Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwscii- Vlaanderen
No. 3188.
Dinsdag 13 Augustus 1895.
35e Jaargang.
3> 51 U I! 33 3.,
liinnenland.
ABONNEMENT
Per drie maauden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika f 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieveu-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men ksn zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verininderden prijs.
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
£*olitieli (Jverzicht.
De artikelsgewijze-behandeling der Belgische
schoolwet in eerste lezing is nu afgeloopen. Alle
voorstellen der Regeering werden goedgekeurd.
Woensdag a. s. verwacht men de eindstemming.
Be Minister van Financien vraagt bij een bui-
tengewoneu begrootingspost de toestemming der
Kamer tot het verdrag, door den Staat te sluiten
met de maatschappij Brussel-zeehaven. Van het
maatschappelijk kapitaal, dat in het geheel 38 Ys
millioen bedraagt, zou de Staat 10 millioen op
zich nemen.
Eerst 14 Augustus, den verjaardag van zijn
verkiezing tot Vorst van Bulgarije, zal Ferdinand
van Coburg zich weer te Sofia vertoonen. Dien
tusschentijd slijt hij op slot Ebenthal, het verb! ijf
van zijn moeder, Prinses Clementine, die andermaal
aanzienlijke geldsommen in de onderneming schijnt
te willen steken, ditmaal door het bekostigen der
vereischten voor eenen feestelijken intocht haars
zoons.
Het hoofdpunt van die ontvangst zou dan wezen
eene demonstratie van het leger
Keizer Wilhelm, die zeeman schijnt in hart en
nieren en soms meer matroos dan huzaar, bevindt
zich thans in Engeland, ter bijwoning van de
regatta's te Cowes. Bijzonderheden vallen tot
nog toe niet voorof het moest zijn het feit,
waarop door een der bladen de aandacht werd
gevestigd, dat de keizer een diner heeft bijgewoond,
gekleed in 't zwart
Een Duitsch eskader onder bevel van prins
Hendrik, breeder des keizers, lag op de reede
wederzijdsche beleefdheden werden gewisseld men
schijnt er zich zoo goed mogelijk te vermaken.
Aandacht trok echter hoofdzakelijk het feit, dat
de keizer op den verjaardag van den slag bij
"Worth eensklaps op het admiraalschip Worth
verscheen en daar een toespraak hield.
Donderdag is het Duitsche eskader vertrokken,
nadat het eerst de gebruikelijke beleefdheden
tusschen prins Hendrik en zijn keizerlijken broeder
waren gewisseld. Prins Hendrik ontbeet bij den
keizer aan boord van de Hohenzollernvan daar
begaf hij zich naar de Worth en de laatste hand
werd gelegd aan de toebereidselen voor het vertrek,
hetwelk niet mocht geschieden, voor de keizer
nog een laatste bezoek aan zijn eskader had
gebracht. Toen dat bezoek gebracht was kozen
de oorlogschepen onmiddellijk zee.
Donderdagmiddag gaf de keizer een five o'clock
tea aan boord van de Hohenzollern. Het dek van
het Keizerlijk jacht was bezet met kleine ronde
F BUILT,ETON.
Vcrhaal van E. M.
9)
VI.
HET GELUK.
Zoo ging het zes maanden lang. Zelfs zij, die
zeer weinig bun gedachten lieten werken, bemerkten,
hoe Pauline's schoonheid haar bloeienden glans,
haar schitterende frischheid scheen te verliezen.
Maar niemand, zelfs dokter Destree niet, kende
de reden, niemand vermoedde, hoe het er in haar
hart uitzag. Zij was ontevreden op zich zelve en
Idea vreemde, wien zij over zijn verdwijuing bittere
verwijten maakte. En tocli moest zij telkens weer
J tot zich zelve zeggen, dat zij onrechtvaardig tegen
I hem was, dat zij voor dien ridderdienst niet zoo
i dankbaar was als hij verdiende. Had de vreemde
I haar dan ooit een belofte gedaan, was hij ooit in
nadere aanraking met haar gekomen Was hij
J haar sedert die ongelukzalige eerste en laatste maal
ooit weer genaderd En dat hij bij den dokter
I naar haar geinformeerd had, was eigenlijk deel-
J neming geweest, anders nietsThans was hij
vertrokken of had hij een ander stamlokaal gezocht
en dacht zeker in 't geheel niet meer aan haar.
