18
Algemeen
Nienws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch- Via an der en.
Brandschouwing".
E
No. 3041.
Zaterdag 30 Juni 1894.
34e Jaargang.
2,
Binnenland.
3 3S? 2 3 3a
ran
van
ABONNEMENT-
PBDILLBTON
der
lier,
toor
rrdt
uur
ijk.
[IAS-
den
5. v.
evr.
;ust.
per
EN,
:ken
iter,
uder
iere
enst
jaar-
inne
voor
ordt
550.
a. s.
[en
ekt,
lag.
nm.
6,20
6,40
4,50
5,10
eldij?
iuten
jeven
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Eranco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
0I1A\T.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
»it Uad verscliijnt »inSdag- en Vrijdagavond bij den nitgevee P. J. V A M 1» E 8 A M E te Te, »e«Zen
In den loop der volgende week zal ingevolge
art. 35 der verordening op de brandweer, aan de
huizen der ingezetenen in de kom dezer gemeente
eene brandschouwing plaats hebben.
Ter Neuzen, 29 .Tuni 1894.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Jt-»t)litieli Overzicht.
Eergistermorgen bood het station Saint Lazare
te Parijs een buitengewone levendigheid aan. Men
had een ministerieele en twee parlementaire treinen
georganiseerd, bij gelegenheid van de verkiezing
van een president der Republiek. Uitgebreide
voorzorgsmaatregelen waren genomen door den prefect
van politie, die zelf tegeuwoordig was met een vol-
doende politiemacht, terwijl bovendien een groot
aantal agenten in burgerkleeding gereed stonden,
om in tijd van nood handelend op te treden. De
eerste parlementaire trein vertrok om 11,50 daarop
volgde de ministerieele trein, waarin behalve de
Ministers ook graaf Hoyos, de gezant van Oostenrijk-
Hongarije inErankrijk, plaats genomen had en
Ernest Roche, redacteur van de Iutransigeant en
afgevaardigde voor Parijs. Deze laatste had zich
in den trein vergist, doch had geen lust, om, toen
hij ziju vergissing bemerkte, weer uit te stappen.
De commissaris van politie, speciaal met het toezicht
belast, rapporteerde den aanwezigen prefect van
politie het gebeurde, doch deze voud geen aanleiding
om den afgevaardigde met geweld te verwijdereu.
De Ministers van buitenlandsche zakeu en van
oorlog, Hauotaux en generaal Mercier, die geen
lid van de volksvertegeuwoordigiug zijn, waren
alleen te Parijs gebleven. De voorzitter van het
eongres ChallemelLacour, had zich, evenals
Casimir Perier, per rijtuig naar Versailles begeven.
Deze plaats was buitengewoon druk reeds in den
vroegen morgen kwamen tal van belangstellenden
aan. Rijtuigen waren er niet genoeg te krijgeu.
Door tal van afgevaardigden, behoorende tot de
uiterste linkerzijde, radicalen en sociaal-democraten,
werd 's morgens in het thdatre des arietes nog
een vergaderiug gebouden, waar besloten werd op
Henri Brisson te stemmen bij eerste stemming,
wanneer deze niet in herstemming kwam, was men
vrij, mits men zijn stem uiet uitbracht op Casimir
Perier of Dupuy. De afgevaardigde Goujat deelde
zelfs in den trein in vertrouwen mee aan een der
medereizigers, dat Perier de agent was van den
Graaf van Parijs en dat Dupuy niet veel beter
was, daar hij de Saucho—Pan^a van de reactie is.
De sociaal-democraten spraken er van, den nacht
te Versailles door te brengenze hadden niet
verwacht, dat er sleclits een enkele stemming noodig
zou zijn, en dat dus de verkiezing in twee en een
half a drie uur zou afgeloopen wezen. Voor het
eongres geopend werd, hadden er nog ernstige
twistgesprekken plaats, daar Challemel-Lacour,
tegen de gewoonte, den journalisten verbodeu had,
in de Galerie des Bustus te komen, waar zij zicb
met de leden van het eongres kunnen onderhouden.
Om den uur zat er nog maar een Minister, die
van landbouw, in de bank der Ministers. De
tribunen waren stampvol. Om 1,10 verschijnt.de
voorzitter van het eongres. Hij heriunert aan de
treurige gebeurtenis van Zoudag, die een nieuwe
verkiezing noodzakelijk maakt, leest de artikelen
uit de grondwet, op de keuze van een president
betrekking hebbende, voor en wil tot stemming
overgaau.
