Algemeen
Nieaws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch-Vlaanderen.
No. 3687.
Oonderdag 10 November 1898.
38e Jaanraris:.
KROOISTAUT.
Binnenland.
abonnement
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
POLITIEK OVERZICHT.
FFUILLKTON
De maskerade op liet ijs.
NEIIZENSCHE mum
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. "Voor Belgie 1,40. Yoor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
oushouders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit bind verscliijnt daandug-, Woeosdag- en Vrljdagavond, uit^ezooderd «p eestila^en, bij ilen aitgever I*. J. I AH Die iAHOE te Ter Keuzea.
Er is weer wat kalmeering gekomen in de op-
gewonden gemoederen van de mannen, die in
Frankrijk en in Engeland de leiding der zaken
in handen hebben en de Europeesche diplomatic
schijnt op het oogenblik (afgaande op haar uit-
latingen althans) geen internationale verwikkelingen
te vreezen, doch integendeel een vast vertrouwen
te stellen in de handhaving van den vrede. Zelfs
zijn er, die meenen, dat de ontwapeningsconferentie,
welke binnen eenige weken of eenige maanden
gehouden zal worden en de wereldtentoonstelling
van 1900, die nog ver in 't verschiet ligt, haar
kalmeerenden invloed reeds nu doen gelden, reeds
nu een rol spelen bij de politieke beslommeringen
van ons werelddeel.
Bat Groot-Brittannie zoo maar //mir nichts, dir
nichts" de Egyptische quaestie op den voorgrond
zou brengen door het protectoraat van Groot-
Brittannie over Egypte af te kondigen, leek wer-
kelijk wat al te kras en de toespelingen van lord
Salisbury, Engelands premier, in zijn jongste, te
Londen uitgesproken redevoering, op nog andere
geschillen tusschen het Vereenigd Koninkrijk en
de Republiek, zullen wel betrekking hebben op
vragen van minder importantie dan het protectoraat
over het land der Farao's.
De oplossing der Fasjodakwestie langs vreed-
zamen weg, zij het ook al door de terugtreding
van Frankrijk, komt tot zekere hoogte voor
rekening van Rusland: graaf Murawiew heeftzijn
kortstondig verblijf te Parijs niet ongebruikt ge-
laten, hij heeft al het mogelijke gedaan om de
regeering tot toegevendheid tegenover Engeland
te stemmen en misschien heeft hij den heeren ook
wel te verstaan gegeven, dat Frankrijk, wanneer
het de Fasjoda-aangelegenheid als te serieus opnam,
alleen zou worden gelaten een juist niet aan-
lokkend vooruitzicht voor de Republiek, daar
Engelands vloot de Fransche zoover de baas is,
dat men veilig had mogen spreken van het be-
kende spel tusschen kat en muis
Feitelijk heeft Rusland er dan ook alle belang
bij, dat de vrede in Europa bewaard blijftde
belangen van het czarenrijk in Oost-Azie staan er
bij op het spel (een aanzienlijk deel van Ruslands
oorlogsmacht ter zee is ter bewaking van de
nationale belangen in het uiterste Oosten ge-
stationeerd) zoodat verwacht kan worden, dat
Rusland, indien er gevaar mocht dreigen voor den
vrede, hemel en aarde in beweging zou brengen
om een oorlog te voorkomen
Naar MAX PEMBERTON.
1)
HOOFDSTUK I.
Hoewel de groote klok van Kroonstadt negen
uur had geslagen en de taptoe was geblazen in
de kazernes van devesting, was er geen merkbare
verminderiug gekomen in de vroolijke drukte van
het carnaval op de zee. Want Kroonstadt was
ingesloten door het ijs, en het Nieuwe jaar, een
einde makend aan de buien en stormen van den
voorwinter, had de golven doen stollen tot een
ijsvloer. Waar een maand geleden schepen zeilden,
zwierden nu schaatsenrijders lustig over de gladde
vlakte, waar noch de roep van den loods, noch,
het kommando van den stuurman werd gehoord.
