Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeawsch-Vlaanderen.
No. 3056.
Woensdag 22 Augustus 1894.
34e Jaargang.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVEBTENTIlN:
Van 1 tot 4 regels/0,40. Voor elkenregel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zicb abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
folitielz. Overzicht.
De algemeene raden van Frankrijk komen heden
bijeen en hoewel alle politieke beschouwingen en
samenspraken buiten het gebied der departeinentale
licbamen liggen, is er toch wel weder kans op
betoogingen met een politiek tintje, de wetsbe-
palingen van 1871 ten spijt. 't Vorige jaar waren
er een twaalftal raden, die zich tegeu den „nieuwen
geest" verklaarden en nu, zoo kort na den moord
op Sadi Carnot en al 't geen daarop is gevolgd, is
er wel kans op een of ander votum van beteekenis.
Zoo is er nu kans op betoogingen van veront-
waardiging en smart over de daad van Caserio,
doch tevens, in enkele departementen met een
radicale meerderheid, op protesten tegen de wettslijke
maatregelen tegen de anarchisten en op verkla-
ringen ten gunste van een meer vooruitstrevende
politiek.
De politieke strijd in Denemarken, in den laatsten
tijd zoo druk besproken, is van een zeer bijzonder
karakter. Daar geldt het voornamelijk eene botsing
van belangen der steden en van het plattelaud.
Men heeft nu een #Stedeubond" opgericht, die
er op gericht is om den invloed en de macht der
agrariers tegen te gaan.
Bij de regeering is door den handel aangedrongen
op eene meer billijke vertegenwoordiging der
stedelijke bevolking. Men heeft berekend, dat
84 pet. van de Deensche bevolking van handel en
industrie leefthet Folketkiug bestaat echter uit
79 vertegenwoordigers van den landbouwstand en
22 van de steden. Deze laatsten eischen nu
minstens 34 vertegenwoordigers. De aanstaande
verkiezingen in Denemarken zullen dus een bijzonder
fel karakter hebben en het antagonisme tusschen
de beide hoofdgroepen der bevolking is in den
laatsten tijd onrustbarend toegenomen.
In plaats van vechten leggen de Japanners en
de Chineezeu er zich thans met ijver op toe om
zich sterk te miken voor den wellicht zeer lang-
durigen oorlog; zij zorgen, dat de #ziel der negotie",
het geld niet ontbreekt.
Het vermoedelijk spcces van de Chiueesche leening
is zeker. Nu heeft ook de Mikado een besluit
uitgevaardigd, waarbij de Japansche Minister
van Financieu gemachtig wordt, eene leening van
vijftig millioen dollars aan te gaan. Als een bewijs,
dat men ook Japan „credietwaardig" acht, wordt
bericht, dat de gegoede kooplieden en fabrikanten
te Yokohoma zich reeds bereid hebben verklaard,
de garantie op zich te nemen voor rente-betaling
en aflossing eener leening, desnoods tot een bedrag
van 80 millioen dollars. Bij het decreet van
FEUILLETON
27)
Eerst wilde Koenraad zijn treurig gelaat zoo
spoedig mogelijk aan de blikken der inanuen ont-
trekkendoch hij bedacht zich. De gewoonte
van te gebieden en de daarmee verbonden zelf-
beheersching kwamen hem te hulp. Hij richtte
zich op uit zijn gebogen houding, beantwoordde
vriendelijk de eerbiedige groeten der mannen, sprak
een paar woorden met den ouden Konig en ging
zelfs met Lehnert naar het heerenhuis terug, onder
weg met hem over aangelegenheden der fabriek
sprekende.
Toen Lechnert echter afscheid had genomen en
naar zijn woning gegaan was, voelde Koenraad,
dat zijn kracht ten einde was. Haastig stapte hij
het hnis binnen en ging op de canape liggen,
terwijl hij zijn gelaat met beide handen be-
dekte.
»Ik kan het niet meer verdragen, ik kan het
niet meer verdragen," kermde hij, „en het ergste
moet nog komenOvermorgen, overmorgen
En na een poos vervolgde hijVerlaten geheel
verlaten Arme, arme Valentineze hebben je alien
verlaten Je hebt niemand meer dan mij En
ik ben machteloos, en van mij wil je niets meer
hooren, niets meer wetenIk ben immers de
oorzaak van je wreede noodlot."
„Oh, Agnes, Agnes," riep hij verbitterd uit,
/zwaarom heb je me eerst in den waan gebracht,
dat ik een steun aan je zou hebben En Lageman
machtiging wordt gezegd, dat de Japansche schatkist
zich op het oogenblik wel in blakenden welstaud
bevindt, doch dat men voor den dag van morgen
wil waken. Gouverner e'est prevoirDe
Jappanner is een wijs man.
