Algemeen
Nieaws- en Advertentieblad
7oor
Zeenwsch-Vlaanderes,
No. 3526.
Zaterdag 23 October 1897.
Ma an dag den 25 October aanstaande.
EST KBUQSBSWOIL
I
37e Jaargarsg.
Binnenland.
Inzending van advertentien voor 3 u.ren op den dag der uitgave
POLITIEK OVERZICHT.
FEUILLKTQiN
34)
11" r f rr I 'Tjjttlrtnt1 fLt- W'fftTT TlHrriTBi-MiilgnTTTBi'^fcitfJBMBir'i'teiTrTf.w flfflBn?'JTVfrBW
TER NEIMSCHE COHMT
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—. Franco per postYoor
Nederland 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
mt blad verscliijnt rlanndWoensilag. en Vrljda«avouil,
nitsezonderd «»j> Keeslda^eu, bij «leu nil|>ever P. J. TAI UK 81MDE te Xer Weazen.
Bij deze courant behoort een bijvoegsel.
Burgemeester en Wethouders van
iAXEL maken bij deze bekend, dat de
jaarlijksche veemarkt in deze gemeente DIT
JAAR zal gehouden worden op
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
D. J. OGGEL, Burgemeester.
J. A. VAN VESSEM, Secretaris.
N.B. Alvorens bet vee op de markt zal worden
toegelaten, zal het eerst op de Kaaiwal
aan keuriug van den provincialen veearts
worden onderworpen.
Sedert het begin van deze week houden de
Turksche en Grieksche gevolmachtigden voor
't sluiten van het definitieve vredesverdrag hunne
samenkomsten, die driemaal in de week zullen
plaats hebben. De Porte wordt bij de onder-
handelingen vertegenwoordigd door den Minister
van buitenlandsche zaken Tewfik Pacha en Grieken-
land door Prins Maurocordato en de heer Stephanu.
De vredesconferentie heeft eigenlijk slechts
eene beperkte taak te vervullen, want de financieele
kwestie zal geregeld worden door de iiiternationale
controle-commissie, die te Athene samenkomt,
de nieuwe grens zal in loco worden uitgemeteu
door de militaire attaches van de groote rnogend-
heden en voor de vraag der terugkomst van de
Thessalische vluchtelingen naar hunne haardsteden
zal eene oplossing worden gezocht door eene
commissie die te Lamia samenkomt. Daarmede
zijn de artikelen 1, 2 en 6 van het preliminaire
verdrag onttrokken aan de rechtstreeksche be-
moeiing van de vredesconferentie. Niettemin
blijft er voor de te Konstantinopel aanwezige
vredes-gevolmachtigden nog veel werk te doen
over. Inzonderheid moeten de gevolmachtigden
de bij art. 3 van het preliminaire verdrag voor-
EEN ROMAN
uit den Fransch-Duitschen oorlogvan
O. ELSTER.
NEGENTIENDE HOOFDSTUK.
De voile pracht van een lente in het Zuiden
lag over het park van St. Agathe. Een bijna
bedwelmende geur van duizend bloemen en bloesems
vervulde de lucht. Op het jonge, zachte, nog
lichte loof der boomen, lag de gouden zonneschijn
en in de warme lucht onder den hoogen, diep-
blauwen hemel, vlogen de zwaluwen heen en weer,
ronde kringen beschrijvend onder vroolijk getjilp.
Zij schenen zich te verheugen over het zonlicht,
dat de geheele wereld met een stroom van licht
en warmte vulde.
Lente en vrede
Kan men zich een mooier tijd denken, dan
waarin deze vereenigd zijn
Bijna vergat men in de tooverachtig schoone
natuur, vol van den glans der lente, de zware
offers van den oorlogZachter werd de smart
over de gevallenen, zachter de haat, die zulke
vreeselijke offers had gevorderd, zachter de hard-
heid der volkeren, die begrepen, dat veldslagen,
zegepralen, roem en krijgseer niet opwegen tegen
een enkelen dag van gouden vrede.
Axel von Simmern liep langzaam op en neer
onder de hooge boomen van het park, welker
lichte bladerdos de zonnestralen nog niet geheel
kon afsluiten. Op het gele zand der paden, op
de frissche groene grasvelden, teekenden zich de
bewegelijke takken en bladeren af, die boven zijn
hoofd ruischten.
De jonge officier ademde met wellust de ver-
kwikkende voorjaarslucht in. Zijn gelaat was nog
bleek en smal wegpns het lange ziekbed, maar
reeds zag men op zijn waugen het zachte rood
der terugkeerende gezondheid, en in zijn oogen
ziene regelingen maken, waardoor het misbruik
van de consulaire immuniteit kan worden belet
en de noodige schikkingen worden gemaakt voor
den geregelden dienst der justitie en de uitvoering
van de rechterlijke vonnissen in Griekenland.
