A1 g e m e e d
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch- Vlaanderen
No. 3179.
Dinsdag 23 Juli 1895.
?s5p Jaargang.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Yoor
Per drie raaanden binnen Ter Neuzen 1,Eranco per post:
Nederlaud f 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika f 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Yan 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elk en regel meer _/"0,10. Groot.ere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
Overzicht
Het Berl. Tageblatt meTde onTSfifs' dat Duilsch-
land reeds de volledige genoegdoening voor den
moord op den Duitschen koopman Rockstroh van
Marokko had gekregen. Maar eenige dagen later
verschenen drie Duitsche oorlogsschepen in de
Marokkaansche wateren en het bleek, dat Duitsch-
land nog geen voldoening heeft erlangd. Wei is
het mogelijk, dat de eerste tolk van bet Duitsche
gezantschap te Tanger, MansoerMelhameh, wederom
vertoogen tot de Marokkaansche regeering heeft
gericht en beloften ontvangen. In beginsel heeft
Marokko de geeischte voldoening nooit geweigerd.
Het heeft alleen indertijd beweerd, voor het oogen-
blik niet bij machte te zijn om de moordenaars
ter verautwoording te roepen en deswege stond
Duitschland Marokko een langen termijn toe,
binnen welken men de schuldigen zou straffen.
De termijn is nu evenwel verstreken, zouder dat
de Marokkaansche regeering, naar het schijnt iets
had verricht. De zaak is dus schrijft de
Munchener Allgemeine Zeitung in een stadium,
waarin met beloften en verzekeringen niets meer
te bereiken is de Duitsche oorlogschepen zijn er,
om te bewijzen, dat Duitschland nu op de feitelijke
vervulling zijner eischen staat en zoo lang de
schuldigen niet bestraft, de schadeloosstellingen
niet betaald en overige voldoening niet gegeven
is, is hunne zending niet overbodig. Men heeft
alien grond om aan te nemen, dat in de Duitsch-
Marokkaansche aangelegenheid geene wezenlijke
verandering is gekomen en dat men eerst nog moet
zien, welke uitwerking de verschijning van het
Duitsche eskader op de regeering van Marokko
uitoefent. Daar de Duitsche gezant met de be-
hartiging der Nederlandsche belangen is belast,
zal Marokko ook aan Nederland wel niet anders
dan beloften hebben gegeven.
Keizer Wilhelm liet eergisteren op den ge-
denkdag der oorlogsverklaring van 1870 kransen
nederleggen op de graven der beide vorige Keizers
te Charlottenburg en te Potsdam.
Aan den Duitschen oud-kanselier Von Bismarck
moet aangeraden zijn, ter geuezing zijner zenuw-
pijnen in het aangezicht naar Egyple te gaan,
waarop hij moet hebben geantwoord met het ge-
vleugelde
„Liever hier begraven worden dan daar leven
Het Oostenrijksch Iluis van afgevaardigden
heeft de begrooting en de wet op de middelen
goedgekeurd.
In het ongelukkige Laibach worden nog telkens
weer scliokken van aardbeving gevoeld. Slechts
FEU ILL ETO N
De Roof van het Doodvonnis.
Jacobus II, Koning van Engeland, die door
onzen stadhouder Willem van Oranje van den
troon was gestooten, landde den 11 Mei 1689 op
de lersche kust, waar de Ieren als een man op-
kwamen voor de zaak der Stuarts. Maar Oranje
liet Jacobus niet met rust, snel verzamelde hij zijn
krijgsmacht en dwong den gevallen vorst na den
slag aan de Boyne naar Erankrijk te vluchten.
Dagen van bitter lijden en harde verdrukking
braken toen aan voor Ierland en enkele graafschap-
pen bleven zelfs na de vlucht des Konings in
vollen opstand. Onder degenen, die den krijg
voortzetten, behoorde in de eerste plaats Graaf
Willem Patrick. Maar 't mocht hem niet baten
in een hinderlaag gelokt, werd Patrick gewond,
zijn dapperen werden verstrooid en hijzelf geboeid
naar Limerick gevoerd. Spoedig werd hij voor
een rechtbank gebracht, die hem tot de galg ver-
oordeelde. Slechts enkele levensdagen restten hem
nog, totdat de bekrachtiging van het doodvonnis
van Dublin zou komen, waar Willem van Oranje
zijn hoofdkwartier had. Ilartroerend was Patrick's
afscheid van vrouw en kinderen, waarvan slechts
een hem niet had bezocht, zijn oogappel, de vreugde
van zijn vaderhart, zijne dochter Jane.
