A1 g e m e e d Nieuws- en Advertentieblad voor Zeenwsch- Vlaanderen No. 3179. Dinsdag 23 Juli 1895. ?s5p Jaargang. Binnenland. ABONNEMENT: Yoor Per drie raaanden binnen Ter Neuzen 1,Eranco per post: Nederlaud f 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika f 1,32£. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. ADVERTENTIEN: Yan 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elk en regel meer _/"0,10. Groot.ere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel verminderden prijs. Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave. Overzicht Het Berl. Tageblatt meTde onTSfifs' dat Duilsch- land reeds de volledige genoegdoening voor den moord op den Duitschen koopman Rockstroh van Marokko had gekregen. Maar eenige dagen later verschenen drie Duitsche oorlogsschepen in de Marokkaansche wateren en het bleek, dat Duitsch- land nog geen voldoening heeft erlangd. Wei is het mogelijk, dat de eerste tolk van bet Duitsche gezantschap te Tanger, MansoerMelhameh, wederom vertoogen tot de Marokkaansche regeering heeft gericht en beloften ontvangen. In beginsel heeft Marokko de geeischte voldoening nooit geweigerd. Het heeft alleen indertijd beweerd, voor het oogen- blik niet bij machte te zijn om de moordenaars ter verautwoording te roepen en deswege stond Duitschland Marokko een langen termijn toe, binnen welken men de schuldigen zou straffen. De termijn is nu evenwel verstreken, zouder dat de Marokkaansche regeering, naar het schijnt iets had verricht. De zaak is dus schrijft de Munchener Allgemeine Zeitung in een stadium, waarin met beloften en verzekeringen niets meer te bereiken is de Duitsche oorlogschepen zijn er, om te bewijzen, dat Duitschland nu op de feitelijke vervulling zijner eischen staat en zoo lang de schuldigen niet bestraft, de schadeloosstellingen niet betaald en overige voldoening niet gegeven is, is hunne zending niet overbodig. Men heeft alien grond om aan te nemen, dat in de Duitsch- Marokkaansche aangelegenheid geene wezenlijke verandering is gekomen en dat men eerst nog moet zien, welke uitwerking de verschijning van het Duitsche eskader op de regeering van Marokko uitoefent. Daar de Duitsche gezant met de be- hartiging der Nederlandsche belangen is belast, zal Marokko ook aan Nederland wel niet anders dan beloften hebben gegeven. Keizer Wilhelm liet eergisteren op den ge- denkdag der oorlogsverklaring van 1870 kransen nederleggen op de graven der beide vorige Keizers te Charlottenburg en te Potsdam. Aan den Duitschen oud-kanselier Von Bismarck moet aangeraden zijn, ter geuezing zijner zenuw- pijnen in het aangezicht naar Egyple te gaan, waarop hij moet hebben geantwoord met het ge- vleugelde „Liever hier begraven worden dan daar leven Het Oostenrijksch Iluis van afgevaardigden heeft de begrooting en de wet op de middelen goedgekeurd. In het ongelukkige Laibach worden nog telkens weer scliokken van aardbeving gevoeld. Slechts FEU ILL ETO N De Roof van het Doodvonnis. Jacobus II, Koning van Engeland, die door onzen stadhouder Willem van Oranje van den troon was gestooten, landde den 11 Mei 1689 op de lersche kust, waar de Ieren als een man op- kwamen voor de zaak der Stuarts. Maar Oranje liet Jacobus niet met rust, snel verzamelde hij zijn krijgsmacht en dwong den gevallen vorst na den slag aan de Boyne naar Erankrijk te vluchten. Dagen van bitter lijden en harde verdrukking braken toen aan voor Ierland en enkele graafschap- pen bleven zelfs na de vlucht des Konings in vollen opstand. Onder degenen, die den krijg voortzetten, behoorde in de eerste plaats Graaf Willem Patrick. Maar 't mocht hem niet baten in een hinderlaag gelokt, werd Patrick gewond, zijn dapperen werden verstrooid en hijzelf geboeid naar Limerick gevoerd. Spoedig werd hij voor een rechtbank gebracht, die hem tot de galg ver- oordeelde. Slechts enkele levensdagen restten hem nog, totdat de bekrachtiging van het doodvonnis van Dublin zou komen, waar Willem van Oranje zijn hoofdkwartier had. Ilartroerend was Patrick's afscheid van vrouw en kinderen, waarvan