Omtrent de Chineesche leening de op „ethische
gronden" zoozeer afgekeurde door de Vossische,
die echter de publieke meening in Duitschland nu
niet juist vertegenwoordigtwordt nader gemeld
dat zij in September zal worden uitgegeven en in
dertig jaren tijds afgelost. Hoewel het eene goud-
leening, zal toch s/s ervan in China in zilver kunnen
worden betaald. De interest zal vermoedelijk op
vijf percent worden bepaald. Ter toelichting zegt
de Koln. Zeitung, dat de ontvangsten der regeering
te Peking in het geheel niet meer dan 327 millioen
mark bedragen. Het land brengt wel veel meer
op, doch 't blijft aan den .strijkstok", d. i. de
maderijnen haugen Het zoutmonopolie bedraagt
bijvoorbeeld circa 100 millioen mark, waarvan
48 millioen behouden te Peking aankomen
Zooals wij hierboven zeiden, men is aan het
cijferen in stede van vechten.
Hoe belust de Japanners ook op een flinke
worsteling zijn, de Chineezen handhaven hun
taktiek van talmen en ontwijken.
Vandaar dat de New-York Herald zegt, dat de
twee vloten ^verstoppertje spelen".
Eenige dagen geleden kreeg de Japansche vloot
op de hoogte van Chefoo de vijandelijke in het
zichtde Chineesche admiraal ontweek echter het
gevecht en stoomde naar eene ten N. W. van
Chefoo liggende haven, waar hij zich haastte om
het anker te laten vallen.
Zelfs wordt van Chineesche zijde het gerucht
verspreid, dat men voorloopig groote zeeslagen zal
trachten te vermijden, doch zich zal bepalen tot
het zenden van troepen naar Korea. Erbij wordt
gevoegd, dat de invallende regentijd waarschijnlijk
toch tot Januari een einde aan de oorlogsverrich-
tingen zal maken. Dus dan zou de groote pauze
na het eerste bedrijf van den Japansch-Chineeschen
oorlog aanbreken, zonder dat eene der beide
partijeu, na het afsluiten van het debit en credit,
een saldo van eenige beteekenis zou overhouden.
Drie extra-treinen zouden heden morgen naar
Middelburg rijden, n. 1. een van Goes, een van
Rozendaal en een van Breda en Lage-Zwaluwe.
Heden avond rijden eveneens drie extra-treinen van
Middelburg derwaarts.
schijnt me ook zoo lauw, alsof hij nu reeds over-
tuigd is, dat hij voor een verloren zaak strijdt."
Koenraad Rechling meende ten voile gerechtigd te
zijn tot deze verwijten aan het adres zijner bondge-
nooten. In de twee maanden, dat de drie verbonden
waren om Valentine te redden, was hij meermalenmet
Agues en Lageman samengekotnen maar dit had,
meende hij, niet veel nut gedaan. Er kwam geen ver-
andering, niets kwam aan het licht ter outlasting van
Valentine,en de openbare meeningkeerde zich meer en
meer tegen haar. Hoe zorgvuldig hij zijn vrienden en
bekenden ook verineed, toch ontmoette hij er soms
een, en gewoonlijk spraken ze er onverholen hun
afkeuring en verwondering over uit, dat hij de
moordenares van zijn moeder nog in bescherming
nam en bijna haar eenige verdediger was. Meer
dan eens hoorde hij ook, dat mevrouw Von Beeren,
die aanvankelijk met warmte haar onschuld ver-
dedigde, ook van dien verkeerden waan genezen
scheen te zijn en nu weiuig meer van het geval
sprak.
Dit scheen, helaas, maar al te waar en maakte
Koenraad nog zooveel ongelukkigeromdat die
verandering plaats gegrepen had, nadat Agnes, op
aandringen van Valentine's advocaat, bij de ge-
vangene was toegelaten. Dit geschiedde echter
niet, voordat het voorloopig onderzoek was af-
geloopen en de beschuldigde naar de openbare
terechtzitting verwezen was.
Lageman had zich aangemeld om Valentine te
verdedigen. Zij had tegen die keuze van haar
vrienden geen bezwaar gemaakt en meermalen met
haar verdediger in de gevangenis gesproken. Doch
Koenraad kreeg noch van Agnes noch van den
advocaat die inlichtingen over de ontmoetingen
De stoomtram Vlissingen—Middelburg rijdt gedu-
rende de feestdagen iederen dag 26maal van Vlissingen
en 26maal van Middelburg, en 'savonds II uur
beginnen de extra-reizen, die, zoo noodig, den
geheelen nacht zullen aanhouden.