Het resullaat was, dat 851 personen aan de
stemming kouden deelnemen, dat 845 dat gedaan
hadden, zoodat de volstrekte meerderheid 423 stem-
men bedroeg. Casimir Perier had 451 stemmen,
Brisson 195, Dupuy 97, generaal Eevrier 59,
Arago 27, verscliillende andere personen 22 stemmen,
zoodat Perier gekozen was. Een langdurig gejuich
van de linkerzijde en het Centrum begroette den
uitslag, terwijl de sociaal-democraten en de radicalen
protesteerden en sclireeuwdeu. Dejeante verklaarde
te protesleeren, omdat men zijn voorstel, om het
presidentschap af te schaffen, niet heeft willen be-
handelen. De afgevaardigde Avez vroeg, waarom
het voorstel niet behandeld was. (De sociaal-
democraten applaudisseerden, anderen riepen //de
discussies sluiten Avez ging voort en schreeuwde
z/dat is het resultaat der reactionaire coalitie
Miclielin besteeg de tribune. ^Boulangist," werd
hem toegeroepen. Challemel-Lacour maakte ge-
bruik van een oogenblik stilte, om te zeggeu, dat
Casimir Perier kenuis zal gegeven worden van zijn
benoeming.
Na de sluiting van het Cougres werd Casimir
Perier het proces-verbaal der zitting voorgelezen
en hij dus met de hoogste waardigheid in den staat
bekleed. Challemel-Lacour hield vervolgens een
welsprekende en tegelijk aandoeulijke rede, waarop
de nieuwe president, bewogen, autwoordde in de
volgende termen #Ik kan de aandoening, die ik
ondervind, niet bedwingeude Natiouale Verga-
dering bekleedt mij met het hoogste eereambt,
dat een burger kan ontvangen, zij legt mij de
zwaarste zedelijke verantwoordelijkheid op de
schouders, die een man kan dragen. Ik zal aan
mijn land al de kracht en de vaderlandsliefde, die
in mij is, wijden. Ik zal de republiek met den
meesten ijver, volgens mijn overtuiging dienen en ik
zal der democratic mijn gansche toewijding en mijn
gansche hart schenken. Evenals hij, die niet meer
is en dien wij eerbiedig betreuren, zal ik mijn
plicht, mijn vollen plicht doen." Een groot aantal
senatoren en gedeputeerden hebben vervolgens den
nieuwen president geluk gewenscht.
De eerste uitbarstingen der volkswoede in Frankrijk
tegen enkele Italianen mogen verklaarbaar zijn
geweest, dat de mishandeling en plundering van
onschuldige vreemdelingen nog wordt voortgezet,
is eene schande. Het is het gepeupel, gesteund
en aangemoedigd door de domme nieuwsgierigheid
van duizenden, dat de euveldaden pleegt, maar de
sterke arm had moeteu worden gebruikt om daaraan
een einde te maken.
De Italiaansche bladen vermanen hun landge-
genooten, kalm te blijven, maar op den duur kan
hun woord geen ingang vinden, wanneer duizende
vluchteliugen in Italie komen, vervuld van bittereu
haat en medelijden en verbittering wekkend.
Volgens de Times heeft Japan aan de Chineesche
regeering voorgesteld, gemeenschappelijk fiscale en
andere hervormiugen in Corea in te voeren. Dit
werd afgeslagen en nu verklaarde Japan, dat het
alleen zou handelenhet zond 6000 soldateu,
bezette de hoofdstad en houdt feitelijk den koning
gevangen,
China eischte de verwijderir.g van die troepen en
toen dit werd geweigerd, verklaarde, volgens een
later telegram uit Shanghai aan de Times, de
Chineesche onderkoning, dat daardoor eene crisis
zou kunnen ontstaan, daar hij de handelwijze van
Japan als in strijd met de tractaten beschouwde.
Hij zou evenwel pogen den vrede, zonder oneer
voor China, te bewaren.
H. M. de Kouingin-Regentes heeft aan Mevr.
Carnot een telegram van rouwbeklag gezonden van
den volgenden inhoud
„Zooeven vernam ik het wreede verlies, dat gij
geledeu hebt. Ik'geef u de verzekering van mijne
deelneming in het ongeluk, dat u getroffen heeft,
en bied u mijn welgemeend rouwbeklag aan.''
In het district Elst werdeu Dinsdag uitgebracht
2843 stemmen. Gekozen is de heer Van Basten
Bttenburg (k., t.) met 1430 stemmen. De heer
De Meester (1., v.) had 1413 stemmen.
Het kamerlid voor 's Graveuhage, de heer
Pijnacker Hordijk, heeft, gisteren na belofte-
aflegging, zitting genomen.
Het ontwerp tot invoering van de faillissementswet
is gesteld in handen eener commissie van voorbe-
reiding, bestaande uit de heeren Travagliuo, Hartogh,
Hintzen, Lucasse en Drucker.
