Algemeen
Nieuws- en Advertentiebiad
voor
Zeenwsch-Via an der en.
No. 3102.
Zaterdag 19 Januari 1895.
35c Jaargang.
BEKKNDMAK1NG.
Vlissingen in 1809.
Binnenland.
ABONNEMENT-
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32^.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regeis/0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
In den loop der maand Februari a. s. moeten,
ter voldoening aan art. 8 der betrekkelijke ver-
ordening, alle mannelijke ingezetenen, wonende in
de kom der gemeente, geboren in liet janr
18(54, en ook die van oudei-en leeftijd, voor
zoover zij hun 50"te jaar nog niet zijn
ingetreden, die in liet vorige jaar zicli in
de gemeente liebben gevestigd, ter gemeente-
secretarie aangifte doen om voor den dienst bij
de brandweer te worden ingeschreven.
Die deze aangifte verzuimen worden, onver-
minderd de daartegen bedreigde boete, ambtshalve
ingeschreven, of, wanneer het verzuim eerst na
de loting wordt ontdekt, zonder loting in dienst
gesteld.
Ter Neuzen, 10 Januari 1895.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Poliuek Overzicbt.
De boodschap, waarbij Casimir Perier aan Kamer
en Senaat kennis geeft van de redenen, die hem
nopen het presidentschap der Republiek neer te
leggen, luidt als volgt
//Ik had de moeilijkheden van mijn taak voorzien.
De president der Republiek, niet in de gelegenheid
zich te verweren en eontrole uit te oefenen, kan
slechts in het vertrouwen der natie de moreele
kracht vinden, zonder welke zijne waardigheid
niets te beteekenen heeft. Men heeft de publieke
opinie op een dwaalspoor geleid. Meer dan twintig
jaren van gehechtheid aan de Republiek en van
toewijding aan de democratie hebben al de republi-
keinen niet vermogen te overtuigen van de oprecht-
heid en warmte van mijn politiek geloof.
z/Sedert zes maanden wordt een campagne van
lasteringen en beleedigingen tegen het leger, de
rechtelijke macht, het Parlement en het onverant-
woordelijk hoofd van den Staat gevoerd, en deze
vrijheid in het stoken van haat wordt nog maar
steeds //vrijheid van gedachte" genoemd.
//De genegenheid voor mijn land veroorlooft mij
niet aan te nemen, dat men elken dag opnieuw
de beste dienaren van het vaderland en hem, die
het tegenover het buitenland vertegenwoordigt,
mag beleedigen. Wat men ook moge redeneeren
van grondwettelijke plichten, dat alles is niet
in staat om mijn politiek eergevoel het zwijgen
op te leggen.
FEUILLETON.
HISTORISCHE NOVELLE
GEORGE KEPPER.
21)
Met het bewustelooze meisje in de armen snelde,
hij de Markt overhoe bevreesd zag hij rond
Overal was het gevaar even groot. Wei dacht
hij er aan, Frangoise naar het Raadhuis te brengen
maar hij huiverde op het denkbeeld aan de ver-
warring, die zou ontstaan, wanneer ook dit gebouw
mocht getroffen worden. Tot overinaat van ellende
kwam met groote haast een ordonnans-officier hem
te gemoet, die hem uit naam van generaal Monnet
den last bracht, zich aan het hoofd van een
detachement te stellen, dat de beweging van den
vijand moest gadeslaan, die iets nieuw scheen
te beramen alsof de te weeg gebrachte verwoesting
nog niet groot g;enoeg was Wat te doen Hij
kon geen oogenblik dralen. Zij bracht Frangoise naar
de kazemat, waarin de bevelhebber zijn hoofdkwar-
tier had opgeslagen, nadat deze het Raadhuis
verlaten had, droeg haar aan de zorgen van zijn
vriend op en moest zich nu wijden aan den onver-
biddelijken dienst, die hem naar de gevaarlijkste
punten riep, waar hij spoedig den dood kon vinden,
om het arme kind zonder verdediging achter te
laten, wanneer hij ten onrechte op de rechtschapen-
heid van zijn vriend mocht hebben vertrouwd.