slechts een hem niet had bezocht, zijn oogappel, de vreugde van zijn vaderhart, zijne dochter Jane. Het werd duister in zijn eenzame cel. Opeens klonken voetstappen in de gang. De grendels der deur werden weggeschoven en de cipier trad binnen, gevolgd door eene dame. schrik evenwel, geen schade wordt daardoor Koning Oscar van Zweden en Noorwegcn, maar in deze meer speciaal van Noorwegen, moet nu den oud-Minister Thorne hebben belast met de vorming van een coalitiekabinet. De oud-president van het Zwitsersch eedgenoot- schap, de lieer Schenk, is overleden aan de gevolgen van het ongeluk, dat hem op 8 Juli trof, toen hij bij de hoofdstad door een boerenwagen werd overreden. De heer Schenk was 72 jaar oud en oorspron- kelijk predikant. Eerst later betrad hij met goed gevolg, het gebied der staatkunde. Aan de Parijsche Temps wordt een omstandig verhaal gezonden omtrent eene ernstige nederlaag, door de Spaansche troepen op Cuba geleden. Maarschalk Campos dus luidt deze mede- deeling trok met 200 ruiters en een bataljon naar Bayamo, toen hij plotseling werd aangevallen door verscheidene duizenden opstandelingen, onder aanvoering van Maceo en Gomez. De Spanjaarden vochten met den moed der vertwijfeling, een carre om Maarschalk Campos vormend en de herhaalde, felle charges der aanvallers afwerend. Generaal Santocildes stierf den heldendood, bij het uitvoeren eener charge, ten einde den terugtocht der overigen naar Bavamo te dekken. Het verlies der Spanjaarden aan manschappen en officieren is aanzienlijk. Campos leidde in persoon den aftocht, door de opstandelingen voortdurend, tot zelfs bij Bayamo, achtervolgd De Maarschalk telegrapheerde aan de generaals Yaldeo en Navarro naar Holquin en Santaigo ter hulpe te komen. De Regeering in het moederlaml zal nog zes batterijen zenden voor het einde der maand, benevens 80,000, zegge dertig duizend man, die in September zullen volgen. Uit particuliere brieven zou blijken, dat de op- stand in het midden van het eiland toeneemt en dat te Havana onder de verschillende staatkundige partijen groote verdeeldheid heerscht, die dengoeden gang van zaken verlamt. Bij gelegenheid van den aanstaanden verjaardag van H. M. de Koningin zal door der Burgerver- eeniging wOranje" te Amsterdam worden uitgegeven eene beschrijving van het 16jarig tijdvak, sedert H. M. de Koningin-Regentes als bruid van wijlen den Koning ons land betrad tot den dag waarop, „Vader, liefste vader riep Jane, want zij was het, en wierp zich in de armen van den weenenden man. ,/Praat niet te lang," bromde de cipier, terwijl hij zijn lantaarn ueerzette en het vertrek verliet. Zijt gij gekomen, mijn kind, om den laatsten zegen van uw vader te ontvangen „Neen, neenantwoordde Jane, //gij moogt nog niet sterven." Geruimen tijd trachtte de graaf zijn dochter tot kalmte te brengen, haar met de gedachte aan zijn dood. te verzoenenmaar zij wilde er niets van hooren. »Gij moogt niet sterven herhaalde zij, //groot- vader is een vriend van den kanselier, wien Oranje al zijn vertrouwen schenkt, hij zal voor u spreken." t Is te laat, de koerier, die mijn doodvonnis brengen moet, is reeds onderweg. Binnen drie dagen is alles afgeloopen en in dien tijd kan uw grootvader Dublin niet bereiken om genade te vragen." Jane staarde strak voor zich uit. Zij hief het hoofd op, gaf haar vader de hand en zeide //Laat ons hopen, vader, ik zal u redden." z/Maar waar hoopt gij op z/Op God en op mijn moed." Op dat oogenblik trad de cipier binnen en na eene liartelijke omhelzing verliet Jane de gevangenis. Den volgenden dag verliet een eenzame wandelaar de stad. Hij droeg een armoedige kleeding, een breedgeranden hoed en had een knoestigen stok in de hand. z/God hoede u, jonkman, als gij hedennacht reizen moet," riep een poortwachter. Maar de reiziger gaf geen antwoord. Hij vervolgde zijn onder H. Ms. leiding, de Koningin met Hare eerste openbare aanspraak het ridderkrurs hechtte op tie borst van generaal Vetter. Te dien einde heeft zij twee prijsvragen uitge- schreven, eene voor de beste beschrijving