Hun plaats was ingenomer. door het gewarrel van
schaatsen en sleden, 't gebabbel van mooie vrou-
wen en de muziek van regimentskapellen. Hier
en daar trok de gloed van groote vuren de me-
nigte naar tenten of loodsen, waar vertooningen
werden gehouden of eet- en drinkwaren te koop
werden aangeboden. 't Licht van ontelbare fak-
kels wierp steeds wisselende glansen over de heen
en weer glijdende menigte. Oud en jong, gene-
raals en vaandrigs, onderofficieren en manschappen,
alles haastte zich om mee te genieten van de al-
gemeene vroolijkheid. Als gevangenen uit de stille
•en eenzame eel kwamen ze van hun afgezonderd
Hoewel de krijgstoerustingen in Engeland voort-
duren en kolonel Balfour, de kommandant van
het Londensche vrijwilligersregiment, zijn mannetjes
in herinnering heeft gebracht, dat het land in
geval van een mobilisatie ook op hen zou rekenen
en hun heeft medegedeeld dat hij reeds precies
wist, welk kampement het regiment zou betrekken,
moet men den staat van zaken toch niet al te
ernstig opvatten conform aan het gebruik heeft
Engelands regeering de Fasjodakwestie aangegrepen
als een welkome gelegenheid om de zeemacht in
haar geheel eens in oogenschouw te nemen en
om de wereld, beter dan door woorden, er aan te
herinneren, dat Groot-Brittanie nog itilmer de eerste
zeemogendheid is
Het Hof van cassatie heeft het onderzoek in
de zaak-Dreyfus begonnen. Het eerst werden de
vijf oud-ministers van oorlog gehoord, daarna
Mercier, Billot, Cavaignac, Zurlinden en Chanoine.
Het geheime dossier, dat zeker aan het Hof zal
worden overgelegd, als zulks wordt verzocht, is thans
in handen van den nieuwen chef van den generalen
staf, generaal Brault. Men verzekert, dat alle
documenten/papieren, stukken en rapporten, waaruit
het dossier bestaat, van lateren datum dan 1894
zijn. De Soir beweert, dat de drie leden van het
Hof, die deel uitmaakten van de revisie-commissie,
den Minister van justitie Sarrien hun advies
hebben gezonden, dat tegen de revisie pleit en
dat het advies niet voorkomt in het rapport van
den raadsheer Bard. Het blad protesteert tegen
die uitlating, eveuals tegen het weglaten in hetzelfde
rapport van de geschreven verklaringen der 23
officieren, die in 1894 verhoord werden.
Naar aanleiding van het, voor de tweede maal
zinken, van den tot een Amerikaansch oorlogs-
schip vervormden Spaanschen kruiser Maria Theresa,
zij nog het volgende in herinnering gebracht.
De Maria Theresa werd in de baai van Santiago
in den grond geschoten bij Cervera's wauhopige
poging, op hoog bevel naar later gebleken is, om
zich een uitweg te banen.
Het schip werd met veel moeite door de
Amerikanen weer vlot gemaakt een werk, dat
wel 300,000 a 350,000 kostte.
De Maria het eenige dat in wezen kon
blijven van het vermaarde eskader zou naar
de Vereenigde Staten gebracht, geheel hersteld en
bij de Amerikaansche vloot ingelijfd worden, als
een zichtbaar en overal toonbaar gedenkteeken
van de overwinning op de Spanjaarden. Maar nu
is het, terwijl men het naar de plaats zijner
bestemming sleepte, door een hevigen storm over-
BBBBBBg. Jim
eiland naar de zee, nu tot een wijd veld geworden.
Hoog boven alles uit, onder het licht der vuur-
torens van Menzikoff, verhief zich het ijspaleis,
dat de officieren van het garnizoen hadden gebouwd
als een monument van den goedgunstigen winter.
Rappe handen hadden blokken gehouwen uit de
ondiepe wateren van de militaire haven krachtige
armen hadden het gladde materiaal voortgetrokken
en opgestapeld tot tempelmuren. Weldra verrees
een groot gebouw, een tabernakel van glinsterend en
doorschijnend kristal, waarin bekwame ingenieurs
geleidingen aanlegden voor elektrisch licht, terwijl
ijverige soldaten de adelaars van hun regiinenten
brachten en lachende meisjes de wanden bedekten
met draperieen van zijde of satijn.
De aanhoudende vorst bevorderde het werk.
Een stevige Oostenwind gaf sterkte aan het paleis
en maakte het tot een volmaakt geheel.
De bouwers spraken van maskerade en carnaval
generaals schudden het hoofd, doch durfden niet
z/neen" zeggen. Den 29 Januari van het jaar 1895
werd het voorstel werkelijkheid en al wat te
Kroonstadt meetelde, kwam dien avond, om zijn offer
te brengen op het altaar der algemeene vroolijkheid.
Oud en jong, rijk en arm haastte zich om te
profiteeren van zoo'n zeldzaine gelegenheid.
Terwijl het paleis van binnen fonkelde in den
glans van honderden lichten, welke de uniformen
van goud en wit en groen nog meer deed schitteren,
verzamelden zich daar baiten, op de breede ijsvlakte,
de menschen uit de stad en de zeelui, moede van
't wachten naar een open zee. Franschen, Hol
landers, Zweden, maar vooral Engelschen, stonden
bibberend in den ijzigen wind of zich warmend
bij de groote vuren, en nu en dan ging een
vallen, gezonken en ditinaal reddeloos verloren
gegaan.