Dan moeten er, ingevolge art. 4, bepalingen worden
gemaakt voor het uitwisselen van krijgsgevangenen,
voor de amnestie, voor de vergoeding van de door
bijzondere personen geleden schade en voor het
herstel van den post- en telegraafdienst. Eene
consulaire conventie, een uitleveringsverdrag en
eene overeenkomst om het rooversbedrijf aan de
grenzen tegen te gaan, moeten ingevolge art. 5
gesloten worden. De door de gevolmachtigden
voor den vrede te verrichten arbeid kan dus heel
wat tijd in beslag nemen en het tot stand komen
van den definitieven vrede zal wellicht eerst over
eenige maanden kunnen geschieden.
Naar uit Parijs aan de Pol. Corr. bericht wordt
zou de Sultan officieus de kabinetten hebben laten
polseu, hoe zij zich zouden gedragen tegenover
een eventueel vooorstel om maarschalk Kainpho-
vener Pacha tot gouverneur van Kreta te benoemen.
In de politieke kringen van de Fransche hoofdstad
is men van meeuing, dat de meeste mogendheden
dit voorstel niet zouden goedkeuren. Overigens
hebben de kabinetten tot dusver zich nog niet
bezig gehouden met deze speciale vraag.
Niet alleen uit de redevoeringen van de ministers
Meline en Bartheu, van den president van de
Republiek en van de handels-reclitbank is gebleken,
dat in Frankrijk op het oogenblik mannen van
zaken aan het roer zitten, die eenige stabiliteit
hebben weten te brengen in de hoogstwisselende
binnen- en buitenlandsche politiek van de Republiek.
Thans heeft de regeering de heftige Chauvi-
nisten, Deroulede en zijn vrienden, weer eens belet
onnoodig scherp te zijn en redevoeringen te houden,
die in Duitschland zeker kwaad bloed zouden
hebben gezet, bij de onthulling van het monument
voor de in 1870 te Chateauduu gevallen Franschen.
De Minister van marine, die het monument
zou onthullen, heeft eenvoudig de heeren, die
schitterde de glans eener hoopvolle toekomst.
Helaas, zijn vroegere kracht, zijn vroegere ge
zondheid zou hij nooit weer geheel kennen. Dat
voelde hij wel, dat wist hij. Zijn linkerarm rustte
nog altijd in een zwarten doekde zwakte, de
stijfheid der spieren zou nooit verdwijnen, Eu
schoon ook zijn, door een kogel doorboorde borst
genezen was, de kracht der jeugd zou nooit terug-
keeren in de nauwelijks genezen longen. Hij kwam
wel terug in het vaderland als overwinnaar, maar
ook als iuvaliede, en den degen van den soldaat,
zijn uniform moest hij vaarwel zeggen. Die ge-
dachte stemde hem weemoedig, maar met nog
grooter droefheid vervulde hem het afscheid van
St. Agathe, het afscheid van Jeanne, die hij nooit
zou terugzieu.
Toen Axel in de nabijheid van het slot ge-
komen was, zag hij Jeanne met een mand vol
bloemen, die zij in den tuin had geplukt en die
zij nu tot een ruiker bijeen schikte, in een prieel
zitten, in de schaduw.
Hij trad op haar toe en bbgroette haar.
Met een vriendelijken glimlach zag zij tot
hem op.
,/Yoor wien hebt u dien mooien ruiker bestemd,
juffrouw Jeanne?" vroeg hij, zich aan haar zijde
neerzettend.
Zij bloosde even en boog het hoofd over de
bloemen.
,/Hoe nieuwsgierig bent u toch," zeide zij met
eenige schalkschheid „het zou een verrassiug voor
u wezen als u morgen St. Agathe verlaat."
ffEen verrassiug een laatste groet
//Is u dan niet blij, naar uw vaderland terug
te keeren vroeg zij zacht.
z/Het zou ondankbaar Van mij wezen, als ik
het niet was. Toch kan ik niet zonder weemoed,
zonder smart denken aan het afscheid van hier."