boven- bedoeld, waarvan de strekking bovenal moet zijn eene hulde voor de uitnemende opvoeding door H. M. de Regentes aan de Koningin gegeven en voor de degelijke opvatting harer taak als Regentes. Yoor de beste beschrijving wordt toegekend een eere-diploma en /25; hiervan worden 50,000 exemplaren in ons land verspreid, naar keuze van den schrijver al of niet met diens naam geteekend. De tweede prijsvraag betreft de beste oorspron- kelijke teekening ter grootte van 17 cM. breed en 20 cM. lioog voorstellende een gebeurtenis uit het leven van H. M. de Regentes. Deze teekening wordt in bedoelde uitgave afgedrukt, al of niet met vermeldiug van den naam des leekenaars (naar diens keuze) en wordt beloond met eene eere-diploma en f 10. De heer C. T. Stork, oud-lid der Eerste Kamer, is Yrijdag overleden. De heer Stork, een der bekenlste mannen van den lande bereikte den ouderdom van 73 jaren, en had een zeker welbesteed leven achter zich. Zooals hij zelf mededeelde in de brochure De Twentsche katoeunijverheid. Hare vestiging en uitbreiding. Herinneringen en Wenken (1888) was zijn vader, rijks-ontvanger te Oldenzaal, geen bemiddeld man. Deze zag echter wel in, dat er iets van een koopman en fabrikant in zijn zoon stak en hij leende hem een kapitaaltje van f 2000, om een zaakje op te zetten, een kleine weverij, waarin hij werkte voor de firm a Salomonson te Almelo. En van dat zaakje is geworden een van de grootste van Nederland. Zoover kwam het echter niet zonder tegenspoed, maar die bracht den jongen ondernemer slechts tot grooter krachtsinspanning. De naam van C. T. Stork zal voor goed ver- bonden blijven aan de Twentsche katoennijverheid, welke hij vooral tot bloei bracht door steeds nieuwe markten op te zoeken. Volgens mededeeling door het ministerie van buitenlandsche zaken te 's Hage, heeft de Sultan van Marokko ingewilligd de Nederlandsche eischen ter zake van de //Anna" nl. schriftelijke betuiging van leedwezen, bestraffing en vervolging der zee- roovers en toekenning van schadevergoeding aan de weduwe van den kapitein en aan den stuurman. Voor de betaling is een termijn van 4 maanden gesteld. weg, ondanks het gure weer en werkte zich met moeite tegen den wind op. Aan den weg stond een groote boom, bij de bewoners in den omtrek bekend en gevreesd als „de bloedeik," en onder de takken daarvan zoclit de moede reiziger een schuilplaats. Langzamerhand was het zoo duister geworden, dat men geen drie passen voor zich kon zien en altijd nog woedde de storm over de kale heide. Op eens klinkt in de verte de hoefslag van een paard. Wie anders kon die ruiter zijn dan de renbode des konings? Voorover gebogen op zijn paard, wilde de kouinklijke bode den z/bloedeik" voorbijrijden, toen zijn paard plotseling tot staan werd gebracht. De ruiter hief het hoofd op, maar terzelfder tijd zag hij den loop van een pistool op zijn borst gericht en hoorde hij een stem, die hem toeriep //Stijg af, of ge zijt des doods." Hij wilde zijn zwaard grijpen, maar eens- klaps werd hij door een krachtige hand van het paard gesleurd en viel half verdoofd op den grond. Yan dat oogenblik maakte de roover gebruik, in een oogwenk had hij den ruiter zijn portefeuille ontstolen, die de bevelen inhield van Willem van Oranje en ijlde er mee weg over de eenzame heide. Den volgenden dag was geheel Limerick in beweging wegens den stoutmoedigen roof. Bij hoopen gingen de menschen naar den gevreesden eik, de geheele omtrek werd doorzocht, maar van den roover was niet het geringste spoor te ont- dekken, zelfs de koerier kon geen nadere inlichtingen geven. Met dat al werd het vonnis van den krijgsraad over Patrick zoolang verschoven, tot een nieuw bevel van den Koning zou zijn ontvangen. In dien tusschentijd kon Patrik's vader misschien vernietiging van het vonnis verwerven. De twee Nederlandsche oorlogsbodems zijn den 18 dezer van Gadix 4e Tanger aangekomen, om zich te voegen bij het Duitsche smaldeel. Luidens een Reutertelegram blijven de Neder landsche oorlogsschepen voor Tanger tot Marokko de geeischte schadevergoeding