Alg emeen
Nieuws- en Advertentiebiad
voor
Zeeawsch-Vlaanderen.
miiEsmiiM.
i
No. 3084.
Woensdag 28 November 1894.
34e Jaargang.
aanbesteden:
Vlissingen in 1809.
Binnenland.
ABONNEMENT:
het schoonhouden, verwarmen
en verlichten der openbare scholen
(a, b en C) in de kom en (o)
op Sluiskil, gedurende 1895.
FIGUILLETON
GEO RGE KEPP E R.
TER \E1 MSCHE (OliRAVT
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,824.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushoaders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel ineer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
I»it III ml verschijnt »ins<lng- en Vrijilasavond bij den uitgevev P. J. V A W IS E S A S D E te Ter lenien.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
zullen op Maandaff 10 December a. s., des morgens
11 uren, op bet geineentehuis in het openbaar, bij
enkele inschrijving, in 4 afzouderlijke perceelen
De voorwaarden liggen van 30 dezer ter inzage
op de geineente—secretarie en in de herberg van
Van Sele te Sluiskil.
De inschrijvings—biljetten kunnen ter gemeente-
secretarie in een verzegelde bus tot het oogenblik
der bestediug wordeu iugeleverd.
Nadere inlichtingen zija te bekomen bij den
Burgemeester.
Ter Neuzen, 26 November 1894.
Burg, en Weth. voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
ir*olitieli Overziolit.
Port-Arthur, de Cbineesche oorlogshaven op het
schiereiland Liau-tong, welke den toegang tot de
golf van Petscheli beheerscht, is door de Japansche
troepen veroverd. Aldus wordt uit Schefoe en
Shaugai, dus vaD Cbineesche zijde, gemeld.
De Japanners hebbeu derbalve hun doel bereikt.
Nu Port-Arthur in hun macht is, kunnen zij,
tenzij de Chineesche regeering het raadzaam achtte
vrede te sluiten, ook met goed gevolg een aanval
beproeven tegen Wei Hal Wei, de Cbineesche
oorlogshaven, die aan de overzijde is gelegen.
Waarschijnlijk zal nu ook Moekden spoedig in
handen der Japanners zijn. De Cbineesche re-
geering heeft door de verovering van Port-Arthur
door de Japanners alle hoop verloren. Haar blijft
nu niets anders over, dan zoo spoedig mogelijk te
pogen onderhandelingen aan te knoopen met de
Japansche regeering, ten einde op de gunstigst
mogelijke voorwaarden vrede te sluiten.
Port-Arthur werd stormenderhand genomen.
Maandag veroverde de Japansche generaal, gelijk
reeds gemeld werd, eenige der voornaamste voor-
HISTORISCHE NOVELLE
BOOK
Duiand zag zeer goed, dat bij weinig vruchten
van bet gesprokene plukte, docb gaf den moed nog
^Dus ge volhardt in uw onverschilligheidge
blijft met mijn liefde den spot drijven
ffDaartoe zou ik nooit in staat zijn geweest,
dit gevoel is mij te heilig, om het in anderen te
bespotten. Ik heb u slechts verzocbt, mij Dimmer
weer het bestaau daarvan kenbaar te maken, en
dat verzoek ik u nog."
.Gesteld eens, dat ik aan dit verlangen geen
gehoor gaf?
„Dan zou ik u tot miju echtgenoot moeten
verwijzen."
»Maar wanneer, zooals nu, uw echtgenoot met
tegenwoordig was
Dan zou ik -u de deur wijzen Kalm en
waardig rees zij op.
Tegen deze vernedering was de koelbloedigheid
van Durand niet bestand.
„Ge jaagt me weg? Waag het, die woorden te
herhalen
„Het heeft lang geduurd, voor ge u in de kaart
liet zien, uiaar ik had u reeds lang doorgrond.
Ziet ge dan niet, dat uw tegenwoordigheid mij be-
leedigtriep zij uit, daar hij met over elkander
gekruiste armen staan bleef.
werken en Diusdag begon de hoofdaanval. Eerst
werden de Japanners teruggeslagen, maar den
volgenden dag herhaalden zij den aanval.
De Japansche vloot ondersteuude den aanval
door het maken van eeue schijnbeweging in de
aaven, zoodat een gedeelte van bet garnizoen werd
uitgezonden om de bedreigde forten aan de zeezijde
te beschermen. De vloot nam overigens geen deel
aan de operatie. Terwijl de Chineesche soldaten
lun aandacbt naar twee zijden moesten vestigen,
zette generaal Oyama met alle kracht den aanval
tegen de forten aan de landzijde voort.