Dan weer werd zij door grooten angst aange-
grepen. Hij was zeker ziek of gestorvenHij
had anders niet zoo voortdurend de nabijheid
kunnen ontvluchten eener persoon, die hij zoo
wakker in bescherming genomen, die in zijn oogen
zooveel achting en genegenheid gelezen had.
tafeltjes en Zijne Majesteit stond aan de valreep
zijn gasten te ontvangen. Aanwezig waren o. a.
de Prins van Wales, de hertog van York, de
markies of Lorme enz.
Om zes uur begon het te regenende //five
o'clock tea" was toen reeds bijna afgeloopen.
De keizer vermaakt zich derhalve zooveel in
zijn vermogen is. En de pers der beide rijken
gebruikt den schoonen tijd om elkaar hatelijkheden
naar het hoofd te werpen.
Het is ook komkommertijd
Wei begrijpende, dat het lange dralen der
mogendheden op de jongste Turksche nota be-
treffende de hervormingen in Armenie weinig goeds
spelt, heeft de Porte aan de Engelsche, Fransche
en Russische gezanten andermaal doen verzekeren,
dat het haar met de toegezegde hervormingen
werkelijk ernst is. Sprak eene andere mogendheid
aldus, dan zou het veel van zelf-beschimping
hebben, maar nu de Regeering van den Sultan,
die er nog al eens van houdt de zaken op de
lange baan te schuiven, deze taal bezigt, blijkt
daaruit duidelijk, dat een krachtiger optreden der
mogendheden gevreesd wordt.
De toegezegde hervormingen, weet men, worden
door de mogendheden als geheel onvoldoende be-
schouwd, en zoo heeft bijgevolg de belofte, dat
ze getrouw en ernstiglijk zullen worden ten uitvoer
gelegd, al zeer weinig waarde.
Van wege de Porte wordt groote verwondering
aan den dag gelegd over dit //onvoldoend achten"
der mogendheden.
Het is intusschen gebleken, dat de vier Britsche
oorlogsschepen, die dezer dagen met verzegelde
orders Gibraltar verlieten, niet bestemd waren om
tegen Turkije te demonstreeren en evenmin werden
gemobiliseerd met het oog op de gebeurtenissen
in China, maar wel degelijk moesten naar Marokko.
Zij zijn reeds te Tanger aangekomen.
Daar kwamen uit Ferrol nu ook zes Spaansche
oorlogsschepen aan, zoodat het vermoeden voor
de hand ligt, dat eene Spaansch-Engelsche demon
stratie bedoeld wordt. Want ook Engeland en
Spanje hebben hier grieven te verhalen.
Daar het geschil tusschen Duitschland en den
Sultan nog niet geheel is vereffend, bleef ook nog
een Duitsch oorlogsschip voor Tanger. Behalve
dit liggen er nog een Fransche en een Italiaansche
oorlogsbodem, zoodat, mocht het soms noodig
worden van het veel besproken concert Europeen
een proefje te geven, alle elementen daar voor aan
wezig zijn.
Er is nog geen bevestiging ontvangen en
Ach, en ook hem kon het immers niet verborgen
gebleven zijn, dat hij de eenige mensch was, die
de arme eenzame te midden dezer oppervlakkige
menigte niet onverschillig was
Zoo tusschen stille verwijten en verontschuldigin-
gen door voortdurende onrust been en weer ge-
slingerd, zag Pauline bijna met vreugde het einde
van den termijn naderen, gedurende welken zij
aan de zaak van den beer Dussault verbonden was
zij verlangde met alle macht naar het oogenblik,
dat zij weer een stil onopgemerkt zelfstandig leven
kon beginnen. Zij wilde onder geen omstandigheden
iets weten van een verlenging van haar contract,
zelfs niet onder de schitterendste voorwaarden.
Sedert den dag, toen zij voor de eerste maal haar
plaats in het buffet had ingenoinen, had zij haar
steeds aangroeiende inkomsten met waarlijk gierige
spaarzaamheid weggelegd en beschikte nu over een
jaarlijksche rente van zesduizend francs dat
was meer dan genoeg voor haar en haar jongen.
Toen de lieer Dussault het vergeefsche zijner
pogingen inzag, besloot hij, ten minste de eenige
nog overblijvende maand van zijn contract met
Pauline op alle mogelijke wijzen gebruik te maken.
Zoo vond men dan overal aangekondigd, dat de
schoone „limonadiere" reeds in de eerstvolgende
weken het Palais Royal voor altijd zou verlaten.