Het werd duister in zijn eenzame cel. Opeens
klonken voetstappen in de gang. De grendels der
deur werden weggeschoven en de cipier trad binnen,
gevolgd door eene dame.
schrik evenwel, geen schade wordt daardoor
Koning Oscar van Zweden en Noorwegcn, maar
in deze meer speciaal van Noorwegen, moet nu
den oud-Minister Thorne hebben belast met de
vorming van een coalitiekabinet.
De oud-president van het Zwitsersch eedgenoot-
schap, de lieer Schenk, is overleden aan de gevolgen
van het ongeluk, dat hem op 8 Juli trof, toen hij
bij de hoofdstad door een boerenwagen werd
overreden.
De heer Schenk was 72 jaar oud en oorspron-
kelijk predikant. Eerst later betrad hij met goed
gevolg, het gebied der staatkunde.
Aan de Parijsche Temps wordt een omstandig
verhaal gezonden omtrent eene ernstige nederlaag,
door de Spaansche troepen op Cuba geleden.
Maarschalk Campos dus luidt deze mede-
deeling trok met 200 ruiters en een bataljon
naar Bayamo, toen hij plotseling werd aangevallen
door verscheidene duizenden opstandelingen, onder
aanvoering van Maceo en Gomez. De Spanjaarden
vochten met den moed der vertwijfeling, een carre
om Maarschalk Campos vormend en de herhaalde,
felle charges der aanvallers afwerend. Generaal
Santocildes stierf den heldendood, bij het uitvoeren
eener charge, ten einde den terugtocht der overigen
naar Bavamo te dekken.
Het verlies der Spanjaarden aan manschappen
en officieren is aanzienlijk.
Campos leidde in persoon den aftocht, door de
opstandelingen voortdurend, tot zelfs bij Bayamo,
achtervolgd
De Maarschalk telegrapheerde aan de generaals
Yaldeo en Navarro naar Holquin en Santaigo ter
hulpe te komen. De Regeering in het moederlaml
zal nog zes batterijen zenden voor het einde der
maand, benevens 80,000, zegge dertig duizend
man, die in September zullen volgen.
Uit particuliere brieven zou blijken, dat de op-
stand in het midden van het eiland toeneemt en
dat te Havana onder de verschillende staatkundige
partijen groote verdeeldheid heerscht, die dengoeden
gang van zaken verlamt.
Bij gelegenheid van den aanstaanden verjaardag
van H. M. de Koningin zal door der Burgerver-
eeniging wOranje" te Amsterdam worden uitgegeven
eene beschrijving van het 16jarig tijdvak, sedert
H. M. de Koningin-Regentes als bruid van wijlen
den Koning ons land betrad tot den dag waarop,
„Vader, liefste vader riep Jane, want zij
was het, en wierp zich in de armen van den
weenenden man.
,/Praat niet te lang," bromde de cipier, terwijl
hij zijn lantaarn ueerzette en het vertrek verliet.
Zijt gij gekomen, mijn kind, om den laatsten
zegen van uw vader te ontvangen
„Neen, neenantwoordde Jane, //gij moogt
nog niet sterven."
Geruimen tijd trachtte de graaf zijn dochter
tot kalmte te brengen, haar met de gedachte aan
zijn dood. te verzoenenmaar zij wilde er niets
van hooren.
»Gij moogt niet sterven herhaalde zij, //groot-
vader is een vriend van den kanselier, wien Oranje
al zijn vertrouwen schenkt, hij zal voor u spreken."
t Is te laat, de koerier, die mijn doodvonnis
brengen moet, is reeds onderweg. Binnen drie
dagen is alles afgeloopen en in dien tijd kan uw
grootvader Dublin niet bereiken om genade te
vragen."
Jane staarde strak voor zich uit. Zij hief het
hoofd op, gaf haar vader de hand en zeide //Laat
ons hopen, vader, ik zal u redden."
z/Maar waar hoopt gij op
z/Op God en op mijn moed."
Op dat oogenblik trad de cipier binnen en na
eene liartelijke omhelzing verliet Jane de gevangenis.
Den volgenden dag verliet een eenzame wandelaar
de stad. Hij droeg een armoedige kleeding, een
breedgeranden hoed en had een knoestigen stok
in de hand.
z/God hoede u, jonkman, als gij hedennacht
reizen moet," riep een poortwachter. Maar de
reiziger gaf geen antwoord. Hij vervolgde zijn
onder H. Ms. leiding, de Koningin met Hare eerste
openbare aanspraak het ridderkrurs hechtte op tie
borst van generaal Vetter.
Te dien einde heeft zij twee prijsvragen uitge-
schreven, eene voor de beste beschrijving boven-
bedoeld, waarvan de strekking bovenal moet zijn
eene hulde voor de uitnemende opvoeding door
H. M. de Regentes aan de Koningin gegeven en
voor de degelijke opvatting harer taak als Regentes.
