Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeawsch-Vlaanderen. No. 3056. Woensdag 22 Augustus 1894. 34e Jaargang. Binnenland. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Voor Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. ADVEBTENTIlN: Van 1 tot 4 regels/0,40. Voor elkenregel meer 0,10. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zicb abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel verminderden prijs. folitielz. Overzicht. De algemeene raden van Frankrijk komen heden bijeen en hoewel alle politieke beschouwingen en samenspraken buiten het gebied der departeinentale licbamen liggen, is er toch wel weder kans op betoogingen met een politiek tintje, de wetsbe- palingen van 1871 ten spijt. 't Vorige jaar waren er een twaalftal raden, die zich tegeu den „nieuwen geest" verklaarden en nu, zoo kort na den moord op Sadi Carnot en al 't geen daarop is gevolgd, is er wel kans op een of ander votum van beteekenis. Zoo is er nu kans op betoogingen van veront- waardiging en smart over de daad van Caserio, doch tevens, in enkele departementen met een radicale meerderheid, op protesten tegen de wettslijke maatregelen tegen de anarchisten en op verkla- ringen ten gunste van een meer vooruitstrevende politiek. De politieke strijd in Denemarken, in den laatsten tijd zoo druk besproken, is van een zeer bijzonder karakter. Daar geldt het voornamelijk eene botsing van belangen der steden en van het plattelaud. Men heeft nu een #Stedeubond" opgericht, die er op gericht is om den invloed en de macht der agrariers tegen te gaan. Bij de regeering is door den handel aangedrongen op eene meer billijke vertegenwoordiging der stedelijke bevolking. Men heeft berekend, dat 84 pet. van de Deensche bevolking van handel en industrie leefthet Folketkiug bestaat echter uit 79 vertegenwoordigers van den landbouwstand en 22 van de steden. Deze laatsten eischen nu minstens 34 vertegenwoordigers. De aanstaande verkiezingen in Denemarken zullen dus een bijzonder fel karakter hebben en het antagonisme tusschen de beide hoofdgroepen der bevolking is in den laatsten tijd onrustbarend toegenomen. In plaats van vechten leggen de Japanners en de Chineezeu er zich thans met ijver op toe om zich sterk te miken voor den wellicht zeer lang- durigen oorlog; zij zorgen, dat de #ziel der negotie", het geld niet ontbreekt. Het vermoedelijk spcces van de Chiueesche leening is zeker. Nu heeft ook de Mikado een besluit uitgevaardigd, waarbij de Japansche Minister van Financieu gemachtig wordt, eene leening van vijftig millioen dollars aan te gaan. Als een bewijs, dat men ook Japan „credietwaardig" acht, wordt bericht, dat de gegoede kooplieden en fabrikanten te Yokohoma zich reeds bereid hebben verklaard, de garantie op zich te nemen voor rente-betaling en aflossing eener leening, desnoods tot een bedrag van 80 millioen dollars. Bij het decreet van FEUILLETON 27) Eerst wilde Koenraad zijn treurig gelaat zoo spoedig mogelijk aan de blikken der inanuen ont- trekkendoch hij bedacht zich. De gewoonte van te gebieden en de daarmee verbonden zelf- beheersching kwamen hem te hulp. Hij richtte zich op uit zijn gebogen houding, beantwoordde vriendelijk de eerbiedige groeten der mannen, sprak een paar woorden met den ouden Konig en ging zelfs met Lehnert naar het heerenhuis terug, onder weg met hem over aangelegenheden der fabriek sprekende. Toen Lechnert echter afscheid had genomen en naar zijn woning gegaan was, voelde Koenraad, dat zijn kracht ten einde was. Haastig stapte hij het hnis binnen en ging op de canape liggen, terwijl hij zijn gelaat met beide handen be- dekte. »Ik kan het niet meer verdragen, ik kan het niet meer verdragen," kermde hij, „en het ergste moet nog komenOvermorgen, overmorgen En na een poos vervolgde hijVerlaten geheel verlaten Arme, arme Valentineze hebben je alien verlaten Je hebt niemand meer dan mij En ik ben machteloos, en van mij wil je niets meer hooren, niets meer wetenIk ben immers de oorzaak van je wreede noodlot." „Oh, Agnes, Agnes," riep