Algemeec Nieuws- en Advertentieblad voor Zeenwsch- Vlaanderen No. 3186. Donderdag 8 Augustus 1895. 35 daargang AAMB1STSBISO. 5> 2) 3 53 13a aanbesteden: Binnenland. Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave. het begriudeu van het nog onbegrinde gedeelte van den Graafjansdijk, van af den Rijks-Keiweg AxelAxelsche Sas- sing tot op Schapenbout, ter lengte van 910 meter. Raming 1400,—. FEUILLKTON. 7) TER NEIIZENSCHE ('OI RAM ABONNEMENT Voor Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post NederUud 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. ADVERTENTIEN: Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /"0,10. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel verniinderden prijs. Uit bind verscl.ijat WoeusdaK- en Vrijil«a»vonil hij den iiilgever H. J. V A M K 8 A Hi 1> E «e Ter Kenzen. Burgemeester en Wethouders van AXEL zullen op Zaterdag, den 10en Augustus 1895, des middags te 12 ure, ten Raadhuize, bij enkele inschrijving Aanwijzing op den dag der besteding 'smorgens te 9^ ure, aanvangende op Schapenbout. Bestek verkrijgbaar ter Secretarie tegen betaling of toezending van f 0,50. Axel, 1 Augustus 1895. D. J. OGGEL, Burgemeester. J. A. VAN VESSEM, Secretaris. t*olitieli Overzicht. De herinneringsfeesten aan den oorlog van 1870'71 zijn begonnen te Weissenburg en Saarbrucken. In laatstgenoemde stad waren bijna 40,000 vreemdelingende vereenigingen, waarbij 15,000 oudstrijders (en onder hen 1000 man, die aan de bestorming der Spicherer hoogten enz. hadden deelgenomen), trokken in optoeht naar de graven der gevallenen. Nadat. liier de herdenkings- plechtigheid had plaats gehad, keerde men, terwij I vele muziekkorpsen zich deden liooren, naar de stad terug. 's Avonds werden vreugdevuren ontstoken. Een ondergeschikt regeeringsambtenaar had de onhandigheid, een Eranschen journalist, Hutin van de vGaulois", te gelasten, het Duitsche gebied te verlaten, omdat hij geen verblijfpas had. De hoogere autoriteit echter heeft dit verbanningsbevel vernietigd. Op 1 September zal Sedan te Berl'jn op schit- terende wijze worden herdacht. De leden der „Kriegsvereine" hebben het plan opgevat de herdenkingsdagen van de veldslagen zelfs op Eransch grondgebied te vieren. Naar aanleiding van dit voornemen heeft zich eene levendige correspondentie ontwikkeld tusschen den Minister Hanoteaux en den Eranschen gezant te Berlijn, den heer Herbette. Het schijnt, dat laatstgenoemde heeft voorgesteld, den leden der aangekomen en na in het hotel de Abdij gelogeerd te hebben, zijn gisteren ochtend naar Domburg vertrokken, tot tijdelijk verblijf aldaar. Het besluit der Staten van Zeeland tot be- noeming van den heer J. H. Snijders tot lid van Gedeputeerde Staten van dit gewest, is bij koninklijk besluit van 3 Augustus jl., n°. 10, tot 1 October geschorst. Blijkens het voorloopig verslag der Tweede Kamer over het ontwerp tot herziening der personeele belasting achtte men nagenoeg algemeen eene directe verteringsbelasting onmisbaar en waren de gevoelens over eene heffing door het rijk of door de gemeente verdeeld. De verlaging der hoofdsom had door nieuwe belastingen gedekt moeten worden, dewijl men nu daarvan verhooging der provinciale en'gemeentelijke opcenten vreesde. Velen achtten de invoering van de wijziging on- mogelijk zonder kiesreclitwijziging. Zeer velen wenschten de kantoren lager aan te slaan. De progressie werd eenerzijds onvoldoende geacht, anderzijds werd zij aanvaard als eene reinissie. De groote meerderheid was voor den belasting- aftrek voor kinderen en pupillen, maar men wees op verschillende onbillijkheden der regeling. Velen wilden vrijstelling, behalve voor deuren en vensters ook voor haardsteden, welker gebruik volgens anderen veilig belast kon worden. Velen waren tegen vrijstelling van scliilderijen en voor meerdere ontheffing van den middenstand en het platteland. De schatting van het meubilair