Alg emeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Via an der
No. 3177.
Donderdag 18 Juli 1895.
35e Jaargang.
EEN ONGELUKKIGE.
Binnenland.
abonnement
Xnzending van advertentien voor 3 men op den dag der uitgave.
FEUILLETON.
op
8,35.
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post
Nederlund 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,324-
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /"0,10. Groot.ere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatseu van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
■Sit blatl versel»ij nt Tliiiinil!!«-, Woeasiag- en Vrijdasavimil lnj^ilen^ uilsi'vrr_l'
J. V A IV OK S A IV O E te Xer Weuasen.
Politiek Overzicht.
Voor de Eransche Senaat uiteen ging heeft liij
ook nog geweigerd het door de Kamer genomen
besluit te bekrachtigen, waarbij, tegen den wen sell
der begrootings-commissie, een inillioen francs
was bewilligd voor de slaclitoffers der jongste
stormen.
De gemeenteraad van Parijs bewilligde 20 milli-
oen francs subsidie voor de tentoonstelling van
1900, te betalen in vijf jaar-termijnen van 4 mil-
lioen, mits de stad dan ook voor de helft deele
in de baten der onderneming.
Een nieuwe grief is zicli komen voegen bij die,
welke Duitschland reeds tegen Marokko heeft en
weswege het schepen naar Tanger zond. Een
Duitsch handelsvaartuig, op de Noord-Afrikaansche
kust gestrand, trachtte, door een deel der lading
aan wal te brengen, weer vlot te gerakeu, wat dan
ook gelukte. Maar toen weigerden de Mooren de
inmiddels gekaapte goederen terug te geven. Een
der Duitsche schepen van het eskader is uu terstond
naar Alghera vertrokken, waar het Duitsche vaartuig
zich bevindt.
Volgens een telegram aan het Berliner Tageblatt
echter uit Marokko (aan het Alg. Hbl. overgeseind),
heeft de Regeering van den Sultan reeds aan den
dragoman der Duitsche ambassade volkomen vol-
doening toegezegd in de zaak van den vermoorden
Duitscher Rockstroh, de oudste grief.
Tevens zou de zaak van het afloopen der
Hollandsche brik Anna zijn geregeld.
Gelijk men weet, is de Duitsche gezant aldaar,
Graaf Von Tattenbach, tevens door onze Regeering
met de behartiging der Nederlandsche belangen
belast.
De Belgische Moniteur maakt het koninklijk
besluit openbaar, waarbij het nieuwe toltarief wordt
goedgekeurd om op 24 Juli a. s. in kracht te treden.
Alleen voor hout voor bouwwerken, latten en
menbelmakershout wordt een later tijdstip bepaald,
namelijk 1 Januari 1896.
Te Brussel is Maandagavond door de liberalen
eene groote manifestatie gehouden tegen het nieuwe
ontwerp-schoolwet. Na afloop vereenigde men zich
in den Vlaamschen Schouwburg, waar bij acclamatie
eene motie werd goedgekeurd ter veroordeeling van
het ontwerp, onder verklaring, dat het behoort te
worden ingetrokken en dat het ministerie zijn ontslag
moet indienen.
Vooral bij deze laatste zinsnede verhief zich een
hevig gejuicn.
Nog wordt in die motie aangedrongen op eene
schoolwet met verplicht kosteloos onderwijs en
6,15
1}
Het ging hem bitter slecht in de wereld
dubbel slecht omdat hij er altijd zoo vroolijk bij
uitzag. Niemand wilde, niemand kon aan zijn
ongeluk gelooven. In zijn hart zuchtte hij
„Wat ben ik toch een stakkert en op zijn ge-
zieht las men„Schep vreugde in 't leven
Een flauw, maar hardnekkig lachje speelde steeds om
zijn mond. Mogelijk zag de stumper er, als hij
alleen was, even droevig uit als andere bedroefde
inenschenkinderen maar zoodra hij onder de men-
schen kwam werd hij verlegen en onrustig, en dat
scheen op zijn gelaatsspieren te werken. Dan lachte
hij omdat hij niet anders kon, omdat het zijn noodlot
was, omdat het ongeluk het zoo wilde.
Nu is lachen en lachen zeker twee. De staatsman
lacht anders dan de soubrette of de pias. Maar
bij hen geeft het lachen tenminste wat. Ze leven
er van. Bij vriend Eelix echter was het tegendeel
het geval. Want tot overmaat van ongeluk heette
hij ook nog Eelix, dat is de gelukkige. Het toeval
had zich de wreede scherts veroorloofd dien voornaam
1e geven aan een ongeluksvogel, wien alles misluk-
te wat hij ondernam, en die daarom van zijn //van'
best Wanbof als de dames ons deze studenten
uitdrukking veroorlooven had kunnen heeten.