Aan de ovatie, door de school- en weeskinderen
te Goes aan H.H. M.M. de Koninginnen te brengen
Zaterdag aanstaande, wordt deelgenomen door 1000
kinderen, zijnde alle schoolgaande, van 6—13 jaren,
en alle weeskinderen.
De f/jonge Wacht van het Willemsfonds" te
Gent heeft besloten, tijdens het verblijf der Koning
innen, eene groote betooging te Harer eere te
Middelburg te houden. Eene schitterende aubade
is in het program ma opgenomen.
Ook een groot aantal Belgen uit Brussel, Leuven,
Gent en Antwerpen zullen de Koninginnen te
Middelburg hulde brengen, door het ziugen van
toepasselijke liederen.
Wij lezen in de Avondpost
»Naar een onzer Zeeuwsche correspondenten ons
schreef, zou de Middelburgsche gemeenteraad een
crediet van zestigduizend gulden hebben toegestaan
voor de ontvangst van H.H M.M. de Koninginnen.
Er zal o. a. een gondeloptocht plaats hebben, die
alleen f 2000 kost
n Zestigduizend gulden voor feestelijkheden in
eene gemeente, die, als alle groote steden in ons
land, voor de uitvoering van tal van belangrijke
openbare werken (men denke slechts aan de drink-
waterleiding) staat, is inderdaad buitensporig I En
dat terwijl H. M. de Regentes tegen de usantie
in, maar juist omdat zij dergelijke geldverspilling
wilde voorkomen nadrukkelijk aan het gemeente-
bestuur van Middelburg heeft doen weten, dat het
haar niet aangenaam zou zijn als de kosten voor
hare ontvangst zoo hoog werden opgevoerd.
tfleder welgezinde, die niet geheel en al blind
is voor de teekenen des tijds, moet een dergelijke
noodelooze en door H. M. zelve veroordeelde geld
verspilling, neen erger dergelijke brooddronkenheid
ten sterkste afkeuren. Er wordt noodeloos onte-
vredenheid en verbittering door gezaaid en het is
koren op den molen van hen, die vijanden zijn
van Vaderland en Vorstenhuis. Men dient op die
wijze niet de dynastie, maar breekt haar af in de
oogen des volks.
#Er ware den Koninginnen een waardige ontvangst
te bereiden geweest, zonder dat er een kapitaal
van f 60,000 aan ten koste werd gelegd
#Warme vrienden van Oranje als wij zijn en
eerbied gevoelende voor H. M. de Regentes, die
op zoo waardige wijze hare moeilijke taak vervult
met zijn geliefde, die hij kou verlaugen. Zij zeiden
weinig meer dan dat Valentine den moed niet liet
zakken en dat ze bleef volharden bij haar beweren,
dat zij mevrouw Rechling geen vergift had toegediend,
dat zij geen verklaring kon geven omtrent de
bewezen vergiftiging en niets wist van de flesch
met vergiftigd bessensap, welke onder den gootsteen
gevonden was. Hij verzocht de rechtbank verlof
om bij de gevangene te worden toegelaten en deze
maakte geen bezwaar, doch Valentine weigerde
hem te zien. Op de smeekende brieven, die hij
haar zond, antwoordde zij slechts kort met het
verzoek geen pogingen te doen om haar te zien.
En de reden daarvoor
vGebukt gaande onder de beschuldiging, dat ik
uw moeder vergiftigd heb," schreef zij, „kan ik
u niet onder de oogen komen. Uw hand mag
de mijue niet aanraken, zoolaug ik niet gezuiverd
ben van deze beschuldiging en dat zal niet,
dat kan niet gebeuren. Zelfs al gebeurde het
onmogelijke, al werd ik vrijgesproken, dan staat
toch haar schim tusschen ons. Wij mogen niet
meer aan onze vereeniging denken 1"
»Ik zie niet van haar af, nooitlnooit! Ik wil,
ik moet haar zien riep Koenraad uit, toen hij
den brief gelezen had. Lageman, die hem den
brief gebracht had, bestormde hij met smeekbeden
om Valentine tot toegeeflijkheid te bewegen. Doch
de advocaat weigerde en keurde Valentine's gedrag
goed. Ook Agnes was het hierin met de advocaat eens.
//Even als altijd," bromde Koenraad, en om niet
geheel werkeloos te blijven, wilde hij zich met
tante Constance in betrekking stellen. Hij reed
naar Wilmersdorf, maar vond de woning gesloten.