Zooals werd aangemerkt, d'Alincourt, die niet-
tegenstaande zijn jeugd reeds meermalen in het
z/Misschien zal ik, door mijn ambt neder te leggen,
aan hen, wien de waardigheid van het gezag en
de goede naam van Frankrijk in de wereld ter
harte gaat, aanwijzen wat hun plicht is.
z/Ik blijf overtuigd, dat hervormingen slechts
zullen tot stand komen met de actieve medewerking
van een regeering, die vast besloten is den eerbied
voor de wetten te verzekeren, zich te doen ge-
hoorzamen en alien te rangschikken en groepeeren
in een gemeenschappelijk handelen. De toekomst
ga ik met vertrouwen te gemoet.
z/Ik neem mijn ontslag als president der Fransche
Republiek".
Omstreeks kwart over drieen werd de zitting
der Kamer van afgevaardigden geopend. Een
paar kennisgevingen werden voorgelezeu en ter
zij de gelegd, en toen las de president, de heer
Brisson, de boodschap van Casimir Perier voor,
welke door geen der ministers was medeonderteekend.
Slechts op een paar punten werd de voorlezing
door gemor en uitroepen gestoord. Bij de passage
waarin gezegd wordt, dat de president niet in de
gelegenheid is zich te verweren, werd geroepen
z/En het algemeen stemrecht dan Aan het slot
een ijzige stilte, en toen de kreten ,/Leve de
republiek //Leve de sociale republiek Leve
de Koning„Weg met de republiek
In den Senaat schijnt de vergadering veel
rumoerigen te zijn geweest en de interrupties veel
talrijker. //Dat schrijven", heeft men geroepen,
z/zal een allertreurigsten indruk maken in het
buitenland Het ontslag nemen is een desertie
en Floquet schreeuwde bij de zinsnede, waarin
Casimir Perier doelt op de beleedigingen, waaraan
hij bloot stond, boven het rumoer van ontevreden-
heid uit,/Wij hebben er nog wel andere
ondergaan
Van twee leden waren reeds bij den voorzitter
der Kamer voorstellen ingekomen tot grondwets-
herziening. Daar de Kamer echter onmiddelijk 11a
kennisneming van het ontslag een kiescollege was
geworden, moesten deze voorstellen ter zijde
worden gelegd.
De republikeinsche groepen der Kamer hebben
eene vergadering gehouden tot het stellen van eene
candidaat voor het presidentschap der republiek. Op
Waldeck-Rousseau werden uitgebracht 84, op
Brisson 66 stemmenvoorts werden nog enkele
stemmen uitgebracht op Loubet, Challemel Lacour,
die echter verklaard heeft niet in aanmerking te
willen komen, en anderen.
In de vergadering der republikeinen van den
Senaat verkregen bij de eerste herstemming Wal-
vuur was geweest, hij was voor het eerst van zijn
leven bang
Op dit gruwelijk oogenblik gaf de Markt van
Vlissingen een treffend beeld van den weergaloozen
rainpspoed, dien de oorlog steeds met zich voert.
Waarom komen zij niet, die helden, en vestigen
hun fonkeleud oog op zooveel ellende, zooveel
hemeltergende gruwelen Hier had men een klein
staaltje van de uitwerkselen der zegevierende
wapens O negentiende eeuw, wat zijn zelfs nu
nog uwe vruchten De pen van den diplomaat
heeft reeds zoovele onschuldigen verminkt of ge-
dood, zooveel ellende over geheele landen gebracht,
en nog altijd wordt voor een haarklooverij betrek-
kelijk meer bloed vergoten, dan alle wapenroem
ter wereld waard is.
Vorsten, diplomaten, voert den gewapenden, doch
weerloozen soldaat naar het oorlogstooneelpoeten,
spreekt in uw bestudeerde taal van krijgsroem en
ridderlij kheidwindt met proclamaties het on-
noozele volk op, dat voor een heilige zaak zijn
aloed meent te storten en bijna altijd doelloos
naar het slagveld werd verwezen.
Moet men alleen een rechter hebben voor den
ongelukkigen misdadiger, en zou er geen hoogere
rechterstoel te vinden zijn voor misdrijven, die in
't groot bedreven worden Moest de rechtschapen-
lieid van een verlicht volk niet het vonnis uitspreken
over handelingen, die in't klein steeds veroordeeld
worden Boven den wereldlijken rechter staat
een Goddelijke weegschaal hiernamaalsdoch ook
mven den wereldlijken rechter, die misdaden van
let individu straft, kan een hoogere hier op aarde
deck-Rousseau 63 stemmen, Brisson 54, Loubet
18, Challemel Lacour 17, Dupy 4, Magnin 3.