hij verbitterd uit, /zwaarom heb je me eerst in den waan gebracht, dat ik een steun aan je zou hebben En Lageman machtiging wordt gezegd, dat de Japansche schatkist zich op het oogenblik wel in blakenden welstaud bevindt, doch dat men voor den dag van morgen wil waken. Gouverner e'est prevoirDe Jappanner is een wijs man. Omtrent de Chineesche leening de op „ethische gronden" zoozeer afgekeurde door de Vossische, die echter de publieke meening in Duitschland nu niet juist vertegenwoordigtwordt nader gemeld dat zij in September zal worden uitgegeven en in dertig jaren tijds afgelost. Hoewel het eene goud- leening, zal toch s/s ervan in China in zilver kunnen worden betaald. De interest zal vermoedelijk op vijf percent worden bepaald. Ter toelichting zegt de Koln. Zeitung, dat de ontvangsten der regeering te Peking in het geheel niet meer dan 327 millioen mark bedragen. Het land brengt wel veel meer op, doch 't blijft aan den .strijkstok", d. i. de maderijnen haugen Het zoutmonopolie bedraagt bijvoorbeeld circa 100 millioen mark, waarvan 48 millioen behouden te Peking aankomen Zooals wij hierboven zeiden, men is aan het cijferen in stede van vechten. Hoe belust de Japanners ook op een flinke worsteling zijn, de Chineezen handhaven hun taktiek van talmen en ontwijken. Vandaar dat de New-York Herald zegt, dat de twee vloten ^verstoppertje spelen". Eenige dagen geleden kreeg de Japansche vloot op de hoogte van Chefoo de vijandelijke in het zichtde Chineesche admiraal ontweek echter het gevecht en stoomde naar eene ten N. W. van Chefoo liggende haven, waar hij zich haastte om het anker te laten vallen. Zelfs wordt van Chineesche zijde het gerucht verspreid, dat men voorloopig groote zeeslagen zal trachten te vermijden, doch zich zal bepalen tot het zenden van troepen naar Korea. Erbij wordt gevoegd, dat de invallende regentijd waarschijnlijk toch tot Januari een einde aan de oorlogsverrich- tingen zal maken. Dus dan zou de groote pauze na het eerste bedrijf van den Japansch-Chineeschen oorlog aanbreken, zonder dat eene der beide partijeu, na het afsluiten van het debit en credit, een saldo van eenige beteekenis zou overhouden. Drie extra-treinen zouden heden morgen naar Middelburg rijden, n. 1. een van Goes, een van Rozendaal en een van Breda en Lage-Zwaluwe. Heden avond rijden eveneens drie extra-treinen van Middelburg derwaarts. schijnt me ook zoo lauw, alsof hij nu reeds over- tuigd is, dat hij voor een verloren zaak strijdt." Koenraad Rechling meende ten voile gerechtigd te zijn tot deze verwijten aan het adres zijner bondge- nooten. In de twee maanden, dat de drie verbonden waren om Valentine te redden, was hij meermalenmet Agues en Lageman samengekotnen maar dit had, meende hij, niet veel nut gedaan. Er kwam geen ver- andering, niets kwam aan het licht ter outlasting van Valentine,en de openbare meeningkeerde zich meer en meer tegen haar. Hoe zorgvuldig hij zijn vrienden en bekenden ook verineed, toch ontmoette hij er soms een, en gewoonlijk spraken ze er onverholen hun afkeuring en verwondering over uit, dat hij de moordenares van zijn moeder nog in bescherming nam en bijna haar eenige verdediger was. Meer dan eens hoorde hij ook, dat mevrouw Von Beeren, die aanvankelijk met warmte haar onschuld ver- dedigde, ook van dien verkeerden waan genezen scheen te zijn en nu weiuig meer van het geval sprak. Dit scheen, helaas, maar al te waar en maakte Koenraad nog zooveel ongelukkigeromdat die verandering plaats gegrepen had, nadat Agnes, op aandringen van Valentine's advocaat, bij de ge- vangene was toegelaten. Dit geschiedde echter niet, voordat het voorloopig onderzoek was af- geloopen en de beschuldigde naar de openbare terechtzitting verwezen was. Lageman had zich aangemeld om Valentine te verdedigen. Zij had tegen die keuze van haar vrienden geen bezwaar gemaakt en meermalen met haar verdediger in de gevangenis gesproken. Doch Koenraad kreeg noch van Agnes noch van den advocaat die inlichtingen over de ontmoetingen De stoomtram Vlissingen—Middelburg