De Minister van kolonien gaf nadere inlichtingen
omtrent de verwikkelingen op Lombok uit een
brief van den Gouverneur-Generaal dd. 22 Mei jl.,
waaruit hij verschillende passages voorlas.
Daaruit bleek andermaal, dat tot ons optreden
noodzakelijkheid bestaat door den treurigen staat
van zaken in Lombok, de nouding van het inlandsch
bestuur, dat de Sassaksche bevolking blootstelt aan
knevelarijen en willekeur en handelt in strijd met
het verbod tot invoer van wapenen, oorlogsbe-
behoeften enz., zonder zich te storen aan de voor-
schriften van het Indisch Gouvernement. Verder
wordt gewezen op de weigering der in ontvangst-
name van een brief van den Gouverneur-Generaal,
hetgeen als een groote onbeleefdheid is te be-
schouwen. De Minister meende, dat een gouver
nement zulk een handeling van den leenman
tegenover den souverein niet kan dulden, reden
genoeg ons voldoemng te vragen en eveumin kan
toelaten, dat een goed gezinde bevolking als het
ware wordt uitgemoord, en aan gebrek en ellende
ten prooi gegeven, zoodat de bevolking vaak haar
kinderen moet verkoopen om zich voor het geld
voedsel te verschaffen. Vandaar het verzet van
de Sassaks tegen het Balisch bestuur, waaraan zij
zich niet willen onderwerpen.
Geenszins verwonderde de Minister er zich dan
ook over, dat de Gouverneur-Generaal, op grond
van de ontvangen rapporten, met kracht van
wapenen een eind aan den onhoudbaren toestand
tracht te maken. Na mededeeling van de reeds
bekende eischen aan Lombok gesteld, op de niet
beantwoordiug waarvan besloten werd tot de expe
dite, die thans noodig is, wil het eiland geen
woestenij worden. Opnieuw is hem uit Indie ver-
zekerd, dat wij krachtig genoeg ziju om met kans
op succes de expedite te ondernemen. Mochten
wij echec lijden, dan zulleu wij dit schitterend
wreken (beweging). De Minister bleef bij zijn
overtuiging, dat wij niet anders mogen handelen
en rekent op het vertrouwen van het Nederlaudsche
op het Indische leger. Niemand vroeg nadere
inlichtingen.
Daarna werden de nog aanhangige wetsontwerpen
afgedaan o. a. belreffende1°. wijziging van het
aansluitingspunt van den spoorweg Probolinggo
Sanarvekau; 2°. naturalisation, o.a. van twee Perzen,
12)
,/Maar Valentine Waarom loochent ge nu
iets, dat niet te loochenen is .J"
^Omdat het zoo niet is 1"
,/Kind, waarom die dwaze verstoktheid, nadat
ge reeds zooveel hebt toegegeven. Maar het
is niet noodig, ge behoeft mij uiets te zeggen, ik
heb je bekenteuis niet noodig. Kom, ga met mij
mee. Mijn rijtuig wacht nog voor de deur. Doe
een mantel om, in een kwartiertje tijds kunnen wij
aan het spoorwegstation zijn. Ik zal onze vlucht
wel zoo goed weten in te richten, dat niemand
ons kan inhaleu of ons verblijf ontdekken. Kom,
draal niet laDger 1"
Hij wilde haar van de sofa oprichten, doch zij
weerde hem af.
//Valentine, er is geen minuut te verliezen, elk
oogenblik kunnen de beambten van de justitie
hier zijn."
,/Laten ze komen," antwoordde zij en ging
weer zitten.
„Men zal je in de gevangenis zetten, een vervolging
tegen u instellen. Ge zult als giftmengster veroor
deeld worden
,/Dat is beter dan te vluchten en mij in uwe
macht te stellen," riep zij uit van de sofa
opspringende.
Ook hij was van zijn stoel opgesprougeu, doch hij
tuimelde terug, als had hij een slag gekregen.
Maar al te duidelijk stonden afkeer en verachting
op haar gelaat te lezen.
z/Ik wil mijn leveu en mijn eer op het spel zetten
voor eene moordeuares, en is dat mijn dank
daarvoor siste hij tusschen de tanden.
„Ge weet zeer goed, dat ik geen moordeuares
ben. Ge wilt mij slechts verlokken om u te
volgeu. Maar ik ben daarop gewapend. Mijn
vader heeft me tegen u gewaarschuwd."
Er kwam nu een vreeselijke verandering
in zijn gelaat. Hij toonde thans de wildste
hartstochten.
Wat heeft hij u gezegd vroeg hij, dreigend op
haar toetredende.
„Dat ik mij voor u moest in acht nemen,
en nooit een huwelijksaanzoek van u mocht
aannemen."