vond bij de groote meerderheid geen bijval. Als nieuwe belasting- grondslagen werden aaubevolen rijwielen, plezier- vaartuigen, piano's, reisbelasting. De algemeene invoering der herziening op 1 Januari 1896 werd onmogelijk geacht. De nieuwe booten van //De Zeeland Heden zou het derde schip, in aanbouw bij de Fairfield Shipbuilding and Engineering C. Ltd. te Govan nabij Glasgow, voor rekening der Stoomvaart Maatschappij Zeeland", te water worden gelaten. Het eerste schip, de Koningin Wilhelmina, zal dien dag den proeftocht doen. Tegen 12 Augustus wordt dit te Vlissingen verwacht en zal dan in de geregelde vaart gebracht worden. De drie schepen, die ongeveer 30 voet langer en 6 voet breeder zijn dan de tegenwoordige booten van de //Zeeland", zullen in het Prins Hendrikdok te Middelburg niet kunnen dokken, tenzij de maatschappij //De Schelde", aan wie het dok toebehoord, besluit het ook te verbreeden. De schepen zullen dus voorhands te Rotterdam of te Antwerpen moeten dokken. Verhaal van E. M. V. DE BE FEETJ UFFROUW Op den dag van Pauline's komst sprak men in geheel Parijs feitelijk van niets anders dan van het schoone limonademeisje. De wonderbare schoonheid barer trekken, de glans harer oogen, haar prachtig liaar, de edele vorm harer hand en van haar voet, haar voornaam voorkomen dat alles vond duizend bewonderaars, die van 's morgens vroeg tot 's avonds laat werkelijk hymneii over haar zongen. Alles drong naar het eensklaps beroemd ge- worden koffiehuis, en toen Pauline tegen vier uiir des namiddags haar zitplaats bij het buffet weer innam, weerklonk uit de diclit opeenge- drongen menigte een applaus, waaraan geen einde scheen te zullen komen en dat telkens herhaald werd. Sedert jaren had men de Parijzenaars niet in zulk een geestdriftvollen roes gezien het was als 't ware een delirium. De bezoekers in de glasgalerij verlangden zoo dringend de schoone //liinonadiere" te zien, dat zij zich eindelijk van het buffet verwijderen en zich voor de groote ruiten langs de passage vertoonen moest. Ook daar werd zij met oneindigen bijval begroet. De couranten spraken alien den volgenden morgen over deze voorvallenmen vergeleek Pauline in ,/Kriegsvereine" te verzoeken, niet bij corporaties, doch slechts bij zeer kleine groepen zich over de grenzen te begeven. De //Figaro" teekent hierbij aan, dat dit toch wel wat al te veel het Duitsche patriotisme ontzien zou zijn. Zondag hebben in Frankrijk plaats gehad de herstemmingen voor de algemeene raden en de totaal-uitslag is nu, dat zijn gekozen 894 repu- blikeinen, 180 radicalen, 174 raliees, 27 collec- tivisten en 263 reactiouairen. De uitslag van 5 departementen is nog niet bekend. De zuivere winst der republikeinen is 90 zetels (126 gewonnen en 36 verloren). Over de samenkomst tusschen vorst Aon Hohenlohe en graaf Goluchowski te Ischl, wordt weiuig meer gesproken natuurlijk hebben de heeren van gedachten gewisseld over den staat van zaken in't Oosten, doch een bepaaldegedragslijn vis-a-vis Bulgarije is er niet vastgesteld en van weinig meer beteekenis in het samenzijn van den Koning en de Koningin van Rumenie met Keizer Frans Jozef en zijn gemalin te Ischl. Toch wordt daarover nogal aardig wat geschreven de vorstelijke personen zouden het nuttige met het aangename verbinden. Het feit, dat Rumenie's Koning geen enkele zijner ministers heeft meegebracht en zelfs zijn gezant te Weenen, vorst Ghika, niet in zijn rust heeft gestoord, wordt eenvoudig genegeerd en men brengt in herinnering Kalnoky's woorden, 17 September van 't vorige jaar ten aanhoore der delegation gesproken met betrekking tot Rumenie. Daaruit zou zijn op te maken, dat Rumenie in beginsel toen reeds was toegetreden tot de triple- alliantie en nu zou die toetreding zwart op wit worden bevestigd en nader toegelicht. De triple- alliantie zou er echter geen quadruple-alliantie door wordenbij afzonderlijk tractaat zouden Ru