Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen
No. 3171.
Donderdag 4 Juli 1895.
35p Jaargan^.
BLiv KNDMAK INgT
DE WEES DER GEVANGF.NEN.
Binnenland.
ABONNEMENT-
Per drie inaanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,824.
Men abonueert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regeJs f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
Burgemeester en Wetliouders van TER NEUZEN
maken bekend dat, tegen betaling van 75 cents
per exemplaar, ter gemeente-secretarie in afdruk
verkrijgbaar is het
beredeneerd verslag van den
toestand der gemeente, over 1«94.
Ter Neuzen, 29 Juni 1895.
Burgemeester en Wetliouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van 1IOEK, maken
bekend
dat de inlevering van stembriefjes ter verkiezing
van twee leden van den gemeenteraad voor de ver-
vulling der plaatsen van de heeren H. WOLEERT
en JAC. DIELEMAN, die met September a. s. aan
de beurt van aftreding zijn, zal plaats hebben op
Dinsdag 16 dezer, van 's morgens 9 tot 's namid-
dags 5 uren, op het gemeentehuis.
Hoek, 3 Juli 1895.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H. WOLEERT, Burgemeester.
W. S. J. DIELEMAN, Secretaris.
folitiefa; Overzicht.
Zaterdag duelleerde te Parijs een socialist en
een Minister. De daartoe opzettelijk afgetreden
(maar na het tweegeveclit terstond weder opge-
treden) Minister van landbouw Gadaud, vocht met
den welbekenden oud-leeraar, thans jager te voet,
Mirman. Vroeger was, zooals men zeide het
belachelijke doodelijk in Frankrijk, thans schijnt de
dueldwaasheid tegen de grootste dwaasheid bestand.
De aanleiding er toe was, dat de heer Gadaud,
den 22 Juni 11. te Reims bij eene prijsuitdeeling
tegenwoordig, in antwoord op een verzoek om den
heer Mirman van zijn dienstplicht te helpen
bevrijden, had opgemerkt, dat in zijn tijd de
republikeinsche partij het eene eer placht te
rekenen als soldaat het vaderland te mogen dienen.
//Het. spijt mij," ging bij voort, „aan het einde
mijuer loopbaan te zien, dat een republikein znlks
niet meer verlangt." Mirman schreef den Minister
een brief, dien deze beleedigend achtte, zoodat hij
den soldaat-afgevaardigde eene uitdaging zoud.
FEUILLETON.
2)
Toen de orde in Erankrijk weer hersteld was,
begon de familie Loebomirski terstond nadere
berichten te verzamelen over het lot der vorstin,
wier dood op het schavot slechts als gerucht tot
het verre oosten was doorgedrongen, en over het
verblijf harer dochter en eenige erfgeuame. Het
proces der eerste en haar treurig uiteinde waren
gemakkelijk genoeg te constateeren, maar alle
navorschingen naar de jonge prinses waren ver-
geefsch.
Dank zij het goud, waarover de agenten der
familie rijkelijk konden beschikken, en dank zij
de uitgestrekte relaties, die de laatste in diploma-
tieke kringen bezat, gelukte het haar eindelijk te
weten te komen, dat Gregor, de oude bediende
der overledeue, op den dag harer terechtstelling
met Rosalie het Paleis verlaten had, een klerk
vond vervolgens ook in de registers eene aanwij-
zmg, dat ook een van de bedienden der vorstin
m haar proces betrokken was geweest, maar de
erfgename van een der grootste vermogens van
Pol en was van den aardbodem verdwenen. Ten
slotte werd de erfenis der vorstin door het Poolsclie
gerecht aan de naaste bloedverwanten toegekeml.
In het jaar 1806 de betrekkingen tusschen
Napoleon en het rijk van den czaar waren nog
vriendschappelijk werd het Russische gezant-
sehap te Parijs met een nieuw lid vermeerderd,
D-l. met graaf Eedor Rzewonski. Het Russische
Mirman verscheen in uniform in het krijt, maar
werd terstond aan den pols gekwetst, zoodat de
aanwezige geneesheeren eene voortzetting van den
kamp verboden. Mirman heeft, met op eigen
hand de uitdaging aan te nemen, zich volgens de
z/Debats" ernstig aan de krijgstucht vergrepen.
Dat hij daartoe door een' (zij het ook voor den
vorm afgetreden) Minister genoopt werd, wordt
terecht van verschillende kanten afgekeurd en de
overige Ministers schijnen er alles behalve door
gesticht. De /Temps" zegt, dat Mirman een
gewoon verlof van 24 uur had.