De heer Waldeck Rousseau heeft de candidatuur,
na herhaalden krachtigen aandrang, aanvaard.
Niet alleen in Frankrijk, maar ook daar buiten
is men zeer ontstemd over het onverwacht aftreden
van Casimir Perier. V an alle zij den ook in
Engelsche en Duitsche bladen wordt hem ver-
weten, dat hij in de ure des gevaars zijn post
verlaat. De Kbln. Ztg. schijnt het niet onmogelijk
te achten, dat Perier meent, dat hij later als
Minister-president, als man der daad, zijn vaderlanc
grootere diensten kan bewijzen, dan als president
der republiek, wien in vele opzichten de handen
zijn gebonden.
(Zie de uitslag der gehouden verkiezing in de
rubriek Buitenland).
In de Armenische kwestie neemt Rusland een
gereserveerde houding in acht, maar des te meer
houden de bladen zich bezig met den vrijen
doorvaart door de Dardanellen. Voor Rusland,
zegt de Novosti, is Klein-Azie van veel meer
belang dan de Balkan, want door Klein-Azie kan
het gemakkelijker de opening der Dardanellen
verkrijgen.
Hetzelfde blad verzekert, dat de Sultan bereid
zou zijn, alleen aan Rusland den vrijen doortocht
door de Dardanellen toe te staan, indien het een
eeuwig verbond met Turkije wilde sluiten.
Indien de Sultan aan zulk een eeuwig verbond
gelooft, moeten zijne geestvermogens onrustbarend
zijn verzwakt.
A olgens mededeelingen van de Inspecteurs over
het Loodswezen, is in alle vaarwaters van Nederland,
de betonning volgens het nieuwe stelsel gewijzigd,
met uitzondering van enkele kogeltonnen in de
Ooster- en A\ ester-Schelde, met welker plaatsing
tot het aanstaande voorjaar zal worden gewacht.
Eergisteravond had te Deventer de voorge-
nomen huldebetuiging plaats aan den veldprediker
Ds. Rogge, bekend uit de geschiedenis der jongste
gebeurtenissen op Lombok.
Te. 8 uur werd de heer Rogge met zijn echt-
genoote in de commissiekainer van den schouwburg
door dat comite ontvangen en vervolgens in de
geheel gevulde en toepasselijk versierde scliouw-
burgzaal bimiengeleid.
Nadat het orkest de volksliederen had ten gehoore
gebracht, sprak de heer A an Sloe, voorzitter der
staan. En het wordt tijd, dat het volk der
negentiende eeuw zijn roeping gaat begrijpen, en
niet anger zich aan de eerzucht van enkelen laat
opofferen en blindelings natuurgenooten aanvalt en
doodt, die nooit een beleediging te wreken gaven
niet 1 anger den oogst, met moeite verkregen, laat
vernielen en de vruchtbare akkers met stroomen
bloeds laat doorweeken
HOOFDSTUK IV.
Op de Oude Gracht te Utrecht, in een huis dat
weinig in het oog viel, leefde sedert eenige jaren
een weduwe, die niet tegenstaande hare eenvoudige
levenswijze algemeen bekend waswant menigmaal
was zij het geweest, die in deze bange tijden den
nood van velen gelenigd had, en door houderden
werd zij dankbaar genoemdvooral in de buurt,
waar zij woonde, had zij zich een naam verworven,
waarop ieder trotsch kon zijn. Intusschen deed
zij niet zoozeer wel, om erkentelijkheid te verwerven;
hare weldaden hadden eene andere oorzaak. Nevens
haar goed karakter, was er nog een reden, die
haar er toe gebracht had, zich zulk een edelen
plicht te stellen.
Diepe voren ontsierden haar blank voorhoofd
en toch moest zij vroeger schoon zijn geweest
maar hoe was Jane d'Alincourt veranderd
Want zij was het, die vol smartelijke herinneringen,
met den kanker in het hart, haar geboortegrond
verlaten had, om hier de rust te zoeken, die het
commissie, den heer Rogge in warme bewoordingen
toe. Hij zeide namens alien den heer Rogge dank
voor den kloeken moed, de zelfverloochening en
de trouwe toewijding, waarmede hij naast mannen
als etter, Scheuer, pastoor Voogel en vele anderen
getoond had, wat zedelijke krachten er uitgaan
van een plichtbesef dat wortelt in den diepen
bodem van het onwrikbaar vertrouwen in Hem in
wiens hand ons leven is.