Men kan zich voorstellen, dat zich nu nog een-
maal geheel Parijs verdrong, om de beroemde
bulfetjuffrouw te zien, te bewonderenhet Palais-
Royal kon evenals in de eerste tijden het aantal
nieuwsgierigen nauwelijks bevatten, en men brak
zich tevergeefs het hoofd er mee, welke beweeg-
redenen mevrouw Pauline kon hebben, om zich
zoo plotseling terug te trekken.
er bestaat dus kans, dat het onjuist is van
het bericlit, volgens het welk de zendingsposten
in den omtrek van Canton vernield zouden
wezen.
Door Gedeputeerde Staten van Zeeland is de
jacht op hazen en patrijzen in deze provincie
geopend op Zaterdag 31 Aug. a. s.
De gemeenteraad te Schoonhoven heeft be-
sloten eene som van f 150 te bestemmen om
de feestviering op te luisteren, die aldaar op den
verjaardag van H. M. de Koningin zal plaats
hebben.
Uit een onderzoek ingesteld omtrent de bij-
houding der registers betreffende de grondbelasting
is gebleken, dat die, vooral op het platteland, veel
te wenschen laat.
Wegens het belang eener nauwkeurige bijhouding
van genoemde registers voor de toepassing der wet
op de grondbelasting, zijn de Commissarissen der
Koningin door den minister van binnenlaudsche
zaken, op verzoek van den Minister van Financien,
uitgenoodigd de burgemeester, voor zooveel noodig,
aan te schrijven, voor eene stipte opvolging der
ten deze gegeven voorschriften zorg te dragen.
Weldra is het weer de tijd, dat het heerlijk
zeebanket zijn intrede doet bij de fijnproevers.
Men heeft verleden jaar in Engeland beweerd,
dat door het gebruik van oesters typhus was ont-
staaji. Indien dit waar is, dan tocli stellig niet
door het gebruik van Zeeuwsclie oesters, want op
het vasteland van Europa heeft men nooit daarvau
gehoord.
Er is echter wel iets anders, namelijk, dat het
oester-etend publiek, vooral in Engeland, Duitsch
land en Belgie, op schromelijke wijze bedrogen
wordt, doordat men oesters te gebruiken geeft van
mindere kwaliteiten, waaraan men wel weidsche
namen geeft, als //Zeeuwsclie" en natives, doch
die het eene evenmin zijn als het andere.
Komt men in het buitenland in hotels, restau
rants, oestersalons, „Weinstuben", enz. dan leest
men op menu's,/Huitres de Selande" en zij
worden want de consumenten zijn wel oester-
liefhebbers, doch vaak geen oesterkenners ook
als zoodanig gegeten en betaald maar het duur
betalen en de illusie is ook al het Zeeuwsche dat
er aan is.
500 a 600 millioen Fransche oesters om
Op zekeren dag, toen mevr. van Eijcken uit
het pension terugkeerde, waar zij haar jongen had
bezocht, vond zij een brief van den dokter, waarin
hij haar voor het souper uitnoodigdezijn vrouw
en hij hadden iets gewichtigs met haar te bespreken.
Pauline had zich reeds lang tegenover het publiek
en den lieer Dussault een grootere vrijheid ver-
oorloofdals een aanuemelijke reden haar weerhield,
haar plaats in het koffiehuis in te nemen, dan
liet zij eenvoudig zeggen, dat zij vtrhinderd was.
Dat deed zij ook dezen dag, nu de uitnoodiging
van den dokter haar in een onverklaarbare opge-
wondenheid bracht.
Bij Destree viel Pauline's eerste blik op een
vreemden euden heer, die sedert ongeveer acht
dagen geregeld het koffiehuis bezocht had en
gedurende dezen tijd des te meer door haar was
opgeinerkt, daar hij steeds aan de tafel zat, welke
vroeger de heer Matthison gewoon was in te
nemen. Nauwelijks had de goede vrouw van den
dokter haar vriendin gezien, toen zij met uitgebreide
armen op haar toesnelde.
z/Laat je omhelzen, lieve Pauline", riep zij met
bewogen stem, /,o, wij hebben heden zooveel met
je voor Deze heer hier En zij was blijk-
baar mooi op weg, het geheele geheim, dat haar
ziel drukte, in een ademtocht prijs te geven.
Maar de vreemde heer viel haar in de rede. Hij
was eenige schreden nader gekomen en maakte
thans een buiging tegen Pauline.
z/Vergeef mij, mevrouw", begon hij, als ik u
dadelijk in de eerste minuut met mijn geheele
zaak overval, nadat ge nu toch reeds deze geheim-
zinnige zinspeling van uw vriendin gehoord liebt.
In een woord, mevrouw ik ben gekomen, om
van de Fransche op de Engelsche kusten overge
plante maar niet te spreken moeten jaarlijks
de wereld in tegen ongeveer 20 millioen Zeeuwsche.