Wij moeten erkennen niet heel veel voor dit verlies
te gevoelen. Wel voor Spanje, dat niet eens
meer een behoorlijk oorlogsschip tot zijne beschik-
king heeft om het stoffelijk overschot van Colum
bus en van zijn vroegere glorie op passende wijze
naar Europa te doen terugvoeren.
Het lid van de Tweede Kamer voor Deventer,
Mr. A. van Delden, is aldaar eergisteravond te half
negen, in den ouderdom van 70 jaren, overleden.
Mr. Van Delden behoorde tot de oude liberale
garde in de Kamer. In 1872 nam hij zitting in
het kabinet-Geertsema en werd met de portefeuille
van financien belast. Hij was een verdienstelijk,
zeer bekwaam man, wiens adviezen in de Kamer
op hoogen prijs werden gesteld. Hij was een der-
genen die gestreefd hebben naar een rentebelasting.
Met de heeren Gleichman, De Jong, Van der Linden
en De Ruiter Zijlker diende hij indertijd een voorstel
tot het belasten van de inkomsten in.
Bij de laatste periodieke Kamerverkiezingen
wenschte Van Delden niet meer in aanmerking
te komen en zoo werd de heer Stoffel gekozen,
die echter spoedig aftrad. Bij de daarop gevolgde
verkiezing is Van Delden gezwicht voor den op
hem geoefenden aandrang en stelde zich opnieuw
beschikbaar en Deventer vaardigde den beproefden
veteraan naar het Binnenhof af. Tot in het laatst
zijner dagen heeft hij daar met jeugdigen ijver
zijne beste krachten gewijd aan de belangen des
lands, tot hij thans het moede hoofd heeft neder-
gelegd, een schoon voorbeeld van zeldzame toe-
wijding nalatend aan hen, die na hem zullen komen.
In een der afdeelingen van de Tweede Kamer
sprak een lid den wensch uit dat de Kamer bij
de regeering zoude aandringen op het verleenen
van gratie aan de gebroeders Hogerhuis.
Dit denkbeeld vond van alle zijden bestrijding.
Vele leden betoogden, dat zij geen voldoende
gegevens bezaten om over de zaak der gebroeders
Hogerhuis een oordeel te vellen, veel minder om
de veroordeelden voor gratie aan te bevelen.
Anderen voegden daaraau toe, dat het in geen
geval op den weg der Kamer kan liggen, op die
beslissing invloed, in welken zin dan ook, te
te oefenen. Eerst nadat een beslissing zal zijn
gevallen en daardoor een regeeringsdaad zal zijn
gepleegd, waarvoor een minister verantwoordelijk
rumoerig gelach op uit de menigte, om de grappen
en grollen der gemaskerden.
De kijkers buiten moesten zich vergenoegen
met de „wodki" (inlandsche brandewijn) als eenige
verwarminggeen vurige champagne, geen koes-
terend bont of verhittende dans, geen verliefde
blikken konden hen wapenen tegen de kou. Maar
zij keken toe en kritiseerden en spraken onbe-
schroomd hun meening uit. 't Duurde geen half
uur, of ze hadden namen voor elk in't oogvallend
personage in het ijspaleismaar spoedig begon
het gesprek te kwijnen, tot een Fransche matroos
aller aandacht weer verlevendigde door een uitroep
van verrassing. 't Gold een dame, wier bevallig
dansen den algemeenen bijval opwekte.
Daar is de mooie Engelsche weer Sac re nom,
wat danst zij de polka goed
Dat doet zij, stemde een Engelsch zeeman
toeze is een pracht van een meid. Kijk
eens, hoe ze haar tuig draagtGister was ze in
fort Paul met dien artillerie-officier in zijn groene
uniform. Die kerel is goed af.
En zoo ging het voort, in Tuwe, maar welge-
meende loftuitingen. De /mooie Engelsche" zwierde
lustig voort, onbewust van de algemeene kritiek.
't Was een brunette, wier heldere oogen en blan-
ke teint den tijd hadden verschalkt, zoodat hij
haar geboortedag vergatzij was vijf-en-twintig
jaren oud, maar kon nog best voor achttien door-
gaan. Een elegant, teer schepseltje, welks gezicht
herhaaldelijk veranderde van uitdrukkingeen
schepseltje met levendige invallen en rustelooze
vroolijkheid, bewegelijk en rad van tong, gesticu-
leerende als een Fran^aise.