Yoor de beste beschrijving wordt toegekend
een eere-diploma en /25; hiervan worden 50,000
exemplaren in ons land verspreid, naar keuze van
den schrijver al of niet met diens naam geteekend.
De tweede prijsvraag betreft de beste oorspron-
kelijke teekening ter grootte van 17 cM. breed en
20 cM. lioog voorstellende een gebeurtenis uit
het leven van H. M. de Regentes. Deze teekening
wordt in bedoelde uitgave afgedrukt, al of niet
met vermeldiug van den naam des leekenaars
(naar diens keuze) en wordt beloond met eene
eere-diploma en f 10.
De heer C. T. Stork, oud-lid der Eerste
Kamer, is Yrijdag overleden.
De heer Stork, een der bekenlste mannen van
den lande bereikte den ouderdom van 73 jaren,
en had een zeker welbesteed leven achter zich.
Zooals hij zelf mededeelde in de brochure De
Twentsche katoeunijverheid. Hare vestiging en
uitbreiding. Herinneringen en Wenken (1888)
was zijn vader, rijks-ontvanger te Oldenzaal, geen
bemiddeld man. Deze zag echter wel in, dat er
iets van een koopman en fabrikant in zijn zoon
stak en hij leende hem een kapitaaltje van f 2000,
om een zaakje op te zetten, een kleine weverij,
waarin hij werkte voor de firm a Salomonson te
Almelo.
En van dat zaakje is geworden een van de
grootste van Nederland. Zoover kwam het echter
niet zonder tegenspoed, maar die bracht den jongen
ondernemer slechts tot grooter krachtsinspanning.
De naam van C. T. Stork zal voor goed ver-
bonden blijven aan de Twentsche katoennijverheid,
welke hij vooral tot bloei bracht door steeds nieuwe
markten op te zoeken.
Volgens mededeeling door het ministerie van
buitenlandsche zaken te 's Hage, heeft de Sultan
van Marokko ingewilligd de Nederlandsche eischen
ter zake van de //Anna" nl. schriftelijke betuiging
van leedwezen, bestraffing en vervolging der zee-
roovers en toekenning van schadevergoeding aan
de weduwe van den kapitein en aan den stuurman.
Voor de betaling is een termijn van 4 maanden
gesteld.
weg, ondanks het gure weer en werkte zich met
moeite tegen den wind op. Aan den weg stond
een groote boom, bij de bewoners in den omtrek
bekend en gevreesd als „de bloedeik," en onder
de takken daarvan zoclit de moede reiziger een
schuilplaats. Langzamerhand was het zoo duister
geworden, dat men geen drie passen voor zich kon
zien en altijd nog woedde de storm over de kale
heide. Op eens klinkt in de verte de hoefslag
van een paard. Wie anders kon die ruiter zijn
dan de renbode des konings? Voorover gebogen
op zijn paard, wilde de kouinklijke bode den
z/bloedeik" voorbijrijden, toen zijn paard plotseling
tot staan werd gebracht. De ruiter hief het hoofd
op, maar terzelfder tijd zag hij den loop van een
pistool op zijn borst gericht en hoorde hij een
stem, die hem toeriep //Stijg af, of ge zijt des
doods." Hij wilde zijn zwaard grijpen, maar eens-
klaps werd hij door een krachtige hand van het
paard gesleurd en viel half verdoofd op den grond.
Yan dat oogenblik maakte de roover gebruik, in
een oogwenk had hij den ruiter zijn portefeuille
ontstolen, die de bevelen inhield van Willem van
Oranje en ijlde er mee weg over de eenzame heide.
Den volgenden dag was geheel Limerick in
beweging wegens den stoutmoedigen roof. Bij
hoopen gingen de menschen naar den gevreesden
eik, de geheele omtrek werd doorzocht, maar van
den roover was niet het geringste spoor te ont-
dekken, zelfs de koerier kon geen nadere inlichtingen
geven. Met dat al werd het vonnis van den
krijgsraad over Patrick zoolang verschoven, tot een
nieuw bevel van den Koning zou zijn ontvangen.
In dien tusschentijd kon Patrik's vader misschien
vernietiging van het vonnis verwerven.
De twee Nederlandsche oorlogsbodems zijn den
18 dezer van Gadix 4e Tanger aangekomen, om
zich te voegen bij het Duitsche smaldeel.
Luidens een Reutertelegram blijven de Neder
landsche oorlogsschepen voor Tanger tot Marokko
de geeischte schadevergoeding betaald en de roovers
die de //Anna" plunderden, gestraft heeft.