De Cnineezen verdedigden zich tot bet uiterste,
zoodat de strijd aan weerszijden groote offers kostte.
Ten slotte evenwel behielden de Japanners de
overhand, zoodat Port-Arthur nu voor de Chineezen
verloren is. De toestand der Chineesche Regeering
begint nu allengs volkomen onhoudbaar te worden.
De Duitsche Rijksdag zal nu weldra bijeenkomen.
Het Berliner Tageblatt beweert, dat de regeering
nog niet voornemens is onmiddelijk de begrooting
in te dienen, maar eerst zal verlangen, dat de
bekende Umsturz-vorlage worde afgedaan. Het
iberale blad komt tot deze slotsom op grond van
een artikel in de Noddeutsche Allgemeine Zeitung,
waarin wordt betoogd, dat de Masz-regelung der
socialisten en sociaal-democraten meer haast heeft
dan de begrooting.
De regeering zelve heeft haar meeniDg te dezen
opzichte nog niet gezegd. Men behoeft derhalve
nog niet te gelooven, dat het haar doel is den
geregelden loop der staatszaken te stolen, ten einde
des te spoediger de nieuwe socialisten-wet te doen
aannemen. In elk geval zal men over de plannen
der regeering wel meer vernemen, zoodra de Rijksdag
der 3ien December wordt geopend.
De redevoering van lord Rosebery, den Engelschen
Minister—president, waarin hij zich zoo bijzonder
vriendschappelijk jegens Rusland uitliet, wordt nu
ook door de Grashdamn het bekende Petersburgsche
blad, besproken.
Dit blad hecht eenige waarde aan het verblijf
van den Prins van Wales te St. Petersburg en
ziet daarin een bewijs, dat voortaan eene verbete-
ring van de betrekkingen tusschen Rusland en
Engeland kan verwacht worden.
Dezer dagen werd gemeld, dat Rusland en
Engeland het nu eens zijn gewordeu over de
verschillende koloniale quaesties, die nog, vooral
in Azie, aan de orde zijn, terwijl tevens gezegd
werd, dat de bekende quaestie betreffende de Darda
nelles die nog steeds voor oorlogsschepeu van
alle volkeren is gesloten, is opgelost.
^Wanneer ge alles wist, zoudt ge wellicht een
anderen toon aanslaau."
„Uw bedreigiugen maken geen indruk op mij
wanneer ge mij kwaad hadt. kunnen berokkenen,
had ik dit al eer ondervonden."
„Goed, ik zal vertrekken maar niet, Jane,
zonder je te hebben gezegd ik bemin je Beant-
woord dit niet met verachting, want dan zou mijn
gevoel voor je welligt in haat veranderen.
Met verachting zag zij op hem neder.
en je noodlotlig kunnen worden."
Zij ging de kainer door en nam den deurknop
in de hand.
„Wat wilt gij doen vroeg hij met verwondering.
„Ik wil u de schande besparen, dat mijn be-
diende u den weg wijstdaarom laat ik u allien."
»Nog een enkel woord, en ik zal u niet lauger
mijn gehate tegenwoordigheid opdrmgen. Weet
gij, waar uw echtgenoot is
„Ik wacbl hem elk oogenblik Anstig zag
zij hem aan.
»Ge zult hem te vergeefs wachten."
,1s het dan toch zoo. Spreekt gij de waarheid
,/Uw man is in de Conciergerie, mevrouw."
Zij barstte niet in snikken los, ze zeeg niet
onmachtig neder, maar een doodelijke bleekheid
ontkleurde haar gelaatzij bracht de handen tegen
hare borst, als hadden die woorden haar een hevigen
stoot toegebracht. Verwilderd zag zij hem aan
en stamelde: ,Zegt ge mij dit nu eerst 1"
//Wanneer gij niet zoo bits mij bejegend hadt,
zou ik u die treuvige tijdiug niet eens meegedeeld
hebbeu ik had uw man gered
,/Kunt gij hem redden, gij
#Ja, ik mevrouw, ik
De Weener correspondent van de Standard heeft
terstond een onderzoek ingesteld naar de juistheid
dezer mededeeling, welke natuurlijk vooral voor
Engeland van groot belang zou wezen. De uitslag
was, dat men in toongevende politieke kringen te
Weenen niets van het bericbt gelooft. Daar althans
h^d men nog niets vernomen, dat tot bevestiging
van de mededeeling betreffende de oplossing der
Dardanellen-quaestie kan dienen.