Eelix Wanbof zij dan ook in dit verliaal de naam
van mijn vriend.
In de wieg ging het hem zeer goed. De ouders
waren trotsch van belang op het aardige jongske,
en iedereen had schik in het wonderkind, dat zelden
volkomen onafhankelijkheid der onderwijzers op
staatkundig en wijsgeerig gebied.
Reeds nu kan men nagenoeg zeker zeggen, dat
de saamgesmolten conservatieven en liberale
unionisten eene groote meerderheid in het nieuwe
parleinent van Engeland zullen hebben. Onder
de niet herkozene liberalen zijn reeds eenige leden
van het afgetreden ministerie. De gewezen kanse-
lier der schatkist en leider van het lagerhuis, Sir
William Harcourt, die bij de vorige verkiezing
met 7507 tegen 5546 stemmen was gekozen, ver-
kreeg thans 6785 stemmen, terwijl op zijn
conservatieven mededinger 7907 stemmen werden
uitgebracht. Geen wonder is het, dat de liberalen
ontmoedigd zijn. Het is waar, dat Harcourt door
zijn drankwetsontwerp zich te Derby impopulair
had gemaakt, maar dit kan toch den afval van
zoovele liberale kiezers niet geheel verklaren.
Verscheidene liberalen bleven in de minderheid,
omdat de onafhankelijke werkliedenpartij eigen
candidaten had gesteld, waardoor de conservatieven
het hoogste aantal stemmen verkregen.
Te Petersburg wenscht men het ontruimen van
het Chineesch grondgebied door de troepen van
Japan te bespoedigen, ofschoon van de oorlogsver-
goeding nog uiets is betaald. De Russische waar-
borg van de Chineesche leening, die slechts een
gedeelte van het bedrag der vergoeding bedraagt,
is zeker voor Japan niet voldoende om al zijne
veroveringen op te geven. Rusland en China zijn
volleerd in diplomatieke listen en genieten bij de
Japansche regeering weinig vertrouwen.
Rusland weet, dat het in Japan een vijand heeft,
die niet gering is te achten, daarom verlangt de
Petersburger regeering, dat de ontruiming van het
Chineesche vaste land zoo spoedig mogelijk geschiedt
en dat daarinede niet in de provincie Shantoeng
(Wei-Hai-Wei), maar op het schiereiland Liaotong
wordt aangevangen. Waarschijnlijk zal Japan geen
gevolg geven aan dien aandrang zelfs wanneer,
zooals uit Petersburg wordt gemeld, de Russische
vloot in de Japansch-Chineesche wateren met vier
pantserschepen der eerste klasse wordt versterkt.
Aan de Herald wordt uit Tokio. gemeld, dat
Russische kuiperijen de invoering van hervoriningen
in Corea belemmeren.
Voorts verneemt hetzelfde blad, dat de Japanners
zich verheugen over de ministerie-verandering in
Engeland zij meenen, dat het nieuwe kabinet de
Engelsche belangen in het verre Oosten krachtiger
zal beschermen.
schreide, bijna altijd lachte en zoo welgemoed en
nieuwsgierig de wereld inkeek als zag het den
hemel open.
Maar reeds op school kreeg hij last van die
vroolijke gelaatsuitdrukking. Als hij een pak
verdiend had en onder de strafoefening, ondanks
zijn pijn, naar het uiterlijk zijn vroolijkheid bewaarde,
kreeg hij nog eens zoo hard, omdat de meester
dacht, dat hij hem uitlachte. Dat rampzalige lachen
haalde hem wat slaag op den lials en hij kreeg er den
naam door van een onverbeterlijken onverschillige.
Van jou komt nooit iets terecht met je eeuwig
lachen predikte de schoolmonarch.
't Is uitgekomen.
Felix Wanbof wilde iets worden, maar wat P
Zijn vroolijk gezicht kon hij niet wegtooveren,
en kon hij daarmee ooit advocaat worden, of
domine of doctor De rechters zouden immers
zijn pleidooien nooit als ernstig gemeend beschou-
wen een gemeente zou hij alleen door zijn gelaat
ontsticht hebben, en zijne patienten zouden zelfs
op bun sterfbed denken, dat hij hen uitlachte
Bij geen enkele faculteit paste zijn gelaatHij
probeerde het dus, daar hij goed onderwezen was,
als gouverneur bij eene aanzienlijke familie.
Daar tobde hij zich dag in dag uit af om aan
vijf kwade en koppige bengels, drie jongens en
twee meisjes, diverse eerste beginselen in te
pompen. De paarden in den stal hadden een
beter leven dan hij. Maar daar hij bescheiden
was en geen eischen stelde, klaagde hij nooit,
maar deed met vlijt en opgewektheid zijn plicht.