menie's rechten en verplichtingen worden vastgesteld. Intusschen heeft de Porte, die nu op het Balkan- schiereiland, vooral wat Macedonia en Bulgarije betreft, weer in nieuwe moeilijkheden dreigt te komen, zich bereid verklaard, de eischen in te willigen, welke Engeland, Frankrijk en Rusland betreffeude Armenie hebben gesteld. In hoofdzaak vereenigde de Sultan zich met de voorstellen der Europeesche mogendheden. De Sultan belooft, dat hij voortaan zorg zal dragen voor de bescherming der Christenen in Armenie en zelfs verzekert hij, dat voortaan ook de gevange- nissen beter zullen worden ingericht. Dit is zeker een groote troost voor de Armenische Christenen die tot dus ver werden opgesloten in lokalen die de feuilletons met alle schoonheden, die ooit de wereld in verrukking hadden gebracht. Maar het succes der jonge weduwe bepaalde zich daar niet toede kleine theaters maakten van de geestdrift van het publiek gebruik en brachten de //limonadiere" in verscheidene gelegenheids- stukken op het tooneeler waren zelfs theater- directeurs, die haar voorstelden, haar onder schitterende voorwaarden te engageereu, als zij slechts kon besluiten, in een (lezer stukken op het tooneel te verschijnen, zij het ook slechts in een zwijgende rol. J a, de bezitter van een koffiehuis bood haar vijf-en-twintigduizend francs per jaar, als zij bij hem in dienst wilde treden. Tevergeefs Pauline had voor al deze voorstellen slechts een afwijzend antwoord en verklaarde, dat zij ook zonder contract zich verplicht zou ge- voelen, bij de familie Dussault te blijven. Dat werd bekend en verhoogde nog de algemeene belangstelling. Zij was voor de Parijzenaars nu niet alleen schoon als een fee, maar ook hooghartig en edeldenkend als een heldin. En de heer Dussault, die kolossale zaken maakte, meegesleept door de geestdrift, die er heerschte, verhoogde Pauline's inkomen van zelf tot twaalf- duizend francs en stond haar een aandeel in zijn zuivere winst toe. Pauline's positie was nu, lioewel niet gelukkig, toch iets vertroostender geworden. Iedere dag ontnam aan haar betrekking iets van het pijnlijke, dat deze had, en zij gevoelde zelfs zij zou anders geen echte vrouw zijn geweest een soort van bevrediging over de vleiende beroemd- heid, waarover zij zich kon verheugen. En toch hoeveel zij in dit uitwendig schitterend leven den naam van gevangemssen met Wat de gezanten der drie mogendheden op deze nota der Porte zullen antwoorden, is nog niet bekend. Gisteren moest Gladstone te Chester de aangekondigde redevoering houden, waarin hij den toestand in Armenie zal bespreken. In Engeland blijft derhalve de beweging ten gunste van de Christenen in Armenie aan de orde. Betreffende de ongeregeldheden, die te Tabris, de belangrijke handelstadin Noord-West-Perzie, hebben plaats gehad, worden door den correspondent van de Times te Teheran de volgende bijzonderheden gemeld. Het oproer ontstond wegens de algemeene onte- vredenheid over de hooge broodprijzen. De win- keliers, voor ongeregeldheden vreezende, hadden de winkels gesloten en deze maatregel van voorzorg bracht de volksmenigte in de weer. De soldaten dreven de rumoermakers uiteen na een gevecht, waarbij een twintigtal personen het leven verloor. De Russische consul-generaal werd te hulp ge- roepen, en had een onderhoud met Muzaffered Din, den zoon van den Schach, den gouverneur der provincie Azerbidsjan, die beloofde te zullen medewerken om te pogen, in de behoefte aan brood te voorzien. De gouverneur bleef echter in gebreke deze belofte te vervullen, waarschijnlijk omdat hij niet in staat was, den wensch der inwoners in te willigen. Vandaar, dat men het ontslag van den gouverneur eischte en den volgenden dag weer te hoop liep. De soldaten waren toen weer genood- zaakt, om gebruik te maken van hun vuurwapenen, teneinde de menigte uiteen te drijven. Volgens de laatste berichten schijnt nu echter het oproer bedwongen