rijdt gedu- rende de feestdagen iederen dag 26maal van Vlissingen en 26maal van Middelburg, en 'savonds II uur beginnen de extra-reizen, die, zoo noodig, den geheelen nacht zullen aanhouden. Aan de ovatie, door de school- en weeskinderen te Goes aan H.H. M.M. de Koninginnen te brengen Zaterdag aanstaande, wordt deelgenomen door 1000 kinderen, zijnde alle schoolgaande, van 6—13 jaren, en alle weeskinderen. De f/jonge Wacht van het Willemsfonds" te Gent heeft besloten, tijdens het verblijf der Koning innen, eene groote betooging te Harer eere te Middelburg te houden. Eene schitterende aubade is in het program ma opgenomen. Ook een groot aantal Belgen uit Brussel, Leuven, Gent en Antwerpen zullen de Koninginnen te Middelburg hulde brengen, door het ziugen van toepasselijke liederen. Wij lezen in de Avondpost »Naar een onzer Zeeuwsche correspondenten ons schreef, zou de Middelburgsche gemeenteraad een crediet van zestigduizend gulden hebben toegestaan voor de ontvangst van H.H M.M. de Koninginnen. Er zal o. a. een gondeloptocht plaats hebben, die alleen f 2000 kost n Zestigduizend gulden voor feestelijkheden in eene gemeente, die, als alle groote steden in ons land, voor de uitvoering van tal van belangrijke openbare werken (men denke slechts aan de drink- waterleiding) staat, is inderdaad buitensporig I En dat terwijl H. M. de Regentes tegen de usantie in, maar juist omdat zij dergelijke geldverspilling wilde voorkomen nadrukkelijk aan het gemeente- bestuur van Middelburg heeft doen weten, dat het haar niet aangenaam zou zijn als de kosten voor hare ontvangst zoo hoog werden opgevoerd. tfleder welgezinde, die niet geheel en al blind is voor de teekenen des tijds, moet een dergelijke noodelooze en door H. M. zelve veroordeelde geld verspilling, neen erger dergelijke brooddronkenheid ten sterkste afkeuren. Er wordt noodeloos onte- vredenheid en verbittering door gezaaid en het is koren op den molen van hen, die vijanden zijn van Vaderland en Vorstenhuis. Men dient op die wijze niet de dynastie, maar breekt haar af in de oogen des volks. #Er ware den Koninginnen een waardige ontvangst te bereiden geweest, zonder dat er een kapitaal van f 60,000 aan ten koste werd gelegd #Warme vrienden van Oranje als wij zijn en eerbied gevoelende voor H. M. de Regentes, die op zoo waardige wijze hare moeilijke taak vervult met zijn geliefde, die hij kou verlaugen. Zij zeiden weinig meer dan dat Valentine den moed niet liet zakken en dat ze bleef volharden bij haar beweren, dat zij mevrouw Rechling geen vergift had toegediend, dat zij geen verklaring kon geven omtrent de bewezen vergiftiging en niets wist van de flesch met vergiftigd bessensap, welke onder den gootsteen gevonden was. Hij verzocht de rechtbank verlof om bij de gevangene te worden toegelaten en deze maakte geen bezwaar, doch Valentine weigerde hem te zien. Op de smeekende brieven, die hij haar zond, antwoordde zij slechts kort met het verzoek geen pogingen te doen om haar te zien. En de reden daarvoor vGebukt gaande onder de beschuldiging, dat ik uw moeder vergiftigd heb," schreef zij, „kan ik u niet onder de oogen komen. Uw hand mag de mijue niet aanraken, zoolaug ik niet gezuiverd ben van deze beschuldiging en dat zal niet, dat kan niet gebeuren. Zelfs al gebeurde het onmogelijke, al werd ik vrijgesproken, dan staat toch haar schim tusschen ons. Wij mogen niet meer aan onze vereeniging denken 1" »Ik zie niet van haar af, nooitlnooit! Ik wil, ik moet haar zien riep Koenraad uit, toen hij den brief gelezen had. Lageman, die hem den brief gebracht had, bestormde hij met smeekbeden om Valentine tot toegeeflijkheid te bewegen. Doch de advocaat weigerde en keurde Valentine's gedrag goed. Ook Agnes was het hierin met de advocaat eens. //Even als altijd," bromde Koenraad, en om niet geheel werkeloos te blijven, wilde hij zich met tante Constance in betrekking stellen. Hij reed naar Wilmersdorf, maar vond de woning gesloten. Een buurvrouw, die dagelijks de kamers liet luchten, en ook als moeder aller achting en svmpathie