Zoo ging het een paar weken, toen op een
inooien morgen de heer des huizes hem bij zich
liet komen.
De Minister van Binnenl. zakeu heeft aan
de Eerste Kamer bericht, dat het voorloopig ver-
slag der commissie van rapporteurs over het voor-
stel-Lohman tot wijziging der onderwijswet hem
geen aanleiding heeft gegeven tot eenige schrifte-
lijke mededeeling.
Rechtstreeksch bestuur op Lombok
Naar aanleiding van het eindverslag der com
missie van rapporteurs uit de Eerste Kamer over
het wetsontwerp tot verhooging der begrooting
van uitgaven van Nederl.-Indie over 1895 ten be-
hoeve van het rechtstreeksch bestuur op het eiland
Lombok, heeft de minister van kolonien aan de
Eerste Kamer doen toekomen eene nota, waarin
hij o. a. mededeelt, dat zijn plannen omtrent de
heffing van in- en uitvoerrechten een geheel voor
loopig karakter hebben. Het meest gewensclit
achtte hij de belastingen, waaraan de bevolking
onder het Vorstenbestuur gewoon was, voorloopig
te bestendigen.
Zoo er mogelijkheid toe bestaat, zullen de noo-
dige maatregelen worden genomen om het opium
geheel buiten Lombok te houdenmaar wanneer
dit van den aanvang af onmogelijk blijkt, dan
verdient eene regeling, waardoor zij, die aan opium
behoefte hebben, zich daarvan onder behoorlijk
toezicht kunnen voorzien, zeer zeker de voorkeur
boren een niet te handhaven verbod.
Zaterdagmiddag werd in het gebouw der Am-
sterdamsche tentoonstelling de Belgische afdeeling
officieel geopend. Voor de ontvangst der genoodi gden
tot deze plechtigheid was de Belgische afdeeling,
die voor het publiek tegen een uur gesloten was,
waartoe militairen de toegangen bezet hadden,
smaakvol versierd.
Onder de aanwezigen bij de plechtigheid merkte
men o. a. op den Minister van binnenlandsche
zaken, den heer Van Houtenden Commissaris
der Koningin in Noord-Holland, Jhr. Schorer
den burgemeester van Amsterdam, Mr. S. A. Vening
Meinesz den heer A. C. Wertheim, eerelid van
het comite der tentoonstelling; graaf Legrel, Belgisch
gezant te 's Gravenhage. Den heer Verkruijsen
vertegenwoordigde het Belgische gouvernement.
Onze kolossale toren, aldus schrijft men
aan de G. Ct. uit Kloetinge, verleden jaar door
den heer Erederiks in de Middelb. Courant nog
geprezen om zijn onveranderd 154e eeuw statig
voorkomen, wordt nu van een aanliangsel voorzien,
dat hem zeker niet mooier zal maken. Aan den
„Het spijt mij wel," zeide hij, //maar ik had
het dadelijk al wel gedacht toen ik u aanstelde
ik moet u ontslaan
En toen Eelix in de hoogste verbazing naar de
redenen van dit plotseling besluit vroeg, riep de
aanzienlijke heer, als eenig antwoord, de vijf kinderen
binnen.
,/Kijk me dat nu eens aan riep hij toornig.
,/Dat is uw werk
Felix snapte er niets van. Hij had toch zijn
best gedaan, zei hij, en voor bun leeftijd wisten
zijn leerlingen aardig wat.
z/Dat ontken ik ook niet!" hernam de vader
z/maar dat verwenschte lachen Ziet ge dan niet,
dat ze alien uw lach hebben overgenomen Van
den grootste tot den kleinste zien ze er even onnoozel
uit als Pardon maar u zult begrijpen
Nu, zooveel begreep Eelix er tenminste van, dat
hij zonder brood was. Gelukkig. echter wist een
kennis hem nog al spoedig een postje aan een
Bank te bezorgen, en ook daar toonde Felix dat
hij een flink werker was, die voor weinig geld veel
doen wilde. Maar toen hij er een poosje was,
meende hij toch in alle bescheidenheid eene kleine
verhooging te mogen aanvragen. De chef, die nog
al op het uiterlijke lette, had hem eigenlijk nog
nooit goed gezien. Met de kleine luidjes bemoeide
hij zich zoo niet. Hij zag dus een volkomen nieuw
gezicht toen Eelix schuchter en vroolijk als altijd
bij hem op 't bureau kwam.
z/Ge zijt toch niet hier op het kantoor riep
de chef uit.