Hierbij bood de spreker Ds. Rogge een gouden
medaille aan, aan de eene zijde het Deventer-wapen
vertoonde, en aan den anderen kant de inscriptie
z/Deventers burgerij aan Ds. C. Rogge, veldprediker
Lombok 1895."
Het orkest hief fanfares aan en het publiek
barstte in stormachtig gejuich los.
De heer Rogge dankte in de eerste plaats God
voor zijn belioud en de goede aankomst te midden
van zijne familieledenvoorts den deelnemers van
het liuldeblijk en Deventers Mannenkoor, //Unis"
en eindigde met//Leve de KoninginnenLeve
het Indische leger
Het hoofdbestuur van de Nederl. Proctec-
tionistische Landbouw-\ ereeniging heeft een adres
gericht tot de Tweede Kamer, waarin met klem
verzocht wordt, in de geestvande motie-Dobbelmann
te besluiten tot invoering en heffiug van graan-
rechten.
De Vereeniging verwacht daarvan verbetering
in den treurigen toestand van den bouwboer
terugkeer van de werklooze uit de groote steden
naar het platteland, waar het aan arbeid niet zal
ontbrekenbehoeding voor verderen achteruitgang
van het bedrijf van veehouder en zuivelbereider
en eindelijk beter en gezonder brood, zij het dan
ook tegen verhoogden prijs. Op het oogenblik,
zoo wordt gezegd, heeft de maatschappij reeds het
aanzien van een groot armenhuis bij heffing
van graanrechten zal men algemeen weer brood
kunnen koopen.
De werkzaamheden aan den calamiteusen
Annapolder, teneinde het weggeslagen dijkvak van
60 M. in den vorigen toestand te brengen, zijn
sedert Maandagmiddag door den aannemer, den
heer P. J. isser van Hansweert, voorloopig ge-
staakt, daar Donderdag 11. de nieuwe dijk begon
weg te zakken en dit steeds iu erger mate voortging
naarmate men er meer grond op bracht.
Gevaar voor den polder is er echter volstrekt
niet, daar de noodkade de vereischte hoogte en
sterkte heeft. Gelukkig is er reeds zeeveel water
geloosd, dat al het land in de vorige week reeds
droog lag.
woelige Frankrijk haar niet gunde. Ofschoon
vrouw, was haar eerste en eenige gedachte aan
wraak gewijd geweestdoch door een geheel 011-
verwachte omstandigheid was zij tot het besluit
gekomen, aan meer edele opwellingen gehoor te
geven.
Zij dacht alles verloren te hebben eerst,
door onvergeeflijke nalatigheid van een ander, haar
kind, haar eenigst kind; daarna op nog grievender
wijze den man, dien zij liefhad. Doch zij bekwam
een der beide verloren panden terugzij kon dus
de zorgen, vroeger haar Henri betoond, op een
ander overdragen. De bitterheid maakte plaats
voor tevredenheid en dankbaarheid, en de moeder-
liefde voerde een zegevierenden kampstrijd tegen
den haatzulke hartstochten kunnen niet gepaard
gaan, wanneer men een edel karakter" heeft.
Mevrouw d'Alincourt, die met de bitterste ge-
waarwordingen Frankrijk verlaten had, werd "in
laar voornemens gestuit, toen zij kort daarop een
schadeloosstelling ontving, der geknakte vrouw
zoo onverwacht door de Voorzienigheid geschonken,
en liefde herkreeg de plaats, die haar toekwam
in een gemoed, dat op den duur slechts voor liefde
vatbaar was.
Jane mocht door haar lijden half waanzinnig,
door de verontwaardiging opgewonden zijn geweest
zij mocht op het noodlottig oogenblik, toen een
valsche vriend haar geluk boosaardig vernietigd
had, aan vergelding gedacht liebben, haar tengere
land kon niet lang den dolk der wrake omkneld
houden; veel minder kon zij jaren lang den
zedelijken giftbeker mengen, die de verdere levens-
dagen van haar vijand moest vergald hebben.
(Wordt vervolgd.)
C0IIRAH1T.
IMr^blart^jferschjJnt^^aaJUlag^^Woenwaag. en Vrijdagavomt bij den nitgever P. J. V A IV E SAW I) te Te* Neuzen.
DOOR
•Zoo vriendlijk als de schoone in aan
Als ze opkomt uit de zee,
En op de blanke duinen schijnt,
Zoo vriend'lijk was zij mefi."
Bellamy.