Deze cijfers zijn te sprekend om niet te begrijpen,
dat het etiquet //Huitres de Selande" maar al te
zeer misbruikt wordt.
De Zeeuwsche oester-industrie wordt dan ook
elk jaar meer de dupe van dat bedrog, en men
mag zich verwonderen dat het publiek zoo iets
maar steeds niet opmerkt en dat de autoriteiten
noch in het buitenland noch hier te lande evenmin
ieder op zichzelf als onderling, hoegenaaind niets
doen om dit tegen te gaan. Het oesters-gebrui-
kend publiek in de bovengenoemde aangrenzende
landen zou eene bemoeiing in dien geest zeker
met daukbaarheid begroeten, want getuige de boven-
vermelde cijfers, het geknoei is meer dan erg en
neemt bedenkelijk toe.
Er is hier bovendien en in de eerste plaats
sprake van het behoud van een eenige Nederlandsche
nijverheid, welke door dat euvel allengs te gronde
gericht zou kunnen wordeneene industrie van
rechtstreeksch belang voor de ondernemers, voor
honderden kleinere nijveren en om van de uit
de tweede hand belanghebbenden nog niet eens
te spreken ook van de schatkist.
Het schijnt met de Neerbosch quaestie, die
zooveel sensatie wekte, nog niet uit te zijn. In
het N. v. d. D. vinden wij daaromtrent het
volgende bericht
Na de heeren Van Deth en Van Houten de
heer W. J. Ruijter. In een open brief aan
Mevr. de Baronesse van Aylva van Pallandt geeft
de heer Ruijter eenige opmerkingen naar aanleiding
van een verblijf gedurende negen maanden van
twee zijner kinderen in de weesinrichting-Neerbosch.
Daarin komen vele van de bekende klachten voor
slechte voeding, slechte verpleging, mishandeling,
slechte verstaudhouding onder verpleegden, alles
met naam en toenaam van de betrokkenen.
Ook hiervan geldtals een tiende waar is, is
't hemeltergendals alles onwaar is, moet de
schrijver als lasteraar in zedelijken zin gebrandmerkt
worden. Wie geeft hier uitkomst De vorige
enquete heeft, gelooven we, niet algemeen de
overtuiging gevestigd, dat een zoo uitgebreide
stichting zonder officieel toezicht aan particuliere
handen kan overgelaten worden. Dat gevoelen
kan verkeerd zijn en onrecht doen aan personen,
die uit zuivere menschenliefde zich aan de be-
langen van duizenden hulpbehoevenden wijden,
maar de belangen dier duizenden gaan alle conside
ration te boven.
uw hand te vragen, maar niet voor mij", voegde
hij er snel en glimlachend bij, toen hij haar ver-
rast gelaat bemerkte, //maar voor mijn zoon."
Pauline viel hem met een handbeweging in de
rede. //Mijnheer", zeide zij met bewogen stem, terwijl
zij zich te vergeefs trachtte te beheerschen, //voor
ge verder gaat, voor ge mij den naam noemt van
hem, die mij met dit aanzoek wil vereeren, moet
ik u mededeelen, dat ik het vaste besluit heb
genomen, nooit weer in 'thuwelijk te treden."
z/Toch moet ge mij veroorloven voort te gaan,"
zeide de oude heer glimlachend. //En als uw hart
niet meer vrij is
z/Vergeef mij daarover ben ik zeker niemand
rekenschap schuldig", zeide Pauline zacht, maar
op vasten toon.
//Kind, kind", vermaande haar vriendin, //hoe
kun je aan de herinnering van een reeds lang
vervlogen verleden, hoe kun je ter wille eener
nuttelooze droomerij een werkelijk geluk, je ge
heele toekomst opofferen
//O, ik hoop toch, dat ge niet onverbiddellijk
zult blijven, mevrouw", viel de oude heer haar
in de rede. //Of zoudt ge werkelijk in uw neen
volharden, als ik u mijn naam en dien van mijn
zoon noem? Ik ben graaf Matthison. Mijn zoon
Gustav
Verder kwam hij niet, want op dit oogenblik
werd de deur van de zijkamer geopend en hij,
die al deze maanden Pauline's gedachten vervuld
had, lag aan haar voeten.
Verschrikt trad zij een schrede terug, maar toen
beheerschte zij zich en hielp den smeekende
zacht op.
TEK \EimS( HE 01H 4 IT
Mil lilatl verseliijnl jiannclai;-, Woensdaif- en Vrijilatfavoml l»ij n uilgever I*. J. V A X II E S A X B E le Ter Xeuzen.