Een buurvrouw, die dagelijks de kamers liet luchten,
en ook als moeder aller achting en svmpathie
verdient, wilden wij een kort protest doen hooren,
overtuigd als wij zijn, dat wij spreken in naam van
duizenden".
W ij voor ons gelooven dat deze correspondent
zeer overdraft.
De leden van het comite tot vaststelliug
van het congres-program van den R. K. Volksbond
hebben den aartsbisschop mgr. Snickers in bedec
king gegeven, of niet nu reeds kan worden bepaald,
dat het cougres dit jaar onmogelijk meer kan
worden gehouden. Immers vodr het aanstaande
najaar de eenig geschikte tijd voor zulk een
congres, kunnen naar hunne meening, de veelvul-
dige werkzaamheden, aan de voorbereiding verbon
den, onmogelijk worden verricht.
In ons land ontbreken nog steeds de stand-
beelden van een aantal vorsten uit het Huis van
Oranje, die wegens hun groote verdiensten en
algemeen erkende vermaardheid ruimschoots aan-
spraak op zulk een gedenkteeken zouden kunnen
doen gelden. Daarom verdient het zeker de aandacht,
dat de afstammelingen van hen, die als kolonisten
naar Amerika gingen, een bewijs van sympathie
willen geven voor het land, waar de wieg hunner
voorvaderen stond, door een standbeeld op te richten
voor den man, door een hunner als Holland's
greatest son geroemd", n. 1. prins Willem I. Uit
het Yearbook of the Holland Society of New-York
1894 blijkt, dat op voorstel van den voorzitter,
A. van ijck, het vorige jaar een commissie is
benoemd, die de oprichting van een standbeeld
voor W lllem I op een der pleinen van New—York
zal voorbereiden.
Door de te Antwerpen gevestigde Hollandsche
club is het plan gevormd om, nu de wereldten-
toonstelling een zoo buitengewoon groot aantal
Noord-Nederlauders aldaar doet samenstroomen, het
jaarfeest van Neerland's Koningin, dat andere jaren
in eigen kring herdacht werd, in ruimen kring en
feestelijk te vieren. Van verschillende zijden werd
dit plan met zulk een ingenomenheid begroet, dat
zich onmiddellijk te Antwerpen eene commissie
vormde om het te verwezenlijken. De heer Jacques
de Kuyper, consul—generaal der Nederlanden,
aanvaardde het eere-voorzitterschap.
Het plan is op den jaardag een zoo groot mogelijk
aantal Noord-Nederlanders aan een banket te
vereenigen, dien feestmaaltijd te doen voorafgaan
door een gemeenschappelijk bezoek aan de Neder-
landsche afdeeling van de tentoonstelling, en de te
Antwerpen gevestigde armoedige Nederlanders te
vertelde hem, dat mejuffrouw Zier op reis was.
De Amerikaansche heer, die met de oude juffer
zeer bevriend was, had haar voor een paar weken
meegenomen om haar op reis afleiding te verschatfen.
Ze zou zich dood gekniesd hebben over het lot
van haar nicht. Waar heen zij gereisd waren,
wist de vrouw niet.
Toen Koenraad over deze teleurstelling zijn hart
bij Agnes uitstortte, meende hij in haar gelaat een
glimlach van leedvermaak op te merken, en haar
eenig antwoord was^Ze moeteu toch terug zijn
als de terechtzitting plaats heeft."
Sedert dien dag ontmoette Koenraad zijn bond-
genooten weinig meer; hij hield zichzelven voor
overbodig bij hunne samenkomsten. Rusteloos
trok hij heen en weer tusschen Zeckta en Berlijn
voortdurend gekweld door zijn bezorgdheid over
Valentine's lot.
Onder zulke kwelling verliep de tijd. Eindelijk
was de dag der terechtzitting aangebroken.
TWAALFDE HOOFDSTUK.
Het was een heerlijke Meidag.
In het tentoonstellingsgebouw zou een der
groote jaarlijksche tentoonstelling geopend worden
en een bonte menigte van kijklustige lieden was
samengestroomd om den keizer en zijn hofstoet te
zien, die de opening zouden bij wonen. De menigte
wilde het ook verlustigen aan de schoone uniformen
en ridderorden der heeren en aan de fraaie toiletten
in het gevolg der keizerin, terwijl een flink muziek-
korps het oor streelde met zijn welluidende tonen.
Welk een tegenstelling vormde het tooneelhier
met dat in het gerechts-gebouw. Een breede
schare heeft daar staan wachteu tot de deuren
TEE KEllZEKSdE (01B4\T
Kit lilad verse liijnt Dinsdaa- en Vrij»tagavon«l bij den nitgever I*. J. V A W D E S A S D E te Ter 1'euzen.