De Fransche Kamer heeft de discussies over
let crediet van 65,000,000 francs, dat de regeering
vraagt voor de expeditie naar Madagascar, nog
niet geeindigd. Eerst Maandag a.s. zal de zaak
worden afgebaudeld.
Toch is reeds eene beslissing genomen, waar-
uit blijkt, dat van verwerping van het crediet
geen sprake kan wezen. Met 309 tegen 112
stemmen werd besloten over te gaan tot in behan-
deling uemiug van het voorstel der regeering. De
goedkeuring van het crediet is derhalve reeds feite-
lijk beslist.
Volgens mededeeling van den Commissaris
der Koningin in Zeeland is de sluiting der jacht
op patrijzen in de provincie bepaald op Maandag
3 December 1894, met zons-ondergang. Het tijd-
stip van de sluiting der jacht op het overige klein
wild zal nader worden vastgesteld.
De Minister Van Houten verklaart zich in
zijn antwoord op het Kamerverslag bereid tot over-
weging van het denkbeeld om aan de gemeente-
besturen de bevoegdheid te schenken bij verordening
leerplicbt in te voeren. Hij voegt er echter bij,
dat de verwezeulijking van dit denkbeeld zijns
inziens geen voldoenden grond kan vinden in de
gebruikmaking door die besturen van de bevoegd
heid, verleeod bij art. 82 der wet op het lager
onderwijs. Van hun bevoegdheid toch tot het
beperken van den arbeid voor kinderen ODder 12
jaar, werd tot het einde van 1893 door slechts
145 gemeentebesturen gebruik gemaakt, terwijl
blijkens de jaarlijks bij het departement van binnenl.
zaken inkomende berichten, dan nog aan die
verordeningen meestal te weinig de hand wordt
gehouden.
Van de bevoegdheid om schoolbezoek door be-
looningen enz. aan te moedigen werd in 1893 door
slechts 269 gemeentebesturen gebruik gemaakt.
Bij bet centraal comity voor bet bijeenbrengen
van een nationaal foods tot ondersteuning van de
nagelaten betrekkingen van in Indie gevallen
,/Waarom draalt gij dan, uw vriend te helpen.
Doch gij bedriegt mij want gij kwaamt hier, om
hem te spreken."
„Ik kwam hier, overtuigd dat ik hem niet zou
ontmoeten, omdat ik een onderhoud met u veriangde;
maar gij stoot mij af."
De arme vrouw werd door een duizeling be-
vangen de slag kwam te onverwacht.
ffIk wacht slechts op een woord uit uw mond,
om hem te redden."
»En dat woord is prevelde Jane nauw hoorbaar.
Hij naderde haar en eiscbte, wat zij maar al te
zeer duchtte zij weerde hem van zich af en be-
dekte zich het gelaat met de handen.
vTot dien prijs nirnmer riep zij met afschuw uit.
„Is dit uw laatste woord Jane
Een oogenblik aarzelde zij een oogenblik zag
zij haar lieveliug in de sombere holen van de
Conciergerie: een oogenblik dacht zij aan een
eeuwige scheiding, maar ook slechts een oogenblik
Spoedig hernam zij de geestkracht, die haar dreigde
te verlatenhaar oog schoot vuurstralen, en op
uieuw naar de deur wijzende, sprak zij
yIs dat taal in den mond van een man, die
nog geen jaar geleden zijn jonge vrouw verloor
die de eenige boeder worden rnoet van't kind, dat
zij naliet Vertrek ik veracht u 1"
„Gij weet dat ik dit huwelijk meer uit over-
tuiging dan uit liefde slootwant dat ik nooit
een vrouw bemind heb als u."
„Laat me met mijn smart alleenik verzoek
u dit voor 't laatst."
„Maar stel nu eens, dat ik weigerdat ik blijf."
Op dit oogenblik trad Heiiri d'Alincourt het
vertrek bionen. De grootste verbazing was op
militairen, is thans blijkens de daarvan verschenen
vijfde lijst van giften, ingekomen een totaal bedrag
van f 94,323,14.