Zij zweeg en keek peinzend in de verte, terwijl
haar handen de bloemen oubemerkt op den grond
lieten vallen. Axel zocht naar woorden. Een
diepe, smartelijke en toch genotrijk-weemoedige
ontroering maakte zich van hem meester, terwijl
zijn oog op het gelaat van Jeanne rustte. De
omgang met haar, haar ouders en verwanten, den
spreken zouden, van te voren mededeeling hunner
redevoeringen gevraagd. //Dat nooit," was het
antwoord d,er redenaars, die zeker wel voelden, dat
de regeering op hunne speeches wel wat zou hebben
af te dingeu //dan spreken we liever niet." //Ook
goed," zal de regrering vermoedelijk gezegd hebben.
En zoo is er bij de onthulling te Chateaudun
zeker veel gematigder gesproken, dan anders het
geval zou zijn geweest.
De Transvaalsche volksraad maakte eergisteren
een aanvang met de behandeling van het rapport
der commissie voor het verslag van het nijverheids-
comite.
Met 43 tegen 10 stem men werd een voorstel
verworpen, strekkende om het laatste rapport on-
geldig te verklaren. Aangenomen daarentegen
werd een voorstel der commissie om de regeering
uit te noodigen een wet in te dienen, waarbij de
mijn-compagnieen worden verplicht in hare boeken
op te nemen de cijfers der loonen, uitbetaald aan
hare blanke ambtenaren, omdat het anders onmo-
gelijk is aangaande den staat der goudnijverheid
juiste statistieken te maken. Eveneens wil men
aan de regeering opdragen er voor te zorgen,
dat aan de blanke werklieden het verkrijgen van
eenig klein landbezit gemakkelijk worde gemaakt.
Uit Kaapstad komt bericht, dat de nieuwe gou
verneur, Sir Alfred Miluer, Hollandsch is gaan
leeren. Teeken des tijds
Het Hbl. bespreekt de vraag, op welken dag
de Koningin in het volgende jaar zal worden
ingehuldigd.
De Grondwet bevat omtrent den dag der inhul-
diging geen stellig voorschriftzij bepaalt
z/De Koning, de regeering aanvaard hebbende,
wordt zoodra mogelijk plechtig beeedigd en inge
huldigd binnen de stad Amsterdam, in een openbare
en vereenigde zitting der beide Kamers van de
Staten-Generaal."
Door deze bewoordingen is duidelijk uitgemaakt,
goeden kapitein Hoffer en diens vrouw en dochter,
had in den loop der laatste weken zeer vriend-
schappelijke verhoudingen aangenomen. De ouders
van den op het slagveld gevallen Maxime de
Parmentier hadde hem, die hun den laatsten groet
bracht van hun zoon, met die welgemeende vrien-
delijklieid en innige hartelijkheid ontvangen, die
eigen zijn aan alle voorname en edele naturen.
De schuwe terughouding van Jeanne week allengs
en maakte plaats voor een vriendelijke vertrouwe-
lijkheid. Maar het woord der liefde, dat het
oogenblik van doodsgevaar aan haar lippen had
outrukt, het werd niet meer gesprokenzij ge-
voelden, dat zij het niet mochten uitspreken, geen
van beiden, wilden zij niet aan elkaar ontrukt worden.
En toch lag schier elk oogenblik, dat hij bij
haar was, op Axel's lippen het woord der liefde.
Zijn hart was vol van een innige vurige genegen-
heid voor het mooie edele meisje, en hij gevoelde
dat ook de liefde van Jeanne voor hem niet min
der was geworden. Nu was de dag der scheiding
gekomen. Nog enkele uren en Axel verliet met
de laatste Duitsche troepen St. Agathe en Frank
rijk voor altijd. Moest hij nu nog zwijgen
Moest hij dan niet ten minste trachten de hoop
met zich mee te nemen, dat alles zich nog ten
beste kon schikken, als eens de wonden in den
oorlog tusschen de beide volken geslagen, niet
meer zoo heet brandden en de herinnering aan de
offers, aan de vreeselijke nederlagen van Frankrijk
niet meer zoo levendig was
//Jeanne," zeide hij zachtkens en legde zijn
hand op de hare, //het is misschien de laatste
keer, dat wij tegenover elkaar staan. Wilt u mij
toestaan een vraag te doen
Zij keek hem met een eenigszius schuwen
blik aan.
z/Welke vraag
z/Herinnert u zich nog dien verschrikkelijken
nacht in Chateau Pernette
z/Hoe zou ik niet antwoordde zij zacht.
z/Ik bedoel niet, of u zich nog de voorvallen herin-
nert van den bloedigen strijd, deze zullen u wel
onvergetelijk zijn, maar herinnert u zich ook nog
de woorden, die u mij toen toefluisterdet, toen u,
dat de Koning of Koningin de uitoefening van
het koninklijk gezag aanvaardt, nog voordat de
beeediging en inhuldiging hebben plaats gehad.