te zijn. Eergisteren ontvingen uit Den Haag de firma's Meijer Reuser, restaurateurs van het havenstation en mailbooten, benevens die van de heeren P. G. de Veij Mestdagh Zoon, beiden gevestigd te Vlissingen, het diploma, waarmede de Koningin-Regentes hun vergunning verleent tot het voeren van het Koninklijk wapen. Deze onder- scheiding staat in verband met gedane leverantien gedurende de feesten in het vorige jaar en bij den laatsten doortocht van de Koninginnen bij hun terugkomst uit Engeland met het stoomschip z/de Valk." H. K. H. Prinses Von Wied en hare dochtertjes met gevolg, Maandag te Middelburg moest ontberen, daarvan werd zij zich bewust, als zij iedere twee weken den vrijen dag, dien men liar had toegestaan, bij de familie Destree kon doorbrengen, haar knaap op den schoot, zonder eenig spoor van opgewondenheid om haar heen. Dat zij haar zoon niet zelf moclit opvoeden, was haar bitterste smart. Wel ging zij iederen morgen naar Adriaan's pension, om hem te omheizen, te vermanen, naar zijn vorderingen onderzoek te doen, en was gelukkig, als zij veruam, dat de knaap al zijn medeleerlingen in vlijt overtrof. Maar hoe weinig was toch dat alles voor haar naar liefde dorstend moederhart Slechts een gedachte troostte haar daarbij de toekoinst van haar knaap moest vrij zijn. Zij zette bijna haar geheele inkomen op intrest uit en nam er slechts het noodzakelijkste af voor Adriaan's opvoeding. Haar eigen woning en verpleging kostten haar niets, en ook haar trouwe dienstbode, vrouw Ilinrik, had zij een flinke betrekking in de keuken van het koffiehuis verschaft. Zoo kon zij er zeker op rekenen, na de vijf jaren, waarvoor zij het contract had geteekend, een flink vermogen te heb ben bespaard, dat haar toekoinst verzekerde. Dit blijde uitzicht was de onverstoorbare steun, welken zij in haar betrekking noodig had, om niet door kleinmoedigheid overweldigd te worden. Haar schoonheid maakte haar tot het onderwerp van zoo inenige plompe en drieste uiting, en ofschoon zij de mondelinge huldebewijzen alien met denzelfden koelen glimlach ontving, de brieven ongelezen verbrande, voelde zij zich toch in haar binnenste weerloos. En toen eenige harer bewonderaars haar begonnen te volgen, als zij des avonds naar haar woning terugkeerde, vergezeld van vrouw Ilinrik, was zij ten slotte gedwongen, een kleine woning in het koffiehuis zelf te betrekken, om zich te onttrekken aan deze lastige indringend- heid. Zoo verliepen er vier jaren vier jaren van werken, van hoop op de toekomst. Op zekeren namiddag zat Pauline als gewoonlijk in het buffet, waaruit zij den troonzetel van Napoleon had laten verwijderen, om hem met een minder theatralen leuningstoel te verwisselen. Zij droeg zooals bijna altijd, sedert het haar gelukt was, van de raadgevingen van mevrouw Dussault, zich onafhankelijk te maken een eenvoudig zwart kleed, dat echter haar schoonheid nog verhoogde en bij de droefgeestige bekoorlijk- heid harer trekken voortreffelijk paste. Gedachten- loos liet zij haar blikken door de zaal zweven. toen zij plotseling in den kring van eenige vrienden een jongen man bemerkte, die haar werkelijk onbeschaamd aanstaarde. Het scheen daarbij, alsof zijn kameraden hem bespotten wegens een bewering, welke hij hardnekkig volhield. Eindelijk liet hij zich door een kellner pen en inkt brengen en schreef op een blad uit zijn notitieboekje eenige regels. Hij scheurde het blad er uit, vouwde liet in den vorm van een brief op en liet het door den kellner aan de buffetjuffrouw overhandigen. Deze dacht, dat het een bijzondere bestelling bevatte, ontvouwde het en las,/Den schoonsten cachemir shawl voor een kus Het was de eerste maal, dat van haar betrekking misbruik gemaakt werd, om haar op zoo ruwe wijze te beleedigen. Zij werd brandend rood van verontwaardiging en wierp liet briefje met alle

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1895 | | pagina 1