//Om u te dienen dat wil zeggen De
rest wat Eelix in zijne verlegenheid had willen
antwoorden, lachte hij slechts.
zuid-oosthoek is op den bovensten omgang het
ijzeren hek weggeBroken en wordt een soort van
houten huisje gemaakt, dat, naar wij vernemen,
zal moeten dienen tot het meetkunstig opnemen
der omstreken. Dit schijnt van rijkswege en ook
elders, o. a. te Waarde en te Ilulst, te zullen
geschieden.
Als een staaltje van de moeilijkheden, waarin
de landbouwers aan de grenzen tegenwoordig ver-
keeren ten gevolge der sluiting van Belgie voor
ons vee, wordt aan de Midd. Ct. het volgende
gemeld
In een weide onder St. Kruis waren o. m. ter
vaste beweiding opgesloten twee eeiijarige vaarzen,
toebehoorende aan den landbouwer P. Maandag
den 8 Juli braken deze dieren uit de weide en
liepen al grazende voort tot op het grondgebied
der gemeente St. Marguerite, waar zij door de
douane aangehouden en opgestald werden en aan
een geneeskundig onderzoek werden onderworpen.
Daar de landbouwer sinds eenigen tijd ongesteld
was, werd de afwezigheid eerst Woensdag 11. op-
gemerkt, toen reeds het gerucht van de aanhouding
de rondte deed.
Het liet zich aanzien, dat het niet gemakkelijk
zoude gaan om de vluchtelingen terug te krijgen.
Twee kennissen van den landbouwer, door mede-
lijden bewogen, begaven zich naar den controleur
der in- en uitgaande rechten te St. Laureins, door
wien zij zeer welwillend werden ontvangen, en die
huu beloofde met het slachten der dieren, waartoe
hij reeds last had ontvangen, nog een dag te
wachten, mits in dien tusschentijd het bewijs
werd geleverd, dat de aangehouden dieren werkelijk
die waren van P. Meer beleefdheid en inschik-
kelijkheid kon men van dien ambtenaar, die reeds
van het feit kennis had gegeven aan de directie
te Gent, zeker niet verwachten.
De burgemeester van St. Kruis gaf daarop, op
getuigenis van drie personen, die de vaarzen goed
kenden en die ook wisten dat zij in bedoelde weide
hadden geloopen, eene verklaring af, waaruit bleek
dat de opgestalde runderen behoorden aan P. Hij
gaf tegelijkertijd kennis van het voorval aan den
Commissaris der Koningin te Middelburg met
verzoek de dieren weder te mogen invoeren, wat
niet werd toegestaan voor de Minister van binnen
landsche zaken was gehoord en onder voorwaarden
dat de beesten bij weder-invoer moesten worden
gekeurd.
Intusschen was ook van Belgische zijde last
gegeven om de dieren los te laten, mits 2 frs.
i_~i—
z/Hoe is uw naam
z/Felix Wanbof om u te dienen
wGe hebt uw ontslag
De arme Eelix schrikte hevig en kon nauwelijks
de vraag over de lippen brengenwaarom hij
dan eigenlijk werd weggejaagd.
z/Waarom?" riep de bankier. //Daar behoeft
iemand je maar voor aan te kijken Met zoo'n
gezicht en zoo'n lichtzinnigen lachJuist een
lach voor een valschen wissel. Ge zijt ontslagen
Ook ditmaal begreep Eelix niet wat ter wereld
hij toch had misdreven. Maar schuld had hij
en weg moest hij, dat was duidelijk. Beschroomd
sloop hij dus weg; maar juist voor de deur liep
hij iemand tegen 't lijf, met wien de Bank zaken
deed, een rijk man, die hem zoo wat kende.
z/Bij al de goden riep de rijkaard, //je ziet
er vandaag uit of je de honderdduizend hadt ge-
wonnen
z/Ach neen," antwoordde Felix, //ik ben daar juist
buiten betrekking geraakt." En nu vertelde hij
hem de geschiedenis van zijn ontslag en dat een
zeker lachen daarvan de oorzaak scheen te wezen.
z/Koin dan met mij mee," zei de rijke man.
z/Ik ben zelf vroolijk en zie graag vroolijke
gezichten om mij been. Ge wordt mijn secretaris!"
Dat was een leventjeEelix was de rechterhand
van zijn patroon en moest allerlei diugen voor hem
doendoorgaans echter niemendal. Want de
patroon was een van die leden, die van hun nietsdoeu
altijd een massa beweging maken. Het was ove-
rigens een beste, brave man, deze Croesus hij had
maar een gebrek, namelijk dat hij zicli voor een
dichter liield. Nu, misschien was hij er wel een
ook. Zijne poezie was echter altijd van hoogst
i