verdient, wilden wij een kort protest doen hooren, overtuigd als wij zijn, dat wij spreken in naam van duizenden". W ij voor ons gelooven dat deze correspondent zeer overdraft. De leden van het comite tot vaststelliug van het congres-program van den R. K. Volksbond hebben den aartsbisschop mgr. Snickers in bedec king gegeven, of niet nu reeds kan worden bepaald, dat het cougres dit jaar onmogelijk meer kan worden gehouden. Immers vodr het aanstaande najaar de eenig geschikte tijd voor zulk een congres, kunnen naar hunne meening, de veelvul- dige werkzaamheden, aan de voorbereiding verbon den, onmogelijk worden verricht. In ons land ontbreken nog steeds de stand- beelden van een aantal vorsten uit het Huis van Oranje, die wegens hun groote verdiensten en algemeen erkende vermaardheid ruimschoots aan- spraak op zulk een gedenkteeken zouden kunnen doen gelden. Daarom verdient het zeker de aandacht, dat de afstammelingen van hen, die als kolonisten naar Amerika gingen, een bewijs van sympathie willen geven voor het land, waar de wieg hunner voorvaderen stond, door een standbeeld op te richten voor den man, door een hunner als Holland's greatest son geroemd", n. 1. prins Willem I. Uit het Yearbook of the Holland Society of New-York 1894 blijkt, dat op voorstel van den voorzitter, A. van ijck, het vorige jaar een commissie is benoemd, die de oprichting van een standbeeld voor W lllem I op een der pleinen van New—York zal voorbereiden. Door de te Antwerpen gevestigde Hollandsche club is het plan gevormd om, nu de wereldten- toonstelling een zoo buitengewoon groot aantal Noord-Nederlauders aldaar doet samenstroomen, het jaarfeest van Neerland's Koningin, dat andere jaren in eigen kring herdacht werd, in ruimen kring en feestelijk te vieren. Van verschillende zijden werd dit plan met zulk een ingenomenheid begroet, dat zich onmiddellijk te Antwerpen eene commissie vormde om het te verwezenlijken. De heer Jacques de Kuyper, consul—generaal der Nederlanden, aanvaardde het eere-voorzitterschap. Het plan is op den jaardag een zoo groot mogelijk aantal Noord-Nederlanders aan een banket te vereenigen, dien feestmaaltijd te doen voorafgaan door een gemeenschappelijk bezoek aan de Neder- landsche afdeeling van de tentoonstelling, en de te Antwerpen gevestigde armoedige Nederlanders te vertelde hem, dat mejuffrouw Zier op reis was. De Amerikaansche heer, die met de oude juffer zeer bevriend was, had haar voor een paar weken meegenomen om haar op reis afleiding te verschatfen. Ze zou zich dood gekniesd hebben over het lot van haar nicht. Waar heen zij gereisd waren, wist de vrouw niet. Toen Koenraad over deze teleurstelling zijn hart bij Agnes uitstortte, meende hij in haar gelaat een glimlach van leedvermaak op te merken, en haar eenig antwoord was^Ze moeteu toch terug zijn als de terechtzitting plaats heeft." Sedert dien dag ontmoette Koenraad zijn bond- genooten weinig meer; hij hield zichzelven voor overbodig bij hunne samenkomsten. Rusteloos trok hij heen en weer tusschen Zeckta en Berlijn voortdurend gekweld door zijn bezorgdheid over Valentine's lot. Onder zulke kwelling verliep de tijd. Eindelijk was de dag der terechtzitting aangebroken. TWAALFDE HOOFDSTUK. Het was een heerlijke Meidag. In het tentoonstellingsgebouw zou een der groote jaarlijksche tentoonstelling geopend worden en een bonte menigte van kijklustige lieden was samengestroomd om den keizer en zijn hofstoet te zien, die de opening zouden bij wonen. De menigte wilde het ook verlustigen aan de schoone uniformen en ridderorden der heeren en aan de fraaie toiletten in het gevolg der keizerin, terwijl een flink muziek- korps het oor streelde met zijn welluidende tonen. Welk een tegenstelling vormde het tooneelhier met dat in het gerechts-gebouw. Een breede schare heeft daar staan wachteu tot de deuren TEE KEllZEKSdE (01B4\T Kit lilad verse liijnt Dinsdaa- en Vrij»tagavon«l bij den nitgever I*. J. V A W D E S A S D E te Ter 1'euzen.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1894 | | pagina 1