" op de bovenzaal van het
Hotel de Commerce" hare tweede uitvoering.
Donateurs en geintroduceerden waren goed opge-
komen, zoodat de zaal geheel bezet was.
De oefeningen zoowel aan ringen en rekstok
als de staafoefeningen, gaven het bewijs dat de jonge
vereeniging den zomer niet ongebruikt heeft laten
voorbijgaan, en, niettegenstaande het deelnemen
aan het kroningsfeest veel van hare krachten
vergde, de leden nog tijd hebben kunnen vinden
om zich te oefenen in het stalen der spiereu en
deze lenig te houden.
Goede vorderingen had ook gemaakt de le afdee-
ling der aspiranten, die aan de rekstok proeven
van hunne bekwaamheid gaven, doch ook de
2° afdeeling verdient een woord van 1 of voor de
accuratesse waarmee de ordeoefeningen werden
uitgevoerd en vooral was daarbij de aandacht der
aanschouwers gevestigd op de ^kleintjes" die een
goed figuur maakten en zich dapper weerden.
Een aangenaam intermezzo gaven de opgevoerde
tooneelstukjes „In de wachtkamer" en ,/Al te
beleefd", die verdienstelijk werden uitgevoerd en
het gehoor gedurig deden schudden van't lachen.
Alle verrichtingen werden voortdurend toege-
juicht, maar bovenal was dit het geval met het
laatste nummer van het programma, groepen,
verlicht door Bengaalsvuur, onder het uitvoeren
der volksliederen door 't orkest.
Eigenlijk was dit niet het laatste nummer van
het programma, want er volgde nog een bal,
waarop voortdurend een gezelligestemmiugheerschte
eu druk gedanst werd.
Woensdagavond ankerde op de reede alhier
de Noorsche bark „Flid," kapt. Jorgensen, van
Frederikshald met hout voor deze haven bestemd.
Het schip zit vol water en heeft de versehan-
singen verloren. Het werd bij Steenbank drijvende
aangetroffen door het Duitsche stoomschip //Wit-
tekind" van Bremerhaven naar Antwerpen, die
de „F]id" op sleeptouw nam en tot voor onze
haven bracht. Hoewel de bemanning, gedurende
enkele dagen doornat door het water was dat over het
schip sloeg en zonder voedsel, veel heeft geleden,
zijn alien wel.
In de eerste helft der maand Nov. zijn
door het postkantoor alhier, de volgende onbe-
stelbare brieven verzonden, aan de adressen van
G. Jiirgensen, Archangel; W. Florus, Gent;
J. Wieland,
Bij Kon. besluit is benoemd tot ontvanger
der directe belastingen enz. te Aardenburg de heer
P. le Poole, thans te Kerkrade.
Tot ontvanger derzelfde middelen te Amstenrade
c. a. is benoemd de heer J. M. Mulder, surnu-
merair uit de Directie 's Hertogenbosch.
Naar MAX PEMBERTON.
12)
HOOFDSTUK VI.
Deeer van Paul Zassulic.
Paul Zassulic ging over het voorplein der
gouverneurswoning en sloeg vlug den weg in naar
de eigenlijke stad. Marian had geluisterd naar
zijne voetstappen, toen hij heenging, maar hare
veronderstelling, dat hij zou terugkeeren, kwam
in 't geheel niet overeen met zijne gedachten.
Hij wist eigenlijk niet goed, waarheen hij ging
en met welk doel, zoodat de schildwacht, dien
hij passeerde, meende, dat de officier in een roes
verkeerde, een toestand, welken elke rechtgeaarde
kanonnier beschouwde als de hoogste zaligheid.