Wat niet gelukt langs natuurlijken weg, wil de
regeering van Bulgarije trachten te bereiken langs
kunstmatigen weg, docli't is niet zeer waarschijnlijk
dat zij in haar toeleg zal slagen de mogendheden
zijn op haar qui vive en zullen niet dulden, dat
de vrede op het Balkan-scliiereiland, in zoo intieme
verhouding staande tot den vrede van Europa,
door zoo'n plaag verstoord of zelfs maar in gevaar
gebracht wordt. Indien er in Macedonia al iets
bestaat, dat bestempeld kan worden met den weid-
schen naam //oproerige beweging", is't van Bulgarije
uit aangestookt en dan is de regeering van dat
vorstendom er indirect ook bij betrokken. Het
feit, dat het Macedonische comite te Sofia gelden
verzamelt om de agitatie te steunen en dat op de
inteekenlijsten voorkomen de namen der lioogge-
plaatsten, getuigt al evenzeer tegen de regeering
als de vorming van ongeregelde troepen in de
grenssteden, ter ondersteuning van de Macedoniers.
Natuurlijk wordt de toestand door het een zoowel
als door het ander steeds meer gespannen tnssclien
Turkije en Bulgarije en 'tis van Turkije goed
gezien, dat het de Bulgaarsche grenzen versterkt.
Hoewel Macedonia zelf geen aanleiding geeft
tot ernstige ongerustheid, is natuurlijk het doen
van Bulgarije van hoogst bedenkelijken aard, 't
is een spelen met vuur, dat door de mogendheden
niet kan worden geduld en waardoor het vorstendom
de in den loop der laatste jaren verworven sym-
pathie, geheel op 't spel zet. Door de goede
betrekkingen van Bulgarije tot Turkije, heeft het
Balkan-schiereiland geleidelijk weg iets verloren
van zijn ongunstige reputatie van te zijn het
buskruit-vat van Europa, en door nu overdreven
of geheel gefingeerde verlialen te publiceeren van
de gruweleu, door de Turksche soldaten bedreven
tegen de Macedoniers, kan men wel de sympathieen
verspelen van de hooge oomes, doch dezen zullen
er hun houding niet om wijzigen. Wat in Mace
donia werkelijk geschiedt, is geheel of gedeeltelijk
het werk van Bulgaren, provocatie-arbeid dus.
gezantscliap bewoonde destijds nog niet het prach-
tige paleis, welks inrichting en welks bewonde-
renswaardige kapel vooral thans tot de beziens-
waardigheden van de Seinestad behoort, het was
in gehuurde vrij nauwe vertrekken gehuisvest
graaf Rzewonski moest dus eerst een woning bui-
ten het gezantschapsgebouw zoeken en vond een
aangenaam verblijf in een der voornaamste hotels
van het toenmalige Parijs, in het hotel Grand-
Bateliere.
Toen de graaf ongeveer veertien dagen nazijne
aankomst over den corridor der eerste verdieping
ging, ontmoette hij twee vrouwen, die een met
waschgoed gevulden korf droegen en bij zijne na-
dering bescheiden op zij gingen. Rzewonski stond
op het punt, achteloos te passeeren, toen de in
t oog vallende schoonheid van de jongste der
beide vrouwen hem trof.
Het meisje was inderdaad buitengewoon schoon
eene groote, slanke gestalte, met fijne teedere
trekken, en zulk een blauwzwarten haartooi, dat
de dichte vlechtfen aan alle kanten verraderlijk
onder het verblindend witte mutsje te voorschijn
kwamen. Het schoonst echter waren de groote,
donkere oogen van amandelvormige gedaante en
met dien matten, eigenaardigen glans, die aan
het schitteren van een opaal herinnert.
l)e graaf was verrukt. Hij moest bekennen,
dat hij dit prachtige oogenpaar reeds eerder gezien
moest hebben, maar hij wist zich niet te herinneren,
waar en wanneer. Ten slotte groette hij de blo-
zende jonge schoone onwillekeurig, een groet,
dien de oudste, waarschijnlijk de rnoeder, met een
niet zeer vriendelijken wedergroet beantwoordde,
en zocht zijne kamer op. Maar de beide donkere
Servie schijnt zich er nu ook in te willen gaan
mangen uit Belgrado wordt gemeld, dat de re
geering van het koninkrijk, op grond van de afkomst
der Macedoniers voornemens is de inmenging van
de Bulgaren in de Macedonische aangelegenheden
beslist te verhinderen. Daartoe zou de ex-regent
Ristitch aan de hoven van Europa gaan voorstellen,
dat de Armenische conferentie zich ook gelijktijdig
gaat bezighouden met de Macedonische quaestie
en dat Ristitch dan voor Servie zou opkomen.