Men noemde haar //la Petite" in de vesting,
is, zou er huns inzien misschien sprake kunnen
zijn van beoordeeling door de Kamer van het
genomen besluit.
De in den afgeloopen zomer gehouden wed-
strijd van automobielen (ParijsAmsterdam) is
besproken in de afdeelingen der Tweede Kamer.
In het voorloopig verslag over de begrooting
van Waterstaat wordt vermeld, dat vele leden
met verbazing kennis namen van de houding,
door den Minister aangenomen ter gelegenheid
van dien wedstrijd.
Volgens Kon. besluit van van 19 Januari 1898
(Stbl. n°. 25) is het berijden van de rijkswegen
met motorrijtuigen zonder vergunniDg van den
Minister verboden, en bij het verleenen van zoo-
danige vergunuing pleegt, naar men meende,
bepaald te worden, dat de snelheid op rechte
einden niet meer mag bedragen dan 20 kilometers
in het uur. Voor opvolging van dit voorschrift
bij den vermelden wedstrijd werd echter niet
gezorgdop 9 en 11 Juli zijn een aantal auto
mobielen in dollen wedstrijd langs de rijkswegen
van Maastricht naar Amsterdam gereden, met
snelheden, die op de rechte einden 60 a 70
kilometers per uur bedroegen. Alle tolboomen
moesten openstaan, en bij het doorrijden werd
geen enkele tol betaald. Overal was politie met
burgemeesters aan het hoofd geposteerd, om tegen
ongelukken te waken, het publiek van de wegen
te weren en aan de bestuurders der automobielen
met stokken en zakdoeken den weg aan te wijzen,
dien zij hadden te gaan. En bij eene in de
n/Staatscourant" van 3/4 Juligeplaatsteaanschrijving
werd door den Minister aan het publiek uitdruk-
kelijk in overweging gegeven, zich tijdens den
wijdstrijd niet zonder noodzaak op het verharde
gedeelte van den weg te begeven.
Men begreep niet, hoe de Minister, ten gerieve
van eene Fransche club, zich geroepen had kunnen
achten, op deze wijze het gebruik van de rijks
wegen van Maastricht tot Amsterdam gedurende
twee dagen te belemmeren. Die belemmering was
niet gering, vooral in die streken, waar het pas-
seeren der automobielen samenviel met den markt-
dag in eene naburige stad. De zaak is gelukkig
zonder ongelukken afgeloopen, maar men hoopte,
dat de Minister zich voortaan van het geven van
dergelijke vergunningen zou onthouden.
Gevraagd werd voorts, of na afloop van den
wedstrijd de verschuldigde tolgelden nog betaald
zijn.
Ook werd de vraag gedaan, of niet behoort
voorgeschreven te worden, dat bestuurders van
waar zij veel liefde en vele vrieuden veroverd had
en geen ijveriger aanbidder dan de gouverneur,
generaal Stefanovic, die zijne wenkbrauwen verfde
en een corset droeg. Hij had haar achterna ge-
loopen als een liond op dezen carnavalsavond, en
zij beloonde hem mild met verscheidene compli-
mentjes, in zijn oor gefluisterd, en menig druk
van zijn oude, stijve hand. De jongelui benijdden
hem om de vriendschap van //de mooie Engelsche."
Er was geen man in het schitterende gezelschap,
die niet gelukkig zou geweest zijn met een woord
of een veelzeggenden blik uit de schoone oogen.
En een van al die mannen tenminste had haar
't beste aangeboden, wat een eerlijk man kan
geven het geschenk van zijn liefde. Hij was
op het oogenblik haar partner't was de artillerie
officier, door de zeelui genoemdeen slank, licht-
blond man, die meer Westersch in zijne manieren
was dan zijne meeste collegaswant hij had te
Parijs en Londen de beleefde vormen geleerd,
waardoor de gunst eener beschaafde vrouw wordt
gewonnen.
Hij paste nu die kennis toe om zooveel mo-
gelijk te behagen aan //de mooie Engelsche" 't was
gemakkelijk genoeg te zien, dat hij voor niemand
oogen had dan voor haar. Terwijl zij, als ervaren
schaatsenrijders, in sierlijke bewegingen door den
drom van gasten heengleden, vormden zij een
harmonisch geheel van groen en goud, ran zacht
bont en blauwe stof, met licht gaas, fladderend
als vlindervleugels ill den bries.
Maar terwijl de man onophoudelijk in 't gelaat
van 't meisje blikte, scheen zij als betooverd door
de zinneprikkelende muziekontvoerd uit de we
reld om haar heen naar het rijk der verbeelding,