Paul zag den soldaat niet. De sneeuw, wit
en krakend boven op de wTallen, was lner slijk en
vuil onder den voet. De scherpe noordenwind
pijnigde zijne ooren en dreef fijne sneeuwvlokjes
in zijn gezicht; maar hij dacht er niet aan, de
bonte muts dieper over zijn gelaat te trekken of
de jas vaster toe te knoopen. Een onbestemde
aandrang om te ontvluchten aan dit huis, aan de
stad, om tot elken prijs te ontsnappen aan den
vreeselijken toestand, waarin hij was gebracht,
overheerschte alle andere gedachten. Op eenmaal
kreeg hij de gedachte, dat de dood het eenige
redmiddel was, en hij bleef staan midden op den
weg, om te vragen, welke de gevolgen van zijn
dood zouden zijn.
- 't Zou haar niet kunnen redden, dacht
hijze zou dan alleen staan. Zelfs al zwijg
ik dan zullen ze het toch vroeger of later ver-
neinen. In Rusland blijft niets lang verborgen.
't Mag een week duren, een maand maar ver-
nemen zullen ze het, en dan
Hij liep voort., met onzekeren tred, en lette
niet op het saluut der soldaten, die hem tegen-
kwamenhij bleef doof voor de muziek in de
koffiehuizen, blind voor het licht, dat glansde
over de zee van ijs.
Hij had tot dusverre zoo weinig moeilijkheden
in zijn leven ondervouden zijn plicht had vol-
maakte en suelle gelioorzaamheid van hem geeischt.
Zoo een week geleden iemand hem verteld had,
dat er een dag zou komen, waarop hij zou aar-
zelen, dien plicht te vervullen, hij zou den
spreker 't zwijgen opgelegd, hem misschien ge-
dood hebben. Maar hij had die vrouw lief, zoo
teeder en met zoo volkomen toewijding, als slechts
een eerlijk man in staat is, lief te hebben. Irolsch
op zijn eigen kracht, trokken haar hulpeloosheid
eu bevalligheid beiden hem machtig aan. Zoo
't hem veroorloofd ware geweest, te lijdeu in haar
plaats, hij zou willig zijn eigen vrijheid ten offer
hebben gebracht. Hij kwelde zijn geest met zich
haar beeld voor te stellenverbannen uit de be-
schaafde wereld, alleen en zonder vrienden, wee-
nende in de onverbiddelijke gevangenissen van
Siberie. De zachte aanraking harer handen, toen
zij hem omhelsde en zijn genade afsmeekte, was
een herinnering, die hem in geestvervoering bracht.
Dat zij genade moest vragen aan hem aan
den man, die haar zoo lang in stilte had aange-
bedendie nooit er aan had durven denken, de
liefde te winnen van haar, die aller harten in
Kroonstadt had veroverd dat was een bittere
ervariDg
't Kan niet zijn 't Kan niet"her-
haalde hij telkens weer. Zij zond deplannen
niet naar Londenzij wilde de kaart niet copiee-
ren alles is een misverstanddat zal den een
of anderen dag blijken. Ik wil afwachten, wat
er gebeurt. Mijn God zoo ik 't vertelde, en
zij onschuldig was Zij moet onschuldig zijn
ze is onschuldig ik wil er op zweren.
Al de ridderlijkheid in zijn karakter kwam in
strijd met de nauwgezetheid van zijn geweten.
Hij hield zich zelven voor, dat het een misdaad
zou zijn, te spreken over hetgeen hij gezien had,
of Marian's woorden ernstig op te nemen, eer hij
er zeker van was, dat zij gezondigd had.
Ze wist niet wat ze deed men bracht haar
in verzoeking wij mogen haar daarvoor niet ver-
oordeelen. 't Is ook onmogelijk, dat zij een nauw-
keurige kaart leverde. Wij zijn sterk genoeg, om
te kunnen lachen over zoo'n onmachtige vijandin,
en ik zal maken, dat zij onze vKiendin wordt.
Zij zal leeren, Rusland lief te hebben, zooals ze
mij heeft lief gekregen.
Hij vervolgde zijn weg met lichter tred, geluk-
kig door deze gedachte, welke hem rust gaf.