Zijn gelaat helderde op, hij glimlachte. ,/De
goede man kon maar niet vergeten, dat hij officier
en miju vader handwerksman geweest is, vandaar
zijn afkeer. Maar dien afkeer zou hij wel overwonnen
hebben als hij geweten had, hoe de zaken staau.
Valentine, nog eenmaal bid ik je, ik bezweer u,
volg mij
//Neen," antwoordde zij vastbesloten.
„Waar wilt ge op wachten
Zij haalde de schouders op.
#Hoopt ge misschien, dat Koenraad Rechling
u zal trouwen, nu zijn moeder dood is?" vroeg
hij weer.
,/Wat gaat het u aan, wat ik hoop of vrees?'
,/Wat mij dat aaugaat P" herhaalde hij. //Veel,
zeer veel! Laat het u gezegd zijn, Valentine, ik
zie nooit van u af. Ik ben niet den man om
mij iets te laten ontrukken, waar ik miju zinnen
op gezet heb, dat heeft reeds menigeen tot zijn
schade ondervonden, en naar niets heb ik zoo'n
vurige begeerte als naar u, mijn aangebedeue. Zie,
hier lig ik aan je voeten, zet je voet op mijn
nek. Je kunt van me maken, wat je wilt."
Hij kuielde voor haar neder, sloeg zijn armen
om haar heen en verborg zijn hoofd in de plooien
van haar kleed.
Zij trachtte zich los te rukken en riep//Laat
mij los, of ik roep om hulp."
,/Ik zal je op mijn handen dragen. Ik ben
niet minder rijk dan die Koenraad, al je wenschen
zal ik vervullen, zelfs nog voor dat ze uitgesproken
zijn. Kom, ga met mij mee, en word mijn vrouw."
»Nooit, nooit 1 Houd op, ga heen 1"
Het was haar gelukt los te komen. Zij wendde
zich naar de deur, haar gelaat toonde zooveel
alkeer, dat hij begreep, dat dit meisje liever alles
wilde verduren dan aan hem toe te behooren.
Hij werd razend van toorn, en gevoelde een
woesteu haat tegen haar in zich opkomen. Een
boosaardige grijuslach vloog over zijn door woede
misvormd gelaat.
,/De wraak is een gevecht, dat het best smaakt,
wanneer het afgekoeld is," mompelde hij tusschen
de tanden. Luid vroeg hij//Is dat uw laatste
woord
z/llet is mijn laatste woord," antwoordde zij vast-
be laden.
z/Hoor dan nn ook mijn laatste woord. Ik
kan u redden of verderven. Hoe ver dit strekt,
zult ge later onderviuden."
Valentine zweeg.
fftIoop niet," vervolgde Bauerlich, //dat ge u
van de beschuldiging van moord kunt zuiveren.
Men zal u verooraeelen en ter dood brengen."
flk vertrouw op mijn onschuld," zei ze dof.
,/Ge weet zelf wel, hoe weinig die te beteekenen
heeft," sprak hij honend. yMaar al waart ge zoo
onschuldig als de zou aan den hemel en zoo rein
als versch gevallen sneeuw, dat zou u niet helpen.
Liever zie ik uw hoofd op het schavot vallen, liever
verricht ik zelf het werk van den beul aan u,
dan dat ik u in de armen van een auder zie.
Valentine, je behoort mij toeje moet de mijne
worden of een schandelijken dood sterven, je hebt
geen andere keus 1"
„Den dood, den dood 1" lispelde zij bevendzij
dacht het koude straal reeds in haar hals te voelen,
zij dreigde in onmacht te vallen. //Nu toont ge
u in uw ware gediante," kreet zij. *Ik ben u
daar dankbaar voor, nu weet ik wat ik van u te
verwachteu heb."
,Dat zal je eerst later onderviuden siste hij.
„Je hebt er zelf geen zwak begrip van, hoe zeer
ik je in mijn macht heb."
„Doe, wat ge kunt," zei ze met onderwerping.
„De bedenktijd is voorbij, daar komen ze van de
justitie," sprak hij. Er werd aangescheld en op
dat zelfde oogenblik schoof Bauerlich den grendel
van de deur weg, en iluisterde Valentine toe
„Nog is het tijd redding of ondergang wat
kiest ge
Zij schudde het hoofd.
Weer vroeg de stem van een man in de gang
naar mejuffrouw Valentine Zier, en de ontstelde
Constance voerde een bejaard man, in een langen
blauweu overjas gekleed, de woonkamer binnen.
Zijn baardeloos gelaat had een stereotiep vrieudelijke
uitdrukking, de kleine grijze oogen keken onschuldig
rond, doch uiets ontging aan hun aandacht j ze
konden, als het ware, om een hoekje ziea.