betaald en de roovers die de //Anna" plunderden, gestraft heeft. De Duitsche oorlogsschepen blijven in de Marokkaansche wateren tot het antwoord van den Sultan op Duitschlands eischen Tanger bereikt hebben. Het antwoord wacht men over een twintigtal dagen. Als geen volkomen genoeg doening wordt gegeven zullen krachtige maatregelen genomen worden. De houding van Duitschland wordt door de vreemdelingen in Tanger gebillijkt. Thans heeft de St. Crt. de opgaven omtrent den loop der bevolking des Rijks in 1894 volledig medegedeeld. Het getal inwoners in Nederland bedroeg op 1 Jan. 1895, volgens deze opgaven, 2,372,406 mannen en 2,423,240 vronwen, te samen 4,795,646 in 't geheel dus 50,834 vrouwen meer dan mannen. Het grootste aandeel hierin heeft de gemeente Amsterdam, welke 24,225 vrouwen meer dan mannen huisvestdan volgt 's Gravenhage met 15,876 vrouwen meer, Rotterdam met 13,762, Utrecht met 3925 vrouwen meer. De provincie Drente bevat echter 7048 mannen meer dan vrouwenin de gemeente Norg zijn zelfs van de 5893 inwoners 4266 mannen en slechts 1127 vrouwen. Die ongewone verhouding tusschen de leden van beiderlei kunne in Norg moet hieraan te wijten zijn, dat de Rijkswerkinrichtingen te Veenhuizen, met hun talrijke bevolking van enkel mannen, binnen het gebied van Norg gelegen zijn. De grootste gemeente is Amsterdam, met 450,189 inwoners, de kleinste gemeente is Hemmen (Gel derland) met 206 inwoners. De gemeenten, die op 1 Jan. 1895 eeu gelijk aantal inwoners bevatten, zijn Hengeloo (Overijsel) met 6075 m. en 6075 vr., Steenbergen met 3577 m. en vr., Gemert met 2320 m. en vr., Heeze met 895 m. en vr. (alien in Noord-Brabant), in Noord-Holland Wervershoek met 1067 m. en vr. en Buiksloot met 553 m. en vr. in Zuid-Holland Scliipluiden met 550 m. en vr.in Zeeland Meliskerke met 281 m. en vr. Nog zij opgemerkt, dat in de prov. Groningen geen gemeente is, die minder dan 1000 inwoners telt. Aan den heer Jhr. Louis Michiels, lid van den raad van Roermond, die den strijd heeft aan- gebonden voor de gemeente, wat betreft hare veron- gelijking bij de koinst der Koninginnen in Limburg, is Woeusdag eene bijzondere hulde gebracht. Hij is herkozen als raadslid. Toen hij te 10 uur per spoor Jane had intusschen verlof gekregen haar vader in de gevangenis op te passen. Geen oogenblik verliet zij hem en aanhoudend trachtte zij hem te troosten en op te beuren. Reeds waren veertien dagen verloopen en de graaf begon te hopen. Op eens ging het gerucht, dat het verzojk om gratie van den kanselier door Oranje was afgewezen en dat hij ten tweeden male het doodvonnis had onder- teekendden volgenden dag zou de koerier met het doodvonnis te Limerick zijn. z/Gods wil geschiede," zeide de gevangene, toen hij die treurige tijding ontvingook voor Jane was dit bericht een zware slag, maar zij gaf haar hoop niet op //Neen vader," zeide zij, gij moogt nog niet sterven." Het werd avond, de maan wierp door donkere wolken een bleek licht over de kale heide en geen geluid stoorde de doodsche stilte. Daar stormt een ruiter met lossen teugel over de eindelooze vlakte, 't is de koninklijke renbode. Angstig ziet hij rond en in zijn rechterhand houdt hij een geladen pistool. Bij het voorbijrijden van een groot rots- blok klinkt eensklaps een pistoolschothet paard steigert en in 't wilde geeft de koerier vuur. Op- nieuw knalt een schot en het paard stort gewond ter aarde, zijn berijder medesleepend in zijn val. Op hetzelfde oogenblik zet de roover den koerier de knie op de borst. //Geef uw wapens af beval hij. De bode gehoorzaanulevervolgens nam de roover de portefeuille met stukken in beslag, sprong op eeu paard, dat achter het rotsblok verborgen stond en verdween in de duisternis. Nog meer dan den eersten keer was de bevolking van Limerick in opschudding; maar de volksgeest was gunstig gestemd voor Willem Patrick. Zelfs mm. ■Bit Itlnil verscliijnt nnamlai;-, WoenadaK* en V r ij tl rttfrt V »n<l l>jj '1uitgetef V A nr E 8 ft K n E 4e Ter Menzen.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1895 | | pagina 1