Maar nog lette hij niet op wat er om hem heen
gebeurde toen iemand tegen hem aanliep en een
paar woorden sprak, schrikte hij op uit zijn gepeins,
m ■-
als werd hij plotseling uit den slaap gewekt.
Is u het, kolonel Had u mij iets te zeggen
De oude Bonzo want die hield hem staande
lachte goedgehumeurd.
Je hebt lange beenen, beste vriendlaat ze
niet met je in de zee loopen. Op mijn woord,
je zet een gezicht, of je den duivel had gezien
Ik haastte mij naar de kazerne, kolonel
ze zullen niet beginnen, eer ik er ben, en't heeft
negen geslagen.
Bonzo knipoogde op een vreemde manier.
De oude Nikoli is zeker naar zijn kamer
gegaan en „la Petite" naar de kinderen is't niet
Kan je uit 't groote huis wegkomen, als de Engel-
sche dame nog aan de piano zit Ik geloof het
niet. Ha, ha Ze is niet al te wel van-avond,
en daarom loop je zoo vlug naar huis
Paul haalde ougeduldig de schouders op. Hij
dacht er aan, dat Marian's leven misschien afhing
van zijne woorden.
Juffrouw Best is op't oogenblik in de salon,
antwoordde hij onverschilligu zult haar daar
vinden, als u er heen gaat. Ik heb meer trek
aan een praitje met mijne vrienden.
Bonzo maakte een grimas en klopte hem op
den schouder.
I Dat moet je morgen eens aan de kleiue
Engelsche vertellen. Ik zal je aan je woorden
herinneren. 't Is een mooi onderwerp van discours,
als ik straks bij den generaal kom. Mijn vriend
Paul op de vlucht voor vrouwenrokkenWat
een tooneelKom, mijn jongen, ga een glas
wijn met mij drinken want ik heb nieuws voor je«-
Wordt vervolgd).
nit bla<l verschijBt
Mttge»on<teril op F'eestdaseii, bij den nltgever J- VAX Wli 8ASPE te Ter Menzen.
%Voensda£- en Vrijdagi ond, u»tgezon<«*T" yZ
Burgemeester en Wethouders van de gemeente TER
NEC ZEN brengen ter kennis van belanghebbenden, dat de
Militieraad in Zceland voor de lichting van het jaar 1899,
on Dinsdag den 20 December 1898 des voormiddags te 9 uur
te Hulst in het gemeentehuis aldaar zitting zal houden om
uitspraak te doen omtrent de versehenen vSjwilligers voor de
militie en omtrent alle lotelingen dezer gemeente
dat voor den Militieraad nioet verschijnenlo. de
vriiwilliger voor de militie en 2». de loteling, die vrystelling
verlangt wegens ziekelijke gestetdheid of gebreken, of aemis
van de gevorderde !engte\
dat zij, die wegens ziekte of gebreken met m staat zijn om
voor den Militieraad te verschijnen, daarvan doer tussehen-
komst van den Burgemeester hunner woonplaats moeten
ltennisjfeven aan den Militieraad, onder overlegging van
een geneeskundige verklaring, vermeldende den aard van de
ziekte of van het gebrek;
vestigen uitdrukkelijk de aandacht van hen, die vrijstelling
wegens broederdienst of als eenige wettige zoon verlangen,
op hun belong om persoonlijk in bovengemelde zitting van den
Militieraad te hooren welke uitspraak omtrent hen is gedaan
en wijzen de lotelingen, die gebreken hebben, of meenen
te hebben, op hunne verplichtingvoor zooveel daartoe in staat
zijn, en onverschillig welk nummer zij hebben getrokken, om
voor den Militieraad te verschijnen, ten einde geneeskundig
te worden onderzocht.
Ter Neuzen, den 29 November 1898.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. C. HARTE, L° Burgemeester.
De Secretaris,
J. WISKERKE.