In zake Armenie wordt nu gemeld, dat de Porte
zich vis-a-vis de gezanteu van Engeland, Erankrijk
en Rusland bereid heeft verklaard, het hervormings-
plan in de hoofdpunten uittevoereu, alleen ten
aanzien van de benoeming van een hoofd-commissaris
voor Armenie, zou eenig voorbehoud worden ge-
maakt, wat betreft de rechten der mogendheden
te dezen aanzien. Deze nadere toeliehting tot
verschillende duistere punten in des sultans nota
van antwoord, is een gevolg van het dringend
verzoek der mogendheden, die de benoeming van
Schakir-pacha tot gouverneur-generaal van Armenie,
minder wenschelijk heeten.
Eigenlijk verkeert Sultan Abdul-Hamid in een
heel moeielijk parkethijzelf is een man, die re-
kening houdt met de eischen des tijds, doch de
machtige reactionaire elementen, de softa's en ule-
ma's, verwijten hem zijn toegevendheid tegenover
de Christenen aan hen is alles wat een omrne-
keer heeft gebracht in de omstandigheden, spoor-
loos voorbijgegaan. Zelfs het feit, dat de beheer-
scher aller geloovigen alle eischen ten aanzien van
Armenie, niet rondweg heeft afgewezen, rekenen
zij hem aan als een tekortkoming en zelfs heeft
die steeds wassende ontevredenheid het plan doen
rijpen tot een aanslag op des Sultans leven, welks
tenuitvoerlegging door de fanatieke Mohamedanen,
alleen door een toeval is verhinderd.
Zoo zou 't dus eigenlijk ook het belang der
mogendheden zelven zijn, als zij haar eischen
bepaalden tot het hoog-noodige en zoo lioodig
Bulgarije wat in toom hielden de omstandigheden
in Turkije zijn op 't oogenblik den eisch tot een
geweldigen ommekeer niet gunstig
De zomervergadering der Prov. Staten van
Zeeland werd »Dinsdag avond op de gewone wijze
door den voorzitter geopend. Van de leden waren
slechts absent de heeren D. J. Dronkers en
C. J. Huvers.
Allereerst was aan de orde de benoeming van
oogen kwamen hem niet uit de gedachten, telkens
doken zij weer voor hem op, totdat ten slotte in
zijne geschokte ziel de herinnering opkwam aan
een ander oogenpaar, dat zoo zonderling op dat
van het schoone waschmeisje geleekhij dacht
aan zijne ongelukkige nicht, aan de vorstin Fanny
Loebomirski, die bier te Parijs zulk een verschrik-
kelijken dood had gevonden.
Daarmede kreeg de belangstelling in het schoone
meisje eene nieuwe gedaante. Hij beval zijnen
kamerdienaar, in het hotel inlichtingen omtrent
haar in te winnen, en de sluwe knaap kwam
weldra terug met het bericht, dat er van niemand
anders sprake kon zijn dan van de dochter van
de waschvrouw van het hotel, juffrouw Bertot.
Graat Fedor liet den eigenaar van het hotel
roepen, hij hoorde, dat juffrouw Bertot met zeer
veel moeite hare groote huisliouding onderhield,
maar dat zij zoowel als de dochter zich in een
onberispelijken naam verheugden. De hotelhouder
dacht misschien, dat de plannen van zijnen voor-
namen gast niet geheel zuiver waren en stond
eerst na eenig aarzelen toe, de waschvrouw met
hare dochter in het hotel te doen ontbieden.
Graaf Rzewonski dacht nog altijd eerder aan
alles, dan hieraan, dat hij de lang gezochte dochter
zijner nicht terug vinden zou. Hoe kon, hoe
durfde hij haar in het kind der arme vrouw uit
het volk vermoeden P Hij gehoorzaamde eigenlijk
alleen aan eene oogenblikkelijk belangstelling.
Hij wilde aan de treurige herinnering aan de te
vroeg gestorvene een offer brengen, door het
meisje, dat zoo merkwaardig op haar geleek, een
uur van geluk te verschaffen. Met een rijk geld-
geschenk dacht hij de zaak af te doen.
een griffier, wijl Mr. Polman Kruseman door
ongesteldheid verhinderd was de zitting bij
te wonen. Uit een 3tal ambtenaren ter Prov.
griffie werd de heer Mr. D. J. J. Laan met
algemeene stemmen door de vergadering tot waar-
nemend griffier benoemd. De benoemde, in de
vergadering tegenwoordig, nam daarop den zetel
van de heer Kruseman in, waarna aan de orde
was het onderzoek der geloofsbrieven van de
benoemde en herbenoemde leden in de verschillende
districten.