De veldprediker Rogge is na de vreeselijke
dagen van 25 en 26 Augustus plotseling van het
tooneel van den strijd verdwenen, echter zulke
lerinneringen achterlatende, dat zijne vele vrienden
zeker gaarne nog iets omtrent hem zullen willen
vernemen. Wij kunnen daaraan voldoen door het
volgende te ontleenen uit een van hem bij zijne
familie ontvangen schrijven
,/Thans nadert de tijd, dat ik hoop met verlof
te kunnen gaan. Was ik niet naar lichaam en
ziel ziek geworden, ik zat nog op Lombok. Doch
die overstelpende gemoedsaandoeniegen en uitput-
tende vermoeienisssn, en die verschrikkelijke nachten
van 25 en 26 Augustus, hadden langzaam maar
zeker mijne gezondbeid geknakt.
De herinnering aan die menschenslachting
vervult me nog met ontzetting.
Het was of de kel was losgebroken.
De kogels vlogen me om de ooren, en als door
een wonder kwam ik behouden terug.
Nu doet het mij leed, dat ik het, zoo ik hoop,
schitterend succes niet mag aanschouwen. Maar
ik was zoo verzwakt en uitgeput, dat ik niet langer
kou eu mocht blijven. Daarom verheugt het mij,
dat ds. Offerhaus, eene krachtige, gezonde man,
pas van verlof terug, mij heeft willen vervangen."
Dit bericht is gedagteekend Salatiga, 20 Oct.
Ds. Rogge vertoefde daar tijdelijk, tot herstel van
gezondheid en hoopte half November weder in
staat te zijn, zijn arbeid in de gemeente te
Semarang te hervatten.
Bij het departement van kolonien is Zaterdag-
ochtend van den gouverneur-generaal van Ned.—
Indie het navolgend telegram ontvangen
»Gisteren ter opvatting van familieleden van den
Radja eene colonne naar Sasari gezonden.
Na vergeefsche sommatie volgde hevig gevecht,
waarbij vele voorname Baliers sneuvelden.
Hevige brand belette de vervolging van den vijand.
Colonne op heen— noch terugweg door bevolkiqg
bemoeilijkt. Gesneuveld een officier en een Euro-
peesch sergeantlicht gewond een officier gewond
twaalf minderen. Per Prins Hendrik der Neder-
landen zijn heden naar Batavia gezonden de oude
Radja en drie familieleden."
Een door het N. v. d. D. ontvangen telegram luidt
Bij in brand steken Sasari door artillerie,
kruithuizen in de lucht gevlogen. Balineezen deden
uitval teruggeslagen met 45 dooden, wij 4 dooden,
waaronder kolonel Frackers14 gewonden".
aller gezicht te lezen. Jane vloog in zijne armen
nog nooit had zij zijn bescherming zoo op prijs gesteld.
Zonder dit tooneel geheel te begrijpen, bemerkte
Henri wel dat hier iets voorgevalleu wasmaar hij
schreef de stilte, die op zijn binnentreden volgde,
aan de ongerustheid toe, die zijn wegblijven
veroorzaakt bad.
Durand bleef aarzeleud staan het bevreemdde
hem, op dat oogenblik zijn vriend te ontmoeten.
Jane bedwong hare aandoeningzij onderdrukte
de beteekenisvolle vraag, die haar op de lippen
lag, maar zeide, terwijl haar stem van verontwaar-
diging beefde,/Henri, die man heeft mij belee-
digdontsla mij van zijn tegenwo.irligheid."
Half verbaasd, half vergramd zag deze rond daarop,
na een blik op Jane, richtte hij het woord tot
Durand, die nog niet met zich zelf eens was, wat
te doen.
vVerstaat ge, wat mijn vrouw daar zegt," sprak
hij, terwijl een onheilspellende tint over zijn
gelaat kwam.
z/Ik heb het voorrecht, met een uitstekend gehoor
begaafd te zijn."
Waarom zijt ge dan nog hier vervolgde Henri,
die meer en meer zich opwond.
»Ik ben niet gewoon, de deur uitgejaagd te
worden," antwoordde Durand. Ten tweeden male
zag Henri zijn vrouw vorschend aau eu hij las in
haar oog, wat er gebeurd washij schelde den
ouden Pierre.
,/Pierre, laat rneneer uitbeval Henri, die met
rnoeite zijn rechtmatigen toorn bedwoug. Durand
nam zijn hoed en maakte een buiging.
z/Tot weerziens, burgeres De toon van dat
afscheid was dreigend, maar hij vertrok,