Zoo heeft Willem III op 21 Maart 1849, vier
dagen na het overlijden zijns vaders, bij eene
proclamatie de regeering aanvaard en had de
inhuldiging eerst op 12 Mei plaats.
Koningin Wilhelmina nu aanvaardt de regeering,
als zij haar 18" jaar vervuld heeft, dus in den
avond van 31 Augustus 1898, en kan alzoo op
dien dag zelven niet worden ingehuldigd. Maar
voor uitstel bestaat geen reden, en men kan dus
aannemen, dat de eerste week van September voor
de inhuldiging zal worden aangewezen.
Volgens de G. Ct. is door Jhr. Mr. De
Brauw, oud-commissaris der Koningin in Zeeland,
als contra-souvenir aan de burgemeesters van
Zeeland verzonden zijn welgelijkend portret in
cabinet-formaat, van zijn handteekening voorzien.
De verkiezing voor een lid der Tweede
Kamer in het kiesdistrict Enkhuizen had tot uit-
slag dat eene herstemming moet plaats hebben
tusschen de heeren Raat (kath.) die 2625 en Kool
(lib.) die 2308 stemmen verkreeg. De heer
Gerritsen (rad.) verkreeg 1385 en de heer Sluis
(a.-r.) 491 stemmen.
De Midd. Ct. noemt de berichten inzake
een voorstel, te doen door Gedeputeerden aan de
Provinciale Staten, tot aanschaffing van eene nieuwe
boot voor den dienst op de Wester-Schelde, zeer
voorbarig.
Er is door dat college omtrent dit belangrijke
punt nog geene besiissing genomen wel zijn daar-
omtrent inlichtingen genomen en zal de zaak spoedig
worden overwogen.
Op de agenda der werkzaamheden voor de aan
staande najaarsziting der Provinciale Staten komt
dan ook nog geen dergelijk voorstel voor.
Door het provinciaal college van toezicht
op het beheer der kerkelijke goederen enz. in
Zeeland zijn benoemd tot lid van het algemeen
college de heer A. de Roo Pzn. te Groede en tot
secundus Mr. Ph. J. Callenfels te Middelburg.
gewond door den kogel van uw landgenoot, in
mijn armen in zwijin vielt
Jeanne boog diep het hoofd en zweeg, terwijl
zij beefdeals de slanke den op den top des
bergs, voelde zij het naderen van den storm.
z/Toen spraakt u een woord," vervolgde Axel
op nog inniger toon, ,/dat onder andere omstan-
digheden gesproken mijn hart met de grootste
zaligheid zou hebben vervuld, JeanneffMeer
dan mijn leven bemin ik je," zeidet gij toen, en de
blik uwer oogen, uw heldhaftige daad bevestigden
voor mij uw woorden. Ik heb u bemiud, Jeanne,
sinds den dag, dat ik u voor het eerst zag.
Steeds dieper schoot deze liefde, waarop ik eerst
geen acht sloeg, waarvan ik uiets wilde weten,
wortels in mijn hart. Maar wat eerst een klein
boompje is, slaat allengs zijn wortels en zijn
takken uit, groeit op en wordt ten laatste een
boom, die zich over ons heen buigt en ons over-
schaduwt. Zoo is het met de liefde gegaan in
mijn hart. Het gevoel waaraan ik eerst niet
wilde toegeven, is steeds grooter geworden in mijn
hart en nu beheerscht het mij volkomen. Ik kan
mij geen leven meer denken zonder deze liefde
Ik kan mij niet voorstellen, dat ik zonder uwe
liefde, dat ik zonder u kan leven
Hij had haar hand gevat en drukte die aan zijn
lippen, haar smeekend in het gelaat ziendeop
haar wangen kwam een bios, maar haar oogen zagen
somber. Zij beproefde niet haar hand uit de zijne
te trekken, maar zij beantwoordde ook niet den
innige druk, die zijn vraag ondersteunde. Stil,
zwaar als lood, lag haar hand in de zijne.
z/lk heb dat uur niet vergeten, Axel," zei zij
met bevende lippen, 7/en wat toen, in het oogenblik
dat ik meende te sterven, aan mijn lippen ontgleed,
ik herhaal het nu//ik heb u lief meer dan
mijn leven."
z/Jeapne
z/Ik bemin u meer dan mijn leven," vervolgde
zij op somberen toon, *en toch moeten we scheiden,
Axel. Zie mij niet zoo treurig, zoo smeekend
aan. U weet toch zelf de reden, waarom wij
elkaar niet mogen beminnen, waarom wij elkaar
niet mogen toebeliooren. Maar ook al bestond