De voorzitter droeg dit onderzoek op aan 2
commissien (de eene voor wat betreft de leden
gekozen in de districten Zierikzee, Sluis en Goes,
de tweede voor wat betreft de gekozenen in de
districten Middelburg, Tholen en Hulst.)
Bij monde van de heeren V. d. Have en Snijders
werd door de commissien tot toelating der benoemden
en herbenoemden geadviseerd, die daarop, door den
griffier binnengeleid, beeedigd werden en zitting
namen.
De voorzitter sprak daarna eenige hartelijke
woorden gewijd aan de nagedachtenis van het
overleden lid, Mr. Thomaes, en naar aanleiding
van het feit dat een 4tal leden, waaronder 3
leden van Gedep. Staten, oud-leden geworden
waren, zijnde de heeren Mr. Y. d. Bilt, Buteux
en \an Teijlingen, die hunne beste krachten gewijd
hebben aan de belangen der provincie. Met
applaus werd dit waardeerend woord des voorzitters
door de leden begroet.
Vervolgens werden voor kennisgeving aange-
nomen verschillende ingekomen stnkken, waaronder
een brief van het oud-lid, den heer Van Uije
Pieterse, inhoudende dankbetuiging voor de wel-
willendheid door de Staten hem 18 jaar lang als
medelid betoond, en van ambtenaren van den
prov. waterstaat, die dank betuigen voor de ingestelde
pensioensregeling.
Een ingekomen adres van de voorzitters van
arbeidsraden te Leiden, 's Gravenhage en Amsterdam
om in de bestekken der verschillende aan te be-
steden prov. werken bepalingen van minimum-
loon en maximum-werktijd op te nemen, werd als
ongezegeld ter zijde gelegd.
De verschillende voorstellen van Gedep. Staten
werden gerenvoyeerd naar de afdeelingen.
Met gesloten deuren werd kort voor de sluiting
der vergadering beraadslaagd over een voorstel van
Ged. Staten, naar aanleiding der hun gedane op-
dracht omtrent overdraeht exploitatie van den
stoombootdienst op de Wester-Schelde aan parti-
culieren.
Juffrouw Bertot verscheen met hare dochter ter
plaatse. Zij had bedongen, dat de graaf haar
alleen in tegenwoordigheid van den eigenaar van
het hotel zou mogen spreken, zij had wereldkennis
genoeg, om te weten, dat zij zich alleen daardoor
van kwaadsprekerij kon onttrekken.
Toen graaf Eedor evenwel voor de tweede maal
tegenover het jonge meisje stond, klopte zijn hart
zoo hevig, dat hij te vergeefs naar woorden zocht.
Nu eerst zag hij ten voile, hoezeer zij op zijne
nicht geleek, ja waarlijk, dat waren niet alleen
hare oogen, ook dezelfde in het eenvoudige kleed
fiere gestalte, de trekken van het lieve gezicht,
de fijn gebogen neus, de kleine, rozige inond, trek
voor trek, lijn voor lijn was dit meisje het even-
beeld der vorstin.
Met alle kracht vermande hij zich, sprak met
het eenigszins bevangen, maar juist in hare be-
hoorlijke bescheidenheid dubbel lieftallig meisje
eenige vrieudelijke woorden, en ging toen bevende
van nieuwsgierigheidmet de rnoeder en den
hotelier in de aangrenzende kamer.
z/Dat kind, dat meisje is uwe dochter?" sta
in elde hij.
//Rosalie is mij lief, evenals al mijne kinderen,"
antwoordde de waschvrouw ontwijkend.
//Rosalieriep hij. „0 mijn God, kan ook
deze overeenstemming een spel van het toeval zijn?
Bij mijn ziel, juffrouw, bezweer ik u, mij eerlijk
en openhartig te zeggen, of Rosalie werkelijk uw
eigen kind is
Juffrouw Bertot zag verbaasd tot hem op.
Maar zij moest tocli vermoeden, dat er iets groots
op het spel stond. ,/Naar het hart mijn eigen kind,"
zeide zij na eenige aarzeling. //Naar geboorte niet."
IEVZE
l>it lilad verscliijnt Maanda^-, Woensdag- en Vrijdn^nvond bij den uitgever I*. J. V A M D G S A 1¥ H E te Ter Xemrn.