De Duitsche oorlogsschepen blijven in de
Marokkaansche wateren tot het antwoord van den
Sultan op Duitschlands eischen Tanger bereikt
hebben. Het antwoord wacht men over een
twintigtal dagen. Als geen volkomen genoeg
doening wordt gegeven zullen krachtige maatregelen
genomen worden. De houding van Duitschland
wordt door de vreemdelingen in Tanger gebillijkt.
Thans heeft de St. Crt. de opgaven omtrent
den loop der bevolking des Rijks in 1894 volledig
medegedeeld. Het getal inwoners in Nederland
bedroeg op 1 Jan. 1895, volgens deze opgaven,
2,372,406 mannen en 2,423,240 vronwen, te samen
4,795,646 in 't geheel dus 50,834 vrouwen meer
dan mannen. Het grootste aandeel hierin heeft
de gemeente Amsterdam, welke 24,225 vrouwen meer
dan mannen huisvestdan volgt 's Gravenhage
met 15,876 vrouwen meer, Rotterdam met 13,762,
Utrecht met 3925 vrouwen meer. De provincie
Drente bevat echter 7048 mannen meer dan
vrouwenin de gemeente Norg zijn zelfs van de
5893 inwoners 4266 mannen en slechts 1127
vrouwen. Die ongewone verhouding tusschen de
leden van beiderlei kunne in Norg moet hieraan
te wijten zijn, dat de Rijkswerkinrichtingen te
Veenhuizen, met hun talrijke bevolking van enkel
mannen, binnen het gebied van Norg gelegen zijn.
De grootste gemeente is Amsterdam, met 450,189
inwoners, de kleinste gemeente is Hemmen (Gel
derland) met 206 inwoners. De gemeenten, die
op 1 Jan. 1895 eeu gelijk aantal inwoners bevatten,
zijn Hengeloo (Overijsel) met 6075 m. en 6075
vr., Steenbergen met 3577 m. en vr., Gemert met
2320 m. en vr., Heeze met 895 m. en vr. (alien
in Noord-Brabant), in Noord-Holland Wervershoek
met 1067 m. en vr. en Buiksloot met 553 m. en
vr. in Zuid-Holland Scliipluiden met 550 m. en
vr.in Zeeland Meliskerke met 281 m. en vr.
Nog zij opgemerkt, dat in de prov. Groningen
geen gemeente is, die minder dan 1000 inwoners telt.
Aan den heer Jhr. Louis Michiels, lid van
den raad van Roermond, die den strijd heeft aan-
gebonden voor de gemeente, wat betreft hare veron-
gelijking bij de koinst der Koninginnen in Limburg,
is Woeusdag eene bijzondere hulde gebracht. Hij
is herkozen als raadslid. Toen hij te 10 uur per spoor
Jane had intusschen verlof gekregen haar vader
in de gevangenis op te passen. Geen oogenblik
verliet zij hem en aanhoudend trachtte zij hem te
troosten en op te beuren. Reeds waren veertien
dagen verloopen en de graaf begon te hopen. Op
eens ging het gerucht, dat het verzojk om gratie
van den kanselier door Oranje was afgewezen en
dat hij ten tweeden male het doodvonnis had onder-
teekendden volgenden dag zou de koerier met
het doodvonnis te Limerick zijn.
z/Gods wil geschiede," zeide de gevangene, toen
hij die treurige tijding ontvingook voor Jane
was dit bericht een zware slag, maar zij gaf haar
hoop niet op //Neen vader," zeide zij, gij moogt
nog niet sterven."
Het werd avond, de maan wierp door donkere
wolken een bleek licht over de kale heide en geen
geluid stoorde de doodsche stilte. Daar stormt
een ruiter met lossen teugel over de eindelooze
vlakte, 't is de koninklijke renbode. Angstig ziet
hij rond en in zijn rechterhand houdt hij een geladen
pistool. Bij het voorbijrijden van een groot rots-
blok klinkt eensklaps een pistoolschothet paard
steigert en in 't wilde geeft de koerier vuur. Op-
nieuw knalt een schot en het paard stort gewond
ter aarde, zijn berijder medesleepend in zijn val.
Op hetzelfde oogenblik zet de roover den koerier
de knie op de borst. //Geef uw wapens af beval
hij. De bode gehoorzaanulevervolgens nam de
roover de portefeuille met stukken in beslag, sprong
op eeu paard, dat achter het rotsblok verborgen
stond en verdween in de duisternis.
Nog meer dan den eersten keer was de bevolking
van Limerick in opschudding; maar de volksgeest
was gunstig gestemd voor Willem Patrick. Zelfs
mm.
■Bit Itlnil verscliijnt nnamlai;-, WoenadaK* en V r ij tl rttfrt V »n<l l>jj '1uitgetef
V A nr E 8 ft K n E 4e Ter Menzen.